Ioannis Launoij Constantiensis theologi Parisiensis Varia de duobus Dionysiis Atheniensi et Parisiensi Opuscula, quorum fronti Iac. Sirmondi dissertatio de eadem materia praefigitur. Vbi ex occasione multa ad Gallicanae Ecclesiae originem spectantia

발행: 1660년

분량: 199페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

pu est opera, ut incassum hoc illos contende re ostendamus. Quosnam igitur doctrinae suae auctores praedicant Iedae, Adonis, atque alia

quaedam Martyro Δ, in quibus sub Hadriano

principe coronatus dicitur Dionysius , reiquς assertori testis laudatur Aristides Equidem, si ab Aristide hoc testatum liqueret, nihil hab rem, quod tanti viri auctoritati fideique opponerem. Sed illum ego non mod tale nihil dixisse, sed nec dicere potuisse mox euincam. Interim quid interpolata, corrupta nobis Martyrologia pro sinceris adferunt Adonis , inquiunt, v Nonas Octobris verba sunt Natatu

Sanm Dionysi , qui ab Apostolo Paulo instructus edidis Christo, ct primus apud Athena ab eodem Apostolo Disi pus est ordinatus, ct sub Hadria principe, post clarissimam de consessonem, postg

tis a tormentorum genera glorioso martyrio coronatur, ut Aristides Atheniensis vir fide sapient qua mirabilis testis est in eo opere, quod de religiona Christiana composuit. Quin ab Adone Viennensi

haec ita concepta sint, non inficior Sed cum his, si placet, antiquiora illa Galliae Martyrologi , Parisiense, Nivernense, Cabilonense, Suessonense, Veromanduense, Meldense, malia passim , cum quibus omni ex parte consentit Adone antiquior stardus, comparemus. O irum verba iam superius protulimus essed eadem iterum hoc Ioco repeti est operaepretium. Sic

enim se habent. v. Nonas Octobris Natati Beat.

Dion ij Episcopiis Ma 'ris, qui ps clarissimam eonfessionem frit, st. post grauissima tormentorum erat,auris mari is cinnama est, ζυμν

52쪽

, HRides Atheniensis , irfide sapientiaque mirabialis in eo per quod de Christiana religione compossis. In his vetustioribus simplicioribusque, ac proinde verioribus, Hadriani nominis, ut vides, nullum est vestigium. Quod igitur postea intrusum est, qui per errorem ab iis factum d bitet , qui ad principatum , sub quo vixit Aristides, Dionysi martyrium transtulerunt, inristidem additione sua testem fecerunt, non solum tormentorum Dionysij, quod res erat, verum etiam exantiati sub Hadriano martyri , quod ille nisi fals,non diceret, ut diceret autem adduci opinor non potuit. Quid enim an nesci ha Aristides, Quadratum, qui eodem tempore , quo ipse Apologeticum pro Christianis Hadriano Principi Athenis hyemanti dedit, oratione illum coram affatus est,ri librum quoque pro nostra religione compositum porrexit, tertium a Dionysio Atheniensis Ecclesiae Antistitem fuisse, successorem , ut Dionysius alter Corinthiorum Episcppvs testatur ' Publi martyris , qui Dionysio Areopagitae successerat primo Atheniensium Episcopo Ergo si tertius a Dio'nysio Quadratus, si inter utrumque Publius,

quis tam iniquus rerum aestimator, ut ciui thenas anno imperi sui sexto venisse Hadrianum, ibique hyemem exegi me Eusebius in Chronico doceat, aduersari consentiant, nimis

angusta Dionysis 'ubiij martyrio Quadratia

ue initiis spatia, intra quinquennium concludi non sentia a Quanto igitur congruentius , quantoque verisimilius, non modo Dionysium,

sed ne Publium quidem, qui Dionysio succςssiti

53쪽

4 Dissertatio

sub Hadriano passum dicerent, sed sub Traiano , cuius grauissima, saeuissima memoratur Iersecutio, ex qua natus videri queat tantus iue terror consternatio Atheniensium Christianorum, quos narrat idem Episcopus Corinthiorum, ad defectionem vi procellae prope abductos, studio post Mindustria Quadrati, qui Publio successerat, in viam rediisse, pristinumque fidei ardorem recepisse Ad hunc enim modum plana, distincta fixaque erunt omnia. Nam quadratum, quod in conlata est, Hadriano principe floruisse, & decetarem eius Publium lub Traiano martyrium consummasse, iustiimque ad ea quae retulimus spatium intercessisse,in quod caput est, Dionysium Areopagitam, cui Publius successit, non sub Hadriano vel Traiano, sed sub Domitiano, ut dictum est, 'itam positisse constabit.

CAPUT X. Diovssum posulum Parisiorum dici esse, non Gasiorum. Sulpici Seueri resumpta defensio, o auctorum qui ei opponuntur explanatio Diogm disperiationis.

OTVIQVIs QV. est hoc tempore, qui uionysium Parisiensem Episcopum Gallorum Apostolum non vocet quotus autem quisque est, qui appellationis huius causam edere, pisi falsam, aut testem proferre, nisi fictum,

54쪽

de duobus Dion is 43

subornatum qui possita Apostolos enim si dicimus eos, qui Christum genti cuipiam ac populo primi adnuntiarunt, cum oliuersis Galliae gentibus diuersi, ali aliis Christianam fidem intulerint, aut ex aequo Apostoli Gallorum dici omnes debent, quod in aliqua Galliae gente omnes praedicarint: aut si vere ac proprie loquendum est, sua quisque gentis, cui operam nauauit, Apostolus est nuncupandus, ut Turonum Gatianus, Saturninus Tolosatum, Arvernorum Austremonius martialis Lemovicum Dionysius noster Parisiorum. Quibus se finibus si continerent Areopagitici, etsi auctorem fortasse idoneum, qui hoc illum nomine exornarit, haberent nullum, nemo tamen illos facile reprehendendos putaret Verum haec illis angusta nimis visa est laudatio. Quaerenda nimirum illustrior& maior illecebra fuit , quae tantum virum e sinu Graeciae abduceret, pelliceretque in Galliam. Quate ne pristinam sedem gratis eiurasse videretur, & Athenas Lutetia inconsulto permutasse, amplissimam illi honorificentissimamque legationem in Urbe decretam volunt primum ut Galliae praeesset uniuersae , deinde ut

vicinae quoque Hispaniae, ac reliquo, si hos a dias Episcopos daret Occidenti. Sed quaeso vos , de Parisiorum Dionysio qui possunt ista fingi quem Decianis temporibus in Galliam ventile compertum est 3 aut in alium quenquam Gallorum Episcopum conuenire qui possunt, si religionem Christianam Galli serius , Seuero teste, susceperunt misi forte ad carceres nobis

55쪽

4 Dissertatis

post emensa spatia redeundum est, ut vere hoe illum pronuntiasse iterum doceamus - vniuersa illa, quae in operis sui fronte contra Seuerum ex antiquis criptoribus congesserunt, friuola atque inania esse, nec Seuero restagari ostendamus. Quid enim in his tandem est quod repugnet Seuerus Dei religionem serius trans Alpes susceptam scribit, quis reclama --. Clemens aiunt Romanus, qui Paulum ad oc-ρas. M cidentis terminos concionando peruenisse docet. Quid tum verou An Paulum in Galliam penetrasse narrat aut in occidente Paulum isti negant fuisse, cum Romae esset,i Romae vitam fidei causa profunderet Iustinum rursus, Hegesippum,in Eusebium, Christi fidem με i per omnes gentes diffusam assirmantes commemorant, sed in cassiam quippe qui aut de Gallia non loquantur, aut ii Galliam quoque

comprehendant , ad illa tempora spectent quibus susceptam in Gallia Christi fidem Seuerus non negat. Tertullianum addunt prae--μ terea , qui Christi nomen in Gallia aetate sua GAER rip regnasse testatur Testatur sane, sed quo tempore Seueri nimirum principatu Muliis orgo post annis , quam a Seuero ipse , quem oppugnant, Athanacensium martyrum descripta mors est Quid igitur nos docere opus erat regnasse in Gallia Seueri Caesaris aetate Christi nomen, pro quo sanguinem iam ante in Gallia tot Martyres fudisse memineramus -,6. QED Grςnaeum quoque Celticas Ecclesiax celebrantem proferre audent in medium.

56쪽

de duobus Dion sus. I

dicule prosectb. Nam ad adstruendam contra Seueri adsertionem Gallorum religionis antiquitatem Irenaei verba quid faciunt, si Ecclesias Irenaeus non alias laudat, quam quas vel ipsemet nuper , vel eius decessior Photinus Lugduni, vicinisque in locis, Seuero teste fundarant 3 Quod ii, ut tandem aliquando concludamus, ne in his quidem, quae validissima

ducebant , eoque prima in acie collocarant,

quicquam habent praesidii, ecquem ipsi demum

causae suae contentionisque exitum expectant Cum Dionysium nostrum Atheniensi posteriorem , ac longo re ipsa post illum interuallo extitime didicerint et cum diuersum utrumque , duosque prorsus a maioribus nostris distinctos fuisse Dionysos ex veterum Martyrologiorum consensu probatum sit , reiectaque Hilduini Abbatis, qui Parisiensem cum Areopagita confundit, .explosa sententia clim Areopagitae denique ab Episcopatu Atheniensi ad Pariuensem quam fingunt transsationem , Graecis Oimnibus Latinisque ignotam olim fuisse ostenderimus quid hic aliud aequos iudices pronuntiaturos sperant , quam ut sua cuique iura maneant, QDionysium suum Athenienses retineant, suo contenti sint Parisienses, sindices illos, qui gloriam in alieni usurpatione ponunt , valere deinceps ac tacere iubeant: ut qui priscae sanctaeque maiorum traditionive rerum omnium scriptorum testimonio confirmatae , nouitiam nullaque ullius nominis auctoritate nixam opinionem temer antepo-

57쪽

. Dissertati de duobus Dion is.

nant, gestientem in publicum prodire veritatem in tenebris detinentes erubescere cogant : quia, ut scite olim a Tertulliano contra Valentinianos dictum est NIHIL ERIT A M ERUBESCIT, NISI SOLUMMODO ABSCONDI.

58쪽

I AVNO II

DE AREOPAGITICIS

Seeunda editio correctior, auctior.

59쪽

Sanctus Paulus in epistolae I ad Thessalonicenses capite V. Omnia probate, quod bonum es, tenete. sanctus Augustinus in libri de Vera Religione, cap. LV. Nonfii nobis religio in phantasematibus no ris. Meliu es enim alecunque verum, qaam omne quicquid pro arbitrio fingi potes. post alia. Melior es erasipati quam lux inani egitationetro Asicantis volumate finata.

60쪽

1OANNEM

CHICO TUM

MEDICUM REGIUM

ORAE RATIO.

VONIAM quidem, VIR CLARIssIME , desiderabas nuper nostrum de Hilduini Areopagiticis Iudicium, fecisti, ut illud rursus typis mandaretur. Dicebas id genus operis nec vidisse unquam, nec inuenire te potuisse. Scilicet exemplaria, quae anno M. DCXL1. prodierant in lucem haud multa distracta iamdiu fuerunt. Itaque pro more secundarum editionum correctius inuenies Mauctius. Quo modo magis, opinor te, quam antea delectabit: siquid tamen sit

in nugis meis, quod aliquando delectaro

SEARCH

MENU NAVIGATION