장음표시 사용
81쪽
elui tum Perict Graece legerentur. . Haec Iosemisus ignorasset sciliceti qui libros omnes legerat Graece diuturii conversoS; sed videri voluit Hebraice non minus quam Graece doctus. Credo equi lein ista Iose bi, quae ivisui paulo superius, accidisse Hodio perincommoda. Primum scribit p. 395, I eplius, , videtur credidisse, nullos libros Historicos, Praeter Pentateuchum, vel ,, saltem non/Omnes, tunc Cum ipse Antiquitates suas Ilidaicas conscripsit, is Graioca Lingua extitisse.' - Positis tum Ioso hi verbis praeter cetera haeo quociue subjicit: MI aliud intolligit, quam non m Iingura Graecoranu,, Extuisse Omnaes Historiarum libros 8 V Dici dehuerat . mea sontentia; Quid alitiae intEIlectram voluit, quam nullum extriisse librum sacrum afferare suo Graece CGnpensum, Praeter Libros quinque Moysis. Plura noti di eam Iino de re, nisi id unum, non nobis ista scripsisse Asuhiam, sed Romani a Graecisque , quoa talia noVerat ad veritatis lancem non exPloraturos. i
S. XXI. De omnibus Libris Sacris Graece tum converso . .
intemgendum esse ARISTO BULUN.
Quid nunc tandem nobis narrat Aristobumsp mihi ne dubitandum quidem videtur, quin is indicatum Voluerit, praeter Iibros Moysis, reliquoS etiam
sacros omnes lempore Philadelphi Grae e suisse conversos. Primum narrat antiquam fuisse vorsionem quorumdam Ityrorum Sacrorum, Moysis nompe,
qua Plato, Pythagoras, ceterique Graeci suerint usi. uis narratis Ninquit, Ἐρμυωα τῶν λὰ - Nόμα παν- stib Ptolemaeo Philniaest ho Demetrii etira, quid λ λαετωπα vel simile quid ex D1na reum, quod Praecesserat, facile lectori relinquitur subaudiendum et
Q M. quod puto , vera est super illius aetate H G Mntentia. ex istis e PMogo Siaacumaa, 'Eν νιν τῶ και τριακος- ἔτει επὶ τευ Lis γέ-ν ejicienda eμ. vox - , hie , ut Mep. - est quae Praecedit, mala rePetiis.
82쪽
eis vero inter retratio omnium librorum in Lege sive segum divinarum Hildeete) elaborata fuit regnanto Philades ho. Sin ista capienda mihi quidem monstrare videtur oppositio manifesta , inter hano versionem, et illam quam dieit antiquam. Commoda sumit illa Vetus Deo De non definit Aristobulus; neque hanc sub Ptolemaeo conditam illa scribit meliorem aut misgis elaboratam fuisse : Ne Verbum quid ea de re : sed partes aliquot sacri voluminis primas, libros adeoque Moysis, olim Versas: totam vero versi nem integri voluminis sacri fictam demum sub Ptolemaeo Philadelpho. δία τοὐ NU ritimi sive narra suPpleas, sive βιβλία, res eodem recidit: τὰ δὶα του N υ significant τὰ H -Nφω' qui paulo rarior apud veteres praei,ositionis usus ab Aristobulo suit adamatus, in paucis reliquiis ) his terve recurrens. Ipsa mori rat oppositio, τὸν Ulam, Legem, hic accipiendam latissimo sensu . quo sul ra mori ai a Iudaeis vocem adhibitam. Mecum sonis sit in his Aristobuli accit,iendis dΘ fibris otiam Distorinis et Propheticis I s. Vossius, eum responderet ad Objectra Criticaa Sacrae p. I 29. Fuit in his tractandis oeulatissimus profecto nodiras p. 368, qui viderit Aristobuli hanc esse mentem et s.xtitissa antiquitus - Graecam quandram Vexsionem Legis iillam vero sub Philadelpho consectam, totam fuisse nopam majorequo cura et studio elaborae et nihil horum in Aristobuleis, ne verbulum quidem, nisi eotam in etsi diu quaesitum invenire potui. Dum itaque contrarium novis fuerit argumentis demonstratum , probabile videhitur, tempore Ptolemaei Philadelphi Legem Iudaicam universam, sive libros antiqui Foederis in Canonem receptos , omnes Graece suisSe conVe OS, non a LXXII, sed Perpaueis interpretibus. Easdem Verasones Plerasque esse, quas nos legimus, non temere dixerim. Et supersunt in his rebus, tam saepe iam retractatis, multa tamen ante per agonda , quam ad liquidum omnes deduci possint. Nihil ad hanc disputationem facit, ex docuimentis probabilibus aliis, et ex stylo, quem unusquiisque semper habemus Proprium, definivisse, quot numero fuerint illi pauci , quibus Librorum Hebraeorum versiones nobis si per stites debeatitur; quod arbitror equidem fieri posse. Sed illud hino non alienum est dixisse,
83쪽
etiam istitis quM Mbenins aevi superati rus, ouuam nou vitiosissimis an rum, sed mirum ira modum Primum a Iudauis, deinceps a Chriistianis com rectoribus ruisse interpolatas. Hoc numnae novum a idet in lino ovincitatis palaestra ; novis iamin Moumentis haud paucis a me possct demonstrari. Cui uni omnivin tuteri olationes istae debuerunt esse votissimae , Hoti tu M miror, ob unicam 'voomu in fabro Iosurae repextam, vim prolixam instituisse disputationem L. II, e. VIlI, qua suam nobis in quibus ris Scrimoribus legerulis diligentiam demonstravit, non quod se siclumua :- ma. L. II, c. IX, adstipulatur minio Vsserio, Propter additamentum ad Labium Eritiei ne susqucato , versionem istius Libri lautam sub Ptolemaeo Hailiniaraore. Ne hoc quidem arguntentuni arbitror sat strinum. Additamenta, quae Graecae uomui Estherae vensioni.interserta , illa debentur istius temporis Iudam , eidem, ut callor, qui nobis historiain scripsit superstitem sub nomiae Libri III, Maccabaoorram. Circa eadem haec tempora Pleraque eondita .suot vii Iudaeis, Mope nugatoribus, aliis etiam libris divitiis vel addita vel interiecta, quae nunquam in scriptis suere Hebraicis. vaeo si ejicias ex Moero Graiso Erras, qui Ponitur inter . A omphos, quod aevinaneiat erit Graecia verato de Chaldaicis Earae facta , versioue omnibus nota Certe magis Graeca, et melior, nisi quod haec additamentis est Iudaei recentioris deformala. Duplicem habemus Eariae 'versicinem; sorsan in diversia codicibus etiam duplicem libri
Iudicum; certe cantici nia cura III. Ista talia nunc digito tantum monia suxntur , si quos sorte excitarent ad genus tractandum literarum, hoc seculo valde neglectum. - IIic cogitanti mihi, quid HODIUM P. I 69. moverit, ut Aristobr. sententiam assingeret a verbis .eius Vulgatis adeo remorum, venit in metitem sabulator AristWas: suspicor itaque Aristohiatim , ea secisse dire eteni milium, ut Aristeanis εimilia dixisse videretur: quasi vero non Iiceret huic a nugatore dimentire. Aristem p. V. sucit Demetrium suum Phalereum
Asegi per Epistolam significantem, deesse Regiae Bibliothecae cum paucis aliis σου Nόρου τῶν et δε- ββ ε' His' quae Proxima a junguntur, modi γ ν
δ' ista κα-ρ ἔπει σαγμά ti' aeamdem addit otionem, atque illud etiam, necesse esse ut ista quoque Rex Labeat δο ρέω M. Potuiset scribere
84쪽
, Iosephira οὐχ in scripsit-, , scribere debuit negligentius quam πOrcebat; quod vidit et Io. DA v Is IUS. Ad haec responadent, non ad Aristobiai verba , quae huic tribuit Ilo Dius. Quin contra verbum Aristobuli c-μψευτα de veteri librorum Moysis versione, a Platone ceterisqiae adiit in , positum, illam demonstraret ex ejus sententia diligenter elaboratam ; significare saltem debet vi praepositionis, iactam 8) r. ἐμφωω istorum, quos enumerat Ibi, librorum Moysis. - De isthac antiquiore versione Graeca librorum Mysis, ex Aristobulo commemorata a Clementae atque Eusebio, hinc al, aliis, qui . Scriptores istos Christianos in talibus etiam velut fidos duces sequuntur , ne dubitandum quidem censuerunt , et cousi denter loquitur praeter ceteros Io. CURTEnius in Praefat. Praemissa Procopioin Iasaiam. Qui Platonem, si non illinc, sua tamen ab Hebraeis accepisse crediderunt, absurdas paene dixeram, Patrum opiniones exposuit AEG. ME-s Acius in Diog. Laert. III, 6. Sed harum me nugarum taedet. Utrumque falsum statuo, hic planissime conspirans cum Homo, L. IV, c. , censente nee versionem talem extitisse, neque adeo Philosophos veteres Pythagoriam, Platonem, aua derivasse de Libris nostris sacris.. S. ARrs Tonc Li diceri de Philosophis et Poetis, quά sua derio ina da Tibria socria Molla Isis
Fortasse censerem caini FRANC. LEE Prose m. in Τ. III. Biblior. Gr. Breuingeni p. II, quod de versione tradit antiqua, non historiis fide dictum ab Aristobulo, sed ex conjectura . nisi hujus etiam Iudaei fraudos alias detexissem, ulmis ea de re considenter tanquam certa loquentis, et saepius de Philosophis et Poetis, qui illinc sua derivarint, ut minime mirandum dicat, quod sunt omnibus admirationi, quum de sacro hoc sonte ora. sua rigaverint. Me loquitur apud Eusaea. Priam. VIII, P. 376. C.
85쪽
Phrases in talibus et M/ψ-is, ab Euxi pinx jam adbibitae , Vec. v. ii 46. Bacch. v. 267. Phoen. v. am. ad quem locum conser PauL Nuri 2 Ep. ad Tim. , v. I εἰ multo tamen magis a recentioribus frequentatae, et Pol bio, euius Ioeulionibni frequenter usus est Iudaeus aequalis Polybio, et . ni fallor , nolus. 'A M. et hine illine direbantur, qui sua partim aliis debebant, sive ex aliorum scriptis derivarant; quique praebuerant aliis materiam, cuius ope potuerim eniti ad sua scribenda, Artemon Goan ensis meminisse dicitur Xanthi di ot δεδωκότος. ATanit. XIL p. sis. E. Apud CELDUN N. A. III, e. tr. Timon in Sillis Platonem contumesiosa amoliat, quod i enso Pretio Librum D thagoricasHisci iniae emisset, exque sto Timaeum noli em tuum dialogum concinnassor Mem. stis su er ea re Timonis - leguntur Paulo meliores apud IAN Lica. in Ni m. p. t 48. D. Mo tabis, ἀλλάξ - Dειν Τιμαιπναμιν Sie ope GH ii scribendi sunt: Iuteu,rctatur ista Iamblichus et o περ ἐφώδα--α Πλήσιαι Thratiis siri τάξα λέγουσιs ' Multa iecit in Plinosol'bos maledicta Timora ; obieeit hie quidem - vera malonio veteris enim Ti Mara libellus est in manibus ; et faciunt i,ta , ut divinum Platonem in liis etiam credainu saepius A p riva ἁμαρτο. et hominum more secisse: De PDιonis libris 'δI. vide quid testetur Aristoxenus epud Diochre. L ea T. III, 3 .mais Πολ' - πεσαν A πῶς Πρωταγόρου ἀντιλογα quid ma rinus ibi LG. 5 quid Aleimus s. quid 2 emo us Chius de Pliatonis plerisque Dialogis apud
A turre. XI. p. 5o8. e. D. Si scripta lilura Pytbagoreorum ait nos Pervenissent . vererer
equidem, De delirehendissem ab aliis illum etiam 4 μὰς iaληφότα. qum usum novi. tan-Mham suis, aliorum ex isto sodalitio verbis, Ociali raciant, Aristraei , P Hesrai, Thea n ias, Fem mi. Nollem in Platonem dici potuisse. de Democriti scriptis quae dixit Aristoxinnus Laest T. IX, 4o. Vir viro quia praesiit it Platoia Xenophon λ βάγισαι orimu ra Θευκιδίδου λανθάνοντα, πελέσθαι λωμνος. αὐτὸς εἰς LAe r. II, 5 .
uuae diat . ante annos serme ducentos scripta platonis amatoribus valde displieuissent. Socratem novimus aliosque ex ista Palaestra Pistono, quo odiuo scrii sit elegantius, viros fuisse multo meliores. Sed haec, ut vel maxime vera sint nonnulla, nillil iuxant Iudaeum nostrum Aes,lobulum: sae enim Leti potuisse a Pliatone libros Morsis; an eredibile vid auri tanti sibi coemptos voluisse, quanti seripta sapientia tu e sua gente Prthagoreorum
86쪽
nie ante memoratos PMlososeos, alios te Ialures , et Poetas mete Mysisi intellexisse mentem tradit, atque ex illo sua derivasse, certe materiam illine accepisse, cujus ope Poment ad sua quisque eniti seribenda. Nam et illi dici possunt α φορμὰς ab alio, qui de eadem re plura evitarunt quam ille reliquerat. Sed isthoc Eusebii loco, quo prostant illa, nulli ante memorati sunt ab Aristobulo nec Philosoplii neque Poetae; sed alibi memorantura Nostro Pythagoras, Socrates, Plato, PeriPatetici quoque, sed. sensu diverso: Poetae, ΤLeologi Graecorum vetustissimi, Orpheus et Linus: Homerus etiam et Hesiomas. Hos equidem non dubito nominatos in iis, quae praecedebant Excerptum illud EMsebianum. Hos certe memorat in aliis locis Iudaeus, quae nobis ex eius libris excerpsit Eusebius e lata sunt Aristo li. digna notatu L. XIII. P. 664. c. Δια-Nρμοθεσίας ψιν-τυ Γενεπιν τού Κοσμου Θωύ λθουe Φν ω ὁ συνενς γαρ εφ'-απυ, ' καὶ L- ἡ θεος καὶ πίνετο. ' Δοκοῖσι δέ μοι,
Ultimum, apud CLEMENTEΜ omissum , adjectum legitur in Euseb. p. 666. B. nisi quod hic minus sincere scribatur rarare νέατο ' alterum genuinum est , mPlexus est, cuit: ponam ad ἐχωρ τεν unius Verba, hic opportuna, Ι. ΟN
87쪽
sie MSS. Codd. probante Z. PEAR Io)-quam menos conec strat, diuinao Majestatis Potentiam merbis adaequaPist. Quod insigno noliis testimonium non libenter eripi paterer levissima suspicione literatoris FR. Post. et 1. -- Mibi dixerat Aristobulus, teste CYRILLO c. Iulian. IV. P. I 34, Aru in ρει - τα πελ ω - ε sis παρά τοχ ἀρχίμοις, Myreati κοὰ π α rene νει Ne φιλοσυφῶσι, τὰ μει παρ ' 'bhις ὐπὸ τα- Βραχμάνων, τοι is τὸ Συ μ' ὐπὸ ἀν κα- νων 'lavLuων. Sed, si Graeci totum suum da Rerum Naeum Physicum tri systema hauserunt ex Iudaeorum libris Graece conversis, libenter ex Philosopho Iudaeo Cognovissem, unde tandem suum hauserint in India Philosophi, an et illi ex vernacula sibi versione Iudaicorum librorum 3 Quod seribit ad Aristobtili mentem EusFBIΠs Pra P. XIII. Ρ. 663. D. ἔκ τυ παρ ' 'Eβρουας φιλοσοφία τοὐς VEM M oniassem' respondet verbis ALEx. CLEMENTIS Gmm. I. p. 36o,s, τὸν παρ' Goυδαίοις φιλοσοφίαν ἔπροα- ρονομίαν προυπακα Gie π in m eui hoc multis ostendisse dicuntur Pythagoreus FAilo, nec non Aristobulis. a Περσα τα ' Sic saepius, ὀ-' W--ab Eusebio aliisque dicitur Peri ateticus, τί e κατ' Ἀρισταμ φιλοσα - πλοι τὸ πατρα μτειληχως, EusEB. Frae . P. 375. D. Neque ipse, quam probabat in Philosophando, sectam. celavit: apud Euseb. Praep. P. 666. D. omnibus, inquit, Philosophis φω γε
t Q Sive vis περὶ Φώ-. seu aes vis arso dieantur, m/ὶ πιοῦ --σ. Em e Iern retulit: Οι RLLE Lucasus libellum inseripsisse videriar πινι τM τοῦ πα-sς inum Timastus περὶ Φύσιος ut et Pliato suum de Cymverso librum πιρὶ suam illie μαποιὸν παγ παντὸς. ut a Poapnustio diritur in PTOLEN. Rarmon. p. 288. a Plutarcho T. II. p. 4t S. T. ete. eaute Plisto Timaeum ipsum iacit dicentem, ubi invexi a Timaeo Locro suis ipsius auxit additamentis. Ne Socratem quidem decebat interlocutorem exse in I ialogo, de quo vorates atur XENOPnore 'Α-ν. I. p. 4 3, 27 , .d ενενὶ τῆς τοῦν --- h. t. imo νοῦν B - εἰ πλεῖ . διαθετο - καὶ -ς φρονrq,τας - νο-- μονα--- ὀαεδώδεω v. In boe puro Aen=fontis spemuo popularis illa Germis repraesentatur sapientia , quam elegantissimis suis sabulis contaminavit Plisto. tὶ Διαμένεις MM reetas e Pinia Acts in Deo D ra. Notabile est, vorem Polybianam aιήλη c. sI ineantem omnisnam σπam coner ony, hoc sensu legi lila in verbis Arisι - Δ, et in libris, qui dicuntur ala cabaeorum Semrid , Tertio , Onarto , nusquam oecu Tentem in Alex. versione P. Antiqui. Vix etiam alibi, quantum reeoenoe. Ad Maccis
88쪽
suam indicasse suspicor sectaria l)hilosophum; hic Dιsebia/m Aristobuleis suas vocos adjocis se, τῆς εκ τού II ποιτζυ. De Pythogora, Socrato, Platone loquutus miraror si nullam Ariuo istis sui feci Asot mentionem Iudaeus. ti in imo seri imit, ex Movis ceterisque Prophetis Peripateticam peruloro I 'Ldosophiam: testein profero C LENENTEM ALFX. Si Om. V, P. TOS, 23, qtH variis illum libellis Comui tariis puta in Leg es Amaraicus) dum ostr Me tradit, τἰν ΓΒρ Qv ὼν ψοίσοφίαν ἔκ τε του κατα Matina Nόμου, καθ των ἄγλ i 3 Γψοφητο. Non ex Propire tis sua sumsisse dicit Aristotelem Placita; nec oti ini, dixerat Prophetarum libros, sed unius Moysis ante Alexandrum Maeo lona Graec conversos; sed Veru In Systematis Peripateticorum intollo luin ex Mo)sis et Prophetarum Hebraeorum seri Ptis aptum Ilendere , atque illinc aik o. commodo explicari Posse.
sunt Λ 1sToraris vortia Tusc. I, P.. 288, 13. tibi rectius omittuntur articiali. Ilaee uv ei ror Praeeaveatur dieta sint, non Gotii causa reprehendendi, qui, si attendisset, optin .e omnium noverat . eatius essent ista; quae quidem ut Aristot lis vexba Gmilia ipse Posii
89쪽
I. XXIII. Secrandum a RisTOBULUM, PLlos P s et Poestas s nsum. etiam sublimiorem in verbis Moysis latent m Pera omisso. m s A noricas into retiamti ratiovis Primum fere
Poron tum esset aliquo ino io, si a Plitios i liis et Poetis Graecis v teret imi dicta qua dam vol narrata quoniodo linque dixisset Aristobulus de sonte Palaesi illo derivata; sod quis serat hoc seculo nobis dicentem, Philosophos Graeco
quaeMis Perimn ore;) sed cyria adhaerent tenaciter ωerbis scrimis et quibus οὐ φαινετα μεγαιῖαν τι λαπαφων , nihil magniscum narrare mi Liar Morses Sintili modo Gomens, et saepe loquutus est Origenes, praeter ceteros. Cisi mentem non miror, qui Puer et juvenis sic audiverat legeratque Homertam interpretantes: Origenes Celsum sini sumqerat refutandum. - si nil nisi talia dedisset Aristobulus, ista sorsan alicui videri possent seculo Christianismi secundo satis convenire. IIoe telo sapienter abstinuit Hoditu, qui noverat istam interpretandi rationem a Iudaeis ili dirisse Christianos. Primus et hie Auctor citari potet it Aristobulus, cui Alexandriae saPI e suit cum eruditis e Museo disputandum. Secundus PII rLo, qui praeter illam aliam etiam aeceperat a sanaticis, P. 8 4. A. σίραν δ' πυσα θεσπεσιων ανδ v t suos ille Thera petitas designaro vid Itir:) τά--σλαμβανον ν επαι συμβολα φανερὰ ας - , ita p,riae cons. P. 893. D. P. 9Ol. C. Alliemn me morat irridentem historiam veterem p. o53. s. P. I aer. A. τὸ 'πὸν, ait, S . - Pollicebatur in sine Prooemii IOSEPH us opus, quo Legis Ser Sum indagaret sublimioream Verba nobis C rLst notabilia fi lirpe On I GENEA sorvavit e. Cris. IV. P. I 87. οἱ λα- ροι 'Dohuin τε Mis DKανων, ἐH τουτοις ααχυνόμνοι, πειρώττω me Dis vim M . Primum Auctor in hujus interpretan lixationis citari posse dicebam Aristobulum o Arrio a tamen , qui censet
90쪽
antiquior Aruobulo, suum, quem singit, Eleazarum Pontificem e dem iam iacit utentem p. XVII-XX, in Legibus super cibis Potuque vetitis, quibus nihil ille contineri contendit quod non solam spectet Pietatem , iustitiam,
vitamque in universum bene informandam, p. XIX, V. I 8, - του γ ita λε N- πήπω ἀσωμεν πρὸς παπταου ἀκρω-e. M ianviam . του δυνα ρυγος θεου. - Sed in hoc genere tam sobrie versatur Ar atobulus, ut multo legantur apud Philon , Gementem Alexandrinum ἰOrigenem, aliosque absurdiora. Modestiae hoc . sit laudabile specimen apud E tr s En. p. 376. D. Quaestio suerat .mota, cur in Lege Moysis Deo tribueren- tur manus, Ped , quaeque Praeterea sunt humano corpori pro Pria. Sensum se dicit traditurum, qui singulis subesse videretur: . 'cui si minus ProbMilia dicem evideatur, orat Regem, ut sibi cujam imputo in oricias , qui la temter cogitata non maluerit adseFui, non autom Legislatori Morsi:
IX, 3. inter nostros scriptores sorte primus usus ista Versione. Bonum tamen locorum medio, Exod. III, 2o. a nemine, quom Seiam, animadversa. insi