장음표시 사용
81쪽
rit, quae sic se habet in passione Beati Dionysii
Unde expletis pro quibus Dionysius perrexerat, feliciter rediit, are que totius urbis Athena praerat, ct curia Areopagi praesidens, omnium negotio rum eluilium public o priuatim, ut nobilio nobilissimis moderamina dissonebat, atque inter pria
mo primus sophistica luuistica uniuersalium
doctrinarum acumina ct sopha , infulatus tua Philosophica , ciuibus ae undique ad id studiam consuentius profundebat. Hunc siquidem vatem, qui olim paganus adhue misceribus tanti mysteri ,
quod umtum erat, quasi venturum valuit reserare; utpote loci primatem eis Areopagum adisset, erectis ad verbum omnium auribus interrogare feci liter coepit Paulus, quid coleret, ct quibus numi nibus in tam , statiosio venerabili loco inseruiret: Cui respondit Dionysius, Deos, quos coluerunt patres nostri, quorum virtute est polertia mater terraeontinetur , hos colimus es adoramus Arin, quaπvides, Martis es Herculis, Mercuri' est Priapi nomine, ct honoresacrata sunt. Dum vero Paulus fluuia altaris, o mulacra fasso=um Deorum per lustrasset , inter eueras aras reperit altar unum, erui erat titulus superscriptus Dea ignoto est conuersus ad eum Paulus interrogauit istum , dicens
cutis est illo Deus incognitu, ad quem Dion us: Adhuc , inqu/it, non est ipse Deus demonstratus η- ων mas, sed est ineunitus nobis, seculo vento in futuras. Ipse enim est Deus, qui regnaturus est in calo e interea est re num eius non accipiet μnem Subiungens itaque Paulus ait: Quid vobis videtur Homo erit, an Spiritus Deorum Respon- mi Diadi i id it Verus Deus vera1 homo,
82쪽
o ipsa renouaturus mundam,sed adhue incognitus en hominibus, quoniam apud Deum in calo eius conuersatio est ait Paulus Illum Deum praedico vobis, quem incognitum auritatis Natus enim ex
Maria virgine passus sub Pontio Pilato, pro salu-
ω humana mortuus , resurrexit, calvique ascendens , sede in dextera Dei Patris verus Deus verus homo, per quem facta sunt omnia, est ventum est in Mesaculi iudex omnsum, qua geruntur. ut notus est iam is Iuda Deus, est magnum in Urael, est sanctum nomen eius uuapropter quem incognitum usque nunc habuistis, modo cognoscite, quia 'se est Deus solui, o prater eum non est alter, qui nos de morte sanguinis sui pretio reduxis ad vitam, qui calum est terram homines 'licet, est gelos in unitate regnisei coniunxit, qui mortia
fleat iustus es visi a pius, qui claudit, est nemo
aperit aperit, est nemo claudit.
Hae ct alia plura Paulo praedicante. templa singula perlustrante, commendando Christum sum Dei Filium, meum verum esse s qua amica curisiata Athenienses propter 'sam nouitatem, is Asm acceptabant. In hac disputatione, narratione Hilduinus
Paulo multa imposuis, sed ut recognoscantur farilius beati Pauli verbi ex cap. xvIr Α rum adscribo: Si autem dedurabant Paulum, perduxerunt eum Jue ad Athenas, ct accepto manda- εο ab eo ad Silamor Timotheum, ut quam cederi
rer venirent ad istum profecti sunt Paulus autem eum Athenis eas eripectaret, incitabatur spiritus eius in ipso, videns idololatria deditam ciuitatem. Disputabas autem in Synagoga cum Iudaeis colens
83쪽
tibus, ct in foro per omnes dies ad eos , qui audi rant uvidam autem Epicurei, satoici Philosophidisserebant eum eo. quidam dicebant uuid vula seminiverbius hic dicere 'ali vero nouorum damoniorum videtur annuntiator esse, quia Iesumis, furrectionem annuntiabat eis: ct apprehensum eum, ad Areopagum duxerμnt dicentesci possumus scire. ua est hac noua , qua a te dicitur, doctrinis Nova enim quadam infers auribi nostris Vesumus ergo scire, quidnam velim hac esse Athenienses autem omnes ct aduenae hos ites ad nihil aliud vacabant, nisi aut dicere, aut audire aliquid noui Stans autem Paulus in medio Areopagi, ait, Viri Athenienses per omnia quasi superstitiosos vos video. Prateriens enim invides simulacra vestra, inueni
aram in qua scriptum erat, ignoto Deo. Quod ems ignorantes colitis, hoc ego annuntio vobis. Deus qui fecit mundum, Momnia, qua in eo uni, hic caliis erra cum se Deus non in manufactis templis habita, nec manibus humanis colitur , indigens aliquo, c. ipse dat Omnibus vitam ct inspirationem ct omnia, fecιtque ex uno omne genus hominum inhabitare super niversam faciem terra, definire statuta tempori terminos habitationis eorum, quaerere Deum,sisne attrectent eum, aut inueniant, quamuis non longi fit ab unoquoque no strum. In ipsi enim vivimus , movemur sumus, sicut quidam vestrorum Poetarum dixerunta Moim ct genus sumus. Genus ergo chm simus Dei non debemus astimare auro argento , aut lapidi, sculptura artis. cogitationis hominis, diainum ess simile. Et tempora quidem, cuius ignorantia despicim Deus, nunc annuntiatio inibus ut omnea
84쪽
ωbique paenitentiam agant eo quod tuit diem, in quo iudicaturus est orbem in aquitate, in viro, in quo statuit, fidem praebens omnibus, suscitans eum a mortuis civi audissent Uurrectionem mortuorum, quidam quidem istidebam qoidam verὸ dixerunt, Audiemus te de hoc iterum sic Paulus exiuit de medio eorum. Quidam vero viri adharentes ei crediderunt, in quibus ct Dionysius Areopagita, mulier nomine Damaris , ali cum eis. Haec autem Lucae verba omnia siquis cum Hilduini verbis componat, inueniet ab Hilduino tum alia multa Paulo imponi, tum maxime institutam cum Dionysio disputationem. Quasi vero alterutrum e duobus foret necessarium, aut si foret , id Hilduinus expedire posset: viille Paulo in collocutionem cum Atheniensibus venienti subiiceret, quae dicere dc facere conueniret, vel ut idem dicta facta Pauli referret , quae Lucas praetermisisse credendus esset.
quidquid in causa, negari non potest, quin Hii duinus Paulo & Dionysio multa tribuat , quae
nec Lucas in actis, nec vetus auctor Lucae aequa
lis , vel aetate suppa tribuit unquam. Itaquocum canonicis Maliis scriptoribus qui legi possunt, multa Hilduinus assingat, multa quoque iis scriptoribus, qui non extant, assingere pol rit. Unde accidit, ut iis, quae sola illius relatione nituntur , fides nulla prudenter adhiberi possit. Haec de capite primo, nunc ad secundum accedo. primum quidem obseruo quod Hilduinus ab aliis obseruari cupit in rescripto ad Im- Peratorem: Miησm, inquit historia , - r
85쪽
stra iussit dominatio, in unum congestum is singuiatim postea plenitudinem eius disieretam , unctis tegentibus atque audientibus pandemus. Nam diauina erit inspirationis est exequutionis, id quod deis sideramus fideli animo propalare. Sic diuinae inspirationi tribuit, quod de Beato Dionysio Parisiensi Episcopo dicturus est. Qua in re id sibi sumit quod iis auctoribus Canonicis conuenit. Hoc autem cum in Ecclesiastico tractatore nullo ferendum sit, in Hilduino longe minus ferri debet. Hic enim, multa, ut iam visum est, Actibus Apostolorum,Eusebio , Ambrosio, Innocentio, Gelasio, Gregorio Romanis Pontificibus Maliis imponit, nec pauca dis erit, quae
rationi vix cohaereant. I. In rescripto ad Imperatorem sic aduersarios refellit Ceterum super garrulitate leuitatis eorum mirando deficimus , qui contendentes hunc
Dionysium Areopagite esse non posse , ad munimenmm sui qua sequuntur , inaniter contrahunt venerabilem scilicet sanctum Bedam presbyterum dixisse in tractatu Apostolorum Actuum, Areopagite Dionysiium non Athenarum, sed Co rinthiorum Disse Episcopum, addentes eundem inibi diem obiisse in quoniam libellus passonis istius te- fletur, hunc a Clemente Ponti sic Romano Episcopum ordinatum, ct in a Galliarum partes fuisse transmissum. In hac responsione ponit, eum, qui a Clemente in Galliam mittitur, Dionysium Areopagitam fuisse, quasi praeter reopagitam nullus in urbe vel in orbe fuerit Dionysius, quia Clemente in Galliam mitteretur quae prorsus mirabilis est indigna dialectico tyrone
86쪽
δα γοα, qua tamen nonnulli capiuntur, ut hamo pisces Porrb quamuis error Bedae excusari nequeat, ex eo tamen colligimus, incons-derantia lapsum esse Baronium , cum desin Annalibus,ri in notis ad Martyrologium pro afferenda Areopagitae in Galliam missione auctoritatem Bedae opponit Hilduinus ab hoc peccato sibi cauet Bedam habet ut opinionis ita aduersarium, non habet, adstipulatoren II. In eodem rescripto multa grat1s dicta parum inter se cohaerentia loquitur: irimum quidem cum ait: Quocirci vestrasedulitatis im tantia, cum pro magna antiquitate huius sanctissiami Patris nostri, quantum ad generationem terrenam, ct conuersionem,seu obitum attinet, mira famctitate ct miraculorum prodigiis orbi pene uncto innotuit, notitia ipsius paucis nostrorum cognita. plurimis adhuc manens incognita. De Dionysio Areopagit gratis multa dicit, quia illius praeter Dionysium Corinthiorum Episcopum apud Lusebium, Aristidem, Caesarium Gresorij Nazianzeni fratrem, Ambrosium, Chrysestomum, Augustinum, Concilia in quibus citatur, veteres nulli vel certe pauci meminerunt, neca men eorum meminerunt omnium, quae Hilduianus scribit inuis enim quaeso de miraculorum
Areopagitae prodigiis verbum ullum fecit n- quam ante Hilduinum nullus. De Dionysio Parisiensi gratis quoque multa dicit, quia generationem, ut ait terrenam nullus attingit, Gregorius Turonensis, raudoenus Rotomagensis miracula recensent. Quapropter de hoc
vel illo Dion ogratis, sine auctoritate bona
87쪽
tradit quod generatio terrena, ct conuero suobitus mira sanctitate O miraculorum prodigiis or- ινρὸn cuncto innotuit. Quod autem omnia haec, quae retuli non cois haereant inter se, verborum series ipsa declarat. Hinc enim Dionysi seu Atheniensis, seu Pari
siensis Episcopi s nihil interest modoo gener
tio terrena conuersio , seu obitus mira sanctitate miraculorum prodigiis orbi pene cuncto innotuit, inde notitia Gallorum paucis familiaris est plurimos fugit. 111. Deinde post alia Nec mirari quis poterit, cur hymnum Sancti Eugeni Toletani de Beato Dio nus habeamuι, ct iciniorum sapientium scriptis, exceptis paucis, videamur carere c. ct hac, qua habemus ut exorata priorum nostrorum venia dicamus abdita negligenter relicia reperimus, alia necdum prolata, quia non adhuc sunt ad liquidum enucleata, nos phsidere temur. Haec autem cum praecedentibus quam parum consentiant facile quis potest cognoscere. Iv. Tum paullo post Lm cuius bitu nil Graeἐβriptores dixerunt , quia propter longinquitatem terra moransitus ipsus fuit penitus incognitus. Habemus tamen Graca auctoritatis fartyrologio de Omo Chartiss iniis Constantinopolitanis adeptum, qui tanta vetustate disruitur, ut maximam cautelam a se contingentibus exigat, in quo diem natali ἐν eius designatum is quia Atheniensium Dissopus fuerit, reperimus annotatum. Quod Martyrologium , ut antiquitas eius demonstrat, ex eo tempora ossare posse on incongruὸ remur, quo Constamino iubente nota Occasione martyria Sancta
88쪽
ram Domini de toto orbe eodecta, ct Casaream sunt conuecta. Hinc scriptores Graeci de Areopagitae obitu nil dixerunt inde Constantinopolitanum Martyrologium natalem Areopagitae diem notauit, quae mera est contradictio quia qui Constantinopolitanum Martyrologium confecerunt, Graeci ni fallor, auctores fuere. Praeterea cum in Graecorum Conciliis laudari coepit Areopagita Dionysius, hic Atheniensis Episcopus Martyr dictum est quo modo martyrium cum Atheniensi Episcopatu coniungitur. v. Postremo in epist ad Catholicae Ecclesiae filios : Visem est mihi etiam is hac parte quiddam sudoris impendere, ut notitiam de ordine conuersianis inpraedicationis, atque aduentus Romam.
seu iriumphalis Martyri ineatissimi Dion j, qua
maxime Graecorum continetur historiis, ct quasi s pulta antiquorum scriniis apud Latinos non modi ea portione seruabatur obtecta, in lucem Christo iuuante reducerem. Nunc Dionysj conuersio, praedicatio, aduersus Romam orbi pene cuncto innotuit, nunc haec tria obliuioni tradita sunt, in antiquorum scriniis magnam partem Occulta detinentur.
v r. In rescripto Hilduinus libello passionis Dionysii antiquissimo id tribuit, quod in eo minime legitur Quomodo caput Angelico ductu ea-lestis militiae in celebratione exequsarum honoratus obsequio ad locum, ubi nunc requiescit, detulerit, est quo ordine a Catulla quadam matrefamilia sit 'ulius, libellus antiquissimus passonis eiusdem explanat Libellus hic ad fidem manuscriptorum codicum quinque recensitus ante aliquot annos
89쪽
prodiit, in quo de gestatione capitis nihil tra ditur Verba sunt haec, in quibus gestatio capitis memorari deberetri In hac ergo Ade em- flantia permi ηυ Dionysius, Rusticus,, Eleuia
therius ) reddentes terra corpora, beatas calo an mas intulerunt, tal=que ad Dominum meruerunt professione migrare, ut amputatis capitibus adhue putaretur lingua palpitans Dominum confiteH. Beata nimium ct Deo grata secietas, inter quos nec primus aure potuit esse, ne tertius , sed Trinitatem confitentes meruerunt venerabilem locum trino decorare mar rio Metuentes uitur percussores,n conuersi popul Adalisma probataque deuotio sanctorum corpora profutura sibi, ct reliquias ad
patrocinium tumuitaret, elegerum tetris Sequana profundisiquegurgitibus Martyrum corpora perdenda committere, qua imposita nauibus ad prosum tabentur gurgitem destinari. Tunc matrona quadam siet paganoram implicata teneretur errore, conuem
sonem ramen se desiderare mente monstrabat, opera facere aliqua cogitans Domino placitura, usa fabrilitate consi ad conuiuium venire postulat per easseres, fidum eis copiam optata humanitatis emtendit, a memoria eorum, qua Asceperant, agenda dis ot ac fidelibu Fuis ecreta ordinatione comis mittit, ut ubtracta furto Sanctorum corpora ilia gens elaboraret occultare prouisio. Haec autem quam aliena sint a gestatione capitis , quam Hilduinus inducit, nemo est, qui non perseiciat Pingebantur olim martyres cum nota martyrii sui Dionysius quia illi praecisum caput fuerat, illud manutenens pingebatur. Exinde manu caput gestasse,ac tum domum ambulasse
90쪽
dictus est. Praeterea matronae illi nomen Catullae inditum est. Ceterum Hilduino libellum passionis quem citat Oppono, in auctoritatem
non assiimo: cur non assumam, rationes mihi sunt multae , quas explico in obseruationex1x. 3 xx. Iudici de Hadriani Valesi discept tione, quae de Basilicis inscribitur.
vi I. In eodem rescripto Hilduinus urbem Athenas facit metropolim , quo tempore nondum erat Metropolis Tharasius Patriarcha Constantinopolita scianaem Atheniensium ciuitatem pasti Archiepiscopali , quod iam ex ea diuturno tempore orta quadam contentione subtractam
fuerat, redonauit , SynodMli consensu Metropolis
auctoritate, sua antefuncta fuerat,honorauit. Nam
a praecedentibus annis, ue ad illud tempus eiusdem ciuitatis Episcopus, Aec Aberat alteri, nisi nistriarcha, nec iuri eius debitarum sibi Episcopi ciuiatatum subdebantur. Deinde in passione Dionysii: A quo Clemente idem gloriosus Domini Ath niensium Archiepiscopus Dionysius mox, ut se potuerant inuicem salutare digno est cum honore fceptus. Ex quibus verbis apparet, Hilduinum credidisse, urbem Athenas Dionysi j huius tempore Metropolim fuisse , cum illius praestilem Archiepiscopum vocet. Atheniensium ciuitas primis Ecclesiae saeculis Corintho ut Metropoli subiacuit. Sic in epistola Episcoporum Metropolis Corinthi ad Leonem Imperatorem , qui Marciano successit Piissim ct inuictis o domino totius terrarii orbis in Christianissimo Imperatori Leoni, Petrus Epissopus Metropolis Corinι hi,