Reformatio regularium seu De disciplina religiosa. Ad normam, et exemplar SS. Patrum, & priscorum monachorum. Opus ferme totum ex Patribus, Doctoribus, & magistris spiritualibus compactum. ... Per P.M. Ioannem Baptistam de Lezana Carmelitam Hispanum,

발행: 1641년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

aΣ De nimia c5 municatione cum s cularib.

Idem ibid gent. Rursus in eodem libro sic Adin otio noli Huriri

ct ad narrationem inarianatas affectiones continentem ne eons , deris. Multorum congressus oderis ii quia confusionem animi pariunt. Silentium ama, ut in te, magistri instar, si conscientia , Fuge multiloquium , ne reddaris obliuiosis. Fuge eonuiuia , fornicator , etiam μ' foeminis, evadas. Supersuas conuersatio-ι ς pδ' ne iud x effieiaris iniquus . Rursum etiam. Monachus eoneuciatus muudum, eum Chrinio familiariter agit: at rebus mundanis i licitus placere non poterit militiae praefecto Christo. D. quoque Benedictus occidentalium monachorum Pater, ilia D.Bea d. regula ν habet. Scurrilitas Sero, vel verba otios, ct risummouentia,aterna clausera in omnibus locis damnamus, ct ad tale eloquium discipulum aperire os , nonpermittimus . Haec inter alia Patres ad nostrum intentum.

I 4 Prieterea ex hac nimia communicatione monachorum is

cum hominibus saecularibus, praesertim principibus, & magnati bus, hoc unum aliud manum, ipsumq; intolerabile nascitur; quod scilicet, monachi ipsi, iacularium moribus imbuti, eisdem terreis niS , & prophanis rebus caducis, superfluisque curis, fit solicitudinibus distendantur, immensum sibi damnum, sanctaeque reli-D Bern. gioni inserentes. De hoc conquaeritur S. Bernardus seruentissiser, i 6 i' mus Zelator religiosae profissionis his verbis . Ex his, qui reli- giose ventiti, ct rustionem Uessisunt, nonnunquam audiuimus aliquos reminisci, ct iactare impudentissime malasva Draeterita, que V R. aliquando, vel foxiiser, ladiatorio, D'Iliterario gessere confictu ,seu Miud quid secundum quidem mundi vanitatem fauorabiae, secundum Uero anima salutem, nocivum, pernicio sum, damnosum. Saecularis adhuc arii mi indietuis est Boe , ct hu mitas habitus, qui gestatur a talibus, nonsanctae nouitatis esmae ritum .sedprifica vetustatis opereulum. Nonnulli tatia, quasi δε Dndo , ctpaenitendo rememorant; sedgloriam intentione captan otes, commi sua non diluunt, sed festses illadunt . Nam Deus non irridetur. Hee Bernardus. Hugo quoque V ictorinus similia crimina ex saecularium contagio monachis saepiuS adhaerere 'ν

hisce describit . Comtingere quandoque solet, ut monachi, qui cum . Nasequentant. rausas audiant, iuditia perquirant, ct se ali- ' ' quando propria eatisa neeessitates Oeeureant, ad curiam securio

res recurrant. Nee tantum suas , sedetiam alienas, defendunt rauos, hoc amant, hoe frequentant; amant deereta eonciliorum,

non erit a mν fieri orum. Decreta, non almos ruminant, sunt

oratores

142쪽

oratores, in eausis; ret boris is muntur coloribus. Laudari appetunt, quia pro multis loquuntur . Sed monachus multum loquens,mia ii dis iere. Coniugia copulant inicita; licita quandoquo dissoIuunt. 2 oro non nouerunt tres, atauos nominant; coniniunguinitatis ordinem narrant; hune ex iiD descendisse confirmat. De incertis iudieant ; te Liantur saepisssime quod ignorant, Θc- Iustus quoque Abbas Cisterciensis in sermone ad monachos, qui habetur inter bibliothecae opera , sic de similibus conquaeritur. 2ua curia, quodconstium, quodue collaquium es, cui monachus

rs Quid vero de huiusmodi assuetis monachis sentiant Pa

tres , iam audiamus. D Hieronymus sic consulit Paulinuma. Saecularium, δ' maxime potentum confortium deuita . Glossa quaedam 1 D Thoma relata, sic dicit Rigida Oita, ctpraedicatio debet deetinare moltium palatia,qua frequentant moltibus induti, videlicet, adulantes. Magnus Gregorius sic. Nequaquam mens ad verna attollitur si eurarum tumultibus continue occupatur. suid enim de Deo oecupata obtineat, quae de tuo apprabendere in etiam aliquid, Darans Iaborat i Amicus eius S. Indorus Hispalensis hoc. liuisimul, ct terrenisparere curis, es Hainrs exerceri Liudent, Otriamque eo Iecti invi non malent: Nam duas curas parit' iues Hori humano non Dosse;& duobus dominis seruin

tem , viri ueplacere, dissicile esse, cte. Et insta. Nisiprius a se

cretioribus cordis expellatur importuna saecularium multitudo eurarum, anima, qu e intrinsecus iacet, nequaquam resurgit.

Nam dumse per innum ras saeculi cogitationes spargit, ad consi derationem ui e nullatenus colligit. Hugo Victorinus postre lata, quar adduximus supra, de monachis conquaestus,quod sarcu. Iaribus rebus inhaererent, subiungit postea. φνοθ dolor, Mi Dora religio 8 Ubi perfectioris integritas ρ Vbi charitatis inuenitin fundamentum y Digito indicans haec omnia nullatenus stare posse, si monachus saecularibus istis naeniis deditus sit. Alibi quoque sic habet, contra curiales istos monachos. ordo euria, ct ordo ela Di diuersus est. Ibi sedes in ini dijs eam diuitibus, in oeenLtis , Ut interficias innocentem i hic audis; Non sedi eum eonpilio vanitatis , se eum iniquagerentibio non introibo . Ibi insidiaris, ut rapias pauperem, dum attrahis eum : His dieis: adisi Eoia Fam malignantium, ct cum im ijs non sedebo. Ibi dextera tua . repleta est muneribus: hie Luas inter innoeentes manus. Ib1 Dubdatur peccator in desideridis anima sua, ct iniquus benedicituri hie benedicatur

hiioth. D. Hie: o. ad Paulin

c. a I.

Hugo ut supra.

143쪽

Sur. t. s

in Hugonis. D. Thom

I. Pa

116 De nimia commicatione cum Rcularib.

benedicitur Deus. Si vis esse monachus curialis, laudas, qtiod non debes, defendis, quod non expedit, operaris, quod non iscet, Ioque κ is, quod non decet. E cce monache , quanta tibi mala parasti, si curialis es , aulicorumue numero censeris , ex mente grauissimi Hugonis. Hinc alter Hugo sanctus, & Episcopus Lincolniensis, teste Surio) eum inita pace inter Franciae, & Angliae reges , domum Aruet iam Carthusiani instituti venisset, rogatus a mona chis de pacis conciliatae conditionibus respondit. Rumores audire, ct referre monachis non licet. Factis , verbisque docens , quantum religiosi omnes ab huiusmodi saecularibus rebus ausu gere debeant. Hinc etiam Doctor Angelicus S. Thomas in epistola ad monachum quemdam, sic eum monet. De verbis, ctfactis secularium nullatenus te intromittas. Seraphicus quoque a Bona uentura eadem mutuatus haec dixit. De mundanis saecularium negocks expediendis, religiosus temerarie non se debet intromittere. Alibi quoque, causa S recensens, quare religiones in Ecclesia defecerint, inter eas refert multitudinem saecularium Occupationum. Dua corda disrahit, affectum deuotionis extinguit, mores alterat, interius occasones vitiorum inducit, Ο ne de sua correctione, incaciter cogitent, semper noua impedimenta religiosis innectit. Donec tandem consuescant sola exteriora cogita re , obscurato conscientia oculo, etiam cum defunt, Occupati O num causas impudenter quaerere. Optime etiam Anthiochus monachus bibliothecae Patribus insertus. Rerum alienarum fatagere curiosus, ct quasuperuacanea sunt , nec Oltius frugis moI-Bri,prorsus dissentaneum videtur , nee conuenire ei, qui Deo con tendit, quam maxime esse eratiosus . Omnium tamen breuius, luculentius, & compendiosus Bernardus haec expressit, dum de huiusmcidi externis, & impertinentibus occupationibus, fabula tionibusque dixit. Aurem implent, euacuant mentem.

De horum Religiosorum saecularibus negotiationibus , quid senserit nostra Magdalena de Paetri, ex ipsius vita e . I 26. sit chabetur. Simimente Iesu mo irato dat Signore Cn auro e Has, ebe molio is dispiaceuano quelis Religiose , che continouamcnte. Hanno occupate in troebi scolareschi , onde et plena dispirito, e dipietoso signo , disse que Heparoti . O questi traischi dico se e steriori, che hi la sposa di Gesu, e che te tolgono ii tempo, e 'l modo di poter sare ii suo vero traffico co Dio, piaccia, pia cc ar Dio, che non te tolghinoal sine la Diuina visione ; E questi pstrole minacce oti te profer tua con tanta grauita, e maesta, cbe

144쪽

mettiua Orore, e s uento in ebi P tua . 15 Placuit tandem, quae pius, &deuotus religio su S., recen tior quidem , sed doctrinae grauitate venerabilis , circa has in ep. tas, curiosa S, & superfluas curas , & solicitudines religiosorum, dixit, huc tranSferre: pietatem namque simul cum veritate re dolent . Profecto indignum admodum est, ct d citaspiritualium virorum a lenum, retigiosos curiose Cerbis inquirere , quos ausi eos rex ad aliquas dignitates promouerit, quos nobilium insigni bus afecerit, quos diuit Vs auxerit. Indignum eis tractare, qui ex eluibus coniugium inierint, qui honoris causa, aut primarumse dium obtentu, contenderint: qui in negor lys, aut magnum lucrum fecerint, aut partas antea opes amiserint. Videas aliossedere, o

de bellis , de moenatum discordi=s , de Iudis publicis , de saeculari um ambitione, is de alijs huiusmodi, Ine Ulia circumspectione tractare. Et, si non is Des re iosas Videas, sediolos sermonς

audias, eos non religiosos oed meresaeculares putabis . Facessanta nostris colisquys , o religios, tot vana. , tot inutilia , tot Uan' ritissimo nostro Datu discrepantia. Et,s mundo mortuisumus, ct Deo Ciuimus,ea,quae mundi sunt, relinquamus, edia centspirituales tractemus . Alio quoque Ioco haec etiam scripsit. Si quaererent relliolasCharitatem, id nobis ibis incipere debet, nonsuritinerent mundanorum vana coI quia, non Iura saeculares audirent, non nuptias, edi carnalia connubia , se pirituatiataeonciliarent. Non admitterent esse principes principum, gubernatores populorum, patroni delinquentium , tota mentorum executores,aduocati causarum, quia infas dissensones non sagitat eha. rios taedium cellae, lectionis , c, orationis . Haec velim teli giosi attenderent , & qui huiusmodi vanis rebus sarcularium noscuntur impliciti, pς nitus resipiscant, suique memores voti, &professionis , cum Deo potius, Angelis . Diuisque aliis in Caelo

commorantibus , suam communicationem exerceanti non uero

cum huius saeculi hominibus, qui nihil nisi saeculare in cor religiosorum seminare poterunt. I Denique, si quod humanum, & necessarium saepius est regularibus, cum saeculi hominibus communio , consorti uinu aliquod haberi debeat ; necesse, ut cum illis sic se gerant, ve, de ipsi seculares utilitatem aliquam spiritualem percipiant; religios retiam commodum aliquod pro anima sua reportent. id docet Bernardus in speculo monachorum. Si cumsaeeulari loquendum est, tunc maximὸ adhibeat custodiam o=isuo , Ut nihilprstferat,

t. I. l. s.

145쪽

dediscip.

monast. conuersa. c. 1 F

I 28 De nimia comunicatione cum s cularib.

quod non aediscet audientem. Sic in eunctis se habeatiti aedisset uidentes, ct nemo dubitet, cum uiderit eum, uel audierit, quin uer8st monachus . Optime quoque Sanctus Laurentius Iusti nianus , sic habet ad intentum . Studeant Christiserui, semper de rebus necessariss , ueὶ δε animae profectibus haberefer monem . . Maximam namque, 9 indescientem loquendi materia inuenient, sede miseria praesentis uitae, deperieulis buius peregrinationis , de uari=s tentation&mgeneribus, de diabolifraudibus,de uitiorum deformitate, de uirtutum ornamentis, ct meritis , de mortis ine uitabili necessitate , de poenis inferni, de Regno Dei, O praemio paradis: Ρεqnnius Uero de Dei inessabin charitate, humanogeneri per Ubri tum, ct in Chri io exhibita. De huiusmodi autem, tam pro Dei amore , ct dilectione, quam pro audientium aedissa tione, uimet profectu, Dei serui trastare non desinant. Haec faciendo monachi,non solum consortii saxularium nocumentum offugient, sed etiam, tum sibi , tum aliis, spiritualem afferent

utilitatem . Faxit Deus.

otiositas Monachorum religiosam, & regularem

vitam euertit.

Ihil magis cum nimia regularium extra coenobia euagatione , Vanoue cum fidicularibus commercio, coniunctionem habet, quam ipsorum regularium otiositas': sicut enim illa vitiorum omnium sentina a Patribus cosetur, sic etiam inquietae deambulationis monacho . rum, irreligiosaeque cum saecularibus communicationis, initium,& c usa reputatur. Idipsum experientia testis comprobat; reis ligiosi etenim sancti, & deuoti, qui ad sui status persectionem anhelantes, semper alicui operi incumbunt; dure nimis evagatio μnem e tra coenobia , consortiumue curn saecularibus admittunt. Qui vero contra otiositati deseruiunt si qui sunt γ totis neruis, vagam deambulationem , longamque cum extraneiS sabulatione habere contendunt. Ideo post prascedentium capitum doctrinam, iure praesentis materia annectitur. Nec est an imus, ad errorem

Ioann. Uuiclephi, Caluini, & Guillelmi de sancto amore. satis a

146쪽

Religiosis. Cap. x

monastiea disciplinae coripharis, D. Thoma, S. Bonaventura , ,& Thoma V valdensi nostro , reiectum , vel leuiter declinare; isti enim, ut Aegiptii quondam Haebreos, religiosos omnes ad Iabores manuum , addictos esse volebant: nos autem solum in-eendimus sanctam aliquam occupationem monachis necessariam esse , suadere t sue illa externam , siue solum spiritualem operationem contineat. Ergo ex Patribus, ut moris nobis est, intea

tum roboremuo.

2 Adstae primus orientalium monachorum restaurator egre- glas S. Basilius, cuius in responsione ad 36. interrogationem ex libro regularum haec sunt verba, otiositatem monachorum rem probantia. cum Dominus no Her Iesus Chri ius dicat, dignus es, non pliciter, Qquesne esu exceptione quilibet,sed operarius

cibosuo. Cumae A soli praceptumsit, qui fatigari, ct labora' re noliubet o Vs manuas , quod bonum est, visi nobis, Ende gentibus tribuamus dianὸ εαiv Hudiosius si laborandum rei any et Neque enim eatio ad inertiam, aut Iaborisfugamspectan te, Vita fecundum pietatem MDiruta ex timari debet sed maximo potiussubeunt eertaminis, auoris laboris, ct in rebus di ilibus tolerotia si nobis quoque cres liceat dicere z In Ia hore,ct aerumna, in vastiuι munis, infamet in ii. Cum non ad eorporis caulationem modo, initis nobis hiausmodi vitae ratio D med adMaritatem etiam erga proximum. Eldusta i Sicut igi-sur υnicuiqΠe ad Gitaesustentationem necessarius es icibus quotidianus ; item nihilominus Onieuique in opere faciendo nec Faria indu ta eL . Haec inter alia ad nostrum intentum subministrat Ba siliuS. 3 Accedit ut solet sanctus Ephrem syriis, qui paraenesi is Octauam de opere manuum ad monachos scripsit. Cusus haec sunt prima verba. Opus quoque manuum non negligas. Insuper in libro de perfectione, qua praeditum esse monachum decet, sic loquitur ad intentum. Ne es monaehe corpus otiosum ,scuti Uit, qui unum talentum aerapit; remi onem quippe cGm gratia nactus, ct otio indulgens ,condemnaturique Oereus, Christi miles eu t. Et infra. Si inertes, ae pigrisuerui ratres, iam causam fiationis vos praebetis. Insuper alibi hoc exemplo , monachis oti ositati sugam suadet. Nonnes literas disceras, Umatioπem

sustinerest Si opselum aliquodue euli, nonne laborem subire 'stoid propter Deum y Ac si diceret, si propter literas humanas adducςΠdas, aut propter familiam alendam, saeculi homine S, Π Ω-R quam

147쪽

ει o De otiositate vitanda

r i Vt quam otiositati dant locum, quanto magis Christi discipulus ms-ς nachiis, debet ut Christum adliscae, o anime alimentum qua rat, laboribus semper insistere , otiaque fugare p, 4 Magniis quoque Pater Hieronymus optimus adstat testis, Cuius ea semper cura suit monachos monens ,. ut eos ab exitiosissima peste otii liberaret. Specialiter ad Rusticum monachum, sic loquitur. Faeito aliquid operia ς Uttesemper Diabotis inue D. Hier niat occupatum. Rationemque reddit. Si ApoHoti habentes pote-ςP--d RV Hatemri angelio vivere, laboratant manibussis, ne quem Rrauarent, ct a*s tribuebant refrigeria, quorum pyo sipirituatibus debebant metere earnalia, eur tu in Usus tuos cessura non praeparast Et post pauca aliquot opera exteriora recensens, qui bus antiqui illi monachi occupari soliti erant, subiungit .. Scri-ld-m id bantur libri, Ut, ct manus operetur eibum, ct animus lectione. Demeir. faturetur. Idem Hieronymus alio loco, sic habee. Nihi infancto proposto otio deterius, quod nonfotam non adquirit noua sed etiam peracta consumit. Et rursus. Sanctae vita ratio processui dςM gatidet, ct crescit, cessatione torpescit, O deficit ... Rursumqui . Statue quot horis sanctam scripturam, addiscere debeas, quanto tempore igere, ad Iaborem sed ad delectatione χρο ad. infir ctionem animae. Cumque haes ieris patia ct frequenter te ad

Aenda genua siseitudo animae suscitauerit, habeto Ianam semper in mianibus , UeInaminis toIIi seu deducito, OeI ad torquenda subtegminain alveolissus tertantur , aliarumque neta , in globum collige, aut texenda compone. Alia ex Hieronymo in ferius asseremuS . Ex illis autem luce clarius patefit, ex mente R ipsius, religro sum virum, semper bona aliqua occupatione deti.

neri debere.

Iungitur his Patribus sanctus Augustibus , px quo vn uni P 'AVg sufficiat asterrei integrum scilicet librum per M. capita digestum, de opere monachorum ad Aurelium Carthaginensem episcopuInscripsisse. Contendit hic Pater. grauissimis, acerrimisque rationi. buS, aliquorum monachorum otia taxare ; quod e x sacrae pagingtestimoniis, variisque exemplis corroborat; graphice aliquandos monachos otiosos, & vagos, capitibus tonsos, comatos, & cri nitos fratres, ut ipse loquitur depingens. In sermonibuSetiam ad sta tres in eremo commorantes, qui vel Augustia i sunt, Vel ex eiusdem regula consarcinati, sermo I . de vigilatione, & Otio'

Aues idi sitate vitanda in stituitur: ex quo aliquae grauiores sententiae col Augustin. lux possent. Vigilate sitiquit fratres, otio talem deponentes in a

148쪽

Religiosis. Cap. X.

cunaetis Dud enim otium est, ni vivi hominissepultina, Crai paganus tu inriti i Aposοδε amieus ehari in i Et insta . . po fratres mei inemper occupatos vos esse desidero , Ut braviumsa

tatis pergratiam Deirecipere mereamini. Haec fetere cupiens noctus monachorum patre Antonius Hamauit ad Dominum in ere gno, edi dixit: O maritane Domine Deus, o animarum, Θ eor porum Uere curius usita in me gratiam tuam, ct infundaseruo O misericordiam, is in eremo colioeatus in tuo consectu otiosus non maneam. Et audiuit: Antoni cupis Deo placeret Orar,ct dum

orare non poteris , manibus labora , ct semper aliqui faciis . Et in serius. Fuge otium, quodnon es, is aperi oculos mentis,ct cor poris, videbι uesingulas ereaturas ad incias gula deputatas. Ac tandem omissis aliis . Eia ergo, fratres dilectissimis corona meas. audium Meum, omnem otiositatem expeltite in emper alimi quid boni facite, c, quem taedet orare , Delia Iere, Iabopare mavnibus non das ut Plura ad hoc intentum iu diato separone lacile

periuntur.

6 Iunge Eusebium Emissenum, qui uno verbo totam monam mis.chi Ceconomiam , intentumque nostrum conclusit. Religiosus .debet esse negoctor quietis, fugax votaptatis , appetitor laboris ,

patiens abiectionis . tac. Haec ill .

Ioannes quoque Cassianus antiquus monasticae disciplinae,c nitor, otiositate in monachis fugiendam , saepe saepius inculcat. Ergo totum librum. Io. de spiritu acediae in eo ponit, ut aliquid operis semper illis faciendum iniungat . Specialiter cap. 8. D. Pauli exemplum adducens, qui manibus pro victu laborabat. sic Ioquitur. Cum itaque non gratis , qui Eua etium praedieabat, c. I Do. tam sublime, acspirituale opus exercens. cibum sibi praesumeret, ''quia nos facismus monachi, qωί- non Diam nul a praedicatiovie, si commissa erit , sed nec vita quidem, nisanimae nos, Busetira mandatur ' xu ducia.otiosis manibus gratis panem come dere audebimus , quem vas electionis, euangelieasoficitudine praeditatione conniractus, sine opere mantium comedere non ae-Dmit Cap. etiam 23..celebrem illam sententiam contra OtiosOS Iilememonachos protulit. Haec sapud Aegypttiis ab anti tiis Patri. '' bus sanctissententia , opexanom monacbum, Damone una puma ri: otiosum Gero innumeris spiritibus deuari ara. Capite etiam Ide., sequenti grauiter commendat Abbatis Pauli exemplum, qui, cum necessaria pro victa haberen nec cDmmode posset ea, quae labo rabat, aliis erogare, semper tamen in labore manuum erat Occu R 2 patias,

149쪽

r 3 a De otiositate vitanda

paeus, & m fine anni totum igni tradebat . Inter imprabam tinis quit Cassianiis smo re manuum, ne in D posse monachum perdurare, nee adperfectionis culmen oliquando conscende . Hucusque Cassianus, de quo etiam alia postea. 8 Eet D. I sidoro Hispalensi antistite haee contra citium mo- Isid.3.set. nachorum eapere licuit. De reuum Ane intermis ne tigere, ς γ' orare,'operari oportet , ne forte mentem otio deditam I ritus

fornieationis subripiat . Breuis quidem, sed utilissima Isidori

sententia.

9 Accedit Bernardus melliquus,similia fierε,ae Isidorus pro D. BEj. d. s ens in opusculo de Ord. vitae. De eruum cinquit sine intermi d.vitae. sione DXere, orare, ct operari oportet, ne fortὰ mentem otio dedita vitia bimaeoeevent. In apologia etiam ad Guillelmum Abbatem , saepius, ut credo a monachis relegenda, otiositatis vitium , sic repraehendit. Longas noctes dormitando eonsumisis, Odies M .viii fabulanis duritis otiosost An dieitis pax, ct non eis pax r πρ verecundamini y In epistola etiam ad fratres de monte Dei, si Eb iis Mrnarci est talis epistola, sic habet. NHu onguam inuenia seris de monte Dum Dei, non dicam dies , sed horat nisio I in exercitj labore, O Dei. proficiendi Hurio; viI in experientia diauedine fruendigaudio. Et infra. Nunquam otiosustsertim Dei, quamuis a Deo seriolus M. Hate Bernardus. Q Hugo quoque de sancto victore optivi de statu mona-Phorum promeritus, sic loquitur ad praesens. Si a lectione cessatur , debet manuum operatio subseqm, quia otiositas inimica ea

' anima . Rursita. Antiquus hosis, quem a Lectione, uri oratione uacantem inuenerit, faciti ad uitia rapiet. Breui sane compendiorem totam peragit. xt Ilis Patribus accedit D. Albertus Hierosolymitanae E clefice Antistes, & regulae nostris Carmelitis traditae, ex dictis S. Basilii,Ioannisq;Patriarchet,egregius author,qui in dictae regulae Alb in re cap. I s. haec habet contra otiositatem monachorum. Faciendum V.CM es uobis atig uid oporis,ut semper uos diabiaras intimiat occupato ν' ' i ne ex otiose te infira , aliquem intrandi aditum ad animas Me mas ualeat inuenire Et in ka.Audiuimus Udam intre rem iam bulantes inquiete, vibiI operantes. His aurem, qui eiusmodis ni denuntiamus, ct Obseramus in Domino Iesu ChriHo , ut cum silentι o Ferantersuum panem mav eent. Mae uiasancta ui, O bona, ambulate in eis. Quae verba exponens Ioann. Soreth no

strae religionis quondam Generalis Prior , sic quorundam mona

150쪽

Religios s. Cap. x 333

chosum sui temporis Otia earpit. Nonne vobis aptissime his die bus praemissa dirigunt r e quia ι Experientia elam ante,audiuntur inter vos quidam ambulare inquieti, ides de Deo ad Deum tota die vagari, is nihil manibustuis operantes,quod otiis tris, mei alijs Ῥed curiose agentes, idest cum quadam supersua,O inmittisolicitudine quarentes de alijs. ωuid T rea y Ωuid Stillanus yxuid Rex Portualia agant Aut quantist annona , fu tempus quati annosquentisit futurum y Et his ilia , quibus otiose, ereuriosi animi digno fiuntur. Curiosὸ namque agunt, qui ad bce

vacant, Ut dicere, ves audire aliquid noui possint. Haec Sorethus noster Alberti regulam exponens; simulque mentem suam circa otiositatem fugiendam, religiosis de nuncians. I 2 Audiatur etiam Seraphicus Doctor Bonaventura religiosae perseetionis seruentissimus ae lator, qui saepius otium regu laribus sugiendum, accuratE perpendit, in alphabeto haec habet. Omne tempus eum Deo utiliter expendas. NihiI enim praetiosui tempore , in quo promereri potes regnum Dei in perpetuum . Alibi quoque sic instruit monachum nouitium. Nunquam debet otiosus Sagari, nec rumoribus Oaeare,di Uerbis otioses, nec lusui, ct scurrilitatibus deditus esse ; quia haec faciunt mentem Uagam νω inanem. In epistola quoquo instructoria ad Prouinciales, &custodes de re rmandis fratribus sui ordinis. inter causas dissor. mationis religionum , otiositatem aliquorum regularium connumerat, sic. Sane perquirenti mihi eanfas , cur splendor nonri ordinis quodammodo obsuratur, ordo exterius inscitur, ct nitor constentiarum interius defaedatur, cte. Oeeurrit quorumdam fratrum otiositas, quae sentina eri omnium vitiorum, qua plurimi consipiti, monsruosum quendam satum inter contemplativam ,

ct activam vitam eligentes, non tam carnaliter,quam crudeliter Sanguinem comedunt animarum. Haec Bona uentura acerbe satis de monachorum otiositate iudicans, illamque MonLIruosum latum inter contemplativam , ct activam ollam compellan S.I 3 Praeterea sapientissimus Dionysius Carthusianus, sic habet serm. 7. de Dominica septuagesimae ad Religiosos. Simus ii giter timorati, semperso liciti, ineessabiliter cuti odit , nee ali. . quod temporis momentum infructuose tertransamus,sed orando, meditando, alundo, contemptando, iudendo, fribendo . aut a-riud quidpiam utile, praesertim quod ἀ praesidente ini ungitur , faciendo, omni hora salubriter occupemur. Et infra . Nil olimemus tam nocivum, iam Holidam, ut inutilem temporis diductionem. forsan

Sorath in

Dinon in

in Alpha. ita itiis.

SEARCH

MENU NAVIGATION