장음표시 사용
711쪽
inter se opponit Piopheta, Legem mariqorim,Euangeli I, mouis ordiιs,tans luam principalen parte foederis, appellans ideoque nouo oderi ascribata bona, quia enco pendebat quicquid gratia Dei contingebat cicri Ecilesiae, in eo plenius patefacta me xhibita sunt per Christum, quae etiam in veteri propter eum promittebanturo dabantur. Si igitii legem prius inscrip- eam tabulis lapideis,inscribere vult de sin nouos edere hominum cordibus, non abolet, sed confirmat eam Per praedicationem Euangelij, qua rege ncrantur cer-da, vi obedire legi incipiant ac proinde discrimen Ie sis& Euang. tradens, ita nouum Edus antiquo sc1bstituit, Vt partem foederis eam quae est lex moralis, retinenda mincordibus inscribendam dicat. Sin autem urgebunt illa verba: in docebis quisquam
proxιmum suum. Omnes enιm cognoscerit me, oc It colliganti non esie iubendos homines in notio testamento, et/t agnoscanι Deum 'vitru enim agnituros tim, ct obtemperatΠros ei:n Innis
crasse hallucinantur propter effectum in nouo testamento maiorem, pleniorem,remouentes causam in instrumentadem Vt enim agnoscant Deum,&honte ipsi obtemperent homines, Scit Spiritus S perlegis AEuangeli doctrinam. Neque sequitur eos non obligari, ut hortationissimulis υrgendo se, quia Dinofaciant ossicui in longe enim aliud est obligatio hortatio, quam coactio. Duplici igitur ratione locum habet lex in editidiendis 4 natis , ut videlicet ex ea voluntatem Dei discant, reum ad voliuatarie obtemperandum Deo magis ac agis incitentur. Testimonium de Deo ostendens quo sit Deus, item quisti sit, qualis Hic usus legis est minus principalis, ut iam sequentes, qui vero praecedunt sunt principales egis usus. s. Testimonium mon stram Ecclessam quia inti Ecclcs1 a Lex est integra, extra eam corrupta. Aestimonium deprae tantia humanae naturae ante lapsum, ura invita aeterna id est, commonefactio de imagi- Dei in homine.7. Testimonium de vita aeterna. Semari
712쪽
enim a nobis debet Lex, quae nobis non est frustrarata Cum igitur it: hac vita Lex finem suam non asse quatur in nobis, aliam vitam post hanc restare necesse est, in qua secundum Legis praescriptum sit vivendum ut ita tandem aliquando Lex a nobis impleatur.
. iid Lex difffra ab Euangelis. LEx ab Euangelio differt, I. PatefasAne: Lex naturira nota est Euangelium diuinitus patefactum. 2. Subie Ioseudoctrina. Lex docet quales csse debeamus, quid praestare . Euangelium autem quomodo tales euadere possumus . in Christio cilicet.3. Promissionibus. Lex promittit vitam aeternam&Omnia bona cum conditione propriae perfectae iustitiae, atque obedientiae in nobis. Euangelium illa promittit cum conditione si . dei in Christum, qua obedientiam alienam pro nobis praestitam, Christi videlicci, ampIectimur. Cum hae autem conditione fidei coniuncta est indissolubili nexu conditio nouae obelientiae. s. diatem, Lex abrogata gr. Tota lex abrogata est credentibus I. ut od aditi Lmationem quia iudicium non fertur secundum Lege in illud enim rudicium nos damnaret ac perderet sed secundum Euangelium. 2. quod ad coact/onem. Nossumus sub gratia : Ideo Spiritu Christi excitamur ad praestandam Legi obedientiam voluntariam. Quia v ro tota Lex credentibus est abrogat , utiq;&Lex moralis iis abrogata est, eodemque respectu,nempe quod ad tuitificationem, seu damnationem, 'uod ad coactionem vioIentam. Non enim obedientiam amplius extorquet tanquam Tyrannus, aut herus seruum nequam cogens ad obedientiam quia Christus obedien tiam spontaneam Spiritu suo in nobis inchoat Obisa
713쪽
ρ usuis man emitu in carne equitur eos sese sub condemnatione, qui ante aduentum chris vixerun3. Ress. Fuit abrogata Lex,quod ad condemnationem, tam in veteri Testamento credentib. quam his,qui in Nouo sunt. Illis qui in veteri vixerunt, quod ad cffcaciam his in Nouo, quod ad impletionem & exhibiti cnem. Leges Ceremoniales Forensis prorsus abrogaraesunt, quod ad obedientiam, ut non nec elle sit eas amplius Ieruari. I. quia debebant durare lauium τί ad aduenium M si e Tlora σμferetursceptrum de Iuda, ct dux defremore eius,donec mens Uςn ' γαμ qui mittendus es. Et post hebdomada, sexaginta durate ' '' β' 'cidetur Chri , ct mneris eius populus, qui eum negarWusHi: Esciuuatem osanctuarium diis abiipvulus cum duce venturo Osinis eius astitas, post sine belli suiuia δε- Diarisame estpax nostra, qui ιraque iecit unum, o integerinum parietisseptum soluit, inimicἱriis, id est, lege manda strum,quae inrtribu posta est, per carnemsuam abolitis Ce a 34. remoniales ergo leges per Christum, cuius erant ty pus, sunt sublatae id quod etiam Stephanus oratione sua demonstrat item author Epistolae ad Hebrae Ob. . .
disia exhibit messia 'pi cessant,quales erans reges Larcere Hezi imoniacie. Quaesiun umbra rerum futura um, a corpus ectris. christa Ceremoniales autem dicuntur perpetuae, quia Ol. a. 'duratinae eranνisque ad a nium Messiae. Item quia eorum significara ν aeter a.
De politicis legibus hoc obiicitur: optima iustissima
biiaeforma est sequenda. Sed melioraua iustior esse nuia pareste quam Dau ipse intumosus confiisuit. Ergo iraimenda. Responsio. Huius argumenti vel Maior distingui,vel Minor negari potest,addita declaratione. Quod enim in legibus positivis, hoc est, determinantibus circumstantias ossici magistratuum ac subditori acciuium erga se inuicem , unoquoque loco aetempore est iustinimum, id sequi debent legum lato
A',' ' M pqlixi κ Mosaicae multa sunt ad illius
alis, regionis, rem potis,& cultus ceremonialis rati-tinaccommodata, quorum obseruatio iam neque
714쪽
iusta neque utilis sutura esset, quia cauta cur ills leges. runc ferrentur Iudaeis sublatae aut mutatae sunt: ut delibe orepudi , deducendis viduis cognatorinu. Non pitur vult Deus omnes gente atq; aetates, ad cas leges alligari. Cuius rei argumentum est, quod etiam ipso tempore quo leges tia volebat servari, non omnes gentes, sed tantum posteros Abia hami ad eas adstrinxit. Stamen iuxta aliorum quoque gentium leges polita-cas non impias, viventes ipsi placuerunt ut Naaman Syrus, 'uacunque ex gentibus conuertebantur, nee tamen seruabant eremoniasin leges forenses Iudaeorum. Et Paulus. RO. 13. non tantum iuxta leges Mosaicas imperantibus, sed etiam altis magis latibus sub quorum imperio vitura vis nquam ordinations diuinae obtemperandetis esse dicit, quatenus nihil Dei praeceptis repugnans praecipiunt. Et ipse utebatur legibus Romanis, cum appetiaret Caesarem, ciuem Romanum indemnarum inciri ac caedi nes sis diccret. Quod si hinc aliquis inserat suandoquid m aliarum politiarum, ut Atticae, fomanae, erc. legibus uti licet, mum magis licere illi,s politiae formam imitari, quae ab is si Desiminediate con irrita set facile concedimus magiitratus ac legi satores prudentes non minus ex ea quam ex
aliis politiis poste sumere, si quid suis subditi xtem
poribus sit conueniens, modo absit necessitatis opininio, hoc est, non eo praecipiatur aut retineatur, quddper Mosen hoc praeceptum sit populo Iudaico: ssed quia rationes probabiles sint, quare nunc etiam sic agatur, Rcausae si mutentur,lias etiam leges authoritate publica mutandi libertas retineatur. Porro licet Ceremoniales&Politicae leges penitus abrogatae sunt etiam quod ad obedientiam,non tamen eodem modo Moralis lax est abrogata. Haec siquidem exhibito Christo dcsiit quidem, θυοdad maledictionem, θ eoactionem, sed minime quod ad obedientiam. Rationes firma & illustres sent irim Filius De
715쪽
e Iob diem Patri seque ad mortem crucis, O nica ab ex Gasione legis redemit, et tin peccatis cir inimicitia tam ει perseueremi , sed ut nos a peccato liberaret, crim Deo reco=uitaret, ct mrrr Otis Deo con se netes, o templum P ei faccrct. Si
igitur finem hunc habuir propter quena liberaret nos anaal et edictione legis, non simul sustulit obligationem ad obedientiam. Hoc enim est Mediatori solliciti cxpiar peccata admissa, facere, ne in posterum lcia
datur pars ostensa, ab ea parte quae offenderar. Secundo, quo plura ob maiora sint erga nos Dei beneficia, tant magis obligamor adpraectandam ipsi gratitudinem,
hoc est, ad viuendum secundum ipsius voluntatem legem. Iustificati autem & renati per sidem in Christuacceperunt plura maiora beneficia adeo quam alij. Haec enim accedunt ad creationem, sustentationem, di beneficia piis&impiis communia. Ergo magis postquam ante regenerationem, iustificationem obligamur ad obedientiam legi diuinae praestandam. Idem confirmant multa testimonia .ut Mat. s. 2 e exissima D venisse me ut dissomam legem os Trophetas non tent odisoluam sed vi impleam . Hoc de omnibus partibus legis dicitur, sed pr. ecipue de morali. Impli seni Christus roram legem quatuor modis. Primo sua ipsius iustitia. Solus cnim Christus perfecte obedientiam, qualem lex requirit, praestitit Se quia Dei filius, Vc Spir. S. conceptus est, quia non potetat pro nobis fatisfacere, nisi ipse careret omni labe peccati: Heb . Talta nos decebar pontifex, pius, innocens , impolluim,segregatus a peccatoribus, dic. Secundo, persolotione poenae sufficienti prono ris peccatis Rom. s. Cum enim legis impotentia nihil posset in carne, Dems si, ipsi is sta mib o, conformato carri i,
peccato obnoxiae, idque propeccato, condemnauit peccattim . e carne, tiLudius legi, compleatur in nob.s, cui nonsecundum earnem ambulamus,sed secundu m Spiritum. 2 Cor . s. Fecit ut qui non nouit peccattim, pro nobis peccatum esset ut nose fieremur iustitia Dei in eo. Atque haec typorum lcga-ιium impletio,&poenae,quam nos d*bebamus, persolutio
716쪽
lutio, est ea ipsa, de qua dictuna est, legis abrogatio. Tertio autem implet christus legem in bissuo spiritu, nos
per eum reformans ad imaginem Dei, ut nos etiam inci ac vita inchoemus obedientiam internan in externam, quam lex a nobis requirit, eamque integram praestemus in vita aeterna.Vtrunq; horum, Videlicet poenam
pro nobis a Christo persolutam, iustitiam in nobis inchoatam,intelligit Paulus cum dicit, iusiue iustitiam suis compleri in nobis secundumspiritum ambulantibi: Et de datione Spiritus sancti& regeneratione,quae sit per&propter Christum,ex professo agit Paulus Rom. 6.&7. Quarto, implet legem docendo,hoc est, repurgando ab erroribus & corruptelis, aestituendo veram eius doctrinam&intelligentiam, id quod facit Mat. S. S. 7. Si igitur&docet de restituit Christus obedientiam legis in nobis, non abolet legem, quantum ab obedientiam attinet. Idem Paulus docet Rom. 3. Legem igitur nanem reddiminpersidem Absit imo legemfabii musapersidem autem, siue iustiuam fidei.'abicitur lax, non flum conisse mme e cpprobatione ualci in accusationis legis aduersuavos, quod videlicet non praestemus debitam obedientiam Icgi liquidem iustitiam extra nos in Christo quaerimus o satisfactione, quia fide applicatur nobis Christi
satis faetio, aequi pollens poenae aeternae, quam lexn
bis non prestantibus integram obedientiam irrogabat: per hanc igitur fidemst, ut sine lege quidem hoc est,
non propria obedientia, sed tamen non contra legem, hoc est,non sine asterius pro nobis perfecta satisfacti ne, iustificemur coram Deo edfabilirtiretiam inchoatio κε novae obedientiae in hac vita, ct eius perfectione in vita cae
dissimctῆ. I s. Fide purificans corda eorum. GaI3 2 sθiritus Δί' iniustistae expectamus. Hae&similes asseverationes quod Decalogus in nouotcstimento sit docendus,&praecepta Christi&Apostolorum cum Decalogo congruentia, euidentis si me refutant impietatem Antino morum, Libertino
rum sis milium, qui lagena in Ecclesia Christiana non Occnda iu
717쪽
doccndam esse contendunt. Colligitur idem exdo stride usu legis diuinae,qui citim perpetuus sit in Eccl.iplam quoque legem perpetuam esse consequitur. Quod via nanifestius sit, praecipuae obiectiones considerentur. Prima: Christus non est legis lator sicus dicitur Lex per Moendata est, Gratia. O veritas per Iesium Christum factae E. Ergo nec ipse nec miniar Euangelii desbent docere legem. Resp. ad antecedetis. Non est legislatior,quod ad principale officium Mediatoris attinet. Hoc enim est proferre Euan e sinu Patris, intercedere Ueri victimam pro nobis,&dato S. S. nos Deo reconciliare . Sed tamen pars huius ossicij es: monstrare ac tollere errores quib. lex corrumpitur,& puram doctrinam proponere hoc fine, ut animi ad audiendam concionem Euan. quae Messiae propria est, praeparentui , conuersi doceantur, quam gratitudinem pro redemptionis benescio deus ab ipsis requirat. Est igitur legis lator Chri Ius, quatenus est L cus, Mauthor legis cum Patre quatenus autem est Mediator,non est quidem legislato quia non promulgat legem, r. I. Io. . dicitur sed tamen
est legi sacpurgator instaurator:idque non principaliter, sed ut principale Mediatoris ossicium, videlicet reconciliationem saluationem possitissicere.Eadem
de ministris Euangeli est responsio, siquidem illi non aliam quam Christus tradidit,doctrinam Ecclesiae proponere debent. Ob. a. Qui legi per poenamsatisfacia, non obligatariaci Hentiam: quia aut ad poenam, aut ad obedientiam lex obligati non autemsimul ad vir; que. At nos per Christi poenariaru- fecimus legi. Ergo non obligamuν ad obedientiam. Rei p. Maior
distinguitur. Primo, qui oenamsu cientem asses ect, non obligastir ad obedientiam cilicet eandem illam, propter cuius omissionem poenas luic sed postquam pro peccato admisso per poenam est satisfactum, nihilominus
obligatur deinceps ad obediendum legi, aut ad nouam I nam serendam, si noua mobedientia Iegem vi ,
718쪽
Secundo, qtii per poenam non propriam, sed alienam satisfecit, ingratiam sine sua ipsius satisfactione re..ceptus est, is etiamsi non ad satisfactionem pro peccatis, tamen ad gratitudinem praestandam obedire legi. hoc est, ad voluntatem illius, per quem redemptus,& a quo ingratiam receptus est, vitam instituere debet. Non enim ideo quisquam punitur propter peccatum admissum,aut ab eius culpa liberatur,ut in eo persistat, sed ut desinat in posterum peccare, ostendere eum cui reconciliatus est. Sic igitur&nos, quia Christus pro peccatis nostris satisfecit, non ad praeteriti, sed ad suturi temporis obedientiam praestandam obligamur. Atque hanc ipsam non ad peccatorum quq admisimus. vel admittimus, vel admissuri sumus, expiationem si istae compensationem, Jed ad gratitudinem pro Christi
beneficio, quo a peccato&morte liberati sumus Hoe Paulus docet Rom. 6. mimortuus e , liber erit a peccato. Item. Da etiam vos colligite, vox ipsos, immortuos elypeeis cato, tum ero vitaere Deo, per Christum Iep Dominum-yrum. c.
Oo. 3. Chri stiani non reguntur lege, sed pisitu regenerationii, i ιxta di Za, A On estis sub lege, jed sub graiia.Item: DHο non est lex posita. Ergo non e docenda in Ecclesia Chrisiana. Respond. antecedenti Non reguntur, id est non coguntur lege ictu poenae ad qua lamcunque disciplinam,sicut impij: sed tamen lege diuina docentur, qui cultus deo placeant,&S. S. voce legis ad docendos ipso s.flectendos ad obedientiam non coa ctam aut hypocriticam, sed veram&spontaneam, utitur, ita ut non tantum lex imperet eis quid faciendum
sit,sed etiam spiritus gratiae obediendi facultatem ipsis
suggerat. Hoc . n. est, mesesub lege, is iusto non positam oly legem. lanet autem obligatio Goistrina, etiamsi condemnatio & coactio tollatur. Nam ad hoc ipsum obligamur, ut quam maxime spontanea sit obedient i a RomI. Debi;ρressuma non carni, Uecundum carnem vi--, ct
719쪽
Ob iect. q. Lex non en necessaria ad saltitem. Ergo non eudocendam Ecclesia. Rc sponsio G fallacia a dicto secundum quid addictum simpliciter. Et si enim non est ad hoc necessaria, ut obedientia nostra erga illam seruemur: tamen ad alia cst necessaria, ut in doctrina de v-su legis dicendum est. Ob. s.Col. 2.In Christosunt omnes thesauris ientiae ct scientiae recondisi. Item: In ipso ectis consummari Drgo non Hopus lege in Ecclesia christi.Responsio.Est fallacia consc-quentis, quia proceditura positione totius ad negationem partis Tota sapientia&scientia, id est, doctrina Christi nobis ab ipso tradita est sufficiens neces.saria Ecclesiae. At pars illius doctrinae est etiam lex moralis: quia non tantum fidem, vertim poenitentiam in nomine suo praedicari Christus iussit Ipse legem tradidit atq,explicauit.Consummatio igitur sapientiae saturis nostre, quam habemus in Christo,non excludit legis doctrinam , sed eam in esudit potius atque comprehendit. Quomodo diuidatur Decalogus.
Conseruanda est diuisio Decalogi,quia facit ad intellectum praeceptorum. Nam. I. Docet in aliispraeripi mediatum cultum,imalis immediatum. 2. Admonet degraiabus obedientiae, ac docet cultum trimae tabule e de praecipμωαCaeterum triplici ratione Decalogus diuiditur. I. Diuiditur Decalogus in duas tabulas a Moyse et Chris, quarum prior complectitur officia erga Detim immediate.
Haec diuisio nititur eo, quod Christus &Paulus referrent totam Legem ad dilectionem Dei pro*imi D- M, , .
Hes Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, rex ora a 3 8 9. nima tua, ct ex tota cogitatione tua. Unde Z primum, magnum mandatum Secundum autemsimile euhisc,Diliges proximum tuum ut teipsum. a. Diuiditur Decalogus in praecepta decem, quorum quam primae, ex autem reliqua secundae Tabulae tribuuntur.
Huius diuisionis confirmationem vide in Defensione
Catechismi Heidelbergensis.Oppugnant autem hanc diuisionem
720쪽
diuisionem, qui primum secundum praeceptum conantur in unum contrahere, ac praeceptum decimum contra diuidere in duo. Istorum errorem ut refute mus,iampr cipuas rationes proferemus in medium,
quibus haec diuisio confirmatur. Dist ncta Dntpraecep- ea, quae dissing ntumententiis, vel sorum dictinctiae stina ac diuersaesen:enrie. Primum secundum pr ceptum differunt seu distinguuntur sententiis. Ergo sunt praecepta diuersa. Primam tradit qui S sit colendus, nem 'pe solus verus Deus essecundum docet quomodo sit colendus Deus, nempe non hominum inuentis . Ita exaduerso, decimum ρ aeceptum nonpotest in Gongcepta di- ωidi Namquς illic dicuntur de concupiscentia, seriam atquc candem habent sententiam ideoq; scriptura uno etiam nomine illa complectitur. 2 'nconcupisces Cupiditatem non nossem, nisi Lex dixisset,Mn concupisces. Quod si propterea decimum praeceptum diuidi
deberet in duo diuersa praecepta , quia diuersarum xerum non concupiscendarum illud facit mentionem, sequeretur tot esse praecepta numeranda, quot insinsulis praeceptis recensentur species. 2. Praecepta, quae disserunt inter se vers bus deris-ῶs, etiam SVermn: GP a Mose dictinetasunt. Primum igitur praeceptum differt a secundo, quia Moses haec duo praecepta versibus&periodis distinxit Contra, quae traduntur a Mose indecimo pr cepto, una criodo comprehenduntur proinde illa omnia quoq; ad unum prςceptum coniunctim referenda sunt. 3. Moses er-la decimipraecepit inuet aduersarii diuidere conantur in duo praecepta, in nonum&decimum transponis mExodo , Deuteronomio Nam primo loco dicitur in Exod Hon concupisces domumproximi tui, deinde sequitur, Non domum, bc. Si velint igitur advorsarii hoc deci mum in duo diuidere precepta, nescient virum debeat esse nonum, utrum vero decimum ramo hac ratione Mosen, atq; Deum ipsum loquentem per M