장음표시 사용
231쪽
udatam, honorandri derogat dignitata interorum pse tam dei ri gratfamam, adimit authoritatem regimini, vilem reddit eatbj-
ara an iis, M. Inserius quoque, notabilem hanc statuit τή tabes Noπρος nonpeccare rauiter qui ad anorum inridio. 8ὸ ob. tutionem deditus,palam ossendit. Doctissimus quoque Trithe emonach..mius unico verbo rem totam declarat. 2uoties cinquit homo inquietus , turbusentus, ct imperitus , Abbas monachomm prae citur, mox regularis disciplina integritas naus agatu . Neiciis si D. Berna. idem D. Bernardus suspicatus est, dum de improbis arae atis Io 'ad q uonS .' Ωuorum telus eis, inquit, pro dignitate tuenda, Dignitati datur totum, sanctitati partim, OeInihil. Rursus quaerens de it ibidem lorum subditis. LuidinterimDeiunt oues Respondet. Hoc quip , ' pe fateor, pase Iisne daemonum, non hominum. Acili diceret νmihil non daemoniacum, nihil non diabolicum, nilarinum R. in . in subditis improborum praesulum inuenitur , ι- -ἡ . x g Mςrit proindeliandri Patres, multis opprobriis, masse- ' i'' dictis, ac conuitiis, improbos, & difformatos pastorea prost-quuti sunt: ex quibus D.Lidorus sic. mterioressust his, quisub-Hantias aliorum , praediaque diripiunt. D. Bonaventura de illis D.phnis. sentit ex mente Bernardi. Fines sunt, ct latrones, non e D. α ,har. c. 4eέ smeg ec.uoreo inmineis. Optimo quoque Laurentius Iusti-ra. nianus . Gos non proprie domini ined Tira 1, ct raptores sui; Laut IVst dum nonsubdito mi , se ropria quaerunt eommoda, diuitiarum .isin , Uideocet, voluptatis, honoris, ct fama Alibi quoque sic . NOR de dis. uens pastor , o sola trivi ratia eoneupyeens,sua quarens, ct
Πλολο-m subdito umboommoda pa uipensens, in elidum. ea uer, inpria fundum demergetur a F.. metim tenebrarium minui Ultei- ' cibus traditur Mammis. aureis,damnabitur πνWiatibus. Pius Rusbroci quoquoauthor RusMoehius de eis loquens, quos vel Tartara νςr3 .relegari, vel poenitentes ad manes' purgaeotii cruciat damnem ς ηι nari dicit,. sic habet. Tatii Otique venim res nonsent ,sedispi Idem de rapaces, non parcent/s euiquam , sedcommunia Dei bona mal hq consumentes Et alibi.Talessemper, i rerum temporalium G ' i'' .iperant, oeωutiorigidi, ae crudelessum . o bella, Pulcbraq- encomta a Patribus, improbis praelatis concessa ei L idi 3
τ 17 Quis i im ignoret, quanta cura, solariique sollicitudiae . ιst' studeadum sit 'baacti. recti, resermatique Praelati religion-
232쪽
nis caelibus prificiantur Pensandum E eLI inquit D. Gre
gorius 'ad culmen regiminis , qualiter quisque Seniat: atque ad Poc rIte perueniens, qualiter vivat ; ct bene Diuens, qualiter do- 'docens, infirmitatem suam quanta con deratione. cognoscat . Ac si dicat nihil magis Sanctς obseruantiae zelator,bus incumbere debet , quam , quod semper pios, & sanctos pa- ItoreS, reformatosque regulares, monasteriis praeficiant . Vndem quadam Epistola sic loquitur idem Gregorius . Omni curam errandum est, Ut Rector cogitatione sis mundus, operation p 'αcipuus , discretus in lentio, utilis in Uerbo ,s Xutis e ompa sone proximus , prae cunctis contemplatione suJensus, bene agenti ut per htimilitatem seius , contra delinquentium Titia peν um Iustitiae erectus. Eleganter quoque idem prosequi Pur intentum mellifluus Bernardus sic Neeesoria e Li nauis i- a ratatis , tribus compacta Interibus, Sist charitas de core p., O , conscientia bona , Osri nonfisa Puritatem qui- eo praeratus babeat, desideret, pr Nς , proprium commodum, honorem seroti,in aliud qι ιιμ pram Dum in praelatione non quaerat, praeter solum beneplaci tom Dei , ct animarum salutem. Sed eum intentio pura . Irreprehensortis quoque necessaria e B eonuersatio , visormc Neregis , incipiat facere, ct doeere , ne doeens audiat a frat= e . medice cura te ipsum . TaIis enim occaso ptarima damnatio praelati, plurima jubditorem perditio est: oportet enim zrrepreUen betum esse eum , quipraefi ; quoninm ea, qua ar Nit mc Vcguos , oportet summopere vitare magis frum . Nec minus eleganter, quid in bono praelato quaerendum semper sit, adstruit danctus Laurentius Iustinianus his verbis Hoe prae riflti Mnecessa=rum erit , qui amore iustitia, ct ardore dilectionis prox mr, debent optis , nou dignitatem quarere; Iaborem , non delitras , non crescere faDissio ,sed Lamititate despeseePeret fiant seritu , Crmmiihi hominum propter ChriHum: Rursus qtiobuo ibi. iaui praesunt regimine, non pro accepto glorientur beneficio , Ied ex lo quaerant fructram, non temporalem , Cr perstanc orium inea verum, sed iucundum ined imgraedabilcm ,
si aduer antur , altum videtice aper e , aeΠimationem fuix mi contemptum , mentis hebetudinem ideIectatiὴnem praesen
is DIIae, i. et tam . I ritis, immoderatamque terrenarum rerum
233쪽
αi De bonis, Ac malis Praelatis
I 8 Porro in eos, qui indignos ad praelaturae dignitatem assu-R M. munt, optimE in uehitur. Ric cardus per haec verba. stoid quae
E πζ, en, quod facitis, qui eiusmodi bruta, ct bestialia eorra in sublime
attollitis, ct velut in aeresu*enditii Si vere eos diligitis, eureis non parcitisῖ quid quae o , eis aliquid aliud, quam ruinam paratis , dum eos ad altasti penditis ; quasin ra inis portatis λ&uid aliquis qui Mesuosublimatori , Uri potiussubuersori dicturus eis in e , in ipso confinio ruinae, nis quia eleuans aula si me tConuersentur Dolucres cali in ramis , locumque teneant insummis, quos subleuat pennas Sanctitatis . Besiae sub ramis Deum teneant, in imis; ct qui pronos vultus habent per appetitum carinnis, districtione nitant, piaefueritatis, iusta ἷumiliationis. Caue ergo a simili conuitio, o monache, nec patiaris unq uanias squoad potueris , improbum aliquem, aut discolum , praelatum Communitati praefici; & multo minus illi suffragium praelaturae Praestes; sciens quod Aluare et de Paet sic loquitur.) Veniet Frin- ἡ ράχ, Porior ma edi suarum ovium GPagem ab imis praefectis a Ia
l. i. e. y tam as manu tuorum , qui eos praefecerunt, requiret. Immo D. Greg. Gregorius nobis testatum relinquit . Peceata reliqua singularis in a. Reg. pana meritum obtinent,qui inro carnatim praepositum eonnituit.
tot incurritpaenarum merita, quot His Melibus subditis praebet prauitatis exempti . Satius ergo erit, si Laurentii Iustiniani conis Lib. tua ta xu ccipias , qui praelatum in rei igione prς ficere debesi S te de ieeuti autem monet Iustinianus. Non potentis personam, non elaram praebc.rε progeniem , non amicorum praeces, non supplicantis adulationes attendas, sed litterarum sud lentiam,bone Hatem vitae,bonorum tectimonium, confitentia rectitudinem, atque morumprobitatem. I a profectosunt, qua reddunt Oirum meis Litea idoneum diis gnitate, non quidem a silenum , sed quantum patitur bumanacta uitas. Haec Iustinianus, quae si feceris , non indignum aliquem , aliorumque pedibus merito calcandum quod intollerabile religio ais malum est ad thronum praelaturae, evehes , aut
t 9 Si tamen boni praelati conditiones , simulque qualitates scire desideras, ut vel illi, inreligiosis coetibus praelationis suffragium praestes, vel ad talem dignitatem, si potes, attollas, accipG ex Patribus. Ex quibus Gregorius, talibus notis sanctum, perfe-
ctumque praelatum subindicat. Qui nulla illicita perpetrat, sed 28 ' perpetratu ab a*s , υt pro iis depurat,qui ex affectu cordis aliens infirmitati compatitur,fleque in bonii proximi, se ut in suis profectibus
234쪽
pros tibus iatatur. Sui ita se imitabilem caeteris , in cunctis , qtia agit insinuat, ut inter eos non dis beat, quod altem de transactis mens erubescat. 2ui sis fit udet vivere , Ut proximoram corda a rentia doctrinae υaleat uentis irrstare. Qui orationis Usu, 9 experimento , tam didicit, quid obtinere δ Domino, qtiidposcereposcit. Audi quoque , D. Bernardum, qui ut bene experti S, liti iu- D. Der. in scemodi conditiones bono praelato praescribit . Nec praceps erit VP in s tentia , nec vehemens in Dindicta, κon in corrigendis rem --
for, non in parcendissetierior, non pu danimis in evectandis, Ionsuperfures tu Uictu, non notabilis in Cesitu, non citus ad proinmittendum , non tardus ad reddendum, non prodigus dator, nora taxenax ad largiendum . Pius quoque Doctor Dio nysius Carthii. 'R U siensis haec habet. Omnino oportet, ut praesidens tantae t perfectionis , ut sua bonitate, aliorum malitiam inua militate, patientia , charitate, ct sapientia. i6ubditorumsupe 'biam,iram, impatientiam, auersonem, imprudentiam, possit Sincere. Alio 'quin non bonus, neque idoneus eri medicus animarum. Haec , icalia sermone quinto de Dominica I s. post Trinitatem . Elegan
ter etiam, ut solet, mores boni praelati, Sanctias Laurentius tu s Iou i iis si in ianus nobis depictas reliquit. Ipsum ergo appellat. Constan ue .cuini. tem in opere , latum in eorde , in fermone eruditum , compostum P ν. c. t ψin moribus, inse paciscum, iucundum in facie, in reZimine pro&idum , ct in omnisua actione discretum . Alibi etiam qualiter suturus sit praelatus sic describit. Sit discretione prouidus,experientia probatus , ordinatus moribus ,graartate maturus, dccorat&s 'hone Date anctarumscripturarum gnarus, a term infe , pr Almo eompatiens, orationi a siduus , corde milis , eloqzio et craλ ,
ct in omni spossibile es, Lyirituali disciplina pronectus. Domu
alia ex Patribus ad hoc intentum libens omittens, quae Abba STrithemius vir satis expertus de regulari disciplina monachorum i scripsit, hic subscribam . Non puer, Aon ind6ctus, non carriaris, io deorunon indigens discretione, nec animo leuis, veI inexpertus Viritua- rLOnacti. tium certaminum, in Abbatem ordinandus Uea moribus eanus ,
in ditiinisscripturis eruditus, Ipiritu ambulans in Gera conue1 tion anctitatis, pius, mansuetus, mente tranquillus, atque ς ietus, qui, O improbis iudicium , ct beneuo s nouerit exhibere mi- ferationem. Haec Trithemius : ex quo, Patribusque relatis, boni siperioris qualitates accipere licet. 2o E conuerso tamen, tinperiti, S inepti praelati notas,prae ter addirictas, alias quoque ex Bernardo transcribimus. Hae ergo ι- E e sunt.
235쪽
- 2 I si De bonis, Se malis Prestatis
al 'ς , Gradus summus, ct animus insimus , fiatus furemus, Or so
μ' minimus,sedes prima, ct vita ima , tingua mgniloqua , ct ma nus otiosa, mo multus, ctfructus nullus, VultuI grauis, ct actus leuis, ingens author tas, ct nutans Habilitas. Haec Bernar . diis. Vt vero uno verbo loquar , & quod experrus di eam, nul
lum maius indicium inepti, & imperiti praelati eme potest, quam
si solum rebus temporalibus transitoriis,& terrenis deditus conis spiciatur, rebus autem spiritualibus, aeternis, & animarum saluti pertinentibus, parum, aut nihil addictus videatur. Quae prauitas quantum nocumentum religionibus afferat, expresila sene verissi. mE Guilermus de Peraldo Dominicanus in tractatu de professiope at d. In ne monachorum, si e loquens . Haec negligentia multa monasti- racti de ria, in quibus omnia honeste , of secundum ord ne eri debue Pt ῖςK- runt, in tantam inordinationem , ct confisionem induxit ἰ quod ' Ρβ in eis est terrasursum, o Catam deorsum, pede unisupra,eaput infra, faeies eis retro, inferiora essu sunt extra. Deus ibi eon euisatur, terra deis tur, Diabotas honori cὰ recipior, Deus, vero , ct eontumeliosὰ remuitur, ve ignominiosὰ reeipitur. Et rursum . Si populum peccantem viderint, obticent; omnes de suo honore sollicitioni, de bonore autem Dei nullus. Cadit asina ,
ct eis quisubleuet, prrit anima, ct non esiqui cogitet. Pedes sunt
supra eaput, Obi υiri spirituales de Ipiciuntur , homines Oeyo teris ronasapientes, adrgimen utiles, ct in t onore , babentur. Haec Pera idus. Σr Si vero unicam, singuIaremque notam st me quispiam ex poscere velit, qua bonus, rectus , sanctusque Praelatus palam digno scatur , & cui merito praelationis onus imponi debeat, illud dicam quod sit vir Orationi vacans, orationi intendens, oratio nique deditus: hoe enim unico pharmaco, & suae domui,cui prς. ponitur incteri, sibique, veri, bonique Pastoris nomenclaturam conciliare poterit. E contra tamen si orationis praesidio destitutus sit, regularis praelatus nec sibi, nec aliis, utilis eme poterit. Audiatur Gregoritis, qui lapitis hanc veritatem nobis scriptam D. G,eg. relinquit. In Pastorali ergo dum quaerit, qualis qui sique ad rgi. p. pali c. men debet Uenire. Sic respondet. Sui orationis os se experimen 3 o . to iam didicit, quod obtinere 2 Domino possit, eui propbetica υoce iam quasi Oeeialiter dicitur et adhuc loquente te, dieam, reee adosem. Rursus alibi. sui de rebus dubistin re ad tabernaculum reeurrit, coram totamenti arca, Dominum consulit, exemptam
proculdubio rectoribus praebens, Ut eum foris ambigunt quid di-
236쪽
Oonant, ad mentemsemper, quas ad tabernaculum redeant, edi velut coram te Bamenti area, Dominum consulant. In serius quoque, quaerenS quantum Rector sacrae legis meditationibus esse debeat intentus Respondet. Omne hoc. idest totum suum munus, & ossicium) rite 2 Rectore agitur, vernaeformidinis , O dilectionis Uiritu afflatus, Hudiose quotidi acri eoquν prae cepta meditetur. Sanctus quoque Bernardus in epistola quadam praelatum quendam de sui ossicii munere instruens, orationis e-Nercitium illi praecipue his Verbis commendat. In his duobus mandatis , verbi scilicet, algae exempli, summam tui os Icν, ad conscientias curitatem, pendere inteiaste. Tu tamen apis,iunget, O tertium Hudium viidelicet orationis, ad commementum utique trinae luius repetitionis in Evangelio , de pascendis ovibus Ioann. 2 I. Manent itaque tria baee , verbum, exemplum, oratio maior autem bis eis oratio . Haec Bernardus . Ad idem Abbas Ioachim super Apochalypsim, p. I. expendens, quod Eliseus tu beatur respicere in caelum in ascensu patris Eliae dicit. Neces es, Ut iugiter intueatur in caelum, Ut ne intermi ne memor φD i sui quicunque praetatus, cte. Iunge quoque D. Laurentium Iustinianum in lib. de institutione praelatorum ad nostrum intentum, sic loque intem . Prael tussi in oratione assiduus,ct poHulet pro se ipso a Deo. Constij donum exquirat, ad apprehendendum νιnsinuandumque, quid perniciosum, quidue prosecuum t , a isbi, quam caeteris adse accedentibus; ne petra e laturscandali,ctc. Itemque rursus . sttioties popuIusspiritualiter inru eorporaliterfatigatur in praetios quando diuina praeceptagrauiter peccan do transsigreditur,quamdiu aequi a animaduersone percutitur, ad orationis debet prae tus aduolare prae dium : ibique eorde co- punctus,promatus corpore, compassioneplenus, ignitus charitate, deprecari Dominum, cte. Rursusque clarius . Expedit illi, qui pactoralegerit incium , Dei iugiter orando ariare conspectui, edi nunc pie interuenirepro populo, nune humiliter supplicareprose.
Et infra. t enim malet perse ipsum perfluere debitum pauioralis ossicist, nisintrorsus si imbutus, in spiritu roboratus , atque dire ius. Adhuc in serius. Fallitur profecto: qui quis opus hoc periculosum, ct grande, abrique deuotionis pabulo, edi orationis
prae io,prout decet, consumare se putat. Haec IustinianuS, Pul cherrima sane ad intentum, quod quaerimus. 22 Placuit praeterea duos Carthusienses Patres intentum nostrum docentc. in medium proferre. Ex quibus D. Dionysius, E e x de modo,
237쪽
118 De bonis, & malis Praelatis r
de modo , quo Abbas , vel superior in religionibus resormandisse gerere debeat,sic loquitur. Luo maior res en reformatio comis munitatis, eo amplius dependet is Deo, ct tanto plus necessarium e L sperialesubsidium directionis, di eooperationis Spiritu ancti. Abbas ergo oluesuperior ad reformationem suorum obditorum, vere,'Ordinate volensprocedere, in primis bumiliet se profundis e coram Deo,propriam insissetentiam , totis praecordijs co-jitens , adiutoriumque diuinum Debrymose, re iussi me , ct indesinenter exorans , Dis illuminet, dirigat, ct confortet, ad exhortandumsalubriter, ad agendum exemplariter, ad confumrudum feliciter , subditorumque corda dignetur misericordiosi me intueri, mollisicare, ct aperirst , ad audiendum, ct consent:evdy, ad perficiendum, quod eis suadetur, ct dieitur, er ad quod tenentur. Haec Dionysius. Pius quoque , &grauis author Ioannes Lanspergius Carthusianus etiam, dum Priores , aliosque superiore S religionum instruit, qualiter se circa curam domus gerere debeant, sic piissimε monet siquidem e Lia rgant, magis tamen oratione, quam discursu , ct occupatione . Ibi oratione fretes ferant , ct arbores . Is oratione tueantur pecudes . IIs oratione totam familiam , atque σmne prorsus morira trismum gubernent ,foueant, ac protegant. Felici s, fortι usque olim in Amaleebitas Mo es oratione , quam Iosue armιs pugnauit imo, ut vinceret , ille oratione impetrauit. Pa i m do hoe faciunt Priores , orationum suarum Ubertate, quod careri exequuntur discursu, ct solicitudine. omnibus intersnt o
einis, omnibus assisan fratribus : nulli domus negotio desnt, o rationumprotectione. Oratione pericula abigant: oratione animas i ereditas muniant, entient,factopericulo , plusses oratione in quiete proficere, quam illa N: Necta, corpore,ct animo moueri. Haec pius auctor, Pie sane, orationis exercitium praelatis Religionum commendans. Si ita fiat, Vt par est, crederem ab dubie sanctos, rectosque praelatos omnes evasuros . Σ3 Hoc tandem in calce annotare libet, dum boni praelati conditiones quaerimus, eos solum regulariter loquendo, bonos,& utiles suturos praelatos,qui ad regimen religionis inviti, coo'ν, penitiisque renuentes subvehuntur. Hoc Philosophi, & Patres saepius clamant. Plato aiebat: Turpe est, Ut qui ponte ad imperandum accedat . Lex quoque Valentiniani, & Marciani sic babet. Felicem fore rempublicam, se a nolentibus, ct actus publieos recusantibus,gubernetur. Alexander quoque Seuerus dicere s litus erat: Invitos, nos ambientes, in remptis iram eouocandos.
238쪽
Quos imitatur Episcopus Pacensis dicens i MagiLiratus dania simae. sunt hominibus Impem minime eupidis. Ex Patribus, satis hoc VP si ''
habet D Gregorius, quaerens enim , cur Moyses tantundem re- in incusaret Ducatum populi, Paulus autem non ita aduentum in Hi rosolymam, respondet; Luia prosperis muroeuli, exsola tu sone , aduersis autem etiam ex deuotione misitemus. Optimo Ioannes Rusbrochius in libro de contemplatione capite so. di Rus,oinxie. xuinae alio honorari appetit, nulgo dignus honore e B. Et capite 3 3. Qui ad dignitates spirituales electisunt, ct Cocati tanquam Aaron, hi veri sunt Praeoti, ct placent Deo. 2ui autem, se eligunt, ac ingerunt, eosplane redicit, reprobatque Dem.
- ΣΦ Sed quod Hugo victorinus celebris author circa praesentem causam,qualiter scilicet Religiosi circa praelaturas accipieri das, vel non e simulque aliorum Patrum circa hoc, sensum non praetermittam. Hugo sic habet. Sunt quidam, quisciunt,& pos
sunt, ct volunt cesseri quidam qui sciunt, obsuntsed nolunt; hil
quidam qui nec fiunt, nee possunt,sed volunt : quidam, qui nec e .is fiunt, nec possunt, nec Colunt. Seire, ct posse,9 iniae, charitatis es, ve superbiae di scire, dr multatis, wI inertiae: ne cire,nec posse,sed velle cupiditatis,di Hultitia: nee scire, nee
posse ee oeue, discretionis, prouidentia. Rui enim seiunt, Oi possunt, ct volunt praeesse,si volutprodesse, ebaritatis eis alioquin superbia. xui inroserunt, is possunt, sed nolunt, humilitatis eis, quodrenuunt inertiae vero ei ciunt somnino de unt. Rui autene ciunt, me possunt sed volunt,ambitionis videtur esse,quodUο- tant: Hultitias Oelint, quod ne ciue nec possunt. I i quide,qui
nee sciunt, nee possunt nec volunt, prudenter agunt. Haec Hugo
Viλ.Diui I si dori sensus libro tertio de summo bono cap. 3chie D me st. Multis intercipit Satanas fraudibus eos, qui vitae , enses eviditate , Utilitarepraestantes praeesse, Orodesse Hys uolunt. Sancti Bemarai mensepistola 85. haec est. Nec praeesse re LBetn. dum prodessepotes,quia vae tibis praeer, O non prodes,sed vag - .uius , F quia praeesse metuis , prodesse refugis . Abbatis quoque Ioachim, in cap. 3. Apochalypsis haec est sententia ad hoc propositum. Non es parvipendendi muneris habere materiampro ciendi inpopulo, pro quopassus est Chrisus, nee quasi humilitatis
gratia, dum quis vocatur 4 Deo, noue conseruisseis frin fam ιmpendereseruitutem. xuiascut ambitio Coluntas dete fabilis es , ita amor pros eiendi remuneratione eondignus - Sancti T.homae sensus 22. quaest. I 8 .art. I 2.&quolibet . hic est per huiusmodi
239쪽
21 o De bonis, & malis Prς latis
s. Thom modi sententias expressiis . Primatum ecclesie concupiscere,neque lupum eis, neque otiis. Ruis enimsapiens υult vltro se ubi=cere , ruituti, O perisura tali, ot det rationem pro ecclesia, ni or te , qui non timet Dei iudicium Rursusque Potest aliquis Iaudabiliter consederansmoprium defectum, ex humilitate incium prautionis recusare. Praeterea sic habet. Melioν eis intentio pra- Iasonem fugientium seundram proprium desiderium , dummodo non ad t nec tas exparte imponentis hoc onus: Tandem sic habet. Ruia ergo valde di iis es, purgatum se quemlibet posse cognoscere , malationis ineium tutius declinatur. xs Ecce sancti Religiosi modum vobis a Patribus praescriptum , quo praelationum dignitates accipiendς , vel reiiciendae einrvat. Humi litatis pedibus prouoluti dignitatum fastigia iugite . Obedientiae tamen nexibus ligati , quae vestris humeris impossi-- bilia non sunt, subite, ut enim quidam , Prudens dixit. Ambienda dignitas non eis, ne olBritὸ quaerenda, nec proterur repetunda. Faxit Deus in omnibus Dei honorem, & gloriam quaeramus .
' Nimia bonorum temporalium cupiditas Religioso
1 o Estilens adeo est auaritia, nimiaque bonorum tempo- a rasium cupiditas, seu appetentia, ut non modo saecu' lares fere omnes,sed& Religiosos plures, veneno sito Ioran inficere, sauciare, & perdere Pomp. Certὰ mu i is nomen pauperum dicebat Sanctus Hilarion oce auaritiae D.Hier in fuit. Nec mirum sane, dicente Propheta. Omnes auaritia II Vi S i iis, dent . Et Chrysost. Omnium eorda po det, ct tyrannica domi h natione deuincit. Tale ergo,ac tantum malum procul, a religio δ' nibus abigendum Patrum,antiquorumque monachorum verbiS,S exemplis comprobemus. I. Accedat primus Sanctus Basilius egregius monasticς per sectionis instructor, qui in constitutionibus suis monasticis clari Tme omnem bonorum temporalium possessionem a monachis D p,sii in ablegandum esse docet. Cap. ergo 3 s. habet. Debet autem cunili . pietatis cultor, qui eam, quasvra exposuimus, in Uita com -
240쪽
Fugienda a Regularibus. Cap . XVI.
muni rem amplexus eis , ab omni priuata rerum possessione , δε-ber esse . Et i nsta. Omnimode fugiendum nobis eis, ne priuatim omnino quidquam possideamus, praeter ea, quae promiscue omnibusuemui comparantur: Alibi quoque sic . Di societate fratrum, nihil priuatim haberi debet, qui enim dieit suum aliquid esse, is seipsum alienum redit ab Ecelesia Dei. Ecce tibi religiose , consultor adest Basilius, & temporalium bonorum possessionem pri- la in rem
uatam abdicare conatur. Hoc vero tibi ad perfectionem tui sta- , ἡ,'' tus conducere idem Basilius sic docuie. Perfectis am ego Uitarationem illam appello, a quapriuata omnis rei cui que exclusa In eonae posseJom, eliminata. Satis indicans, nunquam religiosum ad mon. 3ssui status perfectionem debitam peruenire possie, nisi omnem rerum priuatam possessionem a se abiiciat. 3 Sequitur ut solet sanctus Ephrem Syrus, ex quo non pau'ca Contra auaram cupiditatem monachorum, diuitias, bonaque temporalia sectantium elici possunt. Primo ergo in Paraenesi prima sic loquitur. Diuitias ne eonfecteris monache ; anguLia enim, . ξpm ct stricta via. Ac si dicat quod monachus temporalibus diui- ρμημ' tiis onustus, ianuam regni caelestis ingredi non possit. Unde sub
tas regni caelorum- Rursusque. Maia res es monachis auaritia , eos regno Dei priuans. In traetatu quoque de monacho, di turture sic habetur. Monaehus auarus, ct diues, mundanus eri pro- io
fessor. Et infra. Neque mona meum habitum ferre possunt, quIIaeularibus diuiti=ι sunt dediti. Non enim possibile eis, Deo Ier
a ire, ct mammona. Et in serius. Si videris monachum diuitem, ct auarum , opes ea eassectantem, deplange latam; quoniam in nocte, ac tenebris talis a mbulat. Rursusque . Cur igitur iat feras tibi diuitias consiscis , d monache p Rumsque Iic concludit. Tu vero Θ minache hasce diuitiat ne appetas , nec possideas,
fecundum Deum Hypaupertas. Tandem alibi, tentationem Sata. nae esse dicie, monachis superflua quaerere, etiam sub prae textu ege statis. Sio monachum inquit inimicus tentat, Ut g i laeter igEm inae liberaliter suas opes in pauperes disperserit, vili a dein doet. vata quaeque, egenatis praetextu, in He persequatur. Haec Ephren , e. 99 qui solus suffceret, ut improbam monachorum auaritiam re
4 Accedit magnus Pater Hieronymus, qui in epistola ad Heliodorum, totus eo contendit, ut illum, utpote monachismi studiosum.