장음표시 사용
171쪽
nem tolli suadent Antonii, & Pauli antiquiores monachi, qui sine litterarum, gymnasiique concursu doctissimi euaserunt. Et ex recentioribus Franciscus uterque, Amfius, & Calaber, Francus Senensis, Didacus Complutensis,& alii, qui scholasticorum eoncursus abhorrentes, persectissimi monachi euaserunt, nec indocti, mysticae solum Theologiae studio , quod orationis mentalis exercitio habetur. Quin ex Marci Martili verbis id ipsumaturiis b-' comprobare libet. Hor montis Nitria Abbas litteras non didi- d. hesia is cerat, ct oblatos bilibello se cum orasset, legere caepit: neque mi- se vi endi nus doctrinae illi, unius, aut asterius horae contulit oratio, quam i0stit. l. a. alijs, multorum annorum suditim. Quam etiam vim habuisse ς' ' Sancti Romilaldi orationem in eodem loco idem Author describit. Romualdus Abbas Ordinis Camat lenisis,i cum ad Sutrii montis monasterium deuenisset, ct ibidem missam telebraret maliffuamdiu in ectas raptus fietit. POLI Me, Psalmorum me uites Ici expositor, quorum paulo ante, nee lector quidem satis idoneus
fuerat . Dum enim ipsum Dei Verbtim, quod tune manibus con . trectabat, intentius, aut etiam attentius considerat,sanctorum
Uerborum percipere meruit anagogem, latentemque sub littera sensum . Plurimorum annorum sudium ad tantum diuina eruditionis profectum nunqNam illum extulisse , as quantum die una Chri liperduxit contemplatio. Accinitque Hugo Victorinus di-Cen S. Adscrae Scripturae cognitionem , opus estintima compun mone, magis quam profunda inuesstatione jugirijs , quam sires gumen iis, crebrisgemitibus , quam copiosis argumentationibus ἰ/ lachrFmis, qua ententi=s; oratione quam lectione ς gratia Ia-ebImarum, qua cientia Iitterarum ; caelestum contemplatione,magis qNam terrestrium occupatione. Si ergo ob vitandam irenorantiam , litterarium CXercitium in religionem inducimus, facilior nobis demonstratur via, oratio nempe : ac proinde iustum
videtur, scientiarum usum a Christi schola, quae est monachalis
pro sessio, relegarσ. Io Id tandem non se congrue' corroborant, a viris probati S Xmpla relata , quibus, noctuam esse regularibus scholasticam ex citationem, conuinci videtur. Mirabile inprimis est, quod exactibus S. Francisci graues auctores adducunt. Frater Ioan
nes de Stracia , tempore Sancti Paancisci, ex ordine ipsius minister erat Bononiae, vir doctus', & litteratus'.. Absque licen ta tamen S. Francisci Bononiense ordinauit studium. Ob quod ta
lem ab ipso Francisco increpationem meruit accipere in
172쪽
Proficuo Regularibus. Cap. XI. is 3
ῶLiruere ordinem meum. Desiderabam enim,'Colebam exemplo Domini mei , fratres meos, magis orare, quam legere. Quin rediens Bononiam dira maledictione praedictum loannein affecit. Qui ita tim infirmari incipiens, & decumbens. ad Sanctum Franciscum misit, ut retractaret maledictionem. Cui respondit: Quod illam iam confirmasset Dominus Iesus in Caeso, ut esset maledictus . Accidit quoque, ut subito quaedam gutta ignea, S sulphurea, de alto , supra corpus infirmi caderet, quem , & lectum , in quo iacebat perforavit: sicque miser maximo cum sit ore expi Tauit postea. Tremendum hunc casum Fri Antonius Perer: Benedicti nus ex libro exemplorum Patrum retulit. l n libro quoque Corona Virginis nuncupato, S per Fratrem Mauritium de Uil la probata composito , haec habentur in prologo. Cum frater quidam valde revilosus tempore D. Innocenty IV. super quendam ligatum Daemoniatum deuote oraret; coepit clamare per os e 'rus. O quot mala mihi faeitis vos Praedicatores, ct Minores t sed
breui nos vindicabimus de Gobis. Cum eum frater per erucis umadiuraret, ut diceret, quomodo tCoad ius re pondis: Duo de magnis princip/bus nostris exierunt contra vos. Vnu Ut praelatos , ct principes concitet contra vos . Atius, ut Dos mutationibus Io . eorum,' aedi sciorum , ct librorum, ct opinionum impediat, ct perturbet. Ecce q io modo perturbatio librorum, S opinionum, quae litterarum exercitium comitatur, effectus dicitur principis Daemoniorum. In eo lem quoque libro sermone exemplum quoddam affertur, quod absdubio intentum istud roborare viis detur. Auctoris en verba. Exemplum etiam de illos bolasico Pa
risiensi, qui apparuit magistrosuo pos mortem, habenspatham suu chedulatum muDissopismatibus , ct plenum muDis AFI -gismis. Et quaerente massybo quomodo Liabati Dixit, quod ea parua plus ponderabat, quam aliqua surris mundi, O quod intus indieibiliter trebatur . Tunc maget Lier eius dixit , cum deuottis
mori Oisus As, qtiid hoc est y Ide dixit: Vrs ne modicum experiri ἐExtende manum tuam. Luod cum fecisset , Uusholaris di iiDiat Onamguttam sudoris in manu usus magi iri . Et Liatim ι um
magno dolore manus eius erat perforata. Et 1 e schoiaris etia-nuit ab oeulis eius. Tune magisυμ dixit rLinquo coax ranis, cras corvis, vanaque Uanis .
Ad logicam pergo, quae mortii non irmes e=go. Et intrans religionem ClaretiaHensem , arctam egitpaenitentiam. Haec iste author . Ex illis vero satis clare elici videtur intentum.
173쪽
ae perinde inutilia videri ,ea, quae in fauorem litterarum, pro reis
gularibus , superius adduximus. - IT Verum enim vero , quae nos attulimus, ut studia scienti rum in religionibus inserantur, solidiora, robustioraque sunt. Quae vero in contrarium obstant, leuidensia, lanea, testaceaque, reputari debent. Ea enim, ut puto, tantum conuincunt, ea
litterarum exercitia, in quibus religiosi, non Dei honorem, &gloriam, sed solummodo humanam opinionem, vanumque se culi applausum desiderant; vana quoque, inutilia, immo, o non Ciua re forma tion, esse Et propter hanc causam munus docendi, religiosis interdici a Hieronymo, & Bernardo adductis. Optimo quoque ab Hugone loco iam citato per haec verba . M tamen .
Doctor esse desideras, audi quod Deias . Vilitas habitus tui, o
Amplicitas vultus , innocentia istae, Osanctitas conuersationis tua docere habent homines.. Solum ergo inhonestum , vitiosum, vanumque stientiarum studium in religiosis carpi dianum e st, va m
nas etenim, vaniloquas, loq- -
tus a religiosis, tamquam pestisera dogmata relegandas censemus. Scientiamin flantem superbi solum saeculares amplexet eur: aedilisantem tamen doctrinam monachi etiam prosequantur. Primos accubitus in mensis., salutationes in loro, & vocari ab hominibus Rabbi , pharisaei quaerunt Regulares tamen, humilim .pate, paupertatem .ch isti retenta sciant Christum, & hunc crucifixum. Contentiosam. , altisonam, tubi' e concrepantibus proclamatam scie si, ut peltanvexhorrescant. Qui secus sa---stitiam si e corripi antur. Haec eris pientia eorum, loqui piacbre, edi agere male: Mares meum agere nequiter contra me. Et alibi de quodam religioso tali morbo vanitatis, insecto, sic loquitur idem Dominus Melius e si Iadfalutem eum deuotasimplicitate orando legere Pare non er, quam de tamsubit ibi, propter Vanum mundi nomen Ahissices utare. Et rurcis. I He religiosus loquax non desiderat mediciis
nam, qua Hercus sirentia υanitatis eH in ore eius . Ergo tria maxime necesseria sunt regularibias, ut litterarum 'sas , & exercitium, tam ipsis, quam religioni, commodum,utilitatemque asterant. Quae omnia ordine solito , ex sanctorum Patrum, gramlh- morumque auctorum mente comprobare libet.
I 8 Primum ergo, & generale documentum, monachis sacrarum litterarum studiosis, prae oculis habendum, illud erit, vest erorationem, di studium sic coniungant, ut uin vicissim
174쪽
Proficuo Regularibus. Cap. XI. III
suceedant, mixtim tractarentur, & alternis vicibus exerceantur. hoc monet Hieronymus . Sic dies transeat, se nox inueniat laborantem, orationi lectio, lectionisveredat oratio. Et in regula 'ε δή monachorum per lupum collecta, idem subindicat. Tuncscri' u ,htura Utilis eH, cum absque Chriso non discitur ; eum e patre 'η non probatur, cum e virit ancto, cte. Absdubie docere volens, Dei praesentiam, quae per orationem habetur, iure cum studio litterarum admisceri. Idem imitatur Sanctus Athanasius in exhortatione monachorum dicens . Orationes sola rntercapedo Athanasi tetendi intereidat. Ad idem D. Bernardus . Deiseruum e in- D. Per. determissione legere, ct orare oportet. Ecce mixtionem. Clarius ord vite in speculo monachorum. FoHlectionem eHorandum, ct sad y Iegendum accedat, non tam quaeratmentiam, quamsaporem. EB autemscripturasacra puteus Iacob x quo hauriuntur aqua, quae in oration unduntur. Neesmper ad oratorium eri eundum,
sed in iis lectione poterit contemplari, ct orare . Ecce modum studendi, tibi, o monache a Bernardo pret fixum . Idem iacit Anselmus in suo carmine, sic. DiHincti que legant Oatys, operentur, Θ orent- D Ansel.
s. quoque Nilus Abbas in suis par esibus. In labores , se ora . Nilus 3tiones oportet animam partiri: sic enim non multos in nobis in- bibit0 h troitus inueniet Diabolus. Rursumque in cap. 37 de oratione . Si es Theologus , vere orabis, ct Feris TheoIogus, ct vere orabis, Theologus vere eris. Ac si diceret, tunc religiosum bonum Theologus euasurum, cum Theologiam, cum orationis exercitio at intemperet. idem, veputo,sibi volebae Bona uentura, cum dicebat. Studesemper ea pendere tempul tuum , aut in oratione, aut in M' η-u ii, , ctione. Clarius hoc habet Thomas Campensis. Lectio debet esse heu quasi oratio, ct antequam Igas, secedat oratio. Et in ta . In is C a. qua operatione oratio praeeat, oratio intercurrat , oratio to- i hium sniat. Bulle quoque, & dilucide Ioann. Trithemius hom. . ' ς'
Labores monachorum itasunt moderandi, Et nunquam ὼ diuinis Titille.n. Oeenteol qui=s,sed inter opera manuum , in corde meditatio ferueat scri turarum , q-posteaquam in odorem Ibiritus mentem perduxerit, mox in orationem deuoti Aram commutetur. Clarius tamen Aluare Me Pa E doctus Iesulta, sic habet. Reti- Pir clavi gis, qui litteris vacant , lectiones , quas audiunt , priuatum Iustia ta sei it
dium , quo occvuntur , da utationei , quas ineunt , ct caeteris λς ι i ad litteras
175쪽
r I SDe exercitio litorea ruri
ad litteras pertinentia, ab oratione incipiant,pratro ne interrumρ' 3 pant , in oratiane de iane,' Infra quoque . Breues oratio.
aes in purinet O , is medio, res ne dij litterati'fundantur.
. . Ecce modum studendi , ecce intentum, ecce mixturam exercitii litterarii cum oratione .lo omnium tamen clarius, simplicius ut solet & humano ingenio varietate gaudenti congruentius, S. Vincentius Ferrer . Hispanis , & grauirumae Praedicatorum familiae decus, qualiter
religiosus omnis, lectionem, seu studium cum oratione .alternan tibus vicibus, seu permixtim exercere debeat , his verbis expo-0. suit. Nullus quantumcumque pollens ingenio debet omittere ea ,3 otio . εμ possimi cum ad deuotionem excitaret imo qui segit, is,ludete. de sono debet ad Gbrisum insectere, eum stis Io tiendo, ct ab i se intel- c. Iigentiam posulando. Saepe dum acta Litidet L a libro debet ad bo ram oculos auertere, O oeulis clausis ,se in Christi Hassis abscon dere; ct iterato se ad librum conuertere. Etiam quandoque derita nudi urgere, is in eo ux, exis genibus, aliquam unitam orationem, cum breuitate ad Deum fundere , OeIceuam egredi, Eeclesiam, claustrum, vel capitulum eircumire , secundum quo . - Christus confert, ct aliquando orationeformata, Deli ormit rgemitus, Muspiria , is ebullitione cordis dira inra1n araxilium im
plorare, votasua, desideria altissimo praesentando, ct Sanctoruadbaee auxilium impurando . Et iuud negotium qua idoque agi tur , eqsalmis, ct e quibuscumque orationibus externIs formatis Oerbo , quamuis hoc ali uando initiumsum ferit, vel ex a- Iiquo Oersu Ualmi, vel loco alterius scripturae , sue am uim fancti, nobis interdum Deo in 'irante interius . Gum autem ilis istruor spiritus transierit, qui communiter parum durat, potes ad memoriam reuocare, ea, quae paulo ante Liudueras , ct tune dabitur tibi clarior intellectus. Ωuo facto, iterato ad Liudium redeas, Celaduritionem, ct iterato adorationem , 9sc alternando como mutes . Nam per huiusmodi commutationem in oratione, maiorem reperies deuotionem, ct in studio intemgentiam elariorem .
Omnia haec sanctus, & religio si mimus Vincentius, ideo a me sigillatim transcripta, quod credam ; facillimum , utilissimumque modum studendi, & orandi, religiosis omnibus; his verbis ex- pnessum . Nec aliquem putauerim , huiuscemodi exercitio addi. D Boniti ctum, qui breui spatio, doctus, & spiritualis non euadat . Nec de imori mirum, quia ut Bonaventura quondam dixit. Lectio dat mate-'QVix P riam, is quin men bona cogitationis, oratio rigat,sta 'ρος
176쪽
Proficuo regularibtis. Cap. XL tyr
ctum roborat, Θοοriuuminat ad intelligentiam. Nullus ergo adeo hebes, rusticus, aut tardus ingenio, inter regulares inueniri potest , qni huiuscemodi exercitium amplexus, non breui sufficienter doctus, gnarus litterarum, &mysticE sapiens, euadat.1o Hoc ipsum quoque ex caelesti reuelatione per Angelum acta B. Antonio antiquissimo monachorum Patri innotuit. Casum vero ex S. Ephrem verbis cap e possiimus . Saneius Anto- S-Ephtem gratis otim in eremo conHitutus, ac torpori, variisque cogitatio
num tenebris obnoxius, A ad Deum Iocutus eis. Domine evis siluari,ct non me nunt cogitationes improbae: Ruid in tribulatione mea agam i Et quopaci salutem consequar Paululumque foras diraressus, vidit quendam Antoniussedentem, is operan tem, ac dein se cessantem ab opere, o, orantem, rursusique con
dentem, c, catenas operantem, atque iterum opus suum re quentem, atque orantem. Eras autem Ametas Domini ad diri- .gendum, Minturniluisqvs Antonium missus . Audiuitque Ange tam bi dieentam: Stesae, O OiMMA Haripstim religiosis studen
tibus agendum puto , ita ut orationis, studiique permixtum exe citium , alternantibus vicibus, semper exequantur. Hinc etenim aeternam vitam iri vctae studiosi talis prasimia ra habebunt. Et haec de prino document reautari,ias u ramim studiosis necessario;
. hi Secundum docuinentum illud sit p in eo praecipuὶ mona. ehum studentem curam praestiriarurni si vehi, quod studet, scit, legie, aut docet, in finem charitatisἰ amorem Dei, & proximorum dirigat. Id patres docent, dum illud Pauli prae manibus versant . Set ntia insat ., cbaritas adimat. Ad quod Ambrosius haec. 1.Cof i. Tune scientia magna' em δ' Otilis sebaritate humilietur, ut
amplisi crescat: Teisparatur enim daelectione , in non fatis me- D. Ambr. rasit, in inebriet cisntem, ut δε exeoi t. Sicut enim Dinum non temperatum admixtione aquae,mentem alienat, ita, ,scienii a superbum facit, ni uerit temperata. Ad idem D. Augustinus. Seientia adsinem charitatis adhibita multum eris Otilis ,persta, V Augustautem sese m sue tali sine, non modosuperflua,sed etiam pernicio- '' probata eis. Idem docuit Angelieus Doctor cum enim contra re Iigionum g mulos defendendum statuitiat; licere religiosis studium litteratum, obiiciens sibi illud Pauli. Scientia in Leha ritur aedificat. S ubi ungie. Ad illud quod objciunt , qu cientia f.Thinstat, dipendum eH a quod eri intelligendum, quanoscientia is is c, ii
elisine ebar arate e Undeglossa ibidem dieit, sientia in tin ta
177쪽
rs 8 De exercitio litterarum .
est. Et insta . Addite ergoscientiae ebaritatem, ct utilis eri solentia. Unis in illis, qui charitatis operibus ini unt, minus en peri ' riculosas entia. Alibi quoque loquens de deuotione,& scientia' 3 ΑΦ i sic habet . Dieendum , quod scientia , ct quidquid aliud ad ma gnitudinem pertinet, occaso es, quod bomo consideret deseipso,9 ideo non totaliter se Deo traiat . Et inde es, quod huiusmodi qua- dogudi occasionaliter deuotionem impediunt. Et in plicibus, ct mulieribus deuotio abuodat elationem comprimendo . Addit ta men Sanctus Doctor . Si tamen mentiam , ct quamcumque aliam perfectionem homo perfecte Deosubdat, ex hoe i se deuotio avreur. . Idem dicam de charitate , quod si ad illam scientia religiosorum dirigitur, augebitur deuotio,& spiritualis dulcedo; sin
vero ; sollim inflatio vanitatis adquiritur. Vnde D Bonaven ieona l. tura . Cum charitas aediscando non erigit, entia insando per- pharet. c. uertit. Moxque . Scientia cauenda est, ne insit. Ergo amate 3 1 frientiam,sed anteponita charitatem , quia charitas aedificat , Onon permittit in rimentiam.Σoptime quoque Laurentitis Iu
stinianus. Cui praeso es entia plurima, aera legis intelli-L ', gentia perspicua, desitque illi bonitatis operatio, virtutum expe iee prά.6 rientia, Dei, ac proximifragrantia parum bi,ct eat eris proficit.
Ergo ut intentum satis euidens concludam x religiosi omnes, litoterarum studiis addicti estote, verumtamen condimentum charitatis apponite, ne scientia vestra insulsa , & insipida inueniatur. Dilectione Dei, & proximi servete. Hiephi ea, quoniam omnes omnium naturalium causa in Deo creatoresunt. Hic ethlea , quoniam Oita bona, ct honesta non aliunde formatur, quam ,
cum ea , quae diligenda sunt, quemadmodum ditigenda sunt, di gantur ; boc es, Deus, ct proximus. Hic Iogica , quoniam υeri.
tas, lumenque anima rationalis, non nisi Deus es. Hic etiam
Nider 3 laudabilis reipublieae Ius , o c. Haec Ioannes Niderus quonis dei ' dam ex Augustino retulit . . M'ῖ ς' ' ri sit praeterea tertium documentum pro studentibus in re ' - ligionibus apprime , & quam maxime necessarium ; ut scilicet
omnia eorum studia, humilitate sundentur, humilitate erigantur, humilitate proficiant, humilitateque totum suum incrementum accipiant: &, ut uno verbo dicam curare debent religiosi, ut totam, quam addiscunt scientiam : humilitatis, S modestia sapore sic condiant, ut vanitatis , curiositatis, inanisue gloriae, cute deis' 'r' 'a tracta, acceptabile Deo fiat sacrificium. Hoc ex Patribus facib
178쪽
Proficuo Regularibus. Cap. XI. et sy
bit, aut eum inflation scientis,aut cum humanagloria est . Ae si diceret: Nullum. Optime etiam Bernardus; quaerens enimu uo fine scientia adquiri debeat, sic inquit. liuosney V t non ad inanem gloriam, aut curiostatem,aut aliquidsmile sed tantum ad aediscationem tuam'proximi. Et subiungit. Sunt namque cui sire volunt, e ne tantum,uthrant, ct turpis euriostas es. Et sunt, qui seire Golunt, viniantur Us, ct turpu vanitas eri. Qia.prosecto non marinisub annante at)r cum,ct ei quiem
Et sunt item, quis re vicunt, visicntiam suam vendant, mc Umpro pecunia, pro honoribus, ct turpis quaesus eri . Pulchro
etiam Bona uentura ex mente Gregorii, sic habet. Cumsummamra prouidendum eis, ne aerepta sientia, cum ignorantiae tene-hras litaminat, umen humilitatis tonat. Quod adeo necessarium est, ut vera sapientia,& ad aeternitatem proficua, non nisi per hu militatem haberi possit. Docet id D.Augustinus ad Dioscorum, Non aliam ad eammondam, A obti-- m Merata' acram opirntiam, inam - 1 3 Τ am gua musita eri ob eio, quwres suum nomorum, tamquam Deus, videt infirmitatem. Ea autem
est prima humilitas; secunda bumilitas; tertia humiIitast, ct quoisties interrogares hoc idem dicerem. Itaquescut Demosbenes, in eloquentia, pronuneiationi, primas,secundat, tertias, dedit e staeso in Gisi rapientia; mas,secundas, tertiaridabo Bumantasti Hac forsan de causa D. Bernardus sermonst*usdam dixit. oesse eri, Ut cognitio sui Q ι praeat scientiam nosram. Quia sci licoe, humilitas necessaria est, ad veram scientia imaxim religiosis viris, adquirendam . Ad quod pulchre etiam Bonavenis tura . Canitas,ct humilitas senipedisequisopientiae, iuxta vi Aonem Gregory Nazianzeni: Si vis me, quaesumsapientiasser pedisequaI meas . Munditia ergo eam bumilitat A principalis et lumnasapientia . Et in alphabeto boni monachi sic ,. Z ιcbo fratre descende de altitudi saeuiarissetentiae, o diser i bola Dei viam humilitatis , cto. Quin;Vt intentum concludam , illi religiosi scientia, quae humilitate, & modestia , aptata, tempera laque fuerit, plus Ecclesiae , Ordinique confert, quam pluriu' - aliorum, qui insesenter, superbe, vane, aut inani gloria captis
stientias adquisierint. Gravis, & pii religiosi haec Dux .
179쪽
Iso De exercitio litterarunL, ἰeaz t. . Magis inuat Eee iam Dei onus religiosus, quisancte , modeDr,
i linc, ei cu perii cient ijs duit, quam mille , qui insolenter p-fos, Osuum honorem quarentes , litteris vacaverint . Plures ille una contione feruenti conuertet, quam Hii milis sermonibus. . Ex his ergo manifeste liquet, perditissimam esse illoroen regularium conditionem, si qui sunt, quod non credam qui huiuscemodi documenta spernentes, ad inanem hominum gloriam aucupandam, aliquemue honoris gradum adipiscendum, non ad Autor de Dei honorem, studiis litterarum vacant. Horum Dudia inquit vita lolii. Bernardus, vel quidam eius spiritum sapiens υana sunt, nugige
'o ruta, Uerbos, eontentiosa, curiosa, ambitiosa , etiamfanctum ' animum, oeliamperfectum divi pant i ct eo rumpunt. Plure S illorum forsan, linguosi, loquacesque concionatores, seipsos, non Greg.13 Deum, praedicantes, euadent. Arrogantes isti sinquit Gregorius mor. c. io cumscientiam aeripiunt, nihils aeesisse aflimant, si hanc εο occultam habere contingant. Nusquam quippe suum gaudium νIbidς e nisi in ore hominum ponunt. Et rursuS. . Hanc partem suam om n/I arrogans Uimat inscientiam non tam habeat, quam o ten 'dat, quia nimirum omnes elati,scisntiam habere non appetunt, . sed osendere. Et insta. Non enim loquendo eurat, quidprosit ecth qs ς' 3 Hudet, ost malum , quod eernit, corrigat ed bonum, quod sentit, ostendat, Nec mirum sane, quia, ut bene Bonaventura Ioquens D so,tu scientia istorum . EL fluuius torridus, exsecans minagra-pria tiarum suuius tu bidus obfuscans Jlendores intelIectuum ; cipio uius tepidus tepefaciens amores assectuum; uius turgidus tμme faciens exprosiones a tuum . Isti erunt ut in plurimum scioli pauca scientes,& multa praesumentes, semidocti, aut se militerati, ac perinde animarum seductores, ve Sancta Teresia docuie , Nexperientia monebit .. Demum, ut vir doctus., 6c pius disserte dixit. Seientia forum si aliqui tales sunt Uscientia arrogans, Jς -- pnoeam ct inuerecundaJestram exagerans, nouitates conisectans, Por de vl- maffiros. ac prae eptoresparvipendens, aut minus subtiles ut in spir.t. t nimisserupulosis acetifans .EL scientia luertatis amans , obser-L 33 cantia inimiea. relaxationis cupida, qua dusciplina vit, mor tiscationem timet , seniorum monitiones auersatur I regulas , Ut non seruri , interpretatur. En tandem non sapientia desursum defendenI,sed terrena,animalis, diaboliea. Et rursum. EL seientia superba, ct ambitiosa, qua in teneris annis , ct in principio religiosa vitae, iam adprimas sedes, ad eathedras, ad pulpita , dem. ralationes aspirat. Et ientia inuida laudis aliena. .e ςondisi
180쪽
I 6 Ipulorum ingenio, &profectibus mVens, quα opinioni, ac laudi prouectiorum invidet Iubtilitatem, er diligentiam aequalium eontemnit, mnorum 1mperitiam, ct ruditatem irridet, ct seia ab omnibur laudara, ct muniuersorum ore versari Hurit . Eis serentia cur a si is, nibus αrentinisquae intellectus intemps anti atisfaciant, ct osentationi; ac pia sevi d serviant. re
Certe no aliud, nisi illis Bran euenturum,quod cuidam Religiose ex reuelationibus S. Brigittae accidisse nouimus. Dicebat Quidam religionis cuiusdam, quam siciens non refero, ReIi iosus
Oouorem,st dignitatem aliquam babere valeam. Christus Do- Mς- minus de hoc,&similibus ad S. Brigittam respondit. Dabun-
l. -- - , RV MqVid/m magnae ae stimationis, cui us vi- parissima Virgo Maria in quadam reuelatione ad S. Brioitta Τη 'δ'
est deo ιudicandus. Λ unt enim multi, stri iactorumsorum me - 'mores rationabiΛυγ- non minus mihi unt aerenti
Se quae vide in eo asiat tua. Suo non bab evehi iIAM. nedicto insitulas . Cui Mater. Contingit mustollar, codeon ,-tudo quaedam inoboata, ct omnes, quisitant eam esse matam, b
dabilia , essentque libenter contenti de abiectioribus, si non con-
hendendus M. Primo, quod cor eius, in quo Deus quiescere deberet, Mirnpectore meretricum . Secundri quoddimisit modisum suum. ct concum it mures ahiems, promisit abnexare sitim.- sequitur totam propriam voluntatem. Tertid, quod Deus cretuit anima uam pulchram,quasi gelum,& oIhoe Ab γὸρ ba ere Avesicam vitam modo anima eius habet imaginem V ius Anaein, qui perseversi am is Deo vinatauit Hic apud bomiser inins quaiu apud Deum,nouit Deus. I, enim Deus es sicut ille, qui clausim aliquid babet in pugno , absondit VIud ab Hyr, donec aperitpugnum . Sic mur in ma eligit, ct coronas