장음표시 사용
361쪽
arcis aedificandae potestatem facturum: in Diens vero Uuitate quo miniis id permitteret, se iustissimis causis impediri. Begiensis igitur ab illo,re insecta,
discessit, ita tamen, ut nec se parum liberaliter acceptum, neque mediocribus beneficijs ornatum ille, aut qui cum illo missi fuerant, queri merito possent. Rex ampla etiam munera ad Albuquercium deserri iussit. Begiensis cum his donis & amplo commeatu e Cambala prosectus, Goam reuersiis est. Albu quercius vero classem eo tempore summo studio comparabat, eamque rumor erat in Arabiam instrui , cum re vera ArmuZium petere cogitaret. Sed vequod in animo habebat, maiore silentio premeret ,& Armu Zij Regem ab omni eiusmodi sus icione deduceret, Petrum Albuquercium fratris sui filium cum classequatuor nauium in Goardasumense promontorium misit, ut interim Arabas bello vexaret. Ibi cum bonam partem a latis consumeret,ingentes praedas egit, decemque naues Arabum multis & pretiosis rebus onustas cepit. Inde, ut fuerat iussus, ArmuZium contendit, & a Rege Terunxa , qui tunc regnabat frater namquc illius Te indimus decesserat) tributum postulauit,& arcis aedificandae facultatem petijt,&viscedus cum illius fratre percusisiim confirmaret, enixe contendit. Rex ex tributo decem tantum millia nu- morum aureorum soluit, seque dis acultatibus implicatum, non plus soluere tunc posse confirmauit: scd operam daturum , ut intra certum tempus fidem litam liberaret. Arcem vero extrui minimc te permissurum ali eruit. Quod vero ad foedus adtineret, se libentissime id confirmaturum . Rebus ad hunc modum constitutis, Petrus Albuquercius in insulam, quam Baliarem appellant, quae intra sinum Persicum Arabiae adiacet,&a faucibus fluminis Eustratis iam cum Tigri coniuncti circiter quadringentis millibus passuum distat, nauigare constituit. Id enim a patruo in mandatis acceperat. Rex illum ab eo consilio deducere conatus est. Nauigationem enim propter vada,& caecos scopulos, periculosam ei se dicebat, & coelum propter humores palustres corporibus humanis vehementer infestum. Nihilominus tamen ille nauigationem instituit. Cum vero ab insula, quam petebat, non procul abesset, tempestate iactatus, in aduersam regionem, quae Persidis imperio continetur, in Raxelis Dortu constitit. Ibi Ismaelis Pcrsarum Imperatoris, quem Sophum appella-Dant, ducem nomine Mirbuzacam reperit, qui viginti naues Regis Armugii ceperat. Is nuncium ad Mirbuzacam continuo misit , qui diceret, Armugii re messe Regis Emmanuelis stipendiarium, seque minime permissuru , ut ei, qui in Emmanuelis praesidio lateret, iniuria vlla fieret. Idcirco illum amicti rogare nec enim bello repetere aequum esse, quod verbis se impetraturum confideret ut sibi omnes naues restitueret. Id Mirbuzaca siue metu perterritus, latre naturae lenitate ductus, repente concelsit. Cum his nauibus Petrus Albuquercius Armugium reuersus,naues regi donauit, & sic animum illius ab
omni cogitatione sinistrae suspicionis abduxit , ut nihil minus suspicaretur,x quam
362쪽
quim malum aliquod sibi a Lusitana classe comparari. Petrus Armiluo proiectus, Goam petiit , quo tempore patruus instruendae classi summis viribus intentus erat. Attamen antequam Goa lblueret, Ioannem Goudis lal uum. Albicastrensem ad Tabaimum Idalcamum legauit, aquo petebat , ut sibi in continente loca tribueret, quae munitionibus firmaret, si vellet sibi potissim iam tolerabili pretio equos addici. Legatum deinde alium ad Naisngae reoem misit, Antonium Mutam, viabillo peteret, ut sibi in ora Indiae,quae 'ad Occasum pertinet, Baticalam urbem concederet. Legati a principibus humaniter accepti, multisque muneribus ornati sunzNegotia vero, quorum causa missi fuerant, minime consecerund Itaque Goam
que naues Olysippone prosectae, Goam incolumes peruenere in quibus legatus, quem Armuzij Rex ad Emmanuelem miserat,etia venit. Albuquercius Cois chimum petijt, ut classem , quae erat in Lusitaniam profectura, compararet. Inde Goam reuersus, in exi-- tu Februarii melis,anno salutis. M. D.xv. cum omnia, quae ad Indiae statum firmandum pertinebant, singulari prudentia consectinset, Goa soluit, cum septem&viginti nauium classe: aliquot praeterea naui gia cum Indis militibus ducebat. Cum ad Mastatis portum naues applicuisset, intellexit res Arinuetii non ita esse stabilitas, ut non valde de Regis animo, Ecde rectorum fide dubitaret. Aquatione facta,& cibarijs comparatis,M-muZium contendit. Rex re inopinata perculsus, ut animum illius ad beni. gnitatem inflecteret, lumino studio laborabat. Itaque per unum e Gomelli.
363쪽
cis suis, qui Acem appellabatur, illum salutauit, eique de selics nauigatione gratulatus est: sc, ciuitatem illam, uniuersasque regni sui opes Regis Em manuelis es Ie dixit :&Albuquercium admonebat, ut perinde , atque si in Lusitania esset, omnibus illius regionis facultatibus uteretur. Albu quer-cius respondit, se Regem in loco iiiij habiturum, si vel bis facta responderent. Aliter enim illi periculum denuncibat. Nuncio dimisso, Albuquer
cius minores naues insulam circumire iussit, & speculari, num quae naues ad bellum instructae Armitatum penetrare contenderent. Si vero in eis aliquid. hostile perspicerent, milites, si se dedere recusarent, occiderent,deditos autem ad se. vitios perducerent. In hoc negotio duo dies consumpti sunt, cum interim nuncij vltro citroque commearent, cum Rex Albu quercium verbis placare conaretur, Albuquercius vero Regi, si non imperata conficeret, excidium minaretur. Legatum tandem , quem Rex ad Emmanuelem miserat, Ac in ea classe veniebat,acccpta fide dimisit. Is autem erat natione Siculus. Fuerat autem in pueritia a piratis captus,& Mahumetis disciplinis imbutus. In Lusitania vero religione tactus, sectam Mahumetis execratus, ad CH RisTi fidem conuertias suerat. Nicolaus Fer- retra deinceps appellari voluit. Huic ne fraudi esset apud impium regem CHRISTI nomen, priusquam Albia quercius a se dimitteret, effecit. Postulata, quae Ferretra Armugiensis Regis nomine detulcrat, haec erant. Primum, ut Emmanuel tributum impolitum Regi Armuziensi remitteret. Esse namque illum exhaustum , propterea quod classes Lusitanae metum mercatoribus iniicerent, ita, ut non auderent ArmuZium merces, ut soliti erant, importare: & ea de causa portoria, in quibus maxima pars vectigalium coniistebat, sublata funditus esse, neque sibi quidquam esse reliqui, unde facile summam illam conficeret. Petebat praeterea suis subditis facultatem in Indiam nauigandi ,α similiter omnibus nauibus, quae ex India
Armuzium peterent, eandem facultatem postulabat. Ne praeterea naues Lusitanae in Armuaium nauigarent, ne terrorem externis hominibus incuterent, &vectigalia ex portorijs tollerentur. Praeterea, ut tanquam subdito sillum enim patronum & dominum libenter agnoscebat aequitate, quae a tam claro Rege expectanda erat, naues & merces sibi ereptas soluere iuberet. Postremo ut omnes ArmuZienses, qui captiui detinebantur, libertate donaret. Resiponsum est, Regem Emmanuelem, si Armuzij Rex in fide permaneret ,& arcem in urbe aedificari permitteret, dimidiam tributi partem illi remissurum. Nauigandi vero facultatem Armugiensibus, di illis, cui in Armugium nauigabant, liberam concedebat, dummodo merces lege lata prohibitas non importarent, aut ne in illorum nauibus mercatores ex illis partibus, quae bellum cum Lusitanis gerebant, aduenirent. Postulatum vero quo petebatur, ne classea Lusitanae in Armurium nauiga'
364쪽
irent, repudiatu in suit. Id enim nihil aliud erat, quam Emmanueli impelium ciuitatis illius adimere. Similiter quod petebat, ut id, quod ab illis, qui
fidem violarant, belli i ure captum fuerat, restitueretur, derisium suit. Libertatem vero captiuis reddere iubebat. Albuque ius obsidem adolescentem primarium , RalxNorandini nepotem, prius ad se perduci imperauit, quam Ferretram dimitteret. Rex Armuzij Ferretram, si licuisset, crudeliter accepisset, quod Mahumetanam sectam fuisset execratione solenni detestatus. Literas tamen Emmanuelis cum veneratione debita in manus sumpsit, & cum Ferretra sermonem non libenter contulit. Sequenti die Albuqueresus ad Regem misit, qui denunciaret, si pacem vellet, ut illi locum , in quo arcem extrueret, confestim assignaret:& praeterea partem ciuitatis, in qua is cum sitis habitare commode posset, illi concederet. Sibi namque esse in animo,
odio ad summum nouem mentes in ea urbe consumere. Rex metu eximio
perculsus,omnia concelsit. Dixitque se tantum Albia quercij probitati confidere, ut non dubitaret, quin illi patria pietate consuleret, Norandinumque cum scederis solenni ritu sanciendi potestate misit. Foedus continuo factum , dc iureiurando confirmatum fuit, dc Rex aureo torque ab Al
buquercio , & vexillo cum Regis Emmanuelis insignibus donatus: quod ille in aedibus suis, in pacis & amicitiae signum , & voluntariae seruitutis
auctoramentum, constitui iussit. Arx in eodem loco , ubi prius inchoata fuerat, aedificari coepit. Hoc tempore Ismael Persarum Rex cum almis plurimum posset, tum religionis specie multos mortales in sui admirationem traduxerat. Is originem tuam ad Allem, & Mahumetem rcferebat. Alles, ut multi reserunt, frater patruelis atque gener Mahumetis extiterat. Filiam namque illius nomine Fatimam uxorem duxerat. Pori o autem post Mahumetis mortem, cum illi in principatu successi flet, Mahumetis legem multis in locis immutauit. aedam enim sustulit, non pauca etiam ad- .iecit, alia nouis interpretationibus ita correxit, ut noua quaedam lex gentibus illis videretur. Sic sactum est, ut dum quidam Mahumetis, quidam . vero Allis distiplinam sequerentur, Mahumetis secta in duas partes diuisa, gentes religione dissidentes, odijs etiam, quod conlequens erat, discin- .deret. Perlae namque, qui Allem sequuti fuerant , reliquos Mahumetis disciplinis insectos, ut homines impuros, & diuinae legis ignaros, a con 'rtio suo repellebant. Arabes contra Pertas ut desertores, atque legis diui- .nae corruptores, detestabantur. Alle vero e medio l ublato, Hocem illius filius & dignitatis atque nefariae religionis haeres extitit, Sc eundem exitum Vitae habuit: veneno namque perij t. Alius deinde illius frater eodem nomine disciplinam eandem vique ad extremum spiritum vitae retinuit. Huic duodecim fili j suere , quos Perlae viros diuinos , atque Deo , propter egregiae religionis & pietatis studium, valde caros arbitrantur. Vnus tamen , qui
365쪽
plurimum inter omnes excelluisse putabatur, appellatus suit MuraCaim Post horum hominum memoriam, Allis nomen apud multas nationes in Obscuritate latuit Homaris disciplina, qui Mahumeti religionem summo studio conseruauit, inuiolata permansit,donec tandem Sophi MuraCaimi stirpe propagatus, ctim primum sapientiae & religionis ostentatione multos ad iiii studium allexisset, tum armis eam sectam, quam sequebatur , esse Veram Dei legem, demonstrare summo studio concupivit. Clim igitur illi nationes multae nomina darent, euenit, ut Allis decus E tenebris emersum rideretur ,& nomen illius extin istum reuiuisceret. Is pro linteis sipiris, quibus Mahumetani caput intexerant, pileos ἡ lana constipata colore viridi consectos ,& senis utrinque gradibus distinctos, eo artificio, ut vel protendi, vel contrahi possint, ad tegendum caput instituit, quibus ij, qui Allis disciplinis adhaerent, ab alijs Mahumetanis, qui Allis memoriam odio perseqtiuntur, internosci sicillime possent. Hoc autem numero duodenario, quo pileos diastinxit, memoriam filiorum, quos Hocem susceperat, conseruare decreuit. Huius tandem satu propagatus Ismael Aidaimi filius, qui Sophi nepos extiterat, variis casibus exercitus,& lapientiae opinione, & eiusdem religionis, quam diximus, patrocinio tantum nomen fuit apud Persas consequutus, ut omnes libentissime illius imperio subderentur. Fuit enim singulari animi magnitudine & liberalitate praeditus, multasque victorias adeptus, imperii fines latis si me protulit, & cum Selymo Turcarum imperatore conflixit, ad easque tandem opes peruenit, ut nec ipsi Selymo cedendum arbitraretur. Is cum ditionis amplificandae curam susciperet, tum etiam religionis propagandae miro studio tenebatur, & partim precibus, partim minis, ut multi pileum illum gestarent,& Allis institutis& precationum formulis, quas idem
inscriptis reliquerat, uterentur,operam enixe dabat. Ea autem de causa legatos ad Regem Cambaiae,& ad Tabaimum Idalcamu decreuerat, ut eos in sententiam suam traduceret . quod illi tamen facere noluerunt. Cum vero literis multorum, & rumore omnium intellexisset, quanta virtute & in dii stria Albu quercius praeditus esset,&quas res in India & Armurio gessisse set. & illius nomen hominum praedicatione &celebritate per otianes Persidis Sc Arabie regiones vertaretur,quamuis Albu quercius Armugium ab imperio illius auertisset famam tamen illius suit non mediocri studio prosequutiis Est enim hoc in Persis insitu,ut ex antiquiis imis monumentis accepimus, ut in quocunq; hominu genere virtute elucere perspexerint,eam summo studio celebrent,viq; adeo,ut hostes etia,quos armis acerrime persequuntur,laudibiis summis aviciant.Cu igitur Ismael legatu ad reges Indiae, ut dictum est, misisset, in primis illi negotium dedit, ut Albuquercium nomine illius salutaret,seq; libentissime omnia,quae ad illius dignitatem pertinerent facturum ostederet. Legatus Coiealeamus appellabatur.Js post honorificae salutatiqnis: ossicium.
366쪽
ossicium ab Albuquercio postulauit, ut legatum ad Ismaelem mitteret. Este namque illum amicitiae cum Lusitanis, quorum virtutem admirabatur,tun gendae cupidissimum. Albu quercius ex salutatione Se consilio voluptatem non mediocrem accepit. Existimabat enim, eo foedere ArmuZij statum confirmari facillime posse. Itaque legatum, nomine Michaelem Ferre iram, ad illum milit. Legatus fuit ab Ilmaele summis honoribus acceptus, de omnibus principum legatis, qui apud illum versabantur, antelatus. Ilmael cum illo iermonem iucundissime conserebat, de de moribus Sc institutis Lusitanorum , de gentis indole, de Regis Emmanuelis virtute multa percontabatur, dc cum summa voluptate Ferretram erat enim vir prudens atque disertus audiebat. Ferretrae tandem sermonibus allectus, hominem primarium, Bairim bonatum nomine, ad Albu quercium legauit, qui cum Ferretra Armurium Venit eo tempore , quo Albuquercius arce potitus, illi perficiendae intentus erat. Is cum eam legationem multum adauctoritatem nominis Lusitani confirmandam, & imperium ciuitatis illius firmius stabiliendum, pondus habituram arbitraretur, eam magnifico quodam apparatu audire constituit.Itaque in foro prope regias aedes, ut Rex S regit omnest pectare possent, Iublimem tabul itionem in ili tui,& eam peristromati sint terni,& in illa sellas collocari praecepit. Ibi splendido cultu ornatus, de nobilitatis turba circunsusus, legatum excepit: qui cum propter illius famam iam eum veneratione valde
dignum arbitraretur, tum in illius conspectu, chm vultus grauitatem,&-niciem,&oculorum obtutum, quae omnia aciem animi vim de nunciabant, Uculis aspexisset, parumper, quasi attonitus quadam admiratione, conticuit lDei nde legationem luculentis verbis expol uit, & literas, quas ad Regem Emmanuclem & Albuquercium cum muneribus afferebat, obtulit. Albuquer-.cius munera, ut ab omnibus viderentur, explicari continuo praecepit, idque responsum legato dedit, quo dc Ilmaeli debitum honorem dedille, de propriae dignitatis memoriam non abiecisse videretur. In summa vero legatio nihil aliua, quam virtutis de magnificentiae laudes, dc non vulgaris amoris ossi cia continebat. Albuquercius intra paucos dies legatum liberaliter acceptum,& muneribus ornatum dimisit,& cum illo legatum alium virum nobilem, qui Fernandus Gomerius Lemius appellabatur, ad Ismaelem in literis & muneribus vicit sim milit: cui etiam mandata credidi triue valde ad utilitatem nationis Lusitanae conducebant. De qua legatione plura alio in loco dicemus. Di missis legatis, Albuquercius in arce perficienda, ac in urbis statu consti tuendo summa industria adhibebat.Et quavis persentiret, multos in urbe hostilia machinari, consiliis eoru occurreret,ita tamen se gerebat,ut nemo facile luspicari posset,eii aliquid odorari.Verum qui moliebatur insidias,conscietia sceleris oppressi,sibi metuebat,& praesidia parabant.Sed hoc commodu erat, quod Zeiudimus Arm is Rex,&Coieatarus,qui regis nomine regnum administrabat,r di erant
367쪽
mi liberis exclusis , Toruxam illi iis fratrem regeria creauit. Nec enim dubitabat, quin si Tomnia regnaret, nomen quidem regis penes ipsem TortinIam esset, regni verbpotestatem & umidictionem is ' perpereo retineret. Cum tamen Nordinus lenio consectus esset, de molems in is iam negotiis expediri cuperet, in nepotem quendam suum, Ra ictu med nomine, quinque de triginta annos natum, vitum acre ni & an irriolum, munus de potestatem sua ira transtillit, ut ipse regni proeliatione libetatus, regni opibus alieno saboris fiueretur. At Ralxha med locum illimi apud regem tari, si is praesidiis obsessum tenuit, ut non modo regnat m, d Regem trisum acet dominatum meret om nia speculatoribus erant plena, ita , ut Rex hiscere non auderer, tulfi quid , quod Ralxha medium offenderet , enunciare oculis aut a priuarenar. Aulus tamen semel fuit, post foedus factum, tyrannum apud Albiique cium immanissimi sceleris accusare. Id Albuqueritu l totum tenuit . It rum deinde per Alexandrum Ataidium, qui proptet linguatum notitiam interpretis munere & officio fungebatur, At quercium aditionuit , se vininum teneri, de oculis multorum obseruari, i ta , ur non auderet rebuς Regis Emina tnuelis, perinde atque cupiebat, inferii ire. Hamedius irreetim clam Lolitanis aduertari, opus modis omnibus impedire, multa machinari, quibus hosti lem animum , qtiem verbis tegebat , factis indicaret. Praeterea ut Regem a SQ de Emmanuelis auerae et, pileum cum Allis precationibm ct institutis ab Ismaelemissum lumere coegerat, ut eo signo se Ismaeli prorsuς addi fremo steti Ucister. Haec onania cum Albii quercius explorata penitiis habere Γ, eum occideri,decretiit. sed id aperta vi fier, commode non poterat, ne gratie bellum,& intestinum excitaretur: arte erat utendum. Itaque se e regie io illlam animatum simulabat, dc quibuscunque rebus poterat, illi sitisfaciebat, ut eum metu liberaret. Tum per Alexandrum Acaidi freti interpretem , & Pettians Alpi cim, qui tunc I secretis erat Regi, sibi illo opus esse conuento mureiauit ut arcana quaedam , quae erant Ere p. &ad Regis Emmanuelis statum perti nebant, eum illo & cum Hamedio communicaret . Locum ipse deligerer ubi id colloquium fieri posset.' AEdes amplae arci , quae aedificabatur, coniunctae , in quibus Simon Andradius habitabat, delectae sunt. Constitutum ab utraque parte Dit, ut Albuquercitis cum selis ducibus, sine ullis armis cor ueni et, si Rex similiter cum certo nobilium virorum meremtim numero, sericoriventum illum daret. Regi tantiim de Albiiquercio permilliina luis, ve retia te armigettim cum gladio duce ei. Reliquis Lusitanis atq; Persis, qu1 instore c5sistebant,nec erat in edes ingressiri licebat armis accingi. Albuque rei iuct huecte quae did caedi destinatarn precessit,fecreto duces euocauit,quod in an mo habebat, aperuit c ut arma vestibu&abderet,admonuit Postridie ante lua in
368쪽
in terram descendit: 'perpetuo nάmque se in classe tenebat . in litore copias instruxit: aliquot duces cum exercitu reliquit, ipse cum reliquis in aedes ingreditur. Nordinus regias copias in litore similiter instruxit, Regemque in aedes deduxit. Ipse vero Ha medius tectus armis, Albuquercium,qucm im Paratum eo venturum opinabatur, interficere cogitabat. Itaque intrepide te se in Albuquercii conspectum dedit. Albuquercius illum comiter accepit. Tum illud ,quod in mutuo amicorum congressu dicissilet,Satisne saluae &an Rex statim venturus esset interrogauit. At ille cum oculos in duces,qui Albuquercium circunsistebant,coniecisset, quamuis arma vestibus abditia minime vidisse uspicari coepit, eos armatos esse. Augurio igitur diei lanest i perturbatus pedem retulit, Regemque iam aedes ingreὸi parantem,ne ultra progrederetur, admonuit. Albuquercium enim cum armatis hominibus stare. Nihilominus Rex ingressus, Hamedium antecedere more solito coegit. Garsia Noro gna sores occludi iubet, ita, ut magna pars eorum, qui cum armis,ut Hame dio subsidio essent, veniebant, exclusa suerit. Exclusi indignari, dc tumultuari, ianuamque caedere coeperunt. Constitutum fuissequerebantur, ut Praetor Lusitanus,&Rex Ar mugiensis pari tuorum numero constipati venirent nunc vero Praetorem cum omnibus suis intra domum consistere,cum Rex quatuor tantum viris stipatus intrarit,&reliquis aditus interclusus fuerit. Albuquer-cius in terim Hamedium accusare coepit, quod arma gestaret, & ea ut depone-Tet imperauit. is suorum auxilio fretus nondum enim exclusos esse cognouerat gladium strinxit. Albuquercius brachium illius arcte continuit. Petrus Albiaque iis & Lupus Vascius de sancto Pelagio cum reliquis ducibus accurrunt, hominemque multis vulneribus concidunt. Rex cum illum interkctum cerneret, metu propemodum exanimatus est. Albuquercius vero illum hilari lane vultu complexus admonuit, ut timorem omitteret. Hactenus, inquit, tyranni huius scelere Regis tantum nomen obtinebas,cum re vera
liber non estes, sed viri perditissimi dominatu vehementer oppressus. Posthac& liber & Rex eris, & tuo iure uti perpetuo poteris. Interim qui sores quatiebant, minime celsabant. Cum vero accepissent Hamedium occisum,& per auersam aedium partem in litus eiectum, idemque regi accidisse suspicarentur, ianuam perfringere parant. Nostri duces cum parte copiarum accurrunt. Paraenim reliqua,ut Regis copias,si aliquid moliri vellent, impediret, relicta sulci Eorum aduentu furor illorum, qui ianuam Cedebant, repressus est. Instabant nihilominus & principes & reliqui cives , ut sibi Regem suum incolu mem redderent. Aliter enim te ardes illas continuo inflammaturos mina bantur. Rex ab Albu quercio in superiorem aedium partem , unde ab Omnibus posset conspici, deductus, omnes bono animo elle iussit. Nullam sibi a Lusitanis iniuriam allatam, sed singulare beneficium tributum. Se tune& libertate donatum, de in regni pollelsionem missum, ut suos aequitate
369쪽
qui armati fuerant, aliquid hostile moliretur. Modaiarius tamen intersecti tyranni frater clamoribus maximis in Lusitanos,& in Regem acriter inue eius, in aedes regias se cum armatis hominibus contulit, quarum custodia Alli illius fratri commissa suerat. Ibi se munire constituunt. Cum tamen Rex illiseixtium cum atroci supplicio, ni continuo ex aedibus excederent, constitueret,&Albuquercius, terror non mediocris, accederet, accepta prius fide, ne ill is quod gesserant fraudi esset, aedes vacuas reliquerunt, de intra certum tem pus, quod illis praestitutum fuit, cum eiusdem factionis hominibus,&cum co-snatis, & clientibus, & non mediocri familia, & cum bonis omnibus ex insula, atque adeo e totius regni finibus emigrarunt. Ad hunc modum pestisera& perniciosa sentina, quae undique icelestissimi hominis arte confluxe rat, ex urbe exhausta fuit. Ipse namque tyrannus copias paulatim in urbem adducebat, quibus Lusitanos urbis possessione pelleret, S: ciuitatem Ismaeli regi Persarum traderet. Albuquercius magna cura liberatus, ciuitatis statum constituit: a Rege& a ciuibus fidem accepit, quam iureiurando confirmauit: illos perpetuo in Regis Emmanuelis potestate suturos. At interim in Africares a ducibus Lusitanis laude dignae gerebantur. Iehabenta fusus primum Ataidium admonuit, esse quasdam hostium turmas, quae non procul Marochio castra locauerant, quae facillime capi possent. Ataidius Lupum Barrigam eo cum centum equitibus misit. Is cum Iehabentasu se copias iunxit: sed turmae castra mouerant,&in oppido frequenti, prope Atlantem montem sito consederant. Barriga Ataidio per literas significauit, maioribus copijs opus esse. Is generum suum Alson sum Norognam eo misit. Iehabeninsusus equites mille ducebat. Hostium turmae erant quadraginta , in quibus praeter peditum multitudinem maximus erat equitum numerus . Turmae ὀ loco discesserant. Nostri illas vestigiis persequuntur. Barriga primum agmen ducebat, in quo erant equites centum & quinquaginta: qui postremum agmen hostium consequutus, in eos inuasit. Hi quamuis acri animo principio resisterent, coacti sunt tandem se ad suos, qui antecesserant, recipere. Ibi rursus hostes multitudine seroces in nostros impetum tulere. Norogna & Iehabentasusus occurru t. Praelium fuit atrox ,& ita par,ut diu neutro vietoria inclinari videretur. Hostestamen postremo susi fugatique sunt: ingens numerus caesus, quingenti capti, ovium viginti millia,& mille boues cum camelis quadringentis abducit. Hostes ubi se ab illa iuga & trepidatione resecerunt, auctis aliquo supplemento copijs, rursus in nostros inuadunt,ptielium redintegratum eundem exitum habuit. E nostris tamen tres Lusitani,& aliqui Mauri cecidere. Reliqui cum praeda in urbem reuersi sunt. Aratiam tunc Ioannes Coutignus, Vasci Coutigni Comitis Borbensis filius, loco patris tuebatur. Is suit egregie sortis,& in rebus gerendis industrius. Cum vero excursione usque in montem,
370쪽
quem Fari obuni appellant, facere decreuisset, cen tu in & quadragi nta equites
eduxit. Cumque a monte non procul abesset, speculatores illi renunciarunt, praesectos Larorij &Molei hamaris cum Barraxae quodam filio in campli cum equitibus octingentis vcrsari. Hos ea mente profectos, ut Areti lae& Tingi agris vastitatem in serrent. Cum his Coti tignus congredi statuit, & ob eam caulam ne sine pugna discederent, locum, quo erant transituri, cum suis insedit. Praelium atrox & sevum suit, & diu par. Erant enim hostes viri valde sortes,& glo riae cupidi : nostris rursus tota spes salutis erat in virtute constituta. Hostes tamen postremo in sugam conuersi , supra bis centum caesi, unus &quadraginta capti su nt, in quibus fuere quidam & nobilitate, & existimatione principes. Spolia suerunt equorum & ornamentorum, quae nobilitatis illius erant. Sub idem tempus Mauri Xiati menses erant enim stipendiarij) a Nonio Fernan dio Ataidio auxilium postularunt, quo Xerisum, a quo grauia detrimenta diebus illis acceperant, a finibus suis repellerent. Is Barrigam cum equitibus quinquaginta illis auxilio misit. Barriga cum Xiati mensibus Farrobhmontis iuga superauit, quo in loco suit illi nunciatum, Xeri fium in tabernacula turmae unius inuasisse, eaque diripuisse, Sc nonnullos Xiatimenses interfecisse. Barriga, ut postremum eius agmen carperet, acnerauit: aliquot caecidit, v num tantum cepit: reliqui se receperunt: quos Barriga propter suorum paucitatem insequi noluit. Ab Ataidio tamen per unum equitem, qui Vulnera tus e pugna discesserat,supplementum postulauit. Ataidius alios equites quin quaginta subsidio misit. Dux eorum suit Georgius Mendegius Ataidius. Xeri fius cum mille desexcentis equitibus, ut in nostros inuaderet, sestinauit. Barriga duplicem aciem instruxit. Primam aciem Georsio Mendezio Ataidio,& Petro Barrigae commisit, ipse tibi secunda aciem rcleruauit. Idem Mauri foederati secerunt. Xerifi us omnes copias hoc ordine distribuerat. Agine medium cum equitibus septingentis Abedeiquibirius, ipsius Xeri si patruelis,
agebat: sinistrum latus ipse tenuit dextrum alij duci,cui multum cofidebat,aia signauit.Acies media se continere non potuit,quin in prima nostrorum aciem rueret, & cum multitudine superaret, eam circunuenit, i ta , ut nostri in orbem pugnare cogerentur. Lupus Barriga in cos,qui nostros circumieran impetum
dedit. At Mauri foederati duplicem hostium aciem acri praelio sustinebat. Fuit magno temporis spatio acriter utrinque dimicatum. Petrus interim Barriga Abedeiquibirium,medij agminis ductorem, equo vehementius incitato infesta cuspide transfixit. Illo mortuo,qui sub illius signo pugnabant,cedere incipiunt. Cum nostri acrius insisterent , eos suderunt. Lupus Barriga cum illam aciem sesam cerneret, in Xerisij agmen incurrit: ex quo Xerquius Bentagogi mus, vir primarius, in Pelagium Rodericum sortiter dimicantem inuectus, eum ex equo deiecit: & cum illum stra tum interficere conaretur,Lupus Barri riga, ut ab imminenti caede Rodericum eriperet, in Bentagogimum equum incitauit,