장음표시 사용
101쪽
modi Ine'it passi Sanctissimi Dion j, quia m
e Areopagita , ct patriotico pranomine Ionictu, Christiano autem agnomine est appellatus Macarius, a Sancto Paulo Apostola Atheniensium ordinatus Amchiepiscopus Apostolica vero auctoritate beati Clementis Papa totius Gallia constitutus Apostolus. Sic ergo nominatur, Ionicus Dionysius Areopagita
I. Si nomen Ionicus, Dionysi Areopagitae praenomen fuit, illud ei ab initio imponi debuit. Impositum vero fuisse quis dixit unquam non Lucas Euangelista, cui prima Dionysi Areopagitae accepta serenda est cognitio non Dion ius Corinthiorum Episcopus, non Eusebius, non alii radiectivum nomen est, quod ex
Ionia derivatur,4 cunctis Ionibus conuenit. Id vox patrioticum Graecis tamen latinis veteribus ignota significat. Sed Dionysius hic eThracia non ex Ionia oriundus erat, ut Caesarius Gregori Nazianzeni frater testatur in dialogi D.
interrogatione CXII. In Thracia Martem ab execratione cognominatum, ex qua noos a nquam ex
immorigero Esau Dionysius Areopagitararis est, ιν fuit diuinorum Apostolomm discipulus. II. Si nomen, Macarias, Dionysii Areopagitae agnomen fuit ab hominis Christiani nomine quaesitum, egressus e lauacro Dionysius agnomen illud obtinuit Obtinui e verti silent Graeci dc Latini Scriptores omnes, qui DionysisAreopagitae meminerunt. Deinde nomen, Macarius, d proprium Mappellativum est, proprium quidem, ut apud omnes constati, fuerunt enim Gentilesin Christiani, qui Macari vocarentus: U-
102쪽
pellativum verb, quod beatum Telicem hominem designat. Hoc autem ad tribuendum agnomen Dionysio quid conducit 3 quid attinet Agnomen quippe extrinsecus, seu ratione, seu casi aliquo comparatur quomodo hic Africani,ille Asiatici agnomen habuit,& sic Christia
num nomen agnomen esse non potest, cum in
Christianos omnes & singulos quadret fideles omnes apud beatum Paulum Piso, id est Santa nominantur , sed nomen istud agnomen esse nullus mniauit unquam. m. Propositio haec Dionysius a Paulo Atheniensium ordinatus Archiepiscopus , aliam atque aliam Hilduini imperitiam ostendita, tunc urbs Athenae metropolis non erat, sed Corinthus rneque etiam Archiepiscopi nomen usum acceperat in Ecclesia. Hoc nomen vix ac ne vix quidem ante Nicaenum Concilium reperitur. Illius ortum .progressum persequor in capite uti
pari. IV. Assert. Inquisit in chartam immunitatis Sancti Germani.
Iv. Inscriptionis pars ultima haec Apostolica auctoritate beati Clementis totius Gastia constitutas Apostolus , obruitur annorum octingentorum silentio, quae tamen linguis omnibus Graecis de Latinis praedicanda fuit. Post tot annorum spatium Hilduinus primus est , a quo Dionysius reopagita honorem illum ac lignitatem conse
Porro rot& tanti errores, quot habet relata
inscriptio milduino quidem non abiudicant passionem Sancti Dionysij, sed abiudicant ver
tati. Illustre specimen est, ex quo quid de reli-
103쪽
quo opere censendum sit, cognosci facile potest. xi. In eadem passione postquam falsb dixit Athenas fuisse magnarum urbium metropolim, subiungit, haesita est in Attica Helladis prouincia. Sed Attica regio erat Graecia inter Achaiam MMacedoniam sua, non prouinciaci Corinthus seu Achaia prouincia erat, in qua urbs Athe
x II. In eadem passione de aduentu Pauli in illam urbem sic disserit: Ubi in aduenta Patili quidam vir nobilis erat, qui Vmmistes, dast, conse cretalis Apollo Cronosjagita , quoniam in eadem urbis regione ceteros praeellebat, nominabatur, cuiusdam Apollinis nobilissimi Atheniensium principis p via derivatin, cuivi pater Nicolaus vir magni ingeni', iterarum studio pollens , ciuis er Argolicae artis magisterfuit. Huius igitur filius Apollo, dum inter Philosophorum schola clam haberetuae, authenticas bibliothecas reuolueret , deditusque esset Philosophia ct anis superstitionibus ritu paganorum, audiuit Paulum Apostolum noua Minaudita antea dogmata praedicantem cum ei, Mere non valeret, inuenit veram esse doctrinam quam Paulus apud Athenas docuit. Retinoruens ergo daemoniacas ludificationes ct gentilitias adinis N ensiones , prouolutus Apostoli pedibus , deprecatus 'eum, vi illi,eram doctrinam , ct iam salutis ostenderet, seque Christi non Saturnini professus in foro discipulum. me hac tota re altissimum est apud Lucami tractatores Ecclesiasticos silentium. Haec omnia Hilduini commentorum numerum augent. In Actuum Apostolicorum
104쪽
capite xviri nonnulla simi, quae Hilduinus usua commenta sertasse detotii et Iudaeus asem quidam inquit Lucas, Apollo nomine, Alexan- Arinus natione, vir eloquens deuenit Ephesin, ρο- in scripturis. Hic erat edoctus viam Domini.
or feruens trisu loquebatur indocebat diligenteae ea qua sunt Iesu, sciens tantum bapti a Danuiti Hic ergo coepitfiducialiter agere in Synagoga. Quem cum audissent Priscilla ct Aquila assumserunt eum, O diligentius exposiverunt ei iam Domini. Quidquid sit de hoc Actorum loco, Hilduino oli notus fuit consecretalis Apollo Cronospagita, Nicola viri illustrissimi filius, quem Paulus ad fi
dem Christi conuerterit. III. In eadem passione alia de Dionysio commenta subiicit His ita gestis eum vocis nouitate Avhenienses permoti quadam die Paulum ad Areopagum duxissent, ut ibi examen sua doctrina acciperet, adorsus est Dionysium, qui ob plenitudinem Huina supernorum numinum scientia Theoθ-phus , id est Deum sapiens, ct a regione urbis qua sedulo commorabatur, cinnatus Principaba- ruri Areopagita genuino quasi vocabulo utebatur,
altissim primi magni Dion j, non istius Semela vel Deucalionis, sed eius, qui vitis inuento apud henas insignis est babitur , lovissima tiara propagine propagatus Hilduinus Dionysium facit non Christianum mod5, sed etiam summum inter Christianos Theologum antequam ille Christianorum sacris imbutus esset Paulus inquit, adorsus est Dionysium, qui ob plenitudinem diuina sivernorum numinum scientia Theosophas, id est Drum sapiens , c. Deinde in iis quae
105쪽
ad Dionysi natales attinent, luculentissimum fabulatorem agit, monachis combibonibus nonnihil fauet. xiv. In eadem passione de Dionysio Areopagita scribit, quae cum epistolis Dionysi Corinthiorum Episcopi non satis cohaerent,ri maiorum patrocinio carent Ab eodem Paulo Apostola Atheniensium est ordinatus Antistes, ae deinde Us iubente Christ Euangelium praedicauit, eandemque usitatem maximam partem patria ad fidem veritatis conuertit. Si Dionysius theniensium ciuitatem ita facile, cito conuertisset ad fidem Christi, credibile non est id ac cidisse, quod Dionysius Corinthius in Epistola ad Athenienses testatur apud Eusebium libri IV. Hist. cap. xxII. Altera, inquit Eusebius, ad Athenienses missa , uacilus ct ad vitam ex Euangeli prasicripto pi degendam excitet, qua spreta ct contemptari eos vehementer redarguit quod a verbo Dei penitus fere ab eo tempore desciscera eoepissent, quo Publius, qui illis praefuit mamorium ob persecutionum tempestates tum quidem ingruentes forte per Use est. At Publius Dionyso proximἡ successit. Praeterea veterum Graecorum vel Latinorum nullus est, qui maximam patriae illius partem ab Areopagita fide imbutam scripserit. xv. In eadem passione Dionysium scribentem facit ad Polycarpum Smyrnensem Episcopum, antequam hic Episcopus crearetur quod sic ostendo. Dionysius ad Polycarpum scribit multis ante annis, quam emtaecia in Galliam
concessisset Hilduinus id significat, duro Areo-
106쪽
pagitae librorum seriem exponit pol carpo inquit , Smyrnaeorum Episcopo epistolam quasi Apο- logeticam misit. Deinde post alia: Nam chm impii mus Nero terra marique imperisseu fraena laxasset, nimia voluptatis successu , inter cetera
nequitiarumsuarum cumulamenta etiam furor crudelitatis eius dira rabie in Christi famulos ebullisset, quarto decimo imperi sui anno anteqκam Beatus Dionysius Romam adiret, Sanctos Dei Apostolos , allem per Crucis trophaeum, alterum suem gladio animaduasum felici eruore perfusos, marty- , gloria dignos transmisit adsi peros. Sic Dionysius Athenis Romam venit anno post Petri Pauli martyrium decimoquarto, qui in annum Christi Lxxxiv. incidit tum Dionysius a Clea Mente in Galliam missius est. Atque ita Dionysius longe ante hunc annum xxxiv. ad Poly- carpum scripsisse debuit, sed Polycarpus nondum erat Episcopus, qui martyrio consumptus est anno Christi vi x vi testatum habemus apud Eusebium in lib. I v. Hist. cap. IV. Amo-nino cognomento Pio cum vigesimimsecundum an- mim imperilsu confecisset, M. Aurelius Verus eius filius qui ct Antoninus dictus esit, cum Lucios intre. Accessit. Eodem tempore Polycarpus chm a maximis persecutionum procellis turbaretur, martyris Fipremum vitae diem re dc post aliari Praesidi, cum amplius instaret, diseretque, Iurato conuiciis Chri*ιm assicito, ct te dimittam; respondit Pol)camus Uctoonta sex annos illi iam inseruiui. In Episcopatu hos annos inseruisse vix potest intelligi, cima tunc centum anno dc amplitis natus fuisset sed in Hilduini oratiam intelligatur.
107쪽
PoIycarpus creatus fuisset Episcopus anno Christi Lxxxiv. quo iuxta Hilduinum Dionysius in Galliam venit. Praeterea argumentum epistolae, quam ad Polycarpum scribit, pati non videtur, ut ad eum anno Episcopatus primo scriberet. Ad extremum Hilduinus tradit Dionysium alia mulista in Oriente fecisse, postquam ad Polycarpum scripsit. Nam ad Apollophanium memophylum, Titum, d Ioannem Apostolum literas direxit, 'lura exposui mysteria, quae Hilduinus cupidissime recenset quibus recensitis docet, qua rationei quando Romam Dionysius
x VI. In eadem passione Hilduinus scribit, quae nullus ante scripserat,i Clementem inducit inepte loquentem, laudantem scripturas vulgatae editionis mes, inquit S. Clemens, mi frater charissime Macari Diovsi, quanta est messis Dominica sationis, ct quam pauci μη operari'. I Pii ergo de omnibus Catholica pietatis resus icienter edoctus , est omni Christiana vinute ac religione admodum roboratus, perge in nomine Domini partas aggrediens Occidentis, ct ut bonus miles Chriyti praeliare praelia Domini Dei tui atqae sicut Dominus Iesu Christus magistro meo Petro tradidit . ego sancta hareditatis iure suscepi, ut inligandi soluondique auctoritate tibi semper praestos diuina potestas nostris orationibus comitatus, Sanctorum Apostolorum ntereusonibus roboratus in tur solatiis sorte Apostolica nostra auctoritate omnem suscipiens Galliam opus fac Euangelista, ministerihm tuam imple , ut Christi notitia per te utique di fusa a Domin in die retributionis me
108쪽
ea te constituam, intra in gandium Domini tui, es ne verearis multitudinem atrocitatem gentis barbarica, pro certo sciens, quia qui plus laborat, plus mercedis accipiet. Socios quoque ei est comministνο verbi plures ct probatos viros adhibuit, illique dixit Sicut fuit Dominus cum dominis, o
patribus ac magistris nostris Apostolis suis Petra
Paulo, itasit tecum in omnibus quocunque te se
eeris. Em robustus tu enim maximam ct innumerabilem populi multitudinem introduces in veram repromissionis terram filiorum Israε Et dans pacem omnibus ita hanc vera fraternitatis societ rem soluit abire. Et primum quidem inepte loquentem indu cit Clementem, dum ipse Clemens Dionysium sic affatur: Quia ergo de omnibus Catholica pi latis es sumienter edoctus, ct omni Christiana vi tute ac religione admodum rosoratus perge. Haec notat Hilduinus postquam notauit, Dionysium
libros de Caelestii Ecclesiastica Hierarchia, de diuitiis nominibus is de mystica Theologia scripsisse,&his libris praestantius nihil esse vel
excellCntius, a Paulo institutum esse Atheniensium Antistitem, ciuitatem magnam,& maximam Partem patriae ad Christi fidem conuertisse. Post haec omnia Clemens dicit Dionysio, quia in omnibus Catholica pietatis es hi eleniereaeoctus, perZe. Hoc ita posito, nonne Hilduinus Clementem inepte loquentem inducit Adde quod Clemens Apostolos Petrum, Paulum Aominos seos vocet. Quae allocutio Clementir
109쪽
aeuo inaudita est in scriptis Patrum Hilduini est, non Clementis. Deinde Clemens laudat scripturas vulgatae editionis, quam in usu fuisse tunc nemo dixerit. Postremo in constitutionibus, quae Clementi adscribuntur, de multis ab eo creatis Episcopis fit sermo , sed de Areopagita Dionysio nihil Omnino traditur Silet passionis libellus, quem antiquissimum vocat. Quare Hilduinus est omnium primus, cui Dionysi Apostolatus per totam Galliam innotuerit. xvi I. In eadem passione quae verba sequuntur, Hilduinum ludibrio virorum doctorum exponunt: uno memorata Parisiorum civitas ι edes regia, ct conuentu Gagorum a Germanorum
nobilitate postebat. Quo tempore Hilduinus missum a Clemente esse Dionysium contendit, dicere Lutetiam fuisse sedem regiam garrire de ineptire est, ac dictum uiuimodi auctoris sui ignorantiam mirificesprodit. Adhaec
Gallorum a Germanorum conuentu ac nobilitate tunc inclaruisse Lutetiam, quo Veterum testimonio confirmaretur od Domitiani Imperium retrahit, quod post Dagoberti primi Francorum Regis tempus dici utcunque potuit. Id colligimus ex Audoeno Rotomagensi Episco- qui in lib. 1. de Vita S. Eligij cap. x. haec sermit inlisiti nonnunquam agmen integrem,st Fque ad centum animas cis nati regrederemur ν-tri 'Me sexus ex diuersis gentibi venientes pariter liberabat . Romanorum scilicet , Gallorum atquc Britannori , necnon I satirarum, sed praecipuὸ ex
110쪽
genere Saxonum, qui abunde eo tempore velutigreges a suis sedibu cui se in diuersa dissrahebantur.
Sic habito hunc ad euentum respectu Parisiorum ciuitas dici potuit Gallorumi Germanorum conuentu nobilitate pollere. Sed aliud est tempus, quo Domitianus, aliud quo Clo- doueus II. Dagoberti filius regnauit. Interutrumque interliint anni plus minus sexcenti. x V ID. In eadem paruone Hilduinus Dionysio consilium tribuit, quod viro Apostolico indignum est Tunc memorata Parisiorum riuitatvi sedes restia, ct conuenis Gallorum ac Germano rumis nobilitate Oribat quia rapsalubris aere, iucunda umine . Decunda terris , arboribus nemΦ- res cs vineis uberrima constipata populis, referta commerciis ac variis commeatibis, Onda fluminis circumferente quasiquidem inter mutiimoda commoditatum genera, etiam alueo suo magnam piscium viam ciuibi ministrabat. Hunc ergo is cum Dei famulus elegit expetendam. Haec commoditatum genera nec Apostoli, nec homines
Apostolici quaerebant Iniuriam illis facit Hildurunus, qui eos illa quaesiisse putat. Non memini me legere unquam, qui simile quid de Apostolis, vel Apostolicishominibus prodiderit.
x I x. In eadem passione Hilduinus Rusti . cum semel atque iterum tertio nominator chipresbyterum, cuius tunc in EcclesiaeParisiensi mentio esse non potuit: Cum que Dionysio)etiam beatum virum Rusticum Archipresbyterum. Eleutherium Archidiacοηκm, quos ipse famulus Domiδει
in senis ordinibus consecrarat praedicationis uini obsequi comministro persecutorum dirus f -