장음표시 사용
211쪽
3que Hugonis Donelli Comment . in Cod. 306
ctionem, nulla erit licentia neque cred toribus neque legatariis vel fideicommissariis eos vel inquinare, vel ad iudicium Docare , vel res hereduarias quas ex hUothecarum auctoritate vindicare: sed sit hae spatium ipso sine pro deliberatione heredibus concusum e nullo scilices ex hoc intersulto credia sordias hereditariis circa temporalem praescriptionem praeiudicio generando. Sin vera postquam adierint, vel flese immiscuerint, ρraesentes vel absen- res inmentarium facere ae stulerint, re datum ram a nobis te in ad inve sarii confectionem effluxerit: tune ex eo ipse quod inventarium fecundum formam praesentιs constitutionis nos ferint, es heredes esse omnimodo intellia gantur, es debitis hereditariis in solidum teneamuri nec legis nostrae ben scio perfruantur, quam contemnendam esse censuerunt.
Et haec quidem de his sancimus, qui deliberationem nullam petendam esse curaverint: quam putamus quidem penitus pos hanc legem esse supervacuam, N debere ei derogari. Cum enim liceaι eis re adre hereditatem: Os sne damno ab ea d foedere ex praesentis legis auctoritate : quis locus ritiberations relinquistir Sed quia quidam vel vana formidine, vel caltida machιnatione, pro deliberando nobis supplicandum necessarium esse ex
simant, quatenus eis liceat annale tempus tergiversetri, es hereditatem in-θicere, M alias contra eam machinationes excogitare, ου eandem deliber rionem flebilibus adfersionibus repetita prece saepius accipere: ne quis nos sturaverit antiquitatis penitus esse contemptores, indulgemus quidem eis stetere deliberationem vel a nobis oel a n ris iud cibus: non tamen amplius ab imperiali quidem culmine uno anno, a nostrat vero iudicibus novem mensibus:
in neque ex imperioli larUtate aliud tempus eis indulgeatur: sed se fueris datum, pro nihilo habeatur. Semel enim, M non sepius eam peti com
Sin autem hoc aliquis feceris, ει mentarium conscripserit, necesse senim omnimodo deliberantem inveniarium eum omni subtilitare facere) non tiaceat ei post temptis praesistitum, si non recusaverit hereditatem, sed adire maluerit, nostrae legis uti beneficior sed in Iolidum secundum antiqua iura
omnibus creae toribus teneatur. Cum enim gemini tramites inventi sint, unus quidem ex anterroribus, qui deliberationem dedis'. alter autem russis no--s a nostro numine repertus, per quem adeuntes sine damno conservantur relictionem ei damus, vel nostram constitutionem eligere, re beneficium eius sentire: vel f eam aspernandam existimaverit, N ad deliberationis auxilium convolaveris, eius essestim habere: ρο si non intra datum tempus recuso rit hereditatem, omnibus in solidum debitis heretatariis teneatur: es non secundum modum patrimonii, sed etiam se exiguus sis census hereditaris, tamen quasi heredem eum in totum obligari: S' sibi imputet, qui pro novo beneficio vetus elegerit gravamen, N ideo ad ipsam deliberationis dationem, ρο dimnum rescriptum super hae promulgatum, hoc adiici volumus, in sciam omnes, quod omnimodo mst petitam deliberationem si ad erint, vel pro B rede gesserint, vel non recusamerint hereditarem, omnibus in solidum heredis
Uris oneribus teneantur. L quis autem temerario stroposito deliberationem quiarim petieris, imentarium autem minime conscripseris, re vel ad erit hereditarem , vel minime eam repudiaveris: non solum eradisoribus in solidum teneatur,
sed etiam legis Falciiae beneficio minime utatur. Euod si post deliberationem
212쪽
397 Ad Tit. XXX. Lib. VI. C. de Iure deliber. &c. 398
recusaveris, inventario minime conscriptor tunc res hereditarias creditoribus, vel his qui ad hereditatem vocantur, legibus reddere compelletur: quantitate earum Iacramento res accipientium manifestanda, cum taxatione tamen a x
dice flatuenda. Notissimum autem est hae constitutiois, quae omnes casus continet, nostris consiliinionibus iam pro eisdem cuitulis promulgatis esse derogatum, quarumastera etiam Gordianae conflisutionis sensus continebatur. Cum enim ampliore tractatu habito , melior exitus inmentus sis, re tribus constitutionibus in unum congregatis, unus amarem N in milites in alios omnes iuris probabilis articulus ea propter ex anterioribus inquietari nosro subiectos imperio non patimur: scilicet in milites etsi propter simpticitaιem praesentis legis subtilitatem non observaverint, in tantum tamen teneamur, quantum in hereditate in
venerint . Suam statres conscripti in huiusmodi casibus in ρ erum obtinere sancimus. Dat. V. Kal. Decemb. Constantinop. post consulatum Lampadii Nor sis. m. GC.
et. Confitutionis huius duo evita. E. Ius iuventarii eo sciendi duas par
3. Inventarrum qui. M. . Unde dιctum iuventariam. s. Ritus in inventarro conficiendo re- aisitur. 6. Infra uautam tempus iuveutarium eonfiei debeat. . stuae circa boe tempur heredi sint observa. . 8. Iuveutariam quae praeter descotιο-
s. Iuveutarii rite confecti effectus. Io. Commoda hereditaria quae set. xl. Ineommoda hereditaria tria. xx. Heres potes omnes impensas veresse
I Nitio huius tituli dixi, hereditatem obliis
gare nos aeri alieno. Adversus hoe incommodum remedium quaeritur. id autem remedium unum veteri hus ante tempora lustiniani positum fuit in deli herando. Nam si quis res hereditarias diligenter agnovili et . poterat statuere . utrum hereditas lolvendo ellet, vel non: ut si putaret heres expedire, eam adiret . sinminus, ut dainnosam repudiaret. Sed experientia docuit, hanc etiam viam esse periculosam . Nam diu deliberabis, & mature tamen potest emergere aes alienum, quod prius latebat. Fieri enim potest, ut quae res putabantur hereditariae, non sint. Ob hane caussam visum est Iustiniano, hie remedium inducere, quo adhibito secure heres hereditatem adire, sine ulla deliberatione, potett. Id autem est, si inventa-
rias bereditatis caussa factas re
1 . Creditores qua actione coUstant ariversur Iegatarios, cum quibus uiis hiι eoatraxeruui. s. Tempus deliberano de adeonda ber ditate qaorsum peti attineas. 16. Iutommoda inventarii. r . Tempas detiberan/i de ad uada bere ditare a quo impetretur.
II. Tempar id quaotum D. I9. Tempus deliberandi uos ιυ et . 1o. Heredi an oreat tim avire, auere ada re heroditatem ,freetis hia ebus ,-nesieris iuveutarii eo fletondi deliberarιouis. rium conficiat laeundum formam praescriptam. quod tamen remedium hic ita introduxit . ut nihilominus ius deliberandi relinqueret integrum heredibus ι verum hac conditione. ut si deliberationem petierit heres, non impune id faciat, quae huius constitutionis eli sententia. itaque eius constitutionis i duo sunt capita sum- rma. I. De inventario faciendo. ll. De deliberando. De priore agitur in I. ha su-rem. Et hoc quidem usque ad finem le
luris i de inventario haec summa est: vsi quis heres delata hereditate ex Prael si impio huius legis inventarium consecexit rite, is statim ab initio secure hereditatem adit, & sne periculo. Hoc ius duas par tes continet: una est de ritu, qui hic sit Observandus: altera, quis sit euectus in-
213쪽
300 Hugonis Donelli Comment . in Cod. Oe
a Xentarii recte consecti. Inventarium t autem est descriptio rerum hereditariarum literis consignata, quod & Repertorium
Ozatur, L. tutor, qui restertorium, de
a tuis'. tutor. lnde t dictum, quod sit
scriptura eiusmodi. ubi res quaesitae itine
niano prae ripto haec observanda sunt: intra quod tempus hoc confici debeat, per quos, quibus personis, & quid continere debeat: qui ritus comprehensus est
6 in I. su aute in dubius. Tempus t huic
rei praestitutum aliis sunt sex menses, aliis annus. His quidem, qui degunt in iis locis, in quihus hereditas, aut maior Pars heredit iis sita est, sex menlas ; his autem, qui absunt, annus. Sed sex menses computandi ex eo solum tempore, ex quo quis delatam sibi hereditatem cognovit; annus autem ex die mortis testatoris: haec indicantur in I. sin aatem dubius. in prin. S vers. M aditem a locis, item in I. δε- γ nee. Circa t autem hoc tempus legitimum monendi sumus, ita hoc tempus praelii- tui, ut si intra hoe tempus heres in ven. rarium non perfecit, teneatur omnibus hereditariis creditori hus: I. sin vero, priusquam autem hoc tempus Praeteriit, t
tum id spatium liberum esse heredi, quan- vis adierit hereditatem sub benefieio inventarii, ut vulgo loquimur, idest, adierit tellatus se velle inventarium confic re, & benefieio huius legis uti. Sic autem liberum illi hoe spatium esse dicimus, ut inquietari non possit. nec a
egatariis, nec a creditoribus hereditariis. s. donec. Hoc tamen adiecto, ut si creditores interim praescriptiones temporis metuant, illis praescriptio non cedat, quo niam agere non pollunt: iuxta id, quod vulgo traditur, ei, qui agere non potest, non currit praescriptio, L. r. I. r. i fr. de avnati except. per quos, ideli tabellarios conficiuntur. Quod ex iis verbis lustiniani intelligitur, cum iubet inventarium confici sub praesentia tabulariorum. d. I. autem dubius. His autem verbis intelli-itur non solum debere praesentes esse ta-ularios, sed ita praesentes esse, ut per eos conficiatur. Nam alias infra supervacua requireretur subseri pilo heredis: deinde non adhibentur tabularii, ut testamentum faciant, alioquin quivis populη- res sufficerent; sed adhibentur, ut pro Officio publico tabulas faciant: & notandum, tabularios ex gi. non labellarios: ut sciamus, si tabellarii adhibentur. plures adhibendos. Cum enim non subscrihitur,
duo sumetunt. L. us de tesam. Personae etiam aliae Praesentes sint. Adiicitur enim L S. D autem dubius. sub persona caeterorum, etii ad eam confectionem
sunt necessarii. Quibus verbis veri lini leest intellex ille tuli manum ves alias pers nas, quae publico munere fungerentur, praeter tabularios. ves alios te ites, si fortennus tantum tabularius esset adhibitus Hodie autem ex e nititutione. N. I. Cap.
x. intelligimus adhiberi debere ad hane
consectionem. praeter tabularios, etiam legatarios & fidei commiliarios, quibus itidem aliquid testamento relictum est, & si absunt, debere ad mi nimum adhiberi tres
Continere t autem inventarium debet 8 praeter deseriptionem rerum, quae a tabulario facta est, etiam subscriptionem heredis, qua profiteatur heres, is agnoscere quantitatem rerum ibi descriptarum, apud se res eas esse, praeterea nihil in adhue in illis dolo fecisse; neque porro facturum. 9uod si heres literas non noverit , aut seribere non poterit: cavetur, ut eius t eo alius tabularius adhibeatur, qui eius nomine idem subseribat, adhibitis idoneistellibus, qui & heredem nolint. & inter fuerint, cum mandaret tabulario subscriptionem . Haec in d S. aatem dabias. inventario hoc modo rite contecto ei in
eius hic t ess, ut heres iscure & line pe- sriculo hereditatem adeat. lith enim duo Continet, ut quaecunque commoda sunt hereditaria, ea heres habeat: quaecunque autem sunt onera & incommoda, ea non noceant heredi. Commoda 1 hereditaria loduo haec sunt: primum, ut heres succedat in ius & dominium omnium rerum hereditariarum, L. heres in omne, de aequir. heredit. L. cum heredes, de acq. foris . Hoc ius cum omnibus caeteris heredibus tribuatur. etiam qui non secerint inventarium, dubium non est . quin ad eum, qui inventarium fecit, pertineat.
Deinde hoe lege Faleidia tribuitur here di bus, ut si lupra dodrantem hereditatis legata relicta sunt, postit heres de lingulis legatis quartam retinere, L. I. ad L.Fa id. Et hoc beneficio utetur heres, qui
inventarium consecit, I stι. b. t.
In commoda t autem de reditaria haec 1 tria sunt. l. Quod hereditate adita obligatur heres aeri alieno, L. more, de acquir. heredit. ll. Quod si heres hereditate adita, quid impendit, quanuis necellarioia res hereditarias, aut propter commodum hereditatis, nullam eo nomine actionem habeat. Non enim potuit tibi obligare hereditatem, cum eam iam haberet,& secum negotium ipse haberet, non cumbereditate. Non poterit pliam obligate d functum
214쪽
or Ad Tit. XXX. Lib. VI. C. de Iure deliber. δ c. Oa
functum, quoniam cum illo nihil contraxit . Ill. Quod si heres aliquas actiones habuit adversus defunctum, hae adita hereditate, confusione amittuntur. L. si actionem, fust. de pact. L. st Stichum. I. a Titio, de fidei or. Haec incommoda eX
hac con Ilitutione non metuit heres, quirite fecit inventarium. lytimo enim non tenetur legatariis, aut creditoribus hereditariis ultra vircs hereditatis, S. etsi praefatam. F t hoe nullam dubitationem hahet. ii constet de viribus hereditatis. Quod si de his controversia inter heredem & creditores & legatarios erit . qui plus in hereditate futile dicant, quam in inventario dc scriptum sit; plaeet in hac controversia iure dubio itare inventario. sic tamen, ut pollulantibus creditoribus &legatariis heres iurare debeat, nihil se amplius scire, quam illic contineatur. Quod si creditores, vel legatarii docere parati sunt , plus eise in hereditate , audiendi sunt, & si probaverint, aliquid amplius elle, vel etiam heredem id amoviile, vel
subiraxille : vult luilinianuς non tantum id habendum in hereditate, quod revera est hereditarium, verum etiam heredem in duplum, id est, in alterum praestandum , damnandum est e Rut vel praestet, vel in hereditatem computet. Haec summa est S. Iicentiae.
Quod ad impensas i ab herede factas
per caussam hereditatis attinet, placet eum omnes nece ilarias eius generis impensas retinere polle, I. in eo utatione, ubi
notandum est, inter neeesiarias impensas numerari impensas factas in funus, item in insinuationem testamenti, de quo sub titulo. Gemadmodum lesia menta veriaettur, infr. & t in confectionem inventarii factas, tametsi hae videri possint
utiles elle minus, quam necessitate ulla factae, cum heres non cogatur inventarium facere: illae citra controveri iam nec ellariae sunt, cum iumenta de pecora pavit, familiam hereditariam aluit; item cum res
hereditarias fulcit & rellaurat: item cum ea, quae servari non pollunt, dii traxit, &in ea distractione aliquid impendere coactus est. Tertium incommodum confusionis removetur itidem hereditate, d. g. in computatione, ut scilicet heres, qui aliquam actionem adversus de lanctum habuit, quan vis adierit hereditatem; tamen debitum possit retinere, non minus, quam caeteri creditores extranei , cum quibus eodem iure utetur, de quo mox dicemus.
Solum hoc onus iniungitur heredi, qui
invenlarium rite facit, ut teneatur legatariis & creditoribus, quatenus iacultates m. IX. patrimonii ferant, in quo hoc tamen ei commodum praestatur , ut quibulcunque primo loco solverit petentibus hoc, nihil ei noceat: & ideo ii primo legatarii veniunt, iis recte solvet legatum . quibus lalutis, si nihil superest creditoribus hereditariis, nihilominus seeurus est heres. Items inter creditoreς hereditarios hi primo loco veniant, qui iure temporis polleriores sunt: nihilominus his recte solvet heres, nec tenetur antiquioribus creditoribus, si prioribus dimisi is nihil superest in
hereditate. Sed haec non nocent creditoribus, quae summa est g. etsi praefatam. Nam si res agetur inter legatarios de creditores , & hereditas omnibus solvendo non sit : semper praefercntur creditores legatariis . Qualescunque creditores sint,
sive sint hypothecarii. live chirographarii, id eil. hi, qui nullas hypothecas habentes
constitutas chirographo nuuntur, ut crediit cautione. I. que aequissimum est; semper enim magis favendum est repetitioni,
quam adventitio lucro. I. . non debet, de reg. iur. Constat, aute in creditores certare de repetitione & damno vitando. legatarios autem de lucro agere. Sed ita Creditores praeferuntur legatariis, ut si legatarii prius legata consecuti sint. & exhaulla sit hereditas. creditores regre ilium habeant non adversuς heredem, qui legata solvit. & eo sano liberatus est: non etiam
adversus emptores hereditariarum rerum,
quas vendidit heres, & quarum pretium vertit in praestationem legatorum, aut in dimittendis aliis creditoribus: sed adversus ipsos legatarios, qui priore loco legata immerito sunt consecuti, cum creditores illis oporteret praeferri.
Quaeritur, t qua actione creditores conias stant adversus legatarios, cum quibus ni inhil contraxerunt ' Et datur duplex actio hoc loco adversus legatarios, aut hypothecaria, aut condictio ex lege. Hypothecaria tunc locum habet, cum res hereditariae aliquae praestitae sunt legatariis, quibus erant legatae. & si creditores aguat, quihus res hereditariae obligatae Erant pignori . Condictio autem ex lege tunc locum
habet, cum creditores non persequuntur
hypothecas, sed tanquam debitum a legatariis petunt. Hanc actionem hic introduci oportuit; quia revera legatarii cum creditoribus nihil getierunt negotii, cum legatum acceperunt, & ideo condidi ioni ex lege locus est, ex desinitione, quae traditur tu L. Mnica, de condiction. ex Ieg.
Similiter si ex creditoribus hi oecuparunt debitum . qui hypothecas polletiores tempore habent, aut qui nullas habent, ab ii p
215쪽
o 3 Hugonis Donelli Comment . in Cod. o
debitum avocabunt hi ereditores, qui hypothecas habent, & eas antiquiores. Ex quo colligimus, si hi creditores, quibus adhuc solui uni non est, nullas hypothecas habeant, non habere regrestum adversus eos creditores, qui suum iam consecuti sunt, quantumvis hi, qui nunc agunt, sint
privilegiarii, idest, hi . quihus debetur
ex ea caussa, quae inter creditores praerogativam habet, ubi hona a creditoribus pollideri iussa sunt. Haec, inquam, summa est totius, I. etsi praefatam. Quod si heredi debeatur aliquid a desuncto, heres in eadem caulsa erit cum reliquis creditoribus, ut dicitur iu d. f. etsi praef. Sensus est: Potest heres debitum suum retinere, sed si qui creditores hypothecas tempore priores habebunt, hi heredi praeferuntur. Haec disputatio huc redit, ut intelligamus ita heredem teneri legatariis &ereditoribus hereditariis, intra modum facultatum hereditariarum. ut tamen etiam in hae parte eius solutio, qualis erit, non noceat. In quibus omnibus spectantur commoda inventarii recte consedit. Et hactenus de Priore cap. huius legis. Λlierum caput est de deliberando, de quo agitur in g. X baec quidem. usique ad I . in quo hae e summa constituitur. Tametsi superiori beneficio inventarii conssit uti. non eli nec ellaria deliberatio h redibus ad adeundam hereditatem et tamen liberum illis relinqui etiam ius deliberandi impetrare: S ad lici t ur, a quihus impetretur, quod tempus praestituatur ad deliberandum . Postremo non impune deli herationem peti, contempto superiori heneficio : & adiicitur, quae in eo incommoda sint.
i, Peii 1 igitur deliberandi tempus potest,
sed quorsum peti attinet, aut potius quispoit superius beneficium tam stultus erit,
ut rem non necessamam cum incommodo
postulet ' Respondeo: inventarii confectio etiam sua incommoda habet . quae plerique fugientes malunt ius deliberandi im
I 6 lnventarii i in enmmoda sunt. l. Quod
non sine magnis sumptibus fit inventarium, in magnis praesertim hereditati hus, non enim sine sumptu aluntur tabularii, per sonae publieae & telles, qui adhibentur, nec statim res hereditariar discutiuntur, ut dilauilae & cognitae rectius inventario
describantur. Et tametsi n damnosa hereditate heres hos sum pius ante omnia deducit. I. in computatione, tamen si hereditas scit vendo est. certum est hereditatem his sumptibus valde minui. Alterum incommodum, cur plerique inventarium fugiunt. est, quod deteguntur facultates patrimonii. quas latere plerique volunt, vel propter inopiam latentem, vel invidiam, quae sequitur locupletes heredes. Ob hanc ea uilam etiam nunc non eis inuis ille ius deliberandi, ad adeundam hereditatem impetrare.
Hoc t impetratur a iudicibus, aut Prinis IIcipe, g. eis praefatam. Sed quid necesse pollulare hoe ius a magi liratu, cum heres apud se posset deliberare de heredit te Nihil necesse est, s heres non urgea tur a creditoribus hereditariis: sed illis
suum persequentibus. alterum cogitur facere heres, aut his solvere, aut bon nrumhereditariorum dii tractionem pati, nisi magistratus auctoritas interveniat. ob hane caussam ius deli herandi a magistratu petitur, ut intra hoc tempus non inquietetura creditoribus heres, de quo dixi ad L.
s curatoris sust. Tempus t ad deliberandum praestitutum 18
summum ell, ut a iudicibus non amphus dentur, quam novem menses: a Principe annus duntaxat, ea lege, ut si amplius datum sit etiam a Principe, quas non datum sit. neque verum tempuς ad deliberandum liceat petere, eod. I. S baec quidem Sed videntur adversari huic constituti ni quidam loci, L. 1 de iure deliberandi, ubi centum dies prael lituuntur cum minimum, steinde L. I. eodem, dicitur, totum hoc tempus esse in athitrio magistratus, ut pro rei qualitate id tempus itatuat . Sed inter haec Optime Convenit . Sunt enim inter haec tempora quod ad minimum, quod ad summum, quaedam interiecta tempora Si minimum tempus quaeritur, quod dandum ell, non minus, quam centum dies dari oportet: s summum tempus quaeritur, non licet excedere novem menses iudicibus, Principis rescripto Dultra exceditur annus. Sed non idcirco magistratus non potest aut amplius dare, quam centum dies, aut minus praeitituere, quam novem menses, sed id tempus statuet. quod satis sit ad deliberandum pro conditione hereditatis & distantiae locorum: atque ita moderatum tempus ista luet, ut
eli in L L. si euratoris, δερ. Sed non impune t petitur tempus ad x9
deliberandum. Nam quaedam incommoda denuntiantur his, qui contempto beneficio Iulliniani deliberandi ius petierint, &constituuntur haec incommoda. l. Adeunti . ll. Non adeunti. Ill. Repudianti. Ei, qui intra tempus ad deliberandum consilia tutum hereditatem adat. duo haec incommoda denuntiantur. I. Quod omnibus credit
216쪽
Ad Tit. XXX. Lib. VI. C. de Iure deliber. 5 c
rarium saeiat, priusquam repudiet. Quod
si non laeerit, hae e pcena i latuitur, ut res omnes hereditarias rei litvat creditoribus, aut his, qui ad hereditatem vocantur, quantitate rerum iureiurando eorum, quibus restituuntur, aetii manda: quae summaeit, G. situ autem, pen.
Quaeritur, si quiς 1 neutro ex his beneficiis uti velit, sed statim aut adire hereditatem, aut repudiare, an non herediliceat' Et seriptum est in I. M. Iegis huius, utrumque unicuique heredi licere, ut si adierit, statim subeat omnia onera hereditari: una cum commodis hereditariis: sin repudiarit, nullo modo teneatur creditoribus, aut ullis oneribus heredi-
ditoribuς here litariis in solidum obligetur, etiamsi in ven rarium rerum hereditariarum fee erit: deinde hoc incora nodum. quod iubetur etiam po t deli rationem impetratam inuentar um facere ; & nisi fecerit, hae e p. Ena est, quod non solum tenetur creditorinus in solidum, sed legatariis, quia legis Falcidiae beneficio earebit. Ei autem, qui intra tempus consti- . tutum adierit, tria haec inconmoda denuntiamur. Primo, quod etiamsi aperte non adierit, nihilominus perinde habetur, quasi adiisset, eodemque modo obligatur creditoribus hereditariis in solidum, &non utetur beneficio L. Falcidiae. si inventarium non secit. Ei autem, qui intra tempus constitutum ape ite repudiai; hoc iniungitur incommodum, ut nihilominus inven-
217쪽
COD. DE REPUDIANDA, VEL ABSTINENDA HEREDITATE.
Ad L. Si paterna. Lamp. Antonin. A. Mutatio. L pas rus hereditate te abstinuise constiterit ρο non ut heredem in domo , sed ut inquilinum, vel custodem, ver ex alia lusea ratione habilesse inquiri fuerit probatum: ex persona patris conveniri te procurator meus prohibebis . PP. Id. Iul. Messala est Sabino Cossin L. Si paterna. 2. Idem A. Severo. L staterna hereditate ab invisi: non ideo quod a cr itoribus fundos
comparasti si modo id bona fide fecisti) a posterioribus, ραοd sub eisdem
oblisationibus pecuniam patri crediderunt, iure conveniris. S. PP. V. Kal. Iulii, Laeto II. Cereale Cossis L. Suus. 3. I p. Diocletianus & Maximian. Α A. de CC. Theodotiano. Suus heres exceptione pacti, qui resamentum iniustum adseverans, postea nihil se de paterna successione petiturum non ex caussa donationis, sed transigendi animo tu iure professur se cum respuere quaesitam nequiret hereditatem , θ' transactio nullo dato vel retento seu promisso minime procedat , submoveri non potes. Sine die, Caes. CUCAE L. Sicis msior. q. Iidem Α A. & CC. Modestino militi. Γcut maior vigintiquisque annis antequam adeat, delatam repudians successionem, flose quaerere non potes: ixa quaesitam renunciando nihil alit, sed ius quo habuit, retinet: nec quod confessos in iure pro iud catis haberi placωt, ad vocem repudiantis heredumem, sed ad certam quantitatem deberi confitentem persines. S. V. Kal. Ianuar. Sirmii. AH CUC
218쪽
OV Ad Tit. XXXI. Lib. VI. C. de Repudianda δ c. Io
Ad L. Pupillorum. s.fidem A A. & CC. Claudianae. Pupillorum repudiatio Glatae hered talis sine tutore auctore facta, nihil eis nocet. S. II. Ianuar. , Sirmis. AN. O .
L. L . 6. p. Iustinianus A. Ioanni praef. prael. Si quis suus recussaverit paternam hered talem, drande maluerit eam assime: cum fuerat in Ie ei remissium, donec res paterni in eodem flatu permanent, hoc facere. N pose multum temporis ire bat ei ad eandem h
reditatem redire: hoc corrirenter, Iancimus si quidem res iam venditae sunt: ut nullus aditus es ad here diar in reservetur, quod N antiquitas observabar. Sin autem res ahenatae non sunt: si quidem maior annis con titutus es, θ' tempora res tutionis nulla ei supersint: intra trium annorum oscium ta luminoia huiusmo si ei itur 6c-ntia. Sin autem vel minor es, Tel in utili tempore constitutus tunc post impletum quadriennium s quod 'acium pro mili anus qui restitutionibus dribatur, maestitutum est in aliud triennium ei
indulgeri, intra quod potes' rebus' in suo flatu manentibus adre heredit rem, re Dam abdicationem revocare. Quo tempore ira a To, nullus Mitus penitus ad paternam heredisniem ei re servetur: nisi forte adhuc eo in mianore aetate consi tuto res vendisae sint. Tunc et nim peritu integrum restit rionem non devexatur ei adire hered talem, re res recuperare, re credit
ribus paternis fari facere. Dat.' V. Kalen. Novemb. Constantinop. post confulmum Lampadii N. Orestis. VV CC anno fecundo. SUMMARIA.
Repudiare hereditatem quid O eius S non ina ini Hereritas quomodo S facto repudi
Eius ell nolle. qui & velle potest. Nou quiυιs hereditatem repudiare potes.
Ut quis heroditatem aequirere possit, quae re utraretur Hereditas nasi delata nec adiri, nec repudiarι ρotes. Delat heroitatis δε itio. Here litatem ut qu)s past eousequi, quibus rebus e cratur. mveatis nulla est hereditas: itaque ea nec aviri, nec repudiari potest.
Hereditas quot modis deferatur. ro. Te amen o quomodo deseratur: quoin modo item ab /utestato, di n. II. 12. Hereditas delata n si ab sciente acquiri X repudiari non potes. Ratio ibid. Hereditatem adire non potest, uist, qui vult adire, pusit obligare
eum. qui acquirit. Idem in re pudiauda hereditate. PupiIIur S si jamitias ear bere-Hratem adire non possint. Repulatronis hereditatas essectus. Absti. με berectate quid. Heres suus quando ab ere se intelligatur. I 8. Ad ris 'erraudam abstiuenda hereditat/s facultatem an Iraetor aaeuu-
219쪽
11 Hugonis Donelli Comment. in Cod. Ia
ptiberibtis din m is conitione δε- res dicatur . ta est. Rationes monstrantur ibid. xt. Abstentiouis hereditatis essectus. xx. Ab utionis potesas quando ιatur.
EXeeptis servis necessariis heredibus,
nemo omnium heredum invitus hereditatem habere cogitur, sed a se removent aliter .extranei. aliter sui. Extranei
repudiando: fui abstinenendo. Hinc Tit. de repud. S abstin. hered. Ut & de omittenda lam in suis. quam extraneis, quae altera pars est Til. 'D de aequir. here
De repudianda aguur in L. . S seqq. De abstinenda reliquis legibus I. 2. 3. S uis. De his igitur ordine dicemus. Extranei heredes ut hereditatem adix re, ita repudiare pollunt. Repudiare eli tnolle hereditatem ad se pertinere, L. flium, de aequιν. ber. Ubi omittere hereditatem . & nolle ad se pertinere hereditatem , pro eodem usurpantur . Hoc idem iuris auctores di eunt recusare. L. recusare, de acquir. her. Item omittereae L. IIium, eod. Item praetermittere,
L. qui patri, eod. Ut hereditas animi destinatione acquiritur, sic contra destinatione repudiatur, g. tiu. Iustit. de ber. ual. Ψ dimer. Ad hanc deliinationem animi non est necesse, verbis id tellari, sed re & facto hereditas recte recusatur,& quovis indicio voluntatis. d. L. recu- fare, eoae' Quomodo repudietur verbis,
α Re autem & facto 1 repudiari hereditas intelligitur, quoties heres aliquid facit, quod utiliter facere non potest, nisi vellet prius repudiatam hereditatem . Huius generis exempla sunt duo: Primum s is, qui legitimus heres elle poterat, sit idem a tellatore institutus heres, & cum putet se non institutum, hereditatem ab intestato repudiavit. Nam hic etsi prius
aperte non repudiaverit te flamentariam;
tamen facto suo repudiasse intelligitur, hoc ipso quod repudiavit legitimam ;quoniam nisi omisia, aut repudiata hereditate tellamentaria, non potest legitimam repudiare, L. nec is I. ult. L. illud, de acquι r. her. Secundum exemplum eii, si proponas filium elle exheredatum, aut praeteritum immerito, ita ut competat ei querela inosticiosi testamenti, & is ah here- de scripto vel hereditatem emat, vel conducat res hereditarias, vel quod debet, defuncto solvat, L. si ponas, g. I. δε tuo . testam. Nam qui hare fecit, heredem scriptum pro iuilo herede agnovit, idest, pro vero domino, quod facere non poteti, nisi ipse querelam repudiaverit. Quia uni duo in solidum heredes elle non pollunt. Videndum eii, quis hereditatem repudiare postit, & quando, tum quis fit repudiationis esse inus: qui duo loat attinguntur in L. S Dq. Non ilatim quivis heres hereditatem repudiare potest: Ut pollit repudiari hereditas, videndum est. anne is, qui repudiat, possit acquirere, si velit. In quo haec regula traditur:
Eius t est noue, qui V velis potes, L. 3
eius, de reg tur. Eius eli velle hereditatem, qui & adire potuit; proinde eius etiam est nolle adire, qui adire potest. Hinc regula ad hanc speciem translata. &ita definitur is, qui poteli repudiare, quod si, qui etiam acquirere pote it, L. is, potest. L. . de acquir. ber. Quare qui quando hereditatem acquirere poleti, nolit: idem eadem opera & eam quando repudiare possit, nolet; proinde utrumque iisdem praeceptis continetur Ut quis t heredi- tatem adire & acquirere pollit, tria summe necessaria dcsiderantur. l. Ut ei d lata sit hereditas. ll. Ut libi sciat delatam. lli. Ut sit in ea caulla, ut obbgare pollit eum, cui hereditatem acquiret, sive alii
Ante omnia delatam esse oportet hereditatem . Nemo i enim hereditatem adire spotest, cui delata non est, proinde nemo
repudiabit . cui non sit delaia, s quis extraneus. I r. L. is qui potes, de aequir. hered. Dela a t hereditas definitur, squam quis consequi possit adeundo, L.
reditarem consequi, tribus rebus ellicitur: primo si tellator mortuus est, de cuius heis
reditate agitur: deinde si hereditas delata sit iis modis, quibus oportet: potiremo si hereditas heredi nondum quae lita sit. Primo mortuum oportet elle eum, de cuius
hereditate agitur, quia i viventis nulla he- greditas est, L. I. de θ red. v I a I. vend.
Non poteli autem delata dici hereditas, ubi nulla est, hinc illa tradita sunt: ne
minem pro herede polle gerere vivo e , de cuius hereditate agitur. L. nemo, de aequir. here.. Hinc consequens de repudiatione , neminem item viventis repudiare polle hereditatem, L. qui superstitis. eod. Utrumque, ut dixi, ex eo. quod viventis hereditas non defertur. Non po- teli autem acquiri, aut repudiari, quae
nondum eli delata. Mortuo eo, de cuius bonis
220쪽
13 Ad Tit. XXXI. Lib. VI. C. de Repudianda &c. i
bonis agitur, viciendum est, an hereditas
delata sit iis modis, quibus iure deserrio poteli & solet. Desertur t autem duo-hus modis, ex testamento & ab intellato.
de fertur, non si tellamen tu in totum valet, sed etiam si concurrit voluntas testato is,
quod ita fit, sit heres pure sit institutus,
aut institutus sub conditione, quae iam exstiterit. Pendente autem conditione here ditas non defertur. Proinde placuit pendente conditione hereditatem neminem adire posse. eoque nec repudiare, L. trqui heres, tu priu. v. h. t. Hac de caunia placuit, quamdiu inlli tutus admitti po-
teli, tamdiu substitutum neque adire, neque repudiare posse, L. quamdiu, L. ru
lurium. D. eod. Quia substitutus omnis sub lituitur sub conditione , si inlli tutus 33 defeeit Ab intestato i desertur hereditas,
cum nullum testamentum et , aut siquidem eli, non valet. H nc rursum illa regula: Quamdiu e et testamento adiri hereditas potest, tamdiu ab intellato nec adiri . nec repudiari poste, L. quamdiu, eod. Et si sorte plures erunt heredum legitimi gradus , nunquam posteriores adeundo , aut repudiando quicquam egerint, priusquam priores exesuli lint, quamvis pollerioribus ii L. defertur hereditas, d L. in plurium, D. od. Nihil prodest aliquando iis modis delatam fui ije hereditatem, si ea hereditas iam quaesita si heredi: quaesita repudiari non potest, quoniam
nec amplius acquiritur : nam quod nostrum et t. amplius nostrum fieri nequit, I se itaque, Inst. de a I. Quaeritur autem hereditas extraneis heredi hus, si delatam adierint. H me est, quod dieitur in L. 4. ne in nem, qui semel xdierit hereditatem. aditam repudiare posse, quia nec
acquirere amplvis poteli. is autem rePudiare potelli qui & acquireret nec po est
acqu rere ideo, quia non est dΘlata . Tunc enim inteli gitur etiam delata hereditas, cum quis eam consequi potest: non autem conic qui potell, ut dixi, eam, quam iam aequili erit Suis autem heredibu ς ac quiritur llatim h reditas ipso iure. Hinc rurium illud efficitur : Neminem suum heredem hereditatem adire posse, eoque nec repudiare poteli, L. is, qui putat, v. h. tit.
xx Hoc primum ' genus est, quod ad acquirendam vel repudiandam hereditatem necellarium elle dicimus. Alterum illud est . ur qui h reditatem adire volet, sciat sibi delatam e ite hereditatem I aD. Inst. de hered. susI. S Hsfer. Cuius rei hanc rationem reddidimus initio superioris tituli , quod hereditas animi destinatione aditur, aut aequiritur. N hil autem animi deliinatione geri . niti & scientia certa potest, L. tu' totum, de reg. iur. Proinde in repudiatione idem ius servariimus. Hinc regula de hae specie: in repudianda hereditate, vel legam, certus elle debet de iure tuo is, cui hei e 3itas. aut legatum desertur, L. iv rvud avo, 'D. θ t. de acq. vel omitt. ber Quod rursum eadem ratione ei licitur, qua superius. Nam iacontraria animi destinatione repudiari . exemplo erunt hae species, in quibus dixi hereditatem non deferri. Ut ergo si viventis heredita; non desertur; lia si quis
dubitet, an testator vivat, necne, hereditatem eius nec adire, nec repudiare potest, quantumvis revera decellerit is, de cuius bonis agitur, L. is qui, D. eod. Similiter ut hereditas ex testamento, quod non valet, adiri non potest, aut repudiari; itemque ut pendente conditione nec
adiri, nec repudiari potest: ita si tellamentum valeat, & quis de viribus teli amenti dubit ei: item si conditio exstiterit, aut etiam si nulla conditio adiecta sit; si tamen de eo dubitet heres, hereditatem Dultra adibit, frustra repudiabit, L. heres institutur. L. θρ. v. eod. Similiter
si quis sit extraneus heres, cui vere sit dela a hereditas. & nondum qua' lita; si tamen se necessariu n heredem putat, neque hereditatem adire, neque repudiare potest, us si it emancipatus, qui aliquo erriare vel faeli, vel iuris non putet se emancipatum. aut qui putat se iure emancipatum. L. is qui Putat, S seq. eod. Tertium t genus neces arium ei te dicimus ad acquirendam nered i atem. ut is, qui hered talem adire vult, possit obligare eum, cui acquirit. Hoc qui non potest, hereditatem adire non polei et quoniam hereditas obligat nos aeri alieno, L. more. D. eod Si acquirere non potest, nec repudiare potest. ln hac autem cauda
sunt duo genera personarum: Pup ilus, i x cui delata eis hereditas. & filiussamilias.
Pupillus sine auctoritate tutoris obligari non potest, & ob hane caussam nec de latam sibi hereditatem adire. I. neque In- sit. de auctorii. tutor. Hinc fit, ut nec repudiare postit sine tutorum auctoritate, L. 'tioill h. t. Filiusfamilias non poteli, nisi consentiente & iubente patre acquirere hereditatem, ne invitum patrem nereditate obliget, L. 6. in princ. 'D h t. ideo nec repudiare pol si sine consensu patris, L. is qui, g ult. D. B t. Sed in hoc genere notandum eli, quod dissimile est a primo. Nam 1 n eo ita CXigi-