장음표시 사용
331쪽
sACR AMENTAL 1. 'rrunt; voluerunt inferre sub sacramento venerabili latenti Hoc n mine damnantur ludaei, tui Sacramentum a sacrilegis Christianis emptum , pugionibus consederunt; atque, ut c hristus se in sacra. mento prode ei. impiis aliquando vocibus postularunt Horum nos meminimus Theli. t 3.&Cap M. Praebuit etiam occasionem, quorundam in fide mutatio, siue de queritate corporis Christi. su b sacramento .dubius animus: ut Sacerdoti, illius . cuius meminit 'latina in Vrbano . Amalphitani qu, que Epis opi. de quo Datnianus,Traci de Miraculis. apud Suriti, Tom. . Et Adolphi de Die fer ne apud Caeci rium, lih 0. cap. t , t mulierem omittam. atque Abbatem quoi um Thesa huius Cop fa
Quarto praebuit occasione temeritas Sacramenta Domini Conipori SN languinis ampura con scientia tentantium sumere In lilia rum numero est mulier, cuius meminit Sigebertus ad annum. mini. t i 8 C. Sacerdos quoque malae vitae, de quo in Vita Hugonis.
Muc re sero eo s. qui non sitis reuerenter lacramenta tractarunt. in .
ter quos sorte svir Coloniensis, qui quam sit in plerat Sacram ho .stiam . per vomitum eiecit. Vide Thej q. Cap ii. huius secundi
Tractatus. Quinto loco senti qui Eucharistiam in profanos usus conuerte s. 'runt, ut conuerterunt primum ille qui in alutaria iniecit, spe conseruandarum apium deinde mulier. quae suasu malefici eande certis carminibus incantauit, ut eadem maritum ab adulterio asiocheret: tertio alia non minus temeraria; quae prunis impositam credi. .
dii valere ad amovem mariti sibi conciliandum. Exempla haec ad longum posita sunt ap. undecimo. . . ' . Sexto loco dedit his Ap paritionibus occasionem studium siu Trivoluntas cognoicendi mysteria Religionis Christianae. Haec locuhabuit in V Vedeliindo. Saxoniae duce;atquc Hebraeo;cuius . in Vita B Ba iiij. meminit Amphilochius. Et ille quidem vidit de manu purpurati Sicardotis pulchellum infantem ad Os communicantiu transire: hic per manus Biliiij infantem communicantibus partiri. Res notae sunt ex ijs quae Cap i l. sunt dicta. Et haec quae diximus, ' pparitionibus a nobis Capite M allatis oc S. calionem dederunt. Potuerunt& res plures dedisse, sorte et i a dederut plures. sed haec praeci pua. Aliquado etia ex hominu parte nuhil potuit suisse.&Deus suas habuiste caulas,cur accidere easde Voluerit. qui ut nobis sunt ignoti, ita Deo notissimae atq; iustissim q.
332쪽
Ancum, vel sine hominum peccato aliquando acciderint hae peregrinae & inusitatae in Sacramento Apparitiones.s idam non peccarunt data ipsis
occasione. Fortὸ θ Mnefecerunt. Qu:darn grauiter peccarinus. Utuus dubetarunt de veritale sacra menti: Qui indigne ad Sacramentum accuserunI: Lui :dera in prophanos sin conuer. rerunt: Qui sauierant in Sacramen
Non videntur arive omni peccatol 'fr, omnel, qui Has apparationes optarunt Non videtur licιIuin easdem op
Id insinuant in simiIbin rebae. B. Augustinus OGerson ctc.
Vid iusti aequitatisque in dictis iam Apparitionibus fuerit,& utrum aliquod aliquando hominum hie deli-etiim interuenerit, hoc Capite est explicandum, in quia buidam facilis est rei ponsio,in aliis difficilior. Nos tria redite vereq: dici existimamus, quae breuiter adiungimus. Primum est aliquando nihil peccatum esse ab hominibus, quando his Ap paritionibus, occasionem dederunt. Quis peccati arguat ' VVideli indum, quando, ut Christianorum religionem exploraret, habitum mutauit;& dum in ahoru oberrat turba Christum, in specie infantali obseruauiti Tantum abest, ut homo infidelis peccarit; ut haec sincta curiositas principium illi fuerit ad fidem Christianam amplectendam, tenendam, prostendam, propagandam. Idem fortὸ quis non male dixerit de Hebraeo, cuius apud Amphilochium fit
. Alterum est, aliquando magnum hic peccatum commissum esse&q. iidem 1 pluribus. Principio iis, qui de veritate Corporis. Chri; isti in sacramento dubitarunt. Quomodo enim iuste. atque sine Dei offensa fila Christianus homo potest dubitare;cui tot testimonia &argumenta suppetunt pro veritate Corporis Christi in Eucharisti etfacramento confitendat Haec, quia alias prosecuti sumus, hic repta
Deinde ab illis, qui, cum conscientia peccati mortalis. Corporis atque sanguinis sacramenta accesserunt: qui eo minus hunc acceς sum Digiti sed by i
333쪽
sum sibi patere arbitrari debuerunt, quod iam olim grauissime punitos esse, ex D. Paulo potuerunt cognoscere eos. qui indigne sa-- cramenta percepissent. Idcirco, inquit ille. 1. Corinth. ii. quia nimirum manducauerant&biberant indignε inter vos multi instimi. ct imbecilles;9 dormiunt multi. Qui enim, inquit idem, manducat O bibit indign/judicium siti manducat se bibit,non liuicans corpiti Domini. Praeterea ab iis peccatum;qui sacramenta improfanos usus voluerunt conuertere;&conuerterunt; sibique suaeque libidini secer ut
seruire. A quibus etiam grauius, quam a prio libus creditur de luctum : quod & hic sacramenta indigne accipiantur plerumque; &praeterea indignius tractentur. Denique grauissimῆ peccatum esse Iudaeis,qui in sacramentum sunt debachati, de in terris rursus quodammodo C hristum cruci fiaxerunt dubium nullum esse potest. Quid enim horum si non omnium , certe aliquorum peccatum differt a peccato crucifigentium Christumiquid qucd horum,quorundam, illorum separare potu rit praesertim si summae voluntatis nequitiae ratio habeatust ut ob id non immerito in similes sacrilesos atque Blasphemos, summis Sexquisitis supplicijs, pro Christi iniuria vindicanda animadueruterit Christianus Magistratus. Tertio dixero dubitari posse, an absque omni omnino peccato RG I. tint omnes qui has sibi Apparitiones fieri a Deo optarui. Cur enim optarunt An ut in fide, de veritate corporis Christi in Eucharistia. confirmarenturi ad dubium & vacillantem eorum animum in fide haec res arguit. A n ut maiores haberent spirituales consitationestat magnas satis sufficientesque pii animi habere possunt quamuis etian ullae i plis similes Apparitiones contingant. Sciunt. vel scire deis bent, non minus praesentem esse Christum, sub specie panis, quam
carnis,aut insantis,aut crucifixi.
Quod si quis sanctos viros obi jciat. qui has, vel alias sibi reuela, λtiones & Apparitiones dis initus fieri postularunt ut postulasse leguntur Ephrem apud Amphilochium .in vita Basilij, Maurus apud
Surium,Tom. I. in vita eiusdem.&Hereberti, apud eundem Surtu, Tom. 2. Quemadmodum ego hos non auderem damnare: sic neo vererer alijssuadere, ne idem sibi putarent imitandum. Sunt multa in sanctis admiranda, tuae non imitanda.
Probo doctrinam B. Augustini, lib ro. Consess. in simili prope. p.
modum argumento, cul cum persuadere conatus suisset Daemon, vi a Deo signum peteret,ille hoc detrectauit, non ignorans, quam
multos haec curiositas perdidisset. Ideo alibi lib. de vera Relig)mo-Ff 1 nct
334쪽
u et his abstineamus, & quod intra nos est Dei regnum, in iis quae
videntur,non quaeramus. Io. . Post B. Augustinum ἰdem monemur Geri ne,cuius in similibus magna authoritas est, hisce verbis. Enarramur, inquit, exempla Sanctorum Patrum, qu cunto'atem hamsemodi visionum vel miraculorum tanquam perniciosi, imam fallac sii manit refugerunt. A quaso Augustinus berarum inpub Configi bus,s oriatur in Do mino. Quam propterea D. Bois nauentura abhorrendam mma determinat, totoque conatu repellendam, nunc increpationibus,orationibu nunc stu flagellationibin propriamento O corp ris,exeplo illiis quι vr tentatione careret superbia, quaser,ct obtinuit a Deo. viper tres menses damoniaca vexatione torquererur. Alter Saactorum Patry, . dum sibi Damon, transfigurat in in Christa diceret: Ego sum ori ,re personaliter usitans, quia dignin es:confestim clausiι oculos utraque manu, Fcc
ferans: Nola bic Christum videre: satu est ipsum in gloria si videro: statim, dia Paruit. Alier sub assi verbis similem seruauit in huia odi illust erismilitarem: Vide, inquit, ad quem mis ei. Ego cerotalis non sum, quodήignis sim hic victre Christum. .
335쪽
DE FINIBUS IN HIS A PPARITIONIBUS
Sacrament.ilibus Christ: sub specie peregrina propositis.
Des agetiumsunt. Omne enim Mens,inquit 'Aristoteles a. Physicorum tex. sio. proptermem agit, maxime vero Deus atque o noxel tam bovi,quam mali. Ergo quando nobis hic desinibus quaestio eiLquidnam agen tibus sue causis Emcientibus in his inpuritionibus uerit propositum, P. eritur. quia vero Apparitiones ipse, quandoque Deum qui ta- meu per bonos Angelos his agit omniab habent authorem, quandoque D.emones , . um contrariatunsudia loni, leni possunt Deo . Daemouibu, hic propositi esse es, v trorumque igitur inquirendisunt,sed L 'i imprimis, ante
Deus autem Piritur has velle feruire pelinstitutioni,vel consolationi, vel redargutioni: in tertia hoc parum pleruuis 'quefrudius ex pestatur: in primo Pel es Chrisiana iura. tur, vel formantur boni mores. Infecundo illo nullum perse horum intenditur. Haec desinibus breuiter in sequentibus
paulo fusius illa explicanda. A Deo principium facimus, iuitis quomodo fidei causam his Apparitionibus promoueat
336쪽
Duobus autem modis miracula, siue prodigia, in fidei negotio I seruiunt.& seruiuerunt.Nam vel caput religionis & fidei siue ipsam
religionem confirmant, veramque conseruant,vel certa quaedam &singularia Christianae religionis dogmata. v. g Christi diuinitatem procelsionem Spiritus sancti a Patre & Filio, vim virtutemque s
cramentoIum nouae Iegis, mortuorum resurrectionem, purgat rias, post hanc vitam,animarum poenas.
In priori genere seruiuerunt propemodum quae a Christo patra- bantur atque Apostolis, qui νbique praedicabant Iermonem confirmante Domino siequentibin signis: in posteriori plura. quae iacto aliquali su dameto Christians religionis acciderunt: qualia sunt, aqua euanecces, pro Baptisino no repetendo, de quo Nicephorus,lib. I il .cap 37. variae Apparitiones pie defunctorum,uiuoru subsidia postulanti u. de quibus in Appendice ad Libellum de Apparitionibus omnis generis Spirituum: mortuorum quorundam ad praesentem vitam reditus,de quibus utrumque Testamentum: ampulla Chri sinatis, quae,inter ipsa saxa proiecta; integra permaniit pro testimonio sacramenti Confirmationis, de qua Optat. Milleuit deniq; pro Chrisset diuinitate confirmanda tempore Arii primum Christus in se ma pueri apparens Petro Alexandrino, & quaerentis vestem suam ab Ario scistam apud Surium, omo 6.is. Nouemb.) deinde suta scriptiones duorum Episcoporum Chrysanthi atque Musbnij,qui ex haci vita discesserunt. cum nondum definitioni Nicenae SP di subscripsissent: de his enim prodidit Gregorius Casariensis, apud Lipomannum, Tom.6. in orat. deNicena Synod. quod si perstites Niceni Concilii Patres ad communem locum in quo do
miebant accesserini,hacque ad mortuos oratione sint usi. O fratres, dixerunt, se Patres opaciarum nobisium certamen decertastis ursum pedi fecistis, idem struastis. Si ergὸ qaod actum est, Deo gratum indicatu, nuης enim purius cνrnitis, ne quid sit impedimenro, quo minis νos quoque dec si u subsignetis. Haec simul&dixerunt, & signata decisione sanctoruPatru loculo imposita, totam illam noctem insomnem peragunt in oratione.Die autem sequenti,cum venissent ad loculum, solutis quae erant imposita signaculis, cum sanctam reuoluissent decisio-onem, inuenerunt sanctorum Patrum ad eos adiectas subscripti nes,&c 'Atque ut Deo.in alijs fidei Christians articulis propositum fuit
non raro mentes hominum miraculis inducere. &confirmare;ita
fuit in grauissimo difficili moque sacrosanctae Lucharistiae sacra, mento. Nam di pro hoc voluit seruire miracula atque prodigiosa F nostra-
337쪽
eque animo eupiebant Christianae religionis mysteria intelligefri
quod laude non repreheo si ne dignum erat Neque . ut hinc con- selationem spiritualem acciperent;illa bene in fide sun datis, & qui 3 excellenti in Deum charitate flagrant quales illi non erant ut plu- Timum conceditur. Neque ut 1 vitiis declinarent di in virtutum studia incumberent S hoc fidei requirit Rindameta sinc quibus nulla vera solidaque virtus subsistit. itaque visione hac eos Deus digna, tus est ut ad Ghristianae religionis proselsionem adducet en tur. Et hoc subsecutus effectus probauit Nam Spiritui sincto post. Apparitionem factam non restiterunt: mox animum ad Christiana religionem adiecerunt: & ille qui em in Germania magno Germanorum commodo, hic in Graecia cum o suorumque Ductu non poenitendo Res ex M. capite est clara. Leve vero calcar non attulit utrique visio. Quid enim aliud aut debuerunt aut potuerunt existimare,quam Dei singulare opus esse quam habebant. Apparitionem. Profectis hoc agnouit Imperatori Carolus. Hinc haec i psius vox. His tibi amyuid, U Vide Yinde a Deo, iamtunctis sacerdotibin O nobu concessum est. Sit igitur hic primus finis qui
Deo in his A pparitionibus ad fidei negotium agendum proposi
Alter est quod iisdem iam Christianos atque fideles. in s de quia II.
busdam articulis erudiat atque confirmet.& quidem tribus Primuenim Ap paritiones hae de veritate Corporis Christi in Eucharistia dubitantes confirmarunt deinde indoctiores quosdam erudierat. sum cere alteram speciem communicaturis. & non minus Christi sanguinem percipere eos qui subal aera pauis sipecie sacramenta a cipiunt. quam qui sub utraque panis & vini. Turtio verum persectumque iacramentum esse Euesiae: ibam, etiam extra omnem sumentium V sum.
Magna haec utilitas est harum Ap paritionum quia magna incumbit Claristiano populo necessitas, ne de horum ullo dubitet .d ibi i taresne p senti animae salutisque discrimi inelaon potest Q ocirca& anathema in contrarium sentientes serunt Patres concibi iri dentini Pro necessaria professione veritatis Corporis hi illi, cla
nem , νηacum aulina ct HWmsate Domini nostra Iehu Christi, aetatbem stimo sufficientia alterius speciei est Canon. s. Se si M. sequens. S. quisnuauerit ιotum ac ιntegrum Christum, sub una paηυ lyrme sis ni a)ἰ ibe na t. Pro veritate Sacramenti extrae usum est Canon. q. Iesi is . cuius
338쪽
riculis consecratis qua post commanionem reseruantur, τι Vuperuent,non r manere rerum corpin Domini anathema fit.
11. Egregie vero pro singulis his tribus nostrae Apparitiones Christi sub peregrinis speciebus valet Pro veritate enim corporis Christi in Eucharistia sunt sequentes, primum ficta matronae in praeser tia B Gregorii: deinde facti sacerdoti, inter missarum solemnia. ter. tio facta 'bbati, ad preces duorum sociorum,quarto facta Episto. po malphitano, &c. Cum enim hi omnes vel de veritate Corporis Christi in Eucharistia addubitarent, vel de elementorum in comsecratione transubstantiatione quidnam vere realiterque sub sacramentalibus speciebus contineretur ben2 Deus demonstrauit. qua . do species ipsae nunc in carnem, nunc in sanguinem, nunc in puerum atquc in hantem sunt transmutatae. ι Quod no minus sanguis Christi in sacramento percipiatur, altera panis specie porrecta,quam utraq; panis & vini:& praeterea quod sanguis a Christi corpore diuisus non fit norunt quidem doctiores sine exhibitione harum peregrinarum farmarum: indoctiores autem id facilius docentur quando hostias obseruant nunc fluere, nunc madere sanguine Atq; hoc etiam Deo in his Apparitionibus propositum sui se quidam idcirco Lcilius credunt ; quod eo tem- pcire cruentae hostiae sint obseruatae, quo Haeretici impotet iustalia
37' Similiter magnum argumentum ex iisdem Apparitionibus Q. mitur. ut credatur extra usum. Veram rationem sacramenti Euch ristiae existere Christumque sαramento praesentem esse, non si lum dum sumitur ut quidam inepte somniant: verum etiam quando de imptione nulla est cogitatio. In alveario proiectu Sacamen. tum,verum Christi corpus continuisse probat forma speciosissimi pueri, in quam videbatur mutatum,te e Petro Cluniacensi, tib i. de Miraculis Cap. I. & tamen nullus eo tempore erat sacramenti sus Sic usus hostiae sacramentatis non erat. ut pugionibus consed retur: & tamen, sanguis ex hostia fluens praesentiae christi certum
fuit argumentum.18. Le haec quidem Deo hisce Apparitionibus proposita suisse, facile crediderim; tum praesertim.quando aliorum finium, quos hic quoq; intendere solet, rationem non habuit. interim si aliud pro positum fuit, prosecto ad bos de Eucharistiae Sacramento ariculo, roboia
339쪽
sACRAMENTAL L in roborandos,has apparitones pluri mum posse nemo prudentern gauerit. Id addiderim. pro sciolis quibusdam, non omne nos causis no- I9.strae Eucharisticae praesidium in his ponere,ut illi nobis per calumniam obijciunt, quasi sundamenta fidei nostrae nudis, di non satis certis apparitionibus atque reuelationibus confirmemus Non tam inepti sunt Catholici, ut haec suae prosessionis existiment praecipua praesidia. Habent pro hac,quom admodum & alijs omnibus, funda menta firmiora certioraque: Dei verbum TraditioneS diuinas,c tensum uniuersalis Ecclesiae &c Ad quaecum Ap paritioncs hae ac cedunt, & firmius faciliusque credimus,& pluribus argumentis vris gemur, diuinae bonitatis atque clementiae agnoscere atque praedicare erga nos promptum studium.
Quomodo eaedem Apparitiones sub peregrinis formis faciant ad bonos & Christianos mores.
Docent. Non abutendum Sacramento Eucharistia: Nm cum conscientia peccati illud accipiendum: Nulla irreuerentias accipiendum smum ipsi honorem deferendum: Sacriletia cauenda, ut qua Deam
habeant vltorem: Magnam vim esse orationu: Placere Deo renunc at1onem muη- die MDeo nibilest occultum.
Vemadmodum dictum est praecedenti Cap. fidei negotium miris, insolitis N prodigiosis; rebus agi, incrementa sumere, conseruari; confirmari; ita dubium non est easdem ad morum facere compolitionem, S vitam Christianam pie feliciterque transigendam. Exempla nilius suppeditat & Vetus & Nouum Testamentum. Heliodorus sacrilegus .Dci contemptor,& lcmplorum pro sanator postquam ab inuiso equite alijsque duobus ignotis iuuenibus egregi E verberibus sui exceptus.testabatur,ut loquitur 1. Machab liher cap. 3.οmmbκι opera Dei metra ensebatque,si quu secundὸ,a Eege Antiocho thostem ipsius Hierosolyma mittendum; revi egregie flagellatum reciperet. Et apud Lucam. nouo prodigiosoque genere exi-
340쪽
rdi Quid enim homo alioqui de Catholict religione benε sentien aliud potuit suspinari , quam prodigio hoc temerariam suam auda viam clamnari & admoneri se sancta sancte tractanda esses
- Tertiu estCiirandu serio. ne post accepta&impta sacra meta,Eucharisitae ulla fiat irreuerenti Hanc rationem puto valuisse in A paritionea qua puer est , iliis Coloniar, postquam ut resertur quia dam post sacramenti sumptionem mox ad profanos cibos est con - uersus, atque ita se in farciuit, ut per vomitum sacramentum reddere fuerit coactus. Quartum potest esse, Reuerenter sacramentum esse conserum- Io. . dum . nec permittendum; ut ipsi suus desit honor, sed maximὸ ne sordide tractetur & habeatur. An non huius debuit admonere hostia Daacentis quae in terram ceciderat , & inde primum Angeloi u 'manibus in altari reposita deinde mox retulit faciem speciosissimi infiniist Eiusdem admonent sua praesentia Angeli quos altaris cri ficio adorabundos astiti si e testatur R. Chrysostomus, lib. 6 de S
cur dotio Eius haec est oratio. Ego commemorantem sim quendam aud u cum dieret senemquendam mura irem pirum,ac cui rearetallo η m N.
serram uita suissent diuinit in delecta di i narra1sese talis sione a Deo digna obm habitum esse,ac per istud rempis, sacrifici, intellige, de repente a Vel rum multitui: nem conjexsse, fulgenιιbin restabis indut orum, altare ipsiumciri u=id .nim, denique sic capite inclinatorum, Pt si quι milites prcente regestantes νideat. Ita B. Chrysostomus. Quintum est Deum vindicem esse se uerum sacrilegorum, idem 'que omnibus modis sacrilegia; &quidquid ad contemptum diuini nominis seci decli nandum esse. Docent hoc A pparitiones, quae sacrilegis Iudaeis in Eucharistiam sacrat i si imam barbarico surore debachantibus, magna cum ipsorum confusione, sunt factae, quas nos recensuimus Cap. II. Thecro I r. a. 13. facit&huc quod Omlatuς Milleuitanus de Donatistis restri: qui a canibus de lacerati . sunt quibus impie sacram hostiam Obiecerant Vide Ereldenb: lib. I. . . . Collationum Sc Optat lila. 2. contra Parmenta H s accedit, quod hinc etiam colligi pol, iri quanta sit vis atque I praeliantia orationis; eius videlicet, quae cum st idio proximi tali, tem yromouendi est coniuncta. Quamuis enim haec etiam cogno- statur ex alijs rebus, naturae vires superantibus ; quae oratione ad Deum facti obtentae sun qeius tamen etiam in his Ap paritionibus argumentum dari,docet oratio &Gregori; vota sua coniungentis cum eodem populi, atque item duorum sanctorum eremitat um. . . Nam illius populique precibus hostia cred stur in carnem cc nuersi.