장음표시 사용
221쪽
Quare fratres Ioseph contra ipsum inuidia moti fuerint, testatur Moses lib. I. cap. 37. videlicet quod inuidebant ei gloriam,quam illi a Deo praeparari Deus ipse iam somniis
quibusdam adubrauerat. Noluit autem Stephanus nefas illud pro merito exaggerare,sed breuib' tanta attingere. Neq; enim dicit quod in animo ia coceperant diu occiaere, quod etia fecissent, nisi Ruben obstitisset suis consiliis, dices: Quid nobis prodest, si oeciderimus fratre nostru Mcetiuerimus sanguine ipsius'melius est ut v edatur Isima litis, & manus nostrae non polluantur:frater enim, & c ro nostra est,&e. Hςc,inquam,quq Patriarchis magno dedecori esse possent, noluit pluribus referre, sed quae Dei
benignitatem erga Ioseph declarant fusius recentuit, i quiens: Deus era cum Ioseph, & ut hoc intelligeremus, addit per interpretationem: Et eripuit eum ex omnibus tribulationibus eius. Quas tribulationes putatὶquas a fratribus, ab AEgyptiis, a Psaraonis uxore, & in carcere pertulit:de his, inqua lo uitur, quae omnia in Genesi puluchrό descripta sunt. Vide autem quod liberationes nasnon Ruben fratri, no Pharaoni, sed Deo adscribit,qui sua prouidentia passiis quidem est tentari Iosephum suum dilectum, sed non passus est ipsum occumbere. Vnde etiam Stephanus addit: Deus deait ei gratiam & sapientiam in conspectu Pharaonisregis Aegyptiorum,& costituit eum praepositum super Agyptum, & super omnem domum
suam. Haec habentur Gene.cap.quadragesimo primo,quq breuitatis gratia huc transferre noluimus. Sea videamus rursum,quae ad institutum Stephani pertinent. Patriarchae
licet signaculum fidei in earne sua haberet,quo sese Deo, sicut diximus,obstrinxissent, tamen nihilo meliores facti sunt,sed per inuidiam fratrem situm,quem libentius occidissent,in Aegyptum vendiderunt.Tanta scilicet impietate meruerat introduci in terram promissionis:-mδ m ruerunt vi ipsi arctissimae subiicerentur seruituti. Iam Ioseph licet intermedios idololatras, licet miserὸ amictus, licet multas & magnas peccandi occasiones haberet: --men signaculo suo fidei respondit semper ad omnem V Iuntatem Dei sese comparando, & ei fideliter obsequendo, nihil dubitans quin Deus promissonis suae nunquam futurus esset immemor. Exemplum hic habes,ut tribui
222쪽
tionibus Varus vexatus patiens sis,nunquam desperes,pe
petuo illud cositans quod Dominus de pio tribulato dicit: Cum ipso tum in tribulatione,eripiam eum & glorificabo eum. Venit autem fames inminuersam c Tegulum in Chatrinam,s ιribulatιο muna,s non inueniebant cibos patres
nostri. Famem banc significauerat Dominus Pharaoni gyptiorum regi futuram per duo somnia, quorum alterusub imagine septem boum macilentarum, & septem spucarum tenuium alterum:quae tamen somnia rex ipse non intelligebat, nec quisquam coniectorum vel sapientum suorum,illorum interpretationem exponere poterat.T dem deuentum est ad Ioseph,qui tum adhuc tenebatur in carcere, & ille interpretationem somnioru regi exposuit, dicens. Septem boues pulchrae & septem spicae plenae, septem ubertatis anni sunt, eandemque vim somnij comprehendunt. septem quoque boues tenues & macilentae, quae ascenderunt post eas,& septem spicς tenues,& vento Vrente percussς septem anni venturae sunt famis, qui hoc ordine complebuntur. Ecce septem anni venient fertilbratis magnae in uniuersa terra Aegypti,quos sequentur septem anni alij tantae sterilitatis,ut obliuioni tradatur cuncta retro abundantia. Consumptura est enim fames omnem terram,& ubertatis magnitudinem perditura est inopiae magnitudo. De hac itaque fame Stephanus hoc loco loquitur, significaturus qua occasione Iacob cu filiis suis in Aegyptum peruenerit,simul etiam intuens.quantas triabulationes veteres illi patres sustinuerint, utcunque magnas promissiones a Deo acceperant. Magna certe tribulatio & afflictio est septemnem pati famem: nobis etiam annua intolerabilis videtur, quum tamen famis occasiones non abscindamus. Enimuero non esset tanta fames, si Rames unde Dei donis cum gratiarum actione uti didicissemus, & t poralium bonorum fideles dispensatores essemus. Atqui quum iam nemo sua contentus sit sorte, & singuli omnia ad se rapere festinant, & unus helluo tantum consumit, quantum multis sufficere posset,non est mirabile quod etiam in magna rerum copia multi inopiam patiuntur. Vorum nos haec non animaduertimus, sed caussiam famis Asterilitatis nunc intemperiei aeris,nunc Satanae,nunc V
ro veneficis asscribimus, quum illam potius peccatis no-
223쪽
a N ACTA APos TOLORUM. IC'stris asscribere deberemus. Sic enim in Deuteronomio le- m. in 'gimus: Quod si audire nolueris vocem Domini Dei tui ut custodias & facias omnia mandata eius, mittet Dominus super te famem,& esuriem,Sc increpationem in omnia opera tua quae tu facies, donec conterat te & perdat te v lociter. Sed haec alias: nam quae sequuntur adiicienda sunt. Cum audissetautem Iacob esturun entum in Capto, mi seu patres nosti os primum, oe insecundo cognitus est Iob ph asta tribus
suu oe mam Utatum es Pharaonigenus eιus. 'IιtιGu autem I seph accestitit Iacob patrem suum,'omnem cognationem juam ιn animabusseptisagintaquinque. S tephanus omnia haec qua potest breuissime recenset, quum tamen Omma pulche
rime per Mosen conscripta sint, quomodo scilicet Iacob filios suos cum muneribus in Aegyptum miserit, quom do ab Ioseph interrogata, quomodo repositione pecuniarum in saccis tentati, quomodo Ioseph ab illis cognitus non potuerit lachrymas cohibere, quomodo veniam ab illo rogarint:haec, inquam, omnia noluit Stephanus copiosius proseoui,ut quae erant apud Iudaeos dccatatissima. Discamus ex hac historia boni magistratus bonorumque , χPrincipu esse,'t prudentes sint rerum aestimatores,& pro uidenter omnia agant,ut semper habeat,quo subditorum suorum inopiam iubleuare possint. Videmus enim Pli raonem in annis fertilibus tantam frumentorum vim reposuisse,ut non tam suis,quam peregrinis auxilio esse potuerit. Et solet quidem Deus aliquando sic distribuere bo bna illa temporalia, ut hi omnino careant quibus alij abundant,ut sic & horum misericordiam,& illorum probet patientiam. Secundo discimus Deum semper curam agere suorum, hisque variis modis opitulari: Caret quidem I cob frumento: atqui argentum habet unde illud comparare possit. Adde quod Iacob de Dei prouidentia quidem nihil dubitat, sed interim non recusat filios suos mittere in Aegyptum ad emenda frumenta. Qui enim eiusmodi oblatas occasiones,& apta media,ut vocant,negligit, non Deo fidere,sed potius Deum tentare dicendus est. Praesentibus icaque occasionibus cum timore Dei utendum est: absentibus vero illis nequaquam desperandum est. Tertio - discamus hoc in loco ad exemplum Iosephi proximis Afratribus,qui in nos peccauerunt, non solum ignoscere α
224쪽
nihil aeere,sed etiam illis ex animo benefacere. scismi quam paru fratemὸ Ioseph a fratribus suis t*ctatus su rit iam olim, & videmus quam beneficus iam sit in illos, quum tamen ipsis iam talionem reddere posset comm clissime. Nam Ioseph auctoritate valet, & illi huius opera indigent:neque tame illis quidquam mali facit, immonee exprobrat quidem quae olim in ipsam fecerant, nec aliquid illorum inuidiae,sed omnia diuinet prouidentiae a Gscribit:dicens: Praemisit me Deus, ut reservemini super terram,& escas ad vivendu habere possitis.Non vestro consilio,sed Dei voluntate huc missus sum,qui sedit me quasi patrem Pharaonis,& dominum uniuersae domus eius, ac principem in omni terra Aegypti. Quarto discant hoc in Ioco pueri siue liberi,ut in sublimitate constituti, vel diu,
tiis locupletati pauperum & miserorum parentum Vel Mmicorum non obliviscatur:quod exemplum utinam mulisti imitarentur,quos pauperum amicorum & pudet & poenitet, non cogitantes quod scriptura dicit de Deo: Sulcistans de terra inopem, & de stercore erigens pauperem.
Et descendit Iacob in Osraptum, defuncibu est ipse inpatres nostri.Et translati in Syche, 8ν positisunt inseputam,quod emit Ogbraham precis aeteri a filiis Emor*j Θchem. Moses testatur quod quum Iacob iam esset in itinere Aegyptum versus, Deus illi apparuerit, dicens: Ego sum fortissimus Deus patris tui. Noli timere, sed descende in Aegyptum, quia in gentem magnam faciam te ibi. Ego deicendam
tecum illuc,& ego inde adducam te reuertentem, Ioseph quoque apponet manus tuas super oculos tuos. Audiens itaque Ioseph per Iudam internuncium patrem suum V nientem,iuncto curru suo ascendit obuiam patri, inestq; super collum eius,& inter amplexus fleuit, iuxItque pater ad Ioseph:Iam heius moriar, quia vidi faciem tuam, & s perstitem te relinquo.vixit itaque Iacob in Aegypto dece& septem annos. Cum aute appropinquare cerneret diem mortis suae, vocavit Ioseph filiu suum & dixit ad eum: si inueni gratia in conspectu tuo, pone manu tuamsub fimmore meo,& facias mihi misericordia & vetitate, Vt non sepelias me in Aegypto ed dormiam cu patribus meis, Mauferas me de terra, hac, condasq; in sepulchro maiorum
meoru:quet omnia pollicit est Ioseph se factutu id quod
225쪽
re ipsa prcstitit. Nec solus Iacob noluit in Aegypto sepeliri
sed&Ioseph ipse. Cum enim esset annom centu α decem, Gen. IO. vocavit fratres suos & dixit eis : Post morte meam Deus visitabit vos, & ascedere vos faciet de terra ista ad terram . qua iurauit Abraha, Isaac, dc Iacob: asportate itaque ossa mea vobiscu de loco isto. unde & in Exodo legim ,quod Moses relicturus Aegyptum tulerit ossa Iosepii secu: qua . de re norithil dicemus, ubi nobis disputatio instituetur de lsuffragiis,'que fi ut pro vita defunctis. Ia ad contextu reuertimur. c um aute appropinquaret tepuspromi Inonu qua confessiuerat Dem cis bratiae, reuit populus tu multiplicatus ut in cis guto,quoadusqueJurrexit abus rex tu . Og pto,qvi non sciebaa
I 0 h. Et haec omnia clarissime habentur in Mosis libris. Mortuo enim Ioseph M uniuersis fratribus eius,omnique cognatione sua,filii Ilrael creuer ut, & quasi germinantes
multiplicati sunt,ac roborati nimis Impleueriit terra. Sur
Iexit intei ex rex nouus luper Aegyptii, qui ignorabat I seph,hoc est,tongo tepore ia obierat Ioseph,ut nouus iste rex Illu nec de facie noscere,nec illius beneficia olim Aegyptiis, per illu prςstita scire potuerit. Notatur aut hic ingratitudo & stultitia regis,imprudentiaq; earu rerum quq re ges scire debet. non iolu futura, sed N praeterita no ignorare oportet mudirectores & magnos principes. Si annales praedecessoru suoru legendo consuluisset,nu ignoraret Iosephu,& quanta per hunc beneficia Dominus exhibue- .rit uniuersis Aegyptiis. Na sic fecerat Assuerus iubens sibi Hes M. afferri historias oc annales prioru temporii,& haec omnia ante se legi: quae res non solu Mardochaeo tum prosilit,sed omnes Iudaeos a tyrannide superbissimi ae crudelissimi Haman liberauit. Nota est historia ex libello quipludetissime Hester inscribitur. Sed videamus sequetia ex orati ne Stephani. Hic circi ueniens genus nosti si as Uxit patres --
sh os, it exponerent infantes suos, ne misi carentur. Hanc rem
sic describit Moses. Et ait rex Aegypti ad populum suum: Ecce populus filiorum Israel multus & fortior nobis, v nite sapienterί callide) opprimamus eum, ne forte multiplicetur:& si ingruerit cocra nos bellam, addatur inimicis
nostris, expugnatisque nobis egrediatur de terra, praeposuitq; eis magistros Operum, ut affigerent eos oneribus. Quantoqi opprimebant eos, tanto magis multiplicabam
226쪽
tur & erescebant. Oderantque filios Israel AEgvptii, dias. figebant illudentes eis & inuidentes, adq; amaritudinem perducebant vitam eorum operibus duris luti & lateris, omnique famulatu quo in terrae operibus premebantur. Dixit autem rex AEgypti obstetricibus Hebraeorum, quarum una vocabatur Siphra, altera Phua, praecipiens eis: Quando ob stetricabitis Hebraeos, & partus tempus aduenerit,si masculus fuerit, interficite illum: si foemina r seruate.Timuerunt autem obstetrices Deum,& non fecerunt iuxta praeceptum regis AEgypti,sed conseruabant mares. Quibus accersitis ad se rex,ait: uJdnam est hoc quod facere voluistis ut pueros seruaretis Quae responderunt: Non sunt Hebraeae sicut AEgyptiae mulieres. Ipsae enim habent obstetricandi scientiam, & priusquam veniamus ad eas, pariunt. Hactenus ex secundo Molis libro,ex quibus multa praeclara hic annotare possemus. Primo enim verificatur prophetia ad Abraham facta, quod seme suum grauissimas passiones & afflictiones esset passurum. Secundo quod Satanas per suos ministros nunquam cessae
persequi populum Dei, & in hoc filium Dei verum MeGsiam Dominum nostrum Iesum Christum,qui ex Abrahasemine nasciturus exspectabatur. Et IEgypti quidem rex timebat, ne opprimeretur ab Hebraeis: Satanas vero tim bat, ne ex hoc semine progeneraretur Christus,a quo ille regno spoliaretur,&c. Sed haec copiosius prosequi non est huius instituti. Eodem tempore natuι ειε Mo Ues,or fuitg tus Deo, qui nutritus sit tribus mensibus in do patris sui. Eripsis autem illa, statalis cum filia Pharaonis,'nutrivit eumsbi is filium. Egressus est vir de domo Levi, ait vetus libstoria & accepit uxorem stirpis suae, quae concepit & p. perit filium, & videns eum elegantem, abscondit tribus mensibus. Cumque iam caelare non posset, sumpsit fisce, Iam scirpeam, & liniuit eam bitumine ac pice, posivique intus insantulum, & exposuit eum in carecto ripae flumianis stante procul sorore eius,& considerante euentum rei. Ecce autem descendebat filia Pharaonis ut lauareturia flumine,& puellς eius gradiebantur per crepidinem alueI. Quae cum vidisset fiscellam in papyrione, sit unam e famulabus suis,& allatam aperiens, cernensque in ea parum tum vagientem, miserta eius ait: De infantibus Hebrae
227쪽
i N AeTA APos Toto RVM. IIInim est hic. Cui soror pueri: Vis, inquit, ut Vadam ω - . ' Ρcem tibi mulierem He oraeam, quae nutrire possit infantu- δ α Ium3 Respondit ade. Perrexit puella, & vocavit matrem suam. Ad quam locuta filia Pharaonis, Accipe,ait, puerum istum,& nutri mihi,& ego dabo tibi mercedem tuam. Suscepit mulier puerum & nutrivit,adultumque tradidit filii Pharaonis, quem illa adoptauit in locum iiiij, ocausique nomen eius Moyses,dicens: Quia de aqua tuli eum. Mos ehe enim Hebraeis idem sonat quod extractus. Sic ergo ordinatione diuina evadit unicus ille Moses,contra quem sere solum fuerat excositata, & a daemone suggesta unia uersalis crudelitas, ut discamus ubique confidere Domino,qui mirabiliter eximit suos,& consolatur in se sperantes. Plenos enim fuisse fide & pietate Mosis parentes, sacra Scriptura disertis verbis testatur. In Epistola enim ad He- Hebr. ii. braeos ita scriptum est: Per fidem cum natus esset Moses, occultatus est menses tres a parentibus suis, propterea quod viderent elegatem puellum, nec veriti sunt edictum regis.Tametsi enim maxima Istaclitarum pars contempserunt promissiones Dei Patriarchis dictas,& seruierunt Egyptiacis idolis : tamen reseruauit sibi Deus aliquot pios,qui non sunt obliti diuinarum promissionum . Inter quos & parentes Mosis, qui cum viderent grauissimam Dei affictionem, reuocauerunt in memoriam pronum nes Dei, quas a patribus quas per manus traditas acceperant, fore aliquandis ut Abrahae posteritas in infinitum quasi multiplicata possideret terram Chanaan . Hac ergo spe freti spacio trium mensium apud se puerum detinue- irunt, deinde forsan timentes ne a Pharaonis ministris r pertus occideretur, fiscellae benὸ dispositae inclusum in a- quam ponunt, nimirum nihil dubitantes Deum non de re puello illi nec spe sua frustrati sunt. Moses enim mirabiliter,ut audistis,in aquis seruatur, a filia Pharaonis i uenitur 3c ex aquis extrahitur, a filia Pharaonis in filium adoptatur. Recitantur ab Hebraeis varia & vere admiranda quae circa Mosen puerum contigerunt. Scribit enim titio .li. Iosephus parentes Mosis antequam hunc generarent, a 2 .eap. S. Deo per somnium intellexisse qualis & quantus futurus esset filius, quem propediem essent generaturi. Scribit etiam quod quidam sacrorum scriba apud AEgyptios vati,
228쪽
Hnarus fuerit regi ex Hebraeis nasciturum,qui AEgyptum uniuersam perditurus esset. His addit Mosen puerum tam elegantis fuisse speciei& pulchritudinis,ut neminem non in sui admirationem trahere soleret. Deinde addunt quὁd regium diadema adhuc puer in terram proiecerit,ac pediabus calcauerit, omine quodam ostendens se fore deuastatorem AEgyptiorum . Multa alia de hoe sancto puero a
Iudaeis narrantur, quae nos ut superuacanea huc transscribere noluimus: nos tamen ex hoc loco nonnulla quae
putamus obseruatu dignissima, hic annotemus. Et primo quidem obseruandum, quod Moses praedicatur Deo fuis se gratus statim atque a parentibus prognatus fuit, ubi necdum templum. nec sacerdotium, nee sacrificia legis existebant: ut intelligamus Deo etiam eos placere qui legem Mosis iuxta Iudetorum sententiam non obseruant. Secundo obseruandum, quod his verbis Stephanus tacitὁ se purgat ab illorum calumniis qui ipsum accusauerant,
quasi blasphemus & iniurius fuisset in Moysen. hic enim Stephanus totus est in depraedicandis & celebrandis Dei Iauclibus. Tertio vide mirabile Dei consilium in adimplendis suis promissionibus. In superioribus audiuimus de sancto Patriarcha Ioseph, quomodo per somnium intellexerat se adorandum a parentibus & fratribus suis: verum cum a fratribus venditur, cum in A gypto seruit,
cum etiam in carcerem coniicitur, cum non in priuatum
quendam. sed in regem ipsum peccasse accusatur, quis putasset illum ad tantum tanti honoris peruenturum s stigiuni3 Sic Moses a Deo electus est, ut tanquam sortio simus duxφopulum Israel ex AEgyptiaca seruitute eripiat. Sed quam multa videntur Dei consiliis obstare a Cauet
rex AEgyptius ne quenquam Hebraeorum puerorum pDtiantur superuiuere, Moses in flumen mittitur, a Phara
nis filia & educitur & educatur. Quis putasset Pharaonem huic parsurum puero, nedum eum educaturum3 Atqui quoniam Deus Mosen voluit suo praefici populo,
uniuersus, ut ita dicam, mundus ad hoc inseruire debet, ut fiat quod Deus futurum esse praeordinauit. Sed suis cerint haec nobis qui non ignoramus nullum consilium, nullamque sapientiam contra Dominum esse . si quis
Iesu Christi Domini nostri infantiam cum Mosis insui-
229쪽
tia contulerit, inueniet collationem pulcherrimam. Nos ad alia properamus. Et eruditus M Afodis omni sapientiac Captiorum, oe erat potens in verbis oe in operibus suis.
Quae hoc loco Ioseptius narrat de bello aduersus Idithiopes a Mose administrato, & de filia regis AEthiopum a Mose in uxorem ducta, nolumus hic prolixius prolequi: neque tamen dubitamus Deum sic omnia ordinasse circa Mosen,ut omnia ipsius seruierint concilijs. Sed de Moysis eruditione ac sapientia hic inuestigandum venit. Qualis n=ἰ istia AEgyptiorum sapientia fuerit,ex ipsis sacris literis non ad- i
modum aperte liquet. Videtur autem verisimile eos ha- fui ψ .lisbuisse viros sapientes,qui in Magia,quam vocant, natur di fuerint exercitatissimi,quique habuerint occultiora n tura: ipsius magis experta & cognita, quam reliqui homunes. Et ex ipso Exodo apparet quales fuerint Magi illi, qui suis praestigiis etiam diuina miracula obfuscare conati fuerunt. Et persuasum habebant Mosen quidquid mir, lorum faceret, omne id facere per Magiam naturalem, quomodo & illi sua figmenta. Quum autem ipsi Phara nis Magi miraculum quo Moses adduxerat Cynifes imutari non possent, eo deducti sunt, ut laterentur Mosen eiustnodi opus non propria arte,sed Dei auxilio facere.Dicebant enim, digitus Dei est. Diuus August. in I8.de cuuitate Dei libro, cap.39. existimat AEnptiorum sapientes
praecipue in Astronomia excelluisse. Ego illis facile subscribo qui putant A optios in omnibus scientiis, quas Viae Eudo.
mundus magni faciebat, excelluisse: unde & multorum Caelia ' ωT. magni nomanis virorum peregrinationes leguntur ad ZE- Autiquara gyptios esse institutae non alio nomine, nisi ut d gyptio-tib. s. rum sapientia, qualis qualis fuerit, imbuerentur. Sed haec Oseq. res non tenebit diutius occupatos nos, qui maluimus dicere quae aedificant, quam quae tantum delectant. obse uandum itaque primum quod veteris Testamenti scriptura non testatur quod Moses cruditus fuerit in omni sa- mo omnia
lentia AEgyptiorum : unde Diuus stephanus illud haud sunt in vel
ubie ex patrum traditione accepit, quemadmodum deri Testam
Diuus Paulus alibi Magos illos qui Mosi obstiterunt,suis conscripta, appellitat nominibus Iamnes & Iambres, quod vetus ii, qua in No storia nullibi dicit. Vnde vanum est, quod quidam nihil uo recitatur
vel credere vel audire velint, nisi quod in sacris literis . '
230쪽
quasi omnibus finibus suis sit descriptum. Atqui Paulus
non ea tantum obseruari vult, quae Epistolis consignauit, sed etiam quae vivo sermone auditores suos docuit. O mber; probe seruandum secundὁ, qudd Pharaonis filia Mosen in pus instituendι. xitia non neglexit, sed doctis viris erudiendum commi dauit: quod exemplum utinam & vos, quibus Deus libe- . ros dedi ex animo & diligenter imitaremini. Nam quia teneris, quod dicitur,unguiculis benὸ instituuntur,ij tan-
dem essiciuntur viri potentes sermone & operibus. . Cὰm autem impleretur ei quadraginta annorum tempus, as 'eendit in cor eius, ut visitaret statres suos filios Israel.
Hoc non sic intelligendum est, quasi Moses semper in. aula Pharaonis fuerit, & interea temporis nonnunquam Moses quan deambulandi aut animi gratia fratres suos Israelitas inuba, aeuiam νε- seritvsea quod cum esset annorum quadraginta, aulam Iiquisti. Pharaonis prorsus reliquerit, & recusauerit deinceps vocari filius filiae Pharaonis, ac maluerit inter Israelitas sebs abiectus vivere. quam in aula Pharaonis magna auctor,tate praeditus esse. Huius rei tibi fidem faciat, quod Pa
lus in haec verba scribens,dicit: Fide Moyses iam grandis factus negauit se esse filium fili et Pharaonis,magis eligensatagi cum populo Dei, quam temporalis peccati habere
iucunditatem, maiores diuitias aestimans thesituro AEgyptiorum improperium Christi: aspiciebat enim in remunerationem. Magnum hoc fidei exemplum est, relinquere immo & contemnere temporalia bona quae vides,& ad quae non nisi permultas ae magnas tribulationes perue nire potes. Et cum vidisset quendam iniuriampati rem,vii dicauit illum, oe fecit mitionem ei qui iniuriam fi linebat culso Captio. Climabat autem intelligeresta tres,quoniam Deus permanum ipsius daressalutem illis:at illi no intellexerunt.
Vellem hic rursus alloqui & admonere illos, qui sic extollunt Scripturae auctoritatem, ut Ecclesiae auctoritatem . vix imis subselliis dignentur, hoc est, aduersarios nostros hic admonere vellem ut diligenter hunc Apostoli Lucae .locum,aut potius verba D. Stephani observent, quibus melisa au- Mosen homicidi j accusatione absoluit,docens quare Minctoritas isonses AEgyptium occiderit,non stilicet malo quodam odio,
parui fise sed ductu bono Spiritus sancti. Atqui in Mose libris tu cienda. cetur, qua ratione istud homicidium a Mose perpeti