장음표시 사용
41쪽
XXXVI. Non parvi momenti quaestio est,an cessionarius desipolio agere possit et Equidem generalis est iuris regula remedia recuperandae nemini dari nisi qui tempore facti spoli possedit aut detinuit arg. l. i. q. res deis it arm Unde lasqui videtur, actionem spoli cum offectu etiam cedi non pos . se, ideo quod cellionatius tun cum deiectio facta, nullum jus habuerit, nec etiam possessio cessionario ipso jure acquiratur. Verum ut haec evitetur dissicultas, sciendum est jure civili tantam esse vim cessionis, ut cessionarius eadem cum cedente persona censeatur tanquam Procurator in rem, suam cedentis ures vice ex successione potitus personam
ejus repraesentet arx l. a. C. O cnat. Me v. Rart. s. dec. Id un
de quamvis ipse cessionarius non possederit, modo Autor eissus in possessione fuerit, fictione quadam juris eadem persinna continuata existimanda est et Atque hinc est quod cessionarius omnia cedentis jura consequatur. l. s. ubi Bald. de ed. vel a ct tena cessionarius omnia ea facere possit, quae cedenti licebant. I loci .iol. s. cons top. n. r. p. Cum igiturmnia jura&actiones cedi possitnt cult. C. de herea. vel ZI.:end.to. f. eod. Sandrae ces .ar . e. s. nisi expresse prohibitio appareat. Ricliter vol. a. cons Cn. nec ullibi de hac actione quicquam contrarium constitutum legatur, ideo omnes uno ore interpretes statuunt, actionem poli cedi etiam posse, uti ex Ripa ad c sepe ii at de restit. Fol tradit Menoch ree.
de vi cedi potest, uti ad i. io si . de hered per docet Glos . reliqui Dd. Add Cyria Centro P. str. sat. n. p. Giurb. DcM. . n. 8 et eoa. qui sipolium cum omni privilegio cedi posse asserit hcumulatis plurium Dd. opinionibus improbat Montieractae videc .n.n .f. qui contrarium tenet. vid etiam AJphon si de olea de ces ast L . qu. s. Da Ziegler ad .redint. c. f. q.
IInde etiam est, quod exceptio spoli non solum possit oppinni ab eo, qui ab ipso sipoliatore fuit poliatus, sed etiam ab eo, qui a spoliato cessionem habuit, adeo ut haec exceptio ipsi
42쪽
desionario aequi prosit ad Impedlandum litI Intressum
quemadmodum prodesset, si ipsemet spoliatus tuis et Me
XXXVII. Debitor aliquis bona tuo nomine hactenus possessa.
constituit non suo, sed creditoris nomine possidere, vel et iam cum clausula constituti possetari e pacto executivo Oppignorat, quaeritur an Creditori detur actio spolij, si de hilo postea quaedam ex illis bonis alienaverita Praejudicimalis huic quaestio est, an ex constituto poste rio transeae possessio. Sane Celsus in L ip. pr. de acer . pass(ubi sedes constituti posse sibris hoc casu tradit debitorem desinere posidere, O , alium possessorem suo ministerio facere se Quamvis enim, ut nulla possesso acquiri nisi animo, corpore potest, possessio non amittatur , nisi in qua utrumque in contrarium actum est l. v. de ac T. Ros l. tu ab attamen interis dum evenit, ut modus corpore amittendi possessionem ob fictionem vel aliam causam adeo occultus sit, ut etiam somio animo possessio amitti videatur. l. s. s. b. de acq. ystc. Sic Qui constituit se velle possidere non suo, sed alieno nomine fingitur possessionem alteri tradidisse, siministerio suae insistentiae constitutarium fecisse positatorem Ipse vero constitutarius fingitur illi vicissim rem locasse l. IJ pr eae Unde nullum dubium est hoc sufficere ad traditam possessionem, etiamsi revera conductio non intervenerit. l. R. d. Vid. Halin ad V Vesen b. adace. poss. n. ult verb. si constituat Un Struv. Exere . a. thoi, legareas. . oel. I de acquir. pes n. i. Post h. de Manut obserυ.ap. n. p . o. Atque hinc est, quo Dd. communitet statuant, ex constituto posscssorio non solum possessionem, verum etiam dominium tranferri , modo tamen hoc a contrahentibus inten
43쪽
stitutarium non talum contra ipsuti constituentem, qui
possessionem ei iterum intervertere conatur, verum et in iam adversus quemvis alium remedio recuperandae experiri posse a . . ult. C. de cetrar polis T q. ue Iur. Conmpus. pari. a. ampl. II. n. I. Κloch. vel a consor. n. ι. O . Pontis de 'ol. I. a.c. i. n. isto. saer. Posth de manui observ. .num II. Quoniam tamen ipse constitutarius possessionem propria autoritate occupare non potest Mev. pari. I. Ac Fra. nisi possessio vacua sit: aut constituens consentiat, ut con stitutarius suo corpore possideat ideo si invitum be- luctantem detentorem expellat, etiam Contra ipsum constitutarium actionem spolii dandam censemus, praesertim iis casibus, quibus se adversus constitutarium constituens de iure in detentione defendere potest; de quibus vidis
XXXIIX. Vendidit, tradidit aliquis domum vel agrum, sed ad hoc ut venderet, dolo inductus est, potestne emptor spoliatus ex capite spolii restitutionem domus vel agri
peteres Sane talem contractum bonae fidei, cui dolus Causam dedit, non subsistere fatentur omnes. Vtrum vero ipso sure nullus, an vero rescindi debeat gravis aliquando inter Citra montanos, Vltramontanos fuit disputatio. Praevalet tamen Citramontanorum sententia, qui talem contractum ipso iure nullum dicunt. Etenim communis regula est, quod dolus dans causam contractui bonae fidei faciat contractum ipso iure nullum, in L . pr. de doLmal expresse dicit Vlpianus vendit lonem talem, in qua quis, ut venderet, dolo inducius est, nullam esse hin Lis. s. i. de mitior societas dicitur nulla, in qua ineunda quis circumscriptus est, nec opus habere re stitutione cum ipso jure pars laesa munita sit. Dn Struv.
Em r. th a . Vin n. l. t.st. qu. e. a. Nec contrarium evin cere poterit argumentum d metu de sumtum tractus enim
metu facti non ipso iure nulli sunt, sed demum per restitutionem
44쪽
tutionem rescinduntur ideo, quia in iis non adeo exulat
voluntas, atque in actibus dolo gestis. l. o. s. pen. quod met caus vid Aristo t. p. Ethic. t. cum voluntas illa, quae vim illatam insequitur, non modo non sit contraria consensui,
sed in ipso actu eidem respondeat. At vero ubi dolo quis inducitur ad consensum praestandum, siqua est voluntas, ad modum exigua illa erit hincertata minimum longe alia, quam quae in contractibus b, f. requiritur, ubi aequum dehonum exuberantissime requiritur, cui dolus maxime est
contrarius. i. s. C. de restud. Tend. V Id. late rerudite V in n. allig. lac. massen b. ad lat. dedol mal. th. . Cum itaque talis contractus bonae fidei dolo initus sit ipso jure nullus. primo intuitu actio spolii ei qui ex hoc contra diu rem emptam amisit, concedenda non videtur Etenim praecipuum actionis spolii requisitum est, ut spolium revera factum sit, hoc est, ut possessio quae penes spoliatum fuit, translata sit in spoliantem; quod hic factum dici non potest , quia ex actu ipso jur nullo non potest possessio
transferri, cum non entis nullae sint qualitates. Κloch vol. a. conflat. n. ra. Et privatio possessionis supponat illam penes spoliatum antea fuisse Verum hoc non obstante putamus aestione spolii non esse denegandam, cum ex tali contractu
vis enim verum sit ex actu ipso iure nullo non posse
oriri est ectus, sciendum tamen est, hoc casu transferri possessionem non tam ex ipso contractu nullo quam ex traditione titulo, quem quis errore ductus subesse putavi quae duo ad transferendum dominium multo magis possessionem, lassicerem docuit D n. Praeses ad tit de l.mal. Addes.s I de ac crerium ubi quidem dicitur, quod semper ante traditionem praecedere debeat iusta causa; sed hoc ita intelligendum, sive revera ulla causa praecesserit. sive opinione saltem tradentis, uti se postea etiam explicati loch. allis Ioc. n. 3. s. Vid Vulae j. voLI. conscio. H. Sua volunt etiam d. communiter actionem
45쪽
spolii intentati pose quando ex contractu inutili aliqvis
rem suam amisit Honde Dol a. eons a Cravet t. cousa.8. n. a. lib. a. Post h. Aman ut obserυ r . n. 3 . 3r in cons Joas D n. Ziegler ad c redint. c. g. . . , Sic etiam Praelatus spolio agere potest, si ex contractu inutili a re Ecclesiae possessione ceciderit. Mart. Neapolit. Dig. nov. tom. a. rat. o c. s. Referunt huc nonnulli casum, si aliquis ex sub hastationibus nullis xcontra statuti tormam factis rem possideat n. Z legi. d. tr. c. . v. s. Item si minoris res non servata solennitate per statutum requisita vendita sit. Rol avali evol. 3. cons. t. n. u. Quamvis arta Neapol Dig. nov. ram. a. rat. Jol. c. s. Contrarium teneat, ubi tradit actioni
spolii locum non esse, si mater inlegitima tu trix nulli ter, e sine soleanitate vendidit possessionem tradidit, quia pupillus cum sola tutoris autoritate absque decreto sudicis possessionem transferre potest Quando autem uatutum fidem instrumento venditionis aufert, secus esse tradit, quoniam ex eo possessionis translatio non prohatura
XXXIX. Quod si aliquis proprio facto sua culpa possessio,
ne rei exciderit, non poterit per acrionem spolii restit tionem petere. Mart. Neapol. t .a tit.Jol. c. II. cum enim ad spolium requiratur ut aliquis injuste dejectus sit, non potest dici spoliatus , qui ex propria voluntate possessi ne privatur: damnum enim,quod quis sua culpa patitur. sentire non vicietur. Lao; de R. I. multo minus alii, sed potius sibi imputare debet e clamnum Ib de R. I. n. b. Vndet talis, qui ideo quod ipse contraxit aut contrahenti successit, cauit a possessione, non tam ab alio spoliatur quam seipsum spoliat Anton. Fab. C. LI. tit. p. def. r. de communia est sententia tali non dari remedium recuperandae, . c.
46쪽
part a cons . t. des a. Hinc emphyleuta, qui ob id quod
non solvit debitis temporibus pensiones, a Domino juste privatus est posi essione, non restituitur ante omnia Corn.
consuri lib. s. sialii quo refert Menet ch rec rem. I. . os .. 6. C l. r. cons. ιo n. , privata tamen autoritate Dominus
Emphytcutam non potest expellere propter plurimas exceptiones, quas habetem phyleuta ad evitandam poenam
caducitatis Guid Pap. q. ter. n. t. Mantic de Tacit. conue liba actit. ae. Halin ad Vesen b. si ager vectet num. I. Ex dicta
ratione actione spolii experiri non potest is, qui passus est publice distrahi rem, quam possidebat, quia is facto suo, possessione cecidisse videtur cum factum autoritas Iudicis non creditoris, sed debitoris factum exastimetur, ab dict. Ioc. c. o. Ziegi. d. traei. c. Et huc etiam pertinet siquis metu coactus ex posses.sione rei sua decesserit Faciunt scilicet D d. vim quadru Plicem, expulsivam, ablatis am, compulsivam, turba, tivam, cui quidam addunt inquietativam, quae tarnennihil vel parum a turbativa disteri id Menoch. .p. cons
pulsiva est, quando quis omnino invitus dejicitur de possessione spoliatur . Ablativa est, quando alicui res per vim aufertur, alio transfertur Turbativa est, quando quis in posiessione sua turbatur. Compulsiva est, quando ali quis metu compellitur ad faciendum id quod alias facturus non esset. Ex his violentiae speciebus ad actione ni spolii pertinet solum vis expulsiva&ablativa. Qui igitur Propter vim compulsivam dimetum illatum possessione naamisit, actione spolii agere non posse videtur cum pro spoliato non possit haberi, qui sua voluntate spoliatus. At
vero qui metu eo inpulsus agit quamvis non omnino sponte agat, quoniam tamen posita illa circi: mstantia violen tiae,tanquam minus malum eligit discissum apos essione de
rincipi u ag cndi est in ipso agente, non plane invitus agit,
47쪽
volunta copulsi quamvis meticulosa sitivoluntas tamen est.
..de R. I. Vnde non remedio retintegrandae, sed actione, quod . et qua meticulose gesta rescinduntur de qua actione vid. Dd. adiit quod met. caus agendum esse statuis
Mevius tamen putat vi compulsiva dejecium, quamvis interdicto unde vi non gaudeata posse tamen aliis remediis possetariis, quippe quae magis profutura sunt, agere tain specie remedio c.sepe de restit.Jol uti etiam tradit eis
Doch rec. rem,ob. n. bi praesertim si ita compulsus cum violentia quadam exire jussus sit Mev pari. I. dec. st .
XLI. Sed quid si aliquis in minorenni aetate proprio vel
etiam tutoris aut curatoris facto passessionem rerum suarum amisit, an major factus habetur pro tali, qui culpa sua spoliatus An vero remedio hoc ad recuperandam possesionem agere potesta Prolixa hac de re est disputatio apud Menoch. I. rem. Is n. ter. O multis seqq. qui tandem concludit concedendam esse actionem spolii, nisi minor factum illud proprium vel tutoris major factus ratum habuerit vel tacite, facto aliquo , vel expresse illud approbando. n. Ziegler tamen d tr. e. s. S. . putat huic remedio locum esse non posse, cum alie frustra esset restitutio illa praetoria intra quadriennium petendarim vero ad remedium extraordinarium recurrendum non est ubi praesto est ordinarium I. Id. de minor verum sciendum est regulam l. is tunc demum veram esse, eum extraordinarium remedium ordinario non est pinguius cum igitur actio spolii hac restitutione praetoria sit commodior, non videtur minori illa deteganda Sic etiam quando praelatus facto suo possessionem rerum ad Ecclesiam spectantium amisit, nihilominus locus erit actio. ni spolii, quia factum p tralati Ecclesiae nocere non debet,
48쪽
nti tradit Menoch. d. rem te nota ipsa Ecclesia pro robus a Praelato alienatis agere potest. Mart. Neapol tam. a.
XLII. Vtrurn is, qui ex negligentia culpa omissionis possessionem amisit, habeatur pro spoliato culpa sua, ac proinde exesudatura remedio recuperanda: non una omnium
est sententia: Negat Capella Tholosana, uti refert Aut ter. indetas dict. capel. qu. IS. ideo quod spolium satis probatum sit, modo antiquior possessio probetur, quippe spoliatio in dubio sine causa facta censetur. Verum distinis guendum hic est, an negligentia tanta sit, ut propterea quis praescriptione excludatur, an vero sit brevioris temporis et Posteriori casu dandum esse hoc remedium statuimus cum
capella Tholosana. De priori casu infra dicemus, ubi ex professo de praescriptione agemus. XLIII. Repellitur etiam ab actione spolii. qui post factum spolium aliquid egit, ex quo consensus eius in spolium prae
sumi possit ex gr. si spoliatus rem amissam a spoliatore emat vel conducat. nod multo magis obtinet, si quis expresse renuncia verit actioni spolii, nisi ipsa illa renuntiatio vi extorta fuerit Ziegi ad r. redint. c. I S. 36. Quamvis enim Rodericus Suare r. allig. at. n. p. putet actum subsecum tum spolium, ex quo consensus praesumi possit, non purgam re violentiam, imo ne quidem renuntiationem iuris commpetentis ad excludendum remedium et Tectum habere, hoc tamen expresse videtur pugnare cum principiis uris, qui hus conveniens est quod quisque juri pro se introducto licite renunciare possit , modo non det ansam peccandi in alterius vergat praejudicium, uti docent Dd ad i. q. depastis Obinde m Maced Omlvj. Vnde de Maria Neap.
dict.tem a. tit. Jol. c. I p. tradit, hanc renunciationem habere
vim pacti de non petendouxi spolio etiam fieri posse, praesertim si illa renuntiatio sit jurata; quamvis enim haec
49쪽
renuntiatio post spoliationem non spontaneel facta praesuis
matur eliditur tamen ista praesumtio, quando in instrumento rc nunciationis continetur quod quis sponte nori coactus, nec dolo aut fraude ad reniunt ianaum inductus sic. Idem Mart. eod. tit. c. Ut Caeterum renuntiatio facta ab uno alteri nullum facit praejudicium quod si igitur primus spoliatus litiis causa in favorem tertii spoliatoris cedat. nihilominus secundo loco spoliatus a tertio illo restituendus est Mart. Neapol dici cap. N. XLIV.
Vnica sed valde agitata superest quaestio de succesidis
re spoliati; utrum is hoc remedio excan.redintegranda agetis repossit. Et quod primo succetarem universalem si veheredem attinet, adeo controversae sunt Dd. opiniones, ut quorum vestigiis insistendum sit, non sine causa dubitare liceat. Optimam tamen eorum arbitror sententiam, qui di stinctione has difficultates dissilvunt. Aut enim heres ex propria,aut ex de funesti persona agere intendit. Priori casa non concedenda est actio, quod evincunt argumenta eoru , qui heredi actionem spolii simpliciter denegant. Etenim datur hoc remedium ex propria persona solum ei, qui tempore dejecitionis in possessione fuit. I. I. s. n. de vi vi armis quae pol fessi heredi dejecti jure communi non est tributar Licet enim heres,defunctus pro una eademq; personalia beantur. Noti. et pres possessio tamen non statim continuatur ipso jure sed per naturalem demum apprehensionem in heredem traniit. I.rs de ac . pals t. so. g. ea d. l. f. etae edict. D. Ab tost. Nec obstat, quod in I so ex clarib causmai possessio quasi uncta dicatur in heredem descendere. quia per possessionem in I. intelligitur usucapio pariter
50쪽
t ex persona defuncti agere velit heres, non deneganda est haec
actio uti pluries in Rota Romana de ciliam refert Mart. Neap. pom. a. tit. Jol. c. d. modo tamen heres probare possit de lunctum possedisse de spoliatum fuisse Idem c. . Ipsa enim possessio non quidem in heredem transit, iustamen recuperandi, quod det unctus habuit, ad illum de volvitur. l. da. de R. LI. .. e . . unde non minus defunctus, quam heres ex defuncti persona hac actione utitur. Atque ita inter possessionem i- psam&jus ea potiundi.&quod licet ista non transeat, hoc tamen heres expersona defuncti fruatur, rectissime distinguit post Roland a Ualle v. l. o. conssa num . . . e sqq. Mevius
Iso qui tradit jus recuperandi possessionem, quando defuncto ante mortem coepit competere, ad heredem transire , ex quo in persona defuncti, qui in vita spoliatus est, fuit formatum: unde &ad heredis heredem transit. Roland a Ualle vel . . confisa. num. b. Quinimo de interdicto unde vi expresse constitutum est in l. i. Is ... de iisti arm illud heredi etiam competere, quam legem missenb lo asset exponit de eo casu quando heres expersona defuncti agere intendit, postTh ming decis t. num. Is. Osee quod multo magis de actione
spolii verum erit, quippe quae longe pinguior est interdicto
Unde vi. Struvius quidem Ex .f. h. io . statuit interdictum
unde vi sine ulla destinctione heredibus competere, cui non obstare putat, quod interdictum uti possidetis heredi non accommodetur cum actio quae ex hoc oritur magis innitatur ipsi iuri possessionis adeoque accenseatur actionibus realibus. a. Ex. th. HI. quae vero ex illo oritur magis fundatur in ipso delicto, adeoque, quia ex obligatione oritur, personalis est, quales actiones indistincte in heredes transire tradit Imperator in V. i. Inst. de perpet O temp. ae . Verum quicquid sit, tuti. Us videtur communem sententiam sequi ha allegata Dd. distinctione non recedere. Sed quid de singulari successore dicendum ran. Ziegler. c. s. n. p. putat regulariter absque cessio-