Ludovici Caspari Valckenaeri diatribe de aristobulo judaeo ; philosopho peripatetico Alexandrino. Edidit, praefatus est, et Lectionem publicam Petri Wesselingii adjunxit Joannes Luzac

111쪽

His tali seni subdit, quorum me Paene pudet , Decalogum litora sua Graeca numeri donarii monstrare τὸ πη- τὸ μακαριον, neu Pe 'b σουν, αγον, ἄντα. quibus mysteriis sobria inulto magis esse Iudaica fatet, Nur Philoriis et , riasto hiali. - Hujus ille verba sequentia nonnihil etiam immutavit ex seciae Stoicae, quam maxime Clcmens probabat, Placitis: ad lumen onim verita iis sive lucernam si veri nominis nobis scientiam paremus, atque ad illam seni- per firmiter gressus nostros dirigamus, per totam vitam , ατα θεὰ , inquit , καδις αεθα Ille dixerat 23 ἀταραχοι κατατησπτου. Prisationcm a retionum, αταθειαν, Stoici; earum mediocritatem cum reliquis Sectis sapienter Probabant Peripatetici, tuτριοπαθε ' ante Platonem laudauam a rica , Dioto no Bri sono , Timaeo, Archyta, ceterisque sodalibus 'thagoricis. - Tandem

usus ost Gomons eadem Salomonis sententia, verbis iisdem expressa, quibus usus cst Aristobultis, sed instituto longe diverso. quod harum rerum Peritus actio animadvertat: Utorque more sui temporis SALOMON nu intellexit Proet)c b. VIII. 22-3o. quorum ultima ubi CLEΜi cxs adhibet Stram. VII, p. 833. 35. nostris in libris si montio του θεου, του πο κίσμαυ συμβουλουγεγο νου τού πατρὸς . αυτη γωρ, Ri , ἐν Σοφία, usi)-ὀ πανυκραπωρ θ ς 'δ Δόγος. Corrigendum puto p. 97o, 33, ῶον τὸ πφωτογέννημα, τοτοι οἱ ἡκ ιτet. I itiosissime vulgata τὸ π -- ραίτι, , Παι frustra tentaru ut viri Doeti. Qui liis dabant probabiliora, quo pacto loquuti sint, optime disci Poterit ex EusEa. Priam. L. v. VII, c. XII. ubi tractat Sinomonis in sapientiam dicta. a3ὶ Suut quidem, dicunturque itolinunquam G-ra x L sed erat μαραία ansmi erran- . quiuitas affectus suos regentis moderantisque; pleris iue Εἰ υρο α dicta, rarius 'Aθαμ ut, a Democrito fit in illa conscientiae securitate, ut erat vir minime vulgaris, beatam

vitam collocante.

4 Iloe quoque dictum aliter in suis libris Graecis Prooerb. VIII, 3o , Iogὐre

veteres, quam vulgatur in Nostris: Qui sub IcxATII nomine scripsit Lyist. Gae Taracuses, P. A. T. II, P. Ioa , G, Ηγι τ εποίει τοs ἀναδου, κυτῆ. nati ἐMI log a et Postera , vel in seqq. ut P. Io4. f. a. ete: ista enim sunt v. 27. ubi pro ητοίμαζε legebant et alii ἐποίει. seqtientia sunt v. παρ' αἰτῶ α μόζωσα. καὶ προσέχουpa μι κα Ἀμραν. EusEurvs Pra P. ID. VII, p. 3ar. B. Ἐγὼ ηιι si ν αἰτῶ ὰς au ου γῶ νμην Ξ πρηέχαιρε καθ' ιώραν λζςmasam δῖ Gωπι ει αυτροῦ εν παντὶ καις a haee certe καθ ' κώραν apud hos aliosque veteres Sie suo loco collocantur, quo pertinere zv ' sacile liquet. Qui talia sibi sumet enotanda diligenter, ingentem materiem Itis in libris colliget lectionum vulgatis meliorum. Qui tanta mim cura Codicis unius dedere lectiones, et IIexapta quae vorant Orionis, miriam est hunc fontem intactum non adiisset Sed ne hie quidem labor cuiusvis est. In his veteris est Interpretis ἀήμόζωσα ' forsan et Ηνιην sis αὐτῶ ἁσμόζουσα amabilis Erat inter nos consensus. Venustumeta Aquilos Hebraeo respondet: nam I, robavit A. Schuuenatus ,ὶ τι in με, ε' eram Ori lumnos cytiam in sinu gestabat. Veteres vellem interpretes adbiberentur Paulo diligentius. - M a

112쪽

sicut P. 81O, ut, τω παντοκρατορι προ να liis Scriptoribus idem est ac γοεν uti ον Σοζί- λ . Simplicitor secundum Aristobulum Sadomon ε προ αλ Orio ψαρύ γ- γες ωταρχεν. In eo latricii quod laorum initio scriliit Iudaeus, miror illius insistentem vestigiis CDmentem. Statii it enim Iudaeis concossunt a Deo diem quietis, δια τὸ κακοπαθαι πασο ε κα φοτ , et Ct Cus, δια τὸν κατα τDφει κακοτάθειαν. Mihi quidem ista ratio non satisfacit: Ut saerit haec tilia iiii ietis Aegypti lit,eratis servitute mandatae causa Praeter Cetoras, aliac jiab Diis majostato digniores ab is, sis suere Iudaeis, Philoras Praesertim, et Aso ho animadversae r vereorque adeo ne hic accommodaverit se Aristobulus ad eorum morem Io piendi. pii bus ista sua scribebat. Sic certe Gentilos loquebantur de suiq diebus festis, eum in sitiona concos,is divitillus morialibus, ut laborum maloruin

S. XXX. PRII. o NIs IcDAEl et Iosrpnr do dic soptimo dicta ;ωintutis et Piccatis cuti. Utia Iudaeos dicato. Philonis hae de re dictis nihil grandius cogitari potest aut magnificentius.

Exigenti singilla pensiculatiris huc mihi dictoriam clivorsis in Io is summa Pro pontodum redire videbatur: divinam Ini movi soptenarii pulcritudinom si hi' , , perspectam Morseu Micris in Seril,sisse Columnis , Stiorum civium n nimis in- , sculpsisso; atque adeo jtississe, ut dierum S Plinium hilares agerent, laboris., . spi idem omnis, qUi Victum cultumque CorPOriS, SP Clar l, IirorsuS vacui:,, Part- ω tiac non suist ullam, non male IUVEN. Lis Sat. XIV, 3 36.3,, sed iratcrea tamen VaCarent examini conscientiae quis Irie suae sapientiaeque is sibi parandac , quae vitam bene informaret, morcsque emendaret; hilaros, , sacrum istum dioin stum transigeront, sod Hori in vanis lusibus iboatrali hiaso similibusque spectandis; philosophiam excolerent, non illam veri orum seraia cena, inan 'ira rerum , Aod Patriam sibi , Sed Veram, Sed actuosam . ex qua D Luctum, vitam sibi beatam adipiscerentur ia5 .' IIaec et similia Philonis,

113쪽

sed m agis Otiam hujus exquisita eruditio, consutabunt mendacissima Gentilium olivicia, nidaeorum iii primis OSOris eruditi , Post a stupore vulgi majorem adepti celebritatem , sionis. Ponam de multis recentiorum dictis unicum Ituri L ii Itinor. I, 39r. ubi dicitur Iudam , cui ac tima quacquo fuit mae

accipienda , mirum non Est latuisse Poetam , lud inorum Christianorum irie alumniatorem naal dicentissimum. Impia erat calumnia dicentium, ω tuus Desiam is τῆ τυ, ε ρα καλι ν τι ποιξῆν, memorata a Scriptore L stola nd Diopictum P. 235. C. quac si Iustini noti est, illud certe a I iis Tiso NAn TYRE, eum Tryphone disputante, vore suit observatum P. I 19. P. et Iaa. D. Veteres ante Moysis aetat in accePtissimos fuisse Dco non Paucos , - μὴ

σαββατίσωτας sive μι- φυλαξαν se ' Immetsi r uicni dici sc timi nouobserea crint. Et De hoc quidem dixerit Phiso , Lege jussam quietem antos fors u ab Abrahamidis aut Iloboridis observatam, si vel pro sua Pietato, quoque die memores Dei boni siclorum, sePlimo dicrum prae Ceteris univcrsi conditorem eximie coluerint. Philoui succedat IOSEDiius, sive hujus ore loquens ad Agrippam Nicolatis. X I, c. 2, 3. 4, --των ἡ ρων Aliuo ni μ κήτει πω ημιετ. ρ- εθῶν κω No Q. ,- Sic enim recto legitur Asto

114쪽

nam esse existimantes. Ultima, riisi fallor, tecte Romanos petunt, quibus

πρωτον τοῖς Νομυς μάθημι , Moysis crat Praec piunt securi itini IOAR-pnu M Αρχ. IV, c. d. S. i Aique idem ira raocos , aliosque veteres Populos, Dec tamen Omnes , dici Poterat, Veterum Alano gestalis L ἀυm vulgo negligontiores. Quod dicebam , obversalum illic Ioso ho , in ilii iiiiiiii .stum viuit ad ista haec ipsius conserenti c. siouom L. II, c. I 7. s. o Nosi r I e- ,, gislator rerum nobis discendarum pulci terrimani ot maxime necessarium, , Legem demonstravit; nec ut Semel illam aut his voces ἡ παλ-κις sunt su- ,, perfluae) recitatam audiremus; sod Voluit, ut dierum quaqMe soptima, , , vacarat s ah aliis oporibus, conveniremus ad audietidam Logem et hane,, nccurate edi ceradam ἐκ Mawν 3 δὴ παντες οἱ ἐοί α παρή, , λιπεῖν.' quae tum Sequuntur c. I 8 , de Iuris consultis apud alius guritus, quos Legum ignarus quisque sibi cautores adhibeat, demonstrarit quini dic ham. IIoc unum ceterra ploraque sunt Poetae moniacis ML monta vere de Iudaeis testatus est IuvENALIs Sat. XIV , Ioo.

Romanas autem soliti contemnere Toges: Iudaictim odiscunt, et Set 'aut, Go mclutine itis ,

Tradidie arcano q/ιω curaquc volumino Moses. g. XXXI. A aisTonu Li do Dei quicto, diem/m sePtimo, usum pata partim a CLEΜENTE ALEx ANDRINO : Discrsa ab his cia de re sensisse Philonem si cum. Nunc demum Si singula sic persequerer, sentio me, sorte Lectore non nolente , tamen aberraturum ab Aristobulo; cuius proxima partim etiam respondent Veteri criminationi, a Ru TiLIO renovatae, a quo dicta honeste OvIDII notissimo Versia,Culta Palaestino so lima sacra Syro ἰ. considerabantur pro sua dementia,

Tanquam lassati mollis imago Dei.

115쪽

' Sutit in liis quaedam Ρrima facie tenebricosa ; quibus lux fortasse quaedam admoveri pol orit ex Philone. Philonis adlii boris saepe testimonia , nullo iamen indicio depreliendere potui, dum lcgcham rius Scripta, non immemor Aristobtiti, huius in Mysis Legem Commontarios a Philono suisse lectos; aut contra Philoticis observatis tanquam suis usum, si quis, ex IIodii sententia, scripsisset Aristobsiti a Philono recentior. Cum ambo fuerint Alexandrini, nullam Plillosophi , ambo Iuchaei, in libris Centilium supra gentis captum exercitati, hoc alicui mirum videri poterit. Sed, praetor Moysis leges et custodita, de multis Parica . Vetera gentis suae monumenta, Gra e conVersa, non arbitror a Philones studiosE quaesita, nedum scrista IudaeoruIn ,

qui vixerant proximis ante ejus aetatem duobus Vel tribus scrine seculis; quem admiratione constat Pythagoreorum Percussum et Iabrorum Platonis arnore prope divino. Huic nec sabulosae suorum Harrationes probari Potuerunt; atque absurda videri debuit in universum Aristobuli do Pythagora et Platone sentontia, fraus autem displicere vehementer, qua Versus popul aris illemus a so tornatos evulgaro suit ausus sui, venerandis ipsi qlio suo: Philoni nominibus omisci, Gomori, Hosi ., ceterorumque. - Sed ιPIod nogabam de Philono, de Cloniculo, qui toties alios incusavit furti cujtisdam litorarii, negari non potest. Ecce iterum do istis, quae posui, Aristobuleis, nobis non inutiliter noti nulla mutuatus sic interpolavit M Om. VI, P. 8I3, I. Os τοί , ἴσπερ τώ e εὐπολαμβανουσι τὸν Βατα σω του Θεοὐ,. Tisau au ποαλ ὁ Θεόι' αγα ἰὸς γαρ ων, eι παυπτα ποτε. ac soli a , κοὐ του Θεὸς εἴνα παυσεται ἄτερ tanε εῖν θέρως. Io δ ῶν Κατατεπαυκέαι , τὸ τὸν ταξιν τ- γενομάνων εἰς παντα χρειον ἀταρα me φυλασσε α τσαχμα , κιὰ τῆς παλαοκέ αταξίας ἔκμῆν τ

In Paene ultimis impeditior verborum structura quodam modo monstrat haec alterit S esse verba, non Clem ntis; ex cujus verbis sorte quis susPicabitur, in Aristobuleis scribendum : - ἐυ Κοπαυταυκία τὸ τὴν αὐτων οἰ -ς εἰς τον πάνσα xγο- τεπαχένα ' .ut in ordine uaturali τὸ jungatur cum τε χένα s

Corale

116쪽

i,ioni eiu lo jun i ili hol in .lcmetit illis. Niliit εἰ mora. Intitandi na albitror. Aristot,ulo quoque tantur Hlom notat ac Hoc modo isoquenia lur illud iiii iriniis a Iudaeo Auctore Iaib. IIaccab. II et III. sod ab aliis etiam Scriptoribus, et Imrodoto, citi piguisCat CSt, αττεπεὼς, ταγμα κατεμα dicas an ebra nillil intor st: Boθίασοι αεθμωτες I. UCi Axi T. III. p. sit G, 83. si audi sit rimi viris doctis. - Iloc si illud spnsu capiatur, rosi eti', iorit ira sequoritibus, id est, rudis 1 to ἐπὶ τω καταπσχυ-ω ταυα rc, ρυτω:, ωγ sic syllaba repetita scribendunt , ουτατ λο παντα χρ νον τε χἱναι. Quae Sequuntur satis Clara Suiat, ultima quoquc, ταξας γαρ ούτω:άπα συνέχει ci C. Si Conseantur SCriPla Pro his, ὁ γαρ ταως εν τῆ ταξει, b ὲ sis, αυτα συνέχε:, και οὐ μεταταεῖ. Nori mirabor, Si cui ira montem venorit diversis sima in his Aristi huli lectio, liaci nimirum, επὶ τα Καπατσαυκάνα υμ ατα ναυτάν. quod ab rius monte DON dicor m longe remotusii. Voluit enim, Uni versi conditorem ros orcalas in Ordincin qriamque Suam disposuisse ac corustituisse, ut euntii in ordinem in omni: temtri S constantissime servarent: atquel oc ipsi erat τὶ Κααασαυαναι. - Dci quietem illam miris modis explicabant Gnostici. Ille salis orit dixisse, quae mens suerit ab Aristobulo dissentientis Philonis: Negat ille quievisse Deum aut finem operum sucisse; Deum aitis dedisse sinem operibus morialibus quae coagmentaverat, lucticiasse tramis diviniora; neque enim unquam Deum DPerum Suorum suem sacere, cujus,, Prol rium 6it Sempor condere. Πominum quitiem DPera artifice mariti sa- brefacta stare et Pormara re ; mente divit a Condita Sic moveri, ut sinis

eorum aliorum sit initium , quique videatur interitus aliorum sit origo. In lianc ille sontentiam disputat in m Ira quae sequuntur maeacmoron Allogoriis p. 4r. D. r. Usus ad ultima firmanda aliquot anal aestis ex Enni pidis perdita Tragoedia sum ti S:

Nititur in his, ut erat Graeci formonis P ΠILO Iaseritissimus, forma activa VPP-bi: μέντοι, ait, τὸ φαναι Κατί ρασο, οὐχ' 'Eπαύσατο ' Παύρμγ γαρ τὰ δοκρουν ποιεῖν ουκ is γοωτα, οὐ Παύετα δε ποιων αὐτος. Praeterea Dititur ProXime sequeu-tibus GenCS. II, ,3, Κατεπαυσεν - ῆρξατο ὁ Θεὸς πρα Suariique Sent ullam 5peciosis verbis commendat iu seqq. p. 43 tota; verba Gm. II, a. Κα

117쪽

IUDAE O ALEXANDRINO.

lana ses commertilareiit , si logeretur in Graecis - - - τάων ἡκοσο ὁ Θεὸς ποιῆσαι. In Ilchraeo autem contextu, tum , non ut iaripsit v. 3,

ΟΝ - es: me nisi fallor, scribi debuisset a Moyse, ποκὰ

quorum hoc reddi I Otust κωμανσε τὰ ἔργα αὐταύ' illud ad normam accuratam reddi debuerat Vel κ-σαωino ἀπὸ πα-- - εργο, αυτου. Sed in his ipsis secernendis GrammatiCoruiri cura monstrat veram significandi disserentiam in formone lamen quotidiano suisse neglectam. Alterum quod adhibet in rem suam Philo, minoris adhuc est momenti: Bebraica hic diversa lateoecomm. a. bis Positum m x Graecus lutera res ἐποιησε ' comm. 3. phrasi , - ῆρξατο - ποι rati l utiotiem reddidit Hebraicam , - malitique significati tem, si censeas Vi sua Positiam nativa: nec enim dixerit, opinor, aliquis vortium notare ἄρ creau vel si πο, incomit. Sed locutionem, intellectu non dissicilem, dimictilior tamen apta Graeco phrasi exprimas , quae vim illius oriari m exhilniat. Hanc seusit iti terpros dissiculiatem , deditque, ut diversum quid daret ab λοίπου, ἔρξατο - inulto immius ad phrasin forsan accessissent Lyrientalem haec Graeca, α vel αν ἔκππι νω διεκόσμησε, aut paulo elegantior οἶς τὸν κόσμον ἡ Θεὸς ρσέδωκε, quibus cimatis fιιum, Deus indidit ornatum.'Io. Datis iust ' Quod creas crat faciendo, pro eo, ait, habendum ac si dixis- , , set, quod creaverat et se erat: sacere eSt aPtare, ornare, expolire, absolvere: V Iudaei vero Graece scribentes siVe dicant τ- ελγων ων Mareo mi M, Seu σόησε prorsus idem significant. Documento sit Luc As, qui initio Actorum sost. adhibitam Phrasin istam prae aliis frequentavit. Quantam dignitatemrtionunientis Sacris Latina versio conciliaret, non quae verbum de vertio serviliterox primeret, aut Verborum Origines , quas Vocarmis , invitis obtruderet, sed qtiae sontentias orientales verbis tamen Latinis interpretaretur, quase illarum vim adaeqtiarent quodammodo i αλλὰ ταυτα δὴ τὰ --εςιν-- Ad nostrum nos modulum Potius metiamur.

S. XX XII. Quid in Aristobutas aetaeatur ο περὶ--ος

Additamentum ad Libellum Sirachidae. - G τῆς Mur ν in VII. partes cum Stoicis distinxisso PHILONE M. Aristobuli proxima sunt et illa, sic satis obscura Prima facie: Διασεσαφηκε δ' ἐῶν τράπιν τὶς -ημάραν ἔννομ- λκεν - -υ περὶ

118쪽

Graece doctissimus Franc. Videmus sic ista Latina secit: Uti m cundem si rum nobis diem ac solemnem esse voluit, quo rationis illius se tonarino quod in quasi simium tolleretur, Aer quem in rerum humanartim in inariamquc uotitiam des enimus. In his, facta mentione ου περὶ 'Eβδόμου λόγου, Imrmina dubitos, utrum ratio Sit intestigenda, an oratio, sive somm. Vis illa formandae vocis, hominibus Proprium divinitus donum, milii ii iidem Olitrii hic videbatur designata, ista legenti Insti Sina Cirin AE C. XIII , 5. πησω τἄν -υ τού Κυρίου λεργη των, 'ειτον δὲ, νουν ράτρις ἐδωpisacro μείζων, - Καὶ τὸν 'Ἀβδομον λάγαν ἐν κνία τα, λαγημά riis απού.

tim Non illa qii idem vel avi , vel 1πού Sirachi filii sed et ijuseunque

sint, sunt certe Iudaei Vetori S GraecienSis, a m rato, Sive animi simines, . distinguentis et Ἀβδομον λόγον , soptimam Velut Partem, SC Ou- , . vel Orationem; vocat enim τὸ, λόγω ἐροφέα , , intERPrctem v riam di inorum

Deus dicitur ah Euni pinx hominibus seri nis

Πρωτον μν Miae ammis, ειτα δ'' αγγελον Γλωσσαν λόγα, in SmPl. v. ao 3. Quia post ἴκτο , Pt Priora, nunc septimum numerat , rectius scripsisset ἴβδορον, λογον um α' - sed et Aristobulus memiuit 65 πιρὶ ἡ-o' δίμου λίγου. Hic alicui forsan in mentem veniat suspicari, huno ipsum additani oti tum illud adiecisse tui verba Sirachidae. dou illud quidem alienum.ab Aristobuli

16 Non sunt-Siraehidari Nil. il liorum tegit Interpres Latinus; nec virium exstat in Aleia xandrino Cod. aut Romano, qui duo habentur ecleris codd. scriptis meliores, sunt saltem antiquiores. Scripserat Grachi ι , quae leguntur 6 , Διαβρύγδον. ναεὶ Turram. καὶ V2τα, και Καρδίαν ἔδωκa διανοῶHαι αὐτοί haee meruiit in exemplari Hebraeo σου 'IκMd. qui Philosophos Graecos in his sequi nec poluit neque Ioluit: ad quinque illie enumerata Iudaeus, in libris Graecis non hos Pes , adiecit in margine se tum et smtimum donum coelester 'tam δὲ, Nοιου τίς ἐδωρησατο- legendum Putem auras namque videbatur diuitiae Particula ἀεὶ Καὶ τ Epδο- λοπ ἡρμη α τῶν aut ostis v αἰνού. haoe alἱetio loco tu Codices nonnullos irrepsisse viderunt Dansius et GLOTitis; horum neuter alterius vidit additamentum , his ipsis alieno loco Posuis liraefixunt, μελαβον τοῦ. 3-e Hυ Κυριου quod Primus invenit in Augustano Cod. D v. IIohscuhiaus,

publieavitque in sua Editione S iantiao Sirachi , Augustae Vindelicorum anno Isio4. Cariat hae Ediliodio Grotiua; suam Francteriae dederat a. D. v IDι, ut erant . sin tempora , Plutoloe M a Maiiu λ- -

119쪽

p rsona: Ilic tamen videtur istiuA facinoris absolvondus; in Aria ad ,hun verbis est ipse animi Moe' o me Nis vetoribus Philosophis et Archriae. Nunc Grotium audiamus: ad ista scribit npud Sirachidem a solecta: videtur ad marginem annotatum fuisse ab aliquo Stoicorum libro-

, , rum lectore. Nam StoiCi ut Plutarchus aliique nos docent, in ad quinquo

, , Sensus notissimos tres an mameraballi alios , quorum hic omissum est cl, , ' μα ὰν, Posita autem diro τὸ φων πικὸν et τὸ ν γεμονικόν Sed, si voluit ex mente loqrii Stoicorum , Octava pars mentis , ut loquebantur , quibus erat ἡ-oc μερης, omitti non Potuit, ut nusquam omissa fuit a Philones Lu- co, Zenonem et hujus sectatores Plerosque hac etiam in Parte SiC sequuto, ut cum suis tamen Pythogoreis et Platone bifariam primum mentem diviserit n τὸ λοις ν sive δἰ et κω ράροe et τὸ ἄλογον illud cum Stoicis dixerit es sis r μιον δν' hoc , nempe τὸ ἄλογον, in septem partes distinxerit, quinque 5ensus, vim articulate laudi, tandem Di illam procreandi Per totum corpus Permanantem , usque ad τὰ α Meraiaue, quae dicuntur etiam in Actis A. Tii E-CLLE: PHILO δε Miandi f. p. 27. c. η- ρας τοῖ'Horumαού ψος σταχs a Uderati, πνὸς - re καὶ τὸ λεγανον, κῶ επὶ πάπι τὸ γόνιμπ. Idem, suo more mirabiliter explicans verba Genes. IV, I 5, P. I 85. q. τὸ α ιογον τῆς εἰς στα λοέμετω μώρ- , δμαν , πέρ τιν , Ao ν , γευσω, άφῖν, λόγω, γόνιμα ' ει δέ τις τω σγδο- ανέλοι Nota, τὸν ν γεμόνα τού ι in πηαλύσεικρὰ τα 'ia. P. 4 a. C. τὸ αλορο συφερες , -θησεις πέσε κώ ς τήριον o γον, κοὐ του δυων ἄχρι παρα- v, 3 δε γονιμίν eo. Α Pythagora, Platone, Colorisque Philosophis primi ordinis bifariam animus, sive trifariam, a nonnullis in plures gradus dividebatur; sed ista in octo partes, quas vocant, siVe saeuitates divisio solis erat propria Stoicis; Stoicos itaque Philo fuit in Ilis ,

νον, κω τὸ λανον ἰὸν - καὶ τὸ γε πο- . Illi nulli, sed qui hoc statuerint infra S. i57. nominantur e porticu Principes, Zeno, eseanthes, Chrysimus Anti ater. Vid. illic Λna. MEN AGI Us, et I. Livsius Physiolog. Stoicori III, Diss. XVII. De animi in tres partes, vel duas, quae eodem recidit, divisione, volui a Platoris orta, de multis etiam aliis ad Philosophiam vel rem Spectantibus sic loquitur Cicero, ut liquido mihi constiterit, Italica Pyathagoreorum veterum monumenta non suis se a Cicerone lecta , quae sarie mirandum est ad nostram iasque aetatem devenisse nonnulla, De Dialecto

quidem , qua scripserant, mutata. Sed ita Stoica divisione quae ponitur ordine sexta, mis mcis formandas, vel articulato fandi, soli, homini Propria i

120쪽

dicitur illis τὸ ter minimum a Philone ri φωνη- ριαε δορυγ' illa certe per in Ase est intelligenda in istis, quae supra dicebam a Iudaeo quodam interiecta Sirachi deis. Illam vim Philo quoque Rhis dixit in locorum in ejus libris ei talorum secundo. Quid nunc tandem in , Aristobuleis Per τον περὶ ἡμαe-λόγω intelligemus 3 An illud ili sum, quod iisdem vorbis ah Aristobuli Gentilibus designatum vidimus p Minimo gentium ; sed quod illi

vocant Noa , et ri sic enim verba vid latur ordine suo nativo rcil- locanda: ἔνεκεν σημείου τού δεθα, αδε roe περὶ τιλ id est Drω ,- δέ tit esset dies illo so timus mice a gni v I ω lut signum Rationis, quae in nobis a limum locum tenet; cujus γε scientiam Labcmus rertim hiam anartim , issinarumque, atque adu a svientiam nobis Paramus, Sic l3roprie dictam Paulo post iterum sit in Aristobuleis mentio του σηκου δεθω ' Versus en iit, ,

'ne, amis τῆς κατὰ κῶ νω-ας, ἔν- π αλέη- σομω λογω καταγλή--τα τοι προειρημένα, καὶ Ῥωσο αληθειας λα--ομεν, κα θὼς προεἱρν α' quae est allegorica versus veIut Homeret interpretatio. Qui septima luco reliquerat Acherontis, atque adeo etiam vi inum in Inseri Iovis regno flumen Lethes, ille cilicet conseri I, Olerat iam , vitiositatem, deret Nisse, si Vesurrasse ratione, vere fi Ptima IUCE , sibi irae veri parasse notitiam. IIOCanimi lumen, censeri poterat εβδομοe, velut SoPtimum in mente locum obtinens aut gradum. Ad quinque aensus si φυτὸν adiicias , sextani V lut im, ἔβδομος erit in rnente Ahoe, si vo νους, sive τὸ et μωαίν. Atque ita n VE-lerrimis jam Philosophis Graecis , post recensitos quinque sensus, Ponebatur ista uacultas. Vix quidquam luatiemus in hoo genere antiquius libello TIMAEI LOCRr de anima Mundi, sive de Unioenso: in cujus Systemate Physicum Platonis totum landatum ost. Timaeras qMinque sensus erit merat , et τ ασθα USum tradit ae P. 557. s. τιω- ω ακοαν, ταιν Mita, τὰν γά ν, ταγόσμαν, - his P. 559, v. 7, continue subitingit: - α δ 'M4 μ ν εν Ηριωδάψωμία ποτὶ του ψ υχαν δ' - ν etc. haec I Ostremae sie in Timaeo suo Plato expressit P. 67. B. -- θύν- , τὸν δ' ὀύ ν υπ' Ηρος - μάν-πληγ διαδλμάδες postquam de quinque sensibus nd ductum libellis Dorici copiosi si me dixisset a p. 47, orsus a visu, quod domi in Coclesto spectator Urii Versi velut matrem considerat Philosopiriae , Q μζαν, nit, ae dis o ' ο αγ' siti

라틴어 텍스트