장음표시 사용
291쪽
Arg. 2.μ' qu0 allatum sui a Ger lilii et desumptum ex du0bus his principiis 1 Maleria per se indisserens est ad 0lum et ad quietem, id est n0n habet in se principium qu0 sui in illis 2 Materia exsistere nequit sine eluali delerminali 0 ne ad 0lum vel ad quietem. His p0sitis, sic c0ncluditur alis . Si maleria n0n esse pr0 ducta abali 0, in ea s0lum m0d reperiri p0ssent pr0prietates a sua natura di- manantes, minime Ver illae, quae a Sua natura n in profluunt; namqu0d necessari ei a se exstat, minime privari p0les naturalibus pr0prie talibus, neque d0nari c0ntrariis. Iam Ver ex primo principi materia si in determinata ad motum ei ad qui elem ex secundo inde terminali haec in ea l0cum habere n0n 0lest. Ergo materia insectas p initur, pl)0silas et Sibi invicem repugnantes pr0prietates p0ssidere distenda est. Η00 argumentum e recidi ii dicatur: Maleria sive admotum sive ad quietem debet determin pri ab agente extrinseco, cum n0n possit neque Seipsam m0Vere neque per Se ipsam quiescere. Atqui materia insecta ei ex se exsistens nequi deler minari ab agente extrinse00. Ergo materia in secla repugna l.
80Η0 Ll0η. Recentes increduli redarguuntur. uae a n0bis dispulata sunt c0uli a Vetere Maleriali Sia merit l0rqueri p0ssu ut 0ntra recentes v0luli 0nismi Secial0re et in primis contra a place, cum p0sili 0 0rum incredul0rum quoad rem ei d0ctrinae substantiam n0ndissera quicquam a c0mmenlis Velerum. Si quidem Leucippus, Dem0crilus et picurus in explicali 0ne naturae relictis causis Veientibus pr0p0rtionalis, ad 80la cauSa materiales se receperunt, ordinemque pulcherrimum qui in natura mulali 0nibus e m0libus Vige nullatenus
explicare p0luerunt. In eodem err0re Versantur recentes V 0luli 0nistae, licet scientiarum n0mine Vehementer apud imperit is abulantur. Hi enim docent. mundum ortum esse a materia sese per inlimam pr0 priam Virtutem evolvente in diversas c0rp0rum species plus minusque lier secla s. uonihil obtusius et a veritate magis aversum c igilari dicique l)0lest cum transitus de polentia in actum seu de imperfectu ad persectum c0neipi minime p0ssi sine perali 0 ne causae ellicientis et moventis, quae actu habeat illam persecti0nem ad tuam move subiectum. niluom id li00 traditum sui dilucide ab Ailuinale n0stro Omne u idni 0 Vetur ab alio movetur nillil enim m0vetur nisi secundum quod es in p0lentia ad illud ad qu0d movetur movet autem alii luid secundum fluod est actu mi vere enim nilii aliud 'si quam ducere aliquid de polentia in elum De polentia autem non ioles alii luidreditui in actum nisi per alii luod ens in actu l). 0u0d si in rerum visibilium in ilibus et mulali 0nibi is ordo con-
292쪽
stans ei labilis consideratur, omnes h0mines, duce ipsa natura, intelligunt, causam illam m0 veniem ad fines determinalos o res multitudine pene in sinitas et inter se saepe c0ntrarias, debere esse Sapientissimam. Quando et g impius en an in sua epistola ad Chimicum Berihel0l l decernil 0rpora in0rganica et 0rganica, animalia et h0mines riginem ducere ex V itiali 0ne unius nebul0Sae, quae gradalim ess0rmavit planetas nostramque terram, et per Successi Vas mula li0nes divers0sque gradus c0ndensali 0nis in aliqua peri0d generavit vitam et subinde in alia generavit humanitatem, absurda super ab- Surda cumulal, mnemque naturae scientificam explicationem penitus subvertit cum causam universalem et abs0lulam l0lius mundi, et causas particulares cuiusque m0li 0nis et phaen0men quae in mundo c0n lingunt, c0ntra prima principia ali 0nis humanae e medi l0llat.
gnandam esse causam lum illius nebul0sae cum ipsa n0n 0ssi esse causa efficiens suae exsistentiae lum m0tuum et mulationum uinium c0rp0rum, quae hanc pulcia errimam mundi machinam constant, quaeque cum In iveantur m0lii ordinatissim0, moveri nequeunt nisi ab
agente infinita sapientiae praedil0. Sic a place peragranti caelum sine ulla dissicullat Deum real0rem caeli et errae mundique Re
cl0rem sapientissimum p0luisse invenire, et c0gn0scere. Si culos I 0-lens et lubens n0n clausisset.
mundi explieari n0n 0ssit per causas particulares e finita Virtulis, quae cum agant per nisi malionem et Veri nominis mulati inem, Sem per praesupp0nunt suae perali0ni aliqu0d praeexsistens subiectum, qu0d ab ipsis transmutatur ad rerum originem rite explicandam ne-
l Renue de deuae moniles. 15 et. 863. Ernest Bena adstipulatus est in Italia Ioannes B0vi0, qui eodem errore inflatus haec crepat: a natura che si sa
I naturalismo, pag. 6 Turin 1882. 2 De hae re pertractat S. Η0311s, 1 p. q. 25 00. D. De P0t. q. 1 60ntra gesti lib. I, cap. VII et seq.
293쪽
cesse es recurrere ad causam primam et universalem lolius entis, quae in agend inde pendens est mn in a qualibet re sibi extranea; et haec bus dicitur Deus. Prima et g chusa, quae rebus omnibus a se diversis c0mmunica esse Secundum l0lam Substantiam, ideoque pr0duci ens in quantum est ens, peratur per intellectum adiectav 0luuiale ei 0 lenita, quia in eius perali 0 ne intellectus est dirigens, v0luntas est imperans, p0lentia es exsequens. uare ad ejus pr0priam acti0nem rerum pr0ductricem rite explicandam aliquid dicendum Venit de sua p0lentia, seu virtute perativa, cuni iam a n0bis salis dictum si de intellectu et v 0lun lale..uid potentia P0 lentia prout hic sumitur pro Virtute activa seu 0 peraliva, definitur a S. Th0ma Principium agendi in liud et d0n0minatur ab actu secund0, qui est perali seu acli 0. Porr si p0lentia identificatur cum actione, a qua distinguitur s0lum secundum rationem intelligibilem l 0dum significandi, tunc p0lentia licet significetur per modum priuei pii perali0nis nihilominus in re n0n est principium nisi esseclus, eum nihil possit esse principium sit ipsius. Haec p0lentia, quae n0n agi per perali 0nem a se realiter di,tinctam, sed si ipsa sua per9li 0, cum Si mere acti Va et actus purus es in agend0 in niti independens, ide0que n0n eget aliqu0 subiecit praesupp0sil0 adh00 ut sit alteri principium essendi; et e insequenter n0n imp0rlatrealem retali 0uem ad rem faciam, sed s0lum retali 0nem ali tuis. Et ea de ii huiusm0di 0 lentia invenitur s0 lumin0d0 in De0, qui ut prin-eipium l0lius ulis participali lum in essendi lum in perand0, St0muin independens a qualibet re sibi extranea. 0u0d si perativa p0lentia et virtus agendi realiter distinguitur a sua acli 0 ne, quae ad ipsam c0mparatur ut 0rma persecli 0 el actus; tunc huius in i lis 3 lentia n0n s0lum significatur ut principium perali 0nis. sed ita est realiter id 00que eius actio est limitatae persectionis et dependens ab aliquo sibi extraneo; l 0nsequenter haec p0lentia non p0les agere nisi circa aliqu0d subiectum praesupp0silum ilhid transmutand0, et dicitur relative ad aliud per veram et reatum relationem. Huiusmodi p0lentia invenitur in causis particularibus seu in substantiis linilis in quibus virtus gelidi n0n est mere ac lixa, sed agendi semper aliquid alitur. Cum erg0 Phil0s0phus delini vi polentiam operativam Prineipium transmutandi aliud in quantum est aliud evidenter delinivit polentiam adlivam plMul est in creaturis et ii in pr0ul si in De0; unde polentia sic deuia rata non putes praedicari de Deo. uare sip ilentia praedicatur c0mmuniter de Deo et de creaturis, debui dici Principium agendi in aliud ; pii sic ii in determinatur modus actionis, id est utrum aga transmutando vel secus. His ita notatis imi uirendum est, utrum et cuiusmodi 0 lentia si in De 3. Pr0blemati satisfaciemus sequenti pr0p0Silione.
294쪽
In Deo admitistii da est poteritia, quae ideantificatur cum sua essentia, ideoque infinita. Unde Deus iure dieitur omnipotens.
Prob. .' pars, nimirum quos in De sit p0lentia P0lentia elixa est principium agendi in aliud. Atqui maxime convenit Deo esse aliis principium essendi. Erg in De datur p0lentia Ad declarali 0nem pr0- pusili 0uis in iris, ni landum est, Virlulem acti Vam perlinere ad perseeli0nem cuiuslibet rei, quia unumqu0dque agit, Secundum qu0d est in actu ei es perseclum, et e persectius peratur, qu persectius secundum naturam es asstu quia perali sequitur esse, illi patet in agentibus si uilis. Iam ver Deus es maxime in actu, cum sit actus purissimus. Erg maxime c0mpelit De esse aliis principium essendi cum nulla persecti p0ssi esse in rebus, quae n0n inveniatur in De0m0d0 praestanti0ri. Paucis: Ρ0sse agere in aliud est persecti simpliciter simplex. Sed omnes huiusm0di persedit0nes sunt in De secundum
HS 1 rma. . . De autem c0n Venit esse aclum purum e primum unde
ipsi 00nveni maxime agere et suam similitudinem in alia dissundere, et de ei maxime c0uvenil 0lentia cliva nam p0lentia activa dicitur secundum qu0d es priueipium cli inis 3 2). Prob. 2. pars, nempe p0lentiam elivam Dei dentificari cum sua essentia. lenim Virtus activa geniis est quaedam persecti0. Al qui in De omnes perseoliones identi si eantur cum sua essentia. Ergo Dei 0 lenita n0u disseri qu0ad rem ab eius essentia. Haec argumentandi ali 0, quae per se evidens est, r0b0rari c0nsili marique potest Xe qu0d si Dei 0 lentia realiter disseri et ab eius essentia, 00mpararetur ad divinam substantiam iam quam accidens p0silum in genere qualitatis ad sublestium qu0d ab ips perficitur et cluatur. Sed in Dei essentia, quae identificatur cum suo purissim eSSendi actu, nullum datur accidens, qu0d ipsi asserat esse qu0ddam secundum. Εrg0 in De p0lentia est sua essentia e sic Deus sicut dicitur en per es- Sentiam, intelligens per essentiam, et v 0lens per essentiam : ita dicitur etiam p0lens et agens per essentiam, quia illa eadem p0lentia, quae ridentificatur cum sua isse ulla, dentificatur iliam cum riua
295쪽
acli 0ne quae est ipsum esse Dei. Un te, Sicut pauli ante n0lavimus,p0lentia in De n0n dicitum neque es principium afli 0nis, sed principium rei ab ipsa pr0 ductae l).
Prob. .' pars, id est qu0d Dei p0lentia si infinita. In D00 0- lentia identificatur cum essentia, quae es actus purissimus in illiu subieci receptus. Atqui eius purissimus in nullo subiecto receptissi es pili a se innes limites id00que est simplicj ter infinitus. Ergo polentia Dei es simpliciter infinita . Vel paul secus rati sic proponi p0lest Polentia activa c0mmensuratur persecti in actus essendi, si uia unumqu0dque agit secundum qu0d est actu lam Ver actus essendi in D00 es inlinitus. rg divina polentia es in sinita. Haec argumentandi rati sic pro p initur a S. Thoma: e Secundum h00 0lentiua cliva invenitur in D00, secundum quod ipse actu est. Esse autem eius si infinitum, in quantum non es limitatum per aliquod recipiens. Unde necesse est, qu0d activa p0lentia Dei si infinita in omnibus enim agentibus hoc in Venitur, qu id quant i aliqu0d agens per- melius habet 0rmam qua agili lanio est mai0r eius polentia in agendi . . . Unde cum ipsa essentia divina per quam Deus agi sit infinita sequitur u id eius p0lentia si in sinit a s 2). erum enim quamvis p0lentia habeat infinitatem ex essentia lamen ex h00 ips qu0d 0mparatur ad ea, qu0rum S principium, recipi quemdam m0dum infinitalis, quem essentia non habet. Siquidem e0mparari potest tum ad multitudinem saetorum lum ad intensi lat0m0 perali 0nis prout perali terminatur ad aliquid magis vel minus persectum. Utroque hoc m0d divina p0lentia est infinita n in qu id producat multitudinem actu in sinitam, neque aliquid inlinile persectum. tu id es c intra rationem rei actae; sed quia uti scit n0la loquinas unquam ut esse clus facit, quin plures sacere p0ssit, nec unquam ita intense peratur, quin utensius perari p0ssit intensio autem in peralion divina n0n est allendenda secundum quod 'lierali 0 HS in perante, quia sic semper est in sinita eum lieratio si divina essentia; sed allendenda es secundum tuod allingit esseclum. Sic enim a Deo moventur quaedam ess cacius, quaedam minus ossi ea citer Ex dictis eruitur videnter id luod ultimo loco proposuimus, i delice Deum iure meritoque dici iunipotentem. Si enim p0lentia Dei, quae inlinita est, nullis circumscribitur limitibus et ad omnias extendit, ritu concluditur Deum esse omni polirillem. illlia omni pii
lens dicitur sui potest omnia sacere. Licet huc facile admittatur ab 0mnibus nihilominus rationem omnipotentia assignare, videtur illicite; nam, uti bserva S. Th imas, potest esse dubium, illid coni pre-
296쪽
liendatur sub ista listributione, cum dicitur, omnia posse et . Ad huiusmodi dubium enodandum, assii mamus, Deum dici omnip0lentem e qu0d es licere p0lest mnia quae sunt absolute p0ssibilia, nempe quae n0n implicani contradicli 0nem, et c0nsequenter participare p0ssunt ali 0nem entis. Haec possibilitas abs0lula, quae dicitur ex habitudine termin0rum, uti vidimus, Di maliter dependet a divino intellectu et praesupp0nilur Dei p0lentiae. Unde recte noli sileatur divina omnip0lentia per h0c, qu0d 0ssit facere uini a p0ssibilia; quia ab ipsa lune s0lum excluduntur abs0lule imp0ssibilia, quae cum contradidi i0nem impliceni, non habent rationem actibi Ilis, e c0nsequentern0n subduntur divinae omnipotentiae. Unde accuralius dicitur, qu0 dea n0n 0SSunt fieri, quam qu0d Deus n0n 0ssit ea sacere l).80Η0 Ll0 . Potentia Dei confertur cum putentia creaturae. Intellectus n0ster ex persecti0nibus, quae sunt in creaturis Visibilibus ascendi ad invisibiles Dei persectiones c0gn0sstendas, et nititur Deum X-primere ut aliquid persectissimum. Sed cum in creaturis nihil invenire p0ssit, qu0d si summe persectum, omnique imperfecti0ne careat, inde est qu0d ex diversis perfectionibus, quas reperit in creaturis, Deum designare nititur, licet cuilibet illarum perseeli0num aliquid desit. Unde quidquid alicui istarum perseeli 0num adiungitur imperse-cli 0nis, l0lum a Deo removetur. Sic per p0leni iam ac lixam et perali Vam, quae est in creaturis, pr0greditur ad Dei in sinitam p0lentiam quadan lenia c0gn0scendam, remo Venit ab ipsa omnes imper secli 0nes et limites, quibus c0nstringitur virtus acti, creaturarum. 0uare 1 p0lentia ac liva creaturae est qualitas et forma acciden talis realiter distincta ab eius substantia, et cum haec Virtus perali Van0n Semper actu peretur, c0nsequenter polentia in creaturis dicenda est realiter disterre ab eius actione hinc in creaturis essentia, Virius operati Va, et assii sunt inter se realiter distineta Contra in Deo virtus perativa et adli 0 identiscantur eum ipsa divina essentia nullamque c0mp0sitionem cum ipsa ac iuni et de Deus per ipsam suam
esse ullam peratur et est p0lens perari.
2 Cum unumqu0dque agens agat sibi simile, 0lentiae acti Vae creaturarum illud 0rrespondet ut pr0prium biectum, qu0d est p0S- sibile secundum ali 0nem illius assius in qu sundatur p0lentia creaturae; et cum eius ille sit sinitus et determinatus ad aliquam illis Speciem, inde est ut 0lentia sit fiuila et coardinia. 0ntra esse divinum, Super quod undatur ali divinae polentiae, es esse infinitum. n0n limitalum ad aliqu0d genus ulis, sed in se c0mplectens 10 lius eSSe perseeli 0nem c insequenter quidquid habe vel habere p0lest ali0uem illis e0nlinetur sub bieci illius p0lentiae.
l Cs. S. Tu0M. p. q. 25. a. Contra ent. lib. l, cap. XXV 40. Dde P0t. q. , a 3 et etiam quae diximus de p0ssibilibus.
297쪽
3 Cum acti in creatura sit realiter distincla ab essentia et a p0ientia a qua di manat, c0nsequenter Virtus acli V creaturarum est prin- cipium actionis, quae transi in aliqu0d subiectum, qu0d immutat et actuat ide0que acli creaturae, quae est formuliter ransiens, undat realem retali 0nem quae intercedit inter agens e patiens, seu inter causam et esseclum. Contra in De cum acti sit idem simul cum p0 lenita et essentia Dei p0lentia n0n potes dici principium ac li0nis, eum nihil sit principium sit ipsius, sed secundum rem it veritatem dicenda es principium rei factae seu esseclus. Unde acti Dei, per quam res extra se in esse pr0ducit, ii in es formaliter, sed s0lum virtualiter transiens, qualenus m0d0 0bili 0ri et eminenti0ri essici extra se res ab agente secundum esse distinctas, quae cum genie neque in Specie neque in genere c0n Veniunt, sed solumm0d analogicam quamdam
illius similitudinem participani. 4 Demum cum Dei essentia dici nequeat relative ad aliquid extra
Se eius acli0, quae cum ipsa identificatur n0n unda realem retali 0-nem Dei ad creaturas sed s0lum secundum ali 0nem intelligibilem et m0dum signi sit candi, e quod creaturae realiter reserantur ad Deum. Hinc pii lentia ei cli verissime sunt in Deo; sed s0lum secundum m0dum significandi distinguuntur ab essentia, quacum unum idemque Sunt Secundum rem et Veritalem. Deus Verissime per suam Glentiam et cli 0nem es principium e causa rerum, quas extra se essicii, Sed ad eas resertur s0lummod secundum ali 0nem intelligibilem, ide0que
relati n0n vere est in ips0 l). SOLVUΝTUR DIFFICULTATES. 0ppon. l. P0 lentia es priussi pium perali 0uis. Atqui perali Dein in habet priussi pium. Erg in Deo non est polentia. Resp. Dist. mai P0 lentia est principium peralis nis, in creaturis, ne tu De0 Stibilis i. si principium perali 0nis, Vere et realiter Reg. Secundum modum significandi, Cone et Reg. cons. 2). 0ppon. 2. Si cui materia prima se habe ad actum, sic Deus, lutes lirimum agens se habet ad 0 lentiam. At pii materia prima nullum habet actum. Ergo Deus nullam habet polentiam. Resp. Dist. vi Sicut se habet materia prima ad actum, sic Deus se habe ad 0lentiam, si agitur de silentia passiva, Con . Si agitur
de p0lentia activa. Rey. 0nc. min. et Reg. Dus. Siquidem P0- lentia activa non dividitur contra actum sed unda lili in eo, plia unum lusistitue agi seculi dimi lu0d est actu unde si poletilia est omnino 20 lixa, n0n distinguitur ab actu, nisi secundum rationem intelligibi
298쪽
lem. x advers0 0lentia passiva lividitur contra actum, quia unumquodque patitur Secundum qu0d Si in p0lentia ; et sic a De0, qui est actus purus, excluditur Solum polentia passiva. 0ppon. 3. Deus est agens per intellectum et I 0 luvialem. Atqui si res producit per intellectum et voluntalem, frustra p0nitur p0lentia in D00. rgi in De non datur p0lentia. Res p. sis t. mui. Deus es agens per intellectum et Voluntatem adleela p0lentia, 'ne Exclusa p0lentia, Reg. Explic0. Cum Deus n0n peretur quicquam extra se necessitate naturae, sed uini efficia arbitri suae Voluntatis, iure dicitur agere per intellectum e V0lunialem, quia v0luntas n0n sertur nisi in b0num c0gnitum et apprehensum ab intellectu. 00 autem n0n impedit, qu0- minus in De p0natur p0lentia, quia in perationibus liberis Dei, intellectus dirigit V0luntas imperat, et p0lentia exsequitur, licet inlelle elus, v0luntas, e p0lentia Dei identificentur cum essentia. Ῥ0lentia, ait S. Th0mas, n0u 0nitur in Deo ut aliquid disserens a scientia lV0luntate, secundum rem sed solum secundum ali 0nem, in quantum
scilicet 0lentia imp0rlat ali0nem priueipii exsequentis id qu0d 0-luntas imperat, et ad qu0d scientia dirigit. Quae tria De secundum
idem conveniunt l). Quare, sicut ex e qu0d Deus gal per essentiam, n0n negamus, Deum Vere agere per intellectum e voluntatem, quae dii n0n disserunt realiter ab essentia; sic vere etiam dicinals Deum agere per p0lentiam quae secundum rem et Veritalem identiscatur cum essentia, intellectu ei V0luntate. 0ppon. 4. 0u0d agi per essentiam suam, non agit mediante p0- letalia, quae se habet ut aliquid medium inter essentiam et perali0nem. Atqui Deus, cum sit primum agens, peratur per SSentiam Suam. Erg in De n0n datur p0 lenita. Resp. sis l. mai. uod est agens per essentiam, n0n peratur mediante p0lentia, quae si realiter distincta ab essentia Cone. 0n agi mediante p0lentia, quae disserat ab essentia secundum m0dum significandi, Reg. Cone. min. et est con S. 0ppon. 5. Si in Deo daretur p0lentia ipsa esse semper c iniuncta actui, secus Deus agendi mularetur. Atqui c0nsequens est salsum, quia Deus peratur in temp0re. Ergo et an lecedens. Resp. Dist. mai. Potentia Dei esse semper c0niuncta clui, Secundum qu0d aeli p0nil aliquid in agente, 60η . Esse semper c0niunula aclui, Secundum qu0d acli inser esseclum, eq. Explico. In perali 0ne divina, qua pr0duci creaturas, dii distinguenda sunt; nempe ipsa enlitas cli 0nis quae est in De0, quaeque in ips es ab aeterno, cum identiscetur cum essentia; et illati esseclus Seu passi, quae depende a libera Dei V0luntate, quia Deus n0n agit
299쪽
ad extra necessitate naturae, sed e arbitri suae V0luntatis. Iam Veroacli 0, secundum primum reSpectum, Semper c0niuncta est cum p0len lia minime Ver0, iuxta secundum reSpectum, cum Deus p0ssi pr0-
ducere vel n0n pr0 ducere creaturas, et eas pr0 ducere in hae vel illa disserentia temp0ris ex arbitratu suae p0lentissima Voluntatis. Immo praecise quia acti divina es idem cum polentia ei essentia Dei Deus p0lesl, stante acli 0ne, impedire Vel 0n impedire esseclum iuxta disp0sitionem suae sapientiae. uare sapienter huic disti e ullati sic c- currit S. Th imas e perali sua est idem qu0d40 lentia sua secundum rem ei de n0n 0lest perationi suae p0lentia non esse H iniuncta. Νec lamen semper c0nsequitur esse clus, quand0cumque perali est; quia perali qu0 lanam id regulatur V0luntate et sapientia i diu ante unde esseclus n0n sequitur nisi ad nutum V 0luntatis divinae secundum cuius disp0sili 0nem ex perali 0ne aeterna sequitur est eclus lem
0ppon. 6. 'ocli est meli 0r polentia activa, quae ordinatur ad actionem tamquam ad sinem, quia iuxta Phil0s0phum Meloph. lib. VI lexl. 9), qualibet 0lentia meli 0r si eius elus. 0rio nihil est melius ei qu0d si in D00. rg in De non es p ilentia. Resp. Dist. vi. Aeli es meli 0r polentia activa, si ab ipsa rea liter distinguitur, Cone. Si deuiis statur cum ipsa Reg. 0ppon. 7. Si polentia realiter identificatur eum essentia, intellectui e0ncipistuli 0 lentiam Dei, quae addit essentiae relationem principii, nihil resp0nde in ipsa r0. Al qui intellectus, cui nihil in re resp0ndeles salsus Erg in De n0n est p0lentia. Res p. Dist. vi. Si in De p initur p0lentia intelle elui concipientire tali 0nem priueipii additam essentiae nihil corresp0nde in re, immediate 'ne. ihil e0rresp0nde in re, mediale, est. Explico S , luli 0 huius distic ulla lis sic pr0 p initur a S. Tlioma: Intelle elui resp0nde aliquid in re uti licitur. Uno modo immediale, quand0 videlicet con sipit formam rei alicuius extra animam xsistentis, ut hominis vel lapidis. Alio modo mediate quando videlicet aliquid se luitur aulum intelligendi, et intellectus reflexus supra ipsume insiderat illud. nil res resp0nde illi considerali in intellectus media tu id est media ut intelligentia rei verbi gratia, in tolle elus intelligit
naturam animalis in homine, in spio, et mullis aliis speciebus exh00 sequitur qu0d intelligit eam ut genus. Huic intellectui suo iiii 0lleelus intelligit genus, ta in responde ali tua res extra illam diale, quae si genus; sed intelligentiae ex tua conses luitur ista ili lentio respondet aliqua res. Et similiter est de relatione principii iluam addi liolentia Supra essentiam; nam ei restion de alii luit in re mediate et non immediate. Intellectus enim noster intelligit leaturam cum alii lua Ula-
300쪽
ii in ei dependentia ad real0rem; et ex li0c ips0, quia n0n 0lesti lolligere aliquid relatum alleri, nisi e contrari re intelligat retali 0 nemo opp0sil0, de intelligit in De quamdam retali 0nem principii, quae c0nsequitur m0dum intelligendi, et sic refertur ad rem mediat s l).
in De ad millendam esse activam p0lentiam, per quam alii rebus a seips diversis sit priussi pium et causa essendi, et huiusmodi p0- lentiam esse identificalam cum sua ac li0ne et essentia, ide0que perseoli in iussi ullam iam ver p0lentia infinita, quae sun datur in ips0 esse per se subsistente, et identificatur cum sua acli0ne, debet esse in agendo mutui independens a qualibet re sibi extranea ide0que eius pr0prium est, nihil rei a se pr0ductae praesupp0nere ante suam operali 0nem. Cum aulem assii 0, quae nihil praesupp0 nil rei, quae per ipsam em Hilur, c0mmuniter dicatur creali 0 consequenter in explicanda peratione per quam causa prima ei universalis imperilla est esse rebus omnibus a se diversis, de creali 0ne disserendum n0bis est, et determinanda pr0pria et disserentialis ali istius peralionis, quae iii infinitum antevertit 0bili tule et perseeli 0ne perationes causarum particularium, quae ipsius sunt participali 0nes et similitudines quaedam uinin desidientes ei dissimilares. Unde, sicut per alias persecti ines, quae vigent in creaturis Visibilibus, pr0gressi sumus ad ea divina attribula aliqualiter anim lustranda quae in De habent esse
purmanens, et dicuntur proprietate et persecli 0nes abs0lulae sic per adii0nes quibus visibiles ei staturae sunt aliis principium e causa S-sendi, rem0Vendo ei negand imperfecti0nes, quae neceSSari reperiuntur in causalilale creaturarum, perveniemus ad 0gnili 0nem quamdam acquirendam illius persectissimae acti in is, quae ita pr0pria StDei gl0ri0si, ut eam c0mmunissare non p0SSi cum creaturis.
duid creatio Creali 0nis n0m in generali in intelligitur Pro luetio rei eae nihilo, idest eae nullo praesupposito subiecto, et est illa efficiendi ali 0, quae in re c0ndenda nihil aliud praesupp0nil, nisi ipsius
rei n0n repugnantiam seu absolutam p0ssibilitatem, seu p0lentiam obiectivam. Creali 0 id declarala spectatur per ordinem ad terminum aqu0. Verum spectari etiam p0les per respectum ad erminum ad quem, et per respessium ad modum essecli0uis. ualentis respicit terminum ad
2 De creati0ne disserit S. Tu0M l . . ii 45 Contra gent. lib. I, cap. XV et seq. 00. D. De P0 t. q. 3 2 Sent. . , a. 2.