장음표시 사용
31쪽
dicat, quod Parisiis Areopagitae citur, non ibi actum triumphum ligninc ,
me ostendes DNam utrobique, ut in Dolis, hoc est recepti caelo Martyris diei nomeest, uobique tormenta,
rrurium atauue aut utraque in VI G
dicere non potes, qui in altera voluist1 Ergo
has caput abscissum sinunt omnes At explicant Graecorum Synaxaria, quae uiu
vnum igitur, unde mque Dionysium Parisius coite truncari, Athenis tammarum vi extangu posse nos doce, aut duos in Galliae Martyrol giis distingui Dionysios confit gre.
32쪽
HAc τε Nus antiquam, ac proinde veram, de duplici Dionysio maiorum nostrorum
traditionem exposuimus deinceps nouitiam, eoque nullam, unicum affirmantium, quam pro traditione venditant expendemus. Quis enim hoc nomen iure tribuat fabulae , cuius auctor
incentor Hilduinus Sancti Dionysi Abbas agnos itur Mandarat huic Ludovicus Impera tor, ut Dionysi Parisiensis gestorum historiam ex Graecis Latin 1sque codicibus colligeret Coi legit, librumque scripsit, cui titulus Areopagi tisa. Quo in libro primus omnium docuit Dionysium Areopagitam Atheniensium Episcopum amore Pauli magistri sui, quem Romae vinctiam acceperat, relictis Athenis Episcopatu Romam profectum, Romaque in Gallias praedicandi Euangelij causa missism esse. Vnum itaque eundemque Areopagitam cum Parisiensi censendum esse Dionysium. Quae ut adstruat, Aristarchos nobis Iisbios auctores nihili chartasque ut ait ex armario Parisiensi vetustissimas,
Constantinianorum si credimus, temporum Martyrologium ex abditis nouae Romae scriniis profert in lucem. Gregorium ver Turonφnsem , qui diuersa senserit, simplicitatis accusat.
33쪽
Vbi ego vos rursus, Areopagi vindices, conuenio, ut simplicem Gregorium Hilduinus cur vocet interrogetis. Nam si quo sensu simplexacsine iaco dici veritatis oratio solet, nomen am-Ilector, Gregori laus est, non contumelia Sinominem intelligit credulumi antiquum, qui parum consideret quid credat ipse, quid illis credendum proponat, quaeso vos, uter simplicior, Gregorius an Hilduinus milduinus, inquam, qui nec sibi nec aliis consentanea scribat,&tam bardos lectores suos existimarit, ut quod de Dionysio narrat crederent, illum, cum amore Pauli, ut dictum est, Athenas Nerone adhuc superstite reliquisset, Roniamque contenderet, in hac nauigatione annos xxv velut oblitum Pauli, per obuias gentes praedicando posuisse,ac Domitiani tandem anno x peruenisses Alia sunt eius notae incillo libro plurima. Nihil enim, seu verba spectes, seu sententias, Areopagiticis illis horridum magisi insulsum. At tamen excepta est in enti plausuis gratulatione festiua narratio Gloriosum quippe cillustre videbatur, tanti nominis Antistitem Gallorum Apostolum praedicari. Itaque cum inauditum antea inusitatum esset, Dionysium nostrum Areo- pagitam nuncupari, Iudovicus ipse Pius, ad Hilduinum de Dionysio nuper scribens, id vocabulum ignorasset Areopagitae deinceps nomine perstreperein circumsonare omnia coeperunt, nihilque prinermissium , quo plausibili
sebula coloris vires adderentur. Tunc igitur repente nati, ex tenebris eruri, cum Aristar
34쪽
gari viderentur. Quodque non leuioris flagitij fuit , corrupta exinde vel reiecta sincerissima
Martyrum nostrorum Acta, quae errorem aperte refellebant. Hinc Rarbertus, de quo supra, eius temporis Abbas Corbeiensis, Rufini Valeriique Historiam probam illam ac minime dubiam inubd aduersaretur, falsi nota confixit.
Alij, postquam Dionysium saeculo suo eximi
placuit, ut in Areopagitae saeculum transserretur, socios etiam eius aliquos transferre non dubitarunt nec socios modo, sed ipsum etiam, quo Praeside coronatus est, Sisinnium Fescenninum. Nicasium enim , qui primus ad Rotho- magenses destinatus Episcopus dicitur, sub Fescennino passum in eius Actis legentes, sub quo passum constabatac Dionysi um, cum Fescennini tempus ex vera Dionysi aetate diiudicati par esset, ubi de Dionysio errarunt, de Fescennino errare coacti sunt. Sed Hilduini sententiae, utpote magistri sui, Abbatis, acerrimus inprimis vindex, patronus fuit Hincmarus Remorum Antistes, qui hanc apud Carolum Regem cum
toto apparatu asserere, persuadere conatus est, nequicquam contra reclamante Ioanne Erigena Scoto, cuius extat ad Carolum eumdem
epistola, in qua aetatis illius hominum opinionem hanc fuisse docet, non veterum, qui de Dionysio Areopagita meminerant. In fiaudem quoque, quod mireris, inductus est Eneas P risiorum Episcopus, cui noui tituli splendor arrisit sic, ut eum mox aduersus Graecos scribens usurparit, his verbis Enea Parisiacensis urbis
Nise in quo primin prasedit S. Dionysiim si Paula
35쪽
Apostolo Atheniensium consecraus Archiepiscopus, sed a Clemente totius Gallia constitutus Apostolus, param ct gloriam catholicas et cubor s. At belle habet, qu)d AEneae facilitatem succetates eius secuti non sunt, priscamque lauitam de duplici Dionyso traditionem , quam in Ecclesiae
sua Martyrologio consgnatam habebant, retinendam censuerunt. Neque vero nunc, si audaculi cuiuspiam manu eodem in Marryrologiqoreopagit nomen adiectum vident, aut id genus alia tenta Laudiunt, librosque immanes ad instauratulam Hilduini sectam evulgari, de recta mente dimoueri propterea debent. Quis enim post Hincmarum, si eius quemquam mouet auctor.as, quis post illum inquam, qui primus ni fallor memoriae id prodidit, Clodoueum Regem in peruigilio Paschae baptizatum non credidit quis eo qubd Gregorius Turonensis, quo nullus antiquior, diem non indicarat, certam exploratam traditionem hanc esse dubitauit Ceterum falsam esse nuper ex Auiti Viennensis ad Clo ueum ipsum epistola deprehen-T. . r. sum est, ' qua Natalis Dpmini die sacris undis
Cone Gast ablutum ostendit Occiduis, inquit, partibus in 3 1 In rege non nouo noui iubaris lumen Oulgurat. Cuius I lendorem congrue Redemptoris nostri natiuitas inchoauit ut congruenter eo die ad salutem regen rari vos pateat, quo natam redempti ni sua cali δε- minum mundus accepit. Igitur qui celeber natalis
est Domini sit vestia quo piscilicet Christo, quo Christus ortus est mundo Vt hoc exemplo liqueat, falli Mali eremincmarum quam procliue sit. de Clodouei baptismo,
36쪽
quod falso ab I in aro literis est proditum nulla unquam Hincmaro adstipulantium turba praestare potest ut verum stri si in Dionysi quaestione, quamlibet numerosa Hilduinum sectantium sint examina, nunquam essicient ut fabula non sit, quae ante Hilduinum fabula fuit: neque ut quam pro traditione venditant, legitima post Hilduinum traditio haberi debeat, quae ante Hilduinum habita non fuit
CAPUT V. pion hi revetita transium H Episcopatu Athenieη ad Pari ensem Graecis omnibus ignotum olimsuisse certis argamentis sen-
diumque mutationes, vetus Ecclesiae disciplina in usu non habuit, easdemque, ne fie-quentarentur, crebresinterdixit, ut Synodi Niscaenae Canone x .in aliis quamplurimis Episcopatum nempe matrimonisinstar habere statuebant, adulterum videri, qui propria sede relicta alteram appeteret. Apud Latinos quidem aded religiose quondam id obseruatum est, ut annis prope nongentis inuiolata lex steterit, ac Formoso Papae crimini datum sit 'ubd posthabito Episcopatu Portuens, quo ntea funge batur, ad Romani apicem nouo exemplo con scendisset cum ante illum quotquot Romae se derant Pontifices, ex Presbyterisin Diaconiburu
37쪽
allectos , nullum ex Episcopis adscitum sui
constaret. Apud Graecos vero, Grientales , non eadem religio & constantia fuit. Transsationes enim huiusmodi, etsi rarius, subinde tamen usurparunt. Quas ut defenderent qui usurpabant, nec enim deerant qui reclamarent superiorum temporum exempla congerebant, cum responsis Pontificum, qui licere docuerunt si quando necessitas aut utilitas magna postularet. Itaque cum Proclus e Cyzicena sede ad Constantinopolitanam migrasset, prolati sunt in medium, quod apud Socratem lib. VII. cap. xxxv videre est, Alexander ab urbe quadam Cappaducum ad Hierosolymitanam, Perigenes a Patrensi ad Corinthiacam, Gregorius a Sasimis Nazianetum,Meletius a Sebaste Antiochiam, Dositheus I Seleucia Tarsum, Reuerentius ab Arcis Phoeniciae Tyrum, Ioannes a Gordo Lydiae
Proconnesum, Palladius ab Helenopoli Asponam, Alexander ab Helenopoli rursus ad Adrianos, Theosebius ab Apamea Asue Eudoxiopolim, Polycarpus a Sexantapristis Mysiae Nicopolim Thraciae , Hierophilus a Trapezopoli Phrygiae Plotinopolim, Optimus ab Agdamia Phrygiae Antiochiam Pisidiae, Siluanus a Philippopoli Thraciae Troadem transsati Q u's
'eosdem, Formosi causam tractans, recitat etiam
Auxilius in Libello, quem ad Leonem Nolanum Episcopum scripsit, cap. xxri nisi ub Germanum quoque addit, qui ab eadem Cyzico ad urbem regiam, ut Proclus, post Socratis tempora transerat. Eosdem ipsos, nec plures, in Decreti sui prologo commemorat Iu Carnore
38쪽
tensis ut liquid appareat , praeter hos , vel nullos omnino sedes olim permutasse, vel ignotos rerum Ecclesiasticarum scriptoribus fuisse. Quae cum ita sint, iam sentis, opinor, quo spectet , aut quas in te vires habeat haec oratio.'Eloquere igitur, nam iudicij tui rem facio, ut statuasi pronunties, an credibile sit, Dionysium Atheniensem, si eum relictis Athenis Ecclesiam aliam rexisse persuasum Graecis filisset, in tam exquisito , tamque accurato catalogo praeteriri vel omitti potuisse. Quid enim Tam obscurum illis Dionysi nomen credas fuisse, ut
res eius ignorarenta aut tam obscuras Athenas, ut qui Arcas Phoeniatae,i Gordon Lydiae nouerant, principem Graeciae ciuitatem non nossent3Quyd si contra Dionysij, Athenarum illustre apud Graecos celebre nomen erat, quid exploratius , quam transsationis istius , quam
Dionyso affingunt, nullam olim apud illos famam aut suspicionem fuisse LQuid quod falsam& fabulosam esse Synodi Sardicensis verba nos
admonent radhibe aures animumque , obsecro , mosium in Canone primo loquentem attende Hosius Episcopus dixit. Tam mala consuetudo, quam perniciosa cor ptela funditus re dicanda est, vi non liceat Episcopum de sua ciuitate ad aliam transire cisitatem. Manifesta est enim causa, qua hoc sacere quis tentat: cum nullus in hure inuentus si Episcopus, qui, maiore ciuitate ad
minorem transiret , unde apparet ambitioni eos semuire, ut dominationem exerceant. Audi nullum
ad eum diem inuentum esse Episcopum, qui de maiore ciuitate ad minorem transiisset Catala-
39쪽
gum recognosce, vere id ab Hosio dictum a
nosces. Cui enim obscurum est, Cyzico verbi gratia potiorem fuisse Constantinopolim , Sebaste Antiochiam, Arcis Tyrum, Seleucia Tarsum Sasimis Narianzum Compara nunc ergo cum Athenarum ciuitate Lutetiam Parisiorum nun qualis, quant nunc est, sed quantula erat, non dicam Areopagitae saeculo, sed trecentis quoque post annis , cum a Iuliano Caesare iam hoc est urbecula vocaretur intelliges profecto, vel Hosium Synodo , quod
dici nefas, imposuisse, cum ad minorem ciuitatem transisse quemquam negaret, vel Parisiis Episcopum Dionysium post Athenas non nisi se Visis alia ratione te doceant Graeci, nullum se unquam praeter Athenas Dionysi Episcopatum credidisses Da hoc primum mihi, quod inficiari certe non potes, Episcopos, qui ab una sede ad alteram migrarent, postquam immigrarant, prioris sedis nomine deposito, posterioris nomen adscivisse. Quis enim Grego rium, postquam Sasima reliquit Sasimorum Episcopum non Nazianaenum appellauit quis Proclum, postquam in urbem regiam transsatus est, Cyzicenum amplius nominauit,aut quis Procli epistolae ad Armenios, non Constantinopolitani sed Cyziceni titulum,dscripsit Idem est de ceteris iudicium, neque opinor contradices. At vide nunc, cuiusmodi olim apud Grae- eos Dionysi, Areopagitae vel eius operum tu rit inscriptio. Si Sophronium Patriarcham Hierosolymitanum interroges, in epistola ad Honorium Papam respondebit, imm .
40쪽
Εωσκοπιε. Dion is Discipulus Pausi, Christi martyr, Atheniensium Episcopus. Si Ioannem Damastinum, libros de Imaginibus se scriptos proferet, in quibus Δ-- Α ο- .E-κοποσεθυωω. Dionysius Areopagita Episcopus Uena mnuncupatur eodemque modo, ne te longa enumeratione teneam, ceteri uniuersi. Nec Graecitantinn, Verum etiam Latini, ut ostendam suo
loco. Nunc enim de solis Graecis sermo est, a liquioribus illis, quorum aeuo scilicet nondum Syncelli in Methodi sinceram historiam fabellarum adspersione corruperant. Hos igitur eum demonstratum sit, nec in Elencho Episcoporum, qui sedes mutarunt, Dion7sium recensuicte, nec aliud unquam, praeter morem illorum qui ad nouas sedes migrabant, huius nomen vel titulum agnouisse, quam Episcopi Atheniensis, cui dubium esse potest, quincertum sit , antiquiores Graecos Dionysi aduentum in Gallias, sessicque mutationem penitus ignorasse,
CAPUT VI. Duos etiam Eoa di massa fuisse Dion os, nec Areopagietam illum, qui Parisiorum Di Epi pus, 'pestatum. DE veteribus Graecisae de Gallis dictum est,
nunc de Romanis, quid de Dionysio nostro quondam senserint, expendamus. Nec enim dubium est, si aduersarios audimus, quin Meor