장음표시 사용
41쪽
pagitam existimarint. Quibus autem argumen iis missae, ut aiunt, Romanae Martyrologi, νἱ,aὸ testimonio. Ecce, inquiunt, Romae, cum Dio- 1 tr. v ' Parisiensis diem agunt, in ipso Missae sacrificio de Actibus Apostolicis ea recitant quae Α-
reopagitae conueniunt , unum atque eundem
Dionysium hos esse, Martyrologium quo Romanunc titur aperte profitetur. At quam futilis inanis sit ista ratiocinatio quis non videt
Nam si propterea quod in Dionysi nostri Missa
mentio ni Areopagitae, confundi utrumque volumus, quid vetat, quo minus, quia in Deiparae Virginis Assumptione Euangelium Magdalenae proprium surpatur, eandem utramque Mariam fuisse contendamus mus si absurdum hoc esse ducimus, intelligimusque Ecclesiam in illo Euangelio aliud nihil spectasse, quam nominum similitudinem, quis satis cautum putet eum, qui aliud in Dionysi Lectione spectasse supicetur, Quare desinant, si sapiunt, hoc argutiarum genere ludificari desinant, de Martyrologiorum sibi nomine blandiri. Quod enim ad aetatem usque nostram Martyrologium Romae fuit, quo abuti ad errorem suum possint Quae vetustissima fuerunt, ut ipsime agnoscunt, QBaronius Cardinalis ex Sancti Cyriac Codice confirmat, unicum Dionysium , qui vis. Idus Octobres colitur, commemorabant, id est Parisiensem , de altero silebant. Non quod utrumque confunderent, absit, nuper filii haec alucinatiori sed qubd hunc unum Romae celebrari satis illo tempore videbatur. Ubi verba-reopagitam quoque in Martyrologium reserri
42쪽
placuit, suo illum die seorsm hoc est v Nonas Octobris adscripserunt, notisque omnibus amastro discriminarunt. Itaque quod in postrema Romani Martyrologi editione distincti non
sunt, nouitius error est, ut dixi, a Petro Galeὐnio, ut serunt, profectus: qui Hilduinianam secutus haeresim , t ex duobus Dionysiis unum conflaret, ea quae de Areopagita, Nonas legebantur, in VII Idus transtulit, Parisiensique adaptauit, quod mirum est, cordatis hominibus , contra veterum exemplarium fidem, contra Ecclesiae Romanae historiam omnem persuasit. Cui enim Romanorum Pontificum, ut de his potissimum dicam, venit unquam in mentem , ut Dionysium Parisiensem Areopagitam
appellaret, aut Areopagitam alio quam Athe 'niensi Episcopatu functum significaret Stepha Vindis nus II inquiunt, a Dionysio Parisiensi morbo μ 43 iis liberatus est quis negat 3 Idem beneficii memor aedem sacram Romae in Dionysij gratiam condere instituit , conditam Paulus Stephani frater duccessis dedicauit. Quid tum verb An Dionysium hunc vel Stephanus vel Paulus
Areopagitam nominarunt aut dissicilius fortasse Stephano erat, cum a Dionysio Martyre se sanatum scriberet, Areopagitae nomen addere,
si eundem credidisset, quam Paulo fratri poste1 fuit, qui cum DionysisAtheniensis libros ad Pip c.,AL pinum Regem mitteret, Areopagitae operam Gommittere nuntiauita Euoluant scrinia sua indi Tom. .ces Dionysiani, dc Pontificum diplomata quotquot habent, a Zacharia, unde ordiri solent, ad Innocentium usque tertium excutiant, nus
43쪽
quam in his aliter , quam Sanctum Dionysium martyrem, S Caenobiu- Beati Dionysi Mari ris,& Abbates Beati Martyris Dionysi nuncupatos
reperient Euoluanti Romana, quodque in Graecis seriptoribus proxime obseruabamus, id ipsum in Martino, Agathone, Hadriano Romanis Pontificibus animaduertent,quandocumque
Dionysi Areopagitae opera laudant, Atheniensem Episcopum perpetuo ab his dici, nunquam Parisiensem quod fieri sane par erat, si relictis
Athenis Parisios immigrasset Martinum Ἀ- gathonem mitas nunc facio, de quibus in Se eretario V. Synodi Romatur,ac in sextae Synodi Actione v videre est. Hadriani ad Carofilum Magnum de Imaginibus verba sunt, Sametus Dionysiis Areopagita, qui ct Episcopus Atheaniensis. Dicite, amabo vos. Qui Dissopus iheniensis clim diceret, curis Parisiensis non addidit, si Parisiensem quoque Antistitem credebat fuisse De Innocenti III autem, de imia eius epistola, quam ex Tabulario vestro depromptam inter ceteras edidistisQuodnam non insulsorum hominum putatis esse iudicium Τestem nempe ub domesticum, sed contra vos ipsos produxisse Adeste animis. ωquibus ver-vis Abbatem quondam vestrum, monachos maiores vestros alloquatur audite. Vtrum gloriosus Martyr, inquit, Pontifex Dionysiius, cu-sus venerabile corpus in vestra requiescit Ecclesia,sis ille censendus, qui Areopagita vocatur, ab Apostilo Paulo conuersus, diuersa sunt sententia diuersorum. umdam namque fatentur. Dionysium Areopagitam
44쪽
tis radi uiri tu ver asserant istum post morum
mqnuus est in raria sepultus virum tamen et in m opere sermonemacia m. Nos, nTmvem praeiudie
res Monam um honorare, sacram Beati Dion si Cardinalis de Graecia tuti ad urbem, vobis deuouamgimus cum veriussu restauia habuerisis cetera remaneat dubitatis , quin sacrae Beati tonetsi Areopagita restauia apud Monasteriam vestrum habeantur. Fidem hie ego vestram i rogo, curusnam Dionys reliquias Petro Ch -
credatis ab Innocentio Corinthium dicere Galetis. Sic enim loqui vos oportebat, ne Areopagitam fateremini. At quis vobis Oedipus de Corinthio renuntiauit, cum Innocentius non explicet' Deinde qui conuenit, ut delato ad vos DionysisCorinthiscorpore Areopagitae corpus apud vos sine dubitatione futurum dicat Innocentius, si apud vos antea non erat uod si Areopagitae, ut apparet, corpus id rar non Corinthu, liquet prosectb, Areopagitae reliquias Innocentij beneficio apud vos nunc esse, Parianorum autem, ad quos nisi mortuus non ven rit, Episcopum non fuisse.
45쪽
Uam A rdisse dictis implicent qui Dionyώμm Pari ensem cum Areopagira
confundunt. SE custos se alieni iudici demonstrant, qui Areopagitam Gallis ingerunt , dum aliis ea persuadere student, quae si ab aliis dicerentur, absurda ipsi &incredibilia iudicarent. Primum enim, quale est, quod Dionysium octogenario
maiorem venisse docent in Galliam Hoc enim agnoscant necesse est, qui Areopagitam, quem Christo Domino annis non amplius octo iuniorem faciunt, a Clemente Papa missum statuunt, quem qui minimum dicunt, anno Christi nonagesimo Pontificem creatum narrant. Quis autem muneri Apostolico, tantisque itinerum laboribus imparem fuisse hanc aetatem non videt Hiver tantum abest ut Dionysi viribus grauem peregrinationem istam duxerint, ut alias ius per adiiciant: quasi parum esset, id aetatis hominem ab ultima Graecia profectum , Italiam, Galliamque uniuersam peragrasse , post haec etiam Hispaniam adiisse volunt, atque in Asiam quoque , Ioannis Euangelistae visendi gratia , Ephesum nauigasse post reditum eius ab exilio. .
Nerua iam imperante, hoc est eo tempore, quo Dionysius, si superstes erat, nonaginta vitae annos excesserat. Quam ergo ab eis fidem ista, si a nobis dicerentur, impetrarent Nullam prO
46쪽
fecto. Et tamen, quia ipsi auctores sunt, exigunt ut credamus. Quam absurdum est rursus, quod de triplici Areopagitae nomine nugantur, cum Macarium Dionysium Ionicum appellatum tradunt, adstipulatorem dant Methodium suum, auctoris vanitatem vel hoc indicio reda guentes Quale est enim, ut Graecus homogentis suae morem ignorarit, nescientque Graecos olim unico nomine, non pluribus uti consueuisse Sed pluribus iam tum usos concedamus: i quis nouum nomenclaturae genus non rideat, in quo proprium hominis nomen, nec primo loco positum sit, ut stante Republica solebat , nec ultimo, ut postea mos fuit, sed in medio, quod nusquam gentium usurpatum docebunt i carium praeterea Ionicum in Dionysi nominibus numerant nec vident, si Dionysi nomen
sit Macarius, Theodoreti futurum, quem librἱ
omnes μαχπριον Θεασω honoris causa vocant.
Quod si Macari titulus nomen facit, cur Sanctorum Beatorum titulis quos ornamus, in his propria haec nomina non erunt 3 Ionicum
etiam a patria dici, patriae titulum pro nomine venditari qui audi , quid aliud expectat, quam ut Pauli quoque nomen Tarsensem, &Ie- tri Galilaeum, Hieronymi Stridonensem, alia id genus omnia credere iubeatum Ridicula igitur, inscitiae plena haec Dionysij nominum designatio, quamis ipsi merito, si nobis proferretur, exploderent. An non pariter explodendum est, quod Clementem Papam fingunt Pontificalem cathedram bis tenuisse, semel sub Nerone, iterum sub Domitian, Etenim quia
47쪽
Dionysium Atheniensem in Galliam migrassequi pugnant, in eo conspirant, quod a Clemente missum tradunt, de tempore non consentiunt, cum ali sub Nerone, alii sub Domitiano missum velint, inuenti sunt qui scito ac lepido commento discrepantia conciliarent,&non solum Clementem bis sedilia,sed Dionysium etiam bis ab eo in Galliam legatum dicere non dubitarent. Fuerunt, inquiunt, qui Clementem post Petrum mox sedisse dicerent. Fuerint sandi Anullus unquam fuit , qui quod vos fabulamini assirmaret, Clementem suscepto post Petrum Pontificatu , eoque ad breue tempus administrato, abdicas ,Linbque tradidisse, tum iterum denub, post Cleti, qui Lino successerat, interitum , pristinam sedem Domitiani temporibus repetiisse rat hoc ita credi necessum est, si verum est quod illi aiunt, Clementem Petro proximum successisse. Immo verb, quam falso id illi putent , hinc animaduertere vos par erat,qubd verum id esse non possit, ex quo tam ab- sena consequantur. Sed vobis scholaeque vestrae nihil mirum sapere omnia, quae ad condiendam Hilduini fabulam facere videantur. Quis Graecos credat, postquam errorem imbiberunt, ebabsurditatis delatos, ut Dionysium scriberent, post martyrium mortemque ipsam in Occidentem peruenisse,Graecorum sane Menaea, libros. que alios, variis assumentis, quae fabulam fulcirent, labefactatos nemo neicit sed Synaxarij, ut vocant proprium hoc est opinor quod dixi.
Cuius ego verbis, ut in antiquis membranis ex
tant, de meo nihil addam : i. quid breuitatis
48쪽
causa subtraxero, nihil officiet narrationi. Sicisitur habet die III. Octobris. Α κως τι άγος - ου ηεμπ. Em οπτυ ομονου -- Διο -
stri Episcopi Athenarum Diovsi Areopagita, quo
diuino Paulo Athenis concionante veritatem agnotiis, ct credidit in Christum, Athenarumque Distapin ab eodem creatus est. Hic ab Ethnicis comprehensu flammis consi pius est, libris eius una con-omematis. Ad occidentem ver profectus regnante Domitiano, multis editis miraculis , capis casus eum esset Dum ipse caput manibus excipiens, ad duo usque millia passuum progressus est Casi autem eum eo syn Rusticus ct Eleutherius. Quis non succenseat Synaxarishuius auctori, qui tam i epta Tecum pugnantia literis mandarit Ego vero illi gratiam prae ceteris habendam censeo. Ceteri enim, Syncelli, Methodij, Metaphrastae, Menologi, quia de Atheniensi Areopagitae martyrio silent, vitaeque 3 gestis Areopagitae mortem DionysiParisiensis accommodant, colorem addunt figmento Hilduiniano, qui Graecos ait reisu 'Dionysi mortem, quod apud illos non occu- ΟΝ - buisset, ἱgnotasse, Ma Latinis didicisse. Hic ve-
49쪽
to, dum de Dionysi Areopagitae occasu quid haberent Graecorum monimenta non dissimulat, eumque Athenis martyrio perfunctum bona fide testatur ab Hilduini nota Graecos absoluit, milduinus idem cum suis , qui Dionysium Parisiensem Areopagitam faciunt, quam fidem mereatur ostendit.
CAPUT VIII. Dionsam Areopagitam non sub Traiano et Hadriano sedius Domitiano martyrium
DMONENT quae mod recitata sunt veru abba Synaxarij, ut de Areopagitae obitu, quae in tempora inciderit, accuratius disquiramus. Iam enim praefati antea sumus, discrepare hac de re sententias, dum aliis sub Hadriano passum flacet, aliis sub Traiano, aliis, quod certius no- is videri dicebamus, sub Domitiano. Cur autem hanc in partem eamus,illa nos maxime causa mouet, quod hanc Graecorumin Latinorum antiquissimam fuisse traditionem non ambigimus, Dionysium quippe Areopagitam Domitiani iussis martyrio a ctum scribit in eius
vita Metaphrastes .Eundemam Δοαεπανου βασ)λεως,
Domitiano imperante caesum affirmat Methodius. Sed hoc inter ambos discrimen, quod Methodius, Hilduini errore abductus, diem morti Areopagitae adscribit illum, qui Parisiensi con- pruebat Metaphrastes verri etsi in eadem fuit
50쪽
haeresi, verum tamen obitus Areopagitae diem, id est tertium Octobris retinuit, quem in antiquis monimentis repererat. Nec diuersa Synaxarij nostri est ratio. malui Domitiano regnante ad partes Occidentales venisse Dionysium,is post mortem suam venisse narrat , is nisi ante Domitianum Ocnibuisse illum credat, quod nemo dixerit, sub Domitiano mortuum proculdubio fgnificat. Apud Latinos rursus ea de olim de Areopagitae obitu traditionem extitisses, nec Hilduinus ipse, cuius potissimum intererat dissilet aut dissimulare potuit in Areopagiticis. Anno enim Domitiani Caesaris vltimo passum scribit. R ibertus ver&Corbetensis Abbas, in vita Sanctorum Rufini&Valerij, etsi de anno discrepat,ec ad secundum Imperqannum refert, adeo tamen exploratum censuit
illum sub Domitiano passiim esse, ut Rufinum Valerium propterea neget Dionysii comites dici posse, quod longo pbst interuallo martyrium sub Diocletiano perpessi sint. Sed Ratberto danda est venia, qui quod verum erat ideo negandum credidit,qui quod falsum erat pro vero habuit, Dionysium scilico nostrum ab Areopagita non distingui. Ceterum quin Domitiano regnante oppetierit Areopagita,minime dubitabat. Quaecum ita sint, quo loco habendos dicemus eos, qui Traiani vel Hadriani temporibus passum volunt De Traiano quidem, Syncello Suidae, qui affirmant, facile esset in quo falla rur ostendere. Sed quoniam Hadrianum malle Vindices nostros video, in eoque conniti ut sub Hadriano passum doceant', danda nobis praeci