장음표시 사용
211쪽
ryzi De diuisionibus, & partialitatibus
habeamus t Nis quia pura inter nos non si concordia' Nis quia
in nobis Dera humilitas non e ip Paulo ante , angelicam monachorum vitam in diabolicam, & mundanam translatam ex simiIi sectarum radice in caenobiis, elicit. Ctim Angelicum feramus habitum, Una cum Diabolo militiam gerimus, habitus quidem e Angeticus , at Lita mundana . Nunquid inter Angelos in Caeliseontentiones ostent, ct aemulationes, scut nunc inter monachos . Gidemus i Radices quippe egit inter eos aemulatio, ct infria . . Rursus ad idem de tanto vitio remouere monachos conans, sic
dicit. Ne in contentionibus fortes iis, ct inafalmodji imbeci Ies. Nolite in cogitationibus esse Oigiles, ct ferarum in tar, contueri inuicem, in praecationibus autem dormitare. Nestis in nugis adferendis valentes tanquam tauri, o in laudando, ac glo-rseando Deum debiles, Ut tu es. Ne in verborum contentionibus iis inuicti, ct in rebus miritualibus oscitabundi. Parae ne si quoque Prima, rixas, & contentiones ex monachorum superbia oriri assirmat. Monachus sinquit superbus excitat rixas, ct cou tentiones, in monasterio , Et insta. Monachus cum alijs collu ctans abominationi erit,9 eoram honoratis Viris dedecorabitur. Haec, & alia Sanctus iste Pater de sectis, & diuisionibus monachorum disseruit, quibus quantum mali religionibus afferant, satis ostendit. 4 Adstipulatur etiam Diuus Hieronymus, qui adeo nece G-riam putat in monachis charitatem, quae eorum partialitatibus opponitur, ut sine ipsa, nec monachos, nec religiosos esse , nec aliquid illis obseruantias regulares prodesse, dicat. Haec HieronymuS. Charitas religiosos, pharitas monaebos faeie : Ane bacmon eri unt Tartara, habitatores sunt Hemones ; eum haς posunt paradisus in terris, ct in eis degentessunt Angelia deoque , licet Sos longa macerent ieiunia, abiecta, ct nigra Ue iis δε- formet; longa osciorum, ct operum texatur series idi s intus destcbaritas, ad insimum nondum religionis gradum peruentum eis. Ecce religiose, quantum detestetur Hieronymus monachorum dissensiones, & sectas.s D. quoque Augustinus in sermone de pace, inter sermone S. ad fratres in Eremo, si Augustiniani sunt, multa dicit, quibus, &concordia monachorum commendatur, & illorum rixae, & con tentiones maxime damnantur. Opax, inquit , Eremitarum mater , Coenobitarumpater, monachorum soror, tu Patriarcharum Linculum, tu Propbetarum vehiculum, tu los tolorum refriia γ.
212쪽
. Inter gulares. Cap. XIV. I93
tu Martyrumsolatrum, tu Confessorum baltheum, tu Virginum tripudium, tu Uiduam peculum , tu Coniugatorum Iberitatu lum, tu Tyrannorum odium, tu Latronumsubendium . Insta is quoque mona Chis Concordiam suadens,sic loquitur. O monaebe, Babuo pacem in cunctis nam si fratri irasceris, roximum oris,
rubi contradicis in oratione Dominica : ciamae enim monachus:
Dimitte nobis debita nosra scut, ct nos dimittimus debitoribus no is . O monache, acem non diligis sproximum odis, quoru/ e, quo pacto, qua fronte, quid tibi petis dimitti, qui proximo
rancorem non dimittis i Habeto ergo pacem cum omnibus. Con Crudit ulteri US . Vos autem fratres ad inricem pacem amate, qua quidem pax custodiat corda veriba, ct inteligentias Deliras,quae e juperat omnem Uiam, Amen. Ecce monache, pacem satiSCommendatam, rix istae, & contentiones , si quas habe S , non o*cure authoris istius verbis, repraehensione damnatas.
Lacetu post hos Patres antiquiorem Origenem recensere , qui quantum malum re ligionis afferant dissensiones, & discordie, hisce adstrint verbis . D senari igii tir nobis magnopere es conformant a disciphnae, quia tanquam in musis , in harmonia coor- zo, ' Garumluerit consonanter apriseis . fontim suavem modulati carminis redint: flvero It aliqua infribtis dissonantia ingratissimus sonus reaitur,ct earminis aulcedo corrumpitur: ita, ct iis, qui Deo nuutant,sissensones, discordias inter se habeant, in ra ta erunt omnia, ct nihil acceptam Deo et idebitur , etiamsi multa eo consciant, etiams Jolia multa deferant, ct multa munerati erant Deo . Eleganter sane, & aptissimo exemplo declarat O- , rigenes, Obseruantiam regularem penitus abesse . ubi dissensiones , & sectae regularium adsunt. 7 Hudiatur praeterea mellifluus Pater Bernardus, ex quo pati cas, di breues, & si aureas , pro hoc intento sententias excepimuS. In sermone quodam ex paruis, sic habet. Nihil tam hoγ- P R
tione. Deinde in tractatu de ordine Vitae sic alloquitur mona- m Ap b sim, fuge contentionem. Rectores mona- Id. in
quod imungunt. Dixerat autem seperius. Superbiendo, conten- aemio, imitando, murmurando, detrahendo, susurrando, neσώ-gendo, contemnendo, or propriar voluntates faciendo, in iras monacb , qui nunc sunt, culpas incurrunt. Hinc es, quod ex vo 'um muna multitudine, qui saeculum deserunt, rari valde in-. B b 2 ueniuntur, '
213쪽
394 De diuisionibus, &partialitatibus
ueniuntur, qui mortisseatis Utys ascendere contendant ad perfectionem virtutum. Specialius tamen idem Pater in tractatu domodo vivendi ad sororem, mire veritatem hanc Confirm t. Volo,
inquit, quod cognoscas, quia nihil est turpius , quam lites inter religio a , qui debent per concordiam, Θ dilectionem lucere in mundo se ut Iuminaria in eris. Et insta. Si detractio, ct iurgia sint in elavLiro; obi es Deiturnitas Regularis yVbisanctitas Religionis y Vbisiunitam ordinis p Vbi religiostas Monanem Vbi vinculum Charitatis Vbi pax Unitatis y Ubi concordia Frater nitatis /Vbi amor suetatis ι Heu ob dolori Peryt taciturnitas regularis, ablata eL sanctitas religionis feeit lentium ordinis, ad nihilum deuenit religiositas morio tir=,annullata est charitas fraternitatis. Et in serius . Si illi, qrui inpaee debent vivere, incipiunt contendere, litigare, detrahere, Obi e I Oita tranquilla,ubi vita quieta , Mi vita paeseea, obi cita hone Lia , ubi vita mode-
Lia , ubi vita casu , Mi ista contemplativa, ubi Angelica . Adhuc inserius. 6 rem eum eo uo vianitatis non deuri, O cum mala loquentibus non commiseraris , non contendas in ulla causa, in nutu causa decertare Hudeas o. Contentio lites parit . Contentio pacem cordiι extingiale. Contentio rixasgignit. Contentio iurgia seminat. Contentio fasces odiorum accendit. Constentis eones iam rumpit. Contentio conturbat oculum mentis,
cte. Tandem sic concludit caput, & intentum . Igitur charius mascuisuperius dixi , in nutu eausa deeretare Liudeas. nissali Deo placeas. Haec inter alia sanctus Bernard ns, satis clare monachis pacem commendans, iurgiaque damnans. 8 Sed, & grauis Auctor Riccardus de sancto Victore,cattus religiosos, in quibus dissensiones, discordiaeque inueniuntur, non sine lamentis, & maerore deplorat sic. Heu, in quo nes, imos cessaeculorum, homines de uenerunt. Cum ipsa religionis electio, nonro miserabili tempore, tanta diui ne Oargatur,ut uix unus alteri conueniat in unum,nisforte aduersus Dominum,ct adue
sus Chrisum eius. Ubique apparenthissura Ciuitatis David, erin tantum iam hiant, ut misinam ruinam omnino minentur.
Seruatur sub tunica una, O uese miti, eor uarium, ct omninodi mile; ita ut vi religione antiqua ui gnaseruentur. Haec de sui temporis monachis plangit Rieeardus, fixit Deus de nostri saeculi regularibus nihil tale dicere possimus. 9 Iunge his Patribus sanctum Antonium Patauinum, Mino. ritarum oroamentum, qui in sermone de sexagesima haec habet
214쪽
Inter Regulares. Cap. XIV. I93
Heu quantascissura, quantasobismata, quanta diu nes,ct dis ' Σ μ'
snsones sunt in petra scilicet religione. Stiper quam sesteiderit ς' -*μ Diuini Verbi semen , non fructscat, quia non habet humorem gratiae Spiritus sancti, qui non inscissuris discordiae sed in Ceritatis habitat mansione. Et insta sic. Ubiscissura, ibi lis in capitu- MErilo , dissolutio in Choro, murmuratio in Ciau Iro , gula in Refectorio , carnis petulantia in Dormitorio. Inferius quoque sic. Tatis religio est eamera apothecaria. Postquam enim Hydent interius, laudes quaerunt exterius . In foro enim communi, tanqua
Quidam Apothecary Jasreligiose, sopbisteas species tendunt .
Sancti Gideri Ootant,sed esse nolunt. Haec Antonius, satis magna excusi ore , vi ponderatione digna ad intentum . Io Ad haec Dionysius Carthusianus sermone sex o de Pentecoste ad religiosos, sic habet. Studeamussemen parisce par Dict C sit ter c nuersari, imo, ct eam his, qui oditim pacem pacati tranquilli cons Here , discordantespaei stre. Beati namquepacssci, quoniamμν Dei locabuntur . Ι αν batores verῖ, contentio de tractores feminatores discordiae, litigatores, pungitivismordace scuius , n Iij Diabori comprobantiar. Nam cui in pace fu yesi locus Dei , ita insertrurbatione , ontentione , o diui ne es
II Vltimo audiatur nostri saeculi decus Sancta Virgo Teresia , quae dum in conuentu Abulensi Sancti Iosephi in Vesperia,
Pentecosses moraretur, in extasi, & raptu a Deo illuminata , quatuor ab ipso verba fuscepit, Patr bus dircalceatis commendanda, quibus in dies. magis, di magi seorum noua planra religionis succresceret: 'Quorum primam illud erat ; quod praelati
consormitatem voluntatum semper haberent . Laprimera , fAV s. Ter λias cabeSas es uuieran se re confremes. Ne vero putaretur in eius vitdocumentum hoc, silum pro praelatis, non tamen pro subditis, necessarium esse, ea propter i amet Virgo, Mibi, maxima solicit udine euitandas esse amicitias, & oonuentiones sir gulares se Ginoniallima suadet. Inter alia sic. ELias am Iades grandes, int pocas Teces Nan Ordenadas, a a=udars damar mas a Dios; antes : creo las bate comenear vandos en las restigiones. Et infra. Toδει ban deser amissas, toras fe/an de querer, to asse hande a Ddori yguarders , por amor deD ros de esiaspartietilaridaris . Adhuc inscrius magnam curam adhibendam esse, in obesandri huiusmodi partialitatibus in sui initio, sic docet En Majaν eLias parcia' Eae sedari , ei menser gran euidado, desis e Ipriseipis . Tota haec
215쪽
1 ss De diuisionibus,& paatialitatibus
sancti minae Virginis doctrina evidenter satis exponit, partiales
diuisiones , & contentiones regularium, totius ruinae religiosae causam e sse . 'th Nec mirum hos Patres tam solerti cura, & solicitudine , huiusmodi eontentiosas parti ilitates reprobasse , quia re ben perpensa, nec monachi, apud quos illae vigent si aliqui sunt mo. nachi nomine digni erunt, nec multitudo scelerum ab illis abesse poterit. Primum optimε Dacrianus Abbas in suo speculo monae horum sic expraesiit. Si inuidiam , odium , amarulentiam, indi gnatiomm, a te pro Uiribus non repellis, Upieiones temeraria ,
quaerimonias puerile , murmurationes sceleratas non reνcis, monachus non es. Si contentios, acrique dissidio, inter te, ct alterum forte exorto, non mox de reconciliatione tractas , ct quavis iniuria abscius , non Hatim condonas,sed tandictam expetis , aut Ooluntariamsimultatem, minussique ceram assectionem in corde retines, monachus non es, Christianus non es , abominabilis coram Deo es Hec Dacrianus quoad primum.1 3 Q 'oad secundum vero, adeo dissiciIe est, scelera criminosa, quae partialitates regularium sequi possitnt, recensere, ut non mirum omittantur plura . Magna dissensonibus incommoda oris isolent, dixit quondam Iulius Caesar . Sanctus quoque Ephrem Syrus sic. Familiaritates,se ees quia eiusmodi,haud exiis suum detrimentum pariunt anima. Ergo primum illud erit; dispendium scilicet verae charitatiS, inter tales partiales ne cessario reperiri, Exprimunt id S. Basilius, Ephrem, & Bernardus iam, adducti. Ex quibus Ephrem pro eodem reputat, quod inter monachos non si et pura concordia, ac quod inter illos, non sit mutua dilectio . Clarius Basilius. Ideo enim coitiones, ut ipse Io.quitur, sodalitates , & partialitates in monachis detestatur. .
uoniam cinquit. Aequali prorsus intersi cicissim ebaritate
complecti omnes debent. Et rursus inquit. liuia charitatem habere inter se mutuam fratres debent. Et in serius. Duando quidem hoe non ebaritas est, se editio. Et rursus. stui onum aliquem magis, quam caeteros diluit hic,quod non perfecte caeteν os diligat,d se ipso indie tum est, Habent id quoque Hieronymus , author apud Augustinum, &Origenes relati: specialiter S. Virgo Teresia per hxc verba . Haetae danos a la comunidadmo notorios: porque de aqui Uiene et no se amar tanto radas. Ecce ex his Pa tribus habetur, charitateria cum diuisionibus , & partialitatibus monachorum, stare non Posiq. Charitate vero a religio si a cae-tibus
216쪽
, In Religiosis. Cap. XIV. ' 19
tibus detracta, necesse est vitam regularem deperdi, simulquGstatum persectionis extingui . Optime enim Seneca . Coneordia paruae res eresunt, discordia maximae dilahuntur Melius Basiis sene, i r
lius . Possibile non est Ecclesiam in altum insere, cinctili, hon 'β- '' i eouigatam pacis, ac charitatis. Quia .ut ibinmiloquitur,) factita ':
partialitates vigent, cum charitas necessario absit, ruinam cςrtissimam minari D i II Vraeterea incommodum aliud ex partialibus dissensionibus regularium procedere potens, silantio non concludam . allud vero est : quod nec boni religiosi praem fis asscientur, ne improbi pamas debitas luent. Seditio namque rixosos excaecat, ut saepius in maleAiserim dant, dicente
κebras Iucem δε hueem tenebras , ponentes amarum in duoe, O dulce in amarum. Qua Propter merito NazianZenuS dixit. Ma- D. Gree. Ios, ct bonos, apud nos, non constituunt mores, Ieddissidium, O N.Ziane. in opinione consensus. V nde subiungit. 2ue hodie Iandamus,stas vituperamus, ac qua apud alios vituperantur, apud nos admirationi habentur. Congruit ad id etiam illud nadgni Gregorii in moralibus Perverse mentes, si mel ad stadium contraγietatis eru- Pperint, ueprauum stine rectum tiida contradieenii ι qudiant, ' 'a ersus hoc responsonabus ampugnant. Rationem*ὰ eleganter subdit. Eitiuatimperso per contrarietatem displicet , ee recta quae protiaerit, placent. Fiunt tales vulturibus similes. de quibus Plinius. Ad extincta eorpora odoreseruntur, fana nonsentiunt: plitit , se inimicus,si quides deridi fatim ossaeit,atque αδ Hatim ac curis e. s. 'νit, ad rectefacta Lapidus. Clarissime tandem id pius, & modernus religiosus sic expraesiit. Detracta a tiris religiosi charita- PMx.i.L3 te, virtutes akorum spernuntur, Θ oitiis Oidentur. Mansuetu P 3'ς 3 do apparet insenserilitas lentium Angularitas, feruor iudicatur imprudentia , ct deuotiosancta, muliercularum, via puerorum Iachrymae. Ecce magnum nocumentum exsectis, diuisionibusq; lregularium manans .
217쪽
ι 9 8 Inter Regulares. Cap. XIV.
16 Regulae quoque, sacrarumque consti tutio num reguarem obseruantiam , a monachis seditiosis, & partialib us vi lipendi, ia. R . cilius comprobatur. Habet id clarissime sanctus Bernardus ad ductus.itaut alius desiderandus non esset. Ric cardus quoque iam illatus de illis , qui in religionibus cor Uara m , ct omnino disi iis ierunt, merito subiunxit: Ita ut de religione antiqua ota Gnafruentur. verissime etiam Cassiodorus rem totam exprςs-ra dicens . Gon Ipiratio apud spirituali ter viventes, contra ordianti disciplinam, is maiorum infiituta eo aderatio est. Pulchre S Anton; et tam Antonius Paduanus iam relatus . Vbiscissurae , ibi lis in ut lap. Curitulo, dissolutio in Choro,murmuratio in Clausero, gula Refectorio, earnis petulantia in Dormitorio. Olfecisse videtur id - Persius. Postquam enim dixit.
Milti hominum Jeeus, ct rerum discolor inur,
Cum hoc coniungit postea . Velle suum cuique en, nee voto vivitur uno. Melius C hristianus Poeta Mantuanus noster in Egloga,eui titu 'lus est Bebus, ubi dereligiosis cet titius agit, his versibus expretesiit.
aeui veteres audent ritus mutare, suoque
Arbitrio , ct nullis dueunt sub legibus Aetium . Hisunt, Θ, Mirmis, qui bella domesie a gignant
Vbi clare praeclarusPoeta , nostraeque quondam religionis An tistes, bella domestica gigni ab illis, qui regularem disciplinari spernunt, docet. Id tandem Aluare χ de Paκ optime intellexit, dicens. Vacatibus religios s, qui habenas discordia , ct diss kilaxarunt, quia ad horum ingressum, egreditur Sanctitas , fugit mentis puritas, ct Hudium virtutum proeul abigitur. Et rursus. Si religioisse aversione mutua , ct dissensionibus separant,
mordeant detractionibus, ct contumeli=ι lacerent,inmala Uo 'luntate consumant , hine religionum pernietes , hine sanctitat Axitium, ct eaumitas ; cte. Habeat ergo ex ijs testimonijs Lς-ctor, sectas, & diuisiones in communitatibus regularibus , reli giosam, obseruantemque vitam penitus euertere.
I Insuper quomodo, aut qualiter seditiosi, discordesque 4 ih religiosi, Dei laudibus insistere poterunt Teste enim Augustino. . lim. discordia nemo benedicit Deum. V et saltem, si Deum laudant,
218쪽
non in e horo laudare promerentur. Dicente Hieronymo . aeuisquis concordiam deserit, Deum quidam laudat in t=mpam, sed non laudat in choro . Ubi dissensio est , ibi eboras non e . Optime quoque Gregorius in suo Pastorali. qui abstinentiam a coneordia separat, quid admoneat Vrimi ia,perpendat: Laudate eum in A Nano, ct eboro . In tympano namquescca, o percussa pellis
resonat. In choro autem Vocessocietate concordant. Luisquis itaque corpus a stit, sed concordiam deserit, Deum quidem laudat in tympano,sed tamen eum non laudat in eboro. Rursiis quo que idem Pater. Discondes, tamdiu nulIum bonum operis sacri cium immo ni Deo , quamdiu is proximorum charitate discor dant . Ecce iam religiosi Patres , damna , incommodaque aliquae X innumeris aliis selecta, quae prauas dissensiones, & diuisiones
Communitatum, vel comitantur, vel subsequuntur.
I 8 Vt vero quantum sibi damnum, in spirituali vita quoque adquirant monachi, sectis, diuisionibusque dediti, ex tremendo e emplo, quod de quodam monacho narrat Illustrissimus Petrus Damianus . facile innotescet: Uerba ipsius Damiani haec Sut. In Perusino Mona Herio,sancti Oidelieet Saluatoris,cui nuperacti et praefui, quidam monaehus pario antefuerat,nomine Guintas, Uutus nimis , edi cauti stas uiaribus argumentis Pae litigiosis eontentionibus vehementer intentus. me itaque, dum in mutan Hi Abbasibus , ct fratribus perturbandis, a tuam non quiesce ret, ad hoc inque peruenit, ut Diaboli adsuperandos amulospatrocinium quaereret, ct eius ditioni Oe etiam eorporaliter manciparet . Cui tamenseductor *iritus exigenti ante promisit, quod tertio priusiquam moreretur die, suum i exitum nunciaret. Credidit infaelix, ct Hupo in odiam vitiens, ita sub hae deceptoria securitatepermansit. Tandem in aegritudinem Iabo, aderii eiussor iniquus, Operendianum, cui Ooponderat, obitum , innote scit. Protinus, aduoeatis Uufratribus, euncta hac, quae cum nequi Mopepigerat, per ordinem narrat. Cumque tui inritarent dicentes: ecto confessus, age paenitentiam; repente ille obdormiebat, oesiae pulsistibus, e clamantibus, euigilare non poterat,si non tui obticescerent, vel aliud quid, praeterpoenitentiam , loqui De lent . Mox ille expergefactus inuicem loquebatur ; sed 'Drsus, au dito nomine paenitentiae, obrigescebat infensibus, sopore correps I, donec horrendae morti tradims, ad eum, cui deditionem fecerat, es infriis iter deuolutus . Pos modum Gero per plures no ies nigra canum turba non cessabat ut turae eius aspritire, O quod o
219쪽
Eoo De diuisionibus, & partialitatibus
sisti m eu Hodire; ita et non minimo Videntes horrore coneuterent.
Horribilis hic casus a grauissimo,&fidelissimo authore relatus, eonvincit manifeste, quam in proximo sibi aeternam damnationem pariant monachi litigioli, & partiale S in religioniblis. Vnde ipse Damianus sic subdit . Heu quam pernicios res Oiritus contumax; ct litigiosus in monachosis omnino ergo, Deo dicati Patres, sedias istas, partiale';
diuisiones in nostri caelibus fugiamus, dicamuS omnes, nos effuIesu Christi, non autem Zephae, vel Apollo . Schismata charita. ti aduersantia omnino pellamus. Antiquorum monachorum Uestigia sectemur, in quibus nihil taIe repertum fuit, quin potius Chrysostomo teste. Non e D stris tumultus, non morbus,non ira, omnia tranqu:ditas, omnia pax . Et infra. Propterea hospraesertim laudo, ct admiror , tum propter alia, tum propter hanc dilectionem. Audiamus Salomonem in prouerbiis. Homoperuersus fuscitat lites, O Uerbosusseparat Principes. Et rursus. Labia Hulti immiscent se rixis , O os eiras itiziaprouocat. Et Paulum dicentem. Non est dissensonis rarus,sedpaeis. Et rursus alibi. Si inuicem mordetis, ter comeditis , Gidete ne ab inuicem consumamini . Audiatur praeterea Cassiod. Summopere iurgia fuge. Nam eontra parem contendere anceps eo cum superior uriosia; eti in-fbriori sordi E. Cu spiritui, & non carni monachi seruire debeamus, ideo schismata,diuisione'; non patiamur.Testatur .n Aug. In eet L carnales diuidutur spirituales omnino no diuid17tur,quia illis es eor unum, anima una, unum velis, ct nolle. Porro te gulares non posse spirituales evadere , quantumlibet virtutibus polleant, si discordes sint, clare habet Gregorius usi supra dicens. Discordes admonendisunt, quia quantistibet virtutibuspoueant, spirituales με i nuuatenus possunt, suntriperconcomdiamproxrmis negligunt. Scriptum quippe se fructus autem Oiritus eis charitas , gaudium, pax. Mui eryostrua e pacem non se urat, ferre fructum Ipiritum recusat. Ergo cum D. Bonaventura, mutuatis verbis ex Bernardo , loquar. Iungantse animis,
qui iuncti sunt insituris, inuice e foueant, inuicem se defen dant, inuicem one sua porsent. Quia ut ipse alibi loquitur .fuid pace honesius y diuid onitate luetindius y Aut commodiusso clatitate 8 2uid ebaritate melius, aut praetiosus inuenitur pGloriosi mum quidem,o poti mum liberalis animi,& eonscient te bona indicium, pacem proximi custodire. 2 Quamuis tamen in subdipis, & inferioribus regularibus huiusmodi
220쪽
huiusmodi diuisiones, contentionesque partiales minus malae se rent, in praesatis tamen, superioribusque religionum, tale crimen admittere, horrendum esset,&intollerabile malum . Testatur
hoc sanctus Ephrem Syrus dicens singeras eis maiores feantalo esse inferioribus , laserique exemplo esse improba conuersationis αuonia criptum eis: Vaequi potat prorimum suumsubuersione turbida. Aabeside id dulcis Pater Bernardus in quodam sermone. Si friti quandoque turbantur, praelatorum eis in mente composta perdurare . Id ipsum sancta Virgo Teresia superius adducta sentiebat, dicens: huiusmodi dissensiones pessimas esse in subdi. tis, in superioribus vero pestiferas . se, que es mal ma eo Fia
rodas Ias mosas,3 en Ias Pretidasseriansigentia. Quorum omnium ratio est, quia praelatorum diiudium in totius communitatis dispendium redundae. Ut enim Chrysostomus concinnE disseruit. siuemadmodum certantibus ventis mare concutitur, sic Regibus aduersantibus bi,popuIus regni Oexatur. Congruit Hora sanum illud.
Ωuidquid delirant Reges plectuntur Archiui.
parui s. S. Teresia ut supra. Chrysost. in priaru
Concinitque Cicero. Neque eiώων inseditione poterii esse beata, nee in discordia dominorum domus. Eo prssertim quod tales prς Iatorum seditiones, ut plurimum validiores sunt caeteriS. Testam Airistottur enim Aristoteles. Tunepotissimumparuae seditiones inualeis polit.c., sunt, cum inter Reipublicae Principes agitantur. Vnde merito Plutaps subiungit. Itaque talibus mans initio occurrere, di Principam, φ - 'potniumque discordias, otinus dirimere oportet. Occurrant igitur sacrarum communitatum Rectores tanto incommodo, quale ex illorum partialitatibus oriri posse constat. 2I Curent etiam praelati, superioresque omnes a tali labocommissum sibi gregem illaesum custodire , totis praecordiiS in id anhelent. Vt enim Plutarchus loquitur maeuia natim era
da, ne in rescat, O HOcilius eximatur, ita dissens Uratrum Urieo tollenda,ne gignat odium. Id ipsum Gregorius admonet his ri diverbis in Epistola ad Subdiaconum Rauennae. Praedicto fratri, ' φCoepiscopo nostro diceres,de,ut peculiaritatem δquatuor,aus quinque monacterj monachis , in quibus eorrigi actenus minime potuit, sudi Uime compescat. Et hoc usum monacterium a tali peste mundari sentinet stulas illio pressiaritas a monachis habetur, n c concordia, nee charitas in Congregatione eadem pote
runt permanere. Id ipsum quoque D. Orisiesius antiquissimus C c α monachus