장음표시 사용
101쪽
Ob. 3 Matth. Ir omne peccato editis phemia remit, retur hominibiu , blasphemia toro in Spitat non remit retur, oc. Hinc elicere voltunt, muri ampee cara in hoc secuto,quaedam infuturo, hoc est, in prirga oris,quaedam ver nunquam remitti, quorum haec mortassi , in venialias niseria natura. Sed primum, neque hic neque alibi Christus docet, quae dana peccata remitti in futuro seculo Orn-nia enim alia peccata,non quidem ut futuro detraum, sed tamen in hoc seculo remitti,&hoc loco vula Christus,& alibi Scriptura doceteritia a non rem ti peccata, nisi paenitentiam agentibus cer: Eta est . Peccatum vero in Sp.S.non tantum in cirro, sed etiam in priae senti seculo remitti negat, ut venia negationem significantitis exprimat . Secundo, siue in hoc, siue in futuro seculo remissionem dicant ieri, tam e i non eX peccati natura siue prauitate, sed ex gratuita misericordia propter Christum eam fieri, is motum manet. Quod si autem omne peccatur est tam graue, Vc non
nisi sanguine Fili Dei potuerit expiari,sine d abit, inguinem illum afficiunt contumelia, qui peccatum a liquod sic extenuant, ut poenam aeternam , cui Ors
Fili Dei aequi pollet, illud mereri negent. Praeterea,
vel ipsorum confessione multa sunt peccata in orcalia,quae tamen in hac vita remittuntur. Aut igitur ii conania vela sanatura faciant venialia oportes, aut choc loco peccati leuitatem rea; ii Gionis causam esse non probabunt. obiect. .Roria. I. Talem ea ira De ἱcaelo, a uersin om-riem impietatem, es c. Ι Cor.6. An ignoratis inm Tot mn es'.
Dei Lereditatemposes tiros. Ex his atque similibus locis
quam sequitur Esse enim quaed in venialia non dubium est : sed per gratiam remittentem peccata, que non
accedente eurission sine dubio a regno Dei homine
102쪽
Obieet. s. I. Cormth. 3. Stimus opus arseris, detriis mentum patielm Ube tamensatum erir, sed quasi per ignem. Ergo, inquiunt, quadam peccata in ignemqnidem, id erix, in a iqiiam poenam, sed non aeternam, homines mergunt. Idctiam non de natura peccati concedimus, sed decora donatione, quae conti irgit et incntibus fundamentum, quod est Christus . Nam ligna stipulas fundamento superstruere, hoc est, non necessarias quaestiones, humanas opiniones Stradimorier, verbo Dei as luere, quae saepe schismatum in Ecclasia, saepe idololatriae Merrorum occasiones sunt, non tam leue peccatum est, quam illi, qui hoc faciunt, ex illimant, sed maledictionem sternam meretur,nisi sat remissio propter Filii; in Dei, ut Apoc. 22. docetur. Obiect.6.Heb. s. Pontifex assumptus ex hominab Heli quemadmodum pro ponto, ita edi prosei Isisseerre Mic locus nequaquam peccata sacerdotis per se satre natura sua sed propter vietimam Christi,per sacrificia rypica significatam, esse venialia docet: ac proinde sententiam: aduersariorum standitus euertit. Nam si omnia peccata sacerdotis etiam iuili,coram Deo tanta sunt, ut non lnisi morte Fili Dei potuerint expiari,neccssatio sequi itur, ea mortem aeternam sua natura mereri.
Obiect. 7. Iacob. I inpiditas postqua concepitia ris peccatum peccattim ter consAmmati gignit morIem. Hic, inquiunt, Iacob res a Ad peccattim conserimmartim esse dicit, cum videlicet voltinio deliberam prauae cui alieonsentit alitid non consiummatum, i. iando peccarursne deliberatione : peccato demum consummato tribuit , quod mortem signat. Respondemus non valere consequentiam, quia propitum pluribus speciebus cum ni
speciei tribuitur, non sequitur ab alia remouenduesse Distinguit enim Iacobus spccies siue gradus peccatorum, Originale vidclicet&actuale de post actu, ale mortem consequi dicit: non quia post originale non sequatur mors sed quia actuale inter origina
vla Deccatum S mortem, tanquam huius causa S illiu
103쪽
tius effectus, intermedium sit, i)ortem siue poenam peccato Originali iam attractam exaspei et . Neque de gradibus poenarum principaliter, sed de carum origine in nostro naturae prauitate quaerenda docer. Ob. 8. Iaz.3.Inmtillis labimur. Hincprobare volunt. H- forum peccata esse venialia, quia vel in pauca, velmnuta morial a labuntis': ad illlud sicut ad pleraq; superiora respond. peccata iustorum retinentium aut accipientiisum fide iustitiam ,esse venialsa, non natura, sed gratia. Ob. 9. Deus non est crudelis,sed misee ors,neque leuis in amore, sed conctans. Ergo nonpropter quodvis lene peccatum iudicat hominem esse dignum aeternis seuppliciis. Sed fingunς Pugnare iudicium Dei de peccato cum misericordia: quae non pugnant, sed optime conueniunt. Sic enim Deus est misericors,ut sit etiam iustus. Pollulat autem De Multitia, ut onmem etiam leuissimam sei numinis Ostensionem e contemptum aeterna damnatione dignam ludic sit. Hoc de peccato quouis iudicium non tollit misericordi i S amoris diuini constantia, sed satis est ad eam praestandam S declarandam, pereuntium interitu non gaudere, eiusque testificandi causa omnes ad poenie elatiam inuitare in poenitentiam agentibus peccata que per se digna erant aeterna moriste, condonare, hoc est, non in peccantibus, sed in Filio
proprio mi Lin carnem , supplicio iustitiae suae satisfaciente, punire atque expiare.
Ob Io Matth. s. scii quissolueritinum ex mandatis hisce minimis, c. hoc sic interpretantur,ritio quipec eando mulis doce do legi aduersatur, is regno Dei excidat, non autem qui docendosiubsicribit regi, et Pleniter aliquando emrra, quam docet,faciat. Sed primum antithesis quam addit Chiis res larii quis autemseceritis docuerit icte magnus vocabitur in regno cribrum, innuit Christum int priori membro orationis intelligere eos qui soluunt,l hoc est violant legem quam docent, ut si sententiar Etsi quis bene docuerit. tamen violauerit unum existis praeceptis, quae Pharisaei vocant minima, hoc est,
104쪽
ex praeceptis Decalogii is experietur haec praecepta adeo non minima, sed maxima esse, ut ipse minimus, id est nullo loco sit futurus in regno Dei. Secundo, etiamsi concedatur ipsis,quod in verbis Christi,scdoce- νὰ sit idem quod contra lagem doceremequaquam tamen inde colligi poterit, os tantum fore minimos in regno dei Q in docendo S peccando legem soluanr,
renone Oscizam, qui tantum peccando, non aurena
docendo. ixatio prinaa est in ipsis Christi verbis : quia minima mandata vocat per mimesin ea quae sunt maxima, Se quorum violationem siue factis, siue doctrina, siue utroque admisi am , Deus exclusione e regno suo digna in iudicat, etiam aduersariorum confessione, hoc est, totum decalogum oue miliaritat postponetabant suis traduionibus . Altera est in iis quae Christus subiungit Dis enim Oobis, nus abundat ou stra instina pius 7:ιam Scribartim os Pharascorrim, vos nequaquam inis yesicivos cie in regnimur coelorum. His verbis docet Chri-1riis, longe aliaria iustitiam lege diuina requiri, quam Pilarisaei exictu abant: & ea quoque esse peccata tam grauia, ut excludant homines e regno calorum, quae Pharisai aut pro Luibus, aut pro nullis peccatis habebant, ut id citemere amissicere ei Racha, ars saltie laborare prauo affectu, aut cupiditate vindictae, c. Nam etia in in dicit effugienda esse, si gehennam cisa' ere, Illi Patri nostri coele itis esse velimus itaque inquit Gicini quea pici: mulierem, vi concupiscaaeam, iam adulteranit ea in cordestio. Et I. Ioli 3 ijsepia odii ratrem sumn hooerii laesi: is non m homicidam habere vitam ternam inse manentem. Ac propterea non tantum grauiora, sed etiam leuiora peccara habentes, non nisi imputata ipsis Christi satisnctione.
Dortem aeternam possunt effugere. Ut autem hanc sententiam,quod omniapeccata persese die naturas sint mortali hoc est, mortem aeternam merean risi , vim 3 rigoris accusant aduersarii: sicis alteram, quod Dialice agentibus paenitenti fanti ae , qaaesua natura
105쪽
sunt mortesia, anquam n is lene, auctitiae Dei reput nantem reprehendisi: cum quod mortale e ,pro venialihabere , pugnet cum veritate iustitia. Sed expedita est responsio, Demn sinatura peccati pectatur, omne peccatum aeterna morte dignum iudicare veniam autem
nulli dare nisi ex gratia propter filiis. ii Mediatoris intercestionem xsatisfactionem. Tertia diuisio Peccati. ALiud peccatum Contra consectentiam, aliud non contra
conscientiam est. Contra conscientiam commattitur asci,
enlib. c, molentibiis Sic David S Petrus peccaturit non tamen fuit regnans peccatum Pero si cui pro te necem Lucida. 3M ciat dei iva. Nec fuit peccatum in Sp. S. quia amabat Christum non minus cum negabat, quam cum flebat, licet propter metum periculi non potuerit exercere illum affectum. P on contra conseiensiam est,quod eInonscientes vel lenses commiςtimus,uel quodcommittitur a scientib.voluntatem Dei, peccatum agnoscentibu er deploramibus , Ed id euitare non valentib-:vi sunt peccata originalia,omis ionis, ignorantis,infirmitatis. Multa omittimus bona,aut facimus mala, subito visti infirmitatibus. Tale fuit peccatum Pauli. Quω nolo malum, hoc facio: non ego Dei',sed
peccatum in me habitans Ignorantiae peccat tu mi uiteIus dem persecutio liorani inquit,feci, propterea Dei meν
misertio est.Item Petrus sciens quidem,sed non volens, abnegat Christum ideo fiet amare. Quarta Divisio peccati
P Eccatum aliud est remissibile, aliud irremas sie Re
mis ibile est omne peccatum, cuius aliqui homines agunt poenitentiam,& veniam consequuntur. Irremis,sbile est agniti veritatis de Deo eiusque voluntate operibus de qua conuicta est conscientia, ex consilio facta, negatio,vel oppugnatio, cuius nemo veniam eonsequitur, quia punitur a Deo desertione ac caecitate perpetua, ita ut sic peccantes, nunquam ad Deum perveram poenitentiam redeant. .
106쪽
Exelusi autem a poenitentia, etia in remissione peccati necessario excluduntur. Chtalliis Mati. 12 hanc speciem nominat peccatum siue blasphein iam contra b piritum Sanctuna, tim inquit. Prostfrea dia vobIs, quo is peccatum ιθ όDJ hemia remittetis hom)nibus 2 phemia vero in Sp. S. non remittetur hominibu . c. I cccatum autem in S. S. non ideo dicitur, qui a Spiritus sanctus, offendi a quoquam positit, ut non amul in Patrem album peccetur sed quia coelistis veritatis patefactio est opus Diuinitatis, quod immediate litPer Sp. b. atque idcirco qui scientes volentes huic repugnant, contra Omnes quidem Deitati Spei sic Das, sed singulari modo contra Spilitum S. hoc cit, conrra propriam ipsius Ri mnac diatana operationem in men tibus suis sunt blasphemi Hanc pcccati speciem eo nomine sagoificati vel hinc cst man scitum . quod peculiari ratione in Sp. S. peccare non possitnr, nisi Aia Rille peculiari ac proprio, hoc est, per se immeda a te proestito beneficio affecerit, S ad sanctificationem si-ucossicium ipsius, quod in Ecclesia exercer, pertinente, quod est lux veritatis accenta in ipsorum mentib. Patet idem ex oratione Christi,&Marc. cap. 3. discr- te exprimit,inquiens, Dicebant enim, firitum impurum habet, Christum videlicet hoc peccatum, illis tribu C-ie, qui conuicti de doctrina Chrisii Nipetibus ipsius diuinis, tamen contra conscientiani hac diabolotii-buebant. Idem ostendunt alia dicta, in quibus hoe peccatum describitur, ut Hebr. 6. Norm fieri non poteH, τι quisemessuerint i strati cic. 2. Pes 2 postquam inquinamema mundi per En tionem Dominii Seruatoris Ieruchri=i effugerint .si his rosum implicatisuperentur,oc. Ex quibus primo antelli ψit Titus, non omnes reprobos,prii remissionem peccatorum non consequentes pereunt, n Spirituus sancti peccare sed hoc peccatum in eos tantum cadere, quia Sp. S. certa veritatis cognitione sunt illuminati id quod non omnibus reprobis contingit, etiamsi interea omnibus tantum est patefactum de
107쪽
Deo, quod ad iustam ipsorum Iobolis condcmnationem uisciat. Non enim datur Sp. . ni, iis, qui cognitione coelestis doctrinae sunt imbuti, ut dicatur Iohan. I . suem mundus non potest accipGe, quia non .dit eum,m notii eum. Item: Luc. I 2. Serum quiscit voli Ma rem Domini, ners comparauit, c. Pereunt igitur ali ciuia Sp. S. veritati S luce non donati, ac proiit de hoc aduersus Sp. S. singulare peccatum non admittunt. Si obiici, tuta omne peccatum irremisialis se peccatu min Sp.&quia Christiudicit,solum peccatu in Sp. se irre misibila: Aiscseu rantia malis in quoci,nsti e peccazo napsenitentia, m Piremittitur. Ergo est peccatum n Spirisci sanorum: per conseqMens, omnes iti pererint, peccanti a Spiritumsancitam. elatuor termino Dacita inb: Sur a 2 peccati irremissibilis. Nam in Maiore peccati speci cm quae nulli unquam remittitur: quia Oinlies qui cui uti Cillud studini ne, siue ante finem vitae adni Itiui Ir,inc Operseuerant usque ad finem sine poenitentia ua Minore autem, non certam speciem peccati sedit tinia peccata non agentium poenitentiam signit cara duae his quidem nora remittuntur, quia in eis ad finem seque sine poenitentia persevcrant,& irem: stibilla noriante finem, sed in fine vitae demum nunt: cnrit tun tu tamen aliis, qui in illis non perseuerant, sed agunt poenitentiam. Perleuerantia enim in peccatis. aliud non est, nisi ipsit peccata, quae ad finem usque conti nuantur ac proinde haec cit sententia Minoris. Peccata, in quibus perseuerant homines sine poenitentia usque ad finem, non condonantur illis qui in his perseuerant. Sed interea non omnes in his perseue rant,sicut in peccato contra Spiritum sanctum pei seuerant, quicunque in illud prolabuntur Christus autem , in hac dictione non docet , propter quae pec cata homine, Deo aeterna morte puniantur. Id
nim fieri propter omnia peccata. ex quibus homines non resipiscunt, certum est sed quae talia sint peccata, VP lutcunque admittunt ea, nunquam respis anti
108쪽
Hoc de nulla peccatorum specie, nisi de blasphemii
in Spiritum salactum asseuerat. Secundo, ex testimoniis allegatis colligimus, peceatum in Sphisum sanctis non e e quodvis peccatum et
tiam, siue contra con mentiam, siue contra agnitam veritarem admisium: sed peccatum contra primam legis tabuiam, in mi contra aliqPam tantum e iu partem, sed defection/-ὰ sora relig/one, seu pietate o itidem ne imbecileitate vel terrore, ati metu,ati crariat: sed ex desiboratauo periinaci malitia profectam negationem, aut oppugnationem, auν contumeliam verae doctrinae de Deo eius p voluntate. Primae
enim tabulae obedientia est semel gu at Dei verboreu venter obedire 'subscribere. Necipue a parte doctrinae. sed a tota religione deficiunt, qui prolabuntur ita, ut Filium dei bime: Us denuo crucifigantis conculcent, san guincmfoederis rubanum ducans, cim Spiritum Patiae comu, melia sciant. Neque ex imbecillitate peccant Iudaei, ait Ia Chricti tribuentes diabolo, aut homines haeretici, pati quam errorum suorum cris sin manifestis verbi Dei testimoniis conuicti sunt, quique sub Christi nominis Prin extu canesis porci manendi tandem ad vomittimis voltilabrum, a quo aliprandiu externaρrosessione edi simAlasione ab=inuerant,redeuntes. Atque hinc aestimari aliquomodo potest huius peccati grauitas, cum ad peccatum Diabolorum proxime accedat, qui cum sciant veritatem,tamen in ea non steterunt,sed odio&surore horribili eam contumeliis assiciunt opprimere
Tertio, hinc etiam sequitur, electos edi vere conuer/sos in peccatum contra Spiritum sanctum nunquam incidere: cui autem hoc perpetrant , eos nunquam veraside es poenirentia donatos fui . Omnes enim ad vitam aeternam a Deo electi, in hac vita conuertuntur: & omnes ver conuersi, se in electorum numero esse, ac proinde nu- quam sic peccaturos, ut pereant, certo debent statuis' ere, iuxta dicta Iohan. I. sues meae non peribunt in eo innum, neque rapiet eas quisequam e manu mea. Luc. 22 E
109쪽
νο rogaui pro te, ne defici risides tua. 2. Timo t. a. Solitam fundamentum deiflat, habenisti zim hoc, nonit Deus. c. di Quod ex reprobis multi dicuntur ιν nati op γ t/cipeis Hi Spiritus sancti,aost se donum coelesse, bontim Dei
bini ac virtutesstituriseculi, deniquesanctificati esse per sanguinem fideris uena apud Petrum inquinamenta mundi jugi e hoc de cognitione veritatis in errorum ac sagitiorum ad tempus omissione ac detestatione, ac
denique demeriti Christi pro ipsorum etiam peccatis delendis tussicientia, eiusq; facta illis per verbum&Sacramenta oblatione, intelligendum esse ostendunt Apostoli, cuni illuminationem est gustum illum interpretantur veritatis o iustitiae cog itionem, eosque canes O He s. loreus, non denus Dectos sed rede; mes ad bomitum Pet. molistabrum distini, atque adeo terrae imbrem quidem imbi lenii conferunt, scd pro fructu optato spinas est rribulos gignent/. Hscenim verae fiu ei&conuertioni non com
. Quarto, ex his quae dicta sunt, apparet non temere prona usiani se, qui contra Spirittimsanct peccent, ac non m asseriori de hoc peccato ἐ; dicandum se, hoc es c, postquam eos, qui veritatem agnoscebant, seq; conuictos de ea esse fatebantur,ex eius odio eam persequi S contumelia assicere, aut in Odio& contumcisa ad versus eam ex hac vita discessitie cognouimus. Rario manifeIta eri,quia no cordiu inspectores non sumus. Si obiiciatur, quod I. Ioan s. dicitur. Est peccatum
mort . non pro Lodico ut roget. Si pro peccantibus ad mortem non Dis orari neces est ut nos eos discernere ab a , Lupos Varia: Relpondemus, Iohannem non uniuersali ter prohibere, ne pro qtioquam sic peccanteiretur sed tum
id cinum, qua ad vel diuino testimonio, vel manis sis argumen ris professione peccantium id constat. Antequam vero hoc certum inmanifestum est, omnium conuersionem a Deo petere debemus, iniquantum in nobis est, studere, iuxta dicta I. Timociet. Adhortor ante omnia, ut fiant deprecationes, Preces
110쪽
mbuta. 2. Tim. 2. Seruum Domini non oportet pugnare, sed placidum esse .rga omnes,aprum ad docendum,toleramem malos cum lenitate erudiemem eos qui contrarioanimo sentasse Zi, ecquando de eis Deis vires piscemes agnoseant veri--em, is elapsi ex Laboli laqueo a quo captiui tenenty, memis sartitatem recipiant,adpraessandam lilius voluntatem. Mat. s. Precamini pro iis qui vos infestant, persequunιμνωοs Act. 7. Domine nestatuas eis hoc peccatum. Si instetur,sic futurum esse, ut precatio nostra diuinae voluntari aduersetur, ignorantes remmpro iis , qui in Spiro insanctum peccani Expedita responsio est orari pro illis cum cohditione, qua voluntatem vota nostra consilio Dei subiicimus, ut convcrta xseruet aduersarios veritatis,si sanabiles sintae primat autem lu-niat eos, si non sanare ipsos decreuit. Eadem responsione hoc argumentum diluitur pracvibus orandium est, i non habent peccatum irremssibile. Pro omnibus est orandum. Ergo nulti habent peccatum irremissi, bile. Primo negatur Minor: Quian testimonio diutinno vel manifestis argumentisin ipsorum pro sessione constet eos abiectos esse, siue in Sp. sanctum peccent, siue alioqui non agant poenitentiam: non est pro ipsis orandum. Secundo, neque Maior vera est. Si enim ignoremus, an in p. S. peccent, aut a Deo abiecti sine Dec-ne, pro illis orandum est, sed cum ea conditione,
si sina sanabiles. Ex his etiam quae dicta sunt, respondetur ad hane
obiect. Cui meuiuendum est, ne habeat peccatum irremissibile, is nunquam potest es e certiu de remissione eccatorum
est ita aeterna Alsis agiquod peccatumi remissibile, quod
antesinem vitae admittitur, nemo potest esse certus se non habere auriabitu rum talepeccati . Ergo, aut Eum taleiec .
earum est, aut nemo degratia Dei ct salutesua certus eΡρο- Ma Minor enim falsa est de credentibus . Nam hi certo statuere debent, se neque habuisse, aut habere