장음표시 사용
91쪽
haeo Hebraeis partiria minus conventurit, illa satis in te respondent. Pritimim
loco haec sunt De ut. IV, ri. H Em ἐυώσο πυρὶ - norum loco Noster p. 37 . C. D. ὀ λουται γάρ cla τὸ δροψ ελω ro πολῖ , citavi ἡ λά- ti, Suo καταβεβοάνα ' Addit, σαλπιγγ- τε φανας καὶ τὸ πυρ αδ πάμε. - . . Quibus in his utitur explicandis Aristobulus, illa Clemens Alexandrinus I artim destripsit, partim leviter expressit immutata, semel in transitu memorato Aristobulo, cui omnia deberi vicina non animadverterunt Viri Docii. auae dedit Eus unius p. 378. A. illa suis Verbis CLEMENs , atque ordino inverso , sic expressit Scrom. VI, P. 755, 24 , Dulla facta mentione Aristobuli :.
Veriuntur ultima disinae meritatis est ad entus. Sententia postulat ista :nam qui dicitur Doscensus in montem Dei me di inae mi lias mani statio :Pro ἔπι - Vocem posuerat Gemons paulo rariorem ἔτί πιη. Suidas: 'Eπι- φασς,-Dδει ς' sequuntur ibi verba sorte Po*bii:-θώου et se BQ - τού θωύ Iudaei horum temporum usurpabant promiscue. Ut comparari possint absque labore, Ponam ex EUS B Io quaedam P. 377. D. 378. A. quae eadem OPera poterunt emendatius Paulo scribi quam vuuantur: T. -υ πο ζ δύναμν , . παρὰ πάωσα θα- ιαν 'παρχαγ- , λὰ τὸ πακ Ario, legendum arbitror, οὐκ in quod Fr. Vigerus jam monuit J
92쪽
tandem post alia quaedam haec ultima subiiciuntur; Bis omni s nuuitis humanae memeto factis Deum demonstrare τὴν μυτοὐ δία παπὸς μεγαλειόm . Non magis lectorem Si iussi. monuit Clemens , sequentia se Propemodum ad verbum ex Aristobuli transscripsisse commentariis: hoc ut adpareat, juxta se aii vicem Aristobulca quaedam Pouam et C mentis: sunt autem haec Aristobuli: P. 377. D. Gυ γ 'G-μφιάλάν οὐκ D '
Longiorem Periodum in duas, voce τως- interiecta, distraxit Gemens, leviora quaedam mutavit: aliae varietates sutit a librariis. - Quis jam dubitet, cum et alia si ut indicia non pauca, quin, si plura uobis superessent AristO-δuli, Plura detegeremus in Clementinis Aristobuli ' Deseripsit et ex aliis libellis non Pauca , quorum auctores De nominat quidem. eritatis amans haec scribo, nec Omnino Clemcntia vi tui erandi gratia , quem suo meritolacio sane maximi. Fecerit hoc Clemens e lacerutit alii , item boni. Ipse Cicero multa veterum Poetarum Ioca , alia quoque rion Pauca, Latina secite Chrysimi commentariis. Quis Ciceronem Propterea cui Daret, aut , si vel superessent Chrysilmi librorum aliquot , quis non eadom Latina facta legere mallet a Cicerone, quam Graeca requirere de Chrysiin i libris . quos harum tamen amatores elogantiarum non Prorsus aspernar nitie. Sed , ab institutone nae Cicero nimium abducat, suspic:iri Paene licciit, quae ii adit tu proximis Clemens L. VI , c. IV. partitia etia in ab Aristobtilo tradita : sic caput illud. Aegyptiaca quoque comΡlectens rarissima, C mons orditur: Eύροιμεν δ' - κἀ αμ ε ρτύριον εἰς του τα κίομα - δομπων τοῖς αρχους -
93쪽
3. XXIV. Secundum AEIsTOBΠLuM atatuisset Orpheus. unum dari Deum miserat conditorem et g Φemmorem; quadon eo certo fuerunt ignota. EusEBIUM a GEM ERO male fraudis insimulari. Quod prae manibus est excerptum Lusebianum si L. XIII. Fra . persequamur, occurret eam in rem, de qua Paulo ante dicebam , certius documentum . Nullas paulo Prolixiores Philosophorum sex Aristobuleis nobiscum Eusebius communica fit ; et Proprie sic dictas Pinnarurn sat luculentas p. 664 68. . Ilio vero mutanda erit nonnunquam ratio. Iudaeum narrantem de versione Graeca Foederis Antiqui librorum, optimorum narrationibus congrua, contra Hodium aliosque tuiti ; patienter audivimus do patria Lege nonnulla more suae gentis explicanu ni; ne illud quidem aegre ferentes, quod scribit de Musis loge sumsisse quaedam Pythagoram et 'Platoncm; quia constat in Aegypto suisse utriimque, et Aegypto vicina Iudaea fuit Palaestina ; άec negari Potest PhilosoPhemata quaedam ambos ex Oriente in Graeciam transtulisse. Si tamen tam pauca sumsissent a Platono Platonicisque Christiani, quam sumsit a Moyse Plato, simplex illa sapientia noti adeo fuisset contaminata. - Poetis Vero si sua contribuit commenta, recentior Iudaeus Carebit , opinor, ex usationis venia. - Primus prodit in scenam in heus, fraudibus semPer accommodum nomon. In Iudaeuivi nostrum hic non dicam, quae scribit QuIXCTILI Ar Is I. D. I, c. VIII, in sino: in robissimo cuique Plemqtic stagendi licentia est, adeo De do libris totis et Auctoribus , ut succiarrit, me tatur irato , quia λυmini , qui nunqtiam fuero, non POSSunt. Tametsi, isti,' ICERONE de N. D. I, c. 38. Orphe/Poetam docet Aristotcles nun-- fuisse; et Imc OrPhicum carmen PF-thagorei ferunt cujusdam fuisse Cerco in Orphicum autem carmen illud erat o πιὸς λόγος, docente Daseisio. Atqui nosteis Aristobulus Orpli ira sualetria testatur B ποήμασι τῶν κοπὰ bis ἱερὰν λόγm απῶ M linam . Sod Clacronis isto loco sententiam aliter explicat, atque Orpheu ita Olonino fuisse, quod docuerat Cunwon Tuus Syst. Intest. Cap. IV. S. XVII. p. 34i , 34a. ubi
'rid. Moshem.) jure ac merito statuit, cui delaenius eleg anteiri orphicol uine litionem , quam rerum humanarum ultimam Curavit , Io. MATTHIAsGEsxEnua, illud insigne Gottinmisis Accidemiae patriaeque ornamentum
cui, dum hae literae vigebunt, suus constabit honos, maximis ira republica
94쪽
Iiteraria meritis quaesitus. Ab illo si liic etiam , quod mihi faciendum iri
deo, dissonsera, quam mihi vivus non negavit Vir humanissimus, lilier talom sat scio non aegre Iollaros, qui isita C schola prodioriant clarum in literis nomen adepti. - In istis suis C. arni initius κ- τω re is λίγον αυτω λο --, Orpheus Aristobulo EUFEBii Ρ. 664. D. dicitur exPosuisse lineo tria: I. Περι τού διακρατεῖσθα his δti, et τὰ παντα , II. Κω γον τὰ III. e G παπαν εἶναι - θω. Atque adeo tinum dari Dcum, tini erat conditorem et g bcmatorem potentissimram. Quae verissinia. ORPhes tamen aetate, solis mihi nota suisse viilentur Abraham id is , atque adeo ab Areuani A timcni'iue Musaeo 'alaestino, sive Moyse , tradita; prorsus incognita Musaei Graeci Praeceptori O Pheo , ceterisque sive Thraciluis istius aetatis seu Graecis, quibus ille plurimum lamen Profuit, qualiscunque religionis cultu mansuefactis, Dictus ob hoc lenim ligras. Non nescio Quin ortivi , quem fraudes in his ipsis versi nas nim villae non 'Iatuerunt, credidisse tamen, unicum Deum ab Omhes sui me cultum non tantum, sed ab eodem sed simul novi,
deceptum a b re tior' Platoni--a metiras his de rebus misi sis ebis Inisi retem Mosmum του P. 353. Ista quae dicebam
tria. istolatis Alsio et quadraginta V Fibus Velut Orphicis, Lectoribus suis persuadere Nuit 1vψaeus Ariam lus. IIos ubi Vcinus ex Eus Enii Praep. Gung. sive Aristo lais Posui trin Orphicis suis M. Matth. Granorus, istantillam 'meditate Minoniis essluxissent Calamo P. 36i. Dubitabam, an non ipsius quoque Eusobii fraus hic interces rit, nec dum plane illum liberare Sed illud iam n ex annotatione nostra quoque apparebit, Clemonii
jam Λlexandrino laudata esse ea quae maxime suspecta sunt. V Ut ab ultimis ordiar , quaes minime sus Ctra Sunt, et Pro spuriis Pri ta a Conmoa-
Sunt illa quidem Iudaica; sed quanto magia me debent suspecti duo versus, bis duobus interjecti:
95쪽
'M ngis γνωμ- λαβών καλ DG- θεσμόν. Leve vitium , quod non animadverterat a Scaligero sui latum , hic sesellit Gesuertim in i λοροψ, qui ipsi visus esset Adamus ex informi globa formatus, nisi Iegis duarum tabularum mcntio nimis clare signasset Moson , qui in ύλη illa sive syloa ργyri stirpium e Ositus fuerat. De Maligeri correctione, πω me, ne dubitasset quidcm visa Gemenus p de qua dul,itare tamen videtur Ι. A. FARRICIUS B. G. I. p. Ia I. πον sis serimum a CLD von Trio Θst. Intoli. p. 343. Iam vide mihi lianc aeuienion, - μά--ον, ηδε De MDe ἀρχα-ν, in 'υο is etc. Qualem antiquorum Sermo, qua&m ex undis genitus descripsit in diaplici tabula Legiam, quas dis initin mente coraculos Θατὰ τὸν τυπον τὸν δε εομάναν Exod. XXV. 4o. tradidit. Eat nune Aristobtilus, nobisquo Iudaeus homo
persuadere conetur, o taeam eme sententiam l Sed haec animadversa fortasse Gessentim in sua consirmassent dubitatione, cum versus isti non legantur Clamentem Alexandrinum, an non imius hic Eusebii fraus intercesserit. Ad alia properautem retinet invitum paene Gesnerus; sed ea est illius auctoritas, ut lucautos facile traheret, et ceteris Eusebius veteratoribus, brevi, quod nolim , adjungeretur. Ad fidem itaque Eusebii lihorandam , quem excellentem virum nullius unquam fraudis istiusmodi suspectum habui, video mihi hac de re accurato esse .igendum. inteudam ea Eusebium dixisse, ut hos ii,se versus Pro spuriis et fictis habere debuerit. Ante tamen alia dicenda sunt.
S. XXV. 'Iερος λογος, sub OEPari nomino, Carimen fuit tenebri- .cosum. Amolliationes quae iam O Phicae rariores. ' ἰὸς λίγου 'thagordi cw- - mriam Mnas. Excitat versus hos Aristosulus velut ex Or hei Poemate nobilissimo de diis, eui titulus fuit 'Iobe u e. Aliquot Vissus eosdem Proserentes I LATINUS M. Paraen. P. I9. de Monoreh. p. 37. n. aliique citati a FAMi I cIO B. G. I, e. 19, P. I a I. lectos narrant εν-O Phel: Dubitandum non est,
96쪽
δια θη, ς ο ρύ λθαν ε- Hiam vis. Hoc novum fuit commentum de OrPheo sub sinem vitae mutato, credo, cum a Threisois mulieribus crudeliter laceratum periret) ut hos scilicet versus cum Pius Theogonia conciliarent. Non absurdo Conjicit Escu EN BACHI Us ira Dig. P. 138. τας Partem secisse τύω'Iusta λόγω. Unicus est in suo genere locus Grammatici in ET TMo Looico M. P. ab I, 24. Ουe καλέουσι re rure hia in is μακαρευν Ουνεκα Γῆς σποντο καὶ ἀμπος οὐρρωίοιο. Dis 'incebe D U-τού πισυ λθω. Horum versuum similes Praebet ΛTIIENAGORAS : ETYΜOLocus ex oro citat ut Orphei haec in voce P, 787. 29.
'Dρὶς λως, carmen. antiquissimis extitisse videtur temporibus sub Orphei nomine, Sed μυοκω τον IAM BL IcΠ. P. Iara. quo rerum obscuritatem illa verborum adaequabat: ad aenigmata hoc in 'carmine similibusque enda opus erat interprete. O ,hica quaedam in Vetustis Exemticis os limis fuere: qualia memorantur Clidemi τὸ Tξηγητικω, coariun ab ATHENAEO IX,
P. 4 9 s. 4io. Anti cline, nisi sit idem, XI. P. 473. c. Cornelii Navi apud
MACROBiu M p. 398. etc. Bitus enim Sacrorum et Voces in Sacris usitat. et tum his in UM iis planabantur, Non quaevis aliae. Apud SUID ΛΜ et ET TMOLocui. - enarratur , ex L. I. Atthidis Phanodemi, quinam sic dicati tui is τώ et ρφεως φυσικέ' φυσυ die My molog. Εd. et IIS.) qnibus ista subjunguntur : ἡ δε τὸ 'in Prrrata ποιησα Οὐρανου - Γῆς φησιν αὐτους ει ναι. Mystis olim notissimos, nobis Tritopatoras ἱstos aliunde ignotos licet aestimaree T. H. ita Luciau. p. G83. A. Voces aeuigmaticas OrPhri, τα ι ζασα, παρ' ' φεῖ explicuerat Epic EN Es iii libro περὶ τῆe ' φεως ποns eo, citatus RCLEMENTE Strom. V. Ρ. 675. f. qui, ut est homo curiosissimae diligentiae, illinc nobis profert nonnulla, P. 6 6.
De has iesis nucis alia non pauca F ferri Pouent.
97쪽
sequuntur illic Orphica, quae absque illo ignoraremus, quaeque cum ceteris quae dixi, aliisque non paucis, locum invenire di hchant in Orphicorum editione nova: sed de his non uulla tractare morte suspicor impeditum Grauerum qui Orphica, prout decet, nugis explosis, tractaturo multa se reliquisse peragenda non ignorat at. Cur vero Grammatici nostri voces Orphicas paene
nullas nobis exhibent 3 Quia nullum illi legerunt carmen O phei genuinum; si quid enim habent hujus generis , ex Exegeticis illud vel Digenis libello
similibusque perantiquis derivasse videntur. Et censeremus nescio quos Iudae , aliorum versuum Conditores, Christianos Patres, PIOs Vocant, et Platonicos recentiores legisse genuina vel Or hei, vel Onomacriti carmina , aut
certe, quae hi nobis dant velut Orphica, ab Onomacrito condita qui ne hymnos quidem, ut vocantur, legerunt, a PAUSANIA laudatos p. 77o. f. et alibi: Praeter hymnos nihil ille, quod meminerim, agnovit tanquam Orphi- eum , reliquis Omnibus Ionge anteponenda Polymatia. Satis equidem do his, quae dicuntur Onyhei, mirari non possum Gesneri sententiam. Mihique Ionge sincerius, quam Cti oriat, judicium videtur Io. LΑun. Mos ΠΕΜ irin nota a . ad S. XVII. cap. IV. Inteli. P. 345 quem tamen mihi facile apparuit hic subsidiis fuisse destitutum , quibus ingeniose dicta firmaret vir ille minime olgaris. Sed haec se is παρί . Quia mentio facta fuit
Grammaticorum, sciendum est, eia Orphicis unam vocem μεσώρασον enotatam
in Onomast. POL Lucis ΙΙ, 39. hinc etiam a Gesncro p. 397. mpud Dymo- Iogum iri ΔεκM P. 253, 5o. Vocem Κλαδούπν, velut nomen symbolicum Dumeri Denarii, forsan et Phanetis: ἡ δα o certe Pythagoreis diari: ς dicebatur : IEuns. mnam P. Ios. Monstrat ista vox Doricam Dialectum , qua scribit in Poomatis usum Positarum antiquissimum Orphea Metrodorus apud ΙΑΜ-BLICH. do P. P. I96. Ecquid , Olnocro, Doricum ita Orphicis invenitur quae suPersunt λ Omnes, scilicet, conspi rassent in sermis Doricis in vulgares verteridis, qui singuli nobis aliorum Dorica custodiverunti Sed Praeterea Ombei, a Meursio praetermissus, ob aliam rationem animadvertimeretur. In Diphicis, quae nobis sui3eresse dicuntur, nihil adeo inesse puto,
quod Numeros spectet: qualia suerunt in O Phico Pythagorae, vel Pythagori,i Vetustissimi, sive περὶ ράυ plurima: vid. FAnarcius in B. G. I, G 39. P- M8, Il9, cujus auctor sua se testabatur edoctum ab OFfieo.
98쪽
Niliit 'impedit initium operis posuisse ex IAΜn Lacuo dc V. Preh. p. II 3, hic illic omendatius mea quidem sententia scriptum, quam fuit ab aliis:
suerant in ὲ δὸ distractae r variorum hie errores attingere necesse non est: vidit partem veri optinius ille Nostras LLΜa. Bos in Anima . ad Iambl. p. 53. Suam monstrat anKqnitatem nomen Auetoris sic libello praemissum; quod et in ultimo libro ponere solitos uiuet ex his Dio is Cnos. p. bs s. n. mirati, nusmiam poematis nomen areo uisse Home--, aura --ἐimos πρωταν . καὶ πιλεωνα- τὸ L Gs εν - συγγν mis. πολλει δ2-λι λυσιοῦς σως Mist 6 κπι - μασώ, δεπιν 'Ea mos τε καὶ Ηρόδοτος καὶ Brumaam 'haee proflant di Ex Demetrio πιρὶ Eρμη las S. x. didici, Miaesitim Necataeum, ab Hero- ω forsan aperbius vituperatum quam vortebat illius opere adiutum, - Hecatadrem sietnehoasse suam historiam: 'Eκαταιος Μιλήσιος Da mi-νω. am norme n. M. Primae e moediae versus sitit primus: 'Ακούετε λεM. C., D Mm ' quem Praebet , praeter
alios, setosatus 'is 4aa. diu et Lin p. 434, as. Καὶ τόδε ΦMωMAM. Notum illud exv. ao. Theogu. -- ' - - . Seriptor sapientissimus librum suum , cujus tantum legimus Epitomen, sic herat orsus t Παλαφατος τάδε πινι - - γγ φαφα . illic videnotam Tu. G xx. Sic in oraculis Dii quoque loquebantur et Deorum interpretes. TED λέγει ὁ Ζεύς. 4 τοῖ- ν αι. Τήδι λάγει Αμμών. eaedem erant in Oriente formulae loquendi. i* Neminem arbitror dubitaturum, quin recte restititerim , pro vulgatis ασ1M E Jum iam νιλ.
formas Iegitimas. In liis autem, si sunt ab Om heo tradita, multo rectius quaesivissent Ormes τ ι ἔ- εδεω, τον επὶ πάνr . In talibus rette Pythagoreorum dictis Deum Veriam quaesivere nonnulli: Aetae laconis p. 25, ubi Lysias Deum dicitur definivisse ἀριθμου - κτει '. legendum est ρητ . ntimerum certum d vid. iii STOEAEI MI. P. 26. Ita 3sus, p. M. A chytas. IusTIx. M. in Paraen. p. 2o. r. 'thagoras τρο Μονάδα ἰρχὴν --.ην λέγMs ete. habet tum verba quaedam velut Pythagoras ab aliis postea saepe r petita, de quibus valde dubito sintne illius, an ipsi forsan ab Aristobulo suppositae sunt in eam rem Puthagoreo rum aptiora longe, quae hie reponi eommode nequeunt: Pati oLans bii Misceli. GL III, P. 184. των ω - hia esse dixit B - δικάδι' ubi I aeso post scribendum κω σῖ- καὶ τ τετμως' oonL PLDT acu. II. p. 8 s. E. Pnu.ON. IDv. P. 67 . L. iocum LUCI πιT. I. P. 543. MEc ii De r. p. 55. Die atur ab ii dem ἡ Μειλι et τὸ ἔν ὰς ι - ut miratiao ap. I hunLten. in Nicom. P. ID. Pur L N. Iun. P. 23. A. Eς ν π κὰπ Ma
99쪽
Insea IAM BL Ionis p. 327. O Phei ' gorram nam i λι--ine meandi scribesndique maioris, nec non ira morum cultu: Postea, Pythogoram sacram suam didicisse Philosophian Partim π α τυλ o φαιοῦν, partim πηατ λον τίου ἱερων. Sed et Omheus ipse sua, nec d liram mirandum, eum origine Thraces fuerint Aegyptii,) hausi e dicitur ex Aog Ptor vid. Dio Don.
Si C. I, c. 23. c. 92. inprimis eaP, 96. III, e. 6 i. I e. 25. cons. V, c. 49. e. 64. c. 75. Aegyptii Sua non pauca censentur ab Hebraeis accepisse, atque isdi ac via credat forsan aliquis verum On eo Dcum Hebraeorum in Noluisse, quod suPra negabam. Hic in scopulum Drope incidissem, qui facile poterit evitari, si vere dinem, gentem Aegyptiacam, in rcligione supra reliquas dementem, reliquas omnes, Hebraeos Praesertim , stulta Superbia Prorsus livbuisse despicatui.
g. XXVI. Suspicionem fra dis, in Ornhieis versibus Hiispei gendis, cadere non Posse in cujus sc usi icatur quis fueris' Praeparatione Evangelica. Non patiar oceasionem mihi elabi nonnulla pro Eusebio dicendi, quem iamphicis Aristobtili fraudis habuit GEsnerus suspoctum. Et rundamentum habeat suspilai O , voluisse censendus est Eusebius, quod hic Aristobulus, hique ex illo nobis Mit narrarit, or hei suisse hanc sententiam, stivi ἀνα sive, ut ille loquitur, Aes Hemoe εινα τὸν θω. Atqui 3cro hoc ipsum Eusebius lilibi non negavit tantum, sed data opera multis salsum esse domonstravit. Ut intelligatur quid velim , res videtur altius repeterida. Est opus Eusebii refutatio triplicis Gentilium systematis Theologici. Multa L. I. Priam. E ang. habot Eusrnius Philonis B, blii p. 31- , quibus Pherecydast: si et alio. mirii Thoologorum mentio , nusqiram tamen or Phel. L. III, p. 83 et seqq. Plutarchi verba describit ex opere perdito, quaerentis sub sabulis abscondi
hinc emeridanda sunt Athammura verba in. Gem. EDOM. P. 246, 22. Imegma hos fonte nunquam adiit Iacob. Bruckertis, philosoνbiam uadens 't goma , eumque nobis pin-pens e sabulatoribus recentioris aevi. Certe ne semel quidem genuinas valerem libro n
reliquias istas Iaudat, a librariis, quod inendum est, valde vitiatas.
100쪽
tam πι ιαν φυσιολογω, illam sabuloso velamine tectam , inquit, p 83. c. πω is τε τοῖς ' φικοχ σαι, καὶ τοῖς Γροπω-ῖς κοὰ Φρυγιοις -οις ' quibuscum Cons. PLUTARCH. Τ. II, P. 4I5. A. Haec et quae sequuntur alia Manethonis, ForPhrrii, Plutarchi, Postquam egregie consutavit Eusebius, redit ad Poryhvritim P. Ioo, secundi in quem de Iove , Volui anima mundi, πιὼν ταῖς θεολογαις ταύτη - παραλα- ιν es τὰ ' φε- ειπόντει, Zεῖς πρωτος γένero, Dile Minoe, ' Ζεύς Ζευς μέσσα, δ ' μ πάντα πτυκτο
I.eguntur illic de Iove , non adeo velut anima mundi, sive instar spiritus haliC IDolem agitanto, sed tanquam ipso universo, cujus Partes diversae sint volui totidem membra Iovis ; de tali Iove mirifico leguntur illic triginta duo versus, a Christianorum osore Oxcitati, nec a Christianis certe conficti, nisil fingere voluisse vidρantur irridenda sibi, sed Christiano nomine probabiliter antiquiores; qui duobus auctiores aliundo petitis legi possunt et in ORPHEo Grancri p. 366, 367. Versus istos hio non exigam. Miror equidem, de istis, quindecim adhibuisse BAD. CUD ORTHUM S. I. c. IV, S. 17. P. 349, 35r, alios item octo p. 348. eculem in loco usurpatos a PROCLo, ut ostenderet, Onyhetim tinum infinitiam - Deum.
Credidisse; ante tamen latetur , hoc inprimu ια-- --σre, quod Itipuersi vir re immorerilis dicitur Auellae minuit o sionem qui commodum venit in mentem i Sed mirari' satis nequeo, neque Cudworthoneqtie ejus interpreti Mostiemio resutationem animadversam, quain dedit isto rum Porpbrii ejusque Orphei EusUBIL 3, Praebertim P. I Oa ct IO3. Primum inquirit,