장음표시 사용
321쪽
lumin0di in serre necessari esseclum, quand Vel gens operatur necessitate naturae, id est per formam naturalem determinatur ad agendum, vel si pera lur per intellectum et V 0luntatem, id es per s0rmam intellectam eius acli est distincta a Sua essentia ei 0 lentia. Siquidem actio realiter distincta a p0lentia e incipi nequit, quin in aliquid exterius fluat, et esseclum pr0 ducat, si es formaliter transiens. Verum enim si agens es V 0luntarium, et eius acli est suum esse ideoque eminenter seu viri ualiter transiens tunc posita actione, esseclus sequitur vel n0n sequitur, ali et tali temp0re pr0ducitur iuxta pr0p0silum eiusdem p0lentissimae V iluntatis, cuius essentia si velle l). Ex dictis spei tu es intelligere, quam procul a veritate aberrenilum veteres philos0phi, tum recentes sic lectici, qui ex e , qu0d Deus ab aetern0 sit sua acti ei sua V0luntas, concludunt, mundum ab aetern debuisse produci, cum pl)0silum plane deducendum fuisset: nam ali 0 cur agentis V 0luntarii esseclus statim c0nsequitur ac li0nem, in e sita est, qu0d huiusna id agentis acti si realiter distincta ab eius essentia et ab eius Virtute perativa. 0ppon. 3. P0sila causa sussicienti sequitur esseclus, secus esseelus esse tantum p0ssibilis et indigere alia causa, ut reduceretur in elum. Atqui acti Dei est ab aetern causa sussiciens essecli 0nis rerum. Ergo res a Deo pr0ductae necesSari , sunt ab aetern0. Res p. Dist. mai P0sila causa susticienti p0nitur esse elus, pr0 prius illius causae, Cono. P0nitur esseclus, extraneus ab ea Reg. Contradisi. min. Aeli Dei est ausa sussiciens rerum, quae ab aeterno debent creari, Reg. si causa sussiciens rerum, quae p0ssunt pr0 duci vel non
produci esse h00 vel illo tem p ire ex arbitri V0luntatis, Con . Explico Effectus pr0 prius et quasi specilicus agentis primi et in- si nil persecti est, ut res quae dicitur ab e liber sieri, inatur Vel
n0n ponatur, ei si a temp0re ab ipsi praesinito. Porro si et non aliter, is sila causa Suilicienti, tuae Si Deus nilur esse elus ipsius. 0uod si pusil actu liber v0luntatis divinae necessario p0neretur et seclus ab aeternit, et non quando ei libuerit tunc esseclus ille die endus isere n0n pr0 prius illius causae sed ab ea alienus. Audi Doctorem1ngeli eum et Pi 0 prius esseclus v0luntatis est, ut si hoc quod voluntas vult si autem alis luid aliud esse l. quam voluntas Velit, non p0neretur esse clus tiro prius causae, Sed alienus ab se a Voluntas alitem. sicut dictum est, sicut Vult hoc esse tale sic vult 00 esse tune uniti oportet ad 00 tu id voluntas sit sussiliens ait a. luod est 'i' lussi fluando V0luntas est, scili ut fluando Voluntas illaci lina esse si isti nil in his autem luae a causa naturaliter agentu pr0cedunt, Secus est, lilia actio naturae est secundum luod ilisa est unde ad esse causa sestui I 0riel esseclum luntas autem agit non secundum
322쪽
m0dum sui esse, sed sequndum m0dum Sui pr0p0sili et ideo, sicut esseclus naturalis agentis sequitur esse agentis, si si sumiciens ita esseclus agentis per Voluntatem sequitur m0dum pr0p0sili a st). 0ppon. 4. Si flante V 0luntate Dei, qua V 0lui mundum creare, mundus n0n siere ab aeterno, retardaretur esseclus divinae v0luntatis. Atqui esseclus Voluntatis persectissimae n0n 0les retardari. Erg0 mundus necessari c0ndilus sui ab aetern0. Resp. Dist. mai. Si stante Voluntate Dei, qua mundum voluit creare ab aetern0, mundus sere in temp0re, retardaretur esseclus eius, Cone Si, lanie V0luntate, qua Voluit mundum creare in lem p0re, retardaretur essectu eius, Reg. Cone. min. et Veg. cons.
0ppon. .' gens qu0d incipit agere, 0 velut de potentia in actum. Atqui De n0n 0mpelit m0 veri de polentia in actum. Εrg0 Deus n0n incipit agere, ide0que mundum c0ndidit ab aetern0. Res p. iἷ t. mai. gens qu0d incipit agere, 0Velui de p0lentia in actum, si incipit agere per novam actionem, Cone. Si incipit agere per cli 0nem aeternam, quae identi sicatur cum sua Substantia, Neg. 0ppon. . Deus omnia peratur ad extra pr0pler suam bonitatem, quae est b0num et sinis divinae v0lunialis. Atqui divina b0nilas ut sinis unisset miler ab aetern se habui ad divinam v0luuialem. Erg0 Deus necessari pr0duxit res ab aetern0. Resp. sis t. mai. Deus peratur ad extra pr0pler suam bonitalem qua habet rationem suis assequendi a rebus, quae ordinantur ad eam, Cono Assequendi ab agente, Neg. Contradisi. min. Divina b0nitas semper unis0rmiter se habet, si consideratur per ordinem ad esseclum, Reg. Si considera lur per i dinem ad gens, Cone et est. ONS. 0ppon. .' Si Deus non creavit mundum ab aeterno debui praecedere mundum durali 0 ne Atqui prius et p0slerius in durali0ne acillempus. Ergo ante mundum sui tempus qu0d repugnat. Res p. sis t. mui. Debui praecedere mundum duratione aeternitatis, 'ne Debuit praecedere mundum duratione emp0riS, Reg. Dist. min. Durali quae habet prius et p0sterius pertinet ad tempus, si prius et posterius sunt realiter distin dia Cone. Si distinguuntur Secundum nostrum m0dum c0ncipiendi, Subdist. Faciunt empus reale, g Faciunt lempus imagina lum, Cone et Neg. OnS. 0ppon. . Deus est causa quia est subflatilia, et in lanium substantia in quantum caus3. Ergo quia causa, creare p0luit, qui cauSaabs0lula, necessari creare debuit. Ita Cousinus aliique clectici, qui scrinia c0mpilaverunt Arist0lelis. Pr00li, Simplicii et Averr0is. Resp. Dist. ant. In Deo substantia, agendi virius et ipsa aclio realiter sunt unum et idem, Cone. In Deo esse et causare n0n di- Slinguuntur xii lualiter. Neg. Dist. 1. cons. Creare p0luit quia est
1 Contra gent. 00 cit. n. s. etiam 90. D. De Pot. q. 3, a. 1 ad 4.
323쪽
tificalae cum essentia et actione, Cono et Reg. P. V conS.
Explico. Dissicullas haec, pr0ul ab electicis bscure et implicate pr0p0nitur, vix intelligibilis est, et plura c0mmiscet, quae sunt inter se apprime distincla. Principi quidem licet in De omnia in unum
idemque secundum rem nihil0 minus nomina Substantiae esSentiae, elenusae minime uni syn0nyma. Essentia enim dicitur per ordinem adactum exsistendi, substantia per i dinem ad actum essendi in se et n0n in ali 0, et causa per ordinem ad perali0nem. Hinc n0n recte dicitur Deus qua essentia agit sicut 0n recte dicitur Deus quaessentia intelligit, licet essenii et intellectus in Deo in unum et idem. Insuper in agente intellesti iv minime licet confundere ac li0nem necessariam, ad quam a larma naturali determinatur, cum cli 0 ne libera, quae sequitur s0rmam in letali 0nalem Ouod autem e rali 0 ne causae abs0lulae deducunt, creali 0nem fuisse nec eqsariam, h0 non Si 0-gilare, Sed 0lius Verba s0rtiri cum praecise propter infinitam Dei persecli 0nem c0n lingere possit, ut, p0sila causa in actu esseclus minime sequatur. Celerum haec eadem disse ullas sed m0d clari0ri
culenter s0lula En istic ullas. 0ppon. s.' cum Simplici 0. Deus produxit c0elum per Suum Sse, ii 0n per aliquid additum. Atqui esse suum est aeternum et in Varial)ile. rg semper c0elum ab ips pr0cessit. Res p. Dist. mai. Deus pr0 duxit c0elum per Suum esse, qu0deis realiter idem cum intelligere et velle, Cone. u0d distinguitur ab intelligere et velle realiter Reg. Dist. min. Esse Dei est in Variabile, qualenus den0lat actum essendi, Con . Si 0nsideretur ut idem eum velle, Subdist. Est invariabile, qualenus dicit ordinem necessa rium ad 0lila secundaria, Reg. ualenus c0nsideratur in se, Cone. En verba S. Th0mae quibus sic occurrit Simplicio e u0d enim dieitur, qu0d Deus agit per suum esse, et n0n per aliquid superadditum
Verum est, sed etiam esse suum n in es distinctum a suo intelligere. Sicul in nobis, nec est a su Velle unde produxit res secundum intelligere et velle suum. In his autem quae pri ducuntur ab alii iuua gente, tu quantum est intelligens et volens, p0rte esse id tu ad pr0dueitur hoc m0d0, sicut est intellectum a producente, non autem ei mod0, qu es ipse pr0ducens secundum suum esse. Unde, sicut n0n portet, qu0d id qu0d est pro duelum a Dei pr0ducente secundum suum esse, sit in aliis conditionibus late luale est esse divinum sed quale est determinatum per eius intelligere illi 0n es necessarium.
iii id id quod si productum a Deo si iam diuturnum quantum Deus Sed luantuin luterminatum es per intellectum illius a l).
l De caelo et munito, lib. I. leel. I.
324쪽
0ppon. l0. cum e0dem Simplici 0. Si b initas Dei est causa rerum fuisset 0nitas Dei oli0sa et vacans antequam mundus est, si aliquo prinstipi lem p0ris mundus incepit. Atqui h00 dici nequii. Erg mundus
creatus sui ab aeterno. Resp. Dist. mai Dei 0nitas fuisset vastans et li0sa, si ipsa 0rdinaretur ad 0num creaturarum, 'no. Si creaturae ordinantur ad divinam b0nitalem, eq. Cone. min. et M'. 0nS.
Explico. Haec disti ullas a Simplicio pr0posita, et cui iam abunde satisfactum suerat a S. Thuma, in recenti aetale gl0ri0se repelita fuit ab electicis, qui Veleres errores ranscribunt eosque tamquam aliquid novum et c0mmuni intelligentiae inaccessum in medium asserunt. En quom0d0 S. Th0mas eam invicte diss0lvit e uod dici b0nitalem
divinam fuisse vacantem et li0sam ni pr0ducti0nem mundi, B0n habet ali0nem Oliosum enim dicitur quod n0n consequitur finem ad quem est. Bonitas autem divina n0n est propter creaturas unde creaturae essent oli0sae, Si non consequerentur divinam b0nitatem :divina autem b0nilas non esset liosa etiamsi nullam unquam creaturam pr0duxisset st). 0nsimili disti cultati prop0silae ab haereticis
et e0plal0nicis, qui aiebant Deum a l0la aeternitate ab omni pere Vacasse, nullamque dari ali0nem cur h00 0lius quam ill leni p0re mundum creaverit, respondent S. Patres et Ecclesiae D0clores. Ad Specimen citabimus . Augustinum, qui quaerenti e Si in principio aliqu0 temp0ris secit Deus c0elum et terram, quid agebat antequam sacere c0elum et terram 8 Et quid ei subii placui sacere, qu0d nunquam antea secerat per temp0ra aeterna Sic eleganter acule lustresp0ndet Canie principium temp0ris n0n erat lempus. Deus enim laci et emp0ra, et de antequam saceret temp0ra, non erat tempu8 N0n erg0 0ssumus dicere, suisse aliquod tempus, quando Deus n0ndum aliquid faceret. 0u0m0d enim erat empus, qu0d Deu B0nsecerat, cum uinium temporum ipse sit labrical0r Et si lempus cum coeli et erra esse coepit, n0n poles inveniri lempus, qu Deusn0ndum secerου coelum et terram. Cum aule in dieitur: uid ei placui subit0'Sic dicitur, quasi aliqua empora transierint, quibus Deus nihil peralus sit. 0n enim ransire p0lerat tempus, qu0d 0ndum secerat Deus; quia n0n potest esse perator temp0rum, nisi qui Stante temp0ra , 2). 0ppon. l. cum Bers0l, et aisset. Causa quae ab aeterno est in actu, ab aeterno pr0ducit esseclum. Atqui Deus est causa mundi in actu ab aetern0. Ergo ab aetern produci mundum. Resp. Dist. mai. Causa quae ab aetern est in actu, ab aeterno
i De caelo et mundo, loc. cit. 2 S. ALGUsT. De Gen. contra anteh. lib. I, cap. l. n. B0ΝΑVENT. Sent. Dist. 1. p. 1 q. 2 ad arg.
325쪽
pr0duci esseclum, si est causa necessaria, Cone. Si est causa liberae agens per perali0nem cum sua essentia identis calam, Reg. 'n- tradisi. min. et Reg. cons. Haec illicultas sub larma aut diversa iam a n0bis s0lula es terti l000. Hic addimus verba S. 0na venturae, quibus eam Sic explodit: Dicendum, qu0d causa duobus m0dis p0les esse in actu. Aut in se aut in esseclis. Prim m0d Deus semper sui in actu, qu0niam ipse es actus purus, nihil habens admisium de possibili. Ali modo n0n semper in actu, n0n enim Sem
per sui pr0dueens s l). Pari m0d expl0dilur alia dissicultas quae
gemina est huic, et ducitur ex eo qu0d Deus Si natura sua actuosus unde inserunt, ipsum n0n 0sse a rebus pr0ducendi Se temperare.
In De quippe distinguenda es duplex perali 0 alia immanens perquam intelligit et diligi seipsum alia ran Siens per quam creaturas
extra se pr0ducii P0rr haec secunda acti licet in se spectata sit neceSSaria, qui secundum rem n0n dissert a prima nihil0 minus im-p0rlal rdinem c0ntingentem ad esseclum. 0ppon. 2. Deus necessario ut suam b0nitalem et mn idqu0d ad eam perlinei. Atqui pr0ducti creaturarum in esse pertinet ad divinam b0nitalem. rg Deus necessari Vult creaturas. Resp. Dist. mui. Deus Vult necessari suam b0nitalem ei omne id sine u sua b0uilas c0nsistere nequii, Cone Vult necessari etiam ea quae ita pertinent ad suam b0nitalem, ut sine ipsis sua b0nitas aeque exsistere p0ssit, Reg. Contradisi. min. et Reg. con S.
SLΗ0 Ll0M. De sententia Aristotelis circa originem et durationem mundi. Ut aliquid delerminemus de pini 0 ne Arist0lelis circa riginem mundi, dicimus cum S. Th0ma, quem sequitur T0letus 2), Arist0lelem
admisisse reali0nem, id est pr0cessi0nem lolius esse creaturarum a prima et universali causa, nempe a De0. En qu0m0d de Phil0s0ph0
maxime Verum, et maxime en S, Si cauSa essendi mnibus exsistentibus unde h0c ipsum esse, qu0d habet materia prima sequitur derivatum esse a prim essendi principi 0, qu0d est maxime ens non igitur necesse est aliquid praesupp0ni eius acli 0ni, qu0d 0n si ab e pr0duclum s 3), et alibi e Sicut dicit C0mmentator Aristoteles nunquam intendit, qu0d Deus esse causa m0lus e0eli lanium, sed etiam qu0d esse causa substantiae eius, dans sibi esse. Cum enim si lini lae
326쪽
virtutis, e qu0d 0rpus est, indiget aliqu0 agente in sinitae virtutis, a qui e perpetui talem m0lus habeat, et perpetui talem essendi, siquim0lum et esse s l). Idem Aquinas, exp0nens sententiam Arist0lelis d0centis, en imm0bile esse causam rerum sensibilium subiungit: tax 00 autem apparet manifeste salsitas pini0nis ill0rum, qui p0suerunt, risi0lelem sensisse, qu0d Deus n0n sit causa substantiaec teli, sed s0lum nr0lus eius o 2). Haec tametsi vera sint, nihil0 minus alendum est, Phil0s0phum salsum fuisse circa naturam actionis creati Vae. Si quidem, uli 0la D0cl0r Angelicus: CPr0ducli universalis entis a De n0n es m0lus nec mulatio, sed simplex quaedam emanali 0, et sic fieri et facere aequi-v000 distuntur in universali rerum pr0ducli 0ne et in aliis productionibus a sa). Unde cum x0luntas Dei si principium assii et n0n actionis, quae cum ipsa identificatur, sequitur qu0d actio sit aeterna, sed res
sacta, e m0lus, e tempus, quae sunt accidentia creaturae, habeant principium. 0ntra ea Arist0leles putans, actis nem au Sae primae SSecum motu e mulatione, et primum rerum principium gere neceSsi late naturae et n0n arbitri V0luntatis, ex e qu0d acti in De est aeterna, concludit, m0lum et tempus non p0luisse incipere; nam aeterna actio aeternum sibi Vindicat esseclum non animadvertens,
qu0d aeli creativa p0les dupliciter dici esse in actu nempe vel secundum id qu0d 0nil in agente vel in quantum insert ex se esseclum. Prim m0d aeli Dei est in elu ab aetern0, et n0n secund0m0d0. Pr0pler primum Deus ab aeterno n0n est causa in p0lentia, sed in actu Pr0pler sequndum Deus n0n creavit ab aetern mundum, nec m0d creat animam Antichristi i). Illis ver philos0phis, qui flendere nituntur, risi0lelem n0nsuisse c0ntra fidem l0quulum e qu id ipse n0n inlenda pr0bare qua8 Verum, qu0d m0lus si sempiternus, resp0nde Aquinas, h00 esse si iv 0le dictum, ut patet legenti argumenta Phil080phi, e0que magisqu0d utatur perpetui tale temp0ris et m0lus quasi principio ad pr0bandam exsistentiam primae causae 5). Verum S.Ih0mas declarat, Veri talem n0strae dei n0n 0sse essicaciter impugnari ali0nibus ab Ari- Sl0lele pr0lalis, quippe quae essistaces sunt ad demonstrandum, lumn0n incepisse per viam naturae, ut quidam asserebant; sed qu0d 0n inceperil, rebus de n0v pr0 ductis a prim rerum principi 0, quemadmodum fides n0stra p0 nil, 0 illis ali0nibus n0n pr0batur 6).
1 2 Sent. Dist. , . 1 R. 5. 2 Metaph. lib. VI, eet. 1 idem repetit, De uel et mundo, lib. I, ecl. 6. 3 Physie lib. VIII, ecl. 2. 1 Chiget in 1 p. q. 46. a. 1 ad 0. 5 C s. Astisi Metoph. lib. XII text. 29-30 Physie lib. I lil. 6 S. Tu0311s 0lvit aliones Aristotelis, Physie lib. VIII, ecl. 2 Gntru gent. lib. I l, cap. XXXV et seq. 2 Sent. Dist. , . 1, a. 5, et alibi.
327쪽
Haec de d0ctrina Arist0lelis sum malim delibasse sussiciat. 0s minime lalel, Toletum pinari, a Phil080pli propugnatam esse liberam Dei actionem in rebus extra se producendis. Siquidem laudatus uel0rella varia l0ca Stagiri lae, quae sine hac d0ctrina sustineri n0n 0ssunt, eamque videnter subaudiunt 1 . Verumtamen n0n immerit 1 0rsan dici poles cum Silvestr Mauro Arist0lelem subiugatum illi e ulla lee0nciliandi maximam Dei immulabilitatem cum actu liber divinae V0luntatis, negavisse libertatem, ut immulabilitatem in lut e0llocaret, et pr0plere incidisse in ali 0 err0 res ei in quamdam inc0nstantiam in explicandis etiam Veris pini0nibus. En ubm0d de Arist0lel l0quitur Silvester Maurus: ε Radix 0mnium pene err0rum Arist0lelis sui disse ullas omnium maxima c0nciliandi divinam simplicitatem et immutabilitatem cum divina liberiale
Ex una enim parte primus m0l0r, ut p0le c0nlinens in Se omnem per sectionem, debet esse omnin simplex sine ulla composili 0ne ei omnino
imm0bilis et immutabilis, ita ut 0n 0ssit aliter et aliter se habere. Ex alia parte libertas cum consistat in p0lentia V0lendi aut 0n V0lendi, videtur includere aliquam c0mp0sitionem ei aliquam mutabili talem. Si enim Deus libere vult ergo p0lui n0n Velle; et g ac lus volendi distinguitur a Deo, qui p0lui esse sine tali actu et g in De0 datur aliqua c0mp0sili ex p0lentia v0lendi ac n0n 0lendi, et ex ac luv0lendi aut 0lendi ergo datur aliqua mutabilitas per quam Deus p0luisset aliter se habere quam se habeat de saei 3 ita ut eum desael sit V0lens, p0luerit esse n0lens. Succubui dissiculi aliori si iteles, et ut salvare divinam simplicitatem et immutabilitalem, libertatem negavit; et hinc mulli ipsius err0res, e magna inc0nstantia in pluribus
0pinionibus veris. Prim enim ex h0 0rtus est err0r de necessitate ac aeterni late coeli et mundi si enim Deus necessari agi ac m0Vel; ergo coelum necessari es ac m0vetur ergo etiam mundus Semperet necessari estis 2)
RERUM SERlES. Demonstravimus, mundi reali 0nem n0n suisse necessariam et ab aetern ,, e sic vindicata a n ibis sui doctrina Fidein0Strae, quae di cel, mnem creaturam sive visibilem sive invisibilem fuisse a Deo libere c0ndi lam in tempore. Iam Ver ex si lutione prima quaesti in is ritur alia quaesti0, in qua ambigitur, utrum aeterna creati rerum saltem p0ssibilis Sil. IIuiusmodi c0ntroversia de mundi
330쪽
aeterni 0ssibilitate, quamvis sit Valde secundaria nihilominus, pr0plerre de qua ambigitur magnam obscuritalem, illustrium Docl0rum vehementer ingenia orsit, e0sdemque in Sententias adm0dum pl)0silasilistraxit . uidam enim uentur, puluisse Deum a lola aeternitatu
creare cunctam rerum uni Vel Silalem, cum nulla appareat 0nceptuum
pugna inter durali 0nem absque principi0, et esse pr0 duclum ab alio. Alii ex advers huiusm0di 0ssibilitalem omnin insciantur, cum per ipsos contrariae elisppositae res c0ncurrant in e0, qu0d aliquid dicaturpi 0duclum suisse in esse ab ali 0 et simul non habuisse principium. Alii demum possibili talem aeternae creali 0nis attribuunt unalaxat rebus incorruptibilibus ei habentibus esse permanens vel si ad corruptibilia h0 ex leniluni, ab e censu excludunt h0minem, existimantes,n0n posse ad milli infinitas animas, quae ab infinii temp0re inflarment humana c0rp0ra per generali0nem perpetua Vice sibi succedentia. Sententia S. Thomae. ut p0stremae pini0ni adstipulatus est S. Th0mas, quem enarrat ei sequitur Caietanus. Aquinas enim, Xp0Silis Variis evasi0nibus et n0nnullis inc0mm0dis quibus obviam vere elere phil0s0phi, m0net, n0n esse absurdum propugnare infinitum in actu rerum spiritualium, quae ad se invicem relati0nem n0n habeni: et 00 iuxta p0sili inem Avicennae lolgaretis, quae consentanea est principiis et d0cirinae risi i leticae l). Verum, re melius perpen Sa, o animadvertens debilitatem illius s0luli 0nis, excludit hominem a p0ssibili tale aeternae creali 0nis, inquiens C0nsiderandum est, qu0d haec rati particularis est. Unde p0sse dicere aliquis, qu0d mundus esset aeternus, Vel aliqua creatura ut Angelus, ii in aulem hom0 13 2). uare Caietanus hune l0eum in sit commento explanans, mi mali pUS SSecauli 0ne in lia quaesii ine, et h0minem esse excludendum a p0ssibili tale aeternae creationiS. Praeterea S. Th0mas quand0que Videtur expresse pr0bare Deum p0luisse c0ndere mundum ab aetern a). uand0que explicate et di- Serie c0ncedit, argumenta c0nlra huiusm0di sententiam ab adversariis pr0lala relinere suam pr0babilitatem, ide0que rem in dubiis habendam esse. Ait enim emas ali 0nes quia usquequaque n0n de necessitate c0ncludunt, licet probabilitatem habeant, susscit langere s0lum ). Tandem in quaesti0ne iam abscondita et implicata, n0n erit in opp0r- lunum animadvertere, S. Th0mam con Venienter suis principiis n0np0luisse ad millere videntem demonstrali 0nem imp0ssibili latis aeternae creali 0nis Uli enim saepe pr0sessus es Angelicus ocior, eadem Verita n0n 0les naturaliter c0gn0sci, et de divina credi clam Ver ast C s. S. Tuou. Contra gent. lib. I, cap. LXXXI. 2 l p. q. 46 a 2 ad 8. 3 CL S. Tuo M. Opus . De aeternitate mundi; 09. D. De P0ι. q. 3 a. 4. 1 Contra gent. lib. I, cap. XXXVlII.