장음표시 사용
291쪽
Lembos praeterea & scaphas cum tormentis singulis in fluuij locis opportunis
constituit. Nondum enim debellatum crediderat, &quasi adhuc graue certa men instaret, omnia summo studio comparabat. Sequenti die aedes regias op- pognate constituit. Sed Rex proxima illa nocte cum Omnes opeS, quas potuit, at portandas in mediterranea loca curauisset,aufugerat. Cum Lusitani milites in Regiam se illius diripiendae gratia contulissent,eamque exinanitam repense sent,ea re grauiter offensi,illam coniectis undique lacibus incenderunt.Hostes, adhuc enim supra sex hominum armatorum millia in urbe remanebant,in nostrosi petum saepe dabant : sed cum damnum nullum intulissent,&cladem non mediocrem accepissent,aufugerunt.Albuquerulus,rico, in quo Vtetimularata habitabat,& domibus Ninachetuensis,&Iaoensium,& reliquorum,qui in fidem recepti sueran t, exceptis,urbem diripiendam militi cocessit. Praeda ingens fuit, supra tria millia tormentorum capta sunt armamentaria erant vatio commeatu,& in strumentis bellicis,& m itionibus reserta. Haec omnia,quae ad classem reficiendam, & urbem muniendam pertinebant, miles non attigit.
Et tamen quinta praedae pars, quae ad Regem pertinebat, ducentis millibus
aureorum numorum aestimata fuit, quan uis nec aurum, nec argentum,quod
occultari potuit, miles in medium contulisset. Vnde constat, si Rex & mercatores opulentissimi opes sitas post primum praelium ex urbe in mediterranea loca non traduxissent, tantam praedam futuram fuisse, quae auaritiam infinitam militum satiaret. In his tamen praelijs ε nostris circiter octoginta ceciderunt. Rebus ad hunc modum gestis, Albuquercius mercatores, qui arma nostris non intulerant, ut urbem incolerent, fauoribus allexit, omnibusque Dbertatem, Ieges suas rostituit. Saracenis Vtetimularajam, reliquis gentibus, quae simulacra colebant, Ninachetuensem praeposuit: ut tamen ab illis ad Lusitanos magistratus prouocatio esset,instituit. Et cum Regem circiter passuum triginta millia prope flumen, quod in urbem influebat, munitiones excitare percepisse simanum comparauit,eoque duces misit,qui munitiones disturbarent, i hostes dispellerent. Praeda inde non mediocris abducta,& elephanti septem capti sunt. Rebus ita constitutis, in eo neruos omnes Albuquercius in tendit,ut arcem aedificaret.Materiam luppeditabant sepulchra Regum & Principum, & aedes magnificat belli impetu disturbatae: operas seruorum multitudo facile praebebat, &ipse operi vigilanter instabat,ita,ut opus intra breue tempus ad tectum perueniret. Porro autem comitate & orationis lenitate perfecit, ut magna hominu multitudo urbis colendae gratia undio; conflueret. Illis praeaterea leges dedit, pecuniimq; ex auro &argento conflanila & cudendam, insignibusque Regis Emmanuelis signandam curauit: &ex stanno etiam mone.
tam instituit, grauissimaque poena sanxit, siquis alio genere pecuniae deinceps
Vteretur. Lassarnanes , qui rerum maritimarum apud Mesacae Regem praela-ctus extiterat, cum urbem non modo captam, sed legibus A moribus
292쪽
iv constitutam, Regisque Emmanuelis imperium optime sundatum cerneret, Regemque litum e vita decessisse dolore enim consectus interierat animaduerteret, ad Albuquercium legatum misit, per quem postulabat, ut opera illius uteretur. Se namque non minore studio pro Regis Emmanuelis amplitudine quodvis periculum aditurum, quam pro defuncto Rege multis in locis adierat. Fuit ea legatio Albuquercio grata, dataque fide illum euocauit. Sed cum multi vererentur, ne si is in urbem rediret, aliquod maximum munus illi committeretur , inuidia ducti, hominem per literas absterren t, atque persuadent, Albuquercium de interitu illius cogitare . Interim Odoardus Fernandus, qui ad Siamensem Regem missus fuerat, cum Stamensi legato reuersus est. Fuerat Lusitanus a Rege comiter acceptus,&muneribus ornatus.
Legationis autem , quam Albuquercio Stamen sis exposuit, summa haec erat. Regi gratissimam fuisse illius victoriam: Emmanuelis Regis imperium amplificatum cupere,&gentis clarissimae vicinitate delectari, nullumque se ossicium in omnibus rebus, quae ad commodum & dignitatem Albuquercij, dc Lusitanorum Ducum pertinerent, hominis amantissimi praetermissurum. Cum hac legatione Albuquercio dona misit, nempe aureum poculum, dcensem cum aurea vagina, & annulum, in quem erat gemma maximi pretij satis eleganter inclusa. Albuquercius per eundem legatum Regis matri ampla satis munera misit. Siamense regnum oram serme omnem extremae Indiae, quae ad ortum Solis spectat,& ad Septentriones inflexa, sinu maximo, Sinarumque termino occidentali definita est, amplectitur: & inde ad Occasum cum regno Peguen si coniungitur. Promontorio autem, quod Malacacirciter centum&viginti passuum millibus abest, superato, Malacam etiam imperio, ut diximus, continebat. Duodecim millia elephantorum habere dicitur,e quibus quatuor millia semper ad subitos bellorum casus armata sunt. Ad hunc Albiaque us, ut pax sanctiore foedere firmaretur, legatos misitAntonium Mirandam AZeuedium,& Odoardum Coelium, cum muneribus
Regia magnificentia dignis. Alius deinde legatus a Iaoensi Rege Malacam
peruenit, cum mu neri sus, quae militaris viri speciem reserebant. Hastas enim
continebant, & bellica facinora, quae Rex ediderat, in stromate gossipino depicta, & aenea tympana,quibus apud gentem illam in bellis certamen acuitur. Similiter alij legati a Regibus finitimis,& a Zamatra, item a Rege Peguensi, cuius imperium, post Gangem fluuium, ad Solis occasum pertinet, &latisi
simis illius orae terminis continetur . Alij Reges pacem & amicitiam petebant, alij libenter se Regis Emmanuelis imperium accepturos ostendebant. Omnes Albuquercium laudibus exornabant, & muneribus etiam oblatis studium nominis illius,quo
erant vehementer, Ut apparebat,
293쪽
fore India geruntur, in citeriore res Gocnscis in angustias adductae sunt. Tabaimus enim Dalcamus inpossessiones, quae Regis Emmanuelis nomine in continenti fuerant occupatae,Puleiacamum cum tribus millibus militum, quorum maxima pars Turcae fuerunt,
immisit. Contra hos Metraus & Timoja , qui Lusitanorum partes sequebantur, quatuor hominum millia, & quadraginta equites eduxerunt. Principio quidem Puleiacamus in sugam versus fuit. Sed cum copias dissipatas collegisset, in hostes incautos inuasit, &Melinum atque Timolam in effusam sugam coniecit. Hi ad Narsingar
Regem, cum exercitum maXima ex parte concisum cernerent, & alium comparare minime possent, se contulerunt. Timoja, Melino deprecatore, a Nar'
singae Rege veniam impetrauit. Deinde contra fidem, ut rumore dissipatum sitit, Rex illi caedem per ministros fraudulenter intulit. Hac victoria sublatus Puletaramus, insulam traijcere constituit: atque primum insulae habitatores ad desectionem solicitauit. Illi fidem violare noluerunt. Hoc suit Crisinae indicio sis erat inter incolas opib us & industria princeps, & vectigalia tractabat)ad bellum, qui praesectus urbis erat, continuo delatum, is aditus insulae muniuit, eaque praesidia disposuit, qui sus hostes omni aditu prohiberet. Sed
cum Puletaramus noctem unam pluviam & caliginosam,& tempestatibus infestam obseruaret, copias per loca, quae magis immunita esse cognouerat, ratibus transmisit. Duas Lusitanas naues cum tormentis omnibus cepit, mi
lites Lusitanos, qui nimis acriter obsistebant, occidit. Reliqua incolarum praesidia in urbem diffugiunt. Puleratamus excogitat, quomodo ea L u si ta norum praesidia, quae erant in urbe, soras exire cogeret, ut ita in urbem praesidio nudatam in uacieret. Colebiquium sis unus erat ex incolarum Ducibus, quiveetigalia Recia tractabant per unum e suis ad copias educendas persi descconatus est. Minister huius fraudis, Puleta mi nomine stuppresso, sic enim erat iussiis, Colebiquium alloquitur,& quasi transfuga , qui Gratiam purpuellet,nunciat ducentos Turcas in oppidum Hiiod Goa vetus appellabatur,ta uasisse. Incolas eos undique circumuenisse aurcas erumpere conari. Si sub et sidium
294쪽
sidium firmum mitteretur, Ere, ut nemo ex tureis cinderet. Rabellus Iacobum Pernandum Fariam exploratum miserat: de mane cum acie instructa, ut, si opus esset, in hostes inueheretur, Fariam opperiebatur, cum fraudis minister i ii teruenit,& ea,quae fuerat tu istas, exposuit. Rabeli us Coiebi quium,quid sibi videretur, interrogat. Is auctorem sibi minime fide dignum existimari dicit. At Rabel lus iuuenta,& audacia, reique bene gerendae fiducia, & optimis succeltibus facinora enim non pauca in bellis seliciter ediderat) erectus, facile in fraudem impullus fuit. Itaque minime lectato Fatia exploratoris aduentu cum equitibus quinque & triginta, & Inuis quingentis egressus est Proditor clim se ciuibusdam aperui flat, abscessit. Indi cognita se de substiterant. Id Rabellus cum multum in via processisset, non animaduertit. Clim vero iugum collis superasset, tredecim tantium Indis se stipatum vidit. Inde circiter mille tot enliis intuentibus esse videbantur) hostes conspicatus est. Eos autem equites quinque in ordinem cogebant. Ibi rursus Rabellus de Colebiquio quaerit, quid sibi videretur. Male, inquit. Transfuga minime comparet hostes sunt multo plures, quam is nunciarat nostri metu perterriti, substitere: fraudem esse hominis perditissimi suspicari possumus. Idcirco in urbem redeundum censeo. Ego tamen in omni consilio , quod sequutus fueris, me comitem fideli stimum sine ulla recusatione praestabo. Deinde cum Rabellus reliquos interrogaret, & nemo responderet verebantur enim, ne si utile consilium darent, id non prudentiae, sed timiditati tribueretur Rabellus inquit, Agite commilitones: naec est dies, in qua quantum sit in unoquoque virtutis, apparebit. Vir quidam nobilis, qui Emmanuel Cugna appellabatur, orationem illius excipiens, Haec est, inquit, sententia, quae mihi maxime placet. Omnes deinde e colle descendunt,& hostibus appropinquantes,concitatis equis tanto impetu in eos inuecti sunt, ut omnes in litus, uni Puletaramus maiores copias e continente venientes excipiebat, compellerent. Tantus autem erat hostibus metus iniectus, ut multi cum se in mare deijoerent, obruti fluctibus interirent. Puleiacamus eos ab essiis a fuga continere non poterat. Ex Indicis copijs ducenti tantum hi autem Malabares erant) aduenerant,&cum Lusitanis coniuncti, hostes metu dissipatos insequebantur. Hostes trecenti caesi sunt. Erant in summo colle parietinae . AEdes ita corruerant, ut magna parietum pars adhuc integra permaneret. Puletaramus in eas cum turcis octogin-xa, quorum pars pedites, pars equites erant, se a fuga recepit. Eos Rabellus confestim adoriri constituit. Colebiquius Rabellum a conatu deterrere conatus est. Dicebat enim Puletaramum intus latere: homines esse cum illo fine sortes, de rabie atque desiperatione quodlibet magnum facinus, si cominus res gereretur , ausuros. Itaq; praestare, eminus eos sine ullo periculo sagittis configere. Sibique illam prouinciam deposcebat. At Rabellus victoria insolenterelariis, cum consilium prudens aspernaretur, cum equitibus quatuordecimi T i reliqui
295쪽
eum duabus ex partibus aggrediuntur, & equum hastis consediunt, & illum ruina vehementer oppressum interimunt Simili casti Emmanuel Cugna eius dem temeritatis poenas luit . reliqui ex omni parietinarum ambitu pulsi sunt.' Hostes eos insequi noluerunt. Erat enim periculum,ne si rursus praelium re nouaretur,propter suorum trepidationem in summum vitae discrimen inciderent. Itaque satis habuerunt eo die duos viros primarios occidere, & rcliquosa capitibus suis auertere. Eo die satis perspectum fuit, quantum inter bonum Ducem, & strenuum militem interesset. Rabellus enim cum esset in armis acerrimus, ea temeritatis signa dedit, ut multi consilium, quo fuerat ab Albu quercio Goae praepositus, improbarent. Colebiquius autem eo die laudem viri sortis & sapientis D ucis obtinuit Nam & valde strenue dimicauit, & optimuconsilium dedit,cui si Rabellus obtemperasset,nunquam in calamitatem incidisseti Reliqui omnes in ordinem reducti,Goam incolumes peruenere. Ibi communi consilio Franciscus Panto ja delectus suit, qui ciuitati praeesset. Is in quo quidem pusilli&angusti animi significationem dare visus est blatu munus repudiauit. Non enim in eo statu res Goenses esse dicebat,ut quisquam vir prudens ciuitatis tuenda, curam sit pere deberet. Nobilitas & ciues uniuersi eam prouinciam ad Iacobum Mendeatum Vascocelium detulere. Is cum munus animo sane confidenti suscepisset, omnia, quae ad urbis tuendae defensionem necessaria videbantur,admodum strenue comparauit. Omnem come tum,quem potuit,in urbem intuli munitiones instituit, vigilias disposuit, o milia impigre & vigilanter administrauit.Crisina vero cum ab illo,ut intra mu' ros cum suis admitteretur,enixe contenderet,id facile consequutus est.Ducenti tantum Lusitani,& Indi ex foederatis sexcenti in urbe tunc inerant . His exiguis copijs erat bellum lustinendum, & obsidio etiam,si opus esset, toleranda. Puletaramus vero insulae totius possessionem occupauit.Porro autem Benastarinum est id oppidum in insulae aditu, qui ad Austrum pertinet, satis ad commeatum ex continenti subvehendum, & copias arcessendas opportunum castris delegit. In eo loco arcem instituit: maxima illius standamenta iecit: eani, que ad summu perduxit, & tormentis ingentibus, & omnibus bellicis instru mentis atque praesidijsegregie muniuit, ut inde tam acri bello Lusitanos vexaret, ut insulam deserere cogerentur. Et interim nunc aperto Marte, nunc ex in-sdijs ciuitatem oppugnabat.Sed Vascon celius illum perpetuo repellebat.Franciscus vero Peretra Berredius cum triginta viris Lusitanis eo se contulit. Cuius aduentu,tanta erat homi num penuria,Vasconcelius mirifice i tatus est.At Pu letaramus clim bellum extraheretur, Zabaimo suspectus esse coepit. Neque
296쪽
illi exercitum traderet, imperauit. Puletaramus ea ignominia grauiter offensus, imperium Zabaimi contempsit. Rogalcamus,ut Puleiacamu castris exue
ret,ad Vasconcelium literas dedit,quibus dicebat, Puletaramum Zabaimi iniussit in possessiones in continenti sitas, quae ad Emmanuelis imperium pertinebant, inuasisse, 6c in insulam traiecisse. Se cum exercitu venisse, via puleiacamo tanti facinoris poenas expeteret. Si Vasconcellus illi opem afferre vellet e Puletaramum intra paucos dies ex insulae finibus expulsurum. Spem deinde ostendebat libertatis Lusitanis illis, qui apud Tabaimum capti detinebantur. Ii erant,qui facto naufragio,in Dabiiss litus euaserant. Vasconcelius fidem homini perfido confestim adhibuit. RoZalcamus illius ope confirmatus, Phileta- ramum facile stuperauit. Quo facto tantum abfuit, ut RoZalcamus in fide permaneret, ut potius Vasconcello serro flammaque minitaretur, si non protinus urbe excederet . Bellum ita redintegratum multarum difficultatu causam nostris attulit . qui tamen ita hostium impetum ab urbis moenibus reprimebant, ut iam non auderent illi ad muros accedere. Hyems appetebat, quae cum stin illis regionibus valde fetia atq; turbulenta, maritimos exitus intercludit. Mi xi interim pars magna corruit. Illa ruina Rogalcamus debellatum esse credidit. Itaque ad eam partem, quam muro nudatam aduerterat, copias admouit. Ibi
atrox praesium commissum est , quod ad vespeium perductum fuit. Multi ex hostibus cecidere, & e nostris etiam nonnulli, inter quos Colebiquius sortissime dimicans, andis unius ictu percussus occubuit. Rogalcamus cum vi ciuitatem expugnare non posse astu ut eam caperet,summo studio contendebat. Perpetuo autem tubarum concentu, dc simulata incussione nostros vigilare
cogebat, ita, ut peruigilio consecti,passim deciderent. Ioannes Machiadus,cuius antea mentio non semel facta est, cum apud hostes adhuc habitu & specie. Turcica versaretur, agmen unum ducebat. Is Vasconcelium per literas admonuit , Ut in locum,quem arbores binas appellant,cum primum tuba perstrepe-'t, copias educeret. Fore namque, ut facillime turmam hostium, quae cu tubicine ibi solita erat consistere,profligaret . Factum est ita . Multi ea nocte caili, reliqui in fugam compulsi sunt,&muri pars,quae collapsa suerat,inaedibili celeritate resecta. Nostri interim fame grauissima laborabat. Nam & hyems erat
impedimento, quo minus commeatus in urbem invehi posset: & Zabaimus om nes insulae aditus oblessos tenebat, ne cibaria ex continenti importarentur. La fames multis occasionem attulit Christianae religionis abiurandae, qui ad RoZalcamum nocte confugiebant, & in Mahumetis nomen iurabant. Hi septuaginta suerunt, qui fidei & religionis i m memores, ut corpus ad breue tempus alerent,animos in pestem sempiternam furenter & impie detrudebant.Inter quos quidam homo honesto loco natus, cui nome erat Fernandus Lupius,
extitit. At Machiadus , qui se ad eum diem Turcam simularat,chm videret homines Christianos Sanctissimam c u st i s T i religionem detestari, dolore exi ps T 3 mium
297쪽
mium capiebat Ea verδ indignitate commotus,eo tempore,quo Christiani fame consedit,& in extremas angustias adducti videbantur,ut fidem suam factis ostenderet, voluit eiusdem laboris de aerum nae societatem inire. Is duos filios ex muliere Saracena susceperat, & utrunque per se aquis lustralibus i n C A R i s T inomenexpiarat. Hos ad se perduci iussit, ut secu in 'rbem intromitteret.Quod cum exequi minime posset,sicinus edidit valde miserandum. Maluit enim in sanguinem suum sevire, quam pueros infantes se ita Mahumetis pestifera imbuendos,in hostium potellate relinquere. Itaque nocte Vtrunque suffocauit. Mane vero casum filiorum acerbissimum deplorauit, & s iam calamitate cum
multis lacrymis lamentatus est: dicebatque filios lamiarum pGstigijs suisse
miserabiliter extinctos. Deinde cum fingeret, se molestiae leuandae gratia velle per insulam vagari , cum Lusitanis aliquot captiuis, & cum ii iis, qui Christi religionem execranda perfidia violarant, ad urbis muros accessit. Ibi orati nem luculentam habuit,qua de vi K breuitate,de sempiternis supplicijs,de gloria immortali disseruit,& omnes adhortatus est,ut mallen t in vita misera & caduca,laboribus breuislsimo temporis sipatio definitis torqueri, quam in futura suppliciis sempiternis excruciari. Orationem eius nemo ex illis, fui a religione defecerant,ad aures admisit. Ipse vero cum captiuis Vasconcelij fide,quam antea, cum primum id induxerat in animum, acceperat, in Urbem ingressus est. Eius aduentus non modo laetitiam Lusitanis attulit ted animos etiam illorum
ad spem salutis erexit. Id enim numine diuino factum suisse credebant ; quod cum illis praetens adsuillet, non dubitabant, quin salutare praesidium esset intra breue tempushominibus amictis,qui opem illius implorabant,allaturum.
RoZalcamus urbis oppugnationem non intermittebat . Cum vero Vasconce-lius intellexisse eum in loco considere,ex quo ciuitatem quatere tormetis maximis imperabat, cum equitibus octoginta in illum inuectus est 5 cum utrin- . que fuisset acerrime dimicatum,nostri tandem impressione facta hostes fuderuntμ ita in urbem saluis omnibus reuersi sunt. Aliqui tamen vulnerati sue re. Rogalcamus ea nostrorum audacia perturbatus , spem expugnandς ciui tatis abiecit. Itaque oppugnatione prorsus omissa, in eo pugnabat, Vt nostros fame ad deditionem compelleret. Vasconcelius aliquid audendum ratus, Fran- .ciscum Berredium,quanuis &anni tempus,&hostium vigilantia summu periculum nauiganti proponeret,in Baticalam misit, ut inde commeatum adue heret. Benedius longa naue , cui praeerat,euectus, imperata tanta vigilantia &industria consecit, ut cum kalendis Iulij Goa solueret, eodem mense viginti parones cibarijs onustos Goam,hostibus inuitis, induceret. Ad hunc modum fames depulla,&homines recreati sunt. Haec quidem in Goensi bello gereban-aur. At Begiensis,ut fuerat ab Albuquercio iussus, coloram petijt in cursu nauem unam cepit,& Albuquercium,ut habebat in mandatis,aliquot diebus e pectauit. Cum vero illum ex diuturna mora minime in Arabiam eo Anno na-
298쪽
urgaturum esse cognditisset,ad Zacoloram naues appulit,&arcem disturbauit.&homines,&tormenta,&munitiones,, c commeatum in naues imposilit inde in Armuatum vela dedit, ut tributum exigeret. Tributum fuit illisne ulla reculatione periblutum, & honores non mediocres attributi. Inde in Indiam nauigauit,&in fine mensis Augusti Goam peruenit . Illius aduentus fuit uni uertar ciuitati gratissimus. Ducebat enim centum Lusitanos sanos atque bene ualentes, & bellandi peritissimos. Principio mensis eiusdem redierat ex in .sela Sancti Laurentij Ioannes Serranus, & Pelagius Sala,qui simili ratione ma snam Letitiam ciuibus uniuersis attulerant.Emmanuelitem Laceres,qui cum sex nauium classe,ut oram Calecutiensem infestam faceret, Indicum illud mare peragrarat, cum primum per anni tempus licuit, in eandem urbem commeatum varium & multiplicem, & ducentos milites Lusitanos induxit. His
pnesidijs ciuitas erecta, hostium conatus pro nihilo putauit. Mense deinde Septembri , Christophorus Brittius in urbe similiter aduectus est. Is decimo no no die me sis Aprilis Olysippone ductu Garsiae Norognae soluerat.Garsa namque Norogna, filius sororis Albuque i , cum classe sex nauium missus in Indiam ab Emmanuele fuerat. Quatuor ex illis in Morambiquens insula hyemauerant, duae tantum in Indiam transmiserant. Vna, cuius Arius Gama nauarchus erat, Cananorem petijt, Brittius Goam delatus est. Interim RoZalcamus bellum non segniter administrabat. Praelium tande , in quo Brittius primum agmen duxit, satis acre commissum est: hostes fusi fugatiq; sunt,& --
gna eorum pars a nostris , qui eos insequuti stant,serro concisa. Hoc praelio monitus Rogalcamus,sese deinde a confligendo continuit. Satis habebat,insulam praesidijs tenere, Scarcem summo studio munire. Ea arce persecta, in eam co- meatum&munitiones conuerit,& tam valido atque firmo praesidio muni- iit, ut nulla ciuitas, aut castellum, quod ad Zabaimi ditionem pertineret, csset cum illa roboris multiplicis firmamento comparandum. Duae interim na uesa Melichiario missi cum magno fiumenti dc orizae numero Goam peruenere. Melichiaχius enim cum acciperet nostros inopia laborare, naues illas, venostros inopia leuaret , ad Vastoncelium misit: seque omnia, quae in rem Regis Emmanuelis essent, summa voluntate persecturum, multis verbis osten dit Melichiario gratiae, ut par erat,actae simi, & munera etiamissa. Belli deinde ratio mutata est. Nostri namq; excursiones in arcem Benatarinensem cie 'bro faciebant, &, an eam expugnare possent,siepe tentabant. Dum haec in India geruntur,Pontifex Maximus Iulius secundus concilium Pisae celebrandum
literis publicis indixit. De rebus, quae in concilio erant Regum Hispanoru nomine tractandae, RexEmmanuel cum Rege Fernando per legatos egit. Fuit p terea nego iii aliud maximi momenti, quod erat per utriusque legatos agitandum. Erat sub id tempus in Castellae regno vir quidam valde nobilis , cui nomen erat Petrus cogmento Bastardus.Issueratauctor existimatus dissensio
299쪽
inum quarundam,quae inter Fernandum Regem , post Ilabella uxoris obiturii; cum Pnilippo Rege Maximiliani filioJernandi ipsius genero,concitatae fuerat
Philippo autem mortuo, cum Petrus Fernandi offensionem pertimesceret ,in regnum Fessense concessit. Ibi cum apud Barraxam diuersaretur, cuius luc norimen in illa Mauritaniae parte erat maxime & virtutis & potentiae magnitudine celebratum,fummam cum illo familiaritatem contraxit. Barraxae autem gratia,cum is se mediu perliteras interposuisset , Fernandus omnibus Petri erratis clementer ignouitPetrus cum Barraxae literis ad Fernandu reuertus est. Literaiaru lentetia huc in summa pertinebat,ut Fernandu ad bellum Fessense plurimis, verbis hortaretur. Ad id vero Barraxa operam sua sollicebatur,sub ea conditione,ut Fesse Rex cu eo tributo,quod Fernando villam esset, ab eo crearetur. Hartiterae Fernando,ut prae se tulit, non ingratae ceciderunt. Itaq; Petrum cu literis ad Barravim de eadem re continuo rem ilit.PetrusAlcasIarem Saguerlum,quet ciuitas tunc Regis Emmanuelis imperio continebatur, se cotulit,& ab Roderico S la,qui lucissi urbi praeerat,hospi taliter acceptus est. Ibi csim Soula Petrude caula itineris illius percontaretur,isse dixit in grauissima Regis Fernandi o sensionem,no peccatis suis,sed malevoloru hominum sermonibus rursus inci disse,&ideo Fellam dilcedere .Rodericus Soli cum esset mira sagacitate predi tus,dc in Petri verbis mira inconstantiam perciperet, & aliquid etia suspicione
consequeretur, homine secum tantisper retinui dum literas, quas ad Barraxa serebat,arte surriperet,atq; resignaret. Eas deinde descripsit, & iterii summas tertiaco signatas,in loco,unde fuerant sublatae, reposuit, hominemq; dimisit,&literaru exemplum ad Emmanuele perserendum curauit. Id quod animo Fernandus agitabat,Emmanuel indignissime tulit. Erat enim contra pactionem,qua: de regionum diuisione inter illos facta suerat.Pactionis au te illius vi regnuFessensie ad ius Portugaliae pertinebat. Vt igitur illum ab ea cogitatione reuocaret legatu in Castellam misit. Fernandus interim classem maxima coparabat:& quorsum eam instrueret flentio coprimebat. Sed tantum dicebat, sibi esse in animo,quos possiet hostes Christiani nominis bello premere.Sub id tempus Fernandus literas a Pontifice Iulio percepit,quibus ide Pontifex significabat, tecum Venetis,& Heluclijs,&Maximiliano Caesare,c6tra Ludovicii Galliae Regem societate coire.Maximum vero belli firmamen tu Fernandi ipsius societate cotineri .Qua propter abillo cotendebat,ut vellet ijs de foederibus alligari.Albter enim regnu Neapolitanti,ne de manibus illius elaberctu esse maxime sormidandu.Tulit illud permoleste Fernandus. ut tamen regni Neapolitani praesidia firmaret,se sociu foederatis ascribi sustinuit. Emmanuele deinde ad eiusdescederis societate inuitauit.Emmanuel assentiri nullo paeto voluit. Imo cu sub id tempus sex Gallicae triremes Duce Petro Ioanne Olysipponem appulsis suissent,is Ducem comiter accepit,&comeatu iuuit: quod Fernando oliensionem
haud mediocre fama vulgabat attulisse. Verum has offensas&utriusq; probita & assinitas
300쪽
ais&assinitas obliterauit. Classis tamen,quam mandusat in Mauritania transiret,instruxerat, Italicis motibus impedita,Emmanuel easblicitudine,quata nisu illius distinebat,omnino liberauit. Eodem anno Henricus Britanis Rex legatos in Lusitaniam misit. Legatio nihil aliud continebat, quam singularis amicitiae signit,& foederis antiqui sacramentum, cognationis & assinitatis memoria renouatum. Dum in Europa tempus in his rebus teritur, Albuquercius nouos Malacae motus iudicii seueritate compescuit. Vtetimularaja,qui cum illo foedus egera ut dictum est,opes summas habebat,& regnum, cum esset intoleranda ambitione praeditus,affectabat.Et iam antequam Albuquercius Malaciam oppugnasset, id molitus sepe fuerat,vi Regem insidiis pelleret,& ipse locuillius occuparet. Id tamen illi minime processerat. Id sub Albuquercio feliciti se pesiecturum confidebat. Cillitatem enim externis &longinquis praesidiis diu teneri,dissicillimum fore statuebat:& vel propteramplissimas opes, d quas ipse peruenerat,vel propter Albuquercii voluntate,qua sibi devinxerat,vel propter ingenij calliditatem,qua sibi omnia sepenumero proponebasi imperium
ciuitatis ingeti spe,& inani quada fiducia deuorabat. Sed cum animaduerteret ciuitatis statum, S: formam reip. & munerum discriptione, longe aliter, quam suerat opinatus,ab Albuquercio collocari, & arcem munitissimam sic a fundamentis institui,ut no facile sibi foret id quod animo designabat efficere, aliam
sibi rationem sceleris ineunda existimauit. Mahumetes Rex dolore nimio pro pter ciuitatis amissionem, ut diximus,excruciatus obierat Is ad quem eo mortuo regni haereditas iure veniebat, pulsus silerat. Vtetimularata cii eo per literas agebat,ut bellum compararet,se namq; opibus & clientelis, & artibus etia perseeturu,ut Lusitanos facile pelleret. Haec omnia cum occultari difficillime possint,maxime ubi quisb: victoris animii sibi cociliare studet, saetia esst,ut utrius': literae ultro citroq; millae in Albuquercij manus peruenirent. Id Albuquercius summa taciturnitate copressum cum Antigio solo comunicauit.Cupiebat autem homine comprehendere,quod propter illius summam potentiam fieri nopoterat,nisi eum in arcem aliqua ratione pertraheret. Quod Vtetimularaja sacere recusabat. a praeterquam quod illum sceleris conscientia timere compellebat,intelligebat de tyrannide illius apud Albuquercium stequentes querimonias haberi. Euenit interim,ut Persa quidam certii munus ab Albuquercio flagitaret. Resipondit ille,se nemini publicum aliquod munus,nisi primarios ciuitatis viros,primum consisseret assignaturum. Principes igitur ciuitatis acciret,& tum demum te de illorum lententia, quod optimum factu esset, libeti Limo decreturum. Persa cum esset Utetimularajae valde familiaris,& suspicaretur,illo ad Albia quercium perducto, se omnia quae vellet impetraturum, hominem cum filio atque genero, qui coniurationis erat participes, ad Albuquerciti facile perduxit. Non eni m statim ossicio, veru Sc honoris illius specie pro uocati sunt, ut minime uentum illum vitarent.Illis ad hunc modum intromissis iniecta. T s vincula