장음표시 사용
181쪽
De ele. e. indelebilis est,& reiterari non debet, sicut nec alii s '. 'ti cii ordines reiterantur. Hanc uero conclusionem no- Momen. stram Anactetus etiam in tertia i pistola , de qua iam ubi supra. mentionem fecimus, Omnino affirmat; dum in ea posto io,. sacςrdotum Ordinem bipartitum csse dixit in se-unct. c.u- quentibus uerbis ait. Amplius quam isti duo ordines sacerdotum, nec nobis a Deo collati sunt; nec Apostoli docucrunt. Et postmodum dixit, quod Episcopolu Et i. q. r. unus est ordo, quanquam intercos sit aliqua graduum
differentia; utputa Primates; Archiepiscopi; ct consuri Disti, miles; quorum quidem graduum constitutio, &diuia 68.c sicut ilo mera apostolica, ct non diuina traditio est. Ex huis queis 'si bus omnibus Anacteti uerbis patet, qudd si ab ipso I omino sacerdotum ordo in stitutus, ct biparxitus est, atque in Episcopatum, & praesbyteratum distinctus: ct si Episcoporum omnium quanquam uarii sint inter eos dignitatis gradus) unu esse ordinem Anactetus ipse fatetur . igitur maniseste hinc sequitur ex dominica institutione, multo magis Episcopum a praesbytero, quam
Archiepiscopum ab Episcopo, uel a consimili gradu differre; sed inter Episcopum, & Archiepiscopum, & similes praeeminentiae gradus disserentia est . Ergo inter
Episcopos & praesbyteros non solum praecminentiae gradus, sed multo maiorem disserentiam esse , necesse
est ; quae sane qualis sit non uidetur nisi ordinis, & diuinae potestatis. quam Episcopus prae simplici sacerdote a habcat. Et hoc modo ad eos respontum est, qui dicunt iis copatus ordinem a sanctis patribus dignitate, gradum sue praeeminentiam tantum intelligi. Atque tan-
Dama in dem Damasus in loco iam allegato Episcopos a sace epi d cp- dotibusmon nomine & iurisdictione tantum sed etiam
182쪽
potestate distinguit: S inter alia dicit. Solis Aposto
iis, eorumque succcinoi ibus proprii ossicii est, ii adere spiritum sanctum. Et paulo post, hos duos ordines clarius distinguens, ait. Non amplius quam duos ordines inter discipulos Domini esse cognouimus hoc est duodecim Apostolorum,& septuagintaduorum discipulorum; quorum primis Episcopos, secundis autem prae-5byteros succedere in eadem epistola affirmat. Et Anaciet ussc alii sancti patres concordant ut iam diffuse alIegata eorum dicta hoc approbant. Sed adhuc nobis conciusionem hanc alia ratione magis firmare placet. Nam quotiescunque aliqua actio ualde proprie, dc p culiariter alicui determinato agenti competit,quae quidem actio uel sibi similis aliis non uidetur competere posse; concedere necesse est, in illo aliquam: vim, & facultatem esse, a qua actio illa proficiscatur, quae in aliis
minime reperiatur. Sed sacerdotes ordinare,& alios ordines creare in ecclesia quod munus uere hierarchicuest) sic est huic statui,& ordini episcopali annexum, ut nulli alio unquam communicari recte potuerit. Igitur in hoc statu est peculiaris aliqua uis & facultas qua tantum munus exerceri possit,&quae statum hunc ordine esse facit, & qua etia specialiter status hic nobilitatur. Nam si charisma peculiare huic statui hierarchico per ritum sacrosanctum ex pactione diuina annexum est,aliis ordinibus minime commune,quid prohibet quominus is strictissime ordo sacramentalis sit, & dicatur ξ de quare Episcopi ordinatio nuda electio, siue super alios sbi aequales externa quaedam nominatio, & non po
tius simul mystica,& sacramentalis persectio dici poterit ξ Et certe discursus iste quam uere concludat om nibus
183쪽
134 DE ORDINE; IURISDICTION Einibus patet; nam maior illius propositio totius philosophiae iundamentu est; quia non ob aliud philosophi ueras naturas distinguunt, quam per actionu, & propri tatum disserentiam, quae in rebus naturalibus conspiaciuntur. Minor uero ex totius apostolicae ecclesiae usu ,
qui a Christi institutione procedit, & ex sanctorum patrum sensu constat. Vt in Apostolorum actis,&in praemissis authoritatibus apparet; ubi non nisi per solos postolos manus impositionem actam fuisse probatur: quibus ex speciali Apostolatus, siue Episcopatus ordiane,& dignitate id competebat; quod ea propter epiti scopalis ordinis esse conuincitur; atque hinc diuino iure institutum. Nam cum soli Apostoli qui& Episcopi iure diuino instituti sunt peculiari munere episcopali manus imposuerint; & Episcopi Apostolorum successores sint cui probatum est) Igitur manus imponendi officium Episcopis,& non aliis sacerdotibus de iure diuino competit.Ac propterea haec sacra manuum impoDe temp. stio, siue consecrationis sacramentum, non iurisdictio GiΠ-0- nis, sed ordinis episcopalis esse constat. Et ex eo quo ε &e, i, que patet, quia &si Episcopus non suos subditos coimeo c. quod firmare, uel ordinare non debeatiattamen si ordinat,ue xx-ηβ δ60-sacramenta consertiquamuis pontificium ius,sue caAnto. de' nonica decreta transgrediens peccet:& non reordinavu. NIo- tio sed sola superioris Praelati rati habitio ad susceptino. in esecutionem rite fiendam requiritur. Et hoc sis prae. an cut in ordine; ita in confirmatione locum habere uideatur: quoniam utrunque per manus impositionem fieri L contingit. Quamuis sanctus Thomas teneat id iniista depal. ide tum euenire, quae immediatam relationem ad corpus. Christi uerum habent; ut est sacrorum ordinum colla
184쪽
: ET RESIDENTIA EPISCO.tio . Quapropter cum manuum impositio nec iurisdi- De sacra Gionis tantum sit quia sic non teneret in non subditis uim c uni
1acramentorum exhibitio, ut hic tenet) nec ordinis sa- ubisi , cerdotalis quia idem, de facto saltem, sacerdos face- Tho.in TQt Ideo restat, quod episcopalis ordinis esse dicatur. ς' Non obstat autem, quod aliqui dicant Gregorium pera hisisse praesbyteros in fronte chrismare: quia ii, iuxta uvm
oliorum sententiam. nihil conferebant; sicut Innocentius tertius attestatur. Nec per hoc constat,quod uidea Distin.ynxur Gregorium eis licentiam peccandi dedist e. uel eos c. perue
decepisse. moniam id ad maius malum,& scandalum cultandum inuitus, & ubi Episcopi deerant, permisit iste quanto pertulitque, ut praesbyteri illi chrismate baptizatos in uersidani fronte tangerent: quorum quidem manus impositio p. t.' n uera consecratio, sed magis simplex benedictio es- peruenit. se poterat. Vnde cum Gregorius ob nimium scandalueuitandum inuitus illud permiserit, non dabat eis ulla mali occasionem: ut Augustinus de adulterinis coniugiis ad Polentium scribit. ubi inter alia dicit. Si enim ης facturus est quod non licet , iam faciat adulterium& Augii. de
non faciat homicidium. Et sic minus malum permitti- d ς'' ad tur, ut maius evitetur. Ita quod hic non est consilium, uel praeceptum; quod tam in Augustini, quam in Gre-ihi qui &' gorii uerbis enarratur; sed est comparativa permissio, quae eos,quibus Rermittitur,a peccato non excusat. Vn s i. c.prae de idem Gregorius Augustino Angloru Episcopo scri- byteri
ns ait inter caetera. Adhuc illis neophytis existen itibus, eis primum illicita consentire,& eos uerbis, ac uerius et
exemplis instruere oportet. Nam, iuxta Apostolum p qui ait ; lac uobis potum dedi, non escam; illis modo ' &iridi non posteris ut praefixum est temporibus tenenda in- i
185쪽
DE ORDINE; I URISDICTIONE:3σ.q 3. α'dulsimus; ne bonum, quod infirma radice plantatum D tam erat, erueretur; sed aliquantulum firmaretur. Quod &quodsehu Apostoli fecerunt, cum de suffocato, &sanguine d psi. cretum constituerunt, christianum populum adhuc in C0y- - fide infirmum in nascenti illa Ecclesia iudaizare per- μ' mittentes; ut in Apostolorum actis recitatur. Qua rei Episcopatum proprie ordinem esse probatum est. Ad id uero, quod non nulli arguunt,nitentes episcopatum a uera ordinis ratione secludere, quia Episcopus,ea r tione qua Episcopus est, nihil muneris circa corpus Christi uerum exerceat: facile respondetur; tum quia ii non est adeo firmum quod assumunt hoc est ordinis potestatem in eo tantu constare, quod quis exercere alia quid possit circa corpus Christi uerui tum etiam quia licet hoc eis gratis concedamus, satis tamen eri quod huius ordinis munus & exercilium erga eos uersetur,. qui ad Christi corpus consecrandum ordinantur, illo i . a creando,ordinando, atque perficiendo; ut Dionysius
in praemissis assirmat dicens Potificu m ordo sacratior, Q primus est diuina speculantium ordinum. idemque &jummus, & ultimus; quippe in quo desinit & impletur
sacerdotii nostri distinctio omnis. Et inde rationem addit dicens. Porro pontificalis ordinis uirtus in sacris omnibus distinctionibus capitur, ct per Omnes sacros ordines propriae Hierarchiae mystcria operatur. Itaque
ad hoc quod Episcopatus ordo dicatur, sussicit quod Episcoporum actio praecipua ad corporis Christi consecrationem mediate saltem pertineat,& Hierarchiam in ecclesia persiciat. Nam id certe concedere oportet, si subdiaconatum,atque diaconatum proprie sacros ordines esse aisirmamus. Neque enim aliud sibi uoluit illa
186쪽
ET REsIDENTIA EPISCO. I; mariuum impostioApostolorum super Paulum,&Barmatiam, qua ab Apostolis tanta cum solennitate ieium ii, α orationis, iussu Dei missi sunt, quam episcopa-ICvri quandam designationem, & eorum Apostolatus
confirmationem per talem extrinsecam ordinationis formam denotatam ; ut iam praemisimus. Nam etsi Deus ipse interna uocatione & unctione Paulum, α Rarnabam Apostolos fecerit , uoluit tamen , ut idem hoc sensibili signo ecclesiae innotesceret : quod etia rursus Apostolos fecisse diximus, cum Iacobum fratrem Domini per manuum impositionem cum sacro unctionis ritu Hierosolymorum ecclesiae Episcopum ordin uerunt, ut & caeteris eorum succestaribus praecisam o
dinandi Episcopos formam darent, etsi eundem prius a Christo Apostolatus, siue Episcopatus ordine don tum fuisse constet sicut iam probatum est. Et propterea quocunque uelis respectu Episcopatum ordinem appellari non dedecet, sed ualde congruum est. Et interim per ea, quae praemisimus,ad omnia alia obiecta, οπο quae huic nostrae conclusioni obstare uideantur, plene responsum est: nam dicant alii quicquid uelint,sat nobis esse debet, quod si Episcopatus ut Episcopatus ad
corpus Christi uerum immediate ordinatus non sit; sit immediate ad corpus Christi mysticum,& mediate saltem ad corpus Christi uerum, ad hoc ut ordo dici congruat . ut de sacris aliis ordinibus sacerdotio inferio- ribus habetur; cu quidem in ipso Episcopatu noua quaedam ordinis tribuatur potestas, quae nulli alii conii nit, & indelebiliter impressa manens, actionem circa corpus isti uerum mediate perficit, nec ab aliquo extrinseco impedimento quin de Disto exerceri ua- allig.
187쪽
138.DE ORDINE; IURISDICTIONE: Ieat cohiberi, uel annullari unquam potest. Nec obstat etiam quod Episcopatus per se sine sacerdotio noexistat, & respectu corporis Christi ueri, sacerdotio dignior non appareat; quia Episcopatus omnes ordines perficit, & eos in se amplectitur, atque in illis omniabus eius uirtus capitur, & propriae hierarchiae mysteria operatur ;& in eo quoque sacerdotii distinctio omnis ut Dionysus ait) desinit,& impletur. Ita quod Episcopatus semper in se sacerdotium csssentialiter includit,& eo maior est di sublimior; qui omnes inferiores ordines purgare,illuminare, & perficere habet, superaddita sibi diuina potestate, per quam supremus omnium ordo nominatur. Et quamuis Episcopus per saltum fieri non possit, ut fit praesbyter, & ideo per se episcopatus non subsistat ut facit sacerdotium: non tamen restat propter hoc quod indelebilem formam in anima non imprimat. Quia nec confirmatio non baptizato dari potest,& nihilominus confirmatio est sacramentum characterem a baptismo separatu in anima imprimens. Vnde ita sacerdotiu est episcopalis ordinis fundamentum . sicut baptisma est tam confirmationis, quam ca
terorum sacramentorum basis necessario praesupposita. Ncc ualet praeterea quod dicitur, Episcopatum, &praesbyteratum unam candem lue potestatem in primo actu esse,& no nisi secundo actu iurisdictionem c
tinente inter se distingui: quia sic quicquid supra prae-sbyterum Episcopus Operaretur, ex sola extinseca iurisdictione concessum csset: unde de facto prae sby ter sicut Episcopus, stante potestate sibi aequali in primo actu collata, ordinare & confirmare posset, ' amuis id agendo peccaret , quod falsum est, & scripturae authoritati
188쪽
ritati, patrumque, & Con ciliorum nullaque ratione subsis Nimus patet & infra quoque in dicendorum progressu appare
bit Quoniam ut ostendinatis diuersa potestas a Christo tradita fuit ;&Episcopus peculiarem habet a Cliri
sto potestatein in anima diuina institutione collatam, quae neque in primo, neque in secundo actu praesbytero communis est: propter quod ministerium eoru quae ad Episcopalem potestatem maxime pertinent non ab
alio quam ab ipso Episcopo perfici potest ι quia ea ad episcopalem ordinem, atque potestatem illam indet bilem solo Episcopo concessam praecise spectant; secudum quam potestatem sibi diuino iure impressem, Episcopus ipse etiam depositus sua ministeria ad episcopalem ordinem pertinentia exce pia ordinum executione,siue etiam gratiae collatione respectu sacramenta in peccato recipientium contra ecclesiae decreta perficere solet, ut probauimus. Atque hinc omnia ea resoluuntur, & confutantur, quae contra communem & sanam tam canonicae, quam iseologicae ueritatis doctrinam falso opponebantur. Quam quidem sententiam ex prae allegatis etiam Damasi uerbis confirmatam habemus,
quib us ait quod quicquid de rebus ad Episcopos perti
nentibus praesbyteri egerint, ut irritum fiat necesse est . quia quod non habent, dare nequaquam possunt, praesertim cum nullus ex septuaginta duobus discipulis, quorum isti speciem gerunt, aliquid de iis quae Apostolis debebantur legitur assumptae. Atque similiter Dionysius testatus est, dum dixit, quod diuina lex pontificalium ordinationum sanctimoniam, &diuini consectionem unguenti, sacram lue altaris consecrationem
189쪽
reuerenatiui . --.- Dontificum ossiciis atque uitetuli bus aeterna sorte distriouit. Nucri. forna lege praecia
puas illas tres actiones Episcopis conuenire asseuerat.:, dites' quidem ratione in patrum decretis confirmatio, sὸq & ordinatio sacerdotis irrita esse, & uana dicitur, si ab alio quam ab Episcopo attentetur: cum in solo Episcopo facultas illa sit, quae id chicere potest, & quae in simplici sacerdote nullo modo esse reperitur. Et sic uera& firma nostra determinatio permanet; quod Episc patus tum ex uerbis, & signis sacramentalibus, quibus consertur, tum ex diuinae gratiae collatione; tum etiam ex indelebili,& speciali illa diuinae potestatis impressio. ne; atque ex aliis praeallegatis rationibus, non solum dignitas sacerdotali superior dignitate, sed ordo com
De Pontificali, atque Episcopali
IC nobis reliquum est, ut consideremus, quomodo Episcopatus, non solum quoad ordi- - nem, uel eminentiam sui; sed etiam quo ad sibi collatam iurisdictionis potestatem, a iure diuino ense dicatur. Nam quamuis neotericorum aliqui concesserint clauem ordinis a Christo datam esse: non tamen
uolunt clauem iurisdictionis, & maxime cohibitivam traditam ab eo fuisse; sed potius ab Imperatore,& a Regibus,& Principibus saeculi huius concessam esse; cu, inquiunt, Christus Petrum,dc caeteros Apostolos, non' mundi
190쪽
ET RESIDENTIA EPISCO. x rmundi Reges,& Principes,sed sacerdotes secerit: de ip- semet a populo Rex sieri noluerit, atque regnum suum de hoc mundo non esse, dixerit. Quibus respondetur Rr ει temporalem tu isdictionem sacerdotali ordini non re- tempopugnare; quoniam &s ecclesiae regnum, quo ad praelatos, & sacerdotes,non de hoc mundo,sed spirituale sit: attamen cum hic spiritualia sine temporalibus diu permanere non ualeant; ideo necesse est, ut spirituale hoc Dist y6.e. regnum pro spiritualium rerum regimine,etiam tempo virali potestate utatur; quam quidem potestatem, siue iurisdictionem temporalem ecclesiae praelatis a Christo summo traditam esse,ium ratione,tu authoritate probabimus:
idque longe ante inant quis scripturis figuratum suis is e. i. ''
demonstrabimus. Nam si sacrae paginae libros discurra- Saered/mus, in lege scripta reperiemus, Deum olim sacerdo- talis, sttes, & Pontifices electi sui populi non minus regali. siue iudiciali, quam sacerdotali dignitate decorasse;imo etia in ipso legis naturae tempore id euenisse legimus. Nam Melchisedech Rex Salem atque sacerdos Altissimi fuit. Sic etiam Iob Rex fuit: unde ait. Cumque sede Heb 7. rem quasi Rex circundante exercitu. Et sacerdos quodammodo fuisse denotatur; quia holocausta pro filiis suis osterebat. Praeterea primogeniti Regum sacerdotes,& Reges erant; sicut quidam filerunt,de quibus Isi- Isido. dorus in libro ethimologiarum septimo loquitur. Atque maiorum consuetudo apud antiquos etiam Genti s de iussi.
les ipsos haec erat ut Rex etiam Sacerdos, uel Pontifex iesset. Vnde & Romani Principes, uel Imperatores Pon es. 6, 'tifices dicebantur. In tempore uero Mosaicae legis Sa- vers. Pon- in uel simu acerdotis,&iudicis ossicio fungebatur atque per solos sacerdψtes,aliquo tempore,populus Dei pert