Sanctorum priscorum patrum vitæ numero centum sexagintatres, per grauissimos et probatissimos auctores conscriptæ. Et nuper per R.P.D. Aloysium Lipomanum ... in unum volumen redactæ, cum scholijs eiusdem .. Vitarum sanctorum priscorum patrum per grau

발행: 1554년

분량: 559페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

VITA ABBATIS PACHOMIL εσι

quae Scytin dicitur, regione d gebat. migit itaq; dii grandis cupiditas

actus uenerei me cepi ii et urgere grauiterq; ac moleste plus serre,adue sus sordidas cogitationes, dc cotra insomnia nocturna confligens, qd me

ab his ubi eram Glitudinibus viis ipsius copellebat exire. Vicinis quidem meis nihil de pestilentia, 'c tali ardore dicebam; nec Euagrio quide magistro meo,tale aliquid confitebar. Occulte tamen ad interiora,ac ualliora deserti perreri, ubi per quindecim dies in eo qui Scytin dicitur loco, uenerabiles multos,qui ibidem consenuerant patres uidi; intcr quos, & cusupradicto Pachoinio, potui habere colloquium. Et quia repperi eu inter caeteros monachos prope palma tenere et fidenter ad eu detuli animi mei anxietatem; Q ut ita locutus est mihi. Non sit tibi inquit noua res illa; qua pateris in quod non ex ne b entia mentis, aim desidia,id quo turbaris incurreris,lumi cientertibi tot montuin praebet,& locoru natura,& inopia omnium reru,& ipsarum quod nemini dubium est absentia Deminarii, sed magis tentatione ista laboras, propter studium ac desiderium castitatis. Triplex enim ex sedinicationis incursu nascitur pugna, ct aliquando quide caro nostra, si in nobis fiterit nimis sana lascivit. Saepe aute excogitationibus uanis,mor bus iste procedit. Interdu dimon contra nos dii nobis inuidet, pretiatur. Ego enim frequenter ista pertractans; ita semper inueni.Nam ut ipse uides, admodu liniam per quadraginta annos in ista cellula degens, nam,mamq; salutis propris gerens cuna, etia usq; ad pKsens tepus huiusmodi tentatione sollicitor.Cum sacramento aute istud sanctiis ipse dicebat, rduodecim annos post quinquagesimu.non nocte, non die,uncy hic a me morbus abscessit,usq; adeo ut priuatum me iam dei auxilio suspicare,ob

quod,merito me putare dimonis uirtute superari. Malui tamen eo tempore , irrationabili quada morte deficere, qi tali corporis morbo,cu tam obstina deserinitate succubere, moxq; progressus, ac peragrans solitud, nes totas,spelunca sere alicuius inueni;in qua me proieci per diem nuduiit quod sine dubio Are credeba ab egredientibus ex ea bestijs deuorarer. aute uespertinas usq; ad horas sic iacendo peruenissem iuxta id O scriptu, set cognouit occasum situ, posuisti tenebras, S tana est nox in ipsa pertiansibiit omnes belli e sylus. Catuli Leonu rugiente ut rapiant& quaerant a deo escam sibi exeuntes bestiae,soemina cu masculo, odore ad me ducente, uenerunt; a capite usque ad ipses pedes lingua me blandiente lambentes; Et dum me ab illis arbitror deuorandum, sic me intactum atque incolumem reliquerunt. Iacensq; illic per totam noctem,nibhil omnino perpessus sum. Cogitans igitur & credens, quod mihi prorsus dominus pepercisset,

mox revertor ad cella. Paucis aute diebus, mon quieui t,& rursus iterumihi uehementius si solebat,incubuit, ut pene me cogeret ore blasphin mando peccare.Transfiguratus est enim in quanda Ethiopissam puella, qua ego meminera me in iuuenili aetate uidisse messium tepore calamos Tomus tertius. Pars secunda. X s

352쪽

VITA ST HEPHANI

colligentem;quae subito sedere supra genua mea cepisse iis lite adeo Dinnia mea nacbra comouit, ut cis ea me pene scelus comisiste putarem. Iratus igitur ac saeuiens,percussi ea dextera mea,llatimq; ut uisuin est evanuit. Et si mihi dicenti credi per biennium totum,metore eius laua illa percusseram, manus ferre non poteram. Maxima igitur animi anxietate ac desperatione perterritus, ad int,ma atque uastissima errabundus deserta perrexi. Vbi cu aspide modica reperissem, ni anu tentam uirilibus membris iratus admoui, ut mortein mihi,uel morsus eius inserret,caput de serpentis perfricando his in locis, . a quibus mihi tentationis causam prouenire arbitrabar,cotrivi. Et ne sic quide me anguis momordite diuina siclit credo me Sratia prouidente &hoc tunc cu mihi talis in sensus vox descendisset,aualui:Vade inquit,Pachom i,insiste agoni tuo. Ob hoc enim permisi te daemonis uirtute sup rari, ne inciperes quas sertior superbire. Sed ut agnoscens infirmitatem tuam nec ex conuersatione uitς tu aliquam fiduciam gerens,ad auxilia semper diuina confligeres. Poliqua igitur mihi satisfactuin est, ad pro-Pria secreta remeaui, de caetero cu fiducia sedens iam: ullo certaminis angore uel solicitudine iam laborans, sed reliquos oeui dies pacatis sensibus uiuens. Ille aute incus inimicus,cu se ita a me conicptui esse uideret,neq; ultra molestiis mihi esse posset: con sus abscessit. His itaq; uerbis contra insidiantium daemonii pugnas, sanctus Pachom ius me confirmans, sertioremq; iaciens, ad certamen aduersum spiritum sernicationis, diuina gratia tolerandum, suis cienter me exhortatu remisit ad cellam.

VITA STEPHANI MONACHI, PKR PALL

parassis, uera lidi, dium Episcopum Cappadociae scripta, in qua etiam Doli

usto Litur, cap. II nullorum monachorum casus ad aliorum correctionem interseruntur.

S Tephanus quidam oriundus ex Lybia,in parte eorum locoru,quibus Marmarice dc Mareotidis nomen est: per sexaginta annos si dens usq; adeo persecuis factus est monachus tantumq; habuit in discernetida rei u ambiguitate iudicium, ut eiusmodi diuina gratiam mereretur. Hoc est, ut quicumbad ipsum, eκ quacunq; re tristis aliquando uenisset,post uisione eius atque sermone a tus abscederet. Notus autem hic Sc satusto uiro Antonio fuit, pei uenit de usq; ad nostri temporis dies. inuem ego quidem uidere non potui, eo quod leparabant nos longa in

terualla terrarum.

Sanctiis aute Antonius,' Euagrius & qui cu ipsis erant mihi ali ii do reserebant, licentes quod repperissent eum quondam tali aegritudine laborante,ut in ipsis naturae uerendis quodam ulcere quod quida sag denam appellant cruciaretur. inii dum a quoda me co curaretur,in-

353쪽

MONACHI. as

uenimus inqulant eu opus quide manibus faciente suis,& torquentem de palmis sane ac nobiscusermocinantem; caeteras uero corporis Partes medico suum; praebentem, qui adeo per Vatiam patientiaealienus e rata sensu corporis ut alterius crederet membra concidi.

Abscisiis itaq; uerendis partibus cuncti Maihil penitus sentiebat,intantum separata mens ipsius erant a rebus humanis S coclestibus solis cogi Lationibus occupata nobis autem tam uillitia repletis Ap ipsius langoris horrore consu sis,cogitantibusq; cphitiusmodi illius uiri uita, talem inc, disset in morbii ut sic eu necesse ellet secari: Hoc ille beatus Dei seruus Stephantis sentiens,sic dicebat. Filii uidete ne animi uestri ex italitudinis istius conruplatione laedantur.Nibit enim eoru quae facit Deus, ex aliqua malignitate descendit, sed omnia ad bonii finem, S uotiuii exitum spectant. Fortassis autem & ipsa pars corporis, talibusdedi suppliciis mer batur, meliusq; illi erat hic recipcre uicem, Q ad aeterna tormenta poli hoc seculuin reservari. Haec itaq; suo ii contei latio sermonii, ad patientiae studium nos aedificatos, confirmatosq; dimisit. Iccirco uero naec retuli, ne quisqua sorte miret ir, si videmus sanctorii aliquem hii iusmodi aegritudine laboranicaut deinceps uiderimus. Valens nomine iteru sitit quidam Palestinus quide genere, sed mente 'Corinthius, id est sensu insatus. In Corintlitorii enim animis semper tumor quida, ct inflatio mentis apparet. Sicut ad eos scribens beatus Apin stolus Paulli de hoc exprobrat uici dicens Et uos inflati estis. Hic ipse Valens postq perii enit ad eremu, in qua per Plurimos annos uixit nobiseu disscitisq; ut aissequutus est studium, ad tantu superbiae cacumen ascendit, ut diabolicis irrisionibus, ac fallaciis uinceretur. Nam paulatim euin in docendi elatione deceptum, ad hoc datanon adduXcrat, ut ita se nescio quid esse magnu putaret, tanqua quotidie angeloru uisione ministerim; frueretur. Reserebant igitur eius notissimi quod uno quodam die, dum in tenebris opus faceret acus illi qua sportellam costiebat,excidisset e manibus, ct cu eam non posset quia in obscuro non cerneret inuenire, lana pade ministerio Oemonis ei accensa sic acum qua perdiderat in enisset. Ru sus ex ipsa inflatione resectus in tantu superbiae tumorem elatus est,ut x

sacroru quoq; mysterioria Christi, iat neret comunionem. .h 'Luenit aute ut quidam illuc Peregrini uenirent, uariaq; leguminum rum christi myriis genera nucum,atq; pomoria ad ecclesiam fratribus eNhiberent: Quaecu rem ominarem.

suscepis et sanctus Macarius presbyter noster misisset q; singulis tantum quantu manus capere posset unius, inter quos Scu Valenti partem cuc eris destinas let. Ualens eum qui transinissa detulerat,iniurijs, plagisq; consecit. Hoc ei dicens: Vade & dic Macario quod no sum illo deterior,

iit benedictiones ad me transmittat. Cunq; hunc eius errorem Macarius

sanctus audisse a tq; ad eum alio die solatii causa,consiliri; venisset,dic Tomus tertius. Pars secunda. X

354쪽

lige

VITA STEPHANI

retq; ei; seductus es frater Valens quiesce de caetero,ac dotia Inu deprecare. Hoc ei persuadere non potuit. Et in penitus ab eo no audiretur,tristis de eius ruina saetiis abscessit. Certus igitur cepit essetana d o, quod ita ut ipse uoluit fallaciis eius ac dolis cederet Valens rino l; de eius perditione secimis ista machin tur. In effigiem Saluatoris transfiguratus nocte ad eum uenit oim climro quodam mille ut si erat γ angelorii, lampades accensas tenentium, ct cu flammea rota,in qua Saluatore sedere sinulauerat, prae dcte uno ex ipsis eiq; ista dicente. Placuit Christo conuersatio tua, ac fiducia probabilis.& uenit ad te desiderans te uidere. Egredere igitur c cella tua, tabhilq; aliud facias nisi ut ueniente eminus cernens,inclinans te,adorare s stines sic deinceps ad proprium habitaculum reuersurus.Egressus igitur e cella sua credensci; se cernere diuina ministeri j cclesiis ost cia cunctaq; Aissi stam Zal, lampadum sulgore rutilantia, S ipsum Antichristum non ultra uniustum lic tu loco iste, spacium stadij constitutum ἱ protinus pronus in terra,& eum quem d

ininum crederet, adorauit.

In tantum igitur laesa mens eius est,utcu sequenti die Ecclesam suisset ingrestus,collectis in imu fratribus diceret, Ego iam comtanione non egeo: Christum enim ipsum uidi hodie. Tunc demit uenerabiles patres serreis est uinculis illigaria per uniuersum annii propins orationibus cuarauerunt. Haec aute fuit forma medicinae; secularis eum ui tae conuersationi dederunt,ut ex eo quod nihil haberet comitiae cu sanctis, inflatio animi ipsitis tumori, cessaret, ut solet dici, contrarias res contrarijs debere

curari remedqs.

Valde autem dc hoc necessarium credo, legentibusq; arbitror pro iturii in quod talium quoq; uitas hominu paginis libelli huius inserimus, sciit S inter sanctas paradisi arbores lignum illud per quod bolaum,malumq; cognoscitur instum scimus ut si quando in uita aliquid sua grande quis secerit, non m eo tanqua proprie uirtutis ostentatione se iaciet. Frequenter enim & ipsa magnarii palma turtutum; causa nobis cuiusdam,& occasio sit ruinae, nisi ad gloriam propositi, recto itinere uenire properemus. Scriptu est enim ; Vidi iustum in sua perire iustitia & hoc

utique uanitas est.

Neron quidam nomine fuit uicinitate proximiis mihi. A lexandrinus genere,urbanus & iuuenis, inclis argutae purae isc probabilis uitae S ipse post multos labores nimiosq; sudores Mitamq; ad summa picnam uirtu-

Etiam mstri temta tibiis,animae quodam tumore sic corruit,ut supra sandios ac uenerabilesns boetici hoc - patres esse se crederet et tanq; iniuriosa contra sanctum Euagritim uerba di modo utuntη , qη iactaret, ut diceret ei: a Maximo errore falluntur qui doctrinae tuscresi doctrin s diuit Non enim oportet alio praeter Christum uti magistro.

Abutebatur aute & testimonio sancto,ad propositi stultitiae proprit, 'iis,hua ad ui roborandum. Dizebatq; quod Saluator ipse dixisset: Nullum in terris uo

cetis magistrum; qui & ipse in tantam cordis obtusi incididit cccitatem,

355쪽

MONACHI. , εες .uteum quoq; postea esset necet Te cathenis serroq; uincis, eo quod iam

nec ad sancta a mysteria uellet accedere. Vt aute se rei ueritas habet,

immenst uirtutis ac uits fuit,atque subtilis,ita ut multi qui cu ipso ui Xe a nrunt referrent, post tres menses eum cibum frequenter accipere, sola sanctorum mysteriorum communione contentum herbisq; siluestribus, si quas inuenire potuisset. .

Ego quoq; eum uideor pertus eo tepore quo simul cu beato Albono pergeret Scytin.Dictabat aute ipsa Scytis a nobis quadragesimo lapide.In quibus bis manducauimus,& ter aqua bibimus,ille uero nihil penitus cibi sumens sed pede iter faciens,quindecim primu reddidit psalmos. Tunc Sc illum qui est maXimus dixit. li modum illam quae est ad Hebraeos Epistolam; Sc Esaiam; partemq; Hieremiae;& Luca Euangelista;

Salomonis prouerbia ita memoriter ambulans legit ut cum gradientem assequi non possemus,nimia uelocitate properante. Hic igitur ad postremum, maligni daemonis fraude, quasi quodam exagitatus incendio; in cellam quidem suam non redi jt. Profectus aute Alexandriae ciuitate ueluti ordinatione diuina, clauu clauo, ut dici solet excussit.Incidit enim propria uoluntate in eos, quibbus istiusmodi more uiuebat. Vnde tame inuitus postea remedium salutis inuenit.Intereat enim & circi spectaculis S theatri Sc in tabernis diebus,ac noctibus morabatur.Cunq, in his voracitati,atq; ebrietati se penitus dedisset,in Deminei quoque desiderii incidit c num. Et dum Peccare

meditatur,cu Mima quadam cspit loqui, proprium ei intinus insinuans. Pustula enim quaedam qua carbunculum uocant: nata est ei in ipsis uerendis. ac tanta per sex menses aegritudine laborabat, ut naturalia ipsius . . putresecta, radicitus caderent. Postea uero cu sanitatem, excepta illa parte moerorum qua perdid rat, recepisset rad diuina sapientiam redint,sanctis patribus quae ei acciderant cuncta costatis. rinitentiam tamen factis implere non potuit, quia

post paucos dies, debito fine quieuit.

Alius iteru Ptholomeus nomine, eo more uiuebat ut dissicile possit se referri, quia inenarrabilis uidetur. Habitauit autem inter initia ultra quet Scytin saepe diximus loca, in ea parte,qua clima uocant. In quo tamen loco nullus monaul orii ualebat habitare, eo quod octauodecimo lapide,

puteus aqice remotus esse uideretur.

Ille igitur cilicensis illuc plures lagenas pertulit secum, quas Decembri & Ianuario mense, spongia ex Petris colligens rorem multu enim tunc in ipsis regionibus cadit roris implebat. Idq; ei per quindecim illic habitanti annos sufficiebat ad potu qui penitus separatus a doctrina spi- ,

rituali, colloquioq; sanctorii uiroru, quoru ei sermo prodesse poterat, &a frequenti mysteriora comunione.subito quasi alienus essectus, in tantum a recto itinere deuiauit, ut diceret nullam esse prouidetiam rerum, sed omnia suis quodammodo motibus ferri. Tomus tertius. Pars secunda.

356쪽

aJuertis scisco a

VITA ST HEPHANI MONACHI.

Persuasit igitur ei uitae hostis humanae, in eius animam prorsus ingrediens atque dicens: His ita se habentibus: quid frustra consumeris Pth

lamee,aut qua mercedis retributione laborasῖ cum nulla sit remuneratiis meritorii; quod si esset etiam retributio quae merces pro tantis laboribus tibi sufficeret 8 quale uero iudicium scriptum minantur, ubi sine prouidentia cuncta labunturiHis diabolicis cogitationibus milerri inus Ptolin meus infractus fertur insaniens, S a naturali dii cedens prudentia etiam usque ad praesens tepus in AEgypto,cu citisinodi errore uersari voracit ii tantii ebrieta liq; deditus,ut nullum prorsus cu aliquo soleat habere sermone, sed uelut Ancus rei rericias de publico, miserandum lachrymisq; plenii spectaculum oculis Christianorii expositus. Irrisio uero atque doceptio cunctis, qui gratiam nostrae conuersationis ignoran t. In hanc autem Ptholomeus est dilapsus insaniani, o 4 irrationali Auliam bare quadam praesumptione, dum putat illusus ab auctore iacinorum, quod omnes sanctos patres scientiae uirtute praecellat, per qua suus hostis est twnae 'iis r4 ctus, hanc Ducam perditionis incurrit,uunc cu talibus uiris qui gube Duet om i qmi naculis sapientiae spiritualis usi sunt loqui dignatus. Vnde neglectus, acina Dς ivn , d mortis Profunda dilapsus, sicut arbor loliorum exuberans,itii. p .Eleier repςnte uni u momcnti temporς nuda, aridaq; monstratur, secundum quod scriptu est,inu non habent gubernacula, cadunt sicut selia. Noveram uirginem quadam de Hierosolyma,cilicio uel litana, ct per sex annos semper inclusam,mhilq; eius quod uoluptatein aliquam posset exhibere gustante, quam ad postrenuina diuino auκilio destitutam, tam immense superbiae morbus inuasit, ut talem ruinam qualem dicimus , sulli ueret. Aperuit enim subito senestra cellulae suae, suscepitq; eu qui consum

rat ei uitae necessaria ministrare concubens. Hoc alite malum inde

descendit,quod non secundu spirituale propositu,nec propter dilectione Dei, ad monachica uenerat uitam, sed humanae uani talis illecebra, quae ex inanis glorie cupiditate generatur, & per infirmam atque instabilein

' animi uoluntate. Dum enim cogitationes suas Omnes, alienae viis mal

dicis reprchensionibus occuparet,discedente ab ea angelo sanctitatis,nullum omnino custode propris reliquerat callitatis. Iccirco aute utranq; uita religiosissimotu hominu ceoru qui per neglectum post labores imodicos,& temporu spacia de summo fastigio ceciderunt describimus, ut unusquis o de sua conuersatione insidias inim ci considerans,occultos eius laqueos positi euadere. Sed in sint inagnoruuirorum,si minarumq; q: pluri mi, qui abrenunciationis suae principia, uirtute peregerun deinde ab hoste cunctoru hominu sunt et iii, ideo ex

Pluribus,quoru etia in ullae socius extiti,paucos enumero, tuta ncq: illos

ad sertia latra reuocare ulterius,nec mihi a esse praeualco,inagnoa Chrini athletas laudans, nec imitans.

357쪽

VITA ABBATIS HELIAS, PER PALLA.dium Episcopum Cappadociae descripta. Η Εli quid in nomine monachus optimus magna habuit cos lo

ratione seXus infirmi deuotaru Deo uirginu.Sunt enim tales quorunda animae, quam propositu ultimi finis testimonio comprobatur. inii amore uirtutis accensus, ct seminei seMus miseratione,in ea quae a Triuis ciuitate dicitur, ex pecuniis quae ipsi suppeditabant, mon sterium imane construxit. Ad que locu phirimas quae uagari S errare consueuerant) seminas congregavi omniumq; prout necessitas posti lasset cura gerebat: qu ibus cuncta praelliterat quae ad uite solatium peribnebant, ortulos quoq; & instrumenta diuerta supellectilis necessaria, &reliqua, quae humani usus ratio deposcit. Isis eκ dissimilis uitae genere,intra unius habitaculi claustra collectς, frequentibus se inuice turpis inquietabant. Vnde interdit necessitas exigebat,ut inter eas simultatu tali utia causas ipse cognosceret pacemq; r pararet. llegerat enim illuc usq; ad trecentaru numem foeminaria,nec siue mediatore ipso,conuersatio eam poterat ordinari.Quod cu iam perbiennium faceret, & adhuc pene ipse iuuenis uideretur triginta enim uel quadraginta annos habebat) tentatus est subito corporali desiderio uoluptatis. Relicto itaq; monasterio dum per solitudines totas biduo imgi ieiunus erraret, huilismodi prece fudit ad dominum: Domine inquit,

aut occide ne uideam illas trillitia laborantes, aut a me tentatione huius cupiditatis exclude ut rarii citram ita ut oportet,aut conuenit,Feram.

Vespertinis itaq; horis subito eu in desiderio somnus oppressit,& tres

numero angelos,aci se uenisse conspexit ut ipse referebat.Tenuerunt igitur eu dicentes: Cur egressus es de monasterio sciuinarii. ilibus cu ille trasmigrationis suae causam referret,&tinui iste se diceret ne aut sibi aut

illis noceret; hoc illi ad illa respondent. Si igitur ab huiusmodi tentatione per nos fueris liberatus, uadis& rursus ipsarii suscipis cura Ad quod culibenter ille acquieuismet iusiurandum ab eo huiusmodi sicut ipse reser

bat exigere csperunt.Iura inquientes his uerbis.Per eu qui habet curam mei illam citra trabituru esse me iuro.Cum ergo illis uerba iurasset timc unus ex ipsis manus illius tenuit,& alter pedes;tertius aute arrepta nouacula illum emasculare uisus est: non quod pro uero hoc faceret sed quod facere uideretur. Nam in quodam stupore animi, eo tcpore se esse credobat atq; haec sentiebat se ratione curatu. Tunc igitur angeli interrogant

.an aliquid sibi,factum situ prostiisse sensistet. Ille respondit uehementer inquiens intelligo, onus quoddam milii esse sublatum; & satis credo omni qua sormidabam, nae molestia liberatum. Diciant ei: Ergo nunc uade ad monasterium tuum. ut post quinque regressus dies ingressuri; lugentium monasteriustiuinam,in eode exinde loco mansit in cella ex obliquo habitaculi illius Tomus tertius. Pars secunda.

Habetur in libro qu uulgo Para m Heis rauidi dicitur cap. 17

358쪽

Πubetur In libra qui

svra cap. s.

VITA PIA MONIS VIRGINIS.

posita,in qua cu magis ipsis proximus uideretur.frequentibus eas quam tum in iplo erat,emendationibus corrigebat. Vixit aute alios quadraginta annos,sanctis patribus asseverans, quod nunqua ultra in cor ipsius cogitatio talis ascenderit. Hanc ergo beatus ille Helias Dei gratia meruit, ut sic propria cura,muliebre monasterium gubernaret. Huic succedit Dorotheus uir beatisiimus, qui in moribus laudabilis uitae consenuit,non quidem in monasterio ipso ita conuersari praeualens ut prior in superiore tame se condidit colla ubi una secit senet ira ex qua conleplari s minas in in alterio suo posset. inia senestra,& clauderect aperire consueuerat cui S iugiter assidebat,adunanimitate pacemq; sorores erudiens. Itaq; in superiore illa monasterii parte consenuit ; cum neque mulieres ad ipsum ascendere, neque ipse descendere posset ad eas.

maia nec Mahe illic unqua positae erant, per quas huiusmodi cuiqua pateret accessus. Haec elt beati Dorothei in abiunentiae uirtute persectio, ct finis huiusmodi.

. VITA PIA MONIS VIRGINIS, PER

Palladium Episcopum Cappadociae scripta.

si seriora metinis lamon nomine x virgo quaeda sui quae omnes aetatis suae annostem ossit impos,bi- cu matre sua uixit iugiter faciens opus lini,& post alterum semperis, ut impie garriunt diem circa uespera cibit sumens. Haec a Deo meruit accipere scienq i , qD pq set tiam futurorii. Nam cu apud Aguptum quondam in accensu suminis c pcr tht-m Nyli,contra uici unius excidium uicus alter ueniret cu grandi enim L I g tamine partituitur irrigationis ilicesu ueadeo ut ad uulnera sua, mox

.ὰ - Tori qui, dςscendant igitur sertior populus ad inferioris uici homines, in

Gemi ui is uiauit, qxino erat illa,uenisset, mimeroq; suae multitudinis fidens,& tam militati negasur a Deo. bus si xulticis armis instructus,ad euersione supradictae possessionis accedere astitit ei angelus aduentu inimicoru nuncians, que nullus illic poterat suspicari.Tunc uirgo memorata,vici presbyteros conuocauit, hoc dicens: ite & occurrite hs qui de uico illo ad internitionem uestra uenire sestinant,ac ne una & i pli cum cellulis uestris cede pereatis,deprecaminico ut ab apparatu certaminis liuius recedant. t. Cunq; presbyteri admodum ad haec dicta timuissent, proni ad pedes

cadunt,rogantes eam,atq; dicentes: inita nos non audemus eis occurrore:Scimus enim,& ebrietates eorii,& audaciam non serendam. Sed adde hoc quoq; inquiunt misericordis tu supra omne hunc qui tremit uicu, ct supcr illam quoq; domunculum tuam,& magis ipsa progredere atq;. occurre uenientibus,tocumq; illum redde pacatu. At illa hoc quidem lenctura negauit; Ascendit tamen protinus superiora domus propriae, de tota illic nocte in continua oratione pernianti ne genua quide flectens. atque has domino preces esstidit: Domine inquit Deus qui omne iudicas terram, i nihil unqua placet iniussiun,ascendat ad te oratio mea,Sς . adueniat

359쪽

VITA ABBATIS PACHO. ALTE is r

adueniat uirtus tua quae in excidium nostru ruentes in eo ipso,in quo iblis occurrerit loco ueluti clauoru affXione contineat. Hoc ergo sermone,& hac oratione copleta, hostes eoru in tertio iam uici lapide constituti circa prima hora diei ita in memorato lisserunt loco ut prorsus moueri inde non possent.Hoc aute & ipsis reuelatione pM . teiactum est,quod molitiones eoru, a orationes,memoratae uirgini sim vide quantum uaeue pedissent.Mox itaq; quibusdam de suis ad uicum ipsius missis,pomitant rit apud deum erapacem ista mandantes: Gratias Deo agite, qui nos orationibus Ram. Viims oratio. nis,ab excidio uestrae possessionis auertit.

VITA ABBATIS PACHOΜII ALTERI Us

per Palladium Episcopum Cappadociae descripta.

Habesse in libra modem cap. P

I Hebennensis nomine in Thebaide prouincia dicitur lacus, in quo

Pachom ius quidam fuit uir iustus in tantu, ut per diuina gratiam nosset futura,& angelica etiam uisione frueretur. Hic ad persectu misericors & humanus fuit,& in stimabili fratres amore dilexit. Ad que in spelunca sedentem angelus domini uenit, licens ei: Per omnia quae ad Iropositum tuu pertinent,scias te esse persectum. Vnde iam in speluncati perfluo sedes;Veni igitur,& relicto hoc loco collige omnes monachos iuniores,& cu ipsis habita, & eos iuxta regulam uitae, quam a me disces institue. Tabulas aute illi cereas dedit, in quibus scriptuin erat,permittes unicuim ut tantu quantu poscit,& cibi sumat & potus, & iuxta mandi cantiumn bibentium uires, paribus quoque operibus eos subiugabis,&neque quenqua ieiunare,neque manducare prohibebis, ita tamen ut sertioribus S magis edent ibus semper opus grauius iniungas. Infirmi aute&uere monachi, ad operandum lcuius urgeantur diuetias etiam intra atrium domus cellulas iacies,& ternos per singulas manere praecipies. In

uno tantum loco cibus omnium fiat. Somnu uero capiant non iacentes,

sed super instructas & paululum recliues cathedras & uelatas palli js suis sedentes quiescant. V tantur aute noctibus lineis uestibus quas Leluot nas uocano cuncti,& singuli qui eoru pellibus caprinis bene consectis

tegantur.inias pelles nec tunc quoq; cu uoluerint cibu capere,uel somnum,deponant. Quando aute ad comunione sabbati uel dominici diei ingrediuntur,unuiqui'; suu cingulum soluat, pellemq; deponat, & cu ii cucullo tantu ingrediatur.Cucullos aute ipsos sine uillo paruulos fieri, Visis ci Aut infantibus ordinauit in quibus S quaedam signa de purpura secit in- etiamapudantiquisetexi. Iussit ut inti quatuor esse ordines fratru, iuxta uiginti quatuor nu- simos monachos. meru literam:& unicuiq; ordini supposuit litera graeca ab alpha,& beta, Samma,delta,& caeteris usque M. Dum igitur interrogaret sanctus Pachomius,isc in tanta multitudine

singuloru requireret ilita, dicebat se do illi qui erat in suo ordine prior, quemadmodum se habet Alpha,uel quomodo habet beta Et iterum s

Tomus tertius. Pari secunda.

360쪽

VITA ABBATIS

lutem per uniamquenq; ex proprio signo,& uocabulo litem requirebat. Et simplicioribus quide persectisq; monachis inquit angelus, tote literae

nomen,durioribus autein, ac difficilioribus chi literae nomen impones. Itaque unicitique ordini tales uocabuloria imprimes notas, ut mores Per, eas lignificentur animoru. Soli tanacia spirituales nouerant uiri, qualemi rui supposita clementa uita sui ordinis indicare uideantur. Scriptu aute hoc, in tabulis ipsis erat.Si quis inquit,de alio monasterio peregrinus aduenorit,aliam regulam sequens,nec manducet cu illis iste,nec potet, neque in mansione eoru introducatur, nisi forte in itinere cis te sit erit ad mitinus. iniicunque uero iccirco ad eos fuerit ingressus, ut cu ipsis permaneat, laon illum nisi trieran topus impleuerit, in loca monasterri secretiora rocipies. Sed cu prius per triennium totu laboi iosius opus duriusq; perfece. xit,tunc receptu intrinsecus eum lana esserermittes. Edentcs,cucullis ca-EO qn antis i m pita sua velent,ne alter manducante alterii fratre aspiciat. x Nec loquinachi habebant reg- quicqua dum edit liceat nec aspicere ad ullam alteram Partem,nis ad so- μ sit ηt-ς ,σ luna catinum,& ad solam cui superponitur mensam. Hoc etiam ordina- ui;& iusiit, ut i orationes duodecim numero per totum diem facerent, vi A f., hi ais p. &ri revi dx im alias, quando ad uespertinum lumen uenirent. In no inibiis , a iovibui ctumi quoque uigilii, totidem preces inunderent, Tres autem solas ader uisi lib. horam nonam diei. iniando item uniuersa multitudo conueniebat ad

manducandum, unicitique ordini in singulis orationibus statuit plaumum praecinere., Tunc sanctus Pachonitus quasi contradicere angelo uoluit,hoc dices: Paucae sunt ille orationes. Cui respondit hoc angelus. Has orationes fierimia, ii, δε- ἰisiis et insci co P LUi ut & minores sinc aliqua implere trillitia 4 imnosita iam sἴ icta es. sibi uixi di regulam Pessint. inii uem firmioribus cosummatioribusq; aulam 'sunt. sensibus uiuunt,non est illis necesse aliena lege constringi. Ipsi enim si metipsos intra cellas,uniuersamq; uitam stiam,visioni& cultui Dei penitus dederunt.His ergo inquit illa prccepi qui nec inuenire possitiat uel implere quae prosint,iato semili quadam necessitate compitis,ostendorint digna in se sub proposito disciplina, tunc demit ad fiduciam ualeant diuinae notitis peruenire.His itaque dispositis,impletoq; ministerio, angelus discessit a sancto Hesromio. Plurima igitur sunt monasteria, in quibus ad septe milia sunt uir ii, . quae huiusmodi instituta custodiunt. Sed minimu id habetur,& primit, in quo Pachomius ipse degebat, o quo uidentur & caetera monasteria processisse, quae ad mille quadringentos fratres. habere noscuntur. Inter quos etiam eii quidam famulus Dei Antonius nomine, admodum mihi amicitiam iure coniunctus, qui secundu in illo monasterio obtinet locininie de uita ipsius Sconuersatione securi, Alexandriam sepe transmi runt,ut illic ea quide quae in monasterio secerint,vendatita aute quς scit

necessaria, emat semper ac reserat. Sunt i alia monasteria ducentenos

fratres,& trecentenor habentia,in ea qua panos ciuitate uocant: Quam

SEARCH

MENU NAVIGATION