장음표시 사용
261쪽
a 1 De cupiditate bonorum temporalium
impudenter , ne dieam mendaciter , excusemus , impotentiam allegantes, quas experientia non demonstret, ac doceat huius opis postum, eum inque inpraesens , sent quidam Oere deuoti, fr- uidi notabilem abstinentiam,magnarique corporis afflictione , nu/ exercentes. Et rursus. Idcirco manemus in faeibus nostris , ct rudes , incircumciscarnaisi , irreformati, passionatique D. mus. Et quod mmepericulosum censetur , quo Det religione diu tius vivimus , eo pene tepidiores, ct negligentiores efficimur. In serius quoque . l. ix, nos cibo repleamus ; ac potu, via d dissolutiones , eaehinnos , loquacitates, contentiones, animo tales a pigritias inomnolentias dilabamur, M Deι obsequis ortio
B Μ ga, Contraria satis his gulosis Beata Magdalena de Paetai nostri λ' -δη ordinis de eus erati De ipsa enim in vita eiusdem ea 23.sic legi tur . Ostre aIeibars pareis amente gustaua auere cibι ossi, edi viIρreeteo, e diema,ehe quesii erano secondo Io Hato dipoueria,
an ua aua mei , es ace fare Una sudelia di que tu ebe eraauaneato neue setideue deia'aure, dicendo , che Ia vole per una poverina; efatia tela ineu portaua a mangiaria in restioris , e G dieeua,ehe L muerina era Iei; e mili attre inuentioni camore distoueyta inuentava per osseruaria piu perfitamente, e rendes piissimile eripotem a Gesu Croee D. 17 Quam certum tamen sit, aeterno supplicio dignum es Regularem,gulae, ventrique deditum, ut Iustinianus asseruit, ex. Vero exemplo, quod pius,deuotusque Ioannes Rusbrochius reisi diis set tulit, coniici potest. Tres, inquit,gulosi monaehi et ea Rhenum. st iudie. in q uodam degebant coenobio;qui non contenti cibis communibus,
262쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 24 3
sed escas Angulares sbi ministrari Oolentes , seorsum a fratribu
ari semper edebant. Rureum duo subitanea, ae improuisa arrep tijunt morte, Uno praefocato , altero, si e lauaret inubmerso in aquis , Unul autem ex eissorio tertio super Illi apparins ait,sedamnatum esse . Interrogatus ab illo, em apparuit si magnapa' teretur tormenta, extensa manu guttam ona udoris sui imicandelabrum Daneum, via aeneum, quod ibi forte erat cadere permisit; quod momento eHerius, perinde otimum, uei cera in a denti fimaceliquefactum es. Tantusique inde extititfaetor,ut ii lius loci monaehi tribus diebus d eanobio abesse cogerentur. Haec Rusbrochius. Ex quibus liquido innotescet, quae per inordina eam ingluuiem monachis nocumenta sequantur; meliusque illissere , parsimoniam potius in cibo, &potu, antiquorum sequi monachorum squos Marcus Marulus refert quam tali vulnero is animas suas perimere . Ac perinde consultum fatis illis erit,si pecuniarum possessionem fugiant, quae tanti mali initium, radix
que est. δε Huic quoque vitio affine aliud est, ex eadem radice im-Probae cupiditatis contingent xxi radens, quod scilicet religiosi saepius propter honorum temporalium, pecuniae praesertim, possessionem, habitu, ornatuque exteriori, religioso statui contra rio , utantur. Contra hoc vitium sic loquitur Diuus Basilius. Basil. res.
Si in eo sudendum eri nobis, ot omnium infimi Amus ne dubio,
quod in bovenere indumentorum insimum eis, idsummopere Hi nobis amplectendum: ut enim gloria cupidi, gloriam, ct inan ratem ex inritium cultu, ae Jlendore aucupantis; ID Oidelicet humilis, O religios citae Liudiosi, ex oestimenti quoque vilitate debent venari humiIitatem, Oeam consectari. S. quoque Ephia
Syrus ad monachum quendam sic loquitur . Venium ornatu ne h
deIecteris doctrina vim sic et Superstans mesitim ornatus Adi mortemoneuiat. Legatur D. Paulinus epistola septima ad Se - αpitii.
uerum, ubi monachos, molliora ve sim e nia quaerentes multo elifille carpit, di arguit. Legatur & D. Benedictus in rese sic habes. monachi causentur de vosmentorum colore,anigrossitudine, D. Bened, sed quales inueniripossunt inprouincia, qua degunt, aut quod virius comparari pote i. Optime etiam Hugo Victorinus sic monachos instruit. Debent amatores religionis, opere demonstrare s e. Dquantum i iterrena dijiriant, nec carnem, quae moritura enicultu superstitiose excolere inedpompae indumentorum; mo=Mm ornamenta anteferre. Vesimenta μω vilia, qua m preti δεα ,
263쪽
Σ De cupiditate bonorum temporalium
plus grossa, qua ubtilia , plus aspera , quam moEia, us fusea,
nitida, pius mTlecta , quam areurate composita. Unde D. V 8 rho. Bern hoc vitium in monachis sui temporis si e deplorat. In hoc sta st. habitu nom iam calor , sed color requiritur; magisque cultui - Ilium, quam virtutum insessi itur. Pudet dicere, vincuntur in suosudio mulierculae, quando is monachis pretium assectatur inritibus , non necessitate, nee saltemforma religionis retenta is . In halitu ornari, non armari, appetunt milites Christi: qui dum se praeparare adpralium , ct contra aereas potesates, pratendere paupertatis insigne debuerant , quod otique 'adversm Ualde for midant; in moltitie vestimentorum paris potius praetendentes in dicium, Ultro se hostibus , nefanguine Dadunt ineymes . Ioans ti s De. quoquς Ru brOch. iis iam adductus , religiosos iure carpit.
sup , ' Suodcuriosum, O comptum feree habitum Beet, nee viti apud
. . eos issimentanus nimiopraetiosa habentur, qua obtinere pos L. Ohu pne. Alibi otiam deplorae. Ruod strie etiam externus habitus , qua si tum maxime fleri potem, ad Bominum mundanorum eo uetudi Th devii nem formatur, nec quicquam ferme ab eor- θ abitu di fiat colο- -φφυδ με, ct e me. Deplorat, & illud B.Thomas de villanoua, verbis relatis a nobis cap. r. huius libri. De quo & fore thius in Regia text. I o. eap. . sic conquaeritur.
ψxςx V In--ου-fratrum habitu,iam non calor, sed color quaritura magi ue cultui vectium, quam virtutum in litur. Pudet die e re, vincuntur in suo Hudio muliereula, eum a fratribus pretium assectatur in vesibus,cum e neeessitate, neesItemforma Reli-σnis istaenta n habitu ornari on amari appetunt milites Chrii, qui dum furva re ad praelium eontra aereas potestates, praetendere paupertatis insem ---- Mod inique aduersa ν
Me formidant, in mollitie vestimentorum potius praeferentes indicium Oanitatis,estro se hosibus, e sanguine tradunt inermes . Hodie quaritur ad induendum non quod otilius, sed quod
subtilius inueniri potest, non quod frigus expellat,sed quod seu γ-biγε eo elui: non denique iuxta Basiij regulam, quod vilius
comparari potes , sed quod venustius, imo Danius, octentari. Deinde sic lachrymatur . Heu me miserum I cur adhuc vivo, υμῶre ordinem no umscilicet qui primu uit in ecclesia,quo nuia Ius in terra smilior Angelieis Ordinibus, nulIus vicinior et,qua in eaelis en Ierusalem, mater nosra, e ob duorem ea tatis,f-ue propter charitatis ardorem, cuius Propheta institutores euius hisquos Paulus toties sanctos appella inchoatores extiterunt.
264쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. I
Fussumus nun e exterius, ct de Regno Dei, quod intra nos est, relictis veris , ac perennibus bonis, foris quaerimus vanam confo- Iationem , ct vanitatibus, ct in nys fass, ae iam religionis an liquae nonstam virtutem amismus, sed nee Jeciem retinemus .
Eeee enim habitus noser quod Θ dolens dies) qtii humilitatis effsolebat, indignὰ afratribus nosri temporis in Agnumgeliatur superbiae. Vix iam in nobis Proumeys inuenitur, quo Oestiri di gnemur. Miles cum fratre ex eodem panno partitur iconameo chlamidem, omnis de seculo quantumcumque honoratus, etias Rex, etiamsi Imperatorfuerit , ille tamen nosra non horrebit indumenta, ravo i modo praeparatafuerint, ct aptata. Uon
sor vanitatis notam ingerit corpori, ct exterior super ito interioris vanitatis indicium est, mollia indumenta animι molli tum indieant. Non tanto studio etiraretur eorporis cultus, nisi prius neglecta fuisset mens ineuita obtutibus. Operiuntur bui semodi impietate, ct iniquitatesua. Haec ille, etsi dura satis, e a te nus Vero aestimanda , quatenus non omnes, sed aliquos infimioris
notae statres tangere credendum sit. Quale tamen suae deerim meram salutis aeternae patiantur religiosi, si vestium culturae sint nimium dediti, habetur ex reuelatione Sanctae Brigittae facta. Ex qua liquet animam cuiusdam
religiosi , inter alia damnari. liuia gloriabatur insuper is, ct
habitu peregrino . Extat quoque vivo, &reuelatio caelestis,quam B, Odo Abbas Benedictinus retulit, ex qua liquet, quantum Deo displiceat monachorum inhonestus,& nimium comptus Ornatus. Cum apud Turones in Ecelsa B. Martini, mona ebi degerent, a
perunt desciscere a moribus, ct insitutis monasticis, propriamq
sectando Goluptatem, vitam, professonemq',suam corrumpere. Abiecto enim monaehorum fotito Babitu ucatos, atque fluxos,ct pallio ornatos, induerunt cucculus, ct tunicas ; eatieis utebantur adeo rotundis, ct nitidis , ut vitrei Oideripossent. Luibus , cum a Cellet Deus em imponere, nocte quadam, omnibus somno cor reptis , Unus ex eis vigilans, duos Viros Didit in dormitorium ingredi ; unum manu tenentem giarium, alterum imperantem ei,
ιν quos ipse digito demonstrare gladiopercuteret. Cumque ille etiam eum, qui Sidebat, cadere vellet, adiuro te, inquit, per Deuviuentem, ne me interficias . IIIleo retraxit ilis gladium, o bio solus ex omnibus euast. Haec Sanctus Odor ex quibus elici valet, quantum Dei irae sibi asciscant regulares, nimium ornatum irΡvestibus affectantes. Alia quoque visio cuidam monacho contiis
265쪽
α 6 De cupiditate bonorum temporalium
git, in qua vidie R Benedictum pro monacho moribundo compellatum , qui spreta simplicitate vestis religiola, habitum inhonestum assumpserat, respondisse. Hominem quidem se Oidere, sed habitum non agnoscere ; itaque alterius instituti hominem,eius; causam discuterest non debere,nee in eius uitam iiquirere ' Haec,& alia Surius: ex quibus , & adductis, constare liquido potest, magnum malum regularibus esse vestibus inordinatis ornari, ac perinde fugiendum auaxitiae, cupiditatisque vitium, ex quo,& pe cuniarum possessione, tantum detrimentum nascetur . 3o Pret cludere tandem oportet ementitam quandam, simulatamque excusationem, qua sibi regulares quidam, pecunias νbonaque temporalia, plus aequo procurare dicent. Est autem excusatio haec sub praetextu indigentiae , necessitatisque suturae obtecta . Dicent enim sorte , caenobia, aut conuentus, non sibi in necessariis prouidere , vel si aliquatonus prouident, talem tamen morbum,oblongum iter, senectutem, similemve indigentiam ν accidere posse, ut nisi propriis diligentiis adiuuentur, m. fere sine perituri, ob quod vitandum damnum sibi putabunt l, cere, Pecuniae copiam, librorum , aliorumque temporalium bonorum supeIlectilem reservare . Sed, gaudeo, gaudeo Δαε, quia nec noua est , sed antiqua, praetensa lige, & palliata cupiditatis monasticae excusatio . Eam enim similibus verbis Ioannes Cansianus antiquus Eremita, loquens de monachis cupiditatis vitio insectis , exaratam reliquit. Sic vero loquitur. Philargyria , seu cupiditaspecuniarum,cum remissam, tepidamq; possederit monachi mentem , iustos quosdam , ct uelut rationabiles ei colores , ob quos reservares ibi aliquid pecuniae debeat, ue parare,describit. Nam, ct ea,quae abentur in monariterio, quaeritur non esse sincientia , oesano , robuHoque corpore, ut osse tolerari . Ruid faciendum , s ualetudo mala eorporis emerserit, ct condi tum non fuerit aliquid perutiare, quo sumntetur infirmitas tPraenitionem monaHery esse pertenuem, O negligentiam erga aegrotantes maximam . Si proprium aliquid nonfuerit, quo cu ra eo pori ualeat adhiberi, misere moriendum. Ipsum etiam uestimentum, quod praebetur, nonsusscere, ni procurauerit,Un desibi aliud ualeat exhiberi. PoHremo, nee diu posse in eodem Deo, uia monacterio commorari, 9 niseparauerit Abi uiatici sumptus, euectionisi. transmarina mercennonpose eum uolue rit transmigrare, cte. Et infra. Tune deinde uita longaeua pro
266쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 247
qua tolerari insenecta nonposint. Haec Cassianus. Ecce eandem excusationem , quam nescio si aliqui religiosi nostri temporis, auaritiae sorsan, & cupiditatis morbo insecti, sibi usurpant, abhinc I acio. annis ab improbis fuisse monachis traditam. Idem intentum piissimus Ioannes Soreth in expositione Re gulae Carmelitar. cap. s. circa illa verba abdieationepropriet tis , his verbis prosequitur. Atiaritiae morbus poseritissuperum- Ι ς'hniens, ct extrinsecus anima aeredens , quanto facilius caueri poste H, ac rupui, tanto neglectus, ct intromissus semescordi sit p. metor , ct cunctis Oitys di citiuspro uitur , malorumque cmnium radix eri. Igitur fremissam,tepidan qae possidear viri Re-βgiinmentem, per quosdam vetat rationales illi co res, Iieet Oh- Iiquoι , vel referuare aliquid pecuniae, vescomparari describet: naea qua praebentur in mona ierio quaretur non e senescientia, etiam fano, robusoque eorpora visposse toturare n*ligentiam
erga aegrotanteι maximam. I taqtie ciam eiuscemodi cogitationibus laqueaverit mentem , qua irer DItem intim denarrum acqni rere possit excogitat.Cumque ei ad Dotum cesserit James excrescit, cpecuniae incremento rabies erupidisaeis augetur: deinde vita Amaraapromittitur inenectutis incuruatio, in mitates diuerse,ao prolixae, quae nis torsumma fuerit in iuuentute praeparata , tolerari infenectute nonpossunt. 3i Sed quis non videat stigidam hanc exeusationem, ipsa mei testante comprobari. Etsi enim aliquid naturae fiagilitati concedi queat, vitiosae tamen cupiditati, sub velo naturalis necessitatis obtectae, nihil concedi debet. Hoc ex ipsismet Cassani verbis elarestit, auctium tali excusatione munitum-as τοῖAisium, tepidamque mentempossidere asseruit . Indicat id quo- C ssvisu. que Diuus Gregorius dicens . quod auaritia , ex anetitu suggerit, necessitatem putat, edi cum m rasu crant, docet homao. ora deesse . Praesertim id verum habet, quia si naturae necessitati consulitur, ut isti simulant, certe natura paucis contenta redditur. Indicat hanc rationem, solo ipso rationis ductu; Seneca epist. Ias Luciliam dicens. Frugalitas autem paupertas voluntaria est sereca. At Meessaria deerunt esse non poterunt, quia natura minima petit. Ecce monachi excusationem vestram ab ethnico quoque reiectam . Sed esto, nobis aliqua in corporeis necessitatibus deis
sint, nunquid ideo infamiae auaritiae serui erimus p Cupiditatis mancipia Vocabimur λ Non ideo, Patres, paupertatem professili sumus,
267쪽
r 8 De cupiditate bonorum temporalium
D pQ'-' sumus, ut nihil omnino nobis desie . Fadum enim es. inquit Bo-bistite' nauentura profanumque m ndacium satanae, paupertatic Colun D urn. tarium professorems asserere, ct rerum penuriam pati notae .ser. - i De his quoque si e loquitur Bernardus . Vidimus pauperes ali-- μς v-, s veram paupertatem haberent, non adropu uuium sinuenirentur, er trictas. Sed hi sunt , qui pauperes esse volunt, tamrn pacto, Ut nihil eis desit, ctse dirigunt paupertatem , Ut
nu 'lam ino iam patiantur . lndicat sanE his verbis Bernardus, illos tales non veros, & persectos pauperes e sse. Deinde: igno ro prorsus , quantum valeat apud istos illud Christi. Primum
H- h si quaerite regnum Dei, ria omnia adjeientur vobis. Et illud . Nolitisiaiciti esse in e Dinum . Prorsus etiam ignoro, qualiter apud istos firma , roborataque spes permaneat, cum verbis D.
D sin, Basilij utar Deum ijs alimentasuppeditaturum di ant, qui in coit. . ii nomine ibias congregati sunt. Nec video, quomodo religiosi isti,
totos se Deo animo ; corde, & corpore tradiderint cum sic rebus caducis inhiantes, suam professionem relinquant. Simili S Sphrem esse debet monachus loquitur Ephrem) Viro ex auo demisso, qui ut timore funem excelseo interuauo pendentem arripit. Θse ilia appendit, σPQMioi inis nenter pro auxitio ad dominum clamat ,sim e ,s defece rit, et umque Utrius ue manus perdiderit, praecipuem illico ruiturum , ct moriturum . Si ergo religiosus omnis indesinenter, a Dei auxilio, potestateque, pendens esse debet, quorsum pro temporalibus angitur , pro caducis torquetur, di pro terrenis, ' caelestem paupertatem commutat Hoc docet Euangelica Ve-x ea, , patres astruunt, Veri, persectique monachi status hoc requirit. --φ2 Addiderim praeterea , saepius, dἱiana prouidentia diip
nente, istos, qui sub suturae necessitatis, vel indigentia praeteXtu, propriae pro sessionis, & paupertatis religiosae limites transgre diuntur , his etiam pecuniis , quas sibi condiderant, misere pri uari. Forsan expertus loquar, Sed extat de hoc memorabile e.
Xemplum, quod refert Guillelmus de Peraldo in tractatu de profestione monachorum , de hortulano quodam, qui simili spiritu cupiditatis ductus, pecuniam sibi indebitE reseruauit, quam ta men sibi nihil prosuisse, ex angelica reuelatione innotuit, simul p- tau ὸὰ quo cupiditatis eius vitium repraehensione dignum suisse, proin pro . mb' batur. Haec sunt Peraldi verba. Suggestim en ei in*iratione
P, 3 c ir spiritus maligni, ut colligeret aliquam peeuniam, quam, cum
fraefreret, vel aegrotaret , posset expendere. Et fecit A. Contigit
268쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI.
autem eum in mari mpede , ct expendit quidquid habebat in medicis; curarique non potuit. Tandem unus ex peritis medicis dixit , eum nonposse curari , ni perperis abfusionem. Et cum quadam die, medicus esset auat-us instrumentasua ad pedes abscindendum, nocte ae edenti hormianus poenituit de nummis coialectis , o quod non dederat eos pauperibus. Et flatim Angelus Domini astitit ei dicens. Ubi sunt nomini, quos eolum ii, i ubi Hipes, quem tractasti λ Oui cum paeniteret, ct misericordiam
peteret, Angelus Domini tetigit pedem eius, ctfanatus e L . Dr mane vero medicus veniens, inuenit hortulanum in agro fanatum , ct operantem. Elgorissauit Deum. Ecce casum ἱ ex quo liquido innotescit, Deo maxime displicere monachum, qui sub umbra necessitatis venturae , contra regularem paupertatem po cultum congregat. Ipsoque facto ostendisse,in Deo plus strictum religiosum, Deique prouidentiae, quam pecuniis fidere Oportere, Ac perinde evanescere, ut sutilem, & inanem, eorum excusatio nem,qui prae timore necessitatis sutura , prie sentem prosessionem
Sed, quod horribilius est, cupidos Religiosos aeternam proin de sibi praepare gehennam, noti temerε formidari potest. De quo noster Gratianus insua disciplina Regulari cap. q. ff. I. notabilem liunc casum sic resert. Statias morendo onfrate di piis di se tant anni di etis, e vedendo, c heptis non vera Oeranea di vita,
derio , e Dio sci doue an queli anima ι.3 3 Restat tandem duas alias euasiones retundere , quibus frigidi aliqui regulares Hrte putabunt, magnam bonorum tem
. poralium copiam sibi illicitam non esse . Nec propriam senten. tiam proferam, sed quid sentiant grauiores alii dicam. Prima est, quia dicent tales, etsi habeant plurium bonorum temporalium copiam,affectionem tamen internam ad res ipsas temporales no habere. Sed hanc reiicit Hieronymus Sauaro nola ad Comitem Mirandolanum sic dicens. Nec permittas te seduci ab aliquibus, qui dicunt, quodpaupertas non eoinsit in hoc , quod non habeamus res exteriores sed in bor, quod non habeamus assectionem, θI i x amorem
269쪽
Eso De cupiditate bonorum temporalium
amorem ad illas: quis quanquam hoc verum sit, tamen, edi H eillimum, &fere impo bile es, possidere res exteriores, c, non habere amorem, ct affectum ad illas: propter quodSancti, etsisa hebant totum amore uum in ChriHo, nihilominus Ooliabant se hiatu odi rebus,scientes, quod possesso illarum eri multorum peeratorum oecola: Θ hoe aperti ὸ apparet, in religiosis, qui
in monasterio, ct in cuia habent abundanter ea, quibus opus ha bent ; quia sunt tepidi in diuino amore, vagi, rari in oratione a ssen ales, loquaces, murmuratores, iracundi, impatientes , in otiabiles, inquieti, inuidi, otios, superbi, ct inobedientes. Et hoc euenit illis , quia dereliquerunt primum religionis fundametum a quod es paupertas , non considerantes necessarium esse omnivolentiservire Chriso in religione, Olsis pauper non solum corde, sed opere, in omnibus, huius mundi rebus. Secunda euasio est quorundam, qui dicent se posse plura bona temporalia, & pecu nias possidere, quia non habent dominium, sed usum illorum . Hoc tamen sic reiicit D. Dionysius Carthus ex graui quodλm Doctore. Magis noeet relegios babere e sum pervii ine,proprie
late riuili, quam babere proprietate ine Uu. Proprietas neque inse non esipeccatum, neque adpeccandum inducit, nisper usum rei. Eius exemplum es, quod puero, vel furiose non noceret proprium habere euisellum . dummodo non haberet libertatem Uten di ilu . Habere tamen libertatem otendi ad placitum communicultello essetfurioso ,serupuero vilia perieulosum .iuemadmoda ergo Hultu, ct deri bile esset,si quispaterfamilias νοbiberet lio suo habere propria cultestam,ne eu tuos laederet; nihilominus da Hι HIi licentia utendi ad aettia comuni euisello domus Psulto Oidetur,is deri biis, s ater Oirituis fisitio Pirituali probi-beat possidere aliquid proprium, , nihiliminus a sinat ei ariquis
sortionem de communibus bonis couentus, conceditq. iam iuius.
aeuia libertas utendi tua portione, e fisibi magis periculosa, quamint ei proprietas eiusdem ne Utendi licentia. Et insta.xuantia ad progressum de malo in bonum parum,aut nihiI refert an ἔabeaturo solae proprietate,vel cum proprietate. Haec iste author. Quae, Obsecro,attendant regulares Omnes, nulloq, palliato colore, cupiadam sibi, auaramq; bonorum temporalium possessionem praeten dant, ad excusandas excusationes in peccatis. Sed propriae pro sesesioni alte ndentes, sciant cum S.Idipolito martyre .Consumationis
mundi, ct extrema atatis illius signum esse si monachi expetunt , aua unt mundi. Sed de hoc etiam capite sequenti. Superfluitas
270쪽
Superfluitas bonorum temporalium etiam in ipsis
communitatibus, religiosorum reformationi est conpraria,
λ δε Bunde satis caput praecedens cupiditatem, & auariis tiam a regularibus personis, Patribus testantibus,
o relegauit; praesens vero etiam a communitatibus ipsorum regularium, monasteriis scilicet, conuentibus , aut collegiis, abigendam fore specialius comprobabit. Ansam hinc tollemus aliquibus, si superfluam bonorum temporalium possessionem priuatis personis, & regularibus nolint permittere ; Ipsorum tamen caenobiis, magnam copiam istorum bo
norum tolerandam esse, verbis, aut factis conentur defendere . Hoc ergo contra persectam reforma tionem religiosorum milita re accuratius ostendamus. Ad Mod --ἐ-is omnia , quae eapite
pr*cedonia aedduximus demus re poterunt: si enim superflua bonorum temporalium possessio religiosos non decet, nec decebit etiam communitatem ipsam religiosam: quae ex pluribus partic laribus componitur. Nihilominus specialiter de communitatibus regularium loquemur. a Ergo primus, ut solet, loquatur D Basilius, magnus, dc resermationis monasticae defensor. In sermone ergo de D. Basil. institutione monachorum sic Ioquitur. Conuenit igitur, υτ quμ inseride admodum ,' qui in balneum ingrediuntur, in timentis se omnibas denudant,ita ct qui colenda pietatis ea a a Mitariam vitam
aeeedunt, omni rerum vitα huius materia exuti, genus vitae,
quod es feaendum philosephiam, ingrediantur. Loqui autem Basilium, non modo de specialibus religiosis, sed etiam de ipsis caenobiis , conuentibusue, in quibus degunt, ex sequentibus etiacio. Si quidem earum rerum, quae funicum materia coniunctae colicitudo, procuratioque magnopere mentem, atque animum
di babunt. Quae ratio non minus in communitatibus religiosis, quam in ipsis regularibuS personis vim habet. 3 Adstipulatur S. Ephrem Syrus, qui in opustulo quodam aduersus quosdam religioso S edito, eorum statum eo maximὸ luget, quod cum in mundo possessiones, diuitiasque reliquerint, in religione