장음표시 사용
81쪽
aqua vitali expiata nolim non ita est, sed antequam baptizetur, vel unius diei ieiunium seruet necesse est , praesertim cum quaedam etiam pro se locuta fuerit mater. Nasi hoc no fuisset,certe multorum dierum ieiunio ei opus suisset ad expiationem . Roganti mihi, Quiana mater locuta, fidei suae specimen edidisset, ipse respondit, satis esse eius illam postulationem , qua ut hospita secum baptigaretur, orasset. Hoc enim ut daretur ei qua charam haberet, te nunqua postulatura se ille, nisi ipsa ante, ut ad magnum baptismi munus percipiendum, parata venisset. Itaque multos sedanare& improbare posse dicebat, qui cum ipsi vitali aqua expiarentur,& se credere profiterentur, nihil tamen fide dignum facerent: neque eos quos habent charissimos, uxores dico,liberos,&amicos,iad hoc cohortentur. Si enim Deum,in qui in baptismo vitam aeternam cum piaeclaris actionibus dare crederent,profecto eos etiam quos amarent, ad baptismum adhortaretur. Et enim Vt cum eos quouis morbo afflictari cernunt, aut deduci in mortis discrimen,aut eis alia grauia & acerbitatis plena euenire,grauiter acerbeque ferunt,& misi ricordia permoventur: ita si credidissent aeternum signem manere eos qui Deum non colant, mone-di finem non facerent, aut etia cum a fide abhorrentes vident, lachrymari corii causa grauitErque dolere eorum vicem non desisterent. Iam hospita
82쪽
accersitam rogabo, num legem nostra amare instituerit,& ita deinceps quae ageda sunt, agemus. Mater autem vestra, quoniam fide praedita est ¶ta ad baptismum, ante quam aqua vitali expietur, unius diei ieiunium seruet. Illa autem iurabat, se, cum ei mulier, id quodad agnitionem pertinebat, exponeret, duobus superioribus di bus ob ingentem laetitiam cibum non cepisse,nisi pridie paulu modo aquae: cuius iurisiurandi cum Petri etiam uxor testis esset, confirmaretque nihil eam gustaste: Aquila nihil tarn impedimento esse dixerat,quo minus ipso die illa baptizaretur, cum Petrus illud ieiunium baptismi esse negauit,quoniam non eius causa susceptum fuisset. Tum Faustinianus Fortasse,inquit, Deus cum vellet matre nostram nullo die a mensa nostra secerni, posteaquam nos agnouit,ieiunium anile instituite: procurauit. Vt enim in ignoratione continentem se
praebuit,se estque .quod veritas postulabat: sic nucetiam Deus fortasse hoc prouidit, ut ea unius diei occupatione,in ignoratione ea quq ad verum baptissimum pertinent crederet, ut a primo die quo nos agnouisset, nobiscum una cibum capere pos siet. Ad haec Petrus,Ne vos,inquit, malitia vincat, quae causam inuenerit prouidentiam, & matris amorem: sed vos potius, & ego vobiscum hodie in ieiunio perstemus, & cras baptizabitur. Huic Petri orationi omnes assensii sumus. Maturius a
83쪽
tem multo postridie mane solito Petrus experrectus ad nos ingressias est,iussitque Faustinum,Faustinianum, meque una cum familiaribus se sequi, ut cum ad locu in maris qui opertus esset, peruenissemus, ea quae ad baptismum necessaria uini praepararemus. Clim ad litus ventum esset, inter saxa quaedam quae tranquillum & mundum locum
suppeditabat, eam Patris, Filij, Spiritusque sancti
nomine baptizauit. Nos vero & omnes qui nobiscum aderat, mulierum causa secessimus: deinde mulieres Petrus propter multitudinem alia via in diuersorium praemisit, cum nobis unis ex viri ,
imperasset,ut cum matre atque i, is essemus. Cum ad diuersorium ventum esset,eum operientes,inter nos sermonem conferebamus. Pctrus cum satis diu post venisset, panem acceptum actis gratiis cosecrauit, fregit, primoque matri porrexit, deinde nobis filiis: & ita cum ea cibu cepimus, Deumque qui cibum atque ali metum dat, laudauimus. Tum Petrus qui multitudinem ingressam cerneret, cum sedisset ipse, nosque assidere iussisset, e ponebat, qua ratione ductus, nobis post baptismupraemissis, ipse serius veniisset. Causam autem hac esse dicebat: Simul atque vos, inquit, a me disceL sistis, senex quidam operarius interuenit, qui se
ipse occulens vellet cernere, nec ipse videri. Is cuobseruaret nos, quemadmodum ipse nobis postea commemorauit, ut intelligeret, quidnatum cum
84쪽
in abdito illo loco essemus, ageremus, clam exiit α secutus est. Deinde in opportuno loco, ad me accessit, que cisa salutasset, Equide cum iam pridem te sequi, inquit, & conuenire Vellem, verebar,ne mihi ut curioso succenseres. Nunc vero ea quae vera mihi videntur, si vis comemoro. Cum respondissem,per me ei licere dicere quod ei praeclarum de honestum videretur,nόsque eum approbaturos, etiam si vere non honesta & praeclara es.set illius oratio, praesertim qui egregia voluntate id quod ipsi honestum videretur,dicere voluissc ipse ita exorsus est : Cum vos ad mare ablutos in locum abstrusum & abditum secessisse viderem,
accessi propius, clamque spectabam quidnam in
obscuro ageretis. Cumque vos comprecantes Vidissem, secessi, ac pro ea misericordia, qua in vos permoveor, restiti, ut vobis suaderum,ne in errore versemini. Nam neque Deus est,neque prouidentia, sed ortui, natalique diei cuiusque omnia obediunt atque subiici utur,quemadmodum ego ex iis quae mihi aduersa acciderunt, plane mihi
persuasi, explorata iam pridem disciplina . Noli
ergo in crrore versari. siue enim precere, siue non precere, ea quae ab ortu insta sunt, tibi certe euenient. Preces enim si quid possent, aut bonis assicere, ipse in praestantissimis habere r. Ac nunc nisi te fallit haec vilis & abiecta tunica mea,non derogabis fidem meae orationi. Cum ego florentem
85쪽
aliquando vitam agerem , secundaque sortuna uterer, multa & diis immolabam,& egetibus la glebar, & tamen nec precibus, nec cultu religioneque Deorum fatum effugere potui. Cum quaererem quae ei accidissent ita respondit, Nihil, inquit, nunc attinet dicere:fortassis autem tandem audies quis sim ego,& ex quibus natus,& in quae - - vitae dilcrimina deditimas sim. Nunc hoc docere' - volo, ortui nascentium subiici ac parere omnia. Tum ego, Si ortui nascetium subiiciuntur omnia,
idque ita esse tibi persuasisti: aliud sentis, & aliud
quod illi contrarium est, consulis. Si enim contra, ortum & fatu m ne sentire quidem ac sapere licer, quid frustra in eo operam ponis, ut nobis faciendum censeas, quoa euenire ac fieri omnino non potest 3 Atqui si ortus cuiusque dominatur, nolidare operam,ut mihi persuadeas, ne astrorum dominum colam, qui si velit non euenire nec fieri, euenire non potest. Semper enim id quod subesti ei quod dominatur, necesse habet parere. Colere autem eos Deos qui habentur, fato & ortu do ininante, superuacaneum est. Neque enim praeter id quod fato videtur, quicquam fit, aut euenit:neque
ipsi quicquam facere possunt, cum suo quisque
ortui generali subiiciantur. Haec cum inter nos disputaremus, magna hominum multitudo accessit, tumque Petrus eum intuens, ita locutus est:
Ego & populus meus accepta a maioribus Dei religione,
86쪽
ligione, ptaeceptoque ne ortui crederemus, disciplime dico mathematicorum, ob eam causam noin ea versatus sum. Itaque astrologiam non didi ci: quae autem didici exponam. Hoc enim statuo& profiteot, Dei prouidentia administrari omnia,& unum quenque pro iis quae gera honorem vel supplicium esse reportaturum. Utrum autem hoc tempore, anne postea, nihil ad me, nisi qubd omnino unusquisque fructum capiet eorum qu gesserit. Docere autem non esse ortum aut fatum his licet, Si quis eoru qui adsunt oculis captus sit, aut mutilam manum habeat, vel claudicantem pedem,vel aliquid aliud in corpore, quod a medicis curari non possit, nec ab astrologis,quoniam a logo seculo & ab omni aeternitatu nihil tale accidit, & ego cum a Deo precatus fuero,medicinam asseram: hoc si,ut dixi, factum sit, an non errant δίpeccant ij qui omnium rerum effectorem Deum iniuria & columeliis afficiunci Cum senex quaesiuisset,columeliisne eget vexare, asserere ortui &fato parere omnia: ego apert contumeliam esse dixi. Si enim, inquam,omnia hominum peccata, si impia scelera, ii stagitia ab astris, ut ais, proficiscuntur, & a Deo praescriptum est , ut haec sydera faciant,ut grauia & tristia omnia emciant: prosecto omnium hominum sicclera in eum omnino conseruntur, qui ortum & fatum astris attribuit& affinxit . Senex tum, Veru, inquit, loqueris,sed
87쪽
omni tuae necessaria conclusioni, cui simile esse posse non video, mea repugnat conscientia. Ego enim qui astrologus sum & Romae primum habitaui, deinde coniunctus fui amicitia cum quo dam qui genere ad Caesarem attinebat,eius atque coniugis ortu ac fato probe notis, cognitisque& inspectis eorum actis, quae eorum ortui & fato responderent, una, tua tantum oratione adduci non possiun, tibi ut assentiar. Erat enim ipsius or- . tus affectio teperatiόque eiusmodi,ut adulteras γ inore insano ad seruoru costupratione impelleret, di in peregrinatione, in qua interirent. quod etiarita accidit. Cum enim capta esset serui sui amore nec vituperationem ac dedecus ferre posset, alio nescio quo fugit eique nupsit, atque in marisu mersa est . Cum qii aerere, qui sciret eam cum su-
gisset,in aliaregione seruo nupsisse primu, deinde cum nupsisset, interisse: senex sic certo scire confirmat, is qudd nupsisset, cum nec ea amasse quidem sciret, sed post eiu discessum, inquit, viri eius frater omnia mihi de illius amore narrauit, seque qui clarus estot, & pr erea frater, nuptias colaminare no isse, quanquam illa infelix si ut dei vellet,& ipseni Nereretur,atque ignominia. Neq;. enim ςst quaobrem querar eamJortu &fato coactam haec & facere & perpeti.Somnium verum an falsum sin exit, non queo dicere. Commem*rabat enim ide meus fratqueam dixisse, perquiς-
88쪽
' DE REB. GESTIS B. PETRI. 83tem sibi visum esse qui iuberet ipsani quam pri mucum liberis Roma excedere. Vir autem qui eam cum filiis saluam esse cuperet, primo quoque die
eos Athenas erudiendos misit una cum matre a
que seruis, retento apud sic tertio filio, quod eum oraculu diuinum esse cum eo fuisset. Cum longulepus praeterisset,ex quo nullas accepisset ab ea literas, cu interea stpe Athenas misisset, me sibi adiuncto comite, ut qui ei omni uessem fidelissim eius quaerendae causa prosectus est. Ac multaru quide calamitatu & periculoru in profectione me illi si citi participemq; praebui, quod mihi in mente v
niret, ab eo veteris felicitatis suς me unu ex omnibus socium habitu, cum ei charissimus ex omnibus amicis essem. Romaque ipsa cum nauigauis. semus,tandem in haec Syri ae loca perueninuas:a
que ille quidem non ita multo pdst rerum melio.
rum desperatione excessit e vita. Ego autem qui illuc veni,victum opere manuum adbuc paro. Hςcctim senex dixisset,Petrus,Cum, inquit, cum senet quem iste diseret,ex eius oratione, patrevestrum tesse intelligerem, cum eo sermonem praeterest Eabere nolui, dum vobis sum com municarem, nisi quud ciὶ mxx eo quae ad allius profectionem pertinebant, cogi ouissem , mpamque cxposuissem maioris fidei causa, hoc tantum quaesiui, quod cia.
89쪽
sto, Faustino, Faustiniano, Clementi, & Matthidiae,& miseratione ductus, oppleui lachrymis os meum,dimissaque multitudine ad vos me contuli, ut postquam de aliis rebus vobiscum egissem, de iis etiam communicarem. Ante prandium autem haec exponenda vobis non censui, ne dolore victi in baptismi die, ex quo etiam angeli laetitia afficiuntur, lugeretis. Clim haec Petrus dicere Unobis omnibus atque matri obortae sunt lachrymar. Ipse qui lachrymantes nos cerneret, Nuc, inquit, unusquisque.vestrum metu Dei adductus, ea quae a me comemorata sunt,forti generosoque animo ferat.Non enim hodie pater vester excessit e vita, sed iampridem, quemadmodum vos coniectura ducti exposuistis. Hanc Petri orationem excepit mater, quae non ferens dolorem, cum magno es more, Heus tu, inquit, vir, quam tibi chari eramus Is iudicio ille quidem a vita migrauit, nos autem qui vivimus, lucem aspicimus, & cibum interim capi mus. Nondum illa hu n c unum clamorem absoluerat, cum senex ingreditui, eodemque temporis puncto, quo clamoris causam quaerere vellet, conspecta uxore, Quid, inquit, hoc est 3 qua videoὶ clim propius accessisset, acriusque vidisset, ac visus esset,eam complexus est. Vterque repen-rino gaudio obmutuit, cumque loqui niterentur, in ea taciturnitate coniuncti nimio gaudio se ipsi cohibere non poterant. Mater multo post, Habeo
90쪽
te,Fauste inquit, in omnibus suauissimum. quonam modo Viuis,quem paulo ante mortuum esse audiuimus. Atqui hi sunt liberi nostri Faustinus& Faustinianus, & suauissimus Clemens. Quae cum dixisset,nos tres in euincurrimus, eique osculum tulimus, eliisque sermam obscure quodammodo agnouimus. Petrus qui ea omnia cerneret, Tune es Faustus,inquit,huius vir,& illius liberorum pater 3 Cum se ille esse dixisset, Cur ergo, i quit,tuos mihi labores, ut alienos exposuisti,commemorata molestia & sepulturaὶ Pater ad haec respondit, Cum Caesarem nquit, propinquitate attingerem, nec id resciri vellem, in alio quodam narrationem expressi, ut ipse quis essem non agnoscerer.Intellexeram enim, si agnitus essem, fore ut.
ij qui in loco illo principes essent, cum id cognouissent, me reuocarent, quod Caesari gratum facerent, pristinaeque vitae felicitato mihi rursus redderet: cui omni ratione antea nucium remisissem, cum sine charissimis liberis meis in rep. esse, aut vivere omnino non sustinerem . Cum Petrus hoc loco eum ista fecisse, ut statuisset, diceret, quaer retque, utrum de ortu & fato, quae dixisset mentiens confirmaret,an ut verusZPater,Non,inquit, apud te mentiar. Confirmabam enim tanquam vere fatum esset. Sum enim non ignarus illius percepti Mathematicorum: sed mecum suit quidam astrologus clarissimus AEgyptius Arnubion no-