장음표시 사용
61쪽
que Hugonis Donelli Comment . in Cod. 06
porteat consistere conditionem, ἀeinde dationem sequi, cum ante eventum conditionis nihil debeatur, L. cedere diem, de verb. stb σ. S. fab conditione. Inst.
Primuς Leo Imperator hane stipulationem ad milit in dotibus, ut eli in L s. x item si quis. Est autem t in dote huius modi: Si inibi nupseris, aut se Titia mihim uerit , hodie to. dotis nomine darespondeo. luilinianus auctoritatem Leonis 3 seeu us t in universum ad milit huius m . et stipulationes, non tantum in dotibus. sed in altis rebus omnibus . Eodemque exemplo admisit & legata eodem modo
concepta, veluti: Si naυιs ex Assa υρ-nerit. heres meus esto, ex die adita hereditatis ante ducis tresve annos, postquam
adita hereditas ell, nihilominus legatum valet. l l effectum eli hae constitutione 1 ulliniani, cuius summa refertur in d. g.
item si quis, Iustit. de inur. φρ.
Sed videtur neque Leo, neque lusti-4 manus t huiusmodi stipulatione g. & legata admittere deburise, aut etiam potuisse. hoc argumento: impollibilium nulla est obligatio, L. imposbilaum, 'D. de re g. tur. L. si 'ρuiar, de verb. Qu. Praepo. stera aulem obligatio impossit,ilis est itemque & legatum praeposterum. Nulla igitur huius stipulationis, aut legati obligatio elle potest. etiam per rerum naturam .
Stipulationem hane elle impossibilem, ita
constabit. Nam cum aliquid promittitur sub conditione, ea est vis conditionis, ut eius eventiri exspectari deheat , ut nec quidquam ante peli posIit, nec quidquam deinde, d L. cedere, de vers. On Cum autem adiicitur, ut hodie detur. id agitur, ut detur eo die, qui multo ante praeteriit, eo die per rerum naturam amplius dari non potesti quoniam pr Elerilus revocari non potest; impossibilis eiu ς diei praestatio, ac proinde nulla stipulatio.
Respondeo pro eo tempore, quod Conditionis eventum antecessis. Verum eSt, Per rerum naturam impostibilem praestationem es e. Proinde, & pro eo lem Pore nullam obligationem esse verum est ἔ sed postquam conditio exstitit, iam Decunia pro eo tempore praestari pote t. Proinde Pro eo tempore contraria caussa vale hit. Et in summa, quatenus praepostera Praestatio est, reiicitur, quatenus recta est &secundum naturam, eatenus admittitur stipulatio. Sed hic occurritur: Nam pro eo quidem tempore, quod eonditionis eventum sequitur, videtur stipulatio valere ponis: nihil enim in stipulatione valet, nisiqucid stipulatione comprehendimus; denique nisi in id, quod consensum est, L. r. I r. quidquid, v. de ver/ obtig.
At in hac stipulari ne convenit tantum nominatim, ut hodie daretur, non con venit, ut daretur, poStquam navis ex Asia venerit. Sed nec pro eo tempore recte
valebit, ut sic recte dici postii, hane stipulationem pro praecedenti tempore nos valere, quia ius & natura refragatur. Ruriasus pro insequenti tempore non valet, quia defieit consensus, arg. L. si convenerit,
Respondeo: Verbis quidem non convenit in hae stipulatione, ut daretur, post- ouam e cinditio extitit ; sed vi verborum.& sementia contrahentium maxime conis
venit . N m qui stipulatur hodie libi dari. non stipulatur hodie tantum per exesulioianem reliqui temporis, sed stipulatur hodie si hi dari & omni hus diebus insequenti hue. & in infinitum, donec, quod debetur, solutum fuerit, alioqui obligatio semel contracta non ellet Perpetua, nun aurem est perpetua, L. Obtigationum fere. vers. piaret, D de obtig. S aer. Seeundum h ne recte dicetur pro eo tempore,quo' eventum conditionis antecedit, nullam ella stipulationem , quia sit impolli hi-lis praestateso, ubi id lempus praeterietit. At pro eci tempore, quod sequitur stipulationem. valere, quia exinde & res praestari possit. & ea sit sementia stipulatio
Veteres qui hane t stipulationem repu- sdiarunt in totum, verba secuti sunt. Leof lustinianus sententiam contrahentium. Eet qua sententia stipulatio post condition m de diem recte valebit, & ideo obis servabimus solum ad millam et e stipulationem. & legatum Pro eo tempore, quod
conditionem & diem sequitur, ut eli hic in exemplo Ex iis apparet nihil huic constitutioni cibi lare, quod dicitur in glolla: Non licere quidquam praepollere facere.
seu contra naturae Ordinem. aut tus con
li tutum. Qiiod & verillimum est. L. ne debitum, fustr. de bereae a I. L. prolatam, ins de senteutras. S interi. L. r. ius de exsecvt. rei iud. Sed tantum abest, ut hie contra quidquam dicatur, ut maxime id ipsum in hac specie confirmetur. postquam stipulatio praepostera quatenus
est, non valet, quatenus recta est, & naturalis dicitur, eatenus Valet.
62쪽
6 Ad Tit. XXIII. Lib. VI. C. de Testamentis, &c. 98
Imp. Iustinian. A. Mennae praefecto praetorio. In testamentis sne scriptis faciendis, omnem formalem observationem peniatus amputamus: ut Postquam septem reses consenerint, satis sis voluntatem
testatoris, vel restatricis smul omnibus manifestari figm cantis, ad quos substantiam suam pervenire velit, vel quibus legato dare J vel Meicommissa,
vel libertates disponere: etiam si non ante huiusm Hidiositionem praea Grit testator, vel ie triae, ilia formalia verba, ideo eosdem testes convenisse, quod sine scriptis suam voluntatem vel testamentum componere censuit.. V. Dat. IV. M. Decemb. Constantinop. DN. Iustiniano. A. PP. IL CUCx. Testibus rogatis, non nece se est adiicia restatore, eos adhibitos ad te mentum scripto , aut sine scripto faciendum. IN testamentis testes rogatos esse Oportet, idest, admoneri se adhibitos esse adtestamentum. L. heredes. I. in testam. . D. h. t. Hae t constitutione declaratur cum id factum erit, non esse neeesse adii ei a testatore eos adhibitos ad testamentum scripto, aut sine scripto iaciendum , &merito, quia ex eo, quod scriptura proin
sertur a lestatore, aut non profertur, ia
cile quid hic geratur, a testibus intelligi
63쪽
ss Hugonis Donelli Comment. in Cod. Icio
Ad L. Sancimus. IN. Iustinian. A. Iuliano praefecto praetorio. Sancimus, si quis legitimo modo condidis resumenium, N post eius eonfectionem decennium pro xeris : Siquidem nulla innovatio, vel contraria voluntas gestatoris apparuerit, hoc esse firmum . EFod enim non mutatur,
quare flare prohibetur λ φιepadmodum enim qui testamentum fecit, θ' nihil
voluit contrarium, intestatus efficitur λ Sin autem in medio tempore contra
ria testatoris voluntas ostenditur: si quidem perfectissima est secundi iesta
menti confectior ipso iure prius tollitur testamentum , autem isator Mn-rummodo dixerit κου volui se prius sa e testamentum, vel aliis Derbis utendo contrariam aperuerit voluntatem, te hoc vel per testes idoneos non minus tribus, vel inter assa manifestaverit, re Moenuium fuerit emensum: tunc irritum ess testamentum, tam ex contraria voluntate, quam ex cursure 'rali. Aliter etenim testamenta mortuorum per decennii transcursionem renesiere nullo patimur modo: prioribus constiturionibus, quae fuer huiu mod testamentis evacuanHis latae fueranι, penitus antiquandis. Dat. XV.
Kal. April. Constantinop. Lampadio N Oreste. m. m. CUC SUMMARIUM.
TEstator, testamen o facto , si dixerit,
se id tella mentum valere nolle. & ad
eam voluntatem hoc accesserit, ut pra terierit decennium vivo tellatore, testamentum rescinditur: caeterum neque lapsus decennii sine contraria voluntate, neque contraria voluntas sine decennii lapsu. testamentum infirmat: hic quaesitum x t est, ex quo tempore hoc decennium numerandum sit, an ex quo te flamentum factum est. an ex quo contraria voluntas secuta est' Nam lustinianus nihl de eo expressit in vers sin autem testator. Respondeo: Recte receptum est, vulgo hoc decennium se accipi debere, si praeteriit poti tellamenti consectionem, ut mentum valere, a quo die num randum sit. eoniectura volumatis sumatur ex iis, quae in conlii tutione praeeesserunt. Nam quoties aliquod verbum vel in lege, vel intestamento ambigue, vel obscure scriptum est, si de eo alia parte lestamenti, aut lege apertum, ex eo quod aperte scriptum est, obseurum interpretamur, quasi scriptor de eodem senserit. L. si servus plurium. I. uIe. D. de Iegat. F. L. Beredes, I. I. in M. D. b. r. L. qui Miastus . in fr. de Ieg. i. in hac constitutione initio decennium nominatum est, quod elapsum sit post confectionem testamenti.
Hanc signifieationem deeennii post Iustinianus non mutavit: proinde & hoe casu oeum habebit deeisio superior.
64쪽
1o1 Ad Tit. XXIII. Lib. VI. C. de Testamen. 8 c. Ioa
Ad L. Cum antiquitas. 28. IN. Iustinianus A. Iuliano praefecto praetorio. Cum antiquitas testamenta feri voluerit utilio actu interveniente, re huiusmodi verborum compositio non rite interpretata, pene in perniciem , i santium , testamentorum processerit: sancimus in tempore, quo testamentum conditur, vel codicillus nascitur, vel ultima quaedam dispositio fecundum 'LItinam observationem celebratur nihil enim ex ea penitus immutandum esse censemus) ea quidem quae minime necelsaria sunt, nullo procedere moia,
quine caussa subtilissima proposita, ea quae super a funi, minime deben
intercedere. S. quid autem necefarium evenerit, re ipsum corpus laborantis reθtciens contigeris, ides, vel victus necessarii, vet potionis oblatio , vel medicaminis datio, vel imyositio, quibus relictis ima famias testatoris peri- cotetur, vel si quis necessarius naturae usus ad uepositionem seversui ponderis immineat vel testatori vel testibus: non esse ex hac causa testamentum Dbvertendum, liceι morbus comit alis squo N factum esse comperimus uni ex resibus contigerit: sed eo quod urget re imminet, repleto, vel δερ tuo, iterum solita per te menti factionem ad pleri. H s quidem a te- satore aliquid flat testibias paulisper separatis, cum coram his Iacere aliquid naturale testator erubescat: iterum introductis testibus, consequentia famonis reflamenti procedere. Si tamen in q,endam vel quosdam testium aliquid tale contingat: s quidem ex brevi temporis intervallo necessitas potes transire: iterum eorundem testium reversum expectari, solemnia ρervi sancimus. Sin autem longiore spatio resemo fortuiti casus ind eat, est maxime si salus testatoris periclitantis immineat: fune illo vel illis testibus circa quos alia quid tale eveniat separatis, alios si, rogari, N ab eo vel ab eis tam i satorem quam alios testes sciscitari, s ea quae eorum praesentiam antec
sint , omnia coram bis processifeni. si s hoc fuerit undique manifestum:
iubemus tunc eos vel eum una cum aliis testibus, ea quae oportet, facere,
es in medio fulserjtiones istum iam fueranι subsecutae. Sic etenim naturae medemur, re mortuorum elogia in suo statu facimus permanere. Cum autem constitutione quae in testamentis ordinandis processi, cavetur, quatenus septem testium praesentia in resumentis requiratur, re subscriptios testatore: sim, vel ab aliquo stro eo, Ο constitutio sis edixit, Octavo Db-Ariptore adhibitio: N quidam i stamentum Dum omue manu stropria conscripsit, re ρυ eius literas is , adhibiti fuas subscriptiones supposuerunt,
absque omnia solemniter in testamento peracta sunt, γ testameMtum ex hoc dubitabatur an irritum factum efra: eandem constitutionem corrigentes, sancimus , si quis sua manu totum isamentum vel codicillum conscrimeris, Nhoc specialiter in scriptura reposueris, quod haec sua manu confecit: sub ciat ei totius te menti ferimura, b non alia si crψtio requiratur nequesb eo, neque pro eo ab alio: sed sequantur huiusmodi scripturam lis rae testium, omnis quae expectatur observatio: se tegamentum validum , , codicillus, si quinque lestium Iiserae tegatoris scripturae coadunem
ur , in sua firmitate remaneant, , nemo callidus machinator huiusmodi mi-quitatis in posterum inveniatur . D. VI. Kalend. April. Constantinopo. Lam-
65쪽
io 3 Hugonis Donelli Comment. in Cod.
r. Brevis summa huius legis.1 F T Ee t eonstitutio, eum antiquitas, o eontinet duas exceptiones eius tu ris, quod de scripto testimento comprehensum eli in L. Oete eoasuu ma, fur.
Prior ecceptio pertinet ad eam partem iuris, qua cavetur solemnia peragi debere uno contextu actionis, nullo alieno actu interveniente. Pollerior exceptio, quae est in I. eum autem, refertur ad eam partem iuris, qua exigitur, ut testator subieribat testamento sua manu coram testibus. si imperitus est scribendi. octivum testem adhibeat, qui subseribata excipitur, nisitellator tellamentum sua manu scripserit, de quibus exceptionibus dictum est supra.
Ad L. Iubemus. 29. cum Auth. seq.IN. Iustinianus A. Ioanni praefecto prae orso. Iulemus omnino testatorem , s vires habeat ad scribendum nomen heredis, vel heredum in tua subscriptione, vel in quamnq- parte restamenti ponere, ut sis manifestum secundum illius voluntarem, hereditarem esse uansmissam, Sin autem forsitan ex morbi acerbitate, via Derarum imperitia hoc facere minime potuerit e testibus testamenti fraesentibus, nom- vel nomina heredis vel heredum ab eo nuncupari, is omnimodo sciant sestes, qui sim scripti heredes; re ita certo heredri nomine successo ρrocotaias. Si onim est talis rest tor , qui neque scribere, neque articu te loqui mis, mortuo si nilis est, Nfalsitas in elogiis committitur. Suam, ut exul fas a re blica nostra, maxime in testamentorum confectione, cupientes, hanc edictalem l em in ombem terrarum ponimus. Fuod se non fueris observagum, N nomen heretas vel heredum non fueris manti testatoris scriptum, vel voce coram resibus nuncvatum: hoc testamentum flare minime ρasimur, vel in totum, s tota herediam nomina fuerint praetermisae vel in eius hereias institutionem, cuius nomen neque lingua neque manus tesatoris seu cavis. Set ne aliqua fo Dan oblivis testium animis incumbat, pluribus interdum nomisibus heredum
expressis: ipse testes in suis subfer pilandus, scum testator haec non scripseris,
sed nuncupaverit) eorum nomina Abscribere non iusserant ad aeternam rei mem riam. Sin vero ipse testator in qualicunqua parte testamenti nomina
heredum sicut dictum est) fieri erit: βρ maeuum est postea te es in sua
subscriptione haec exprimere: cum forsitan nee res Acire testator isos heredes voluerit, o semel caussa ex ipsus testatoris scriptura appareat. Oportet enim omiumori vel ex literit testatoris, vel ex voce quidem testatoris, literis aurem testium, qui ad elogium consciendtim fuerint convocati, nomina manifestari heredum. uemadmodum enim in elogio quod sene scriptura consciatur . necesse est festatorem voce exprimere nomen vel nomina heredum: itare in testamentis per scripturam conficienias, cum is testator manu sua Acriabere heredes, vel noluerit, vel minime potuerit, voce tamen eius eos manifestetri oportet. Q in ρserum tantummodo observari censemus, ut quae te menta ρs hanc novellam nostri numinis legem conficiuntur, haec cum tali observatione nocedam. uid enim ainiquitas peccavit, quae ρraesentis legis in-
66쪽
1oue Ad Tit. XXIV. Lib. VI. C. de Heredibus Sec. Io 6
qui conscienda testamenta procurant, quae se aliter facere ausi fuerint, ρω- nam falsitatis non evitabunt, quasi dolose in tam necessaria causa versati.
μι. Kal. Mari. Constantinop. ps Conmat. Lampadis N Orestis. m. m.
Et non os emato eo, subvenitur restamentis, Ae per se, sue per alium quis inscribas nomen heredis.sUM MARIUM.
1. Legis huius eam L. Me eonsultimis ΗΗ e quoque constitutio exceptionem
habet eius iuris, quo cautum in L. hae eo fauissima, supra nihil referre, e ius manu testamentum seriptum sit, testatorisne, an alterius. Hie Iustinianus iubet nomina heredum, aut scribi a testatore aut ab eo palam nuneupari. Sed & hoc ius mutatum est in Auth. s u. & reditum ad ius antiquum, ut dictum ad L.
hae consulti ma. Sed in hae constitutione g. quod re non faerit, animadversio-i nem desiderat. Videtur t enim hie locusantinomiam habere huiusmodi. Si testamentum scriptum sit alterius manu, &in eo quinque heredes exempli caussa scripti. 1ustinianus vult nihilominus hos heredes ab ipso testatore scribi, aut nun cupari, in hoc I. subiicit, si testator ex iis quinque heredibus tres solum scripserit, reliquos duos omiserit, aut si tres
nuncuparit, reliquos duos non nuncuparit, eos qui nuncupati non sunt, heredes non futuros, sed eos solum, qui scripti, aut nuncupati sunt. interim vult eos,
qui scripti, aut nuncupati sunt, heredes
ma supra, antinomia es conciliatio. Videri autem potuerunt ne hi quidem heredes esse potuisse, idque enicitur L. si is, qui testamentum, D. eoae ubi si testator ex dictis quinque testibus, quos
constituerat heredes instituere, tres nuncupavit, deinde obmutuerit, placet testamentum nullius esse momenti, quali imperfectum, eoque nec eos heredes futuros, qui aperte nuncupati sunt. Respond.
in L. si is, qui testamentum . Testator
voluit eos heredes instituere, quos non nuncupavit; ideo enim non nuncupavit , quia non potuit, pura voce morbo inter elusa, ut nominatim scribitur in extremo eius responsi. In hae autem constitutione agitur de eo testatore, qui eos heredes, uos non nuncupavit, noluit heredes in-ituere, idque eo colligitur, quod eos potuit heredes nuncupare, si vellet; quoniam satis temporis habuit ad eos nunc u pandos: non nuncupavit, cum posset, noluit igitur . Satis autem ei temporis fuisse ad eos nuncupandos, ex eo intelligimus; quia post testatoris nuncupationem subseeutae sunt subscriptiones, & obsignationes testium; proinde haec species voluntatem distinguit testatoris.
67쪽
Hugonis Donelli Comment . in Cod.
. Nostram provisionem, maxime circa ultima elogia defunctorum, nune etiam extendi properamus. Unde cum iuvenerimus qua am controversias veteribus iuris snterpretatoribus exortas propter resamentum quod I xttimo modo
conditum , septem quae testium signa habens, postea fortuito casu, vel per ipsius testatoris operam tino toto, vel plurima eius parte lucisa, in ambitu talem incidis: solistim ei praebemus remedium, faucientes, si quidem reflator linum vel signacula inciderint, vel abflulerit; utpote eius voluntate mutata, resumentum non valere: sin autem ex alia quacunque causa hoc contigerit rdurante testamento scriptos heredes ad hereditatem vocari maxime eum nos constitutio, quam pro ruitione telamentorum promulgavimus, testatorem AE posuerit vel sua manu . nomen heredis scribere, vel si imperitia literarum, vel adversa valetudine, seu alio modo hoc facere non possit: testes ipsis audito nomine heressis, sub praesentia sesius testatoris nomen heredis ovis fulseriaptionibus declarare. Dat. χV. Kal. Novemb. Constantinop. ps consul. Lampadii re Orestis. VV. m. 'D Κ hie L. dictum est ad L, Me eon- fulti ma, I. si quis autem, δερ. Ad L. Diuitigod by Cooste
68쪽
1o9 Adtat. XXIII. Lib. VI. C. de Testamen. Z c. I IO
Ad L. Hi. Es ab . IN. Iustinian. A. Ioanni praefecto praetorio. Et as antiquis legibus, re a riversis retro prindipibus semper rusticia rati consilium es, , in mollis legum subtilitatibus stricta observatio eis remissa: quod ex ipsis rerum in nimus documentis. Cum enim testamentorum ordinatio sub certa definitione legum instituta sis: homines rustici, quibus non est literarum peritia, quomodo .possunt tantam legum obtilitatem ciapod re in ultimis suis voluntatibus y Ideoque ad dei humanitatem redicientes, necessanum duximus per hanc legem eorum simplicitati Dbvenire. Sancimus itaque in omuihus quidem civitatibus, θ' Fn castris orbis Romani, ubire leges naserae manis stae sunt, b literarum viget sta tia: omnia quae in libris nostrorum Dis siorum , seu institistionum . N imperialibus sanctionibus, nostri ue dispositionibus iis condendis testamentis cauta funt, observari, nullamque ex praesenti lege fieri iuuovationem. D illis vero locis, 'in quibus
raro inveniuntur homi res literati, per presentem legem rusticanis coucedimus antiquam eorum consuetudinem te is vicem obtinere: ita tamen, ut ubi icien- res tueras inventi fuerint, septem testes s quos ad testimonium convocari me-
c spe est in adhibeantur, re uis quisque pro sua persona subscribat . Ubi au
tem non inveniuntur literati: septem testet etiam sne scriptura testimonium adhibentes admittit Sin autem in illo loco minime Aventi fuerint septem testes: usque ad quinque modis omnibus testes adhiberi iubemus: minus a tem , nullo modo conc imus. Si vero unus, aut duo vel plures fuerint lit rati : licet eis pro ignorantibus literas, praesentibus tamen subscrotionem fuam interponere: sic tamen , ut 'si i stes cognoscant testatoris voluntatem: θ' maxime quem vel quos heredes sibi relinquere voluerint: b hoc post mortem restatoris iurati deponnut. Quod igitur quisque rusticorum s sicut praedictum es) pro suis rebus disposuerii: boc omnimodo, legum subtilitate remissa, sit mum Palic inque conmat. Dat. LII. Non. Iul. Constantinop. DN. Iustiniano. A. IV. N Paulino. V. C. Cos. SUMMARIUM.
, IN t testamentis rusticanorum remittitur necessitas solemnium ad formam hie constitutam, de quo dictum ad L. haecon uisf. ante initium, S. ex imFerfecto .
69쪽
111 Hugonis Donelli Comment. in Cop. II et
COD. DE HEREDIBUS INSTIΤUENDIS, ET QN AEPERSONAE HEREDES INSTITUI NON POSSINT.
E. Te mentum ut ab initio sit iusum, quibus in rebus positum sit . x. Heredis institutio quam necessaria sit
a. A parentibus liberos habeatibus Stesamentum conficientibus quae exigantur, ut te mentum v
.. Tesamentum quibus modis tormetur, rumpatur ae irritam fiat.
Diximus initio tit . qui testam. De. possispr. ita hereditatem deferri testas mento, si etiam iustum sit. Ut autem tab initio iustum sit, tribus in rebus positum e Ile: in persima testantis , ut iit, qui testamentum facere potuerit: in solemnibus testamentorum: tum in iis, quae testamento continentur. De personis dictum eis sit. qui res. De. pom. De solemnibus dictum est tit. prox. Restant ea , qua continentur testamento . in quo genere sunt heredum institutiones, legata, fidei commilia, libertates.& tutorum dationes, L. verbis legis, de verb. H Sed ex iis caetera tella mento caveri poliunt. Unum ad vim testa inenti necesse est, ut testator sibi heredem instituat vel unum, vel plures, caetera sunt libera testatori.
Sine heredis t autem institutione nihil
in te itamento valet. L. 3. vers. Ca*urnius, D. de iis, quae in testam. deI. L. x. in I . D. de vulgar. L. uis. de vulgar. L. au. de iur. eo dictui, I. inpri-mιs, Inst. de Iegat. Caetera, ut dietum, libera. Et ideo qui neque legare vult quid- . quam, neque de caeleris rebus cavere, sed tantum heredem initituer , eum Ulpianus ait tribus verbis testamentum conficere polIe, ut dicat; Lucius heres esto, L. I. I. gur neque, II. eod. & haec lex generalis omnibus tellatoribus posita est.
3 Una est specialis i in parentibus, ut qui liberos habent non quosvis alios instituant, ut testamentum valeat, sed ut inllituant liberos suos omnes. Quod li eos indignos
s. Hereditas quomodo nobis eu te - 'mento deferatur.
6. Heredis institutio quibus ex caussast necessaria ad aequisitionem be
7. Heres quando quis in tutus se intelligatur. 8. Iustituere heredem quid. 9. Heres quibus verbis sit insituendus.
successione sua putant. duo ab illis exiguntur ad vim tella menti. l. Ut liberos nominatim iustis de caussis exheredent.& quidem iustis ea ullis exheredationi adinseriptis, tit. de exher. lib. L. inter eaetera, de Iiber. X posum. Authent. non licet, inse. de tiber. praeter. Deinde hoc quoque exigitur, quod eli omnium testamentorum commune, ut sibi alios heredes instituant, cum dixerimus, sine heredis institutione testamentum non valere. Haec cum observata erunt, & in perlonatellatoris,& in solemnibus, & in heredum inlii tutioni hus, & exheredationibus, quae diximus, habebimus id tellam retum, quod ab initio iustum est. Sed ad vim testamenti non est satis ab initio iure factum esse testamentum, nisi
etiam iustum perseveret. Multis autem modis accidit, ut quae ab initio iure valuerunt, postea infirmentur. Quare si tenere Volumus, quodnam sit testamentum ex . omni parte iustum, etiam hoc loco quaestio introducenda est, quibus modis lestamentum infirmetur, ut iis modis nota tis, statuamus id testamentum iustum esse,
de quo quaeritur, quod & recte factum est in Dig. Illos enim titulos duos, qui test. De. ρα. item de ob. ae postum.
consequitur tertius hanc postremam quaestionem continens de iniusto, . rupto, irritove restamento.
Eli autem t haec summa iuris de eo, qTestamenta ab initio rite facta postea aut rumpuntur, aut irrita fiunt. Rumpuntur vel
70쪽
11 3 Ad Tit. XXIV. Lib. VI. C. de Heredibus &c. II
vel agnatione sui heredis, aut quasi agnatione, vel alio testamento postea rite facto. Agnascitur testatori suus heres, cum P si testamentum suum heres testatori nascitur, vel eo vivo, vel mortuo De hau agnatione est in I. ρostumi, Inst. δε ια- sit. lis exher. Isber. toto tit. infr. de
postum. hered. inst. Quali agnasci diciturneres, Cum vel testator adoptat sibi liberos, quos in potestate incipiat habere, de qua specie est in princip. tir. quibus modis testam . ins . Aut cum nepotes cum tempore testamenti nati erant, mortuis
parentibus suis in eorum locum succedunt.& iura suorum heredum nanciscuntur.
De hac specie est in I. postumorum, Inst. de exber. Iib. V L. postumorum, D. de
imast. Se. rvt. Posteriore testamento qu
modo rumpatur prius, dictum ad L. Bae
Irritum fit testamentum duobus modis. I. Testatore capite minuto, id est, vel libertate amissa , vel civitate. vel tunc cum arrogatione, aut adoptione in aliam familiam transit, g. alio. Insit. quιώ.moc res. infirm. Sed hoe ita, si teliator capite minutus eodem liatu decesserit . Nam si ad pristinum statum redierit, recenti eius voluntate tellamentum convalescet, ut secundum id detur honorum pollessio. I. non tantum, Instit. uib. mod. tes. in m. II. Fit irritum tellamentum non adita hereditate ex eo: nam hereditate non adita res eo redit, qua
si ab initio testator heredem non haheret . Elt autem heredis inlli tutio sundamentum tella menti. Hoc modo irritum fieri teilamentum traditur in L. i. v. de inius. rvt Sc. Dii inguitur tamen alibi irritum testamentum ab eo te ita mento, ex quo hereditas adita non e it, nempe sub tit. deber. quae ab intestat. in pr. Sed hoc d cendi ea ulla fit, ut res plures nominibus suis dillinctae magis intelligantur. Caelerum revera irritum id tella mentum est, quod exitum non habet. indicatur hoc inae I asio, In fit. qui, mod. tes. Licebit etiam modos infirmandi testamenti ita
dividere fortaste commodius, certe plenius, ut ita tuamus tella mentum infirmari partim volente tellatore, partim invito. Voluntate sola nunquam tella mentum in firmatur, sed cum ad voluntatem accesserit aliquid, nimirum, ut aut mutentur tabulae tella menti. aut tabulis integris manentibus aliud tella mentum fiat, de quibus generibus dictum ad L. hae eo DLtissima, fuρr. t. prox. g. s quis autem. Invito, tribus modis: agnatione heredis sui, seu quali. capitis diminutione tes a
toris, & hereditate ex eo tellamento non
adita, de quibus ante dictum. Cum testamento ab initio rite facto nihil illorum postea inciderit, quibus testamenta infirmantur, iam certo statuere poterimus, id testamentum, de quo agitur iustum elle, de quo huc usque qua livimus. Hoe constituto longius progrediendum in quaestione t acquirendae hereditatis . sNam ut nobis hereditas acquiratur ex le- flamento, hoc non est satis, i ullum ellet ei lamentum, ex quo iudicemus hereditatem. sed oportet etiam ex testamento eo nobis hereditatem deferri. Sic autemn his desertur, si eo testamento heredes instituti simus. Ex t quo apparet here- 6 dis institutionem, seu omnem de heredibus instituendis quaestionem duahus de caussis necessariam esse ad acquisiuionem
hereditatis. Primo propter restamentum,
ut valeat; nam supra dictum sine heredis
institutione testamentum non Valere, propter quam caustam, etsi sola ellet, apti ias me hie titulus subiicitur superioribus,
ut in eo constituatur vis testamenti. Sed& necessaria est haec quaellio propter nos, qui hereditatem ex te ita mento vindicare volumus, posteaquam nihil ad rem pertinet testamentum ivllum ellis, nisi & eo heredes initituti simus. Hinc introducitur quaestio de heredibus initii uendis. Ut ergo hoc modo nobis deseratur hereditas, duabus rebus continetur, si heredes instituti sumus, & ita, ut consillat iure institutio. Nihil enim interest, utrum
aliquid non fiat. an non recte fiat, I. . quo ties. 6. D. qui fatis r. eog. institutus
aliquis intelligitur t heres, cum lethalor id feeit, quod verbum significat. & id quoque voluit. Inili tuere i autem here. 8dem est illiuere, & designare sibi successorem, id eli, scripto & verbis declarare . quem tibi mortuo succellorem elle velis in omne ius tuum . nam hereditas han successionem univerti iuris lignificat inihil istiud. de verb. sig. L. berectas , de reg. i. r. proinde heres intelligitur universi iuris successor, I legatariis. de test. ordiu. L. quaedam, g i. D .e edendo. Quibus autem t verbis id tellator de- ρelaret, nihil refert. L. quoniam, fust.
xit. prox. Solemnia verba antiqui lus hae eerant: uetus Titius beres esto. L. I. I. neque, D. de bered. instit. Sive aurem
scribatur heres, sive nuncupetur sine scripto institutum intelligimus. d. L. I. I. neque, D de hered. insit. Non est tamen satis licia verbis exprimi, nisi etiam