장음표시 사용
251쪽
1 3α De cupiditate bonorum temporalium
Riceud. Ric cardo I allo in libra de proprietate monachorum cap. I a. si e Haii damus, Beatus Arseniusfiliorum Theodosy Magni, Arcadi=, e r. Honork Imperatorum olimpraeceptor, cum auia vale dixisset, otvitam Jolitariam, atque eremiticam ageret, eique diuitis cuiusdam Senatoris mortui testimentum esset altatum, in quo haeres ex aggescriptus esset, illud primum voluit cons indere, dicens. Ego prius mortuus sum, quam ille,ipse autem, qui modo mortuus est, quomodo me secit haeredem p Tum remisi te flamentum ni-biIaeeipiens. Et alius quidam senior pecuniam bi oblatam eum negast ipsi esse necessariam, ne eam quidem accipere Doluit, os gentibus disribueret. Duplex enim , inquit, mihi erit oppro 'brium, qui & cum non indigeo, eam accipio, & aliena tribuens Vanam gloriam colligo. Ruidam vero cum auissima lepra af geretur ,'quispiam eius misertus, non nihil ei ncmorum attuli et , unde infirmitatem suam, a enectute uuentare posset νnoluit accipere .sed his verbis refutauit, dieens. Tu post se a
ginta annos venisti ad me auferre nutritorem meum, ecce tantum tempus habens in infirmitate mea nulla re indigni, Deo tribuen te, & pascente me. Et non aequieuit accipere. Sed vatius cum
nibit haberet praeter librum Euangelij, i um Oendidit in pave'
rum nutrimentum, dicens . Se verbum illud vendere, quod tu bet, vende omnia quae habes,& da pauperibus. Barlaam deni que monachus, cuius Oitam Ioannes Damascenus accuratissime
ς'Ucripsit pecuniam si est, o a Iosaphat Renissilio pro se,ac fra
tribui fuis oblatam respuit,eigaeaugam eur illam recusaretperco ctanti respondit. Quonia pecuniam professione exitiosa esse scio,
nec illos, nee me item huiusmodi laqueo implicabo. Quis aut ς R videt totum huius authoris disc ursum intentu nostru coprobare. 2o Oportet iam aliqua ex multis, quae ex avaritia, cupiditateque monachorum oriri possunt, recensere ; ut exinde religiosi omnes, eam, ut pestem abiicia ut, Christique paupertatem cer tatim amplectantur. Et primo, ut uno verbo dicam,omnia sermES. Ephrem vitia,inuadere necesse est animum religiosi auari,pecuniarumque ροτημ cupidi. Ad struunt id patres, S. Ephaem Se . Lumen in terrispu rum es monachus, in quo non est reperta eupiditas ; cum ea radix si omnium malarum , ct non pro ea ructus bonos . Ecce omnia vitia in radice , in anima tua, o Religiose, si solam auaritiam cumulasti. Ex verbis quoque Cassiani in lib. de spiritu philargy-Cam l. r. riae, se u amoriS pecuniarum, saepius id accipere possumus, capse e s. te secundo sic. Hic morbus malorum omnium efficitur radix, . ' ' multi ters
252쪽
Fugienda a Regularibus. Ca . XVI. 23
multiplices fructissans fomites vitiorum. Et capite sexto sic. CV. 6. Atilli citis , ae pectuseque videatur hie morbus' recepta nα- . nempe vitiorum, malorumque omnium radix ,3 9 inextricabilis nequitiae fomes escitur, dicente Apostolo 2 Radix omnium malo rum eHpΘilarg=ria, idest amor pecuniae. Quaenam vero sint hcaec vitia, quae cupiditatem monachi comitantur, inserius sic recenset. Pro hac non mendacii, non periumst, non furti facinus ad- ca, mittere per borrescit: nonsidem frangere, non iraeundiae furor 'noxiosuppleri,si quoquam a spe quaesius deciderit, non honestitis,
non humilitatis modum transcenderepertimescit iniqή ei per omnia , Et alijs Tenter, ita huic aurum, pes meri pro Deo. Clarius in sequenti capite in quot vitiorum praecipitia cadat mona- . ceus cupidus ,& auarus, sic describit. NuIIam deineeps humili- cap. s. tatis , nullam charitatis, nullam obeatentiae, non dicam virtute, sed ne Ombram quidem virtutis retinere contentas,indignatur ad omnia , ct a lagula opera murmurat, atque suspirat. Nulia
titutionepermittunt. Abunde salsis in his demonstrat Cassianus, totam turbam vitiorum irruere in animum monachi cupidi, pecuniarum posse ris. Nec dissentit D. Gregorius Magnus per haec verba. De auaritia proditio, fraus , salueia, periuria, in- i quietudo, violentia, ct contra misericordiam ob rationes eor 'i dis, oriuntur . En satis habes religiose sincte , ex Patribus istis;
quoipodo tota vitiorum vorago cupidos regulares absorbeat. AC proinde mirabitur nullus, ut commune prouerbium, de quo Dio. nysius Carthusianus serm. sexto de Dominica palmarum, dicat. Monachiu babens obulum obuIum. 2 I . Placuit quoque incommoda alia , ex priuata possessione monachorum manantia, ex D Basilio recensere. Primum in-. quit Societatis exactrari disciplinam,priuata possessione corrumpit, eum etiam ipse, etiam magnopere des indicio eLI, Ot qui Dea ζcn.e', perpetuo Vs , aliment Uuppeditaturum di dat, qui in nomin ipse us congregati sunt . Et infra . Po ro incommodum , quod ex istiusmodi possessone noscitur, nequaquam hie tantum Hii, sed Ciserius etiam progreditur. Et enim,qui proprium habere aliquid Iudet, is sne dubio , nihil aliud, quam distinctionem, ac d ο-ctionem a caeteris meditatur. Inserius quoque, recenset mala e X bonorum temporalium peculiari possessione orta, dicens. Impu- μζm isse' G g 2 ris, ae x νβ.
253쪽
2 3 4 De cupiditate bonorum temporalium
ris, ac pratus cogitationibussua intemperie exagitant, ct conturbant . Idque eontingit a dolo , mulatione, inuidentia, contentio ne , quae talia, ct charitatem radicitus evellunt, O Deum ex eo. rum animis, in quibussuntfugat. Ecce damna, quae tibi religiose, ex inordinata cupiditate bonorum temporalium aduenire, admonet Basilius. 22 Placuit praeterea , quae Dionylius Carthusiantas, ex mente cuiusdam doctoris Coloniensis, in opusculo de reformatione Claustralium dixit , vitia, quae ex proprietate, seu peculio relligiosorum procedere possunt recensens, hic adiungere. Haec sunt ipsius verba. Si scire delectat, quare proprietas sue peculium tam rigor os e prohibetur in monasterio, attendite vitia , qua inde
sequussitur: quaeprudentifimi, ae deuotissimi Oiri, qui religiones
inriti runt , considerauerunt, per experientiam etiam diri cerunt . Considerauerunt enim, quod ex proprietate, seu peculio,
tanquam ex venenosa radice, multa peccata proueniunt, υν isscontumacia,superbia, eontentio, partialitas, auaritia , Uanulo 'ria, inuidia, mendacium, luxuria, oeeupatio infructuosa , multi'
plex dissolutio, varia mentis di baetio, aecedia , negligensque di xini tisci= persolutio, atque similia. Etioniam abundantes in pe eulio ad refriendum Issaperioribus fiunt audaces, nec is ipsi nam, nec correptionem patienterfiascipiunt artialitates es Diut, O interdum eommessationibus, ct ebrietatibus vacant: ex qui bus ad vitia earnis Iabuntur, ct Ootum suum de eas litate serua da , sceleratissimefrangunt. Sieque ad Diuinastant pigri, ct ac cedios, opinque Dei negligenterpersoluant; atque innumerabiles defectussitates damnabiliter incidunt, non obseruantessilentium,
Fiaepe neque ieiunium, nee ad commune refectorium veniunt: sisque quotidie magis excaecantur, ct obdurautur. Vnde infra sic concludit. Cum ergo tot Oitiorum peculium sit origo, iusiss-mum, Meque necessarium e L , Ut religiosis,seundum decreta Conciliorum, Θ Decretales Summorum Pontificum, Sanctorumque Patrum Regulas, penitus auferatur. Et Freligiose libenter permitterent, se a corporali purgari veneno , incomparabiliter I bentius debent habere, Ot ab hoespirituali Oeneno, aeternam iam nationem inducente pugarentur . Haec obsecro, religiosi attendant, legant saepius. saepiusque ruminent, ut in commoda proprietatis, auaritiaeque bene perpendant. Quam vero charitati aduersetur cupiditas ista temporalium bonorum , az Proinde quanta cura , & vigilantia a monachis fugienda.
254쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 233
gie da, Riceardus Hallus in suo de proprietate monaehort7 Ur. Ricard cap. Io. Ex Patribus, &Philosophis graphice sic describit nostro R 'μ' intento congrua satis . Non dubitamus eum Augustino offerere , praecipuum venenum charitatis esse cupiditatem , e spem rerum temporalium adipiscendarum , atque retinendarum, augmentum Gero charitatis cupiditatis diminutionem, perfectionem,nulla eupiditatem. Hoc es enim quod alibi ad Deum loquens ait. Mi . nuste amat, qui aliquid tecum amat, quod non propter te amat. Ex qua una cupiditatis radice,quo/ mala pia Blent, enumerare Cis possum, cum Apostolus Paulus auaritiam dieat esse radicem omnium malorum, ct Chri ius Dominus faeitius esse Camelum intrare per soramen acus, quam diuitem intrare in Regnum Caelorum. αuare non ne causa, ct ApoDolus diuitibuspraecepit nou' superbire, neque perare in incerto diuitiarum i e II enim, ut ait Augus tinus: Primus vermis diuitiarum superbia, ex quibus dein de rixe, contentiones, & innumera alia incommoda consequunmtur. Diuitiarum enim, inquit Chrysostomus,squela e I luxuria, ira intemperans, furor intusus , arrogantia,superbia, omoisi qirrationabitis motus . Et alio in Deo , quodomniaperuertit, ct perturbat, meum eL ,'tuum. Trem diuitiasfugitivas, O hom eidas appellar olet . uare, ct Seneca recte, conuenienti Meat homines Gicturos,s haec duo pronomina meum, o tuum, tollerentur . Noe morbo rupiditatis per isti Balaam , cuius animum turpilucro deditum Una brutum animaI attritu pedis sui redarguit, eum illectus promissis muneribus conatus es maledicere Israeli . Propter hunc eundem morbum, Achan lapidatus est, quod abnu. lisset quaedam de anathemate Hiericho . Hae etiam de ea a tota . domus Achan extincta ess, quod vineam Naboth, uI, ae vita ei contra omnia rura diuina, ct humana, Iustiti et . Giezi ideo perc ussis est lepra, quo clam Heliseo pecuniam, veses, a Na. 'man Sν petiisset. Iudas ta ueo suspendiise, non stam , quid
cumfur es .i,ct foculos penes se baberet, depecuniyssi eommissis,
instos O speculiares aliquid detraxerat,sed multo etiam magis io , qu d Chrinium Dominum triffinia arRenteis Cendiderat. Ananias denque, 9 Saphiras ad pedes Diui Petri tetiderant mortui , poLiquam de pretio agri, quod in commune eonferre vovebant, defraudauidsent. Harum diuitiarum tantus eis aerires, ct tam in explebilis stis, ut ChrUo tomus appetitione diuitiarum maiorem accendiflammam, ct tehementiorem multo fleri cupiditasem asserat. Gregorius auaritiam desideratri rebus non expleri,
255쪽
r 36 De cupiditate bonorum temn oratium
expleri, sed aeteris utiat, nam more ignis, cum ligna,que tonsu anit, ace erit , excrescit,'Unde videtur ad momen tam amma comprimimis irer nitur pauupos dilatari. Hoc incommodum Plutarchus it a Iscat, Ut tantum abess t ai ιt, ct a caeterismatis ho nes liberet, Ut ne hoe quidem usum malum adimat sui cupiditatem . Cum enim potus sedet tim, cibus famem fanet, ct ille, qui dicit, da paulum Hypponam, Sehementer enim algeo, pluribus impositis pauijs offenditur, ae disicit, at agenti cupidine non extinguit arXentum, nec aurum auri,neque si ura possideas , coercetur plura possidendi cupiditas, quin idem dieas diuitisti Beebit, quod in medicum competit impoHorem : Pharmacum tuum morbum auget. Denique, 9 illud Solonis eleganter in auaros dictum commemorat. Haud effinis opum'tis mortalibus vlus . Venio nunc adangustias, ct curas animi, quibus tanquam sinispunguntur, qui harum rerum eupiditate tenentur. Nam qui ad res terrenas a pirant, nonsiae Iabore quaerunt, nee ne di sculta
re inueniunt, e cura non fruant, ne anxia delectatione non
possident, ne dolore non perdunt. Muod &porii D. Prosperum Gregorius at malineae a*s verbis, nimirum s ad terrena concupiseenda cor inhiet securum, tranquil umque esse nuIlatenus po- res, quia, aut non habita concupiscit, ut habeat, aut adepta metuit, ne amittat, dum in aduersis sperat pro 'era,inpro*eris formidat aduersa , huc, illucque quasi quibusdam ditibus Oolui
tur, ae per modos Navios rerum alternantium mutabilitate Cer- fatur . Beatus vero Nilus eum,qui auaritiae morbo laborat, nunquam a cura, ctsollicitudine liberum esse vult, nee auaritia eum charitatevllumfaedus esse posse. Charitas enim aequo , ct libenti animosfraudari patitur,fώ- νου - Ma impar tit, atque interdum etiam magno animo abi cit, auaritia autem contrariia omnino esseere consueuit ' nunquam e fluctibus est mare , nee auarus e ira, ct maerore . Avarus in Caelum eontendens, huic Amilis eis, qui pedibus suis Oinculo constrictis currere conaturia Eae haesiti diuitiarum sit etiam, ut monachus in manuum Iaboribus sit diligenti mus,eosque pro seria opera habeat, pro perfunctoria praerationem, ct lectionem, cts quid aliud Lpirituale eL .e, ad huiusmodi assctus patrocinium, bliudquoque Apostoli dictum ostendit ; qui non laborat non manducet; cum tamen prontra illa , qua ex anima υirtutesunt, pro serio opere habere debeat, pro leuiore antem,atqueperfunctorio ea,quae manibus cono Fciuntur. Haee Nilus. Hunc vero hominem ita eviditatibras ma.
256쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 237
lis Pretitum, multis curis di irinum , animi anxiam , ct omni perturbationum generι obnoxium, Dei, ae proximi charitat si grare quisnam dixerit y Di igitur harum rerum maximum impedimentum monacho, quo minus ad charitatis perfectionem possiiperuenire. Haec etsi aliquantulum prolixa, quia tamen utilia intento praetermittenda non censui.
2. Specialiora tamen aliqua recensebo, quae ex inordinata cupiditate bonorum temporalium monachis oriri possunt . Et inprimis occurrit; quod .pius illi, qui bonorum temporalium possessione in religionibus gaudebunt, usualibus, mobilibus, fluentibusque bonis non contenti,etiam perpetuos, stabiles, & immo , biles redditus , annuosque census, sibi, exquisitis modis procu
rent. Haec autem, num religiosae paupertati contradicant, nun
Decretis Pontificum, di Conciliorum, maxime Tridentini. NO-uaeque reformationi Clementis Octaui nouissimE a Sanctissimo Domino Vrbano Papa Octauo approbatae , & confirmatae con traueniant, aliorum iudicio relinquo, alii iudices sunto. Theologi Viderint,quam dissicile cum illis cohaereant Mihi tamen hoc λ- tum dicere incumbit persectioni videlicet paupertatiis regulariis omnino contrariari. - triclem prideradducta Patrum testimonia , confirmant alia. D. Anselmus in Carmine de contemptu mundi, sic monet monachos de huiusnodicensibus respuendis. 2uaerebat census aliquis, captabat .nores: D. Ansel. At nunc Uilescant census, honorquesbi . in ς im; Sanctus quoque Laurentius Iustiniangs identidem ntonachum, monet, de huiuscemodi redditibus, immobilibusque bonis aspernandis, dicens. dat tibisti, d monacie, mona Drycommunis
sub iantia , de quo unicuique necessaria minifrantuν . Abbas h ur Iust. quoque Trithemius adeo perniciosos huiusmodi census mona- Σ' qqchis censet, ut totam ipsorum perditionem ex illis pullulare videa. ''tur asserere , sic loquitur . Posequam census monachi habere ea- DIthem perunt, ct redditus, prinina mox implicitatis Budia defereunt, hQm. 7 adcrevitque paulatim eum diuitijs, rerum temporaliti uperbia φημα Praeterea pius Ioannes Rus Ochius multus est in hac parte
rrimo enim, ut vidimus, hos redditus,annuosque censuri monachosque illos habentes damnat . Alibi rursum acerrime,Vt solet, o can illos sic inuehitur . ELI, O aliud quoddam in multigeno reli- tuo, Vgronis monafrcae Liatu invenire vitium,planr diabolicum;puta, quod
257쪽
2 3 8 De cupiditate bonorum temporalium
. .' i quod res terrenae Sic corrigo authorem communes no unt, me ου, eas res intersese non communicent. Enim vero ex bonis commmmbus, alijs inopes, alij locupletes, alij domini, a6 seruione. Et infra. Rui multum habent peculi, , aut de rebus communibus, iis liberioresfaceresumptus, aut ura bi coacerua e , aut rem nere licet. Inferius q*oque. Caenobia buiusmodi ,superbia, ins delitate , auaritia, deaegnatione, ira, odio Iaborant. Tandem
que propter istam causam sic concludit. Christis hodie is multis nescitur, Sita, institutiones, a dii que Ulius, cunctis id is inuisa ' , qui viti seruiunt , propriaesunt dediti Ooluntati. Haec Rusbrochius. De Beata quoque nostra Florentina Magdalana de Pagat haec scripta videntur in vita ipsius fias. UUalytra voLta pariando con te foretis disse. O foretis, io non intendo , come iEeligios possino conbuona consteneta auere enisateparticolari, eehegii o ii dei Mona iero flabbino a mantenere eon Pentrates e auoriparticolari,iaishe bene spesso sortiferiche piusono attac otialis cose deImondo i ReIigiosi, eho iseolari . E soraiunse. O Getis
si φοπYono osso ertianEa deIoitier eommune,perche vos mi DNUedere con miogran traua D molle di queue meschine descendereneti Inferno. . Alia quoque ex aliis auctoribus praetermittam thoc num solum recensens ; quod nec in antiquioribus vitae monasticae prosetaribus, tales redditus , aut census annui, exemplo , Vel
doctrina approbati inueniuntur , nec video qualiter cum illis paupertatis religiose perfectio c forsan nec substantia consistere
possit. α Ad haec secundo forsan malum aliud, ipsumque grauissi mutn ex inordinata cupiditate pecuniarum, temporalisque supel lectilis, monachis continget , quod ex se ipso, quantum Filium sit illorum cupiditas, satis ostendit. Hoc vero malum m eo situm est, ut religiosi cupidi, & auari , actiones sacras illas, quas ob amorem Dei, & proximi sacere tenebantur, utputa consessiones audire, conciones, &c. non nis turpis lucri gratia sorsan exerceant . Pestis haec adeo detestari debet, ut propter eam solam fugiendam, cupiditatem pecuniarum detestari quoque debeant monachi. De ea sic loquitur Laurentius Iustinianus. Ubi rusia de peuente cupiditatestants aeramenta venatia, dic. ibi prorsus deesobed.c.rs timor Dei, zelus animarum, ebaritatis bonum, prosistendi desiderium, contemptus sui, orationis gustus, rustionis delectatos ,
258쪽
Fugienda a Regularibus. Cap. XVI. 2 3 9
Heli metus. Vocat Iustinianus sacramenta fieri venalia, quando, siue illa, siue quascunque alias actiones sacras, quas regulare Sexercent, non ob Dei laudem, proximique utilitatem spirituale sed, ut sibi temporalia bona adquirant, exequantur. Apud istos animarum et elus vigere non potest , eodem Iustiniano dicente :Cumulandi amor, et gandique diuitias, contrarius est salute
Adelium . Rupertus quoque cap. M. in Iosue affrmat Achan illu, de quo habetur, sacrilega rapina pallii coccinei, siciorum argenri,& regulae aureae seandalizasse populum , figuram esse cupidorum regularium, si sub specie pietatis , militiaeque spiritualis sacra sua Venalia faciant. Ruperti en verba e Dum enim sub Jeeie pietatis pulcbri incedentes, atque religiosi auaritiae Liudent,quae e L smulachroru eruitus, ct euncta militiaespiritualis faciunt venalia, quid aliuae,quam anathemafurantur, ct mentiuntur, stabscon dunt inter vi sua,imo inter conscientiassuas ρ Vnde concludit; hoc vitium causam esse , quare saecularium vitia non sanentur . Erunt illi similes quibusdam antiquis Sarrabayte , vel Renuytae nuncupabantur quos Diuus Isidorus appellat circumcelli
nes, qui, eodem Isidoro teste, per mundum vetabantur vena. Iem circumferentes hi pochrae . Et insta eorum cupiditatem recensens. Fimbrias, cyphilacteria sua magnificant, gloriam captantes ab hominibus. Et inferius. Omnes petunt, ab omnibus exigunt, auisumptum lucrosum egesatis, aut uiatae pretium sanctitatis . I n scriu' ue . Certatim in operibus laborantes, non ut indigentibus disribuant, sed ut adquirant pecunias,quas reconis dan t. Tandemque. Faciunt bona , sed Fropter famam , non propter vitam aeternam ; scilicet, Ut aut affectent gloriam laudis,autperueniant ad fastigium de erati honoris. In hissaepius amor temporalium rerumgrassatur 9 sequentes terrenas concupiscentias, tanto inaniter, quantosapius.Quae omnia imitari necesse est improbos monachos , si qui sunt, qui propter lucrum tempo-' rate, & pecuniarium, similemiae inhonestum finem , actiones sacras sacramentorum, concionum,& missarum, e fierceant. Unde
de illis,quae D. Isidorus de antiquioribus dixit, dicere,& nos posissimus. Tales nequaquam monachi vocitandi sunt, qui Deo, Ia professione, non actione eoniunguntur. De illis bene Bernardus super Cantica . Christi opprobria,Juta, gula, clauos, laneeam, erucem ἰ baec omnia in fornace auaritia consant, in aequi tione
turpis quaesius, O prauum uniuerstatis suis marsupi=s ineludere fBinant. Bene etiam de illis Abbas Ioachimus Apoc.c.18.dixit.
259쪽
1 o De cupiditate bonorum temporalium
Abb. Io e Ruod oendunt orationes, O mi fas pro denarijs , flarientes domum
orationis apothecam neXoriationis, facientes inquam focum publicum , O JHuncam latronum . Et post aliqua. Ecce hi omnes sunt negociatores terrae , qui commutant dona Dei pro rebus tem poralibus, edi eaducis. Similes quoque erunt isti rerum spiritualium male tractatores Ioanni Bugen Hagio impostori Luthera- . no, qui ad Daniam se conserens, ut haeresis etizania seminaret, i. 'th, dicebat sic. Tu meum habeas Dania, Euangelium ego tuos numpo vetb. Vale. Pari passu, isti Euangelium dabunt, sed nummos ac uaritia. cipient. Ruidam ex eis unam potius, quam oves, ide si suum ma-R M0ςh gis luerum , quam animarum salutem quaerunt. Dicebat Rus brochius. Saeius illis seret, quod S. Thadaeus quondam cuidam Euseb Li Regi sibi ob Euangelii praedicationem aurum offerenti respo hist. e. ιs. disse serunt, dicerent. Si nostra reliquimus; quomodo accipis mus aliena Hinc Seraphicus Doctor Bonaventura in epist. ad Prouincialem quendam transmissa, inter alia praecipit. Ultoris
rufo curescat, quod non commoda rerum,sed lucra quaerimus o nimarum. Quod fiet religiose sancte, si, ut decet, actioneS sacra P 30 v, quas exerces, solum ob Dei laudem, proximorumque salutem.
y pRfς exequaris. Quod erit, si auaram, torpidamque cupiditatem Pe cuniarum , a corde tuo omnino abscindas. Σs Astat qnoque horrendum aliud malum, quod ex inordiuata cupiditate bonorum temporalium, pecuniae praesertim, monachis accidere possiet, quod unum sufficeret, ut cupiditatis viatium iure detestarentur. Illud vero est, gulae vitium; ad quod saepius cupidi, & auari religiosi procliues esse possunt, pluS aequo, cibo, potui, commessationibusque superfluis, vacantes. Contra
Ex MuM L quibus Hugo VictorinuS, & ipse monachus, sic loquitur. inde Eliust. legas deliquisse Ionatam ingus mellis, Esau in Edulio lentis , anim. ς is Adomitas in saturitate panis, putasne, sine periculo esse, tot ea nium ferculis, tot piscium generibus, to rixurarum diuersatiabus , deismri y Nonne fle disseri Palatium a refectorio est Aegyptus is deserto Si igitur in desertosumus, mirandum ess OLIas earnium fuspiramus. Haec Hugor D. quoque Bernardus e-P ης '' testanter sic concinit. xuidproderit, eiborum varietatibus exqui dantita rendis quotidranam expendere curam Legumana, inquit , to sunt, easeus Homacumgrauat ae eapiti nocet potum aqua nos, netpectus, eaules nutriunt maleneoliam, coieram porri acendunt, pisces de Hagno, aut δε lutosa aqua, mea penitus complexio
260쪽
Fugienda a Regularibus Cap . XVI. 2 r
ni non congruunt. Ruale est hoc, ut in totis laudis, agris, hortis, cenarUue, reperiri vix possi, quod comedas ' Puta te, quos,
monachum esse, non medicum, cte . Haec , & alia sanctus hic Pa. ter contra monachos illos, qui vulgaribus, & communibus cibariis non contenti, exquisita lautitia expetant . . Quod ablata bieeX magna pecuniae cupiditate sepius originem ducet. I stos similes esse vult Lyranus Israelitis Rui tentaverunt Deum in cordibus suis, ut peterent escas animabussuis. Vnde de illis sic loquitur.
Per isos, qui grarunt desiderio earnium Agnificantur religios mendicantes , qui po actam professionem in paupercula religione, in qua nihiI eis permittitur, quantum ad vitam praesentem, Nisaumritas, ct paupertas e tamen volunt nimis lauti viuere, ac delicat8, 9frequentre hoe eontigit illis , qui in seculo minus habuerunt, ct acriter murmurant eontra tuos, qui pro victu illorum procurando Metiter laborant. Haec Lyranus. Damna Porro, quae ex ingluvie, gulaque religiosorum illis obuenient, e X- pnessit bene Sanctus Laurentius Iustinianus per haec Verba . Habetatur inteliactus, dormitat ratio, mens dissoluitur, neRisti tur cordis cus odia, noxiae evitat onos ebuuiunt, desederi a voluptuos insciunt , Lasciuit caro, abundat risus , contentiones sunt, ct rixae,scurrilia verbaproferuntur, ct Oana, detractoria,atque elata. Tunc qui nequaquam delectat Issere, non orare, nou
meditari, non scribere,sed neque uacet, quod sit commendationis; quod virtutis, quod meriti. E citur profecto ex hoc homo contrarivssibi, inutilis proximo, Iegi inobediens, inimicus Dei , conis
temnor gratia, corruptor naturae, pudicitiae hoHis . pelagus vitiorum , reus mortis, aeternoque supplicio dignus. Haec I ustinianus. En tibi mala, quae comparasti tibi religiose sancte, si , quod absit, per inordinatam gulam, ex cupiditate pecuniae tibi pullulantem, pecces ; fuge ergo matrem , ne tales soboles ex ea suis scipias.
26 Ad idem quoque valent, quae Dionysius Carthusianus serm. . de Dominica secunda aduentus, gulosos reprehendens, dixit. Nos miseri, qui etiam nune pon religionis ingressum , ponvoluptatum abnegationem, poH paenitentialis vitae professionem, Volumus in omnibus abundare inque adfatietatem , exqui tu refici alimentis, ct corpora' iter, atque supersi erepansare et stuo sparum quid videatur deesse , protinus murmuramus , indigna mur , obloquimur, etiam prae denti, spirituatique Patri, Ut γνla Christ. Insuper carnalitatem, teporem, defectum nomum H h α impudenter,