장음표시 사용
301쪽
vincula confestim sunt, & iudiciu ordine solito costitutum patroni qui causam illorum defenderent, assignati. Capita accusationis praecipua haec eranti Quod regni haeredem ad regnum armis repetendum,&arcem eX pugnandam,& exitium Lusitanis afferendu solicitasset: quod Lalamanam ab ossicio,quod Emmanueli Regi praestare cupiebat, auertisset: quod illius consilio Icelus in Siquetrae pestem atque perniciem conflatum fuisset: quod multis Lusitanas , qui cum Siquetra fuerant,crudelissimae caedis causam attulisset: quia opera iulius Christiani quidam ex illis, ctam multis incommodis premerentur, a Christi religione decelsissent: quod gener illius atque filius , qui cum illo vincti tenebatur,illius auctoritate permoti, eiusdem sceleris focij dc administra tallent.
Vtetimularaja quaedam negabat, quaedam vero manu conuictus negare non
poterat. Itaque ad misericordiam conuersus, veniam stippliciter implorabati I andem indici js de testibus apertissime conuictus, capite cum filio di genero damnatus est. Fuit de tribus illis hominibus supplicium publice sumptum, α illorum aedes disturbatae, ne quod extaret in ciuitate hominum monimentu. Hoc iudicium Albuquercii laudes apud eos homines egregie cumulauit . Hominem namque esse dicebant, qui non solum in bello hostes vinceret, sed in pace tyrannidem iudicii seueritate & constantia profligaret. Et cum hominum improborum interitu laetarentur, tum non mediocri metu fracti, cogitabant, non esse sub eo homine peccandum, quem nullius opes a iudiciorum seueritate deducerent. Postquam vero illud scelus vindicatum debito supplicio fuit,insulas,quas Maliacas appellant, explorare constituitares igitur naues instruxit: illis Antonium Abreum praefecit,qui Malaca in fine Decembris mensis,Anno MD xj.soluit, & cursum ad ortu Solis instituit. Albu quercius vero cum in In diam citra Gangem redire sestinaret, munus , quod Vieti mutarajae commiserat,nempe ut Saracenis ius administraret, ad Patecati rum,qui secundum Vteti- mutarajam opibus ili auctoritate Princeps habebatur,continuo detulit. Is Vterimittarajam oderat,eo quod filiam, quam amabat, illi despondere nulla conditione voluerati Postquam vero magistratum iniuit,vehementer Lusitanoruvoluntates specie quada probitatis allexit . At Vieti mutarajae uxor cum viri caedem ulcisci cuperet,ntecati rum & filiae nuptiis, & promissis i ngentibus eo tra- . duxit , ut bellum Lusitanis moliretur. Muliet enim se lex millia militum sortiuilli traditura promisi quibus,si vir esse vellet, facile Lusitanos inopinantes omprimeret.Parecatirus & amore,& auaritia,& ambitione caecatus ino desperabat enim, modo adniti vellet, se restat opibus potiturum mulieris precibus assensus est. Itaque minime procrastinandum ratus, nuptijs primum lummo siletio celebritatis, frequentiore ciuitatis parte coniectis ignibus incendere festinauit,& multos incolas occidit. Albuqueresus confestim occurrit, hominemq; armis expulit, Scin fuga conertit.Is in loco, que Opi nominat,noprociat ab vrhedula
re,in quo sedem &domiciliu habebat, tandem tonstitit,quem vallo &1 a dc
302쪽
tormenti variόque armorum dc telorum genere muniuit, & inde crebris excursionibus urbis incolas saepe perterruit. Sed Albuquercius eam ad hominis audaciam comprimendam in ustriam adhibuit, ut is malis edoctus, facile se ab inserendo maleficio contineret. Albuquercius deinde cum iter suscipere vellet, arcis & urbis praefecturam Roderico Brittio Palatino commisit: quaestura Araugio tradidit: Fernandum Petreium Andradium maritimis rebus praefecit: quaesturae scribas instituit: Ninachetuensem incolis, qui non essent Mahumetana secta imbutis, ius dicere iussit. Incolae hunc magistratum Xabandarem appellant. Saracenos secundum varias regiones distribuit,& singulis proprium rectorem, qui eos regeret, assignauit. Omnes tamen Brittij imperium sequi praecepit. Talnalus interim veniam ab Albuquercio per nuncios postulauit. Fatebatur autem,se desperatione victum ab eo desciuisse. Non enim putabat fieri posse, maxime cum bellum differri conspiceret,ut is urbem opulentissima
ea classe, quam ducebat, expugnaret. Tunc vero Lusitanorum virtute perspecta arbitrari, nihil tam munitum fore,quod non eorum armis atque virtuti cederet. Errori veniam tribueret, & dexteram in bellis inuictam sibi porrigeret,
Vt testatum esset apud omnes mortales,illum non magis virtutis robore,quam
dementiae laude praecellere.Albuquercius hominem Ita fide ad se venire iusta sit. Is iterum,ut se in regnum restituat, suppliciter orat. Albuquercius se id facturum promisit. Verum tempus elabi, quod si praetermitteret,iter sibi flucti bus interclusum iri. Se postquam Goam peruenerit,& urbis statum constitue -nt, Operam daturum,ut eum in regnum reduceret. Talnalus cum sibi verba dari suspicaretur,iterum clam cum suis omnibus ab urbe discessit. Albuquercius autem relictis in urbe trecentis Lusitanis,in classe vero ducentis, praeter Indos
milites , & aliquot etiam Malacenses, quorum fideli opera nostri usi sue
rant,cum quatuor tantum nauibus Malaca prosectus est . Cum vero Zamatraroram praeterveheretur, coorta subito tempestas illum , quem primum potuit portum subire, Sc anchoras iacere compulit. Ita tame magni fluetiis eijciebantur, ut nullis anchoris nauis praetoria firmari posset. Factum igitur est, ut ad ru-lbem, quae sub fluctus latebat, allisa frangeretur. Prora continuo submersa fuit. Puppis vero cum in faxo subsideret, e fluctibus eminebat. Aqua tamen seminam compleuerat, & omnia, praeter homines, qui in puppim se contulerant, fluctibus ipsis obruta perierunt. Qui erant in prora,cum eam mergi consipicerent, tabulis & dolijs innixi, partim in Pacemense litus enatarunt, partim vero fluctibus hausti sunt. Nox erat, densa caligo, turbines atque pro cellae , tonitrua & fulgura terrorem cunctis iniecerant, & spem salutis in - ciderant: votis, de precibus, & sublatis in coelum clamoribus,veniam animis filis cum lacrymis & singultu flagitabant. Albuquercius cum animaduerteret puerum infantem aquis in nauem influentibus pene mergi, illum sublatum humeris tantisper sustinuit, dum alia ex naui auxilium adueniret.
303쪽
Haec autem effatus est. Huius innocentia stetus, confido me C RR I s T I benignitate e fluctibus emersurum. In hoc discrimine cum e naui, cuius nauarchuSerat Petrus Alpoemus,qui iuridicundo praeerat,icapha demissa,& in naue praetoriam remis vehementer impulsa suisset,Albuquercius & reliqui in nauem Alpoemi aduecti sunt. Georgius Nonius Leo, qui alij naui praeerat, Vi tempestatis a classe disiunctus est.Qui erant in alia naui,cui Simonem Martinum AI-bu quercius praesecerat, in qua tredecim tantum Lusitani vehebantur, μι eo ni commissa fuerat,cum Iaoenses &Malacenses essen Lusitan 6sq; omni pN-sidio destitutos aspicerent,in nauarchum,qui tunc graui morbo iactabatur,& n alios insurgentes, omnes trucidauerunt. Quatuor tantum nautae scapham adepti,in Pacemensic litus euaserunt: & nauis ipsa in portum Timiamensis ciuitatis, quae'est in eadem ora matrensi sita,ventis delata,& deinde fluctibu oppressa fuit. Sedata tempestate,Albuquercius institutum cursum tenuit.Hominum multitudo,quae in Alpoementem nauem cum Albuquercio tradu ista.
suerat, erat Valde magna, commeatus penuria vexabatur. Nihil tamen eos
acrius, quam sitis atactabat, qua quidem omnes sunditus interijssent,niuduas naues, in quas inciderunt , accepissent, aqua & cibariis onustas . In unambarum duarum nauium Simonem Andradium cum quindecim viris Lunt nis imposuit, & illius nauarchum pro obside cum aliquot Saracenis secum retinuit. Saracenias quidam erat nauis illius magister, qui ita illam gubernauit, ivt Lusitanos omnes in insulam unam ex illis,ouas Maldiuenses appellant,quet
Calecutiensium militum copia referta erat,induceret: ubi omnes contrucida-xi fuissent, nisi hostes veriti fuissent, ne poenas illius immanitatis Albuquer-
eius ab ijs,quos retinuerat, ut ius & fas efflagitaba expetereL Omnes tandem, qui euadere potuerunt, multis incommodis agitati, Cochimum peruenere. Omnes opes amissae sunt.nihil tamen Albuquercium ea iactura commouebat.
Id tantum moleste ferebat, quod duos leones e serro singulari opere persectos, 2 armillam, quae sanguinem sistebat,amisisset: quae omnia cum multis donis Emmanueli Regi mittere destinauerat.Cochimum initio Februarij, Anno salutis.M .D .xij .peruenit. Ibi cum de rebus Goae gestis certior factus suisset, oceloces cum valido militii praesidio confestim in eam iusulam misit,& Emmanuelem Lacertam urbi praeposuit teque illi subsidiu intra paucos dies allaturum confirmauit. Lacerda cosestim rescripsi non esse cur approperaret. Quitatem essemunitissima. Expectaret e Lusitania naues,ut cum maioribus copijs
posset castellum Benastarinense capere. Secus enim se minime dignitatis arbitrari , eum in insulam nauigare, nisi copijs illis stipatum, quibus castellum expugnaret . Assensit Albuquercius, & interim animaduertit in flagitia,quae sue rant illo absente a Lusitanis commissa. Sed nihil acerbius tulit, quam illorum opera, qui fustuarium propter scelera meriti fuerant, Simonem Rangelum,
quod eos reprehendere in exilium pullum fuisse: qui desiide a baracenis in via
304쪽
captus,& in Arabiam perductus fuerat Eo tempore Petrus Mastaregnas,qui cu Garsia Norogna Olyuppone soluerat, Cochimum aduectus est, & nunclauit, Norognam breui cum reliquis nauibus adfuturum .Legatus praeterea quidam a Rege omnium,qui Maldiuenses insulas imperio tenebant,amplissimo,ad illum venit,& ab eo nomine Regis sui postulauit, ut illum in fide & clientelam reciperet. Illum namque velle Regis Emmanuelis imperio subdi, & tributum costitutum summa fide persoluere. Huius promissi foedus statim fuit rite percussum,& Saracentis quidam,Mamelles nomine,qui aliquot illius insulas occuparat, ex illis excedere iussus.Quod sine ulla recusatione confectum repente suit. Haec quidem in India gerebantur,quo serme tempore Regina Maria initio
mensis Februarij filium edidit, Emmanueli patri specie & forma simillimum, qui HENRICus appellatus est. Eodem die, quo Princeps hic in luce editus est, Olysippo in qua quidem urbe propter summam coeli temperiem, monstri simile est,partem aliquam niuis intueri plurima niue conspersa fuit:quod multi sic interpretati sunt, ea nitie mentis candorem, vitae puritatem dc continen
tiam,virtutis eximiet foecunditatem,quq in hoc Principe mirabiliter eluxit,prς- monstratam sui sie. Sed ut auguria praetermittamus, hoc plane constat,in illius probitate, 'irtute,religione,constantia, & in sanctitatis exemplo Lusitani impersi firmamentum consistere. At in India ulteriore, postquam Albuquestius
Malaca piosectus est,urbis incolar,tam Saraceni,quam simulacrorum superstitione conflictati,qui Lusitanorum partibus studebant, exanimati metu vagabantur. Nec enim existimabant illo absente hostium impetum ab eorum capitibus propulsari posse. Vt autem magis anxie trepidarent, rumoremanauit, Lasamanem cum maxima classe contra Lusitanos instruina tantum non appropinq uare. Andradius illi, ante quam i n portum intraret, obuiam eundum
cens uit.ntecatirus,qui omnia per exploratores nouera cum accepisset,Andradium e portu soluisse, ut cum Lasamane confligeret,nocte in urbem ingressus est: Aphractum,cui Alsensus Chiaignus adolescens valde strenuus praeerat, cum improuiso adoriretur,cepit Chiaignum acriter resistentem interfecit reliquos, qui cum illo erant, captiuos abduxit. In Aphracto tormentum ingensera Camellum appellant,illud etiam Aphracto couexit. Andradius Lasamanis classem cum minime reperisset, in portum reuersus , Patecatiri stationem Oppugnare constituit. Alsensium Personam cum mille & quingentis hominibus Indis,& paucis Lusi tanis, terra secundum litus ire iussit, ut eodem tempore terra atque mari Pateratiri munitio oppugnaretur. Ipse lembis & celocibus inuectus, fluuium aestu secundo suoij t. Georgium vero Botellium, agminis primi Ducem , hostes acriter inuadve iussit. Andradius continuo subsequutus est . Alsonsus Persona simul ε terra impetum secit. Munitio cum magna hostium caede capta,&praesidia inessu iam sugam compulsa sunt. Ibi ligneum truncum magna crassitudine recenti sanguine consperium aspiciunt.
305쪽
Is enim, qui tot sento praeerat, de a Patecatiro cum reliquis in seruitutem abductus Herat, iussus est illud in Andradium dirigere. Is morte propositia, ne
tantum in sescelus admitteret ortem oppetere maluit,quam CHRIsTI nu men offendere. Ea re Paterati rus grauiter olfensus , illi caput in eodem trunco
iecuri praecidi consestim imperauit . Dum vero alij castra diripi int , alij tormeta cum camelo, quem diximus,in naues inserunt,alij stationem subiectis ignibus inccndunt, apparuit repente Saracenorum acies in stritista. Hi erant quadringenti, cum tribus elephantis ingentibus, quorum singuli castella singula portabant. Vicenis agitarij in singulis castellis inerant. Georgius Botestius cum turma, quam ducebat, prior, eo quod propius sorte constitem yn hoc agmen incurrit, suosque admonuit, ut elephantum , qui praecedebat, omitterent,rectorem tantum peterent. Hi cum viam elephanto aperuissent, rectorem hastis undique sublatum interimunt. Elephantus . rectore destitutus constitit. Cum vero quidam e scapha Georgij Botcliij, qui tormentis praeerat, elephanti cor pila percuistiset, elephantus repente concidit. Hac ruina reliqui consternati diffugiunt,&Saraceni similiter in fugam versi sunt. Naues erant in fluuio mercibus onustae , quae direptae continuosiae runt. Nostri re bene gesta invitam rediere. Patecati rus inde digressus quatuor passuum millia, locum alium magis Ratura munitum maiore vallo sep siqvalidioreque praesidio munivit. Illum deinde locum Andradius aggressias est. Primam statione s quatuor enim erat cepit, & incendit. Cum tamen reliquas inuasisset, tanta hostium multitudo ab eo , qui se Malacae Regem nominabat,immissa fuit,ut nostros repelleret. In bac pugna duodecim ὀ nostris desiderati sunt, inter quos Rodericus Araiigius,&Christophorus Mascaregnas, &Georgius Garcesius,& Antonius AZeuedius extitere. Andradius de Petrus Faria cum multis alijs vulnerati sunt. Hac victoria Patecati rus intolenter elatus, nimiam addidit Principi, qui ad regnum Malacar,ut diximus,aspirabat. lacontinuo Lasamanem admonuit, ut cum classe , qu im instri ustam habebat,se cu classibus Regis Dargui mensis Regnum illud ad Austrum pertinet,&est Malacat finitimum qui illi contra Lusitanos opem asserebat, coniungeret, & Ma lacae portum obsideret. Andradius cum explora tum habuisset, Lasamanem in ostio fluminis, quod Muar appellatu classem constituisse, eo inucistus, classem est aggressus. Praelium sui latrocissimum,&ab uno die in sequentem ductum. Lusitani tamen victoriam conlequuti suerunt : hostes partim caesi , partim in fugam pulsi, permultae nauta incensae sunt. Sub id tempus tres naues cum praesidi js,& munitionibus, & fabris, ab Albuquercio mistae Malacam venere. Ciuitas tamen commeatus inopia laborabat. Andradius ut ciues ea inopia leuaret,sretum Cincapurae petist id aute Australem dc ultimam regionis illius partem a continente dirimit )&nauem
rite tiri maximam commeatu onustam cepit . deinde Malacam reuenias,
Lupum AZeuedium, & Georgium Botellium eodem iterum misit, qui inde
306쪽
tres alias Patecatiri naues cibarijs oneratas similiter abduxeriint. Georgius item Gomecius Cugnae Peguensi Regno Rex enim cum Albuquercio pacem firmarat cum alia naue commeatu similiter reserta Malacam aduectus est. Eodem etiam tempore Antonius Miranda e Stamen si regno,in quo fuit a Regemul tis honoribus magnisque muneribus affectus,Malacam venit. Rodericus Brittius rei bene gerendae occasionem omittendam minime putauit. Idcirco classem apparauit , qua nostri Patera tirum animo iam stactum, & inopia propter amissum commeatum grauissime laborantem opprimerent. Illamque Andradio tradidit. Is cum alijs Ducibus in hostes ire perrexit.Primum agmen Georgio Botellio, & Petro Personae commisit. Ii cimi maximo impetu primam attonem aggressi suissent, eam cum magna hostium caede transgressi sunt alias deinde duas expugnarunt. Hostes tandem te fuga proripuerunt. In eo praelio Franciscus Machiadus unum elephantum occidit: alius captus, de Malacam adductus suit: duo quatuor enim erant sugerunt. Eo su Pateca tirus exanimatus, in Iatienses insulas cum opibus & familia confugit. Is, qui se Regem appellabat, in aliam insulam adortum Solis obiectam, Bintam appellant, se recepit. Lala manes similiter, ut nostrorum congressum vitaret, mare nostris liberum reliquit. Andradius in urbem reuersus, ciues omni molestia&solicitudine liberauit. Antonius Abreus sub idem tempus Malacam re- dij t. Nec enim potuit insulas , in quas Albuquerch iussu profectus fuerat,pro ter aduersam tempestatem, penitus explorare. In insulam tamen, Dam- Oinum appellant, quae non procul a Malucis abest, delatus est: via de Garosii pondus aliquod asiportauit. Inde insulas Banda: quinque autem sunt ad Au strum sitar) peti j t. Ibi tellus arbores, quae nuces illas, quas nos cadas appellant, efferunt, passim profundit. Arbores dicuntur esse Lauris simillimae: flores
quos efferunt, aiunt florum, quos mali Persicae serunt, speciem atque similitudinem referre. Gens est agrestis & sera: Regem te imperio, quoties cis lubet, abdicare compellunt, seniorumque consilium , quo regantur, institutat. Et sic varie statum rei p. commutant. Franciscus porro Serranus tempestate similiter laetatus, in insula quadam, quae una est ex Maliacis,&Ternates appellatur, naufragium fecit. Qui tame n ab insulae Rege comiter acceptus,multisque muneribus ornatus suit. Haec in orientis Solis regionibus gerebantur, Cum vero Albuquercius bellum maxima vigilantia comparasset, Garsia NorOgna,qui Morambique, vidi Mim est,hyemauerat , interuenit. Duo autem Duces , quorum unus Georgius Melius Peretra, alter Garsia Solisa nominabatur,qui eo anno prosecti Olysippone fuerant,secundis tepestatibus usi,cu classe duodecim navisi similiter appulerunt. Erant in his nauibus supra duo millia Lusitanoria. Albuquercius classe sedecim nauiu instructa, Cochimo prosectus est. Petrus Mastaregnas quavis i a sui stet in Cochi me sis arcis praefectura consti tritus,asseruit tame se nullo modo passuru,ut bellu illud te absente coficeretur. Arce
307쪽
Arce inretim alii commissa , in eadem classe vectus suit. Albuquercius in cursu
Ca nanoris arcem Geomio Melio tradidit, de dissensiones inter mercatores Saracenos eiusdem ciuitatis incolas Sc Lusi tanos summa aequitate sustulit: deinde Baticalam aduectus,ad urbis praescistum misit, qui diceret, se compertu habere, nauem unam Calecutio cum maximo numero piperis aduectam, quae ad ius Saraceni,qui emerat Simonem Rangelum,pertinebat, eamque,ut sibi confestim traderet,imperabat. Quod sine recusatione factum est,& nauis chimum continuo deaucta. Ibi Iudaeus quidam literas a Lusitanis illis,qui,ut dictum est, cum Georgio Quadra nauarcho a classe Lemij aduersa tempestate segregati,naufragium fecerant,&a Saracenis captiui detinebantur,allatae sunt, quibus significabant, Sultanum in ostio sinus Arabici arce landare, & Aden expugnare constituisse. Onorem deinde praetervecto Iudaeus alius eadem nunciauit , adiecitque, nihilsore facilius Albuquercio, quam ciuitatem illam capere,ante quam Sullanus ad eam copias suas adduceret. sentem ab eo deiecisse , & offensionem illius extimescere. Idcirco Acilius L usitanorum imperiit, quod clementissimum sore confidebat, quam illius tyrannidem subituram. Metraus ibi Albuquercium conuenit, illumque admonuit, Zabaimum. Σαhominum milliacoscribere, ut Benastarinum copijs amplificatis sortius communiret . Proinde si vellet Benastarinum capere, properaret, antequam exercitus ille pollet cum reliquo, qui oppidum tenebat,coniungi. Itaque nullam moram Albuque iis interposivit, quin statim Goam peteret, dc classe Bena- statinum obsideret. At qui erant in oppido, classem tormentis acerrime qua tiebant, praecipue vero Camelus quidam sic enim genus illud tormenti nominatur plurimum damni nauibus inserebat. Sed opera excellentis artificis, qui tormentis praeerat, cum globus tormento, quod Sphaeram appellant, per os Cameli missum cum horrendo fragore suisset,Camelus continuo dilaceratus, de nostri illius metu liberati fuere. Albuquercius urbem, ut inde cum copijs Benas arinum veniret,& terra hostes inclusos graui etiam obsidione continuo premeret, peiij t. At RoZalcamus cum equitibus ducentis &quinquaginta, α maximo peditum numero ex oppido egressus, Goam versus iter instituit. Illi vero Petrus Mascaregnas,&Garsa Norogna,&Emmanuel Laceres,& Lupus Vascius de sancto Pelagio, de Ioannes Fidalgus,& Rodericus Gundi statuus Ca- migna, obuiam prodiere. Praelium commissum fuit, hostes susi suntmostri in oppidum eos insequuti tanto impetu serebatur, ut hastis innixi in muros sicandere conarentur. Qui tamen acrius eo die rem gesserunt, suere Lupus inscius de lancto Pelagio, de Petrus Maacaregnas .Qui oppidum tutabantur, omni telorum genere nostros detrudebant. Nonnulli es,&quam plurimi vulnerati
sunt. Emmanuel Lacerda faxo percussus, ex equo, quo vehebatur, in terra decidit, & occisus suisset, ni Ioannes Decius illi opem confestim attuli isset. Quod si Albuquercius,qui nostros rabie quadam furentes a muris abduxi non acceses sisset,
308쪽
ssiet agnam ea die Lusitani cladem accepissent. Nemo enim eos impedire
poterat, quo minus hastis in arcem euadere niterentur. Albuquercius i ii urbe regressias,post duos dies copias omnes eduxit,illis tantum relictis,quas ad urbis custodiam necessarias esse conspexit. Habebat autem luc sub signis Lusitanorum tria millia. ad haec Indorum cohortes aliquot erant admixtae. Exercitum tormenta inuecta curribus antecedebant,testudines admouebatur, & omnia, quae ad oppugnationem erant necessariasummo studio fuerant ab Albuquercio comparata. Castris positis, nostri oppidum& arcem terra marique summis viribus oppugnare constituunt. Seci erat ea oppugnatio difficillima. Oppi dum namque erat muris latissimis cinetiim: turres admodum frequentes, e quibus dens, pilae nocte atque die coniectae,multis necem afferebant. Quo autem Lusitani vehementius rem gerebant, eo periculum grauius adibant, &omnes eorum conatus in nihilum recidebant. Vnum tantum genus erat oppugnationis acerrimum,nempe fames,qua exercitus hostium erat in summas angustias inductus. In eo enim Albu quercius omnes neruos intenderat,ne quidquam cibi intromitti in oppidum posset. Omnes namque aditus erant nauibus obsessi,&co meatus,qui antea fuerat importati, propter hominum multitudinem consumpti. Roaalcamus hac necessitate coactus, experiri voluit, an
posset eruptione facta sese ex obsidione,qua premebatur, eximere. Nocte igitur de quarta visilia, aliquot instructas acies cum Ducibus sane sortibus emisit: ipse ad portam substitit,vt praesidia submitteret. Qui exierant, nimis acriter in
stationem, cui pr. eerat Emmanuel Soula uaris,irrupuerunt, ipsum Sotisam sortis sime dimitatem conuulnerarunt,& copias,quibus erat praesectus, cedere compulerunt,usque eo,dum in aliam stationem, cui praesectus erat Garsia No-rogna,qui subsidio occurrebat, similiter inuaderent. Ita cum & fames & rabies eos incitaret, orognam etiam cedere coegerunt. Petrus Mascaregnas cum instructis cohortibus accedens,Lusitanos dissipatos in ordinem recepit, &hostibus animo magno repugnauit. Praelium tanta utrinque pertinacia comissum fuit,ut res non tormentis,nec hastis,sed gladijs,& pugionibus, & interdum etialacertis gereretur. Hostes tamen cum ulterius progredi no possent, in oppidum incolumes redierunt. Albuquerctus,ne hostes postent deinceps erumpere, sos- iam latiorem duxit,vallumque firmius muniuit. Hostes in extremum discrimen adducti, pacem petierunt. Pax his conditionibus facta suit. Vt hostes traderent omnes Christianos,qui ad eos transsu gerant, & C H R i s T I religionem Violarant. Vt traderent praeterea naues duas,quas, dum in insulam traiecerunt, in aditu Nomen si ceperant,&oppidum,& arcem cum equis,armis,& tormen iis,& omnem praeterea classem Huae in infula consistebat. Albuquercius vero fidem dedit,se eos cum bonis omnibus abire permissurum,&Lusitanis,qui religionem abiurauerant,necem haudquaquam illaturum. His rebus summa fide consectis rostes in continentem traiecerunt: nostri in oppidia ingressi lunt.
309쪽
Albuque usin urbem regressus est. Lusitani, qui aeud Saracenos in Mahu- metis nomen iurauerant, caesi quidem minime si int, sed ne quisquam auderet eorum scelus imitari, illud ab Albuquercio exemplum editum fuit, quo non minus, quam si capitali supplicio omnes affecisset, terrorem multis incussit.
Omnibus enim nares, de aures, & dexteras manus, & sinistrarum pollices abscindi praecepit. In his suit Fernandus Lupius,cuius mentio facta est,qui postea a classe,quae in Lusitania nauigabat, in insula Sanctae Helenae derelictus, eam insulam admirabili sagaci late & industria, frugibus,& oleribus,& arboribus ita
consevit, ut cum ebex India redeutes nostri naues gratia aquationis appellunt, mire reficiantur. Albuquercius his rebus gestis, Norognam Cochimum misit, ut classem,quae erat in Lusitaniam profectura,diligenter instrueret. Et deinde mare,quod ad Calecutij oram pertinet, obseruaret, ne ulla nauis Arabiae egredi e portu posset, quin statim caperetur. Aliam deinde classem Garsae Sousae commisit, qua naues omnes,quae cum equis e Perside veniebant, Goae portum subire compelleret. Eos autem, qui portum intrabat, comiter excipiebat,& deportorijs aliquid diminuebat: qua liberalitate commoti mercatores, eo cum equis &alijs mercibus libentissime commeabant. Sic factum est, ut portus ue eligalia multo maiore pretio conducerentur. Rex VeVapor est autem Ven-gapor Regio mediterranea, cum Tabaimi regione continens legatum ad Albu quercium de pace misit. Nomen enim illius per omnes illas terras cum hominu m admiratione vagabatur,& multi ob eam causam , Regis Emmanuelis imperium sequi volebant, ut in illius tutela constituti, aliorum Principum tyrannidem declinarent. Legatus ephippia, frontalia,phaleras,&tegumeta,quibus equi i nsternuntur, & ornantur, Regis sui nomine ad Albuquercium deserebat. Legatio vero nihil aliud continebat,quam amicitiae cupiditate,qua princeps ille dicebat se vehementer incensum este,& bellum cum Tabaimo,si opus esset,iacturum,& Lusitanis cibaria suppeditaturum, nullumque ossicium hominis fidelissimi, quod ad Regis Emmanuelis obsequium pertineret, omissurum. Hoc autem postulabat,ut liceret sibi equos trecentos precio, ut alij faciebant,persoluto,ex urbe singulis annis educere. Fuit huic postulato satisfactum,& legatus honorifice dimissus .Legatum deinde ad Narsingς Regem cum muneribus i nstituit,qui ab illo Baticatam,quq erat in ora Malabarensi si ta,Emmanuelis Regis nomine postularet. Ora Malabarensis Cananore incipiens, Cori promontorio definitur. Ciuitas autem Baticata ad Narsingae imperium pertinebat . Quanuis aute esset parum fructuosa, dc multis periculis obiecta,Emmanuelis tamen rationibus valde conducebat, eam praesidio illius cinistam teneri. Legatus fuit Gaspar Chanota, qui iam eo cum legatione missus extiterat.
Sub idem tempus Zabaimus Dalcamus duos legatos ad Albuquercium misit, dc per eos pacem postulabat,&potestatem sibi dari petebat equos emendi,quibus in bellis contra finitimas gentes uteretur. Id etiam concessum fuit, &Ia- cobus
310쪽
oebus Fernandus Faria ad eu missus, qui pacis & amicitiae foedus sub certis conditionibus lanciret. Melichiagius legatum etiam cum naue commeatu & ciba riis onusta ad Albia quercium misit,ut illi de capta Malaca gratulareturn ipsum Melichinium perpetuo in illius potestate suturum, multis verbis ostenderet. Is Melichiagio gratias egit,& lcgatum muneribus affectum dimi lit, A comea tum muneribus aliis Melichiatio donatis copensavit. Legatu praeterea Cana baien lis Regis, qui Lusitanos captiuos adduxerat, muneribus similiter ornatum in patriam remisit. Eodem tempore fuit certior factus Albuquemus,lega tum ab Ethiopiae imperatore ad Regem Emmanuelem missum Dabutensi praesecto vinctum cui odiri. Hoccum percepisset,ini fit continuo qui nomine illius a Dabulis praesecto peteret,ut legatum missum repente faceret. Is sine ulla recusatione paruit: de legatus Goam perductus, cum solenni pompa, & facerdotum cantibus exceptus fuit. Gerebat enim Crucem ex ligno Crucis illius, inquam GH Ri s T v s, generis humani conditor atque liberator, sublatus fuerat, . periecta,quam Ethiopiae imperator Regi Emmanueli dono mittebat omnes autem maxime laetabantur,cum cernerent in illis regionibus, tam longo interuallo ab Europa distantibus,legatum Christiani Principis, cuius fiducia erecti
confidebant futurum, ut ubique C A st i s T i nomen sancte coleretur. Alium etiam legatum Regis Armugiensis cum literis & mandatis a se dimisit. Dum haec sunt,Garsia Norogna imperata conficit, & nauibus , quae erant in Lusita niam profecturae,comparatis, Calecutiense mare diligenter obseruat. Interim Naubeadarimus regni haeres,qui,ut diximus, in Lusitanos voluntate propen - dcbat, ad Norognam literas misit, quibus continebatur, se,si Albuquercius id non aspernaretur,inter illum&auunculum pacis interpretem suturum, atque persecturum,ut nostris in urbe Calecu tiensi potestas arcis aedificadae fieret. Hoc Norogna Albuquercio significauit. Id suit Albuquercio gratissimum. In mare enim Arabicia nauigare statuebat,& ea de causa cupiebat res Indicas omni belli motu liberatas,& Optime constitutas relinquere. Pax facta fuit, & arcis sundamenta in eo loco, 'bi Regis aedes,in quas Albu quercius primus inuaserat,extructe fuerant, iactatunt. Is vero mense Martioonno salutis. M. D ij.cum classe, de qua suo loco memorabimus,ut in Arabicum sinum penetraret, Goa prosectus est. Hoc anno Barraxa&Almandarinus in Mauritania earum ciuitatum, quas tuebantur, fi nibus egressi,in Mauros Regis Emmanuelis stipendiarios invasere: agris de frugibus inii ammationem intulere in agrumArniensem excursionem facientes, eum populati sunt. Inde in Tingitanum agrum concessere. Odoardus Menesius,qui Tingitanae ciuitati praeetat labito cosilio,quid agendum sit, deliberat. At interim hostes cxcurrunt, manipulos in arcas congestos nondum enim fruges excussae fuerant incendunt. Flamma frequentibus in areis eXcitata, noctis tenebras dispulerat, ita, ut nostri hostium multitudinem Emoenibus aspicerent. Nostri vigilare , 5 arma comparare, omnibusque rebus,