장음표시 사용
61쪽
Filii autem Adae non potuerunt voluntatem propriam sitam et electione in voluntatem Adami transferre. Ergo nec moraliter Adamus habuit in arbitrio suo posterorum suorum Voluntates . Deinde qui est caput morale sola potestate ac dignitate , potest quidem aut Iegem condere , aut votum vovere, aut cum alio paci sci, ct subditorum , filiorumque voluntatem obligare , adeo ut si legem frangant, aut votum non redis dant, dum jam arbitrii potestate fruuntur, graviter peccent. At hoc minime satis est, ut nati, subjectiqne teneantur illorum transgressionis reatu. Quare in Tridentino conventu , de quo supra , visum est illam de capite morali sententiam poenae alicujus transmissionem salvare , non culpae . Demum per solam conventionem Patris cum Christo , hujusque constitutionem in caput morale universae Ecclesiae minime justificamur , sed oportet, ut illius sanctitatis per regenerationem spiritus , atque interiorem gratiam reddamur participes . Igitur per solam pactionem Dei cum Adamo peccatores non constituimur , sed ideo in eo delinquimus, quia per seminalem Originem , transfusamque libidinem ab it Iohabemus carnem peccati, R eorruptam naturam ς ideoque peccatum transfundi ob arbitrariam aliquam conνentionem , falsum est; nec solvit haec opinio dubitationem majori, quam Augustiniana sententia praestat, facilitate, ut Theologi plures scripserunt.
ARGUMENTA OPPOSITA REFUTANTUR.
Primum adversus dicta argumentaberis: Etiam Christus ex semine Adae secundum carnem genitus est, dicente Apostolo ad Rom. ia. Factus es ex semine David secundum earnem . Si ergo per seminalem Originem trahitur peccatum , Caro Christi , quia de Maria natus es, esus Vistinis caro, sicut ceterorum omnium, ex Adam fuerat propagata, nihil disat a carne pereati. Ita Iulianus apud Augustinum Ithro v. cap. Is .ra Respondeo hoc argumenti genere magis sententiam nostram firmari. Ideo enim Christus carnem peccati non habuit, sed carnis peecati si in ilitudinem , quia de purissima Virgine sine virili semine, & sine carnali concupiscentia homo processit. Et hine apparet illam concupiscentiam , per quam Chrisus eone Pi noluit, fecisse in genere humano
propaginem mali, quia Λgaria corpus , quamvis inde venerit, tamen eam non trajecit in eo us , quod non inde cone it. Vide Augustinum eodem loco : & in ii. de peccatorum meritis cap. 2 s. nec non in libro
supplementi quarto , cap. Ioῖ. ubi ait: Leui licet sic etiam ipse seeundum earnem semen EAbrahae , eo quod Virgo Maria , de qua carnem
fumpsit ex ipso semine propagata es: non tamen est obnoxius eidem semini , qui virili non est conceptus ex semine, liber a nexu seminatricis
62쪽
Liber Decimustertius. Cap. VI.
demque concupiscentia , sine qua nec sanctissimi conjuges generant,
. originalem maculam sine dubio contraxit . α Resp. immaculatam Dei parae conceptionem , quam pium ac religiosum est tenere, nefas vero . vetitum scripto , aut verbo impugnare , non esse conceptionem carnis
propagatae per semen, sed instans illud, in quo anima creata est , Rcorpori conjuncta , sve eam sectus formationem, perquam humanata . substantia carne, animoque conflata incoepit vivere S esse. Pia enim
Fidelium opinio, de qua decertatum est diu, tenet Virginis animam
in primo instanti ereationis ct infusionis in eorpus suis peciali Dei gratia , intuitu meritorum orsi a macula peccati originalis praeservatam,
atque in Me sensu ejus Conreptionis festivitatem solemni ritu celebrari,
uti declaravit Alexander VII. Constitutione sua edita an. I 662. Mea itaque sententia est, primam conceptionem, quae est carnis propagatio per semen talem fuisse , ut inde consecuta esset originaria macula , nisi Deus animam Virginis, ne pollueretur unitione corporis, speciali gratia servasset. Onare nec Virgo. purissima a debito contrahendi communem labem a me censetur immunis . Ouod de ipsa peceati macula nunquam ausim asserere propter honorem Domini, propter Ecclesiae statuta , propter singulare in Virginis dignitatem , propter piam , fo-uondamque Christiani populi devotionem. Neque id summo Deiparae honori quicquam derogat: quin potius cum permulti etiam Sanctorum, ut Anselmus a. libro Cur Deus homo cap. I 6. & S. Thomas 3. p. q. 27-art. 2. videantur in oppositam sententiam propendere ἰ atque , ut scribit Baptista Mantuanus Theologus ac Poeta clarissimus , lib. I. Parthen. Ua homisum communis erat sententia ; Uerum
Iam senio exangui erigens sua robora sensim Perdit, ct amissa jam majestate recedit:
hac nostra assertione facilius Virginis privilegio consulitur, dicendo veteres de conceptione seminis , & carnis propagatione suisse Iocutos . ob quam virgo Christi redemptione opus habuit; non qua anima peccati vinculo solveretur, sed qua per corpus nullam traheret laeditatem. Argues 2. Nec per semen , nec vi concupiscentiae originale peccatum potest traduci. Non per semen , quoniam in eo nullum peccatum est et non vi concupiscentiae; etenim si duo conjuges absque ardore libidinis concumberent, gignerent filios originali peccato inquinatos. Contra in statu innocentiae suisset absque translatione peccati procreatio filiorum , quae non peragitur absque sensu concupiscentiae α Resp. haec iam satis fuisse contrita . Diximus enim supra per semen trahi maculam originalem, quatenus per illud propagatur caro peccati, eujus unitione anima coinquinatur . In semine ergo peccatum est, non fommaliter, sed ea saliter. De concupiscentia, quae est tradux peccati, dictum non semel, eam non esse motum vel actum, sed perturbationem Virium, assed tionemque perversam: quae in singulis eadem est . Digiti reo by Corale
63쪽
Vide su p. capitis oppositionem secundam . Hujusmodi non futuram in statu innocentiae, nisi ad imperium nutumque rationis Augustinus non semel tradidit, ut perspicuum est ex capite libri praecedentis unde ei mo. Tertio oppone S argumenta , qnae demonstrant ad transfusionenia peceati necessarium suisse aliquod pactum , vi cujus voluntates poster rum suerint voluntati Adae moraliter coniunctae. Primum est: Hoc pactum explosum est a Iansenio lib. I. de statu nat. lapsae cap. 6, Mi a 'pellatur Commentum a Theologis excogitatum. Quam doctrinam Ian- senius mutuatus est a Luthero in Psalmum si . & a Calvino libro r. Institutionum cap. i. Haec praemittit Edmundus Simonnet Tract. v. disp.
v. art. V. nam cetera, quae proseri sunt pervulgata & communia. Alterum est : Potuit Deus supremus universorum Dominus decernere , ni si Adam stetisset, omnes cum originali iustitia procrearentur , si cecidisset autem, omnes culpam contraherent, ac in primo homine, tamquam morali capite nostri generis, nostras quoque voluntates censere. Temporales enim principes includu* in voluntate tutoris voluntatem pupillorum , & debita ac vota parentum , in quos filiorum arbitrium translatum est, in istos pertranseunt. Cur non potuit Altissimus Dominator in Adam voluntates includere posterorum Tertium argumenis tum est : Genes. xv M. I 4. de Puero non circumciso Iegitur, Pactum
meum irritum fecit: quod de peccato originali S. Augustinus exponit, ut diximus capite I. Et os eae VI. . dicitur : Ipsi autem sicut Adam transgressi suntpacium . Pactum ergo a muItis Theologorum assertum commentitium non est, sed traditum in Scripturis, & Augustino pro
Ad primum respondetur frustra in nos odioso Ian senii & haereticorum nomine conflari apud imperitos calumniam . Traduci originale peccatum per seminalem originom , ct concupiscentiae vehiculo, quod negat Simoniae t tus, scribit Augustinus, scribit Magister, scribit Sanctus Thomas, scribunt Theologi probatissimi: & pactionem , ad quam permulti confugiunt, rejiciunt Tridentini Theologi Soto, Paschalis , Squotquot huic disserenti de hac quaestione assenserunt. Mitto Nostrates
stre omnes, ct aliorum scholasticorum catervam. Sat enim nos a dam natis erroribus distare praecedenti capite evicimus; atque in isto post et ionis nostrae sontes uberrimos commonstravimus. Nec Scholasticos re di quos nobis adversantes irridemus , sed utimur utrinque monumentis, illi suis , nos nostris r juncto adversus Refractarios agmine, & comi tatu virtutis. Nunc ad aIterum. Tametsi modo inquirimus quid factum sit, non quid supremus Dominus possit et concedimus decrevisse Deum hac lege hominem condere, ut eo peccante, peccarent omnes; eo stantestarent: fatemur constitutum Adam suae posteritatis morale caput: annuimus latam ei, vel ab eo Iegem obstringere posteros: nemo nostrum
64쪽
Liber Decimustertius. Cap. VI. σ1
est, ut id neget , tam hardus ac stupidus . At Deum potuisse includere voluntatem meam, quae nisi mihi intrinseca sit, mea non est, in vo- Iuntate primi hominis, & hujus voluntatis caussa alienum peccatum . vere, intrinsece, ac proprie meum csse, id vero non assequor. Repugnantia enim est rerum, non desectus potestatis supremae . Allata exemis pia nihil prorsus essiciunt. Non potest a Magistratu pupillorum vo- Iunias transferri in voluntatem tutori S in ordine ad peccandum , ut peccante tutore peccet pupillus et sed in ordine tantum ad permutationem, S alienationem honorum, atque alia istiusmodi, quae sunt penes Magistratuum iurisdimonem. Ita peccante patre, exilio mulctatur filius, quoniam natus est a parente, quem a sua ditione princeps expulit; &exilium est filio conditio nativitatis , non proprii poena peccati . Princeps enim potest damnare morti homicidam, punire seditiosum; at nunquam ossicere, ut filius habeat in se homicidii, ac seditionis reatum, hoc solo , quod genitus sit a patre talium scelerum auctore . Visum proinde est Tridentinis Patribus , exempla quae nobis obiciuntur demonstrare in posteris Adae transfusionem poenae, non culpae . Dices : Si filii ob parentum scelera exilio, alitique poenis plectuntur , & nihilominus non contrahunt illorum scelerum maculam : eccurex miseriis, quibus parvuli assiciuntur, insertur hos trahere originalem nequitiam Z m Resp. oppositionem istam ad quaestionem , quam nectimus, non spectare . Illam solvit Augustinus in Epistola ad Auxilium s. nunc ordine aso.Corporali poena inficiuntur interdum ii etiam, qui ejusdem impietatis non fuerunt participes ad terrorem viventium, quoniam corpora quandoque moritura sunt ob Adae delictum: spiritualis autem poena non potest fine proprio crimine infligi, cum in Ezechielis i8. striptum sit: EAnima quae peccaverit, 'O morietur. Infantium ergo corpora perimuntur , quoniam propter Adae peccatum morti miseriisque subjecta sunt, nec soluto etiam Originariae culpae reatu ius habent , ut in terris vivant, neque calamitates experiantur . Nam etiam baptizatis inest antiqui Meeati substratum , ac moriendi & ingemiscendi necessitas . Ergo visitantur quandoque a Deo peccata parentum is a filiis, ut legimus ao. Exodi, temporalibus suppliciis, quia traxerunt ab Adam carnem peccati: non possunt autem puniri poena spirituali, nisi etiam peccatum trahant aut imitatione, aut origine . Quare ab exclusione a regno coelorum , ah ignorantia , a libidine aliisque animorum suppliciis monstratur peccato proprio osse obstrictos, nisi merit regeneratione expiatum . A morte autem, morbis, ceterisque miseriis corporum insertur, granditate primi peccati jus ad corporalem vitam perdidisse. Itaque filius, qui homic idium una cum patre non perpetra-Vit , mulctatur exilio, quia ius non habet ne de muliere natus repleatur miseriis, & potest indebito beneficio expoliari. Ad argumentum tertium haec sit responsio. Omne Dei praeceptum,
65쪽
maxime comminatione, aut pron. issione latum, appeIlatur pactum infacris literis . Deus cnim praecipiendo quasi de mercede , & de supplicio paciscitur . Ita praecepta legis palliam appellantur Levitici xxvi. is. A clam ergo praevaricatuS est pactum , quoniam transgressiis est legem .
'uod ex ipsis verbis os eae satis liquet; ait namque de idololatris : IpsisSeut emam trans re uni pactum: atqui pactum , quod transgrediuntur idololatrae, est Dei lex: ergo Dei lex est paetiim illud, quod praevaricatus est Adam . Eadem est sententia Augustini lib. xvi. de Civ. Dei cap. 27. ubi haec habet: Testamentum autem primum, quod Dictum est ad hominem primum, profecto illud est: Oua die ederitis morte mos temiui . Testamentum enim es a Iouis morte mori eos, qui transire diuntur pracepta Dei. Vidcas , quaeso, an hoc Ioco arbitrariam illam Conventionem agnoverit, S compendiose expresserit Augustinus , ut scribit Simonnet disput. v. de Peccatis art. 3. an potius explostrit,
nullam aliam , praeter Dei mandatum , pactionem commemorans .
Praeterea objicies: Absque hujusmodi pasti, vix, ac nec vix quidem potest intelligi quomodo primum Adae peccatum sit proprium posterorum : quippe horum voluntates non sunt ex Adamo per te minalem originem , cum anima , cujus voluntas proprietas est , per semen no traducatur . α Resp. nec intelligi quomodo aliena voluntas , me nolente , sit mea . Proprium est peccatum meae voluntatis , animique mei, quia voluntas ct animuS meus per unitionem corporis contrahunt habitualem a Deo aversonem, non voluntate Dei creantis animam ,
sed voluntate primi hominis, a quo est primus motus generationis , quod supra auctoritate , ct exemplis satis est explicatum . Objicies adhuc: Si per seminalem propagationem traheretur originale peccatum , non solum in nos transiret prima Adar transgressio , sed quodcunque peccatum proximorum parentum. α Resp. neque ip-1am transgressionem Adae in nos pertransire : quandoquidem originale peccatum non est ipsum peccatum Adae nobis imputatum , sed singulis proprium illud est . Prima illa transgressio fuit originariae maculae causisa, neque ad hanc ullatenus pertinent alia peccata , vel Adae vel proximorum parentum . Quare ob primum peccatum communis natu ra vitiata est , ct soluto vinculo originalis justitiae inducta omnimoda
perturbatio, anima sese a Deo avertente, Voluntate a ratione , sen tuum ossiciis a voluntate . Hanc naturam tanta perversitate' vitiatam Ominali propagatione recipimus: atque ita peccatum in omneS pertransiit per unum hominem , quatenus prima prae Maricatione communem naturam vitiavit. Peccata reliqua sive Adami, sive proximorum parentum non induxerunt in naturam humanam tale vitium , sed invenerunt . Per haec jam manenti concupiscentiae voluntas obtemperans
non inficit naturam , sed ad istum, vel illum actum illicitum declinat, ct cum prona sit ob vitiatam uriginem ad omne malum, reddit ad
66쪽
Liber Decimustertius. Cap. VI. σ3
unum, aut alterum procliviorem . Haec etiam proclivitas interdum de parentibus in proIem trajicitur, quando ex ebriosis ebriosi, ex idol Iatris idololatrae generantur . Ita parentes in filiis originale peccatum quodammodo aggravant; ut scribit sententia Io 6. Sanctus Prosper et S concupiscentia est in uno, quam in alio vehementior, actualis se iis licet, non habitualis , cui reatus originarius substernitur . Porro huisiusmodi actualium peccatorum macula, ct privatio justitiae nequit in . posteros pertransire simul cum hac peculiari concupiscentiae pronitate , quia concupiscentiae motibus non inest ratio formalis peceati, nisi
iis voluntas assentiatur . Inest tamen concupiscentiae habituali, non cuicunque, sed ei tantum , quae etiam animam a Deo avertit, ac separat; &hane per seminalem originem haereditario jure contrahimus. Ouapropter ubi anima per gratiam bapti sinatis habitualiter Deo coniungitur, tollitur peccatum , & remanet Concupiscentia. Animadverte, quod Augustinus, qui cap. 46. & 4 . Ench. videtur dubitare an parvuli obligentur non Plum noxa originali; sed etiam peccatis parentum suorum , lib. i. de Peccatorum meritis & rem. Cap. I s. omnem dubitationem deponit, ct in v I. Operis Impers contra Iulianum n. 2 l. docet solum Adae S Evae peccatum mutando in deterius naturam communi reatu haereditarii debiti obligare Chirographum , & habere suam vim, S meritum singularea Observa ibidem objectionem hanc esse Iuliani ς nee dilui ab Augustino recurrendo ad aliquod pactum , sed ad qualitatem , & effectum primi peccati.
Oppones ultimo cum pio, eruditoque Scriptore Ioanne-Nicolao Chiesa Congregationis S. Ioannis ad Carbonariam Antistite , qui sereunus est ex ordinis nostri viventibus Theologis, qui pactum propugnat. Trahitur peccatum ex Adam non naturaliter, sed quia ille personam gessit posterorum; Praeter enim argumentum nuper productum, quod magnam vim habet, quia per primum peccatum non est totaliter insecta persona, ideoque nec totaliter est infecta natura: & si peccatum contrahitur ob concupiscentiam , quae est effectus transgressionis Adar trahi etiam deberet ob concupiscentiam , quae est caussa aliorum peccatorum : praeter hoc argumentum, duo sunt, quae hactenus dicta prorsus elidunt. Unum , quia decimatio Levi non fuit ex natura rei: ergo nec peccatum humani generis in Adam fuit ex natura rei. Deinde Augustinus lib. I. de peccat. meritis cap. I9. & lib. I. cap. 2. docet parvulos dici fideles ac poenitentes propter fidem & poenitentiam gestantium , quemadmodum propter Adae praevaricationem sunt obnoxii pec to- Atqui fides S poenitentia gestantium non est ex natura sua fides & poenitentia parvulorum et Ergo peccatum Adae non est ex natura sua peccatum posterorum 4
Resp. hujus Theologi positionem esse contrariam Augustino scribenti x III. de Civ. Dei cap. a. 2uod poenaliter praeessit in peccautibus
67쪽
hominibus pr7mis, etiam naturaliter sequitur tu nascentUus teteris Est etiam obiectio Iuliani Ioco nuper laudato negantis pereatum quod Adam eommisit, potuisse fieri naturale . originaria ergo culpa natura Iis est, non quidem institutione naturae, quod foret blasphemia Maniis
chaeortina, sed transfusa vi propagationis naturae vitiatae per Adam . . non vi alicujus conventionis, & pacti. Instantiae autem ad praecedentem argumentationem sunt nullae, eo quod concupistentia prior est univeris serum animi facultatum perturbatio ς concupiscentia alia est actualis pronitas voluntatis, aut sensuum , & primae tantum inest aversio habitualis animi a Deo r unde haec sola naturam inficit , ct animam Iabeoriginali commaculat. Ouae dicuntur de Levi decimatione, sententiam nostram corroborant. Enim vero Levi decimatus est non ratione pacti, sed per seminalem originem , ut ostendi inus supra ex Augustino lib. I ν.
Operis Impersecti cap. io I. Itaque & nos per originem seminalem suimus in lumbis Adae, & hae ratione peceavimus originaliter . In his , quae scribit Augustinus de peccatorum meritis , est aliqua dissimilitudo,& aliqua aequiparantia. Dissimilitudo est, quod in baptismo est generatio spiritualis, vi Sacramenti, quod gratiam confert ex Christi institutione : in procreatione hominis trahitur peccatum per vitium carnis, quae traducitur generatione naturali. Paritas in eo est, quod sicut gratia consertur per Sacramentum institutum a Christo etiam parvulis non dum credentibus propria voluntate; ita originalis no Xa per vitium carnis contrahitur a parvulis nondum propria voluntate peccantibus . Audias Augustinum lib. I. de peccat. meritis cap. a. Sicut eoi vita spiritur in Cisso regenerat fideles , se eos corpus mortis is Adam generavit peccatores; illa enim carnalis generario est, Me spiritualis, M. & loco altero, qui obsicitur, Totum hoc. inquit de regeneratione spiritus, in spe fit vi Meravienti, divinae gratiae, quam donum donavit E
clesia. Inepta autem est consecutio et Naturale non est, quod parvulis consertur per gratiam: Ergo naturaIe non est quod contrahunt per camadem generationem . Ac de quaestione perdissicili dictum sit.
COROLLARIUM AFx nostra sententia sequitur absque ulla ambiguitate, quod perseverante Adam , si Cain Dei legem praevaricatus esset, is communem naturam peccati inquinamento scedant, atque in posteros per semina. lem originem, & carnalem concupiscentiam trans sudisset originalem reatum . Sed stante Adamo exornasset Deus probabilius majori gratiarum cumulo universam cum genitore progeniem , ne ullus homo ulterius ah in commutabili bono destisteret. Sequitur etiam , quod si Deus absque virili semine hominem conderet; quoniam is non emet ex Adam per seminalem originem, non in-sceretur peccato originali. Quamquam enim tota massa corrupta est , ct homo D 9. --s by Coos
68쪽
Liber DecImustertius. Cap. VI. Os
8c homo ille ex hac eadem massa plasmaretur; tamen caro non inficit anima in , nisi in quantum est principium generationis , ut docet Sanctus Thomas i. a. q. 8 i. art. q. ad p. tum quia non fit proprium posteris peccatum Adae, nisi ab eo sit motu S generationis, sicut actus corporalium membrorum non pertinent ad peccatum , nisi in quantum moveniatur a voluntate e tum etiam , quia nullibi, ut in semine , servescit li-hido, nec caussaliter continetur tota substantia, quae omnium virium
S sensuum , in quorum inordinatione stat originalis culpae substratum, fit subsidium , atque instrunaentum. Postremo consequitur , quod, etiam si BIa Eva peccasset, vel so- Ius Adam , posteri nascerentur obnoxii peccato. Me non latet magnum numerum Theologorum sentire oppositum , quod , inquiunt, est homo primus generationis auctor, & principium efficiens : quod Magistro Beato Thoma citata quaestione, art. s. potest validissime propugna Ari . Sed opinor principium generationis non em maritum sine uxore , neque semen virile absque semine mulieris, quocunque modo istud con- eurrat ; quod apud Philosophos contro ertitur. Quoniam ergo coeunistium sit una caro ς in ea seminum permixtione , si alterum pol Iutumst, oportet ut vitietur utrumque , & modicum fermentum totam maiasam corrumpat. Atque id fiet, etiamsi mustebria permisceantur ad solam fermentationem . o muliere tuitium fusium est peccati, ct per U-
Iam ownes morimur. Sive autem a muliere, sive ab Adam dieatur utruinque ad primum hominem pertinet, q&oπium sicut novimus mulier
ex viro est, ct utriusque caro una es . PMe ct illud quod Ieriptum est,
ct erunt duo in earue uua : igitur nos jam duo , inquit Doωinus, Ieduna earo. Ita A ugustinus in I. de Peccatorum meritis cap. i6. Et si ergo Pater praecipuus gignendorum filiorum sit austor, eiqqe generationes tribuantur , ut praeclare idem Augustinus animadvertit lib. I. Op. Im-
persect. num. 9o, nihilo tamen minus non eXCrit motum ad generatisia.
aem idoneum , nisi complexione mulieris , ac seminum permixtione . Puto autem nihil referre, num aqua effluat impura ab ipso sonte , num IutuIenta efficiatur in vase . Sed quoniam vereor ne haec sententiaia , vel potius opinatio mea minus nostris arrideat , quamvis illam cum Estio Dist. 22. ν. 8. valeam pluribus communire , noo eam nimium tu quaX Obtrudam .
69쪽
De singulari quadam opinione asserente peccatum adaeorum Crucifxionis Domini auctorum se genere suo originale .
STATuruus supra praeter originale peccatum nullum aliud ad posteros haereditario iure transire . Solus Bajus pro p. sa. asseruit, omne Deus ejus esse conditionis, ut suum auitiorem Er posteros eo modo in eis re possit, q/o infecit prima transtressio : sive quod Bajus existimaveritona m pro Uum motum concupiscentiae esse formaliter peccatum, sive quod nul um reatum agnoverit praeter obligationem ad poenam : quae duo a Frmavit propositione 7s. & s6. Nam & pravam inclinationem a proximis parentibus trahimus , S visitat quandoque Deus peccata parentum i i filios corporali hus saltem suppliciis . A qua Baji doctrina , ut a media nocte meridies, absunt sententiae Augustini. is enim, ut ex praecedenti Rus liquet, in Adae primo peccato ad mutandam in deterius naturam agnoscit meritum 'ingulare , libro VI. contra Iulianum cap. ai. S in reatu concupiscentiae demonstrat aversionem a Deo, sive , ut loquitur lib. i. de peccat. meritis cap. I, interclusionem , qua hominem a suo Creatores arat, ideoque etiam reatum culpae . Nunc excitata est
nova quaestio scriptis blagistri Mansii plurimum collustrata , an saltem scelus Iudaeorum qui Matth. xxv i I. as . clamarunt, Sanguis ejussuper nos, ct super filios nostros , illorum progeniem inficiat. Ferunt namque Iudaei illius sceleris poenas , easque gravissimas, non solum captivitatem ac dispersionem , sed etiam intestinum in Dei filium odium , maxiniamque cordis obdurationem . Et hanc si dicatur comitari intima macula , quae dici possit vitium naturae , habeatque sine utare meri tum , ut prima Adae trangressio , naturam ipsam inficiendi et nihil haee assertio habebit cum erroribus Baji commune . Verseinur itaque in hac dissertatione nuper nata , ac lepidula ad punditam temporis .l 'RomsITro. Scelus Iudaeorum , quibus auctoribus Christus cruci suffixus est . nequit appellari pcccatum naturae pervadens in posterOS . Demonstratur i. Ex verbis Apostoli ad Rom. v. 36. Fudierum quidem ex uno in condemnationem e gratia autem ex multis delictis injustificationem. Ubi inter Adam , &Christum, & inter illius inobedientiam , istiusque ad mortem usque singularem humiliationem haec statuitur antithesis , quod quis quis carnali generatione propagatur per Adam Contrahit maculam originalem , S quisquis regeneratur per Christum justitiae gratia exornatur e sed musicut de tititam, ita dr donum , cum generatione carnali non contrahatur nisi unum delictum , gratia autem Chri-
70쪽
Liber Decimustertius. Cap. VII. σ7
hristi, quae nos justificat, non solum originarium illud dispungit, sed
etiam actualia , quae Voluntate propria patrantur. Unum est ergo peccatum quod trahitur per originem & caussa est condemnationis posterorum : Atqui non unum esset, si etiam scelus Iudaeorum pertransiret in posteros : Non ergo pertransit. Respondet Mansio Tom. 2. Theol. Scholasticae p. s I 4. utique peccatum originale, quo singuli nascuntur obnoxii unum este ; sed quid inde ad determinata peccata hujus, vel altorius determinatae familiae 3 Sed persistit adhuc praecedens argumentatio. Comparatio enim facta ab
Apostolo inter Adam & Christum est , quod sicut Christus est unus in quo omnes justifieantur, quia non sola ejus imitatio justor facit, sed per
piritum regenerans gratia: ita ct indam unus es, in quo omnes pes verunt , quia non sola ejus imitatio peccatorer facit, sed per earnem generaus parua . Quod & satis manifestum est, & hisce iisdem verbis
asseritur ah Augustino in primo de peccatorum meritis cap. Is . Atqui determinata scelcra capitis hujus , aut alterius familia: non habent poenam , quae generet per carnem ς non enim Iudaeorum pervicacitas Scservescens in Christum invidia excitat motus , quibus propagatur natura , ct carnalis generatio peragitur , sed ii essiciuntur duntaxat carnis concupistentia , quae est memorata per carNem generans poena. Ergo determinata hujus , aut alterius familiae scelera nequeunt esse naturae , S genere suo originalia . Similiter ideo per Apostoluin non fleat delia fium , ita donum, Quia generante carne illud tantummodo trahitur . quod est originale peccatum : regenerante autem Diritu , non solum originalis , Ied etiam voluntariorum fit remissis peccatorum . Ita eodem. loco Augustinus . Atqui si Iudaeorum scelus pertransiret in filios , generante carne non traheretur tantummodo illud , quod est originale peccatum. Igitur scelus Iudaeorum in filios nequaquam culpae reatu peris
Accedit argumentum ex postremo Augustini contra Iulianum opere lib. ν I. Num . ai. petitum. Ubi Haeretico objicienti, quod si primum Adae peccatum fieret naturale , tale etiam evaderent quae voluntas criminosa quotidie committit, respondet iIlud solum habere Dan vim , ersuum meritum singulare, propterea quod potuit omnium ex viro er muliere nascentium in deterius mutare naturam. Hoc vero potuit, quoniam ante illud peccatum , natura illa talis fuit, ut uec morῶ
posset, si peeeare ποluisset: natura tua talis fuit, ut in se diseordia searnisu spiritus non haberet: natura illa talis fuit, ut contra vitia sua nulla eertaret . Atqui ante peccatum Iudaeorum in Christi eaedem conspirantium talis in eis natura humana non erat, sed morti subjecta , di seordiis lacessita, assecta vitiis : Ergo illud Iudaeorum stelus non habuit vim ae meritum singulare, c non quidem in se inspectum , sed quoniam iam naturam vitiatam invenit ut deberet omnes inde na-I- a scentes Diuitigod by Coos le