Tractatus de ordine, iurisdictione, et residentia episcoporum, F. Antonii Pagani Veneti, ordinis min. obser. In quo quidem tractatu agitur primo de Episcopatus, & aliorum ecclesiasticorum graduum distinctione, ... praeterea de necessaria praelatorum

발행: 1570년

분량: 318페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

201쪽

illa

1D DE ORDINE; IURISDICTIONE:lylterius uero, qudd haec episcopalis potestas, & dignitas,ex Claristi institutione,& spiritus sancti authoritate

iam ordinata, in caeteris omnibus Apostolorum successoribus eadem diuina aut horitate firmata perseueraret,ac perduraret, in actis Apostolorum manifeste constat. Vbi Apostolus Paulus non Petro, uel alteri, aut humano arbitrio episcopalem statum & ordinationem tribuit, sed magis ipsi spiritui sancto, dicens. Attendite uobis & uniuerso gregi, in quo uos spiritus sanctus p suit Episcopos regere ecclesiam Dei: hoc est,in quo uos spiritus sanctus Episcopos instituit, ut eiusdem authoritate munus illud peragatis. Vbi Paulus Asianis animarum Pastoribus loquens eos fatetur a spiritu sanctolium Pastores, tum Rectores, tum uero gregis sui defensores factos fuisse: & per consequens Praelatos, quibus oporteret ut subditi obedientiam, & reuereritiam ex 'hiberent, institutos esse. Et alibi in eisdem Apostol rum actis potestas & iurisdictio haec a spiritus sancti institutione prouenisse probatur, ubi scriptum reperitur . Ministrantibus autem illis Domino, de ieiunantubus, dixit illis spiritus sanctus. Segregate mihi Saulo,& Barnabam in opus, ad quod assumpsi cos; tun c iei

nantes & orantes, imponentesque cis manus, dimis runt illos& ips quidem missi a spiritu sancto abiei ut Seleuciam &c. Qui licet a spiritu sancto instituti iti missessent; tamen per manuum impositionem etiam ab

Apostolis dimissi sunt, &ad opus illud segregatii ut sicut saepe diximus caeteris Episcopis ordinandi ma daretur. Sed& Apostolus, ad Ephesios scribens, idem expresse in at, dum de spiritu sancto loquens ait. Et ipse dedit quosdam quidem Apostolos,quosda

202쪽

prophetas, alios uero euangelistas, alios autem Past, res ad consummationem sanctorum, in opus ministerii, in aedificationem corporis Christi. Atque idem asserit Vrbanus martyr in sua epistola ad omnes christia- urbanus. nos; in qua Episcoporum potestatem diuina authoritate sibi collatam esse testatur dicens. Sedes Episcoporum in ecclesiis speculationem,&ipotestatem iudicandi, soluendi, atque ligandi sibi a Domino datam docet. Sic & diuus Dionysius de ordine episcopali lo- Diony. quens ait. Huic praeter ordines caeteros in sui minist rium diuina lex ossicia sacratiora tribuit. Et beatus Cle Clemens.

mens in prima sua epistola mandatum Petri referens dicit. Episcopos per singulas ciuitates, quibus ipse P trus non miserat, doctos & prudentes, iuxta Domini praeceptionem, nobis mittere praecepit. Vbi in creatione, & in missione Episcoporum, Christi mandatum Petrum allegasse, manifeste constat. Ex quibus omnibus sane patet episcopatus ordinem, dignitatem, essentialemque iuriidictionis potestatem, non ut quidam dicunt a Papa, uel ab alia humana lege emanasse: sed a

Christo iam Apostolis omnibus traditam esse; & deinceps in eorum successoribus Episcopis eadem authoritate confirmari: quibus quidem Episcopis in eorum ordinationibus non solum episcopalis ordo, sed etiam illis competens iurisdictionis potestas,&titulus regi-

minis super subditum sibi gregem traditur; cum epistopalis gradus & status praelaturam, & pastoratum super subditos aliquos dicat; etsi quandoque eueniat, ut ipso iurisdictionis usu careant , ex eo quod non dum suae potestati applicatos subditos habeant:quod tamen ual Cypri 'de indecens esse apparet. Vnde Cyprianus ait. Chri- '

203쪽

Concit.

Clena. de ele. e. plerique.

Porestas

sus Apostolis post resurrectionem suam parem pol statem tribuit. Et quamuis sacerdotio congrue sibi tu risdictionis usus regulariter non debeatur, cum multi sacerdotes sine cura animarum omnino absque subditis sint;Episcopo tamen qui dicitur superintendens praeter potestatem ordinis, potestas, ususque iurisdictionis, atque subditus populus debetur. Atque ideo magnis & iustissimis de causis Concilium Viennense generale sub Clemente quinto celebratum,in quoc stitutiones & definitiones illae,quae in Clementinarum uolumine feruntur, probatae sunt; decreuit,prorsusque uetuit, ne quis Pastorem cathedrali ecclesiae quavis r tione sibi subditae prouideat, seu procure quae clero,&christianis subditis careat: nam Episcopus titularius,& sine subditis porro dedecori, & opprobrio est dignitati, graduique episcopali; cum certe, sine aliquo sui iurisdictionis usu, haudquaquam dici Episcopus recte possit; quoniam dux sine exercitu: pastor sine gregees praelatus sine subdito clero, atque populo, ualde incongrua appellatione nominantur. Quae quidem Episcoporum iurisdictio quomodo secundum potentiam a Christo in ordine episcopali conferatur; & quomodo quo ad ipsus usum, a Pontifice distribuatur, cum

per cum subdira materia applicatur, inkrius CXarabimus At uero qualiter haec spiritualis, atque iudicialis

iurisdictionis authoritas, a Christo Praelatis tradita, ad coactivam ctiam rurisdictionem extendatur , hic speculari liber. Vnde pro comperto habemus, quod praeter eam potestatem, qua peccata remit untur, uel retinentur; uerbum Dei di ipensatur . & ab ecclesiae cartu indigni excomni icantur illa etiam potestas praelatis

204쪽

ΕT RESIDENTIA EPISCO. isspraelatis congruit , qua ii, secundum delictorum qualitatem, debitas poenas reis adhibeant,& plenam correctionem circa subditos suos faciant. Quae plane pol stas, non ut haeretici aiunt ex Imperatoriin ,& Principii in christianorum beneuolentia,&concessione indes ita fuit; qui quidem humiliter haec iura confirmarunt,& defendere,& obseruari faccre statuerunt,non autem . instituerunt; sed codem diuino iure ipsis ecclesiae pr. latis tradita fuit, quo etiam sacerdotalis potestas collata est. Q od profecto dissicile non erit ultra alleg ta) tum ratione, tum apostolica traditione,& tum fami ictorum Patrum testimoniis commonstrare. Nam primo si Episcopi ecclesiarum praesidentes, rectoresque λdelium sunt ut iam dicitum est,&infra uberius dice- deludi.c. tuo& cum maxime circa subditorum peccata eorum imperium, & iurisdictio uersetur; atque insuper cum

multipliciter a subditis peccari possit, & pro delictorumensura, & qualitate ut ipsa naturalis ratio dictare uidetur congrua poenarum medicina adhiberi debeat ;propterea imprudenter a Deo huiuscemodi ecclesiae potestas instituta uideretur quod dicere, uel cogitare etiam nefas est si tantum unus coactionis, & punitionis modus, pro tam diuersorum criminum censura quae in ecclesiae membris quotidie contingunt, illi concessus esset. Quod autem culparum uarietates adsin quae correctionum diuersitates requirant, ipsa nos experientia instruit. Vnde beatus Augustinus, de correptione, & Augii. de gratia scribens, ait. Corripiantur itaque a praepositis, 1 uis subditi fratres correptionibus de charitate uenientibus pro culparum diuersitate,diuersis,uel minoribus,

uel amplioribus, quia & ipsa, quae damnatio nomina-

205쪽

116 DE ORPINT: IURISDICTIONE. tur, quam secit episcopale iudicium quia poena in

clesia nulla maior est potest, si Deus uoluc rit, in saluberrimam correptionem cedere, atque proficere. Sed di Pauli Apostoli aut horitas de hac coactiva potestatet. Cor. manifestam doctrinam praebet, ubi Corinthiis iurisductionem circa lites, & cotentiones de rebus adhuc tem. poralibus ecclesiae tribuit;atque id certo,antequam Imperatores christiani essent, decretum fuit.Nam saecul

ria inquit) iudicia si habueritis, contemptibiles, qui

sunt in ecclesia, uiros constituite adiudicandum Ecce ergo in ecclesia Corinthiorum iudices ad dirimendude saecularibus rebus contentiones constituuntur. Propter quod si ecclesiae seniores, & Paulus ipse iudicesiit creare poterant, qui de huiusmodi rebus sententiam ferre possent; potestatem absque dubio habebant apud se circa huiusmodi res subditos iudicandi,atque coe I.ram. s. cendi. Praeterea beato Timotharo qui Episcopus erat idem Apostolus scribit dicens. Aduersus praesbyterum accusationem noli recipere, nisi sub duobus,aut tribus testibus.Vnde si coram Episcopo Apostolorum tempore accusatio praesbyteri cum testium solennitate deserebatur; argumentum clarum est, apud illos ea tempestate iudicium, & authoritalcm misse,qua,iuxta probata, reum accusatu damnare, uel absoluere possent. Quod si damnare poterant, cum non omnia peccata aequalia sint nec aequalem pGnam, & damnationem requirant; subinde coactivam potestatem ab excommunicandi potestate diuersam, in Episcopis fuisse necessario concluditur. Atque idem Apostolus ad Corinthios scri-- bens, ait. Ecce tertio hoc uenio ad uos,& in ore duo-' ruim uel trium testium stabit omne uerbum. Vbi Apostolus

206쪽

ET REsIDENTIA EPISCO. III. stolus Paulus per Euangelii uerba non solum exco municandi,& interdicendi; sed etiam , iuxta allegata,

ct probata, iudicandi, & puniendi iuridicam potestatem sumpsit. Ultvius in canonibus etiam Apostolora depositionis poena, praeter excommunicationem, ual de frequens nominatur. Similiter & in prima epistola ClementClementis Petrus Apostolus per praesbyteros ecclesiae contentionum dissidia fiatrum dirimi iubet dicens. Si qui eκ Datribus negotia habent inter se, apud cognitores saeculi non iudicentur, sed apud praesbyteros ecclesiae, quicquid illud est, dirimatur, & omnino obediant

statutis eorum. Iam ecce hic iudicii contentios sori po testatem in praesbyteris, & circa sarcularia adhuc nego 'tia eis obediendi necessitatena videmus. Euaristus quo Eiurisiurique praesbyteris manda ut populorum crimina examinent, & medicinas applicent: quod quidem sine coactiva potestate plene fieri non posset, cum infirmi subditi medicinas a se facile reiicerent. Vnde is ait. Sacerdotes exquirere debent peccata populorum, & sagaci s licitudine unumquenque probare iuxta testimonium Domini ad Ieremiam dicentis. Probatorem dedi te populo meo robustum. No igitur possunt maligni isti & fallaces saecularium Principum adulatores, potestatisque ecclesiasticae osores coactivam hanc potestatem in ecclesia negare, quippe quae ante Principum beneficia, tam ex diuina,quam ex apostolica traditione inducta, atque firmata fuit; unde non solum post Imperatorum, & Principum conuersionem, sed prius etiam debita politia in christiana religione obseruata est. Quod uero non solum ex apostolica, sed etiam ex diuina tra

ditione potestas haec ab ipsis Apostolis,& sanctis pri-

mitiuae

207쪽

. Dist. Io .c. quoniam. De tran asta. c. qua

to. I r. q. I. c.

expedit.

Ephe. t. Colossi I.

118 DE ORDINE; IURISDICTIONE,

mitiuae ecclesiae patribus in usum deductit suerie, tam ex significativis, quam ex manifestis, & expressis eua gelij uerbis patet. Nam compertis imum apud omnes esse debet, utranque praemissam potcstatem, imo omnem aliam potestatem,&omne iudiciu in christo fuisse; sicut iple dicebat. Data est mihi omnis potestas in coelo, & in terra. Et alibi ait. Neque enim Pater iudiacat quenquam, sed omne iudicium dedit filio. Sed Pa. pa Christi uicarius in terris constitutus est. Ergo omnis potestas, & omne iudicium quod a Christo suo uicem gerenti super homines delegari potuit, ipsi summo Pontifici conuenit. Item haec cadem ueritas ex eo apparet, quod cui committitur principale, Iaccelsorium committi intelligitur. Sed spiritualis potestas est principalis, & temporalis est accessoria cum sub ea, ct propter eam sit. Ergo cui spiritualis potestas data est, & temporalem traditam esse sequitur . Vnde, cum Petro in plenitudine. & aliis Apostolis in parte spiritualis ipsa potestas a Christo donata sit: ergo&tempo . ratem eodem ordine concessam esse liquet. Deinde qui curam habet de fine, oportet ut de iis etiam, quae sunt ad finem curam habeat.Sed spiritualis potestas curam habet de fine hominis. Ergo etiam de iis , quae ad id

conserre possunt, uel impedimcnto sunt, curam habere eam congruit. Inter haec autem sunt temporalia, quorum bono usu aeternum praemium, &malo usu aeterna

poenam meremur. Igitur & de iis ut recto fine dirigantur curam, & regimen eam tenere, condecens, atque necessarium est. Praeterea sicut Christus est caput fidelium, quo ad animas,& quo ad corpora; ita eius uicarius, tam super corpora, quam super ea, quae corporali

208쪽

, ET RESIDENTIA EPISCO. is uitae deseruiunt, potestatem habet. Vnde& spiritualis potestas, ratione delicti, tem poralem iudicat ; & eius mini' ministerio, pro defensione, sue utilitate ecclesiae, uti- , tur. Vlterius duplicem hanc potestatem tam in foro, praecepit. scilicet, conscientiae, quam contentioso: & tam coactivam, quam non coactivam, duo illi gladii denotabat, sae. 13. q. quos Petrus Christo, gladium ipsi Petro habere iuben 8 c. ut priti, ne dum permittenti, obtulit dicens Ecce duo gladii

hic: ut Hieronymus,&Augustinus exponunt . Atque quod inde ipsi Petro seruum Pontificis percutienti Do' ''

minus dixit,Mitte gladium tuum in vaginam, siue,C6-

uerte gladium tuum in locum suumcad rem maxime tacit. Vbi quamuis tandem, hoc est tempore illo uolun- rariae passionis Christi ad ipsum tuendum temporali aliqua potestate Petro uti non liceret & pro tali sua defensione regnum suum de hoc mundo non esse ipse

Christus affirmat et: attente tamen considerandum est,

Dominum Petro non dixisse; proiice gladium: sed ait, conuerte. Et dicit gladium tuum hoc est, potestatem

tuam temporalem in vaginam,sive in locum suum reconde ; ut,scilicet, loco, & tempore illum educere ualeaS,& in terrorem, atque punitionem maloru illo uti. Deinde idem expressit Dominus in iam praemi Mat-'Mattiis. thaei loco : ubi tum extraiudicialem, tum iudicialem actionem, qua in contentioso foro, denuntiatione, uel accusatione ecclesar authoritas ,& iudicium implor tur, suis uerbis significauit. At,praeter haec,legimus uni.

uersalia concilja quamplurimos iam iudicasse, deposuisse, & condemnasse:ne dum excommunicasse: quod certe non secissent, nisi coactivam iurisdictionem habuissent . itaque ex hac iudiciali potestate, ac iurisdi

t -- ctione,

209쪽

1 so DE ORDINE; IURISDICTIONE

., ctione, non tantum interdicta, suspensiones,excommunicationcs, & sententiae aliae; sed leges quoque, decreta, edicta, & similia proueniunt: quoniam ex eo quod Dominus, post praemissa Matthaei uerba, ligandi & sotiuendi potestarem suis Apostolis dedit, non solum iudicandi, & dissinieudi; sed etiam leges,canoneS,statu- ta, & edicta condendi authoritatem eis dedisse manifestum est. Quibus quidem ecclesiasticis legibus etiam' subditorum conscientiae tenentur; & non tantummodo ut contumaces haeretici dicuno his, quae diuini i ris iunt di in casu scandali. Quod quam uerum sit,iam iratione, quam scripturis, ct totius ecclesiae antiquo, &Iraeis . praescripto usu satis comprobatur. Na patet in primis , quod si Praelati ecclesiae sunt Pastores,Praesidentes, Rectoresque ecclesiasticae politiae, prout sunt; sequitur, cos,pro ordine suae politiae instituendo, & conseruando, statuere posse, quibus ecclesiasticus ordo semuetur, & in diuino cultu commodius dirigatur. Quod si illi leges & statuta condere possunt, necesse subinde est, ut iubditi legibus & statutis illis obediant: & si necesse est ut obediant; obligantur ergo fideles in conscientia adhuc secluso scandalo non tantum ad Dei praeceptis, sed etiam ad maiorum iussionibus, & Iegiabus obediendum, quae scilicet cui legis natura requiarit) possibiles, honestae, & ad bonum commune ordina. tae sint. Aliter uero uana haec esset ecclesiae potestas,

inordinataque, & desectuosa christiana respublica s,ret si eos praesidetes haberet,qui nihil statuere possent; uessistatuerent, ad traditas leges seruandas subditos cogere non ualerent. Quapropter si cogere possunt, cu iecundum aduersarios alia coactio ecclesiae non competat,

210쪽

xT RESIDENTIA EPISCO. istpetat, quam exclusio a communione sequitur quod il

los excommunicare possunt: cum autem excommunicatio pro contumaciae, uel inobedientiae peccato instigatur: & non quidem contra diuinam tantum legem commissio, sed etiam contra iustum superioris praeceptum, uel prohibitionem cui in praemissis patet) consequens est ut ccclesia suos hi bditos in ci,nscientia obli gare possit .Et sic aduersariorum opinio ut erronea,confutatur: & propositio nostra firma remanet. Atque hoc idem sancti Apostolorum canones multi affirmant, cuti subditis sub anathemate comendati fuerint. Et Paulum Apostolum quoque instituta, praeceptaque multa tradidisse legimus: uelut cum is mulierem in ecclesia docere non I rmittit: cum iubet christianam uxorema uiro infideli non discedere, si maritus ipse cum ea habitare consentit: &e conuerso: cu multa praeterea circa ritum communionis sacramenti eucharistiae ordinauit: atque cum Episcopulia, praesbyterum, uel diaconum,antequam ordinentur,probados esse determinat;

& alia huiusmodi praeeipit; quae quidem omnia nullo

diuino iure constabant; imo ipse Apostolus ait,cum de matrimonio disparis cultus loqueretur, quod non D minus,sed ipsemet praecepta illa institueret. Et alibi di- cit. Sicut tradidi uobis praecepta mea tenetis. Et ad Thessalonicenses ait.Scitis enim quae praecepta dederim uobis. Et alibi ad eosdem ait. Itaque fratres state,& tenete traditiones, quas didicistis siue per sermonem , siue per epistolam nostram. Quae quidem omnia Apostolidi sta authoritatem legislatoris praeceptiuam, & Ob dientiae necessitatem inducunt, & prae se ferunt, ad e

rumque obseruantum subditos ligant . Atque insuper

α . X etiam

nicatio. in sum. de Specu. de

contum.

SEARCH

MENU NAVIGATION