장음표시 사용
51쪽
- r i Astat, & mellifluus pater Bernardus monae torum decuri i& totius spirituaIis doctrinae coelestis magister,qui antiquiorum . quoque Patrum vestigia sequutus exercitium orationis, ut monachis utilissimum , & semper prae manibus habendnm, illis saepius D. Ber de commendauit. Ex libro de ordine vitae haec accepi. Ide, quis uxori it pro Deo duritia tradit monachorum, assiduus debet esse in oratio nibus . stuapropter,nepigeat te bove frater, quantum potes, am bus fanctis insi iere, in laboris tui fructus quandoque possis reci pere. Hoesorum attende, quod monachusfactus es,ct ideo ea asse, quae monachisint Innuit satis his verbis orationis munus proprium esse regularium officium, cui semper incumbere conuenit. Ud ibidε eodςm quoque libro sic habet. miseruum monachum sne in termi om Iegere, O orare oporte , ne foγte mentem viti bi μα- occupenst. In opuscula etiam, quoo scala Claustralimn dicitur Me in sta. sic loquitur idem Bernardus. quadam eor psyari man m. mrist. Iabore occupatus , is Uiyituriis hominis exrepitis cogitare esssem , quatuor Drrituales gradus animo aogitanti se ubito obtule . runt incilieeν lectio, meditatio,. oratio , ct contemplatio. Haec eis scala Gau Iralium , qua de terra in ratam Hevantur . Indicat hic Bernardus non alia via religionis perstctionem assequi posse Girier regulares, nisi per orationis exercitium. Nec siti oblitus idem prosequitur in Oeculo monachorum, dicens . Ad interuallum δε- . bet re ado ationem, vel corporis neeessitati prouidere, ita ta men, ut Oadens sibi dici noueriti fursum eo a . Ecce quod, nec, tempus corporis nece ssitati concessum transigi velit BernarduR sine eleuatione mentis ad Deum, quae est oratio essentialis. Unde idem inserius sic coneludit. In omni actu, vel cogitat uos bi Drum adesse memoret, ct omne tempus, quo de φλο non cogitat, perdidis e computet . Vbi iugem, & continuam Dei praesentiam, pro
iugi, & continua oratione monachiS ne cessaria, computate videtur Bernardus.
i 2 Nec omittendus Esaias Abba&inter Patres Bibliotheca
numeratus, ex quo aliquot, pro necessitate orationis monachis intimanta,celebres sententias se legi. Prim5 ergo monachos fra . tres suos , circa orandi exercitium, ratione prima sic instruebat. mi Abb, Rui mecum manere vultis, audite quaeso, per Deum. In cetra ' insequesua degat eum timore Dei euinam propriam asu am orationem non negligatis . Rursumque oratione a I. Misis, mO-Inachum in cella manere, & a mundo proces aufugisse per orandi
52쪽
quisupplex ahte Devis pro Ibatus, asiavi meat orationiadenimen d mundo proeul aufugere. Clare ex hoc Patre habemus monachi , qualiter orationis munus assi hie exequi debeamus. i 3 Abb is quoque Ioannes dicere solitus erat: Rehgiosum Amilem esse debare homini ad laeuam ignem , ct ad dexteram aqua
habenti , ut eum primum esserbuerit ignis, aqua extin atur. Me religiosus cum primum ignis concupiscentia, vel malae cogita tionis exarserit, ad orationem reeurret. Rursus idem. Similis eis religiosus edentisub arbore, adgnem Eserpens arcesserit, conti nuo ascendit ad arborem, o alui flat. Sic retigiosus tentatione insurgente adorationem eonfugit. Haec Ioannes Abbas. 14 Tandem horum Patrum antiquiorum agmen claudant 'VV alii, qui monachum per orationis exercitium definiunt, vel monachum sine oratione monachum appellari renuunt, ut vel sic re
gulares omnes agnoscant,quam sibi necessaria sit oratio quamuτ lindigne nomen religiosi portent, si qui orationi assidue non incubaneὼ Ioannes cognomento Climacus, sic definit monachum. Monachus en , qui tam ad Deum acie mantis intentus, illum in se er orat tu omni tempore eo , ctre. Et infra. Monachus eis io Nictus, ct moerens animus, qui itim mortis memoria , ut vi gradu a. Ians olae dormiens, se ipsum emper exe eet. Accinit ad idem intentum Isaac Presbyter,sic loquens. Monachus en, quisedetem
trafeculum, dismpersupplicat mo, adipiseatur bonafutura. vi e L si optimὶ quoque Sanctus Maximus consessor concinit ad intenis mund
tum Monachus est,qui mentemseuam a re um terrenarum am
resegregatam habet , atqueper amoriam, Ore andi assidui. t. Bibliotitatem in Deo aman ,cteolendo perdurat. Nec minus fauet Da-: .Μ3aim. crianus Abbas, dum monachum sine spiritualibus exercitiis orationis, monachum non esse in suo speculo, sic describit. Si inte- Daemoerioribus tuis neglectis, exteriora tantum euras, ct acris iam .spee. --nibus, at quespiritualisus exercitus non das di Mentem Uream , .R-
it rars ad aeterna a Nas; monaehus non ea . Luce clariu& Pa tres isti meentum nostrum de necessitate orationis monachis peta,
Badent. Ne tame quisquam hoc solum monachis antiqui1 adstri bat; novis autem religiosis. quasi nos nouam sermam, normam . que vivendi habere debeamus tale munus extraneum esse con' . ,- tendat, ex Patribus recentioribus, qui strὶ nostri saeculi meta Nattiyre, idem intentum sequens quoque caput demonstrabit ..
53쪽
Mem inretimes D neressitatemati aem nobis. Patribus recentioribus probatur. i
x Rationis necessitatem , ex Patribus antiquioribus -- suadere rapite praecedenti conati unnis . Praesens: idm tentat iter. Nec enim desiderio nostro latis is: i, , t iactum pruauimus , si in ptaecipuo negbtio reli is nis; sive resermandae s siue etiam tueadae, inertes, desideRM . ut οῦ negligemteS reperiamur .. Aliorum ergo Patrum testimonia κεν
- 2 Primus obuius venit Bo Alberi in Hierosolymomni' Α itistes,& nostri Ordinis Carmelitani decus, qui ani regula sum Istatribus conscripta , vitae sormulant , iquami in poste u e nem; ... deberent, tradens,lhlge Drationis.'eremum illis sic praestribu A Nyc i' Mamran ingressima re Iustiis iaruria eas die, ac πομψαι εἰ, Ii Domini innistantes, ct in rationibus ostiiamtes , ni Iniustis,
occasionibus occupentur. Audiant haec Carmelitae omncς, tam 3 qui Obseruante S., quam qui premitiuam regulam profitentra nun' i
Oge Domini meditatione tu ex praecepto regulςh nulla dispenta-acitan ..tione praerensa, astringi, & obligari. Etsi enim Eugenius Quartus - Pontifex Maximus cupitulum hoc regulae , quoad mansionem inii' celutis, beniguitate Apostolica mitigauerit, concedens sta tribqS. E estiiQ. nostriS, quod hisis congruis, rn eorum Eccles 1μxum CDu- , in bullaL Iris , ae per eorum amistus manere, ct deambulare Iieite siri ixig r. here Datiant ibnunquam tamen a Continua oratione, meditatio neuE Qin regula nobis intimata, a Pontifice aliquo exempti, axi liberatulamus . Proculdubio, quia hi u est finis , propriusque nostrς religionis scopus, ut late probat Thom s de Iesu ex Grego rio Nono, Innocentio Quarto, Alexandro in arto in bulliSPOntificiis. En finis; en portus, ad quem religiosi Rostri Carmeli m-ῖ, tem conscenderunt: ssciant ergo ab eo Hrsan ab errantes , miser quoque a sui status obl 1gatione cadere ., gnoranti enim ait Se neca quem por tum petet, nullusseus Dentus proprius eis. Iure ergo Reuerendissimus Sebastianus fant onus totius nostri ordi-
54쪽
nix Generalis Prilar, bis in die ab omnibus regularibu&n stris in i m iκommuni choro orationem mentalem haberi decreuit. Est enim fud&cit mentali oratio, seu meditatio, nequa,visine anima , Cerem Meguum vira nequaquam con iere Ex quo no modo nostris religissis, sed omnibus etiam;'tam sanctum exercitIuminet cellarium eosque telare Sod commentari j loco.apponere libe t. quae scripsit circa hunc x umiReueren lissimus ordinis Ρr sal,litteris. ω virtute venerandus Ioannes Sorethus --ο tione Parenetica. REMAE DXr . Ioannis μου. cla *fic..ietispedibus mandi, maneantque in celliasuit, Soret, via iuxta σπι, die, ar nocte in fige Domini meintantes s sine intem missione oranter, die in Astitia; ct nocte in Ariaudationibus. Opti ' ma coniugatioῖmaneant di aqqit2 in eritatis seras iugiter messitan tes , quia miles lantium, ct ab omni trepit ecularium perpetuo siesyrogis cacis meditario Etea x. hae alaribens. Sint ,--n farae ceucitis, sol iuxta /as eirea mine uos iugister merditant 1, is in orationibus Nigilantes, Otsilicetnon 'ηripiat eosoauiam tentator, qua tanqα- leo rugiens craecuri q*Mens quem deuoretA Unde Albana us in exhortatorio ad monachos, Oratio v nes si fieri pote se sola tegendi ocasio interrumpatia omnis mona
ebi Rustis is, cordi tirperfectis ad iugem; atque in diruptum
attones perfuerantilam intendit Mo quantum manae fragilis M-m-t γ , ad immobalem mentis tranqmiritatem perpetuae' questuνitatem enim prouehitur , ob quam tam omnem Iaborem.
eoμ ηis, sedam contritionem spirum indefesse quaerimus , ct iuV
M 3 'Accedit Seraphicus Doctor D: Rona uentura, qui adis
proposito nostro Qffragatur, ut non modo solus. pro re tantia oinniumre Iigiosorum imis persuadenda lassiceret , sed, &. ah i quot eius verba grano tali Omliri petant: obnixὰ enim, tariegorose exercitium orationix religiosi& omnibus suadere coni di 'dit. In opusculo de .persectionci. vitς sic loquitur de oratione mens tali regularium. ura religiosus orationem assidue nonfrequenm 3. Bonau.
tans,inonsolum eH miser, of inutilis ;quinimo eorum Deo fert pq se . animam mortuam in corpor Uitio . Alibi quoque sic latur. Uita 1 vis ne i Hodeuotionisinternae,*u auussine melle, cus puscul. de εὐ-us absque te a Mento , cui cibusabsque condi ν ento. a prος, reli. Et rursus infra. Omnis religio arida, ct impers. Gaia , ct ad iri ''7 ς' μή m promptior, qua spiritumdiuinae Dauitatiι non quaerit, is fracipuum coname . ad nudium internae puritatis nonampeuia,
55쪽
in m intereruni dου ninsiitate Harib iis minobo. ininsist Patribus recentioribus probatur.'
Rationis necessitatem ex Patribus antiquioribus, suadere capite praecedenti conati sumuv. Fraesens iiddin tentat iter. Nec enim desiderio nostro sati
t factum pinavimus , si in ptaecipuo negotio relisionis* siue resermandat s siue etiam tuendae , inertes, deside Εκῆ ut: negligente S reperiamur. Aliorum ergo Patrum testimonia e x ipiat Lector. a 't 2 Primus obuius, venit Albertus Hierosolymorum An itistes,& nostri ordinis Carmelitani decus, qui in regula suis lfratribus conscripta , vitae sermulam, .quam in posteriliu tenere/. . deberent, tradens, iuge orationis exercitium illis sic praescribit. 3qJ i' Manean inguia in eritatis Dis, Des iuxta eas diei, ac nocte in isset. - Domini meisitantes, ct in orationibus sigilantes , ni ali . ruitis ioccassonibus occupentur. Audiant haec .Carmelitat OmncS , Lari - l qui obseruantes , quam qui primitivam regulam profitemra nun . V cupantas nouerintque siligidi, ad continuaemiorationem, 'i& in t i ii Iege Domini meditationem ex praecepto regulς ι nulla dispensa-acul R .rtione praetensa, astringi, & obligari. Etsi enim Eugenius Quartus iPontifex Maximus c itul una hoc regulae, quoad mansionem ini, Cel uiis, beniguitate Apostolica mitiga uerit, concedens fratribus. Eugen. iv. nostri quod bopis' congruis, τη eorum Eccos Actiuoxum Clau- , in busta siris 3 iso per eorum ambitus mamere, ct deambulare licite or bere natianti nunquam tamen a cominua oratione is meditulo neuE Q in regula nobis intimata , a Pontifice aliquo exempti, at liberaresumus . Proculdubio, quia his est finis i propriusque no i stre religionis scopus, ut late probat Thoi s de Iesu ex Grego sis suo' te rso Nono, Innocentio Quarto, Alexandro Quarto in bullisPos' lCar. 1. p. tificiis. En inim, en portus, ad quem religiosi, nostri Carmeli mopaub. tem conscenderunt ἰ:ssciant ergo abeo seriati ab errantes, miserς 'ης--' quoque a sui status obligatione cadere . Ono amitenim. ait Se neca quem por tvmpetet, nullus suus Uentus proprius e i. Iure ergo Reuerendissimus Sebastianus Fantonus totius nostri ordi-
56쪽
nis Generalis Prior, bis in die ab omnibus regularibus nostris tu in i communi choro orationem mentalem haberi decreuit. Est enim uda it mistati oratis,seu meditatio, nequa, dit ne anima , cerem νε Ma s vira nequaquam con pre viles. Ex quo no modo 'o' ἡάς ποῦ suis redigiosis, sed omnibus etiam;'tam sanctum exercitium ne .
QSod commentari j Ioeo apponere libe i, quae scripsit circa hunc toxium iReuerendissimus ordinis Ρrqsol,litteris, & vir te venerandus Ioaniri s Sorethus meo tune Parenetica. Egui in t in Ioanta. tuo. Rap. Gfiz.stoisti edibus mant, maneantque in restiasMI, Soteth. su iisxta eas, diciar nocte is ge Domini meditantes s rimer- s ne oranter, die in laetitia; is nocte in Aribtigationibus. Opti-' ma coniugatio ςmaneant inqyit2 in eruatis suis iugiter meditam tes, quia ruges tintium, ct ab omni Hrepitu βeuiarium pexpetuo uies V Nuclaiaritia meditario Eleap. Σ. hae alarib s. Sinti
'tur fratistari certatis, metiuxta stas eirea mores seos augmeerme ditant , , in orationibus Nigilantes, Otsiritetnon=ηripiat eo oauidur tenta tor, qu, tanqα- iso rugiens circuri quaerens,quem deuoretAUnde Albana tis in exhortatorio ad monachos, Gratis Mins si fieri potest sola legendi oca luterrumpatia omnis moua ςMReligiosi is, cordi inperfectis ad iugem; adisue in diruptam semionu presuerantL--randit quantum tamanae fragilis 'Miraonoea r , ad immobilem mentis tria miritatem perpetuae' questuηuatem enim prouehitur, ob quam tam omnem laborem,
'eoμ ηis, quam contritionem spirituu indefesse quorimus, ct iugiter exercemuI.
va 3 Accedit Seraphicus mictor UBona uentura,iqui adis
proposito nostrosostragatur, uti non moda solus. pro re tant oinniunm Iigiosorum nimi&perseadenda sufficeret , sed, Sam quot e vis verba grano salis condiripetant: obnixὶ enim, &. r. gorose exercitium orationix religiosisi omnibus sti adere coni dit. In opusculo de perfectione vitς sic loquitur de oratione me ne tali regularium. Maura religiosis orationem a diιe nonfrequen- Bomu
tans, Hon solum es 'miser, edi intitilis ; quinima eoram Deo fert '
. animam Mortuam incorpor Uius. Alibi quoque sic fatur, Uita iὰ' o. eligio ne Liuiodeuotionisinte8nae cutfavus sine metu, cus puscul. 'de - μώs absque te a Mento , inflent cibus ab uέ condi Demto. py0ς rel/Et rursus infra. Omnis religio arida, ct imperfὰcta. I, Est adoriri ''7 mpromptior, qua spirituindivinae. Dauitati; non quaerita is fracs um coname ad Liudium internae puritatis non m ui ,
57쪽
idem in I. Nec sui oblitus eadem seia repetit alio in loco sic dieens. Cauen. de se 3ii' δε eis pertarbatιο Hudb deuotionis, ex qua fulcitur omnis vera
μ' religio. 9 omne virtutis exercitium impinguatur. Arida en om- nis religio, qua non otio iis aginatur. Inctabiδει ect bonorum operiam Hructura, qua deuota o attonisfrequfntia non eo agi rtu et culparies ia dum e cemento . In omni religione osii
.euotionis feruor tepuerit , etiam aliarum virtutum machina
rncipit deficere, ct appropinquare ruina. Ex alphabeti quoqu
in iis . monachorum lectionibus haec habemus omne tempus cum Deo lectit M Otiliter expendas. Earursus . Gbri iussit Oita tua, meditatio tua. Iterumque. Hymnos, ct R Imos eanere , monachorum es 4 In collationibus etiam ex mente Ioannis Synaitae sic definit mona-Khum. Monachus eis, quisolum, ina Deisunt, agit, cogitat, O '- quitur , Christo mitus in omni tempore, loco, ct ngotio. His indicans Terbis substantiam monachi in firma ad Deum adhaesione , qnae media oratione fit,positam e sse . In regula quoque ad inret. nouitiorum ipsos de oratione sic instruit . Studesemper expendere noui. N.3 tempu/ tuum, aut in oratione , aut in lectione. aut in bona meri tatione. In seriusque tremendum supplicium redigioso iugiter non ς ' oranti sic comminatur. Ora ergo charissime. 9 te in oratione exerce , quia pauperi non oranti aeterna su Nicia promittuntur . Ait enim Eer nardus: Ora fater; in Ianter ora , quia ine dici tu haberesunicam mixtam sanguine , qui carnemsuam untrude pauperisDdore. Quod utinam religiosi aliqui attenderent, sumtem enim in gratiarum actionem pro alimento ex sudore Paupe rum mendicato, lugizςr Deo vacarent. Ad idem intentum San-M .m iri ctus Pator sic loquitur alibi. Insent orationiferuenter . qua specidiis. nouam in horto Domini plantulamfouet, prouebit,9 consermas. P. a. c. 3. Et infra. Porro, qui ad orationem es negligens inuae ingratitudi-ι i' 'ρ - ω rapidi alii ELI toris . Fru ira profectus virtutum e ora 'μ---φ' speratur. Haue ob causam sanctus hic Doctor cum essct sui ordinis Generalis in epistola ad Prouincialem quem tam dire
cta, ipsum per asprsonemIanguinis Iesu ChriLIi, ct presigmata
passioms eius adiurat, sic praecipit.. Utprimum quidem Ad fani orationis Hudium fores με rura commissos e seaciter incitet. , . Sentiens sane Sanctus, & religiosus Praesuli religiosae regulae Ob
,- seruantiam , statumque religiosum ex allidua oratione neced - - rio pendere . -
Nec mirum sane Sanctum Bonaventuram eximium adeo
.rationis exercitii sudicatorem extitisse , . qui Beati Franciet fi
58쪽
Regularibus. Cap. IV. 4 Ilius, & hires, spiritum duplicem, tamquam alter Eliseus possedic
Diuus etenim Franciscus praeclarus orationis zelator, eam filiis, quasi pro testamento reliquit. Cum semel l quodam siti ordinis alumno literarum studium Bononiae introductum a gnosceret,n Hamodo acriter repraehendit, sed dura maledictione, quam inscelix rei eventus sebsequutus est, impetiuit. Francisci irati ecce verba, Tu ois destruere ordinem meum Desiderabam ego, ct volebam exemplo Domini mei, fratres meos magis orare, quam Ieger Clare innuens Seraphicus Pater totius ordinis dispendium ex defectu orationis dimanare. Alibi quoque idem exercitium, ut prorsus necessarium viro religioso, his verbia commendauit. Gratia orationis viro religiose maximὸ desideranda est. Nudus enim iasne ea in Dei seruitio properare potest. Veritatem amplexu S, quam non modo sacrae literae, sed experientia ipsa quotidie testatur.3 Angelicus quoque Doctor Sanctus Thomas angelici exercitij orationis commendator eximius habeatur, quod, ta verbis ici opere Compleui: . Adei, deditus orationi suit: Ut nunquam δε lectioni, aut riptioni dΘdestit, nis os orationem. 2Minfodali suo Fr. Reginalis dioer sol tale quidquidsciret, non tam Dudio, aut labore suopeperisse, quam diuinitus traditum accepisse . . Haec ex eius Legenda habentur. Ex historia quoque ipsiuSINI. rabi'is haec sententia ab ipso praedicata elicitur . Religiosus sine oratione, miles e D in praelio ne armis, O nudus . Hinc in episto Ia adhoretatoria ad quemdam religio stim sic loquitur. Haec eH er-gis monitio mea, ct instructio tua. Tardiloqtium te esse iubeo,cticirri adloquutorium ascendentem ; conscientiae puritatem am- p. ctere ς orationi vacare non desinas ; cellam frequenter diligas , si vis in celiam vinariam intro ei. Nec mirum adeo sedule An g elicum Doctorem orationem religiosis intimasse, qui in Summa Theologis exaratum reliquit, medium, quo diuina prouidentia hominibus necessaria prouidit, orationem essera rvtscilicet homines posulando mereantur aecipere , quud eis Deus omnipotens ante seu a disposuit donare. Innuens hisce verbis viam regiam, perquam nobis, omnibus religiosis praecipue, annona de coelo venit, orationem esse .
6 Ad hςc S. Vincentius Ferrerius Hyspaniae nostrae, &prq dicatoris similis decus, iam adiungitur,qui in opusculo de vita & instruetione spirituali , priscorum monachorum exemPl 'st quutus promiscuam orationem, & lectionem vult proprium P esse
59쪽
este religiosi munus. Iterato inquit ad Hudium redeas, veIaductio em, ct iterato adorationem, ctsic alternando commutes. Clarius capite, ultimo eiusdem opusculi, inter persectiones necessarias spiritualem vitam agentibuS, hanc recenset. Diuti maeontinua recordatio beneficiorum Dei,ct die, ae nocte rein oratione. Scitum , & facetum est illud magistri cuiusdam , qui eum a nepote scientiarum cupido rogaretur; num sibi liceret a meditatione cessare aliquando λ Respondit ironicε Lueti modo Boe nee die sit, nec nocte: scriptum es enim in lege Domini meditandum die, ae nocte. Id ipsum religioso interroganti de cessatione ab oratione dicere possumus. Licere quidem, dummodo neque die, neque nocte sit, quia iuxta placitum Vincentit,aliorumque Patrum: Religiosus debet die, ae nocte Hare in oratione. 7 Vincentii mentem, spiritumque bibisse visus est S. Ludovicus Episcopus Tolosanus p ut enim ex eius vita habetur dicere solitus eratia omne tempus perdidisse eximmo, quod ne oratione, ct diuinis e onteue lationibus consumasi. Vera quidem sententia, & religiosae mentis muneris manifestum iudicium. 8 Ioannes Rusbrochius piissimus author, altissim g qtie contemplationi deditus, in libello de septem custodiis ad monia- Iem Franciscanam directo , eam ipsam, quam religiosos omnes de orationis iugi studio, sic monet. Licet a Deo pecoritorum veniam consequuta , nouominus coram iuitissem'er miserieordia per-Haerans: corde j ct asinu inius Ooriferaberis: Dein propitius emmihi peceatrici. Animum tuum perpetua cum laude ad usum fu
stolus, ct assectum , ae desiderium tuum eum diuina bonitate ad
Matos, O mortaAs omnes perenni eum charitate late extendes reor υera tuum ingenti eum μeuerentia eorasublimi Dei omnipotetis maiesate,ct Domini Iesu pedibus submittes ae humiliabis; in eoque ver faberis exercitio , quemdam illius habitum tibi e
etes , ac comparabis: in quo omnes vitae tuae dies verseris, ac ambules . Haec Rusbrochius. Quibus si adiungas in margine notari hec verba: quotidiana religiosoru in exercitia e facile elicies iugem orationem . esse exercitium quotidianum rcgularium e Tmente Rusbrochii ...
9 Praeterea D. Dionysius Carthusiatius sermonem quem iadam , qui est 7. de Dom.1. post Natiuitatem, ad religiosos dire xit de virtute, & modo orationis ab illis seruando : in quo inter
alia lige habet. Motus Sanctorum at mantsummum,ac Jeciali tam opus monaobi es , puram Dei orationem indesinenteri osserre.
60쪽
erre. Et insta approbat illud ex Cassiano. Omnis is, atque perfectio monachi ad iugem orationis perseuerantiam tendit, ct quantum humanae fragilitati conceditur, ad immobilem mentis tranquitiitatem, puritatemque nititur. Rursus seriri. s. ad reli. giosos de Dom. Quadrages. sic habet, Si cupimus Ueraciter IV Hierusalem Ueu militantis Ecclesiae. discamus coelestia .
contemplari , caesi formiter conuersari. Angelicam in terris dia. cere vitam, atquefuturam iam beatitudinem inchoare . Et infra. Si ergo am 8 eonemuν nos actualiter Deo coniungere, eius Iaudibus omni hora in iere, orationibusque Uacare, adsummae ct increatae puIchritudinis nos contemplationem dare , imo, exterroribus , seu corporalibus occupationibtis mentem ad Deum frequenter erigere , meditando, orando, si Hendo , tunc utique caelestem agimus vita, ctfuturam Beatitudinem inchoamus, ctc. Sermone quoque 6. de Pascha,sic loquitur. Magna hominis re- io erit ista ealamitas, quod non amplius delectetur loqui, is oec pari cum Deo, orando, uallendo, meditando, contemplando,ctc.quam cum hominibus. Sermone quoque A. de Dom-I 8.post Trinitatem, sic prosequitur. Orando,meditando, fallendo , occu petu semper cor no Dum in Deo . Dominum Deum cum propbe ra Oremus. De e me Domine invia tua, ct ingrediar in veritate tua , laetetur c r meum , ut timeat nomen tuum . Itemque zGressus meos dirige secundum eloqui tuum, , non dominetur mei omnis inius fitia. Rursus : nota a albi Tiam, in qua ambusem, ct doce me facere voluntatem tuam - Praeterea serm. T. de Dona. 2J. post Trinitatem sic habet. Ad hoe tendit in titutio .rgutaris , atque profusto monachatis, Ut monachus, quantum
in Oita praesenti sipossibile , indesinenter Deo intendat orando,
auendo , meditando , legendo, contemplando , ctc. Innumera tandem ex piissimo hoc Patre in sermonibus de Sanctis, eis praecipue, qui ad religiosos diriguntur , breuitati considens omitto . Io His etiam Patribus D. Laurentius Iusti manns adhaeret, qui sicut seruore, Zeloque animarum splendidissimus fuit, licquoque persectionis monastica ardentissimus fuit amator. Ora tionis ergo necessitatem pro religiosis aliquoties astruit. In libro de obedientia orationem vocat,robur,& praesidium coenobioru .
Q inquit coenobiosunt aesidia munitissima , sane tortim An
gelorum villata cuHodijs, ignitarumque nrationum roborata a
sumetis. VeritamManε, sine oratione namque languescit coeqnobium, omniumque inimicorum patescit insidijs. Hinc in libro