장음표시 사용
201쪽
tatim panem in vivificantem Deum ' . . .. - -
Iax, qui oendidit eum propter cupiditatem , quι redemst omnes ecbaritate. Abes quoque pauperstater , qui cum iuramento abne oauit mundum ,sed nunc prosuperbia, cto Hentatione measum iudieatus. Verumtamen nune compellor dicere veritatem, quυallu luctus iudex , qui iudieauit me, magis voluisset liberare me tam amara mortesicut tune patiebatur, eum flaret in ligno crueis,sed iustitia, cui obviare non poterat,contradicebat, quod taliterfuissem, sicut nune experior iudicatus . Haec ibi alconsideratione digna. . II. Extat etiam de hoc casus terribilis , quem ut historiari notam , refert Adrianus Mangotius. In quodam monasterio ν ro
M 0gQ - duxerunt nos ad tartara . Ecce visionem. Similis uri Cri di ' in 'φ' quam cap. s. & etiam praecedenti attulimus, de quibuιοδ -- qui ad in scros damnati apparuei uni dice nies. Ωuonsam omνω
multa,superbia, inuidia, ct alia huius generis Oitia, eo feceron damnatione dignos . Huic quoque similis casus est, quem Petrus R Damianus per haec verba scriptum reliquit in epistola quadam p Pan . iam relata. In eodem Ciassensi caenobio, quod nunc ιncoos, aetate ς λβ 'νro Ira qMidam monachus Cicem Prioris obtinuit, qu' Hννώ dem sieri ardentissime concupiuit ; sed dumsatagit, dum consista bula cogit , dum fabricat, ct versutiae malleos infatigaθι ister
υ Uat, quod sciens mens conceperat, ore nesciens es ebat. Ecce inquit, inproximo compraebendam,mihi dabitur monasterium .
ades virga, occliam, Θ praeualebo. Inter haee igitur Uerba defunctus, sini Hram des Datribus Istem reliquit. Ecce patres, duam malum exitum ambitiosi regulares obtineant, quamque iustum sit. a tanto periculo, animaε nostras liberare . 13 Secundum damnum , maximumque Incommodum ex re- ularium ambitione proueniens , illud est, quod tales, non modo sibi solis, sed, & religioni ipsi perniciosissimi existant. Quae
quondam de Caio C sare, Seneca dixit, dicere, & nos de ambi- Senec. ep, tiosis possumus. Insua fata,pariter , ac publica 3mmdstgloria , 't M ambitio , ct nullus super ceteros eminendi modus. Nec mi
rum, quia ut bene Plato in sua re publica dixit . Vbi de Priseipa- Τ' Α ' β'- eoistenditur, eum proprium boe sit, ct intestinum bellum,tum Repub' eos, qui ita pugnant, tum reliquam riuitatem perdit. Quod etiam D. Leo Papa satius expraesiit dicens. Principatus, quem
202쪽
omnino fugienda. Cap. XIII. I 8 3
ditio extorsit , aut ambitus o cupauit, qsus init V ess perniciosus exemplo, , docile eH, ut bono peragantur exitu, qua ma fantinehoata principio. Idem ergo de ambitiosis regularibus fari possumus, quod non sibi solis, sed, & aliis etiam perniciem afferire ne Vnde de illis apud Beatae Brigittae reuelationes habetur. Praelati, qui ambiunt honores mitiores sunt meretricibus, quam Prautis et quia deeipiunt animas malis exemplis suis . De illis 'ia Cyprianus Martyr haec habet. Si ad munus aliq*od Eceu Di- L, Cype.
cum Noeentur, videas quosdam ex illis faciatime vinci deIie 9s,im- de dupli. patientiores iniuriarum , appetentiores tindime, quam quiuis a- MMxyrilius sit ex media plebe. De his quoque grauis, & extaticus auctor Ioa nnes Rusbrochius sic loquitur. Nonnulta ni in resigionibus nequam, assuti, ae duplices, o mutant , quoae non sunt; iab. ἡ
hosfepius eontingit insublime tolti; ali qΠe praeponi, ac presci. e. idis Tum vero it e produnt. HaudDeus enim, quam sin mundo agant , bonaque carnobiorum , ct honor ab antecessoribus adi os ture , aesuccessione haereditaria deuoluta ni ,supra alios es esse' runt 3 moxque sanctitatissuae obliti , bona temporatia admini
Lirant inuumque exercent dominatum Optime etiam Innocen- Indos rtius. Ambitiosis Halim . oe eLI aa Bonorem promotus , insuperbiam extoΠitur, in iactantiam effranatur , non curat prodesse, sedgloriatur praeesse. Ecce habemus iam ambitiosos regulares si qui sunt dum ad dignitatum fastigia extolluntur, nec sibi, nec aliis utilitatem , sed incommodum afferre . I 4 Tertium ,&maximum ex ambitiosa superbia religioso rum in conueniens exoriri potens, satisque notum, illud est, quod, Vt uno verbo dicam,tota sere vitiorum miliabies ambitiosi regu Iaris animum inuadere soleat. Id non modo experientia testis comprobar, sed & Patres etiam diuino spiritu acti, cognouerunt. Ex quibus D. Basilius, postquam monachos ambitionis labe notatos repraehendit, sic loquitur . stui autem ab hoe vitio eaptiui I sasi tenentur, eos invidos, contentiosos, in viatores, impudentes , ςψR' calumniatores, assentatores, veteratores, humiles ibi non conuenit , iHiberales, Ioriosos,sexcentis denique a*s huiuscemodi tur- his , refertos exsere, necesseeH. Uerissima sane , sed non minus era, quae de monacho ambitioso inferius idem Pater subiunxit. ΙEorum etiam interitum exoptabit, quo Videlicet, sublatis de in Idem.
medio, in deferendis muneribus, necessario suffragia ad sum δε- ueniunt . Atque ex hoe etiam aliud F quetur'. quod ys, penei quo illa deferendi potessas erit, adulabitur, atque ita multa illibera-
203쪽
Ambros. in η. Luc.D-Be ser6.sup. qui habitat. Pet. Chri . sola Dio. Cart
iueri ae seruilytre aget. Aduersus inferiore vos ob se adraresentur biperbe , ac praefidentersegeret. Dolos co ciens conmachinaliatur, perturbationesque innumerabiles . a ulpiciones bi arcer-st; is seque animi tranquiUisatem fugabit, ct Deus pacis expelletur, Utpote cui Deus in eo non t, ubi acquiescat. En totam vitiorum colluuiem ambitiosi animum possidere,exppsssit Basiliu . Concinit Cassianus affirmans, e os,qui fratribus praeesse student, nec praelatis suis, nec Deo obedire solitos. D seatribus praeesse sesinant, nunquamsenioribus i subdiciuntur, ct Uuperbia inchoantes, dum instituere cupiunt, nec discere i , nec assere eas quae sunt Deo agenda merentur. Optime etiam Ambrosius ai- seruit, ambitionem facere homines criminosos Sic enim loquitur super Lucam . Hoc ipso pernieiosior est ambitio, quod blanda quaedam ect conciliatricula dignitatum, saepe, quos Oitia nulla delectant, quos nulla potuit mouere luxuria, nulla auaritiasub
ruere ,facit ambitio eriminosos . D. quoque Bernardus breuiterrem totam peregit. Ambitio , inquit, futiti malum, secretum Ui rus , psis occulta, doli artifex, mater hypocrisis, livoris parens, vitiorum origo, tineasanctitatis , excaecatrix cordium , ex reme dijs morbos creans, ex medicina Ianguorem. Pulchre etiam Jleganter . & iacete Petrus Rauennas ambitionem descripsie. Ambitio , inquit, essi quaedam iis charitatis, charitas enim patienseri pro aeternis, ambitio pro caducis, charitas benigna e i pauperibus, ambitio diuitibus , eharitas omnias seripro veritate, ambitio pro Uanitate: Utraque omnia eredit, omnia sperat, sed longe dismili modo. Habes ergo sancte religiose , ex Patribus an liquioribus, totam sere vitiorum turbam, ambitiosi regularis animam inuadere solitam. . -
s Iunge ex recentioribus pium , & s. Dionysium Cartha si anum fer. I. de DomΣ. post Trinita lic dicentem. Fugiat omnis religiosus malum tam enorme, ct inguretum loquitur de am
bitione , eupiat subesse, ct obedire, nesciri, ct parvipendi, non
prMesse , a parere, aut δε-inari , ctc. Et post pauca. Suoties haminibus praeesse des sero, toties Deum meum pra re contendo. No ne ex ambitione is cuntur vitis adcititiones adulatoriae attractiones, panales, ae Lioli suspiciones, debitae correptionis, ac correctionis omissio, personarum aeceptio , inuidia inmutatio, fastas oct muli et prorsus milia υitia a ternaliter detectanda, Omnique religiose in infuitum odienda , ae fugieuda , atque mi breui cou-ςωdam compendio sin omni pene , quod agittar, inordinata adse
204쪽
Omnino sugienda. Cap.XIII. has
ipsum reflexio. Item serm. s. de S. Michaele. Ideireo summὸmitanda ui omnis ambitio, ac inuidentia, quia ambitios, ct inuidi Oirtuti, digratia, atque excellentia murrint proximorum . Veretur enim ambitio έ, ne eumpraecedat in bonore , auipraeuistione , qui eum praecedit in dentia , gratia, edi virtute . Hine ambiti sunt detractores , ct aliorum bona denigrare conantur , ae eos deprimere,intantum, Ut crebro facta illorum veraciterOi tu a, ae dona Spiritu aucti tuis coliata, trabant in peius,attribuantque daemonibus. Haec,& alia pius hic author in hoc, &alijs sermonibus.16 Nec silentio inuolui potest, quod grauis author Innocentius circa intentum nostrum , ambitiosi monachi crimina re- csnses, caeteris enucleatius dixit per haec verba. Ambitiosus sem per eL paulos, semper attentus, quid dicat, veI faciat, quod in oculis hominum valeat disiicere. Humilitatem simulat, honestatem mentitur , ambiaitatem exhibet, benignitatem olendit i subsequitur, Er obsequitur , cunctos honorat, uniuers s inclina frequentat curias , vi tat optimates , as Git, edi amplexatur ,
applaudit, ct adulatur. Bene nouit illud poetisum,
Promptur, Θferuidus obi macere cognouit, remissus, ct tepidus Gi putauerit displicere. Improbat maia, deteriatur iniqua, alia eum alijs probat, edi improbat, Ut iudicetur idoneus, Ut reputeo tur acceptus , vi Iaudetur ab bominibus, De a gutis approbetur. Et ecce auem intras usinetpugnam, difficilemque eonfictum dum iniquitas pussat animum , ct ambitio continet manum, O quod tuaseumeri faciendum , hae eri non permitti . Haec doctus, grauisque magister ambitiosi regularis vitia graphicri lepide, elao
i 7 Sed quid nislignam ambitiosorum indolem describam si
ipsi nihil mali non perpetrabunt , ut concupitam dignitatem , praelaturamque consequantur λ Cui crimini colla non subdent λLoquitur Laurentius Iustinianus. Pecuniarum precio,adulatione verborum inmutationibus vanis, mercena iorum commercio . amisiti fidus,ct etiam cum eorporis periculo, ct interitu anima, honoris primatum adipisci desudant. Lege quenda; Tartarorum Principem, Chan vocant , cum Stephanus Poloniae Rex
205쪽
usi, ,h-αςdiis legatis, hare dixisse. Potentemst esse , 9psta
polline' Myriades equitum educere esuis terris, Polonia tuendae, veI au vero am-genda. Item frugale e esse, ac continentem, ne vilis ciborumbitio. delieyssia equina, infame contentum. Tertio, quod ad religio nem attinet, tuus inquiebat, Pontifex, meus Pontifex eLIo , tuus Lucterus , meus Lutherus eso. En quid non suadeat male suada ambitio it in quot crimina non detrudit , quae barathra non de inscendit Merito ergo tantum malum a sanctissimis religiosis pro-Pulsare curemus, quod, &possessiori ipsi, simulque clientibus, &nocumentum affert, & singulis vitiis ostia pandit. I 8 E contra tamen sanctissimam humilitatem monachi, qu i solum Deo contentus dignitatum fastigia, honorumque celsitudineS non quaerit, quis non commendat, quis non summoperi 1.Epbrem laudibus extollit p Loquantur Patres. Sanctus Ephrem SyruS νμRO, sic habet. Monaehus, qui non in I sit,sedsubmittitseses elis ampacis mercedem areipiet, , altissimi ius Oocabitur, pacis
his, m distor factus. Suaviter verba a eum humilitate depromens y 3 monachus, etiam ex Iapideo eorde ueBomas exeitabit. Ruisum
alibi, humilitatem monachi commendat exemplo cuiusdam, qui idt /ε i. P optςx ς ma a Daemonis vexatione liberatum suisse quendam mole Dei alitiar, tradit. Alibi quoque . Magna, in tale,selieitas, ct gloria erit humilitas, ct non e D in ea Iapsus, atque ruina. Et interius. Sicut piscibus aqua; ita monacho vita quieta in humilitate, O
Isid.I i.de eBaritate. Isidorus etiam haec scripsit . Summa monachi virtus sumo bo. humilitas eis. Tune ante e monachum quirique iudicet, quando se minimum timauerit. De hac etiam monachi humilitate loquens Bernardus haec habet. Spons humilitas , tanquam Narti .., lis a s , a X t odorem suum s amore calens, deuotione vigens , optinc,miea. nione redolens. Voluntaria est , perpetua eri , sumsina eri . Odor
eius, nec repraebensone exterminatur , nec laude. Sanctus quoque Laurentius Iustinianus , humilitatem religiosam , sic com-Laur. lust. mendat. Haec humilitassandia eis religionis Liabilimentum,eonis de inst. S iamentum Mationis,fomentum charitatis, salutis medium,com-' punctionis ineentitium, ornamentum praelationis, ct totius forma Idε ibae. x virtutis . Adhuc melius in eodem libro sic . Paeati mus ergo , atquesecurus es humilitatis Iocus, quoniam habitatore uum
is ea protegit, di*onat ad gratiam, O quamquam in praesidentiae sublimitate eonfiitutum , prorsus periclitari non sinit. Sanctus etiam Doctor Dionysius Carthusiensis haec dicit serm.s de
Dominic. post Trinitatem. 'Elatus monachus est monstrum
206쪽
Omnino sugienda. Cap. X III. 18
turpi mam coram Deo , humititas aut em Deit religiosum Deo , uis confratribus valde amabilem. Claudit agmen venerabiliSisi
Thomas Campensis monachi humilis sic mores commendans dediscip i Humilis frater praelalum suum non iudicat, ne Deum Iudicem elauta . offendat, Socium non contrictat ineniorem honorat, imperfectum ς tolerat, pro tentato orat, suecurrit indigenti. Et insta . Humistissubditus magnopraemio coronabitur in caelis. Vnde concludit caput. Sola humilitas υniuersos dia holi laqueos euadit, potentiamque prosernit. Ruotquot dereptisunt, ct eiecti, per mentis elationem, insati eeeiderunt. ELIo ergo humilis, O vilis in osculis tuis, ne Deo dinpliceas, O etim Diabolo eorruas . Nam caelum nonsuscipit, nshumiles, nee Deus elegit, ni humiles, nec iustos approbat, ni ni humiles. Ecce iam religiose fiater , H perbam ambitionem ossiciorum, & dignitatum tibi reprobatam, veramque humilitatem , quae te in humili subiectionis statu con struat, magnis en comiis a Patribus tibi etiam commendaram. I9 Hinc monachorum sanctissimi ante signani humili mona chorum statu contenti, totis praecordiis ossiciorum fastigia re fur D Berntiebant. D Bernardus a tribus opulentis ciuitatibus in Episcopud duabus in Archiepiscopum electus, citinquam adduci potuit, Vt
eam dignitatem admittet rcc. Ucatum quoque Dominicum qua- D. Dordintuor Episcopatus Vario tempore oblatos, recusasse legimus. Ipsum imitati Sanctus Thomas Aquinas, & Vincentius Ferrerius; S. Tho . Neapolitanam cathedram ille; & iste Valentinam, Ilerdensem, Vise ς' & Cardinatatum reiicere , Bernardinus etiam ὶSenensis a tribus sariri, j. populis Senensi, Urbinatae, Ferrariensique postulatus, nulli as' cli. .us.
tensit: quin Eugenio Ρapae sibi supra caput mitram imponenti, humiliter restitit. Alii autem Patres, & monachi sanctissimi, si
Deo instigante. . Diguitates aliquas susceperunt, eas nihil Omninos non propria voluntate , sed a Deo vocatos suscepisse, tan .
quam a crimine ambitionis se purgantes, ipsi testati sunt. Di uus Chrisostomus sic de seipso mitram detrectante , loquitur. Ubi exitium imminet, non nauis, sed animae, quo non in maris a- D Ct rys quas,sed in ignis aeterni abusum eorruendum es; obi etiam mors 3 manet, Non corporis solum, sed eum iis eorpore , etiam animi, 'μ' quis admiretur, A me tanto discrimini exponere detrectem Legatur Anselmus, qui in epistola ad Falconem Episcopum Bel uasensem , sic habet. Seiant ergo omnes seut meaconscientia
dicit coram Deo, quem inuocare tesem mendae6 nefas esse scio , quia non me rapiι, aut auigat ad Archiepiscopatum Anglorum cupiditas
207쪽
eviditas alicuius re Mm- mi me comis , pati, Ut qmamui dolens, ,eimens is Eceles, Dei trabar. Legatur etiam,& Gregorius , qui in epist. ad EpiscopoTquosdam hoe in primis eorum animis suadere contendit, quod non nisi inuitus as Paestoralis G 'g i curae culmen euectus sit. Sic vero loquitur. Impar mrritis , ac M., Mi toto σοι mo renitens p rsoratis cura podera portare copulsu uin i ut in o. Adi ungam , & alios, de quibus Marcus Marulus mira egisse nar re de mo rati ne oblatam sibi dignitatem acciperent. Isaac monacbus de
. i.,ὸ, L .ςythi transmigrauit in Astgyptum, vastae solleudinis secessum
i e. s. ' quaeritans, Vt praelationem sibi oblatam recusaret. Lamon mΟ-nachus deuotissima oratione Deum praecatus est, ut se ex hac vi - ta migrare iuberet, quem importunae praeces aliquorum ad dignitatem acceptandam cogebant. Exauditus est pro sua reuerentia,& inuentus in oratione efflasse animam. Amonium Originis discipulum aurem sibi praecidisse ferunt, ne idoneus episcopali ossi ei haberetur , ει cum nihilominus ad eam dignitatem suscipien' dam Vrguredur ab omnibus, etiam linquam sibi amputaturum, ni si missam facerent, protestatus est . Haec, & alia Marcus Maru Ius. Sanctus quoque Hugo Carthusiensis, & Lincolniensis Episcopus, teste Dionysio ser. Σ. de eodem cum ad Priora tum postu raretur, sapientissime respondit. Nunquam ρομ vinum diem potuieus Mise me ipsum . Concludam ergo intentum sancti Gregorii D. Greg. verbis in suo Pastorali . Hinc eieto praecipites colossant, cum quar. p. pisit, tacul a , m appetitu proprio , caeterispraeferri non metuunt, sς- 7- sancti Viri plebium Ducasum suscipere, Deo etiam iubente, tue
ao Tibi ergo consulens, sancte religiose, ossiciorum, dignitatu-ue Iastigia,sive intra, siue extra,omnino refugias, memineris Chri Nath. o. stum petentibus sedes respondisse. Nesitis quid petatis . Laque, et bes os Diab li , Officia, ministeriaque reputa. Date mihi cinquit Ab. ais bibi. basqusdam Cisteretensisὶ Unum de monachis in sacerdostium , promotis, qui per occasionem Pontificatus non tulerit dispendium fanctitatis. An nesitis,quia honores mutant mortis Beammi Martinus dicebat, maioremse habuissegratiam ante Episeopatum. - , quampori 'sopatum. Beatus Gregorius papa consu ritur in primo Dialogorum libro, ct deploratse eecidisse a priori conuer-jbtione 6ua . Grauius tibi sit aliorum humeris superponi, quam D. Beon. Vni prael ἀto summitti. Teste enim D. Bernardo. Stupenda est in- ep. 43. fama , animarum turbas e fodiendar eolligere, ct unum super propria raua ibaberi Pactorem. Etiam si videas ossicia, Prae
208쪽
Omni no fugienda. Cap. XIII. i 39
laturasque appeti ab aliis, renuas, fugias, & obnixe repellas. Ut enim opdime Seneca, NHIares nos maioribus malis jmpli cat ,ss m quod ad rumorem componimur; optima rati ea , qu magno assensu pecepta sunt, quorumque exempla multasunc Dicque cum Platone, & Homero ab ipso relato . Maiis in alieno rure, apud alium virum exiguae sortis maneipium osci, ct quidlibet perpeti ;poti quam vinionibus talis illudi Binea miseria Uersari. Scias cum Seneca . Regnum esse nolle regnare cum pos A1. Et cum Lypsio. si uirecte facit, non qui dominatur, erit ReA . Alustrea de PaZ l esuitam audi sie loquentem. Si quid ba bueris, cui laus, ct bovor debeatuγ, iEud Apotueris, prudentern bscondas. Periculosum est talentum ad laborandum abscondere, 9 insudario ligarer at Ualde tutum eL , causas accipiendi bono rii, laudis occulere, ct quemque se ab oeeasonibus elatioΠ' subtrahere. Et infra. Oeeulta bona tua , ne eafures , e fa βης bumani depraedentur. Si Deo piaeitum fuerit, ese te manifestu. νi e te e lateseus extrahet, ct super eandelab tim ponet. Si a tem ira non dixerit, ascende superius, eave ne ascendas, ne boNoreia, οβ tionei inquiras , quia ea ortas Diabolus tibi 'Apri
tabit , ut pereas. Haec illo . si elisi tamen serian non dupli cuiatae Praelaturae onus, Ut aliis spiritualiter prosis, virtute potius, san ctaque Obseruantia religionis, quam fautoribus tale munus tibi adquirendum putes. Vt enim bene Plautus
Virtute ambire oportet , non fautoribus, Sat habetfautorum semper , qui recte facit . Consultius tamen tibi erit,sic nec sub praetextu onera officiorum inhis , onsiderans vi sie aliqvEm qui Dyo, subditorumque voliis es, satisfacere.meat. En Petrum Mamianum Cardinalem sic loquentem. stuis Oauatsola monachor mladiassctinere ρ Luis tot, ct tam vir js sol talibus fati aetat xuissemeti Num per tam diuersa formariam monina componat . Et infra . ii delinquentium citia di irictae animaduersonis iudieio eorrigit, impi a , Dea eos remis s agit, telo μι- creditur alienus. Tandem, pie, sancteque religio se , D. Gregorij verba velim astandas . stuidsequend- eLI , ct quid tenendum 'nisi ut vi tutibus pollens coactias ad regimen Oeniat; Mi ιυΩ μι
vacuus, nec coactus accedat . Hoc tibi dictum putet .
209쪽
Seistae, diuisiones, partialitates, contentionesquo Religiones euertunt, regularique obseruantiae maxime obsunt.
1 TVllum maius malum, nocumentumue ex praua reisl gularium ambitione exoriri potest, quam, si quodll absit in aliquam religionem semel propter Diaboli
malitiam ingrediatur, maximas quoque in ipsa, ipsorum regularium diuisiones, partialitatesque conspici , sere ne , i cessarium Sita Testatur id Plato . Ciuitas, in quacmes ad expedi: beo , in MuiHratus minime ambitios funi, optime , ct procul dyeditionibuspermanete eotra Uero,quae aliter assectos babet ciues. Sequitur Platone discipulus Aristo: Minores, vinant equales; Arist. s. aequales vero, Ut ni maiores, seditionem faciunt. Testatur,&solit. id Sanctus Laurentius Iuttinianus. Vbi Oro eo Onunturfrau.
si des iu*rasunt, iis tia deprauatur, pietasperit, opprimitNν in. tolli. 4 nocera νβpplantatu anctus , peccator laudatur, sto. Nonne in ciuitatibus , in quibus Cnu urique caeteris appetit esse potentior ,saevitatibus locupletior , opinione Sulgifamosor J Bene e tiam Thomas Campensis . Si omnes in claustris rogere volunt, erit confusio magna, ct turbati requens, peribit disciplina, cte Merito proinde postquam caput praecedens religiosorum ambitionem damnauit praesens iam partialitate S, sectas, & diuisiones animorum,quae ex ipsa exoriri possunt, abominabiles esse ostendat. Loquantur ergo Patres, & quid de tanto malo sentiendum sit proierant. Σ Magnus Basilius muleus est in praesenti negocio . In sermone etenim de institutione monachorum, illud imprimis stabi- Iiendum contendit, ut summa pax, summaque concordia inter eos habeatur. Ad quod tenendum prorsus necessarium censuit, sectas, contentiones, singularesque sodalitates a conuentibus D. pisil. abesse . Haec sunt Verba Basilij. Suoniam autem aequali prorsus de instit. interse vicissim charitate complecti omnes debent, luctitia ino- ό - latur quotie ungue communi conuentu priuata aliqua coitio. nes reperiuntur, auisodalitates. stulerim unum aliquem, ma
210쪽
Inter Regulares. Cap. XIV. I9 I
is quam e ater os diligit, ii, quodnon perfecte e aeteros diligat , de se ipse indi eio est. 2uocirca Amiliter ex conuentu rebcienda sunt turpis, ct indecora contentio, atque amor se gularis. A quidem ex contentione inimicitiae, ex amore autem Angulariδε- aealitateque ,suspiciones, inuidiaeque oriuntur . Rursus quoquo sic. In hoc communi contubernio neutiquam patitiar charitatis Im , aliquas coiri, aut amicitias, auisodalitates. Siquidem nullo modosieripotest, quin assectiones ictae, qua in hanc magis, quam in illam cohaerentpartem, glurimum incommodum commvui omnium concordiae. In con statutionibus etiam monasticis , perfe-. ctissimam communionem religiosis necessariam appellat illam. A qua priuata omnis rei cuiusque exelu possessio est, ct elimina -
. ta ,' Itemque, Unde dissensio omnis, ae perturbatio omnis, conten tio omnis abes, ct rixae. Contraquer uniuersa comanunia,animis mentes corpora, communis Deus, communis pietatis mercatura, communissalus, communia certamina, communes labores, com munia praemia, ct certaminum eoronae , Ubi multi Unus, ct Unus
non solus,sed in plurihus. Eodem quoque libro sic loquitur idem Basilius ad intentum. Charitatem quidem habere inter se mu'
tuam fratres debent, non ita tamen, ut duo , tresueseorsum a caeteris sodalitatem inter se coeant Stiando quidem hoc non charitas sine editio, c, eorum, qui e coeunt improbitatis indictu. Si enim communi decus disciplinae ebarum haberet,qui tales funi,
ne dubio communem, equalemque aduersus omnes e haritatem
tenerent. Si oero us a reliquis sua ponte abscissi, disiunctique
in catu , caelum es iciant, vitiosa huiusmodi amieitiae eonestiatio es, atque hocprofecto nihiIeLI aliud, quam contra Geterem disciplinae bilitatem, conritantiamque innovatio. 2uocirca danda . Hudiose opera es, ne oIIus omnino in conuentibus, sodalitatibus , Uiusmodi Deus detur. Haec Basilius,qui solus sufficeret propraesenti causa patronuS.
3 Ba silio adhaeret sanctus Ephrem coaetaneus, inter cete herrimos Ecclesiae Patres iure numerandus, qui improborum regularium sui temporis mores detestans, quos vocat 2 Crude ter, inhumanos, pesseros celeratos, exitiosos, inimicos, ignavos, praedones, vagamundos, arrogantes,contumeliosos, obtrectatores, perniciosos, proditores , dum similium vitiorum radicem quaerit, non aliam, nisi monachorum discordiam, prauamque, ac contemtiosam aemulationem esse tradit,dicens. Vnde, quaeso accidit ta
isi non esse, nis inde, quod mutuam inter nos dilectionem non B b habeamus p