장음표시 사용
181쪽
24 E conuerso tamen illorum regularium studia , quae , Ora tione concocta, humilitatis, S charitatis ardore digesta, ad Dei honorem prout multi faciunt ordinantur; & ipus studentibus prosicua, Ecclesi e quoque, & religioni salutaria ella conspici imtur. Dei regnum cumulant, Diabolique possessionem diripiunt. De istis Gregor. Sancti partemsuam reputantis intus quidem ipsi de sapientia gaudeant, foris autem alios ab errore . compescant. Neque ase, ita loquendo ex unt , υtgaudium mφntis in ostensioneponant dissertae loeutionis sed honum scientια in cordis siecreto meditantur . De istis etiam D. Bernardus , Iethor ad fratres de monte Dei ubi supra . Studia haec Λttera non sunt, non cauillantia, non disputantia, nongarru a 3Ie Pritualia, pacissea, ct humiὶia, humiliburique consentientia. 'eis foris exereentur , intus potius aguntur in Istim tu ment i rrenouatur homo de die in diem. Et infra. Studi' ac sit nomant, quietem desiderant eordis, in labore corpor/s ps per spiritus, ct pacem in exterioriθusmessinis , O boNam tiam in puritate cordis, ct eorporis. Ab dubia etiam*ς rum scientia loquebatur D Laurentius Iustinianus dicen .es scientia, eum perducit ad pientiam, eum diuinitat11 roctendit, cum Verbi prebet notitiam, eum ad eoelenia conte
dum Omma cordis interiora inflammat. 1 anGUM .
regularium scientia vivis coloribus depingitur, a pio, gr Uri, ac religioso moderno, hisce . Miscientia modes a , 9ψμ' qui sui contemptum, pro Yimorum conuersionem , σ e concupiscit. Diligenter studet, ita Otsuo tempore υβής p
Per eandelabrum , sed tua, si Deo ita et mo Merit, magis cupit ει. per canaela rum 3I os na, quae de prosin co
enua , ac Derecunda , ct circumist ς H-ρὰ priuilegia, non exemptiones assecta Iedin Uemper ut m diligente eruet, teneat disciplinae censuram . EudVrque sapientia desursum descendens, . Haec, & ali , Omitto,boni, perfectique religiosi quales mWltimeretur. His,&potioribus digna est Pr*ς Ru . iii K .
182쪽
Proficuo Regularibus. Cap. XI. I 63
thetis, ac denique est vera scientiae Dei participatio,angelicς imitatrix , humanae conditionis eonsolatrix optima Vtinam omnes hac peritia frueremur . Concedat id nobis Deus Opt. Max. ut quilibet Hieronymianum illud vere fari possit. Sie sudeo tanquam semper υι iurus, e Diuo tanquam cras moriturus.
Plures exempti, &priuilegiati in Religionibus ob
seruantiam regularem euertunt.
Nterea mala, que ex inordinato, vanoue, aut stiper scientiarum, aut litterarum usu , euenire possunt, & sorsan saepe saepius euenient ; illud in primis censendum venit, quod non pauci religiosi, sub alicuius litteraturae, scientiarumve peritiae praetextu, super omnes alios extolli cu pientes, exemptiones, priuilegia, immunitatesque in ipsis rei, gionibus quaerant. Hoc ante nos expri eras videtur D. Gregottius magnus. diam in suo Panorali dixit. Saepe dum quosdam ma io Aentia erigit, is eaeterorum sociatato disiungit, ct quo ursapiunt, eo a concordiae Virtute di piscunt. Hac de causa,postquam de recto sacrarum litterarum usu regularibus permittendo, sermonem habuimus placuit nunc de ipsorum exemptionibus, immunitatibusque disserere. Hoc igitur capitis huius intentum erit; videlicet: multitudinem exemptorum in religionibus magna non perurgente icauca, immunitatibusque, seu priuilegiis, quoad obseruantias regulares, euentium, reformationi religionum obstare, regularemque obseruantiam euerrere. Hoc quidem cum grano salis intellectum, ne Sanctissimarum quarumdam religionum legibus, usui, laudabilique consuetudini obuiam ire videarimur ex Patribus, morem solitum seruando, comprobare decet. 2 Audiatur primus magnus Basilius, qui in strinondide instis tutione monachorum, inuidiae, odiique materiam, ae seminaria appellat, quod inter monachos, aliosque regulares, inaequalitas privilegiorum, immunitatum, & exemptionum a commmnibus obseruantiae regulis. Haec Basilius. Ubi aquaistatis defraudat lo es, inuidia, o que materia, aes minar ιAm epetitit, Vs,qui defraudantur. Vnde concludit . Ruemadmodωm igitur Deus
183쪽
r64 De exemptis, & priuilegiatis
promiscue omnibus Leem impartitur, c imitatores Dei , eharitatis striorum radium aquatiter communieare omnibus debent. Ecce B isilium de hac causa sic sentientem. 3 Accedit sanctus ille, egregiusqtie monasticae persectionis zelotes Ephrem Syrus, ex quo pauca quaedam, nec tamen inu tilia, excipere valui. Adhortatione prima ad monachos, haec ha-
- Σph bet . Aequalitas inter monaehos extirpat superbiam , is humili 'P ' ia D familiarem reddit. Quibus claia denunciat singulares
exemptione S monachorum, superbiam nutrire , & humilitatem Idem pr-extenuare. Vnde quondam sic admonet monachum. Frater, d raen.r7. gnus es habitus sancto indumento monas leo Ne extoIuris aduersus Ipectantes. Non enim videri aliquem primum esse, virtus eri. Attendat haec monachus , nec velit primus inter fratres Per
priuilegia videri. Audiat, & sequentia.Ts frater,neforte dum vis primussu a fratrem tuum esse, minimus inueniaris insutu P ' rosaeetilo. neque audias,quod audiuit praedives His ambitio F squi uritur igne tuo inextinguibi ii ista recordare , quod receperit Dona in uita tua . Scriptum es, quae altasunt bom nibus abominabiliasunt eoram Deo: Numquid oblitus es dicentis ; aeui eupit inter uos magnus feri, si viser minister. Cogita e*o, quod mortuus sis mundo. Hqc,& alia pius hic Pater, priuilegia,singularitatesque quorumdam regularium damnans, aeternisque penis,
cum diuite epulone adiudicans . Ex Chrisostomo etiam,qui os aureum eloquentiae iure vo catur, aliqua, nec incongrua, proposito nostro, inducere pos sumus. Laudat S. Doctor monachOS,& coenobitaS,propter aequa. Iitatis vitam , suminamque conuenientiam quo ad omnia, in ipsis repertam; ac proinde reprobare videeur inaequalitatem ex huiuia
c.ι a,modi priuilegijs, & e Xemptionibus Ortain . Chrisostomus si e Ioiade sacere quitur. Nullus ibi sinter monacho S, & coenobitas paupertatFexprobrat. Nullus diuiti=s hone Dior est. Inde liquod omnia per turbat, o peruertit, meum, ct tuum penitus eliminatum e i. Cia. D quippe illis eommunia sunt, mens,domus, indumentum, ct
quod ne mirabilius es,unus etiam idemque animus omnibus esse omnes eade sunt nobilitate nobiles, omnes eademseruituteserui, eadem libertate liberi.Una ibi voluptas, Una iucunditas,una deliintia, unum desiderium, unaspes omnibus ines. Nulia ibi inaequa-- Iitas , caeterum ordosummus, edi moderatio, ct eonuenientia, O
184쪽
In Religionibus. Cap. XI I. I 61
3 Accedit etiam S.Mediolanensium anti stes Ambrosius, qui in epistola ad Demetriadem Deo sacram Virginem , tum ipsam, tum monialeSOmnes , monachosque singulos, qualiter vitium singulari tatis in exmptionibus, & priuilegijs religionum affectan. dis, fugiendum sit, sic admonuit. Prima humi itatis ratio , n communis uitae Derfatur ossicys; quibos, ct diuina elementia conciliatur , ocietas humana connectitur . Expendat haec re Iigio sus, &, si sibi diuinam cIementiam conciliandam quaerit, in communis uitae officiis se exerceat, exemptiones ab illis non ambiendo, Inseriusque . Pulchre, O mirabi iter a merisque proscitur ad tuam humilitati ortitudinem, quae δε, ct extra omnem confiiatuit dignitatem, O mauult apta esse inivrys aeeipiendis, quam idonea repeiaendis. Carpit hisce verbis Ambrosius pessinam illo rum conditionem , qui ideo dignitates, priuilegiaq; in re Iigioni bus appeterent, ut ab iniuriis accipiendis immunes redderenturci ad vindicandam aptiores, cum utrunq, sit superbiae magnum argumentum. Inferius quoq; Inter omnes igitur hominum la πιν inter omnia commis peccantium, nulta eL grauior, quam se perborum ruina. Quorum Ambrosi λ illorum certe : Oui cupiditate extollentiaesinguiaris omnib- ismorunt anteferri. Inserius adhuc pembia a Diaoota sumsit exordium. Lege , religi sel sancte totam istam epistolam Ambrosij; inspiciesque clare, , qualiter excellentias, immunitate sue appetere, piorum animum, Q sanctorum praecipue , offendat. c Audiatur praeterea S. Praesul Augustinus, qui de monast rijs loquens hae habet. Sinuetur ibi pariaitas aequabilitatis, eon - P. Aue in t iantia ebaritatis, o quando foγte Oentus ex iri a pante, qua . i'P- β' patet, irruerit, sis ibi cauta gubernatio. Ac si dicat, ut religionis persectio non corruat, necesse est religiosos ipsos aequabiliter connecti,& aequa charitate coseueri Vt enim subdit. Sinaues inportu bene ibi applicentur,non ibi eoinduntur. Proculdubio indicans, rixaS, sectionesque monachorum, quibus sib orsa colliduntur ,ex imparilitate priuilegiatorum posse oriri, qui cum Omnibus praeesse cupiant, necesse est ab ali js contradictionem,&re pulsam pati .. Unde idem Augustinus alibi verba illa : Ecce quam labi bonum, ct quam iucundum habitare fratre Iin unum , dicit exci- 1 31tasse monachos,& monasteria in orbe . ILia cinopu ity erba ρ Ltery,irile dulcis sonus,icta suauis melodiana in eantico,qua in in- te Pectu etiam; montarcteria peperit. Ad Bune fonti excitatifunifratres,qui habitare in unu concupierut.Ine uersus fuit tuba i oria. Ve
185쪽
r os De exemptis, εο priuilegiatis
Ue hiae animi l irritur regulares, ad hunc finem praecipu- ad religionem vocatos suisse, ut in unum viventes, non priuilegia, non exemptiones , non immunitates, praerogatiuamque Hipra alios quaerant ; sed ha .nili aequalitate contenti, communibus ob seruantiis degere cupient, si veri, vel saltem persecti monachi e Dide ibi de se desiderant. Unde sic subiungit. Qui ergose υiuunt, ut unumbomine aciant, ut sit illis Una anima, ct υnum eor 2 multa corpora ased non multa anima ἰ multa eorpora , sed non multa corda, rem dicitur monos, ide I, Onus ius. Quare monachos illos , qui singularitatibus gaudent. nomine monachorum, indi ignos videtur existimare Augustinus.
7 Adstipulatur Ioannes Cassianus,qui non solum huiusmodi
singularitates , priuilegiaque monachorum damnat, sed etiam vanitatis, gloriae, atque vanae ostentationis signa esse , cIarede ciet i , mon 'irat . Quidquid enim extra consuetudinem esumitur , υ e. 1 3 μmq φν Θ, communem, in vanitatis , ct gloriae , atque omnia' tionis morbo pol tum, antiqviis a Patrum traditio notat . Idque exemplo sanctissimorum monachorum clarius confirmat dicens. Nec quemquam ex his, quos merito scientia, aediscretio
nis en tuisse pera idimus, me quos ad imitandum , gratia Christi νι lut siplendidus a luminaria omnibus praelao auit, esu panis, qui apud eos uilis babetur, ae facilis, absinuisse cognouimus. Ecce Cassiis is, non modo singularia priuilegia monachorum damnat, sed nullum verum, & sanctum religiosum fuisse dicit, qui sit milibus praerogatiuis frueretur.3 Astae praeterea D. Gregorius Magnus, qui in epistola quadamad Ioannem Subdiaconum Rauennae, grauissimis verbis admonet, ut peculiaritatem, singulariaue priuilegia ἡ ω exemp tiones a qui busdam monachis compescat, tanquam pestem mo-o si e . nasteriorum. Verba Gregorii Qui haec. me autem praedictosta- . . o. ep. uri, O coepiscopo no ire , omnino dicere Hude, utpeeuliaritatemis d. s. ζp a quatuor , aut quinque monachis monosem Dudiosissime eom. pescat i boe V m monaserium a tali peiae mundari sectinet. Rationem reddit. Ruiasillic peculiaritas a monaebis habetur,
nec concordia , nec ebaritas, in congrgatione poterit permanere.
iEcce singularia priuilegia pe stem religionis a D. Gregorio nun L pat ibineque iure optimo, regulares similia priuilegia amabientes , pestiferos religioni, ex mente ipsius, quodammodo apa pellare licet. Nec sui oblitus idem Pater, huiuscemodi rei caua iam tradit in Moralibus. Omnes namque hominu natura aequalet
186쪽
In Religionibus. , Cap. XII. I 67
samus. Si igitur boris mente deprimimus, quod temporaliter aeis Idem sticessit, inuenimus citius , quid naturalitersumus. Manu emo Bu- κος ς rmillimae eonsiderationis deprimendus es tumor elationis. Si enim apud emetiDam mens descenditis vertice culminis, citius planitiem inueniet naturalis aequalitatis. Quae omnia magis urgent se religiosos omnes, qui non solum aequales sunt natura , sed pro se Dsione , regula , habitu, conuictuque communi. Adhuc tamen congruentius proposito nostro haec habet in epistola quadam .
Si in rebusfecularibussuum euique ius, ct proprius ordoser an i riis edus eri, quanto magis in eoelesiasticis di sitionibus, nuua debet i i. esse confusio, ne ibi dis ordia Iocum inueniat; unde pacis debent bona procede re a &uod hae rationeseruabitur, Anibii potesati,
sed totum aequitati tribuitur. In quibus non modo aequitatem squoad fieri potest in Ecclesiasticis personis obseruari petit, sed α hoc congruere dicit; ne ob id discordia loeum inueniat. 9 Audiatur praeter ea Seraphicus Bonaventura .qui sicut no stro Φculo nequam proximior suit,sic quoque caeteris clarius hoc vitium a religionibus extirpare contendit. Primo enim in Pharetra sua verba D. Gregorii superius adducta repetit, S approbat Sipeculiaritas inquit ὰ monaebii Babrtur, nec concordia, nec
charitas, in comregatione ravim poterit permanere . Ecce sin- D. on.Li
gularia priuilegia, exemptionesque monachorum a Bonaventura phMς ες reprobari, ut nociva charitati, & concordiae religionis. Contra tamen, monachi persectionem in communibus obseruantiis sita
esse, alibi sic docet . optima religiosiperfectio es Ferscct sim' in sp e di
munia quaeque conreentualia ruare Et in alphabeto spirituali sc. p ,.e , sic . Rui eommuniafectatur, Osingularia vitat, magis diligetur, In alph. l. ct citius ad bonum emperueniet. Hinc etiam idem pater alibi monachum monet. Sequi conuentum e murmure defructi cor' novit.e 2 poris, ct communem ordinis rigorem cum caeteris tenere. Rationem sic subiungit. aeuia quipos te ad ordinem veniunt, non attendunt, quia ante eos laboraueris, sed folum aeripiunt, quale eis exemplum praeferas inpraesenti, in laboribus, C Ui , in cibis, .ct alijs obseruantus ordinis ; in quibus vellent Abi seniores suos
praeire. Alioquin, aviscandatizantur de isto. aut imitari eos incipiunt, parcendo corpori quam experiat. Ecce monachi, qualiter, nec propter antiquitatem in Ordine , nec propterea squod plurimum in eo laboris perpessi sitis, 'vos a communibus
obseruantiis velit Bona uentura excusatos.
Io Iungatur his Patribus S. Ignatius nostri saeculi decus, &Y Iesu iticae
187쪽
S. Teresa indoeum Moniali S. Teresa de itinere perieci. c.
et 68 De exemptis, & priuilegiatis
Iesu iticae familiae orbi celeberrimae ,ante lignanus,qui feruenti Misio obseruantiae regularis cupiens suos vigere, inter e a , quae illis commendata reliquit, hoc unum est: vi penitus singularitates, priuilegiaque in religione abiiciant. Unde ingredientem Socieritatem interrogari praecipit. An eontentu uerit eodem atque aliwmodo in cone is affere , nullisque priuilegi=s, auipraerogatiuis mi. nimum omnium, qui in eo fuerint anteire . Non ergo rectis oculis aspicere visus est Sanctus hic Pater pri trilegia , exemptionesque multorum regularium, a communibus, & ordinariis regularis disti plinae documentis. .
II Nec iure omitti pote st Ecclesiae iubar, nostraeque reli gionis singulare ornamentum , Sancta virgo Teresia de Iesu . Quae inter cet tellia alia documenta, fratribus,& monialibus Carmelicolis tradita, hoc unum de singularitate priuilegiorum, deo emptionum fugienda, saepius inculcauit . In documentis sio habet. Huia em et vularidari quanto lefuere possibis; qMes gran malis G communi d. In libro quoque ab ipsa Constri
pio de itinere perfectionis, solicia curae passiones huiusmodi, quibus religiosi appetunt peculiares exemptiones honoris,& reuerentiat, vel ratione antiquitatist, vel maioris laboris in religione , reprimendas , & coercendas esse. Postea site cariClcidit. Estos pensamientos,s Oinieren, es menes er at artos con presse za: que e detienen enellos , o los ponen en platiea , es pestilencia dedonis nazengrandes males enus monaserios . Tandemque leges istas graduum, dignitatum, & exemptionum in religione ;Diabolicum inuentum compellat, dicens . EI Demonio inuentatas bonras en os monaserios , F ponesus Dies,quesuban, ybateniendignirides, eomo Ios deI mundo . H. ec Hispano sermone a tan ista Virgine conscripta referre malui a quam si latina reciderem is , spiritu sapientiae , quo redolent, orbarem. Ex hiS tamen , luce , clarius dii fertur; quam praue , sinistre que de priuilegiis, exemptionibusque inordinatis regularium, ex mente sanctae Virginis, aliorumque Patrum sentiendum sit.
I 2 Ash praesidium magnum sibi sorsan putant amatores huiuscemodi immunitatum in religionibus habere, eo quod a plurimis, sanctissimis, religiosissimisque familiis regularium, usu, consuetudine , legeque approbari dicant. Hinc plures Μagistri, Doctores, Praesentati, Licentiati, Bacca laurei, Iubilei, Lectores, Emeriti , similesque, istis, vel aliis nominibus decorati, in multis religionibus cernuntur. Quod non contingeret si priuilegia
188쪽
In Religionibus, Cap. XIg. a 6s
gsa, exemptionesve regularium religioso statui, vel leuiter dero. garent: Nec id rationi, & ςquitati dissonum ullatenus aestimari debet. Vt enim prudens quidam, grauis, doctu , & differtus. Nihil aequalitate ipse inaequalius. Quorsum ergo inaequales me. ritis religioli, aequa lance praemiorum decorandi erunt ρ Ad idem Antistenes Reipublicae ruinam dicit. I robos malos Ane d
serione degere. O ptime etiam Socrates rogatus. nam elu:- Anii Sen. tas rectegubernaripossit . Respondit. Ea, inqcia inuitantur bo. ψμς δ ς. nipraemi=s. Praeclare etiam Cicero. In homines moderatio pro ci . . dbfecto nulla e Li, sin ea discrimen nullum eri bρύorum, ac maloru. nat Dccc Alexander quoque rogatu S. xuam rempublicam maximeproba- Plutarciuret: eam. inquit in qua fortibus Ciris , ac meticuisses , congrua inni R. virisque redduntur . Denique Theophrastus rogatus. Ruidnam Uitam humanam tonseruaret. Responsum dedit. Beneficientiab, honor , ct poena. Quae omnia, at iὸque, tum ex humanioribus, tum sacris litteris depromptu iacilia, aeqilum , & consentaneui νrationi esse huiusmodi ingularia priuilegia singularibus concedere, suadere videntur.
13 Verumtamen haec, & his similia, probant quidem albquando, & aliquibus occasionibus, inuo uiri ius regularis obser
uantiae seruandum mora H. Neque enim Omnia possumus omnes,
neque pares viribus natura cunctos effecit . Ergo haec omnia .
duo satis suadent. Primum est e quod ubi infirmitas, debilitas ,
senectus, vel similis alia nee essitas urget, ab obseruantia regulari aliqualiter discedere monacho liceat. Necessitas enim caret lege. ἡ. Et optime Hugo Victorinus. Non ngat religio, quod requIrit claustione cessitas naturae i, probiset tamen , qtiod oppetit sapersultas a. anim.l. aEt bene Caivanus . Diuersum esse refectionisitempus , modum , ς yyct qualitatem , pro impari corporum satu, vel aetate, te exu. - 'δnu Et Sanctus Basilius . Ita am ciuienda ἀ nobis cootinentia est , Ut D eisi heam eum Viribus corporis commetiamur. Et instra. suamobrem consi. esconuenit Unumquemque, nec natura ordinem , nequepraescriptos,
a natura ce limites traistare, potiusque in his continerese, corpus in aditone aliqua occupatum tenere, illudque prouidere, ne ipsum, dum gramius, quam par eni, praemit, opprimat. Secunduesti quod se eis rebus, quae, vel ad ordinis obseruantias, vel ad regula m disciplinam tuendam , non spectant, inaequalitas aliqua exemptio aum, priuilegi otumque regularibus permitti possit. Vt enim beno D Laurentius lustinianus .iniat pasoris pru- mo: ἰῆ' Gntia gulis impertiri, quod cuique magis pro cuum est; asto ccnu c. 9.
189쪽
17o De exemptis, & priuilegiacis
quin non esuo praeerit damno. Curet quoque folerter quipra det , aequa disseretionis Iance non propria a ectione, veIpassio-
Τῆς ne, .sngulorum diiudieare itiisera. Rationem subiungit eode in
Capite . Non enim omnia Uno medicaminis generesanantur e o,
pora , neque cuncta anima, pari institutione purgantur . Propterea inaequati modo, cui expedire censetur, dirigendae sunt, ut inoirtutibus erescat. Ad quod deseruit illud D. Hiarron. regula mo-D.Hieron nachorum. Tantum tibi ieiuniorum assume,quantumferrepotes;
ς- 4ς ας diuersus est enim hominum Homaebus, aiν amaris, a* dulcibus,e ' a* ati Herioribus, ale lembus delectantur orbis. His ergo prae missis , quo ad caetera, quae , vel obseruantiam regularem redolent, vel necessitas spiritualis, vel corporalis non contradicit, generalis regula ex patribus de ducta habeatur ; aequalitatem uia omnibuS, regulares cunctos habere , adstrictos esse, alioquin cut Patres innuunt &charitas violatur, ociusta quaerimoniae causastatribus conceditur. 1 Cum haec ergo sic se gerant,lamentabilis profecto earu reli gionu abusus e siet, in qua plures religiosi, nulla nece stitate corpoia is, vel spiritus, perurgente, immunitatibus,& priuilegiis huiuscemodi stueretur,quoad comunes Ordinis institutiones: versi ad miles exemptiones sectandaS, totis cordibus iciti tarent religiosi . Apud istos no ordo, 'sedisseroru more,Sepiternus horror adesset,du alii hisce cibis, alii diuersis uterentur. Abundaret unus, egeret alitis: unus extolleretur: de ijceretur aliuS: quidam choro, capitulo, & resectorio cogerentur adesse ; alii vero ab istis omnibus
immunem,& exeptam ducerent vitam.Diabolicum hoc esse in . uentu ex hist. S. Franc. narratu vidimus. Dum enim Franciscant
sanctissimi in primordiis Ordinis , Comitiis generalibus assiste- Nili. H- renti Diaboli quoque comitia inierunt, ut ordinem SanctEpuIαpi '. lulantem perimerent. Ex quibus unus , caeteriS callidior, destruis ctionem ordinis promisit, propterea quod plures suturi essent, qui huiusmodi immunitates a regularibus institutis imposterum sectarentur. Magnum quoque suarum an arum dispendium perpeti istos, ex reuelationibus Sanctae Brigittae habetur. Apparuit illi cuiusdam religiosi anima scapulari quodam induta,& mi rabiliter in omnibus membris de Brinata ,& ut .videbatum arte nis suppliciis destinatat causam vero tradidit Christus S. Brigiti. S.Nuel. in . aeuiasuperbiendo praeferis eaeteris. SatiS per hoc innuens,
ς 3s propter huiusmodi irrationabilia priuilegia, religiosum illum aeternis paenis addictum sere. Nee mirum, quia, ut bene Ioannes Niderusa
190쪽
In Religionibus . Cap. XII ari
Niderus, de similibus priuile atri, qui communem obserua
tiam chori, & resectorii fugiunt, proprias dameras, tamquam saecularium domos habentes, dicit . In talibus luatis habitaculis fiunt eomessationum ebrietates , O rerum eommunitatis dissipen dia, Ubi quilibet non communia o νs,fdpropria communibus anteponitu Ibi ineptasotitia, ebori neglectus, ibi detractiones,, rontra alatum murmura , seminaμia ibi ineboantur discoriae, O conspirationum Ditia . Haec Νiderus. Quae si vera sunt, non mirum religiosos tales inferni tartara descendere , si talia iacer
Is Placet praeterea, quae Ioannes Rusbrochius de aliquibus istorum dixit, in medium adducere . Inueniuntursolo nomine re Iigiose, quorum Prioμ, aut alius, obi ad refectorium pulsat, irra νaut quatuor ex iunioribus Dentat tametsi Gnius Ordinissint omnes . Dominus Abbas eum sua familia manet in domo sua, viij male habent, ct edendis eaμnibus , ae arijs lautiti=ι ,si quas bobe
re possentinua curant corpora . Et infra Bona temporalia, ermundanos honoresper ures eorum non mediocriter ambiunt. Et licet quidam ex eis, eximam dent Oνtutibus operam, verum tumen, ct de sis virtutibus Oimi I res expetunt. Edere quoque . Em A. - - π re, di cur ιosum,'eo tumferre habita Abet: nee oua apud eos, ve Iesulenta, veι poculenta, UeIυω
menta,plus nimi ratios habentur,quae obtinere possint. Adhuc inferius . Nemini isos eo Figere licet; quippe, quipraesuperbia sui repraebensionem indign/ferunt. Luodsi ob peccata sua quopiam relegandi essent, potentium bomihiam implorant opem; nummos habent acile etiam , quibuscumque inuitis, a superioribu uis permanendi impet ant facultatem. Si quis inter eos sis pietati deditus, simplex, ct timens Deum, se qui Patrum insitura, ac canonem mona eum seruare velit, illam habent eontemp-tsi . Haec Rusbrochius de quibiisdam regularibus huiusmodi priuilegiis auεIruentibas. Unde non mirum, ut quemadmo dum ex reuelationibus Sanctae Brigittg habetur, isti tales ad ste na tartara trudantur. Quod etiam roborari posse rex visione re lata capite huius operis, ubi habetur omnes issos religiosos , qui, ut apparet, damnati cernebantur, ex huiusmodi exemptis,& priuilegiatis suisse. Sic enim ille , qui pro omnibus responsusndabat dixit. Ruod omnes fuerant eiusdem ordinis religiosi, erro maiori parte Magistri, Priores, Suteriores, Baccalaureis Lectorer , O atas omeus sinati. Ex quibus si vera sunt iam-