장음표시 사용
241쪽
smo morientium, incidere in haeresim Pela gianam; dicendum ipsiam quoque ibi non videli recte citasse praedicta Augustini ve
ba; quia forte ut efficacius, contra alios modernos concluderet , addere videtur Augistini verbis aliqua sua qua additione sublata intentum suum ex Augustini verbis, ibins quaquam probare potest. Si enim argu mentatur contra praedictos modernos.Nam Sanctin Augustinus te latur inquit in lib. de origine anima cap. 9 non timebant Pelagias. niparuulis damnationem, si non bapticarem tum, sedaregno exclusionem , ubi inquit)per damnationem,non intestigit Augussinus exclusionem a regnρ, sed aliquid aliud nam si exclusi inquit 'spe damnati, quiextatis oneri
timebant non bapticatis , damnationem qu que eisdem pariter timuisent. Detrahantur Augustini testimonio illa verba sed a regno onem dc quomodo, quaesis praedictus modernus suum intentum contra illos alios modernos ex Augustino ibi conclude GVerba igitur Augustini in illo cap. 9. ab hoca thore citato sunt,V vim bac vi volet quilue
242쪽
accipiat dum tamen de baptisimo non prae cri- amrsa,atcreu praccpto , ta latronis e empto , non bapιietati paruulis nemo promistat inter damnationem regnumque rum,quisii πίUoelicitati cum bbet alsub Met quissimedium locum . Hoc enim istaresis Priagiana promissu; qua nec damnationem moruit paruusis quos nultam putat habere origis ι peccatum,neulerat eis regnum ortam, simuperueniant ad baptismatissacramentum. Mantinum est ergo in eo Augustini testim nio non haberi illa verba a regno exclussionem . in quibus est vis argumenti illius authoris, ad probandum secundum menteAugustini, damnationem esse aliud distinctum ab e clusione, ut quasi ex verbis Augustini con-Hudat con tra aliosTheologos,qui nihil po nate in pueris illis praeter exclusionem atamittunt, eos, nullam in eis admittere damnationem , ac sic cum Pelagianis prorsus
Si quis respondeat hunc authorem no intendisseibi Augusti ii testimonium secun dum verbM sed secundiam sensum, citare, Ia
243쪽
Augustini autem ibi sententiaincluditurta cundum sensum illa huius authoris sentetia; August. enim assirmat Pelagianam haeresim promisisse illis paruulis medium locum alia
cuius seelicitatis inter damnatione d regnuCoelorum;quia eis inquit non metuitiam-- nationem,quos nullum Originale peccatum putat habere, nec eis perat regnum Coel rum , cum non perueniant ad baptismum. An non autem de eis,qui non metuunt pam uulis damnationem , nec eis sperant regnum Coelorum, quod de Pelagianis Augustinus ibide assirmativere dici posset, eos
paruulis non timere damnationem, sed ar
gno exclusionem ,quod iste author Augusti num de Pelagianis scripsisse ibi testatur Sed . obijci contra hoc possis, nec sic etiam vere defendi, hunc authorem citasse Augustini sententiam secundum sensium. Quamquam enim Augustinus de Pelagianis assirmaret ut vere affirmare posset eos non sperasse daemonibus regnum coelorum4 Eon rect binde colligeretur, ipsium de Pelagianis dic
res eos timuisse daemonibus exclusionem a Ff iij regno
244쪽
regnocaelorum ergo similiteriquamuis Augustinus dixerit pelagianos non sperasse paruulisnon baptizatis regnum Coelorum,non recte inde colligitur, ipsum de iisdem Pelagianis dixisse, eos timuisse paruulis illis exclusionem a regno Coelorum Tam enim male aflecti ac peruersi esse possent,ut quanauis paruulis si non baptizarentur, non peris sent regnum Coelorum , non eis timuissent exclusionem:vndesiissicienter costat,ex primo non inferri necessarib secundum. Non tamen negamus Pelagianos timuisse paruu- lis exclusionem a regno Coelorum si non baptiZarentur ue cum id et, eos baptizandos esse docuerint ne excluderentur. Vnde verum esse fatemur Pelagianos non timuisse paruulis damnationem ut August. ibidem testitur,dc timuisse eis exclusionemri sed Augustinum, hoc ultimuni in illis verbis non dixisse,contendimuri
Est o tamen, ipsum Vtrumque ibi dixis se ingenue, admitteremus;ille author adhuc
suum intentum contra modernos,beatitudinis naturalis defensores, inde minime conclud
245쪽
zluderet i quia moderni illi respondere ei possent Augustinum ibi assignasse rationcm cur Pelagiani non timuistant paruulis illis
danaia a tionem, quia scilicet nullum putant eos habere peccatum unde conuincii turparuulis illis promittere medium locum, inter damnationemri regnum; cum exclusio a regno , secundum 1ensum Pelagianorum , in eis rationem damnationis habere non possit mon enim exclusio illa paruulis insertur secundum Pelagianos propter pecet catum , quo secundum eorumdem dogma carent , dc sine quo damnatio iustacsse non
posset, sed exclusi ideb secundum ipse ma nent quia Dominus statuit regnum odi. lorum , non nisi baptizati posse conferri; teste Celestio apud Augustinum in libr.do peccat.Orig.cap.F. Ad er, ut dicere pro se
possent moderni illi quicumque praedicant
paruulos non baptiZatos etiam beatos, beatitudine naturali esse exclusos a regno propter originale, quod habent istos mininio Conuinci, promittere paruulis illis locunx medium liuer aliquata saltem damnaxis'
246쪽
' et Triae Tarus nemi regnum cum si exclusio sit eis damnatio, quia ea eis infertur propter pec
Distulatur Di senteni d beatiturim
n tura paruulorum,aduersitur forte Eu
gella,sut vehementis picione Pela sarisimi forsan laborare viaeaturῖ
A iis igitur mediis magis vrgetibus zzz parvulorum a nobis improbanda erit. Ex π' mediis ergo , quae hic se nobis offerre posisent ad probandam praedictam sententiam esse seri in in primis Euangelio contrariam, illud beati Augustini selidissimum videtur,
quo utitur sermon i . de verbis Apostoli,ut conuincat paruulos illos non solum non habere vitam aeternam extra regnum Co lorum,stavi sempiternam damnationem habituros esse , quorum utrumque praedicti Pesagiani negabant uia uniuersi exercitus rivorum ac mortuoium, erunt secundi ma
247쪽
Euangelium distributi in iudicio uniuertili, in duas classes, dextraedosinistrae: dc omnes qui futuri sunt in dextra cibunt in regnum
Coelorum , omnes autem qui in sinistrae-ristit, ibunt secudum Euangelium in ignem aeternu n ullus ergo medius locus relinquitur a riaciundum Euagelium inter ignem aeternum' totare coelum,in quo praedicti paruuli posset frui beatitudine naturali. inquit Augustinus cap. 3d etiam est medim locus Gipone in re queau i antes. De vivis, mortuis iudicabitur,alydrunt ad dextram sis adfinistram,rio noui aliud cui induci metu,reccis is medio 2: m te endat, qui dextram quarit, ' te inums'insadmonet, Recede de medio,sednolim im tram. ISi ergo dextra erit Gnistra, nu λι-l et cum in Euangebo nouimus: eccein dextera, T rgnum talorum est, percipite inquit 'egnum.
um ibi non est, infinistra est uuiderit inf
nistra 'Ite in ignem aternum. In dextra,adr
gnum, utique aternum in sinistra in ignem riternum cui non in dextra, procul dubio infnistri ergo qui non in regno , procul dubio in ignem ternum. G Vel
248쪽
Veterges, iuxta hanc beati Augustini insuperabilem foris complexionem, insantes illi qui reassumptis corporibus dicuntur fui iuri beati, beatitudin e natural ierant beatinusquam, quod asserere esset non selumata. surdum,sed doridiculum, vel erunt beati illa tanto naturali beatitudine, in coelum admissi sine baptismo ; quod dicere ipsi Pel giani contra expressum Christi testimo
nium,non audebant,vel erunt, ii beatit dine naturali in sempiternis flammis exustentes quod admittere, beatitudinis nat ratis fabricatores,chymericum esse viderui,
qui propterea paradysam terreste illis aedificauerunt,sed forte c5tra Euangelium Christi , quod nullum medium locum pro damnatis agnoscit in deseriptione uniuersalis i dictivivorum 6 mqrtuorum ut manifeste illa Augustini raciocinatio conuincere via detur , quae semper inuicta forte manebit, quantumcumque quispiam illam illudere
ac vincere suis argumentis conabitur C
iustumque enim par. selidis syllogismis quibus se Augustinum vincere putaret, ipse
249쪽
responsum praeparauit Epist. 17 .ubi scribit,
deris virum,ueritate ata timore' Dicetur,hanc sententiam debeatitudi-
ne naturali paruulorum, saltem non pati su- parspicionem Pelagianisini , quia non negat praedicto paruulos esse in damnatione, cum omnes esse exclusbs a regno propter peCcatum assirmet , unde conuinci non potest quaerere illis locum medium alicuius seelictitatis , aut quietis inter damnatione regnumque Coelorum, quod in Pelagiariis Augustinus semper tamquam Pelagianismum im . probabat. Quasi ista sententia improbanda non esset,licet inuidia Pelagianae haeresis nolaboraret , si aliundeEuangelio contrariare tur, ut contrariari ex supradictis forte colligitur vel quasi in Pelagianismum incidere non posset , nisi, flet paruulos habere damnationem Z Quid si aperte negasset eos hab eoriginale Z Nonne aperte Pelagianishai conuinceretur,Si igitur predicando eos inturos beatos ,- ab omni poena sensibili immunes,a gehenna eos liberat,nonne di ab
250쪽
originali eos cosequenter liberare forte conuincitur, ut doctissimus ille modcinus saepe supia memoratus clare fatetur imb& adanatione quia si paruuli illi probatur non habere originale no esse in patria quod tu, si beati sunt, poenale, secundu Theologos modernos habent nihil habet de ratione dan tionis,quod non haberet si in puris naturalibus morerentur.In quo statu, non esse in patria,non fuisset in eisdamnatio. Sed sequestratis parupe praedictis principiis,indagatur an haec sententia de beatitudine naturali paruulorum,directe aduersetur eorum dana nationi aeternaeandagandum est igitur an non ille qui liberat paruulos illos ab igne sempiterno,quatum uis asserat excluse a regno propter peccatum; liberare cosso te videatura damnatione de qua Scripturae loquuntur, de quaque inter Augustinumac Pelagianos quaestio Versabatur - Quod vidistinctius percipiatur, supponendum est exclusionem a regno,seu aliena-ι, αὐ4. tionem a Vita Dei,est quadam damnatione,