장음표시 사용
121쪽
io De nimia euagatione extra coe bia.
Das,eum obsecro. Cui Dominus : Meus ingui non peregrinust sed eluis esse debuerat. Nonne maius eis ciuem meum esse, quam tuum peregrinum J Et iterum Iacobus. Ne quaeso p=spms,eum deleas, obsecro de iubeo pro eo, quodpr os tum exequetur. Et Dominus: stuando Cui Iacobus infra quindecim dierum Da istium . Et tune Ioannes euigilauit, ct Iotenus prori ratus Apro fideiussione B. Iacobogratias egit eum Iachrymis dicensi. Faciam prorsus B. Iacobe, quod me spopondissi. POL fletum igitur itera obdormiens Vidit Christum, 5 prafatos Aposolos , ac Petrum ad Ghγissi iussum de libro legentem ita . Murenuus aureas faeiemus tibi Dermiculatas argento. Iterum euigilans ante dies promissonis mox monaserium bona Dallis intrauit. Ubi primus Abbas sectus, ctpos Eceis Valeriae Antises, invita, ct morte, multis coruscans miraculis. Ex quo casu , diuinaque visione Iiquido manifestum fiet,plus Deo placere religiosum loci sui septa tenentem, quam peregre abeuntem, deuotionis etiam causa ,
dummodo praeceptum superioris absit Ac proinde admittendam non esse excusationem foras exeundi religiosis, qui sub ementi. to praetextu charitatis, pietatis, aut religionis etiam, coenobij sui claustra deserunt. 8 Alij sorsan tertio sunt, qui ex eo licentiosam sibi exeundi extra coenobia, permittendam esse si cultatem, velint, quod inuisendorum, consolandorumue parentum, fratrum, aut consangulis neorum , causa, exeant. Sed hanz excusationem reiicienda in
esse, &quid de illa se attendum D. Basilius, sic instruit. IIIud eis
iam tenendum es, ut nequaquam quouis praetextu, visendorum , eonueniendorumque fratrum crebro e monaserio selimus egredi.
Siquidem diabolicum isud quoque commentum e LI; quando Diu . semodi artiserio Oti aduerssarius solet, ad disciplinae nori P abi . Iitatem, ordinemve religiosae buius Uita labefactandam, ae peruertendum, atque hoc modo nos, voluptatum iiDeebris ille Elios , Oarijs, Asiue inritabitibus cogitationibusfacere obnoxios, sudet. Concinne satis hic depingit Basilius sutilem excusationem hanc esse, Satana in cor monachi immissam, ut eum voluptatum illecebris obnoxium reddat. Rursus alibi, easdem visitatione Rconsanguineorum damnan sic addit . Namsupra hoc , quod illisnuium Utilitatem exhibemus, insuper,& nosram vitam, tumultibus, ct turbatione reptimus, Oeeeatorum occasones attrahi mus . Alibi quoque sic. Eoquepromouet, Ut babitum γeligionis, tantum insursama circumferamus, illi nullo pacto Oirtutum Hudio
122쪽
Monachi euitanda. Cap. VIII. i o s
Hudio storre*ondentes . Alio quo qne Ioco, sic admonet monachum de huiusmodi visitationibus consanguineorum . Si mo tuus es eum Chriso a cognatis tuis sectindum carκem, quid rursus inter i os conuersari cupis i Si vero quae de Iruxi ii propter Christum, rursum adiscat propter cognatos tuos, transsν essorem te ipsum eo is tuis . Ne igitur ob cognatorum tuorum necessitatem recesseris a loco tuo, nam discedens e loco, fortuis ex aequo diseris is moribus tuis. Basilii mentem assecutus videtur Hieronymus, qui in regula collecta per Lupum, sic habet . Itianti monachorum , dum patris , matrisque miserentur, suas aximas perdiGrunt. Quibus verbis mors spiritualis monachorum, egressui e monasterijs propter patrem , aut matrem tribuitur. i. Quod exposuisse videtur Isidorus , dum de summo bono lati in m reliquit. Muisi monachorum amore parentum, nonsolum
terrenis curis, sed etiamforen us iurgys, inuolutisunt, ct pro suorum temporali salute suas animas perdiderunt. BenE ergo, consultὰ satis , lepideque nimis, sanctus il Ie Franciscanus monachus Aegidius, cuidam volenti fieri religiosus dixit. Vade ergo prius, ct occide omnes eognotos tuos . Ac si diceret, si propter illorum curam mors tibi spiritualis imminet, satius tibi erit, eos spiritualiter, per obliuionem scilicet, interficere , quam ab illis, misere occidi. Ad quod meo videri, non incongrue affertur illud Deuteron. 33. sic dicitur. 2ui dixit patri se o, ct mat=isiae nescio Cos, ct fratribusueuis ignoro tos, ct nescierunt*ie vos; bicuriodissent eloquium tuum Θpactum tuam seruauerunt. Hoc intelligo spiritualiter, & mystice de monachis. 9 Extat circa hoc memorabile Machetis Abbatis factum , qui postquam quindecim iam annos in solitudine exegisset, &ud eiura patris, matris, amicorumque literae ex Ponti Prouincia delatare sent, eas non modo non lectas, sed ne resignatas quidem , ne vel inani eum gaudio laetarent, vel infructuosa tristitia afficerent, igni statim comburendas tradidit. Ite, inquiens, inane a cogitationes patria, pariter concrememini I ne me et sterius ad tua qua fugi, reuocare tentetis. Legatur Cassianus lib. e.
to Quis vero credat dulcissuum Bernardum, in hoc puncta sterilem fore, qui in omni negotio spirituali, s cundum se praebet/Ergo sermone quodam haec habet,circa expositionem verborum
Christi: Suid mihi, ct tibi muIter ρ Bernardum attendito I t quid ergo forcs, ut quid e respondeat J Utique propter nos , O ut
123쪽
ro 6 De nimia euagatione extra coenobia
in conuersos ad Diominum iam nore folicitet carnalium eura parentum , cdi neces tudines illum non impediant exercitium dis tuale. ἶuandiuerim de mundosumus, debitores non esse eonfiat parentibus . Atρofiquam reliquimus nosmetimos , multo magis ab eorumsticitudine liberi sumus . Quod , & confirmat exemplo cuiusdam eremitae, propinquitatis huiusmodi iura etiam in Daterna necessica te denegantisi Unde sinquit legimus fratrem
quendam in eremo conuersantem,eum ad eum carnali rater, a
xiiij gratia aduentaret , respondisse ; υι adiret alterum fratrem eorum, cum ille Utique iam obsisset. Cumque admiratus, qui is nerat, responderet, quia ille obui; eremita se quoque obios re-θondit. Concludit ergo Bernardus'. optime rigo nos docuit Dominus nesoliriti Amussuper propinquos carmιm ira , plusquam religio postulat, quando iis matri, ct tali matri respondit: uid mihi, ct tibi mutier, cte. Ecce Bernardum clare docentem religionem propinquis prςponendam esse. Ac proinde, clausurae amorem maiori pretio' apud reguIares habendum, quam inordi
natum parentum, draliorum affinium affectum .
II Si vero Patres isthaec de monachis egredientibus extra coenobium , propter parentum, ve I consanguine um aliqualia commoda dixerunt, quid sperabamus dicturos de illis , qui sui met solam consolationem carnalem quaerenteS, domos propin quorum visitare Condendunt F De his audiatur Ioannes Trithe mius monachus , & ipse de monachorum periectione bene meri-rus..Ηomilia quadam sic loquitur ad intentum. Lui domos parent m circuit, ct epulis deis Iutur proximorum se non confide rat monachum. dormit in domo cognati sui, quaerit sotalia: qui dectinat reIgiosorum conuentus , perniciosam sequitur θ' bertatem Monachus in domo patris, ct matris, quinun s immidio luporum, ct quas lepus,qui senatorum circumdatus es ea nibus. Si monuehus es in misertius . ct miles, quid facis indo mo parentum y Grauia sane verba, & a religioso quovis rumina Πda, nedum amorem parentum cognatorumque sectatur, pro Mpriae pro sessioni, & statui vale dieat o Vnde anctimonialibus, Leligiosisque iaminis, qua cognatorum communicationem aut diu s lene appetere, haec intimae Hieronymus Savaro nola DO minicanus in opusculo de tribus votis . Abeant ba , qua huiusmod3 sunt ad legendum Sanctorum Patrum vitas , ct reperient, quod necfllius propriam matrem, nee frater sororem, nec soror fratrem vi ere volebant'. Diernte Saluatore: Non veni pacem
124쪽
Monachi e uitanda. Cap. VIII. io 7
mittere, sedgladium. Veni en separare hominem aduersus patrem suum, iam aduersus matrem suam , ct nurum aduerissasseerumsuum, ct inimici hominis domesticieius. Tandemque Magdalenam quandam Comitem Mirandvianam, habitum Monialis suscipere volentem , sic admonet. Itaque charissima in Christo Iesu filia , Hatim ut intraueris restionem, debes relin.
quere omnes tuos exi Hente oris; ita ut non solum notis eos am plius videre, sed nee illorum recordari. Dicit enim Patre aeternus Audisilia, di inclina aurem tuam, ct obliuiscerepopulum tuum, ct domum patris tui. Hqc ergo omnia sibi dicta putent religiosi omnes, di domum patris obliuiscentes, ibium Patrem , qui in caelis est, cellae ambitu quaerant. Nec sub praetextu, parenteS, Vel consanguin eos inuisendi, claustri tecta de serenda esse, ullatenu=proponantis
J k Quarto praeterea, forsan alii religiosi erunt, qui ex eo ni
mim e.uagationem, & egressum extra conuentus sibi licere pu tent, Vt cordis anxietati, tristitiaeque medeantur. lis tamene diametro opponitur Cassanus collat. 2 . cap. s. cuius titR R ρ ω cistari, intentum sic se habet. 2uod evagatione eorporis,gravetur magis quam releuetur cordis anxietas . Undo inter alia verba illius capitis haec sunt maxime notanda. Hi emo, qui nec dumpossunt,ue norunt vo Iuntate uarum insuationibus roIuctari, cum intraeeuam fuerint anxiati ;Aprogrediendi Mepius tibertat modi re missa districtionis lege, eoneesserint: acriorem aduersus se pestim, hoc vi putant, remedio, suscitabunt. Sicut Iidissimae aquae bati-Hu vim internarum febrium, quidam re iringereseposse credunt, eum otique aerendi ex hoe ignem Utam confiet, potrus qua e- dari ; si quidem momentaneam illam is leuationem multo grauior
consequetur afflictio. Ecce quomodo nullum leuamen, ex in oris dinata egressione extra coenobia regulares accipiant, ex mente Cassiani, nec etiam cogitationum tumultibus , vitiorumquGadumbrationibus, aliisque animi anxietatibus, medeatur monachus soras progrediendo. Si enim c Sancti Ephrem Syri verbis Ephrem
utor; Dum in no ira residemus, atque quiescimus cella, Oitiorum parara. 44eogitationibus, rerumque adumbrationibus ob Iera nequimus , quomodo non magis, faciliusque capiemur, sin alienigenarum manubias nos ses coniecerimus : Ioepta ergo, prorsusque insipida excusatio Mooachorum est, dum ob animi torporem vitandum , egressum e carnoblis praetendunt. Ad idem Bernardus, seu author sermonis ad fratres de monte Dei. Rui animi aegritudi
125쪽
Io 8 De nimia euagatione extra coenobia
Berz. d nem eontendit expellere de Deo in locum procedendo , quasi quimbriis Ei umbra uam contendit euadere fugiendo. Optime quoque Seis
Senee. ep. neca . Licet Uestum traieceris mare, licet, Ut Virgilius, terraeque,s: Urberique ree dant , fgurn fur ist quoσunqueperueneris Vitia ita r/ M. Er Sociales a Seneca reJatus'. Ωuid miraris nihil tibiprodesse peregrinationes, eum te circumferas Praemit te eadem catio, quae expulit. Unde merito haec omnia monachis vagis si qui sui taedii auferendi, seu mitigandi causa, dicere possumus. Cum enim huiusmodi taediiim, animi ue tristitia , ex propria immortificata voluntate ortum ducat, abs dubie ex vago circuitu, inquietaque deambulatione medelam non accipit, sed augmentum,Vt ex Casesiani verbis adductis innotescit. 13 Ast tandem rationibus istis conuictus, quis dicat, cum
monachi clausurae votum, non emiserint, non est cur ad illam obseruandam astringantur. Sed certe aliud est quotidiana, circumvagaque deambulatio monachorum, aliud vero honesta- , prudens, regulataque egressio e monasterio. Primum prohibet ratio , abhorrent Patres, nosque in praesenti detestam tar i Secun . dum vero, utpote rationi consentaneum , nedum damnare ; sed D B-si iΠ potius approbare volumus, verbis D. Basilii fidentes . Neque ''' 'N'μ' vero tamen propteroa perpetuo eis tanquam in custodia permo nendum: sed quandocunque resposcit, , constentia non reprehendit, Iibere en denterqueprodeundum . Ecce monache, non tibi perpetua cellulae clausura praecipitur ;Sed quandocunque res posit, ct conscientia non reprehendit. Re S tamen, nunquam quotidianam, & continuam tibi egressionem poscit; nec conscientia, si recta est, hoc tibi unquam approbare potuit. Vt vero, quando res poscat, & conscientia non reprehendat, scias, regu lam tibi vivam praescribo, legem scilicet, seu superioris voluntatam, qui tibi tempus egrediendi designabit. Sed proh dolor
S. Ephrem quia ut testatur S Ephrem Syrus o Sunt nonnulli, qui praetextu PMMA . obedientiae, propriam quoque perscere concupiscentsam quarunt, fecundum hominem veterem. His similis eris, o religi Ε, si ne is cessitatem ementitam praelato proposueris, si ab illo importunis praecibus licentiam exeundi obtinueris, si ipse ob tui superbiam,
iram, animumque rebellem, talem tibi facultatem inuitus conis cesserit. Satius tibi erit, si honestissima , urgentissimaque causa non urgente, cellae clausura contentus viva S, te solo , in Domi-βς' az no gauder s. Senecam auscultans dicentcm . Audeo te tibi cre-
ζ' ia ι . Vis quid a re spei cm: non inurnio, cum quo malim te esse
126쪽
l Monachi euitanda. Cap. VIII. ro '
quam Deum . Vel saltem sanctorum religiosorum, cum quibus commoraris societate gaudeas, nullam aliam expetere velis; Xe- . 'nophontem audiens atamantem. In periculi ouet spem bono- Xenobbo.
i 4 Si vero necessitas exeundi, praeceptum Superioris, Vel taliqua urgens causa, mouachum E cella extractum, per vicos, &Plateus ciuitatis, aliquandiu ambulare cogat; tunc ex Patribus 3Πtiquis, grauissimorumque religiosorum , huius etiam nostri seculi, exemplo, modum excipiat. Basilium audiat ista loquentς - D.Bis1. Si ita contigerit te iuxta cireun Iantiam negotiorum aliquando ser.xexere cella proficisci, armatus pectore timore Dei, ct inferta in manu cit. cbaritate Christi, deuictissiqueper omnem eontinentiam, volupta tum incursibus, Datim necessitate expleta, resu. Ecce modum se coe normam e Basilio . Vel audiat Petrum Damianum i 0 ωφ ο
apologetico, sic loquentem. Si occasonis articulus occi sit 3 ut d es ἡμσrediendi nec ras imminere et ideatur , non mox ad VagaVdum saecu.c.11 se leuiter proruat, non ad eun Oanitatem a us , mundo animus concalesat:sed morose grauiter intra se deIiberet dicens Spoliavi me tunica mea , qtiomodo induar iIIa i Laui pedes meos squomodo inquinabo illas i Si placet tandem Esaiae Abbatis inter Esai. Abb.
bibliothecae Patres numerati tom. a. orat. 3. Consilium accipiat. Si in eluitatem, aut virumprocesseris, ocuis tui deorsum aspiciant,nebo ies tibi in cella fuscites . Multa ad hoc intentum legi ii
Nazian Zeno oratione de pace. Multa quoque in aliis facile ob- Naziana. uia sunt. Solum addam ex Basilio adducto, quo animo quoquo affectu , ac iucunditate, religiosus reditum ad conuentum expe- Bistutis: tere debeat. Velocib*s inquit2 alis olere ad reditum, Delut inrinoeens quaedam columba ad arcam, qua te emisit, transfugiens. Sie uepesuadens tuti cogitatibus, contingere tibi non posse in i . . .. . QVo alio locosalutarem requiem. Haec faciendo, religiose sancte, 'a'. tviues; dicens cum Hieronymo. Viderint quid alijsentiant. U- D. Hierae
nnsiquisque enim si e u ducitur. Mihi oppidum eareer, o- ς P .d Ru. litudo Daradisus est. 1s Tandem in hoc capite illud adiungam, quod scilicet, una.
ex praecipuis causis, quare religiosus, nimiam evagationem suis gere debeat ; ea sit, quod incauta, indecens, vagaque monachorarum deambulatio inter saeculares vilipendium, contemptumqt e monachismi generet. I 6 Nec circa hoc curo de improborum hominum sensu,qui
omnia in malignitatem vertunt, qualis suit Erasmus, qui test Albe rto
127쪽
ii o De nimia euagatione extra coenobia .
Alberto Pio, lib. s. de monachis eos accusabat, inquiens: Unde moti. dique seni, eorum aliquos in vehi μοι , at quos, in nauibus, in υνι, M. Quia ut ipse. Albextus dicir. Id licit , tum eorum muμtitudo , tum munus Hus iniunctum, non quippe orsusincedendo ob haminibus, νitamque ta tυmmodo contemplativam dueendo, quemadmodum monachi incola deserti primo Assisti sunt, sedesiam partim adactivam ad ea munia peragenda , qua adpo puliprocurandumstatem pertinent. Erasimo ergo. & si milis farinae nebulonibus praetermissis, pios testes aduocabra, qui causam
nostram tueantur.37 Habet id Bernardus in paruis sermonibus. Exponens A. ,, n M ἐψς C Brisorum et Dentes tuisecut grex longarum, pers i. piae. Di mrςligi'ses intelligit, ex eo inter alia, quod risus, & contemptus sint signa cum video tur. Sic vero loquitur. Dentes clausi sunt, ne videantur: μ, ct nos materialibus patris circumcingimur, ne secularium oculis , ct accessui pateamus . Indecens eii sappareant, nisinterdum forte adrifum, quia nihil turpius, quam monachus per orbes, ct coelia discurrens. Ecce risum , & co temptum religiosi status, ex nimia monachorum deambulatione. Rusbr. in Habet idem piissimus Rusbrochius per haec verba . AIVfratrestio I ' hinc, rnde , obambulant; a* Ostatum eunt filios suos ,s lias 'i j irituales, quod otuitatis quidem, aut parum, aut nihil babet
sepe vero etiam dedecus ingens, ae gnominiam parit. Habet id etiam commune proloquium. Nimia consuetudoparit cotempta Si enim saeculares, religiosos omnes passim, & singulis momentis cernant, eos mundo nondum mortuos, sed viventes probant:
sicqu* sicile aspernantur, quos solo habitu a se dissitos conspiciunt. Huiuscemodi autem causam optime tradidit Trithemius Trith.ho. haec dicens Tot monachorumsunt iudices, gootis ores adesse 12. de No videntur. Omnium oculi secularium in monaehos suspiciunt. 9janctitatem, quam idos audiunt ofessos, in operibus exquirunt. Plus ostendit monachus in Ono temerario Uerso , quam homoΡ- eulo deditus in ieem mi ibus. Ruantumlibet enim leuis,ct surrilis homo videatur mundanus, monachorum tamen insolentiam aequanimiter tolerare non didieit: quoniam omnes claustrales, non qualessint, sed quales esse deberent, rumca pricitais credit. Unde malum versum, aut Atam , apud tuos, monacho ad damnationem ascribitur, quod mundano Θomini ad Oeniam
imputatur. Nec immeritὰ . C um igitur religiosi: omnes samat, sic honoris integerrimi Glatores esse de beant: Prouidentes ut in L . inquit
128쪽
L Monachi euitanda . Cap. VIII. iit
inquit PauIus bomν non tantum coram Deo, sedetiam coram hominibus; qualiter inter iacularium choreas, urbium strepitus, oppidorumque concursum, bene se habebunt Omnis vita sinquit AugustinuS, vel auctor nomen eius ostentans) reiigionis pro integritatis debet fama entire, ne quem expectat corona Ortutis, pudoris dammo feriat. Pigeat ergo sanctum ,probumque regularem, suae saluti bonae famae,authoritatique religiosae. derogare , claustra monasterii, sine urgentissima causa egrediendo.
I 6 Libet ultimo in caIce huius capitis, Guillelmi de Peral-
do verba in tractatu de professione monastica, transcribere . Ea enim aliquot mala continent,quibus religiosi vagi irretiri solent. Stelia de caelo cadit, cum monachus caelestem conuersationem deserens ad saeculum redit. Abia, egressus in agrum occisus est: celauri ratis innocens, eum a clavsro in mundum regreditur, morte culpae occiditur. Corvus eum ab arca regressus et i, ad illam non efii reuersus; cadaueribus enim ess ilia ius: c aliquando mo . naehus de mona Ierio egrediem, o per mundum discurrens,amore earnalium delitiarum, rapitur, idi retinetur. Egressa Din ilia Iacob curiose, Ut videret mulieres regionis illius, rapta est, ct corrupta. Dina ratione xus inf/ma, Agni at ria iralem mente in mum, qui de eL Do Grediens dum mundi concupiscibi-
ia curiose consederat, amore eorum, rapitur, ct eorrumpitur is
Semei, dum mansit in Ierusalem, lixit; po quam vero exyt de Ierusalem ad requirendum seruos suos, occisus entsic monachus, qtii dum esset plex claustralis, ct in cDusro remaneret, Uita gratia vixit posquam vero administrationem, quam ambierat,
obtinuit, occasione eius per mandum Hsarrens, mortem culpa incurri . Piscis extra aquam postus moritur c monachus extra elavLirum moramfaciens, factu corrumpitur - Utinam haec legant, perlegant religiosi omnes, & amore cellae, clausuraeque reguIaris assecti, extra monasterium occasiones peccandi non
quaerant. ' sti: n e u quo evagandum quandoque e monasterio sit non indiscriminatim omnibus, sed peritioribus , & moribus pro. hatioribus id potiori iure competere posse. Prout noster ille Ni. laus Gallicus eam.suae Sagittae Ignea iam relatae sic expressit. Ecce Dominus, euius prouidentia in fui dispositione nou uitaracum EeIgrouum multitudinem in horti mratantis Eeelesiae an tare velut, alios eum Marsa insolitudine, alios eum Martha in cru taleproinde collocauit. Viros quoquestientia praeditor, in: scripturarum
Guillelmo de Perat. luteolain Gllittae.
129쪽
OL De nimia e tragatione extra coenobia
fripturarum Hudiosὸsententi=s occupato , ac moribu ineun Dr dotatus, in riuitate constituit, Ut popuis verbi sui fouisite pabtilum mini arent. Simpliciorer Ucro, c m quibus e fiseereta . eitis sermocinatio, ad litudinem tron uti disposuit etim pγο- pheta, qui dixit. Ecce elonga ui fugiens, ct mansi in solitudine. Expectabam eum qui soli ummo fecit a pusillanimitate spiritus,
Nimia cum iacularibus communicatio religionum
t A quae superioribus capitibus diximus,de regulari claus i sura religiosorum tenenda, vanaque euagatione ex η . tra coenobia vitanda, eo tendunt ut in scopum, & fi- nem; ut nimiam cum saecularibus necessitudinest communionemve regularibus interdicant. Si enim Patres, alij-que doctore S, & sancti, tanto animi conatu, monachis extra monasterium deambulationem vetant, ideo faciunt, Vt nimiasti illis familiaritatem, & coniunctionem cum saecularibus pro hi beant. Certe, si urbes, &oppida hominibus vacua forent, quasiare mi essent: unde nequaquam ad eo accessiim Patres prstaude rent. Cum vero contra *cularibus, improbisque hominibus plena sint; non mirum, quod adeo anxie, & obnixe, monachis clausuram, claustrique obseruantiam praecipiant. Cuncta ergo,quae duobus capitibus praece dentibus allata suere, praesenti deseruiune instituto : speciali ora tamen alia in medium prodncamuS, more nostro Patres in testes vocando 41 Adest primus S. Hieronymus. qui saepe saepius secularium
hominum consortia religiosis hominibus interdicit. Pauca subiungam. Ad Paulinum sic loquitur. Obsero itaque te, ut quonia sanctasororis tua Istatus es et inculo,onon penitus expedito per gigra sue hic , ue ibi, mutiitudines hominum, ct incia, Θ salutationes, is conuiuia .Oetat i quasdam catenas fugias voluptatum. Et insta clarius. Meuiarium, ct maxime potentum con fortium deuita. Ruid tibi neeesse ea videre crebrius, quorum contemptu monachus esse eaepi Lit 8 Item ad Rusticum, sic admonet monachos
130쪽
Monachis fugienda. Cap. IX. II 3
. monachos. Ruid desideramus Orbium frequentiam, qui δε aviaritate censemur ι Haec ,&alia ex Hieronymo obuia sine
Secundus est sanctus Nilus in Ascletico eontra monachos ne gociatores, sic inuehens. Fosoreo rarissimi, qui Budmoirtutis incitati, vitae, mundique eviditatibus renunclauimus, nobisque CARHum sequendum proposuimus, qui rursum saeculi negocys implicamur Cur quae benὸ demurimus reaedificamus Cur ea, quae non decet, exereentes malis con Us υtimur, ct vanitatum Liudio animos in miarum ine/ndimus, ct plicioribuι viam ad auaritiam patefacimus t. 3 Audiatur Bernardus, ex quo innumera ad intentum elici Valent, pauca tamen seiungam, alijs ad alium locum remissis. Ergo homilia supermissus est, sic sentit de communicationi monachorum cum iacularibus. Virio alios, quod non ne dolo re, videri debet,posainsessam CDicti Anam. , rursu secularibus implicari negoeys, motis iupiditatibus terreni immergi, cum metna eura erigere muros, ct negrigere mores, inublpratex t Uoque communis otilitatis, Verba vendere diuitibus, ct m tronisAMutationes .Rursum quoque Da ne mundum bi, em do crucifixerunt, ut qui antea οὐ in suo Uico, vel oppido,cognitis gram: modo circumeuntes prouincias, O curias kequentan; ἔ, regum notitias .principiaque familiaritates assecutisunu Ecce quam sinistrὶ sentiae Bernardus de monachorum communicatione cum saecularibus . Idem quoque Pater, monialem quandam, quae volebat congregationem deserere , sorsan, ut sincularium communionem admitteret, sic admonet de periculo.
Agnofosilia, agnosco, Utindm , ct tu mecum agnoscasferpentu Cirus fraudolenti dolum, versipellis astutiam , .la ourcula 'Umbras penetras, praeda vis esse lupo. Sed audi me flua, noli reseparare is esse. ne quando rapiat, O nonsit qui eripiat. Haec, Salia D. Beruardus a .
Potuerunt hi Paeres in hac doctrina antiquiorem Hilarium sequi inafaim. H 8. sic loquentem r In eois Lummentiam eruditus es, quid tibi cum terrenis operibus , ω risi Auis essectus es ,
cur non in elemento natura tua morarin olucres enim caeli numc pantur. Nun inisse ergo illis pσessione terrenae habitati nis insidiasunt .. Sacula re nune iam ζηαid tibi eumfaeculi rebus '. quid gustii captus is faecuso quid quaeris iniuriam laquei in re