장음표시 사용
181쪽
Tria vero sunt, quae hic requiruntur; primum est ut Iudici sista- itur reus, ipsique sit praesens. Alterum,ut sententiam cum potestate qIudex dicat Tertium ut quae merentur iudiciuidi, tribuat, ut sunt vel supplicia inferorum, vel gaudia beatorum, quae ex Dei foetici visione percipiuntur omnia porro haec intelligi possunt, vel irria mediate fieri per Iudicem; vel per alios aliquos, pro ludicis tamen imperio & voluntate. Quando tamen pro Iudicis sunt voluntate & imperio,quamuis etiam per alios fiant, optime dicuntur fieri per Iudicem ; propterea, quod aliis istis. veluti ministris Iu dcx utatur: & ipsi pro piria authoritate faciant nihil;sed omnia authoritate itidicis, vici, id
hi,qualii niarati cxtra ludico dici possint.
Sed an hare omnia per Christum hominem scri posunt i Et omnia pcr ipsum solum ' vel eorum quaedam per alios, ipsi iis tameimperio Omnia ipsius potestate fieri posse. atque adeo feri credimus; quamuis quaedam non pei solum ipsum, sed per elios; pro
ipsius tamen voluntate atque imperio, fiant. Praesens est ipsi iudicandus; luomodocunque vero; vires Chri- , itisti haec resaron superat, siue ipsius ad iudicandum hominem deccensu hoc fieri dicatur: sue iudicandi ad Iudicem raptu, ibi vires per se habet susticientes, hic Angelorum cum potestate utetur ministerio quamuis neutro modo futurus praesens credatur; sudatio quodam, de quo in sequentibus. Praesens vero iam iudicando, loquetur, sententiamque dicet. P. hoc quo modo postea explicabitur. Certum est locutionem hane internam esse quae sono externo non indigeat . cum ad spiritualem animam dirigatur. Quis autem hanc Christo detraxerati Nihil ita ad Iudicem pertinet, ut sententiae probatio. In mercede . quae iudicandis conseretur,dissicultas quaedam esse svidetur. Nam lanctis hominibus debita beatitudo, non Christo, sed soli Deo tribuenda videtur, ibius Deus est . qui hominem bea rc potest. Implis vero infligenda supplicia tribueris igni in se mali potius, atque apostolis Angelis: quam Christi humanitati: Quid verbi Nullae erg5 hic Christi partes ad haec virtus Christi non Ne extendet' l tiandidi hic nullae Christia gentis partes, ludicium tamen non male hristo tribueris quoniam necessarium non et ad Iudicem ut per ipsum iudicii liat executio. Sed tamen hic phristus quoque suas partes habet. In impiorum I supplicijs: quia pro Christi voluntate infliguntur; voluntate in- nuam,non ciuina tantum, scd etiam humana: Nam ct hac sonis in-P 1 sern
182쪽
scinalis habet vi agat in spiritus:& hac daernonibus imperat, ut de hominibus sipplicia sumant: & hac damnatis ncccssitane in asicit, ut poenas sust: neant. Foelicitas autem S beatitudo quamuis praecipuam causam a qua asscrtur .hab t Deum. Christi tanae humanitarent nec hic recte e victu seris,lum quia Christi hominis voluntas diu in consor misci eaden;ir io vult homines bcari tum quia non minus rcete Citiis ob attrii direm tribueris, quam rustilicati tum, ad quam eiu luem humanitatem operari dcccnt I heologi.
Vnde,&a quo Christus homo acceperit potesatem evercendi lud cium P mcularc. TIudicari potestatem quam stiriarini octine Tum quod praecipue in Patre omnis potest, restile ι. Tum quod serrὸ Patris nomen Mnr m personae lis,quam naturae.
Tum qued nomen Patro multarum avillam rerum nos adma
Nonase illam habet Quia non necessario coniuncta cum
natura humana. . Bubet eandem a Deo, Vt a qua omne bonum est.
Et a Deo patre eandem habet atha Spiritu auctu; imo ale ipso Deo. Quia a Deo trino omne bonum est. Pater tamen potiuε dicitur daresilior. Hristum hanc potettitem Iudicandi habere docuia dimus, a quo illam acceperit de unde proiecti . lana est inquii coduio inquiren dum an a se habuerit an potius abal in: ct i hoc; a quonam. Dccavero lux io ica quam ut nomoliabusr,non quam ut eus Hanc enim a Pa re estu prostelam iacile inde colligitur, qued quaecunq; Christu, Deus habet. habeat a Pat re. i A le velo Christus homo potestatem iudicandi non liabet, quo niam cum humanitate illa necetiario connineti non est S: enim cst, cur non omnibus inesti cur prae caeteris Chris , illati. buitur cuni non minus alii, quam Chri lius, humana naturam habeani'Sed nec illa in humana natura possunt inueniri quae ad hanc pc testatem, cum authoritate administrandam, sunt necessaria. Hoc ei Sopri cipio sit constitutum.
Huic addimus secundum,quia eandem a Deo habeat. Quid mi -
183쪽
mvr 'Ab illo debuit accipere,qui eandem in sua potestate, cum m- re halic &cui vult potest conferre. At habuit soliis Deus za si litur Deo eandem habuit Christus. Et hoc quidem ex duobus illis recte concluditur. quod vcro in posteriori assumitur, probari n-n debet cum id superius sit d ctum. Verum quod altero priori, illo,asseritur ratio ip q re adeo natura suadet Neque enim qui i- qua n a nuccunque potest accipere, quod alter non laabet; quem. admodum nec quisquam dare, quod non habet. Quocirca bene
D. Petrus docet. Chi istam a Deo vivorum atque mortuo)um I uariens e constitarum. Actuum io. Hoc secundo sit assertum. .
Se d quoniam & Pater Deus est &filius Deus, ct Spiritus sinctus heu Qiquo accepisse dicetur n ab una personarum aliqua, an ab omnibus aequaliter ' Hoc dissicultatem aliquam habet. Etenim
Cluilius Patri attribuit, Pater, inquiens Ioan . omne ludicrum deierit o i tramen distichil er Spiritum sanctum excluseris; quoniam Nn habe potcstatern iudicandi Pater: eandem habet & spiritus
sanctus.vni eademq; virisque est, unali data Chi isto potestas haec, non minus , Spiritu sancta data esse credi dcbet quam a Patre. Adde, quod di illius a se illam accepisse credi possit. Nam& ipsis. I verus Deus cum Patre. N Spiritu fiancto: & eadem illi communis elicum Patre & Spiritu sancto: nec quidquam Pater dat & Spiritus sanctus: quod non filio quoque accepto tribui debeat. Indiuisa sunt
ca Tranua o aderi . llaoue quemadmodum ipsi commune fuit c. i in Patre & Spiritu sancto opus incarnationis , ita collatio pol
si itis Chtilla homini iaci . .
Non sine rati ne haec dici videntur. Nec di rati et ne fiunt aliena, Laut e .iam veritate. Ueriirri .ina Patre si tum h-bere iudicandi potes .ite mi Chi illi nos ad credin dum hic xiget oratro. Verum quoq; eli e indem haberet Spiritu sancto. inopiam quaec. nq, vlli cieaturas uiri impertit P.iter, impertit Spiritus sanctus, Verum S :llud, habere Christum illam ipsinna se: eandem ob causam, quod Pater atque Spiritus nihil ulli cor serant. quod nan & filius conferat; Vt potu unus idemque cum Patre&Spiritu sincta atque Indi ullus
uid igitur est quod ρ,tιν dicatur Iudicium ridis tuto ΠCn,plrr- 7 tus salictu, Rci pondeo qtioddunt Pater dia itur dedisesilio. non negatur dedi sic Spiritus sanctus: quemadmodum Ialios lipe Patri multa tribuuntur;qtiae spiritui s ncto non recte detra Acris quam uis Spiritus sancti nulla bat mentio. Talia int . quod dicatur in o optrarici Oan. F. Pater:&insin bolo Apostolor una pater, cre-
184쪽
is D g CHRIs TriAPPA Rr Tro Np easse ocel um & terram , d c Itaque sicut spiritiis sin/us operatur. - quamuis dicatur operari Pater: S Spiritus sanctus c editur creasse' coelum terram, quamuis Pater dicatur cieaste ita ci edi debet s unciem Spiritum Christo pothmem iudicandi contulisse, quamvis lolius Patris mentionein fece it Dominus.' . b d cur Spiritus tincti nulla mentieti cur tantum eius silentium: Rcl hoc in promptu facilis esset responsio,s de potestate iudicandi Iocutus est et Christus quam ipse tanquam filius Dei commune it bet cum Patre,& Spiritu sancto Etenim hanc a solo Patre habet sta I ius. quemadmodum a solo patre est genitus filius & quam Qua tamque haOet potestatem, habet a patre .cide hac locutum Chiustu Ioan . credunt Hilarius, lib. 7. de Trinitate, Ambros lib. r. de fide cap 2. Chryst stomus, homil.ῖ8 Verum quoniam de potestate Chri sti hominis videtur esse sici mo,alia ratio, cur sblius patris mentio laeta tiLa signari debet. V
Quid verori illa esse dicatur, quod praecipuὸ in patre potestas
te non in filium stilum, sed etiam Spiritum Lanctum descenderit'; ... ' V= . - ςy p.rinς 'pum siue principio. filius autem &piritus principia quidem sunt, sed de principio filius . videlicet
Spiritus sancti.&creaturarum;Spiritu, sanctus creaturarum tantu Itaque quemadmodum a patre in filium per Penerationem aeternam potestas iudicandi derivata ei ita ab eodem patre S tilio per ἔcommuneiam spirationem pervcnit in Ipiri sum sinctum, ut idcircb-dmodum enim non rarri riri --- r mς Si quem-
185쪽
IN I v Drcto PAR T r C VI AN I. Et linc Dominus non leuibus ex causis feci se videtur, in quaru numero non male qui recculucrit qι od cu filius Dei esset, patris. ta quam sibi conuementius, nomen prae aliis elegerit: rursus quod hoc ινρ nomine voluerit nos Dei erga mortales promptum affectum. de benc faciendί studium intelli uere: nostram etiam erga Defifiduciam excitarc studium ipsi seruiendi promouerer intelligere denique .longe esse aliam rationem veteris legis. ubi pro patris. Dei atque Domini nomen in usu eraqquam nouae, ubi gloriari licet in . spe liliorum Dei S ad Deum ciamare, Abba Pater.
An Pater dc Spiritus sanctus ita filio potestatem iudicandi contulerit,ut ipsi iam nihil in Iudicio,
agant. anomm Iudicio cum filio etiam pa
Opera enis Trinitatu fiunt indiui a. Et quidem principem locum habent, Pater et Spiritin sancitu stim Perbo Christis q. ut instrumentum. aia Dei boneficio habet. Duplicis instrumenti Christus vices .aegerit in Indicio ι ano , Ose Drari: sed diuers refctu. Iudicium tamen dicitur tra statum insilium,& non esse apud Patrem aut utruam sanctum. Quia nuP-,rt filius iudicat
Non punt di tincta Iudicia Christio
Adplures se extidit Dei quam Cbri sh, iudicium Christi ludicia pusunt distingvi duplicia. Quadam in carne, quadam extraa carnem peracta.
Patre de Spiritu sancto, quin imo 1verbo '
ipso hrillum heminem accepit te potestatein. ludicium faciensi denon stratum est, verum. Vtrum ita Christo hanc pol statem contulerint, ut nullum ipsi ia am- Ilius Iudicium s ubeant; totumque liri. o relinquant, forte quis interrogauei iti l l t contulille hoc modo ut credat nole inducetur illa Christi Oratic ne tot n. s. . Pater non rudicat Τ emquam. edomne adnium suo σε dit . Sed tam cla animo herrebit si secum repetat sine Deo fieri nihil & illud. Onia Traii tMa ac extra inter quae est hoc iudiciumst e commota persona orani
186쪽
IN IvDicro PARTI CVLAR r. 'ris tentia , aut miseri, aut beati sunt pronunciati. Sed tamen nec in his Iudiciis Dei filius desideratus suit, quo- 8. niam, uui in tempore iactus est homo, ab aeterno laeti Deus: & ob id, qui in tempore factus est Iudex secundum humanam naturam, ab aeterno fuit Iudex secundum diuinam, cuius tamen Iudici j effectus in tempore dare coepit. Iudicia ergo duplicia exercuit Filius Dei, Christus Dominus.
Quaedam. scilice incarne,quaedam extra carnem. In carne exercuit. quae incarnationem secuta sunt.ipso Iudice. Extra carnem . quae incarnationem praecesserunt. Haec cum Spiritu sancto & Patre , ut Deus exercuit; illa cum Patre di Spiritu sancto vi ho mci Deus.
Quanta sit potestas Iudicandi in Christo, an aequalis cum Dei.
adpluras iudicEcisse Dei extendit. uuta ad omnes omninὸ rationales creaturma tempore, qua Iudicium Christo commPum est. Sine Christo nullae iudicatur. Cur enim vnsu prae alio:
Disseri quoque Dei a Christi potestate. Dei enim in aependens, Mn CHL
Dei e tributio decernitur non r,
Dei,ipsi convenit ab intrinsereo. non christi, Dei primaria non Christi. s. potestate Iudicandi,quam, ut homo, habet, est quaen ibo Nam de ea,quam habet ut filius Dei di Verbum Pa l Axos certaressandem videlicet esse diuinam, nec mino. rem quam Patris iit & Spiritus sancti: ut qui unus idemque est cum Patre de Spiritu sancto persediti I Deus.
Quantitas vero haec ratione duorum accipi potest: Vel iudicandorum. vel ipsiusmet potestatis iudiciariae. Ibi quaeritur. Ano m. nes, quicunqlle Dei Iudicium subeunt, subeant & Christi homi nis;hic, An illa Christi potestas aifferata diuina de tanta sit tamque excellen S;quanta de quam excellens diuina. Prius illud facilius absoluitur, quoniam as quotie S dictum coram Christi tribunali, non comparuisse, qui Christum lcm pote praecesserunt. Non potuit Christus quenquam in carne iudicare; quando carnem ipse nondum suit indutus. Quocirca plurimi in vitae termino coram diuino tribunali comparuerunt, qui chrasti in trὶbu
187쪽
Sed tamen, postquam Iudiciariam potestarcni hinc, sibi homini
data II exercere coepit exercere non desiit, nec desinet, quamdiu
runt iudicandi. Nullus ipsius Iudicium declinabit. Ita Pater v luit, postquam filius homo saetii ;hst; quoniam d dii ipsi potestatim
Iudicium facer clumbsiin horninu est: quod quia non minus in omni.bus, quam aliquibus locum habet, non minusci edendum cston nium, quam aliquorum. Iudicium ad ipsum deinceps pertinere. ideoque in posterum quod ad iudicandos attinet tantam Christi esse quantam Dei porestitem. Iist nihilominus etiam' ex alia ratione lonee in serior haec Chria ' sti hominis in iudicando potestas,quam Dei. Quoniam illa Dei,i de pondons est ab omni p testato superioii; quemadmodu&Deuxnullum habet se superii rendi at Chi isti pellidet a diuinitate, que admodum&humanitas eius adluinitate. . Rursus,Deus lupremam habet authoritarem in decernessis miis.&poetiis singulorum iudicandorum; illiusque voluntate Aes apientia coni tutae sunt singulis opei bus iustae retributiones, At hic Christus qua homo nihil habuit: quoniam ut diuina, ita sola duuina voluntate&lapientia cnon vero humana aut Christi hominis retributiones sunt constitutae Deus est supremus legislator de gubernator hominum ad ipsius prouidentiam pe, tinet debita singulorum meritis praemia confixi uere. Atque hinc est, ut etiam a te Christi incarnationem . singulis operibus tam hominum, quam Angelorusta .certa fuerint coust ei: ta prantia. - Tertio. Deo haec potestas conuenit ab intimsera
ut in scholis Ioquimur primipiis natura , at quidquid potestatis Christus homo in hoc iudicio habet non ipsi ratione humanitatis conuenit, siue ex principijs illius, sed hoc habet propter unionem
ad diuinam personam. vescerre propter infinitum meritum.
s. Atque hine illa distinctio potestatis primaria & sic miaris in I dicio. Et Deo quidem illanima relinquitur: homini Christo illa, leti dam de illa huic superior est haec illi diuinae quasi subordinaiata atque ab eadem manans, quo sensu de delegata quandoque diciatur & ex commisitant: quamuis alia quadam ratione ordinaria dic, possit, quatenus Christo conuenit, rationc propri) muneris &OLfici j ,ut qui summus in sacerdos & spiritualis Rex.
188쪽
Quo titulo, siue qua ratione Cluisto conueniat potestas Iudiciaria.
Conueria primo ratione tinarae: Non quidem divinae, Nec pura binana, Sed humaue in tali tapostasi. Conuenit Διηde ratione operatio
Testibis Iob. Paula, ηαgustino bet. Duplici ergo titulo bac potestate ha- Vplici titulo aliquibus quaedam possunt tribui,eade iam. I.
1 que illis conuenire. Alia enim nabere possunt rationeis naturae qua praediti lant, alia ratione operationia. quas exercent. Ratione naturae quidam habent, quod dociles sint alii qtiod ad studia minus apti. Rationes perat Oniam, quod ad Magistratus atque honores assumpti, utpote si v g. egregiam operam in patriae libertate vindicanua nauarunt Quae naturam seis quuntur preprietase, iere sunt atque effectic nes: quae operationes, praemia sere virtutum. Christum habere pet testatem Iudicandi dictum est: quo vero ti. r. toto illam liabet An naturam illa sequitur an tribuitur ratione op gationum,qua S cxerctfic Hoc inqui reiadum est,pr.aesenti capite, de demonstrari duin utroque titulo eandem habere a Christo: id est, &naturam sequi, de eiusdem Operationibus tribui. Porio quae naturam in Claristo sequuntur triplicis sunt generis, Quaedam enim diui iam tantum sequunturi quaed m humanam alta
solute, nulla habita ratione ad diuinam hypostatim : quaedam humanam quatenus in diuina hypostasi subiistit. Quemadmodum enim duplex in Chrisso natura diuina , humana: a duplicem conditionem humana induit, ita tribus modis Chrilla quaedam ratione naturae possunt conuenire. Conuenit verbi gratia, ipsi rati et ne diuinae naturae quod omni. q. potens sit, quod scientia instructus diuina.&c. Conuenit t. dem ratione litimanae nudae quod intellectu pol seat atque voluntate, qualem Deus atque natura omnibus mortalibus concesserunt: conci
nil ratione humanae naturae, sed in diuina hypollati subsistente. quod sacerdos λ&hominum apud Dcu patresar potens mediatorbi coperationes in Chr: sto pos lunt diis lices distingui Quaedam ei m posum habere rationem meriti: a quihuldari, potes Illa altae se quales virum eiusdem aliquet in hac vita suerint dis puta at qui- a dem
189쪽
ii. Da CR RI svr APPARTYro Nadem cer th dari in ipso, postquam vitam mortalem cum immortali:
6. Haec cum ita sint,cum potestitem Iudiciariam in Christo,& natura dixerimus sequi, S: operationibus tribui,de qua natura quod diximus intelligi debet diuina an humanalde quibus item opera tionibus'Hoc sequentibus definimus. 7. I rgo non ratione diuinae naturi Christo haec Iudiciaria potestis tribuitur. Ab aeterno hanc non habui naccepit in tempore, : At si ratione diuinae naturae haberet, ab aeterno, & non in tempore illam accepisset quoniam non in tempore incepit esse. sed ab omni aeternitate narui adiuina fuit. Quocirca nec probat S.Thomas sententi Chrysostomi. quic hristo tanquam Deo hanc potestatem tribuitia
Uerba Chrysostomi haec sunt. homil. 38.ia Ioannem. Nolue hoc mirari, inquit Non enim propterea suscepir Iudiciam*ι-,quantam homo est sed quia in Fabiis Dei lisu est.Vide Thomam .s. p. q. 9.ar.2.8, Nec tribuitur Christo ratione naturae purae humanae. Cur enim ipsi prae caeteris tribueretur: Quae naturam perse sequuntur, illa Omnes in quibus natura est sequuntur, An vero in omnibus pol
stas est i dicandi n Deo est & in solo Christo,quem Deia consti t in
vicem uiuorum Mque mortuorum. Actuum. Q.
Naturam ergo humanam sequitur in tali hypost, si Christo qua- tenus homo Deus est conuenit, Vt Iudex sit mortalium omnium. Atque hoc est, quod ratione unionis hypostaticae dicunt eandem ipsi tribui quod illam Christo soli velint cImpetere, ut qui solus sit homo Deus, Haec prior ratio, qua ipsi conuenis iudicandi potestas. Io. Eadem etiam concessa est ratione operationum quas exercuit,&quidem illarum quae meritorum habent conditionem. haec enim cum fuerint in Christo maxima,& gloriam animae gratiamque m reri ijsdem non potuerit,quod potuit,meruit;nominis,scilicet,e cellentiam, & hanc rudicandi potestatem. Ita, Thomaς,π.3. quaest. 39. asterique pro hoc illud Iob cap. 34. Causa rua ranquamn i, tu cata suduιumque reci ens, quod quamuis in omnes iustos, qui iniuste iudicantur.quadre Christi tamen praecipue conuenit, L q. per antonomasiam. Adsert & illud B. Augustini,lib. de verbis Domini,sermo. vltimo. Sedebit ille, inquit, Iudex, quipedasub Iudundamnabia νοὸ reos qui salsofactus esi rein 1 I. Ergo duplici nomine Christo potestas iudicandi conuenit. n turae atque operationum, naturae, quia Dei est filius.operationum,
quia illae sua hac mercede priuari non debuerunt. Priorem ratione insinuat
190쪽
Usinuat Dominus, quando dicit sibi datam potestatem iudieandi, quia filius hominis est, posteriorem D Paulus. quando ob humili ratem tuam docet accepisse nomen, quod est super omne nomen, dec. Phili p. 2. Λ II Sed tamen quae duplici ratione ipsi conuenit. non duplex en p ' testas. Vna eademque duplici titulo habetur:illo priori,quasi hereditario , hoc posteriori. quasi meriti,& illo eandem habuisset cum honore,etiam si nihil operatus sui siet: hoc habuit; quia operatus,udeoque cum laude & gloria. . A bsurdum vero non est; quod duplici titulo eandem habuit' I quod qu1 habuit,quasi hereditario etiam habuerit ex merito quo Biam nec absurdum est,ut quia Regnum filius alicuius .Regis accis pit iure hereditario. utpote cui naturae iure debetur idem accipiat tanquam praemium rerum praeclarὸ pro patris honore, atque reg'ni emolumento gestarum. A dde&hoc, moritis operationibusque Christi potius tribui, II. ctualem huius potestatis possessionem atq; eiusdem usum, & per Ietuitatem, quam potestatem ipsam, quoad eiusdem substantiam . oc enim modo potius naturam sequitur, quam operationibus. atque meritis tribuitur.Vide Scari Z.Tom. 2.disp.72.sect. I.
Quando Christus acceperit Iudiciariam potestatem, de
quando ea uti caeperit. ab ipso incarnationu mometo Christru Iudicame potestatem habuit.
D ratione operum meritoriorum Sed tamen mox potesare Ual non esi quisnec necessarium. Non usis uti unquam ante mortem, quia statui glorioso conuenit. in es flatim a morari.
Quia rum gloriose statvi habuis n
stiada exercuit in anima separatarcaedam in anιma corpora conιucta. Rursin. caedam exercuit in camo, sed . per carnem Quadam in carne Opn carnem Rursus. caedam exocau nec in came, .ec pre carnem exadam ιn came, sied nonpreca