장음표시 사용
241쪽
De cupiditate bonorum temporalium
studiosum , 4 diuitiarum amore abducat. Hinc sere in principio epistolae . sic habet. iis Christum ereris, ct erus crede Frmo-DM e V vibtis gnarite primum regnum Dei, ct haec omnIa ponentur vo-
β ης 'φ'-No, Hra tibi semenda est, non oleta eLI. Amtim diues est νQui eum Gιrisio pauper est. Et insta circa medium . Presctustativis Christi , nihilpraeteν Christum habet, aut squid prae-Φ ire ChγiLium habet, perfrius non eid. Et sperfectus non Hi, eum se perfectum fore Deo pollicitus sit, mentitus eH. Os autem,
, mentis ur occidit animam. , Et concludam, per fe - edus es, Cur bona pate na desederas Dominum fefellisti per' fectus non es. Dominicis Euangetiy vocibus contonat, non pote-esis duobus dominis seruire : r quisiti Nn mendacem Deum facere, mammona, ct Domino seruiendo. Vociferatur rue jaepe si quis vult oenire pos me abnegetsemeti um , ct tollat crucem a suam, quatur me, ct ego onuisus auro arbitror Chri Tmef equi. Alibi quoque sic. Monaehum, quemsenseris Dbr, aut
semper, aut erebrius de nummis Ioquentem , excepta eleemosyna sindiferenter omnibus patet, insitorem habeto , potius quam Idein reg. monachorum. In regula quoque hςc animaduertit, pro suppelle -- ctili retiolosa Neque opus D clauibias, Ut sam exr Is mont1re
eur exteriorum inditys, quod nihil habetur extrinsecumpraeter Iesum . Grauissima haec verba Sanctus Hieronymus scripsit' Iliis verb satis eleganter auaram cupiditatem quorundam religiosorum nescio cuius aeui θ repraehendit. Audiant ,&perlegant, sciantque quantum a persiectionis tramite absint, qui semper pecuniis , boni ue temporariis congregandis inhiabunt. Vnde alio loco religiosos quosdam cupiditati, auaritiae quae deditOS, solum habitu, & voce, non re ipsa isculo renunciasse, sic docet. Τής p ' Vidi quosdam , qui posquam renunciauere secuis, vestimentis dumtaxat, di vocis prose me non rebπs mbi uersatione mutarunt, res familiaris magis aucta , quam imminuta. Eadem ministerisseruiastrum, idem anstratus , c. Timςae ergo religiosi nostri, ne de illis, sicut de antiquis haec Hieronymi verba sumantur, si infami auaritiae vitio deseruiam.
et Ioannes quoque CassianuS antiquus monasticae rebormationis defensori quam praue sentiendum sit de regularibus, quieongregandis pecuniis,bonitae terrenis dediti sunt habet his ver. r rerin bis. uodpudet dicere, ita pleroseque abrentino asse conjuc mus,ot nihil amplius immutasse de auterioribus insti comprobentur,
nisi ordinem tantummodo, atque bab iumsecular
242쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 223
adquirere pecunias gestiunt, quas nec ante possederunt, helceri , quas habuerant retinere non desinunt, aut quod es lugubrius, etiam amplissare desiderant. Indicat sane his verbis solum habitu, non reipsa monachum esse, qui bonis temporalibus adquiren
dis stude t. Rursusque idem author . Vitium eupiditatis, O aπa- Iden. brriti , quod erga Ipecies pretiosas exercere nonpossunt, circa υς- ς δtiores materias retinentes, non abscidisse ,sed mutasse probant. Eadem, qua antea, libidine detinentur,quasidisserentia tantummodo metallorum , ct non isto passio eviditatis, habeatur in noxa . In opere quoque de institutis monachorum lib T. contra hoc vitium auaritiae, quod ipse graeco nomine philargyriam appellat, conscribit. Vbi inter alia sic loquitur. Vitium hoc non aliunde in monaeho sumit incipium, quam de corrupta, ac tor pira mentis ignauia, ct plerumque initio abrenunciationis male
arrepto, ct erga Deum tepido amore fundato V t inde non te me 'rὶ iudicare censeamur , si monachum cupidum , corruptae con '. scientia ,deprauatique Spiritus dicamus. Capite quoque septimo Ibid. e. eiusdem libri Iutilem esse, & inanem eorum monachorum excu sitionem, qui sub falso praetextu necessitatis corporalis , Pecu nias congregant, grauimmia verbis ostendit. Ea vero nos commo modius insta adducemus . - 6. Ad haec Sanctus Nilus antiquus, &grauis monachus, saepius de cupiditate sugienda monachos admonet. In paramesibus, sic habet. Ne appetas bona, quorum Usus praeterit, ct posset perit. In oratione etiam de auaritia sic. Monaehus, qui multa pusidet, eH Gelut nauis onerata, qua insuctuum tempestate fa cris submergitur; quemadmodum enim illa gutis Undis a Jergitur so opulentussollicitudinibus opprimitur . Et rursuS. Monachur anarus cumulari prouentibus audet , monachus auarus laborat vehementre. Monaebus auarus auro sudet arcam -
- . Execrabilis eri, quifacit Idalum : huic mitis erit, qui a - , uaritia vitis Iaborat. Haec, & alia ex sancto monacho Nilo ex cipi valent. 7 Accedit Antiochus monachus inter Bibliothecat authores
aure relatus, qui non minus caeteris, cupiditatem monachorum' Amioch. aspernatur. Mona inquit) inhians eumulan pecuniae, eni- hom 8 in
xi me intendit operi , qui autem nultam quaeritpossedere pecudi . 'nunc orationi Hrenuam dat operam , nune in lectione es totus.
Monachus pecuniae Hudiosus thesaurum eorradit,ct indit mar=pio. Dixerat autem in antecedentibus. Impossibile es, eum, qui F s congerenda
243쪽
, De cupiditate bonorum temporalium
congerendae peeuniae t cupientior, secundum Deum vitam, ut in-Hituatfuam . Haee ex Antiocho excipere valui. 8 Sanctus quoque Theodorus Studitis inter Bibliotheca Patres Venerabilis; de auaritia a monachis fugienda, sic illos monet in epistola quadam. Contentipraesentibus auersemur cupiditatem coneterendae pecunia , nec GEumpossideamus peculium . Ei post a Iliqua . Equidem ,sad hane vivendiformulam con ouersabimur, in nobis glori eabitur Deus . Professio nostri huius propo ti magni Hiimabitur,ct aduersarν quanticumquesuerint, suppudescent: denique ad conuersisnem inuitabuntur. Ouo inoad eum modum Dixerimus, male nobis metuo, ne pro Oerata beatitudine , aeternam reportemus eondemnationem. Audiant haec
regulares cupidi, & auari si qui sunt) videantque, in quanto suε
damnationis periculo versentur. 9 Eet eadem quoque Bibliotheca Abbas Marcus inconsultatione quadam , seu colloquio clam anima sua , sic arguit mona Clios , qui rerum caducarum posissessioni, multum sunt addicti.
Et nos, inquies, anima obara , nec aurum cumutamus, nec να-
diapossidemus, ct ego re pondebo tibi, nec auram , nec praedia per se detrimentum asserre ,sed praesto terram H rum Esum . Luidam enim diuites, cum diuitiarum amore minime tenerentur,Deo pu- euerunt , Ut sanctus Abrabam, Iob , o David. Nos Oeγδs ne diuiti=s auaritia Uitium in materia abiectissima nutrimus , non cumulamus aurum, sed res ῬUt Himas congerimus . Principatus , ct Dignitates non accipimus, sed omni rationegloriam , O laudem aucupamur. Ilaec Marcus satis vere auari monachi indolem
I o Pius quoque alithor Hugo Uictorinus, pia etiam verba pro hoc intento habet lib. I. Miscellan. tit. I pS. Ut enim cinquit nimio onere eumulata nauis, Undarum ictu obruitur, sis multa possidens monachus, in Dia impeditur; nihilpossident quasi Aquila ad cel tudinem peruolat, tune isiorum descendit ad escas quando competist necessitas . Nihilque pessidens, ut eurfor leuis , velociter ad bravium supernae loeationis Dei perueniet . Nibu possidens monachus thesaurizat in caelo, ct eanit Deo Iaudes die , ac nocte in timore Dei. Gloriatio monaehi eum nultas res pr e ris Oitae possidere desideμat. Haec, & alia VictorinuS. II Sanctus quoque Bernardus plura pro pio intento piissismus Pater suppeditat, in tractatu de ordine vitae auaritiam, ut pe stem detestandam monachis, sic describit. Est, ct tertiumgenua
244쪽
Fugien ta a Regularibus. Cap. XVI. 22 I
pesis huius , quando monaehus exesi neeessarijs, sine quibus viuere nonpoteII, plus de erat habere, quam necesseesit; aut ea Oolumus in monasterio possidere, quaesessemus in seculo , minime
habere Valeremus. Hinc aIibi iple pater sic habet. Clericus, qui partem babet in terra, non habebit partem in coelo. Clericus , si quippiambabueritpraeter dominum , pars eius non erit dominus.
Verbi gratia, saurum,s argentum, M ossessiones ,s Oariam sv-
pellectilem eum isis pars eius dominus fleri non dignatur . Hinc etiam in psalm. Qui habitat; Monachorum avide lucra captan
tium , bonaque temporalia sollicitE exquirentium, sic sortem deplorat. Videasfratres quosdam, tam avide lucra captareprae sentia, tam eculariter transitori=s oticitatibus adgaudere, ad terrenarum damna, veI minima saeuisatum, tam pustianimiter turbari, tam carnaliter super his decretare , discurrere tam im pudenter, tam irreligiose eularibus sese implicare negocks, ac shoc esset tota eorum portio , hae oniuersasubsantia. Belle miseram conditionem cupidorum regularium describit, & quantum malum lit terrenis diuitiis inhiare docet; ut a tanto vitio religiosi omnes procul simus. Optime etiam idem Bernardus ad mona chos S. Bertini scribens, contra religio Ibs,qui magniS rebus co- temptis, in paruis nimium delectantur, haec habet. Miserabiliores frewus omnibus hominibus nos monachi,spro tam exiguis tata alimur detrimenta . Quid enim insipientiae, imo quid infamae est, ut qui maiora reliquimus, minora cum tanto discrimine teneamus y Si mundum eontem mus Oniuersum is abrenunciauimus affectibus propinquorum ; semona Ieriorum carceri mancipauimus nosmeti ossidenique non venimus Doluntatem nosram facere , sed imposiimus homines super capita notira , quid non oportet eri,neforte cotingat haec omnia nobis in in pientia nos rict negIstentia deperire Attendant hoc monachi omnes, videant aque quid sentiat Beria ardus de iis, qui quantumuis modicis rebus, animo, Voluntateque adhaerescunt.
12 Clarissime quoque Dionysius Carthusianus ser. 6. de Dominica decima post Trinitate, causam relaxationis pluriu regulariurerum temporalium abundantiam censet, dicens . Sie, multis heu religiosi eausa di solutionis, ct negligentia, ae quotidianae ruinae, seu defectionis, erit temporalium abundantia rerum, paxque car natis is Diam enim temporalibus rebus abundant,flyossuper e, ac lautὸ resciunt, nee necessari=s sunt contenti,sed curiosa requirunt. Lautὸ autem, O immoderanter refectos magis delectat con-
245쪽
Σ16 De cupiditate bonorum temporainim
fabulari, io eari , ridere, ludere , orationibus, meditationibusque vaeare , compunctioni, ct discus lanipropria confitentia insudare ,seu lectioni, aut alteri exercitio virtuose, utiliue, labor i inseriere . Et Da mente infrigidantur , vanitatibus dis Duntur , edi noxiss cogitationibtas immorantur, nonformidantes, . Item serm. I t. de natiuitate Domini, inter alia haec habet. Per quid monactica omnis scra resessio , pre temporalium si Lentiam rerum qua, immoderantia , ct exquisistio ciborum, ac pomum, muoaque alia vitia iam consequentia
Is AdstipuIatur ad idem intentum Sanctus Laurentius Iustinianus Apius docens, cupiditatem temporalium bonorum nullarenus regularibus sectandam esse. In sermone de ramis sic habet. Laur.Iust. Ruicumque renunciante aculo inanctae religionis, ac paupertatis in ser. de Doluntariae,se voto Lirinxerunt, nihil omnino possidere valent in - terra; i quippe eum illis eoele His haereditas nondeatur . Et insta. Dis e itaque, Θ religiose, nihiIproprium habere in faeculo, Ut cae-
Iinem haeressitatem consequi merearis in caelo . Disce inquam, nedum temporaliumfacultatum reyceresarcinam, verum etiam a
illarum d te abdicare assectum , ne irrita eensatur esse professio tua. Sat tibi sit monas Ierij communis subrantia, de qua Unicuique neeessaria miniHrantur abunde. Ditior prorsus eris , scon te feris omnia, quam specuniarum,c gemmarum miIlia possidebis. Adhuc inserius. Minime religioso cong uit quidquam dii a ζ an cere suum,ubi omnia omnibus censentur esse communia. In ligno vitae de , quoque vitae sic habet. Operiis maligna, d deteHanda auaritiae spee.c,s obedientia, emper bonis animis exhorrenda,quidi fum,quid ineoncussum dimittis i In libro etiam de obedientia, terribilia
haec contra auaros religio QS, eorumque caenobia protulit. SuntlM 'ς φ multa eoenobia , quae nonsanctorum babitacula inediatronum aq'S''' Disi diuendae JὸIuneae, spectacula daemonum, incina vitiorum.
Haec vero opprobria, & conuitia in auaritiam monachorum reislandit dicens . Ubi enim quisque priuata quaerit commoda, pecunias cumulare non desinit, ctc. ibi procul dubio religionis de u-ctus eri cultus. Ecce quantum malum sanctis caenobiis comparabunt regulares cupidi, ut Propter auaritiam eorum, latronum speluncas, spectacula daemonum, & officinas vitiorum, ea comis
pellet piissimus Iustinianus. I Faue ut quoque no stro proposito aliqua, quae in Sanctae Brigittae reusationibus habentiar, contra impiam cupiditate 3.
246쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 227
si in regularibus reperiatur. Primo enim tam ipsi , quam clerici sic reprehenduntur a Christo. Reeeperunt decem mandata mea , . Brig, i ct composuerunt in Unum verbum Ruide H hoe onum oerbum y IR Risi Porrige manum, O da pecuniam. Et rursus. Ibi denique pro mu neribus libenterpatiuntur peceantes, inpeccatis. R ssis quoquς IN Leus
de eis conqueritur Deus, quod nunquam contentantur de obtentis . In sexto quoque libro reuelationum introducitur anima cuiusdam religiosi scapuIari induta, & mirabiliter in omnibus mem bris deformata, de qua Christus ad Sanctam Brigittam. Multi religiosi simulantes, quod nonfunt, e eruientes mundo sub ba- s lib. α3ybitu resegionis excluduntur ab ilia aeterna haereditate. De talibus est isse, cuius animam Diabolus nouem iuribus possidet. Inter alia vero haec recenset. Secundum es, quia desiderat ilia , quae videtinecessarys non contentus. Sextum est, quia gloriatur in super fluis , 9 babitu peregrino, euius proprium deberet esse, i a vero paupertas. Iam inde quid sentiendum sit de tua cupiditate , di a uaritia Religiose , si serian tibi cumulare non desinis pecunia a bonaque temporalia, tu I udex esto. Libro quoque septimo qui
dam monachus, & beato Francssco aduersarius introducitur, sic dicens. Ego fecundum reguram non possum Licite pecuniam tan gere, neque aurum, veI argentumpossidere,ct ideo aliquem Ipecia- Li.T. e 12 lem amicum babere volo, qui peroniam , ct aurum meum teneat secrete , Ut illa pecunia citar ego , ad voluntatem meam, De quo
Datre ,.similibus sic loquitur Christus. IIIi, quisent de regul fratris aduersari= , iudicabuntur adpaenas aeternales in profundo
inferns,i ante mortemse noluerint corriger e Vnde liquido satis innotescit, quantum sibi detrimentum , aeternaeque paenae pericu lum, monachi pecuniae negotiatore S adquirant. Is Ad haec piissimus contemplator Ioannes Rusbrochius multa habet in suis operibuS, quibus superbam, & vanam bono rum temporalium curam, in monachis detestatur. In tabernacu
Iosederis sic habet inter alia, in quibus, e xcessisse videtur plus aequo, forsan nimio Zelo duetus. Puae primi H i statres deserebant, RU=din se reJuebant, hodie apleri que quaeruntur, ct appetuntur a Siquidem bona temporalia per pluries eorum non medioeriter amuhiunt . Et insta . Edere quoque, 9 bibere delirat/, ae euriosum νει comptum ferre habitum libet; nec inta apud eos, wI esculenta,velpoculenta ', veloenimentapim nimio pratiosa habentur , qu obtinere possint. Et deinde. Mendici, ct pauperes diei Solunt, iam semper quaeri inopiam, tamen omnibus abundare rebus. Inter
247쪽
118 De cupiditate bonorum tem poralium
Inter eos sane diuites,ctpauperes reperire monaebos lieet, quas in mundo υνγfentur ; O asios Odeat quatuor , aut quinque tuni- eas babere, ahas tax Unam obtinere, Inserius sic : Ruidam ex eis Ianam potius, Μam oues , ides, Dum magis Merum, quam ani marum salutem quaerunt: unt inter eos cupidi quidam, ni. quos nihil explere queat. Sive enimfrumentum, Mesemen Aue oua ,siue casei, siue nummi,siue alia quHibet, qua homines praestare queant. Verantur . omnibus his indigere se aiunt. Tandem sic inquit . xur inter eos multa adquirere, dr que tum facere nouit, charus in primis babetu , ct hilarite aeeipitur. Haec pius author seueri satis cupiditatem monachorum sui afui reprehendens . In Opere etiam de vera contemplatione sic habet. Iamoero perplures inuenire licet in monantea , ac religiosa vita , qui
D i eonsilia polliciti sunt exequi; ct tamen, ne uum consilijs,sed
ne praeceptis quidem morem gerant. Pollieiti enim sunt paupertatem, nec quidquamse habituros propri=,cte.sed reditus tibentibus
aecipiunt animix. Eoinsta, alia quoque habet contra mona chorum redituS, quae nos in serius a Teremus. Rursum quoque.
In pleririque canobus, ct congregationibus, diuites, ac inopes, baud seus, quam in mundo, Styuntur: ct diuites quidem, quidquid libet,edunt , ae bibunt, cultis iguntur Osibus , opessbi accumulant, cte. Videant religiosi, quid sentiat Rusbroch. de vana cupiditate. & superbia. Istis porr5 Patribus, ac Doctoribus iure annumerari debet huius seculi, ac nostri ordinis inter Virgines splendidissimum sydus B. Magdalena de Pazai, de qua quanto odio prosecuta fuerit superfluam regularium suppellectilem , quantove amore ipsos Ma d. rum simplicitatem amplexata ex eius vita, e. r 24. sic habemus. de Paeta, Come quella, che penetraua I importauea , e I bene deua potireta
religiosa, o come daΠ'osseruaneta di quecta ne dipende Uni bene , e perseione delia Religione pneVMessa maniera , chs effasuiseerat ament eam aua usua Religione cosi desideraua, che in esse ri-ntende seperpetuamente la pouertὰ, esemplicita religiosa, si ne
inito, e Dectito , come in tuti fastre cose ancorebe minimo . . Meua Ona sua Nouieta fallo auun gareptu ornate che non i
tiano lassita se licita ; e endo Ia Beata Mari: Maria Mad-dalena una vesta in ratio, Ni prese , ego Hraccio. Cosa quando
248쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. ά 2 9
nmetier delia Religione, e teneua Antani is eoiari, Uaema la, Religione abitatione di Dio, an e coneluser Guardi si clascuna , e ponga cura di non indurre, solio colore di compassione, in Ia malediaione di qualche vanita . Guai, Mai, e per mille Volteguai a chi indurra tal maledietione di vanita nella Religione ; α mamma mente doue regna vn pocodilume di seniplicita. Evn aura Oolla disse. Chi non ama la pouerta ,sia schisaea come leb- Osa, e come tale tenuia.Non potetia sos ire disentir blasmar te eos de Ia Religionese isei, e pouere, si MI oitto, come nei ve sitio, e m tuite I attre cose, dicetia, ehe quantopiu is cori delia EeIgrone no povere, se abbiette, tanto Abonopis dimare cercare dato Resigisse,pere he banno professato povaria, in υμ',
pregia te, e di vasire e Oisua dire. Chi ama l'humilia, e pauer ea, non ispende mai parole in dolersi di cosa alcuna. Astra voisadieeua . Chi e posse flore della po uerta, semprepensa alpouero Christo; e tanto sa stima dei corpo suo, quanto fati Re delia te la dei ragnio. E quelis, che et adlaeua, Io confirmaua connsem pio ,perche Dimaua, ct apprema ogni rosa, ehedalia Religione
I era data, ancorche minima, e quanto erano piu pouere pius ne Rioriaua. Aurea haec pro paupertatis Regularis commendationec tantae Virginis penu libens hausi. t G PIacuit vItimo Hieronymi Sauaroncitie verba reser is . quibus religioses omnes de paupertate sectanda , auaritiaque nis Ner sau. gienda sic moneto Ita debet religiosus paupertatem HIigere in
partieMari, O in eommuni; ut futuat miter in eorde suo,n- talosi: Io moris velle aliquidpo Hre, nee aliquid adosum habere, nisquod ei ummopere necessarium fuerit, in tantum, Ot odio habeat
omnes diuitias magnas, ctparuas, etiam ima ve timenta , ne quibus bonese vivere non potest, ude atque de monactrei -- p ut a s cum de eris, mi pauperrime vivat, urique ad extremam necessitatem l quia Derepaveren paupertategaudet. In serius quoque, monachos oppositunias agentes innumeris vitiis deditos esse assirmat ; cuius verba ,
249쪽
σΣ3o De cupiditate bonorum temporalium
capite quarto huius operis adduximus . . .i7 Quis tamen o contrario , vel leuiter, reeensere poterit , quae sancti Patres , dc Doctores de paupertate religiosorum dicant Z quot laudibus extollant, quotque praedicentencomtis S Ephrem ex multis aliqua succin te reseram . Sanctus Ephrem Syrus sic. P . - Thmaurus monaebi paupertas Ooluntaria. Diuinissimus es mo--nachus in hac exercitatus. E t rursus. Immortalis virtus monaehi eli paupertas. Rursusque. Fidelissimus regni eaelorum aeseri monachus, ab omni auaritia alienus: male autem peribit,qui auaritia morbo Laborat. Rursus tandem . Lumen in terris ρος ' rum eis monachus , in quo non eis reperta eupiditas. I oannes Cimieti, Climacus pauperem monachum dominum esse mundi dixit. et1αιι. S alvianus quoque, beatiores omnibus, censet religiosos paupe-Salu. t r. res . venerabilis Beda eos vocat. Possessionem Dei decantatam is 2 'μ ' a Dauid alm. 2. possessionem tuam terminos terrae- Dicit enim. i. Termirasti terse aeripere possumus selos perfectos,qui Oerapossessio Dei dicuntur, quia adeo se a terrenis elongaverunt, quod nihiI in eis retinuerint, ni quantum adsupplendam necessitatem vi us.. Ait . Diuus quoque Laurentius Iustinianus miris his encomtis religiosum voluntarie pauperem extollit, dicens. Voluntaria 1M Iusti paupertas reddit animum is curis saecularibus liberum, ad se Med. eognsendum , secumque habitandum aptissimum , ad Oaean - i , dram orationi paruinum, in parcitate laetum, in communicatione bigarem, in perieulis securum , ct omni virtutum exercitatione disso tum. Et infra. Nemo proculdubio ex irare valet, quantum remeatur gaudio , quanta potiatur pace , quibus Ipiritualibus re eia γ delitise, quantis saepissime internis recreetur eon Iatiombus, ct quot diuinis quotidie illumetur Olendoribus , qui de Aerato animo, renunciat sponte secura, mi irae Deo, nihiI terrenum ambiens, nihil temporale po dens , nihilque ,
quod amore uum oendicare queat, omnino reseruans . Sed de hoc puncto mira sanctus hic Pater, mira etiam alii quoque Patre S, ita ut vanum sit omnia recensere .
18 Id quoque ipsum grauissimis Patrum exemplis paupertatem sectantium , auaramque Cupiditatem bonorum temporalium rescientium, luce clarius innotescet. Sanctus Hilarion monachus, monachorumque Pater, Constantio Imperatori sibi D R. si decem auri libras offerenti, hordeaceum panem obtulit dicens. in vit, Rui tali eibo aluntur, non maioris Hyimant aurum,quam lutum. Miuriesu Orioni quoque cuidam, a quo legionem daemonum expulerat, - dona
250쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVL 13 i
dona non modica secum allata porrigenti, ait. Non legirii, quid Mare MaeGises, tuid Simon passisunt ρ Cumque Orion flens dicere tr Ae-eipe, ct da pauperibus. Respondit. Tu melius potes tua diatribue- , ι'
re , qui per Orbes ambulas, ct nosti pauperes, go, qui mea reliqui, si ita. ic. et cur aliena appetam λ Sanctus quoque BasiliuS etiam monacho. rum Princeps, cum Caesareae praefectus Opes promitteret, recti fauit dicens. me homini ChriHiano non conueniunt inedado - Trip l. 7scentulis, Vsque, qui talibus promissis capiuntur. De Abbate Ar- si
senio hoc extat exemplum, verbis Savaro notae. Cum esset ma- in ep.gnus, ct potens in curia Imperatoris, cui nullus in curia indue - Comitem batur magis splendide, quam use, ita poseafactus monachus in Mi ad. c. Eremo, omnibus a*s pauperius vestiebatur. In tantum, quod eateri monachi consederantes , quam longe inferioris conditionis
insecutofuissent, erubescebant,s aliquando contingebat illis, ,
I9 Praeterea Sanctus Paulinus, ex opulento diuite voluntarius pauper effectus est. Et teste Augustino, cum barbari Nolam vastarent, sic in corde suo deprecabatur. Domine, non excru' Aug. t.dacterpropter aurum t obieni unt omnia mea, tuincis. olemm Ciu. Dei, inquit Augustinuo Baisobae omnia ea munisus obi eum eo e- α IOre,di thesaurizare, Christus monuerat. Sanctus quoque Ephrem Syrus in suo testamento sic. Nec crumena, nec baculus, nec pera mihi unquam fuit: nunquam aurum, aut aetentum, aut 'ΦIIam rem aliquampossedi e nam bonum regem adfuos discipu-Ios audiui dieentem : Nuii in terrapossederitis. Vnde morienSIdem Ephrem adiurauit suos, ne se veste praetiosa inuoluerent, ac sepelirent. Cum vero quidam in eius venerationem propensior, secus secisset, mox a Daemone correptus est , licet ipsius Ephrem praecibus liberatus, ut narrat Nissenus in eius vita . VJ In vi Abraam Aegyptius, permultam haereditatem a parentibus reii- ta E dictam sic contempsit, ut nullus discedens in solitudinem, ibi cel- Iam sibi construxerit, venditis paternis honis, & mendicis libe aliter donatis. Niccardus Bernardi Clare uallensis frater teste Marulo 9 eum a statribus audisset. Nieeardefrater, nune raso- Μ Maritam totius summa re*icupatrimoni=; nos namque ius omne Oni tibi eedentes , Christum sequimur. Tunc ipse. Caelum vos e*o possidebitis cinquit ego terram. Nibitque moratus, post eos adi t
Patrum ver3, S priscorum Monachorii exempla amplissimas Ibidem.