In 12. priora capita Actuum apostolicorum commentaria doctissima & luculentissima V.P. Ioannis Hofmeisteri, F. eremitarum D. Augusti. per vtramque Germaniam, dum viueret, vicarij generalis, antehac numquam impressa. Cum indice

발행: 1568년

분량: 412페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

ostiis

seruos nostros ad talia negotia libenter destinaremus Postera autem die iter ita facientibus, ct appropiaquautibus uitati, ascendit Petrus insuperiora, mi orare circa horam scritam . Et cmm esuriret, voluit gustare. Quoniam haec aperta sunt, non explicatione, sed imitatione opus habent. Pim ,

ino igitur hic discimus, qualis debeat esse obedientia famulorum erga dominos & patres familias suos, nimirum ut non curiose inquirant in iussa dominorum sit rum, sed potius iussis illorum diligenter & sedulo ob diant. Quid aiebat centurio ille Euangelicus ad dominum Iesum ' Nam & ego homo sum sub potestate con- M tib stitutus, habens sub me milites, & dico huic vade, & vodit : & alio veni, & venit, & seruo meo, fac hoc, & facit. Sic & tales seruos haud dubie etiam habuit Cornelius, quales utinam & nostri essent: sed heu dolor, ed iam creuit hominum malitia, ut merito se felicem putare debeat, cui fidelis contigit familia. Caussae eius mali forsan multae sunt, sed ego existimo praecipuam esse, quod phtres familias non curant, qualiter a familia sua seruiatur Deo nostro: ideo & hic non curat quomodo seruiatur illis, sicque fit ut peccatum ipsum etiam poena peccati fiat. Serui, inquit Paulus, obedite dominis carnalibus Ephe. cum timore & tremore in simplicitate cordis vestri scut Christo, non ad oculum seruientes, quasi hominibus pia centes, sed ut serui Chri isti facientes voluntatem Dei ex animo : cum bona voluntate seruientes scut domino &non hominibus, scientes quoniam unusquis sue quodcunque secerit bonum, hoc recipiet a domino,siue seruus, sue liber. Sed haec hactentis propter ministros Corneli j dicta sint: iam quid de sancto Petro dicemus i Isic, L ca reserente, circa horam diei sextam ascendit in superi ha domus ut oraret. Iam semel atque iterum diximus, Iu daeos habuisse certas & statas orandi horas, quas siue publice, sue priuatim obseruabant: quod si non vacabat eis templum ingredi; vel domi orabant. Sic in praecedentiabus audiuimus Petrum & Ioannem ad horam orationis nonam in templum conscendere, Domus mea domus orationis vocabitur, inquit dominus per Prophetam: iam vero ascendit Petrus in coenaculum orandi gratia, qu

x iiij

332쪽

niam Christus dixerat, Tu cum oraueris, intra in cubic Ium tuum,&c. Sic Christus aliquando in templo,aliquando in montibus & desertis locis orat. Nihil enim retul Iit ubicunque oraueris, modo patrem in spiritu & veritate inuocare non cesses. In templo orandum est, oran-

dum est & priuatim, hoc propter te, illud propter te de

proximum tuum. Oratio quietem & silentium amat,tur bam & tumultum fugit. Iam ad Petrum reuertamur, de quo rursum Lucas dicit. Et cum esuriret, voluit gustare. Obseruandum hic quod Petrus ante orationem nihil g stauit, sed ieiunus orauit. Vulgo dicitur, Plenus venter, non orat libenter. Et scripturae non raro coniungunt Or tioni ieiunium: unde non possisnt excusari,qui diem non

orando, sed helluando incipiunt. Obseruandum & hic, quam temperanter vixerit diuus Petrus, qui non solitus fuit aliquid comedere, nisi prius esuriret :βcque com dit ac tam parce, ut Lucas eum non comedisse, sed tantum gustasse scripserit. De huius ver5 Rculi hominibus potest dici , quod de talibus alibi diuus Hieronymus,

Edunt ut vomant, vomunt ut edant. Sed finiamus haec

ventris animalia, & Epicuri de grege porcos , & ad hist

riam Petri accedamus. Parantibus autem illa, cecidit super eum mentu excessus , s vidit caelum apertum, descendens vias quoddam velut linteum magnum quatuor initiis sumitti de cael o in terram, in qDo erant omuia quadrupedia oe serpentia terrae, oe molatilia caeli. Eoacta sit mox ad eum, Surge Petre, occide manduca. Varia ac multiplicia visionum genera

in scripturis inueniri,adnotauit diuus Augustinus in mul tis libris, praecipue vero de Genes ad literam lib.iχ. p. r. Et contra Adimantum cap. 28.&in dialogo ad Or sum,Quaestione sexagesimatertia obi si quis copiosiora qu*rit, inueniet: nos enim maluimus hic utilia, quam curiosa dicere. Nouimus Deum non uno tantum modo cum suis agere. Paulo apparet Christus : Ananiae alia vibso . Cornelium alloquitur angelus: Petro iam aliud os- fertur. Hic enim extra se rappus, & imaginaria visione vidit caelm apertum,& abominandas ac immundas quas tam bestias ad se dimitti, A praecipue illas bestias, quas lex Mosis comedere prohibuerat. Adiicit autem qui οἱ rebat, surge Petre, occide dc manduca . Non erant vere

333쪽

tam immunda animalia, immo nihil corporale erat,sed vi- clx . debatur Petro tale quid esse. Sic multa nobis videntur hoc vel illud esse, cum nihil sit : nos vero sic esse, nobis imaginamur. Sic alibi in visione ad Ezechielem dicitur. Eoebi l. sume tibi frumentum, & hordeum, x fabam , & lentem dc milium, & viciam, & mittes ea in vas unum, & facies tibi panes numero dierum , quibus dormies super latus tuum: trecentis & nonaginta diebus comedes illud. Et quasi subcinericium hordeaceum comedes illud, & ste

cole, quod egreditur de homine, operies illud, &c. His voluit dominus Prophetae depingere suturam populi I daeorum famem. Quid poxro ad haec Propheta l. Ah, ah,

domine, inquit: Ecce anima mea non est polluta,& mo ticinum & laceratum a bestiis non comedi ab infantia mea usque nunc, & non est ingressa in os meum omnis c ro immunda. Quid porro Petrus' ad sibi oblatas epu

lasξ Cit autem Petrus, domine : quia nunquam manducaui omne commune, re immundum. Et mox iterum secundo ad eum, Quod Deinpurifcauit, tu commune ne dixem: hoc a

tem factum est per ter. Et statim receptum esε vas in caelum.

Cibi communes & immundi dicebantur omnes illi cibi. quibus reliqui populi vescebantur: ludaeis vero vesci religio erat. Qui vero vel quales cibi Iudaeis erant prohibiti, ex Leui M.& Deu. t . poteris discere. Lex enim prae Npit Iudaeis, ne immundis cibis vescantur: & hanc legem assirmat Petrus se nunquam violasse. Quo autem de ratione immundorum ciborum sentiebat, hoc etiam sentiebat det recipiendis Gentibus in communionem Euageth.

Quemadmodum enim aestimabat non esse fas Iudaeo, vesci cibis in laete prolubilis ita putabat Gentes non esse in consortium Euangelij admittendas, nisi priua abneg militate clxcumciderentur, & Mosen profiterentur. Opanabantur enim etiam ipsi Apostoli, selos Iudaeos aut circumcisor esse populum Gomini. Adhuc memori memte retinebant illud Christi, non esse aequum ut panis fili

Ium proiiciatur canibus. Et illud, Non veni nisi ad oves quae perierunt domus Israel. Et ut id, quod propius ad

xem facit, In Yiam gentium ne abieritis , & ciuitates SMosatib. I maritanorum ne intraueritis, Qv dyero Christus dixem . . . ,rat, Euntes in mundum uniuersum, praedicate Euange- M. arc. I

334쪽

obseri a. tum omni creaturae. Qui crediderit de baptizatus sustit de circumcisione nihil hic dicitur saluus erit: haec, i quam, non succurrebant Apostolis, quoniam non libem ter audiebant, videbaturque eis res indignissima, hominem Iudaeum & circum cisum nihil priuilegij habere prae homine incircunciso, Gentili de Idololatra . Sic enim subinde solemus scripturarum ententias secundum prauos nostros affectus torquete. Sed ad rem propius . Quum videret itaque diuus Petrus tot immundas L in Ie e pro hibitas bestias, & audiret eas esse in cibum mactandas,

neque intelligeret quid hoc spectrum portenderet, sed potius putabat se recte & videre & audire: inquit, Absit

domine, nequaquam occilam tales bestias, videlicet in lege prohibitas, Quare Zqina nunquam manducaui omne commune aut immundum, hoc est, hactenus numquam comedi ex hoc animalium genere, quae nobis Mo- Obser . Ies prohibuit ad esum occidenda & mactanda. Notanda est narc Petri excusatio . Certe qui scripturas veteris test induti aliquando vel audierunt vel legerunt, facilὰ inte,

ligunt, quam diligenter veteres Iudaei legem de discimine sive delectu ciborum obseruauerint. Quidam enim maluerunt vitam suam in mortem tradere , quan pauxillum porcinae carnis gustare. Nota est historia de in x. Marba.6. tre & septem filiis Machabaeis . Et Eleazarus primas scri- barum coactus carnes comedere porcinas, & rogatus re in cusans, exemplum praebuit iunioribus obseruantiae legis. Non enim aetate nostra dignum est, inquit', fingere ut multi adolescentium arbitrantes Eleazarum nonaginta annorum transisse ad vitam alienigenarum , M ipsi propter meam simulationem, & propter modicum cor uptia' bilis vitae tempus decipiantur, atque per hoc maculam Mexecrationem meae senectuti conquiram . Nam .etsi in

praesenti tempore suppliciis hominum eripiar,sed manum omnipotentis nec vivus nec defunctus essu am. Audis. quam tenaces suerint Iussaei legis illius de discrimine ci-'' botum obseruando: nec legimus dominum nostrum I

. sum Christum aliquid contra eiusmodi legem dixisse, ut quae per se nihil mali habebat, di as sobrietatem & temperantiam victas non parum faciebat. Quod enim Cliti- stus apud Matthaeum dicit, omne quod in os intrat non

335쪽

eolhquinare hominem, contra ciborum delectum minime dictum est: nam de hoc nulla habebatur quaestio. Neque enim in Evangelio legimus contra Apostolos accusationem super delectu ciborum a Pharisatis intentatam, sed quod Apostoli subinde illotis manibus manducassent. Et quomodo non obseruarunt Apostoli delectum ciborum, quum princeps Apostolorum Petrus hic dicat,Num quam manducaui omne commune aut immundum3 N que dicere poteris Pectu non audisse verba Christi, quum ipse horum caussa fuerit. Sed hac de re in cap. rue. Si dominus dederit, iustam instituemus disputationem. Porro cum Petrus renueret mactare & comedere cibos in i

ge vetitos, fertur ad eum vox secudo in haec verba: Quod Deus purificauit, i. commune ne dixeris. Si haec domu

ni verba interpretari voluerimus iuxta quod intellexerat Petrus, talis erit sensus: Quae dominus licita ponit, haec homini non licebit illicita ponere . Dominus si quidem Deus supra legem est, habet de illa dispensare, in sua pia testate est leges Sc figere & refigene . Proinde quidquid certo domini iussu secerimus noli iniustὸ secerimus. In lege dicitur, Non sornicaberis: at xrursum Oseae Prophe- ως I. qtae dicitur: vade, sume tibi uxorem fornicationum, quia fornicans fornicabitur terra domino. Et 'plerique putant secundum domini iussum Prophetam accepisse scortum, otura sed alii melius forsan sentiunt, qui non rem gestam esse dicunt, sed tantum imagina iam, . quemadmodum multa', cq. SQ,

alia sunt eiusmodi in Prophetis,quae quidem frima st S

cie imaginem rei gestae habent , reuera autem nihil nisi visiones sunt alia atque alia significantes '. Sicuti etiam Esa. to de Propheta ipso dicitur,quod per triennium ii dus & discalciatus incesserit. Deinde in. Exechiele multas huiusmodi Prophetias habemus, quemadmodum illa est, quod nouendecim dies dormierit is x uno latere . Vsrum hoc non re ipsa, sed sic videb tur Pr phetae in visi, ne, quasi hoc sic eueniret. Quamuis si Osed vere dulisset scortum iuxta domini verbum, non propterea peccaret, quia non fecisset malo affectu, nee ut contra legem a

ret, sed quia ψbediuisset Deo praecipienti. Ita nec Israe de furto in AEgypto accusatur, neque Abraham de homicidi quia omnes hi non contra legem . sed iuxta legem

336쪽

saciunt. Nihil enim nisi quod Dominus iubet instituunt, non propriis cupiditatibus siue prauis aisectibus indulge- tes, sed Uei voluntati & igis i obtemperant s. Recte e

Contra Fas Wo & pulchre dicit alibi D. Augustin. dixi s imperiis c Iliam Id. 21. dendum obtemperando esse, non resim dum disputa cap. 6I. do. Sic etiam loquimur de Viuo Petro qui non debebat abominari animalia illa licςt in lege vetita,postquam Dominus mandat illa in cibum sumere. Possumus t me hoc Petri exemplo commode uti,dc illam vica'que excusare. Certis nouerat Petrus Dei esse praecepta, quae per Mosen Iudaeis fuerant praescripta, ideoque non secile adduci potuit ut contra illa quid tentaret. De visitone autem illa dicimus, quod Petrus 'po immerito dubitauit de illa voce, quae videbatur aliquid contra legem Dei praeςipere. Et so- Iet subinde Satanas se in ministrum legis N angelum i cis transfigurare. Diligonter igitur dispiciend*m est, ne hostis Dei sub im gine boni angeli,nobis aliqGypraescribat contra voluntatem Dei. Haec mihi dicta saut contra Tnthinastas illos,qui nusquam no suas reuelanone , spuritus suos & apocalypses, immo somnia sua iactarς solet. Certe Petrus no facilς acquievit visioni, r ardatus vid licet praecepto legis de delectu ciborum obseruando, sed etiam ter admonatus,non intellexit quidnam hoc mand tum sibi vellet nam no intelligeba per haec glia quaedam significari): quoniam vGo non frustra talis visio D Petro ostela sierat, necessario eius interpretation intelligere debuit.Non autem verbo hoc intellexit,sed ipso facto, Gcut statim audiemus Nam sequitur. Et d m, intra se haesit rei Petrus,quidnam esset 'sis quam vidisset, ecce viri qui misierant a Cornelio inquirentes domum Simonti, ad iter Ut ad i nuam. Et cum Uc stent interrogabant, si Simon qui cognominabatur Petrus ilic haberet hostitimm. Diximvs aut pN aissis,P. Petrum non statim *b initio intellexissevisione illam non esse rem corporale,seque vere has bestias npii debςrς in sane & comederς, sed putasse rem verὰ se sic habere uu modo videbatqr: verum, quum vas illud rWrsum in citium esset assumptum, Sc ipse rursum ad se rediiset, intellexit ubsionem esse,quales olim multas habuerux Prqphetae. Iam non statim intelliguntur visiones ab iis,qui eas vident: unde de Petrus Eqsitat remque ipsam mente voluit atque re'

337쪽

uoluit,ignorans & tamen scire cupiens,quidnam sbi vel- 'stri haec viso, cuius rei ipsum admoneret, bonsne aliquid,

an mali postenderet Deus itaque nolens bonum Aposto- . : ι lum diutius perturbari animo, statim ad eum mittit, pia . . quos intelligat visonis interpretationem. Ecce enim Amuli Centurionis adsunt,pulsant fores,sciscitantur de petro, quem audierant apud Simonem coriarium hospitari. Haec nihil difficultatis habent, ostendunt tamen quam se- liciter omnia cedant eis. qui omnia facta sua iuxta Domini mandatu instituere solent. Non omnia uno eodAnque tempore reuelat Deus suis amicis, nec delectatur operari mira cula,ubi suppetunt humana auxilia. Petro satis tempestiue aperitur visionis argumentum,non quide per angelum, sed per homines Ethnicos, non quidem veroo, sed ipso facto. Quisquis igitur ex animo cupit voluntate Dei.

non latum scire,sed & opere perficere,ille statim inueniet doctorc m. Manus Domini non est abbreviata. Iam fana

li illi non ex spe ctant,donec prodigio aliquo illis ostendatur domus in qua hospitatur peltus sicut olim stella d

monsti4rat Magis Christi praesepium sed sua industria.

quaerunt,donec quaesitum inueniant.Sequitur. Petro autem co&tante de visione, dixit Spiritus ei, re misi tres Manis sis quaerunt te. Surge itaque,FG descend w made cum eo,nihil Abia Deiprae*tans,quia ego nisi illos. Non solet Dominus amicos suos ab tisparemusemni perturbatione immunes facere,sed solet eos in tem tum citam

pore opportuno cosolari. Quino est tentatus, ait Scriptu- feria Deita, quid sciesEt D. Paulus ad Corinthios scribens ait,ride. intelligemus lis Deus est qui non patietur vos tentari supra id quod po- Eccle. 3 . . testis,sed faciet cum tentatione prouentum, i possitis ii sinere. Non dicit Deum non passurum ut *liquo modo i c. .icurentemur, sed ne grauius tentemur quam sustinere valea ' mus. Et D. Petrus cuius hic negotium tractamus scribit, , p ibi Nevit pios Deus de tetatione eripere. Magis enim agnoscimus beneficium Dei quando nos ἡ tribulationibus liberat, quam quia o a tribulationibus nos praeseruat. Hoc enim sortunt illud verδ domino acceptum ferre solemus. Sic in superioribus primὁ incussit terrorem Ananiae, du ii iubet eum ire ad Saulum: dehade autem c5'solatu suum dicit Saulum non amplius esse persecutorcm Ecclesiae,

sed I uius sore propugnatorem. Alibi permittit iustum

338쪽

Iosephum Dei parae virginis coniugem miserect tumia dum virginis uterum turbari: deinde ver angelum mittit, qui mysterium aperiaci Pari modo patitur Petrum hic aliquandiu haes tare:deinde vero rem aperit, sed omnino modo mirabili. Petro enim cogitante quidnam sibi haec mirabilis visio vellet, dixit ei Spiritus, Ecce viri tres quaerunt te. Surge itaque, & descende, & vade cum eis, nihil dubitans quia ego misi eos. Tres viri erant illi, qui missi venerant a Cornelio. Quare porro non aperitur Petro hoc mysterium ab angelo,, ut cogatur hςc discere ab ethnicisὶ potuisset angelus Petro dicere, Visio haec quam iam vidisti nihil aliud designat, quam etiam gentiles ad consortium regni caelorum pertinere sim enim satis imdultum est Iudaeis docendae sunt etiam gentes,quae citius submittent colla sua iugo Christi,quam Iud i): sed noluit Spiritus Domini, siue angelus hanc rem tam dare significare, ut magis probaretur Petri fides. Obseruandum a tem quomodo scriptura hic sibi consonet. Insuperio mbus auditum est Cornelium ab angelo iussum,yt mitteret nuncios post Petrum : hic vero Spiritus dicit se misisse ibros. Nam Angeli quod faciunt,iussu Domini faciunt. Sed ad sequentia. Des en is autem Petras ad viros dixit. Ecce,Cosum que q-ritis,quae causta est propter quam venistu' Ex nis vides quod Spiritus sanctus Petrum non persem de omni hoc negotio instruxerit: nec necesse fuerat. Quae enim ab hominibus cognoscere possumus, sicut supra diximus quid necessum fuerit diuinitus quaerereΤ Petrus iubetur descendere,hoc facit & alloquitur bonos viros ,r gatque ad quia venerint, quid velint. Quod vero Petrus sic praeter opinionem statim venit, apertisque verbis testatur se scire quem illi quaerunt,videlicet ipsum Petrum, ad confirmationem fidei illorum pertinet. Ex his enim boni viri coniicere potuerunt, Petrum maius quid esse, quam sortὸ multis viaebatur. Ecce, inquit, Petrus, non opus est ut longius eatis ego sum que quaeritis. scio quod propter me huc veneritis,sed quid a me velitis hoc quoniam ignoro,a vobis quaero. Quae est igitur caussa propter qua huc

venistis ad mer Qui dixerunt.Corneliui Centurio, vir iustus σtimens Deum,. testimoniam habens ab runiuersa Gente Ii -

339쪽

IN ACTA APos Toro RV M. Ics Dorum esponsum accepit ab angelo sancto accersire te in domum. Diam,m audire verba ex te. Introducens ergo eos, recepit hospitio. Audi obsecro quam diligenter omnia enumerent: nos singula non negligenter exp0nere curabimus. Primo itaque hic obserua, quato studio famuli Corneli j dominum

suum Petro commendent. Vocant eum virum iustum ac timentem Deum. Et ut commendatior fiat Petro, addunt

illum, Cornelium videlicet, etiam bonum habere testim nium ab uniuersa Gente Iudaeorum: hoc est, non solum Iaudari a suae gentis hominibus, nimirum Ethnicis, sed etiam a Iudaeis. Deinde addunt Corneliu hunc nihil rem rc, nihil suopte consilio facere hoc in negotio, sed sic tuosum non ab homine aliquo,sed quod maius est,ab angelo sancto, hoc autem faciebat ad pleniorem instructionem petri. Hic enim audiens angelam a Deo centurioni miLsum facile apud se iudicare potuit ab homine non esse co- temnendos, quos Deus angelorum ministerio non dedignat .Postremo nunciant centurionis famuli, ipsum cupere audire doctrinam Petri. Haec igitur tam multa atque praeclara cum audisset de Cornelio Petrus, non dubitauit illius famulos hospitio suscipere , & familiariter illis co uiuere. Ex his ergo aliquot doctrinas sumere licebit. Bonorum famulorum est dominos & magistratum suum re- - iuereri, ac magnifice & honeste de eis loqui,sicut hic in f mulis Cornelii egregium habent exeplum. Porro ne men

me etiam excusant Cornelium

quod ad P

νιerit.

trum ipse G

pote it veraciter quod sis iustus,timeas Deum, δρde omnibus bene mereri studeas. Postremo habes hic exemplum clivitatis, humanitatis, &'hospitalitatis in petro, qui viros ad se missos hospitio suscipit. Et monentur hic exemplo Petri, qui huius vocantur successores, ut sint humani & hospitales. id quod etiam Apostolus requirit in episcopo I. Tim. 3. Accedit his quod veteres Papae & epia scopi plurimum commendati fuerunt,quod multa aedificauerint hospitalia, mult6sque aluerunt pauperes. Qui igitur iam diuersum instituunt, videant quam rationem res dituri sitis Deo iusto iudici. Sed ad contextum.

Sequenti ergo Aesurgens,prof ctus es cum illis: quidam ex fratribus ab Ioppe comitatisunt om. Itera aut m ate intrauit

340쪽

i IOAN. Ho F MEIs Trhus se ream.o melius merὴ electabat illos,remineati regnatis suis. necessarias amicis. Bene prius beneuolum se eis exhibet,

utpote ex itinere defatigatis, & familiares sbi reddit. dc

tum tande eis cum Caesaream proficiscitur. Angelus enim

iusserat Petrum cu ministris Corneli j ire Caesaream. Nee potest a resta via declinare,qui sancti angeli monitu viam ingrediunturinec rarum est, quod angeli pios homines comitari dicuntur. Hinc Abraham missurus seruum suum

mn ta . in Mesopotamiam,vi Isaaco prouideret de uxore interreliqua dicebat dominus Deus caeli & terret mittet angelum 6..i . 13. suum coram te. Et in Exodo reon semel tantum legimus angelum domini praecessisse castra Israelitatum. Sic etiam Tobias emissurus filium suum in regionem Medorum, ter caeteras precationes & haec precabatur inquiens, BNnὁ ambuletis & sit Deus in itinere vestro,& angelua eius comitetur vobiscum. Alibi in Euagelio admonetur etiam Ioseph domini nostri tutor quo eat & quo redire debeat. Sic & in hoc loco Petrus, ceu diximus, ab angelo audit, ud sibi .eundum, nimirum in Caesaream ad Cornelium. Caeterum Ioppenses Christiani comitantur Petrum,sortesicordinante domino, ut testes essent eorum quae gesturus erat Petrus:item ut inseruirent Petro, cuius verbis se assiciebantur,ut non libenter ab ipso diuellerentur. piorui enim hominum est libenter adesse,ubi res piae cum fructu geruntur. Quod autem Cornelius affines cognatos & f miliares suos vocat,ideo factum arbitramur,ut Sc ipsi m

2 gis in fide instruerentur, eiusdAnque salutis cum Corne- lio fierent participes. Sicut enim impij gaudent multit dine impiorum : ita & pij ex animo & iuste laetantur, ubi viderint populum domini augeri ac incrementa sumere. Iam verὁ Cornelius de oraculo nihil diffidens , & auidux salutis exspectat reditum suorumae tum his etiam D. Pel trum, quem haud dubiὸ magno desderio & cupiebat de venturum sperabat. utinam huius saeculi homines se a secti essent erga verbi ministros, quomodo Cornelius e

ga Petrum. Cornelius suos famulos emittit ut petium adducant: nos verbi ministros etiam nos sequentes & vocantes reiicimus. Sed haec hactenus : iam quomodo Cornelius Petrum exceperit,audire iuuat.

Et factum est non introisset Petrus, uuius leuis O CorneliW,

raia

SEARCH

MENU NAVIGATION