장음표시 사용
201쪽
iam impulsivam , aliquando non esse pure impulsivam , sed simul etiam constitutivam Causae finalis; si quis enim, ex legato, certam pecuniae summam,magis indigenti di- stribuere teneatur; Et duo in pau pertate snt aequales, sed unus eo rum, Infirmus sit; In hoc casu ; Si Dispensator, ob Infirmitarem,m ueretur ad pecuniam Infirmo potiusquam Sano distribuendam; Infirmitas, non soldm esset eausa impe, Ieus a pecuniam Infirmo largiendam a Sed praeterea constitueret etiam eausam finalem illius distributionis, quatenus Infirmum redderet magis indigentem . Cum'autem causa impulsiva pertinet smul ad causam finalem,tunc error circa
illam , vitiat dispositionem; quia , cum sit error circa Essentiam dispo stionis , eam reddit simpliciter in
uoluntariam .s Aduertendum est secundo; Causam impulsuam , regulariter, esse etiam causae finalis constitutivam , quando Causa finalis, est terminus aliquis comparativus, siue consistie In aliqua comparatione Tunc enim, eum necessario, sit aggregatum aliquod ex pluribus circunstantijs,vna ex illis mouere potest ad operandum, Fcque esse causa impulsiva . In hoc autem Casu, esset impulsiva
simul ,& eonstitutiva Causae finalis. Sic in propcisto Casu ; maior id
Reitas , cum eonsti tui prudenter nω
possit, nisi pensatis omnibus cir- evnstantiis ἔ De sumi neeessario deis
hel etiam ex morum Sanctitate, ae Canonum Doctrina . Hae enim Virututes, coeteris paribus, reddunt magis idoneum; ideoque sunt integratiuae Sausae finalis, ad rerum Ben fieta Parochialis collationem requiis sitae. Si ergo simul voveant ad unualteri praeferendum, iam habebunt
fimul rationem causae impulsivae, ac finalis . Vnde error circa illas,erit error circa causam finalem collati nis beneficii, eamque proPterea reddet inuoluntariam , & consequenter inualidam Hispositis .
RESOLUTIO. 9 A D Casum respondetur I B II hefieij Parochialis collatio
nem, factam Cato, non fuisse validam . Ita Saneb. lib.7. mair. d. I9. m. ao. 9 lib. sum. c. a. num λεν I. Uaviquem loco cit. num. I p. Loman. lib. 3. trarii q. I S. cap. . num. I. Reginatae lib. 23. num. 66.
istos a Io. Probatur primo; Quia in bene- fieijs Paroehialibus; quae conseruntur per concursum, tenetur Episco pus , iuxta decretum Tridentini, SUCI- Φ. c. I 8. reform. ex approbatis per examinatores Synoda Ies , magis idoneum eligere . Sed, non existente in Caio Sanctitate, ac do ctrina, quam simulabat, Caius non erae magis idoneus , quam Titius. Ergo Episcopus, voluntatem non habuit, ei beneficium Parochiale conserendi , potius. quam Titio ideo
202쪽
ideoq; eoiuuio fuit lauatula ex deis
II secundos Quia Caij sanctitas, ae
Canonum doctrina simulata, no a fuerunt solum, respectu Episcopi, causa impulsiva, ad Parochiale beneficium ei conferendum , sed paritialiter etiam causa finalis , quat nus, ratione illarum , fuit ab Episcopo iudieatus magis idoneus , quam Titius , ideoque fimpliciter,
dignus , ut ei beneficium conferre eur, Potius quam Titio. Error autem circa causam finalem , reddit
irritam dispositionem , quia tollit consensum substantialem circa illa,
1 a Tertio; Quia, si ex duobus pauperibus aeque indigentibus , Vnus se fingeret infirmum , ob idque,Dispensator , alias ex legato ad certam pecuniam, magis indigenti , largiendam obligatus, moueretur ad dandam ei potius , quam alteri pauperi talem pecuniam , largitio illa esset inualida, quia intentio Dispensatoris esset, dare pecunia a
magis indigenti. Simulans autem infirmitatem, vere non esset magis
indigens . Sed etiam intentio Episcopi fuit, beneficium conse II φ . magis idoneo,ac digniori Et Caius, Sanctita tem,ac Canonum doctrinam fmulans , non erat magis idoneus, . nec dignior . Ergo etiam beneficii. collatio iacita Cato, fuit inualida.
3 Quarto; Quia , in Matrimonio squamuis error circa qualitatem personae, regulariter, Matrimonium
non irritet, quia qualitas personae Iegulariter ad Matrimo iiij liibsta tiam non pertinerῖ vr,cum Qui3 Vult contrahere eum Lia,putans esse no .hilem, vel diuitem, cum sit ignobilis, vel pauper; quando tamen qua litas pertinet etiam ad designandam indiuiduationem persona; Vt reum quis vult contrahere eum primogenita Titii ἔ quia tunc error circa qualitatem personet, trahit secum errorem etiam circa ipsam
personam, Matrimonium est nullum . Ergo similiter , quamuis error circa causam impulsivam, regu lariter, dispostionem non viti et squia causa impulsiva ad substanti 1 dispositionis regulariter non pertinet; Quando tamen causa impulsiva pertinet etiam ad causam fina Iem , quia error circa illam, trahit secum errorem etiam circa ipsam causa finalem, dispositio erit inuoluntaria, ac nulla.
i AE R D rationes autem in contra-IA rium facile respondetur I ad primam; Rationem illam, in bene cij simplicis collatione, . optimuprobare; Cum enim, in ea, spectetur solum idoneitas ad beneficium; non vero maior idonei las,scut spectari debet in beneficij Parochiam lis collatione, ex Tridentino; hine fit, ut, in beneficij simplieis collatione , Sanctitas , R Canonum d ctrina , sint causae mere impuIsiuae ,
di extrinseca Non enim requirud-tur ad hoc, ut persona, si ad beneficium simpliciter idonea; In eoIIatione vero beneficij Parochialis,
pertineant etiam ad causam fina-
ιςm , quia, illis positis, persona est
203쪽
simpliciter magέs idonea, ae diis gnior. Quamuis ergo beneficis corulatio, facta Caio,iaigra valida, si M. neficium fuisse e simplex , & solum
conferendaeetn dignos quia tamen beneficiana fuit Parochiale. de eoa serendum digniori, collatio, filii inualida. as Ad seeundam I Negatur minor Episcopus enim, ad conserendum beneficium Cato potius , quam Titio, motus est, ab eius Sanctitate,ac canonum doctrina fimuina , non solum tanquam a causa impulsiva, sed etiam tanquam a causa parti Iiter finali, quatenus Sanctitas alia , ae doctrina simulata, concurrebant. ad illum constituendnm , ac iudia Eandum magis idoneum, & digni Tem , quae maior idoneitas , in huiusmodi collatione ,est causa finalis.16 Ad tertiam respondetur, Rationem disparitatis esse , quia cavis finalis, quam spectare debebat pecunia Dispensator, erat Gla pauperstas simpliciter . Ad hinc autem ierat aliquid omnino extrinsecum , di accidentale,consanguinitas,ide que solum causa impulsua ad ta- rem distributionem . At eausa finalis, quam in beneficii Parochialiseollatione spectare debebat se
scopus , non erat idoneitas simpli- eiter, sed maior idoneitas . Haec autem, Constituitur eciam per Sinoctitatem , ac doctrinam , quia constitiritur, pensatis
olstituet ex dictis permo I Reis
is rorem circa causam impulsi-uam, istet, quantum est ex se, numquam viti et dispositionem in duobus tamen eas bus illam, qua si peraecidens, vitiare. Pgimus essἰ quando eausa impulsiva, in qua erratur; apponitur per modum conditionis; v, si dans eleemosynam pauperi νfingenti se infirmum; dieeretrio lib. eleemos am, Fer in mus; tunc
enim, non subsistente condition φ, largitio esset nulla . Secuadus est squando error circa causam impul- suam, trahit secu af errorem circa causam finalem ἔ ve in casu praesen ti: tunc enim, causa finali Oon subis
silente , neque subsilit dispositio .
Idemque dicendum est etiam d errore circa qualitatem personae , in contractu Matrimonii; Nam hieetiam illum vitiat solum , quando qualitas, in qua erratur, apponitur per modum conditionis, vel quando error circa qualitatem , redo dat in errorem personae , propter
18 Se ado; Aliqua, quae re spectu
unius dispositionis, simi circunsta tiae Asiam accadenta les,posse respe dis alterius , esie a stantiales; Samctitas enim, di doctrina, quae respectu collationis heneficis 6mplicis ,
sunt circunstantiae mere extrinseci, in .accidentales ,' respectu collationis benefici j Parochialis, sunt cir cunstantiae substantiales, 'ut patet ax dictis.
204쪽
vin error circa Conritionem, reddat opera tionem inualidamia :
TITIVS, audiens ab Amico; haereditatem opulentam
sibi esse relictam, vovit, Ecclesiam quandam, in ho norem Beatae Virginis, edificare . Post aliquot vero dies, comperit, hereditatem, uon sibi, sed alteri eiusdem nominis , sed patris diversae, fuisse relictam . Ipse tamen, etiam independenter ab illa hereditate, erat valde diues; Quaeritur, Vtrum Ecclesiam aedificare teneatur. . S UMM ARI UM . . 13
lemnis, est impulsua . . . 11 In Voto fluetiri . condisio, escat innam . in , . Vot- να ituendi ,s res antea non erat debita, non obligat.
ν Cam , in dubio, prasu mendast impia a.
Vm Conditio, se ratio voIe di obiectum, se ut est causa motiua; Ipsa quoque participaria videtur rationem Causae moti . Disse ultas ergo solum est , quβ in Tationem Causae particippei sina dis ne, an impulsuae. Videtur en participare rationem impulsua, 4us error actum non irritae s Ideo 'ae Titius,teneri videtur ad votum ιoluendum , ac Ecclesam aedifica dam . Ita Ancharan. c. mafina οῦδε Noto
205쪽
eonvers. Conm . Pontifex respondit, validum fuisse votum castitatis, emissum a quadam Muliere, quae Sponsum habebat, cum quo Matri
monium ratum contraxerat, quam
uis,ad vovendum, mota fuerit ex edirore , putans , Maritum esse lepc sum , in quo tamen decipiebatur. Ergo etiam, validum fuit Titii votum I quamuis ad vovendum motus fuerit ex errore , putans , sibi Haereditatem fuisse relictam , quod ta- 'men erat salsum. Non minus enim Τ iiij error, it solum circa causam impuniuam , quam error Mulieris .
4 Secundo; Quia Titii error , non
fuit ei rea causam finalem Voti; Noenim fuit circa rem pertia entem ad substantiam Voti, sed solum ei rea motivum quoddam, vel occasionem val le extrinsecam a quae I iiij voluntatem excitare quidem potuit, di applicare ad vovendu; sed ita tamen, ut neque ad voti materiam , neque ad eius finem intrinsecum ullo modo pertineret . In omni enim Voto, causa finalis intrinseca, videtur esse, Dei cultus , per eum virtutis actum exercendus, quia Vouente promittitur . Si ergo Titii error,non fuit circa causam finalem Vota , fuit solum circa causam impulsivam; Hic autem error, Voti valorem non impedit , quia non
aufert consensum , neque circa promissionem , neque circa rem
promisiam; non solum materia Itest; hoe est; quo ad sumn esse materiale ; Sed etiam formaliter, hoc est ;quo ad finem , ad quem, per se , ac principaliter ordinatur, in quan tum res illa est promisia .
NOTA BILIA.s a Duertendun, est primo; Vo
luntatem conditio natam , in hoc differre ab absoluta,quod conditio nata,estentialiter fertur, non - solum in obiectum , sed etiam ita eonditionem; imo in obiectum, non, fertur, nisi ut vestitum tali condiistione; absoluta vero . fertur solum in obiectum secundum se . Cum quis enim, vult ducere Beriam , si diues est ,' per eam voluntatem, ita tendit in Beriam , ut simul tendae en eius diu mas . Imo , in Bertam non tendit, nisi quatenus est affecta diuitiis . Qui vero vult ducere Besetam diuitem per eam voluntatem, ita tendit in Bertam; ut in eius diuitias non tendat. Hi ne autem fit, ut deficiente conditione, statim deficiat etiam voluntas conditio nata; eademque conditione non subsistente, nec volunt s conditio nata subins stat; Deficientibus enim diuitiis ,
statim cessat voluntas conditio nata
ducendi Bertam 3 ijsvmque non subsistentibus . non subsistit. At. si
voluntas, si absoluta , quamuis diuitiarum ei revia stantia deficiat, vovluntas tamen ducendi Beriam , non deficit, eademque circunstantia non subsistente, adhuc voluntas
illa subsistit .s Adgescendum est secundo; Hine colligi primoi Conditionem , esta smi.
206쪽
smilem ea usae finali , non vero impulsiuae. Sicut enim Intentio tollutur, sublata eausa finali; Ita, sublata Conditione , tollitur voluntas
conditio nata. Secundo; errorem circa conditionem, reddere operationem inualidam , sicut reddit error circa causam finalem I Eodem enim modo eam reddit simpliciter inuoluntariam , cum voluntas conditio nata , non minus essentialiter feratur in conditionem, quam quaelibet voluntas , in suam causam finalem . His positis.
I neri,Ecclesiam aedificare, eiusque votum non fuisse validum.Ita Saneh. lib. I O. mair. d.9. num. 16. O lib. sum. c. . num, qa. Mor.
lib. II. e. I . quas. 3. Sylvester et Votum. a. quais. 8. Suar. to m. a. de refig. likq. de Ῥoto e. 18. N alii plurimi apud istos . ,3 Primo, Quia Titius, non absolute Vovit, aut voluit Ecclesiam aedificare, sed solu ex suppositione hae reditatis adeptae . Cum ergo haereditatem adeptus non sit , consequenter neque voluit Ecclesiam aedificare , ideoque ex vi Voti, illam aedificare non tenetur; Votum enim eum fuerit conditionatum , & conditio posita non fuerit, non filii va- Iidum ex defectu con 'nsus.s Secundo I Quia , cessante causa finali Voti, cessae Votum, eo quod deficiat intentio Vouentis , deficit eo im eius proprium , formale , ac principals moti uuin , Nam causa finalis, est quasi obiectum formale s& motivum intrinsecum actus per Votum promissi, sicut eausa finalis eleemosynae, est paupertas , quia eleemosyna, cum sit essentialiter paupertatis subleuatio , essentialiter versatur circa pauperem , Ut pauperem, tanquam circa proprium motivum intrinsecum , ac formale . Cum ergo non fuerit posita
haereditas, quae fuit, & conditio, re causa finalis vovendi I neque fuit posita intentio,per Votum se obligandi. Sicque Votum, non fuit
oluntarium,& consequenter neque obligatorium, ac validum . IO Tertio,' Quia,cessante causa finali legis, cessat lex; Votum autem si
est lex quaedam priuata , quam homo sibi imponit. Similiter, donatio cessat, quand o cessat causa finalis donationis I Votum autem , est species quidam donationis, ve I pro missionis ἱ Quod vero haereditatis adeptio, fuerit Conditio , siue Causa finalis vovendi, & non tantum impulsiva , ex eo euidenter colligitur, quia Votum fuit factum , quasi in gratiarum actionem, propter besneficium illud a Deo acceptum . Gratiarum autem actio, essentialiter pra supponit beneficium , tan quam conditionem, &ad eiusdem benefici j compensationem ordina tur, tanquam ad finem.
II n D rationes in contrarium να a respondetur . Ad primam In dicto e. ex parte et non esse se
monem de voto simplici, sed di
207쪽
Professione religi Ha, quae hon irri- non posita a Votum non obligat, latur ex errore circa causam fi- quia absoluto non datur . nalem , ut infra patebit. Atque hane interpretationem amplectitur Sanch. lib. Io. mair. d y. num. O.
Diei etiam posset; ex illo eap. no a coaligi, eam Mu lierem, Votum Ca-ilitatis emisisse post matrimonium ratum , sed tantum, habitum Religionis assumpsisse, eo errore ducta, quia falso putabat, Sponsum suum esse leprosum ; Vnde Pontifex eam
non obligat ad Castitatem seruandam , sed ei tantum eonsulit peis uerantiam in religione, quamuis falsa sit eausa , quae ad habitum religionis suscipiendum, illam induxit ἰ Suia, inquit, etiam sine tali causa, iuem facerepotuisse Verum
hoc ipsum melius infra patebit. MuaLLIO in 12 Ad secundam;Negatur, Errorem
Titij,non fui ste circa conditionem, vel causam finalem ; Votum enim afuit a Titio emissum in recognitiouem, ac quasi compensationem hae oditatis adeptae, tanquam pro P erfinem; Recognitio autem, esse nitati ter praesupponit haereditatem a de ptam . Dei vero cultus per actum promissum exercendus, licet sit causa finalis , qua si uniuersalis, Votis
omnibus communis 3 Non tollit ta meo, quin dentur etiam alij fines particulares principaliter intenti νquibus cessantibus , Votum cessat. Sic enim, qui peregrinationem v
uet ad Filij Sanctitatem obtinenda, illa non obtenta , ad nihil tenetur . Cuius rei ratio a priori est, quia Votum, censetur factum solum .sub illa conditione . Conditione autem
COROLL ARIA. Olligitur ex dictis primo; Est
A qui eertae Ecclesia vovit, re nituere agrum , quem illi putabae esse debitum: Si postea constet, agrae illum ad talem Ecclesiam non pesti' nere, nec illi esse debitum Iad nihil, ex vi Voti, teneti . Quia verbum restituendi, Votum limitauit ad ra tionem Iustitiae , tanquam primari intentam , quamuis ad Votum iI- Iud emittendum, impellere potu e rit etiam Religio. I 4 Secundo; In dubio, an eausa, eirca quam contigit error, fuerit finalis, vel impulsiva; prauumendum esse, quod fuerit impulsiva, & consequenter, quod Votum obliget. Tum quia , possessio stat pro Voto, quod eonstat , fuisse emissum I In dubio autem, melior est conditio possidentis . Tum quia, in omni Voto , causa finalis certa , es Dei 'cultus per actum promissum exedicendus; Ergo in dubio,caeterae cauisce, censendae sunt impulstuae . Sanchen lib. I Q. mair. d. 9. nu. II.
I 3. Tertio; Si Votum fiat propter duplicem causam fiaa Iems Quamuis in una erretur , adhuc Votu
obligare, uia una suis cie ad obli.
gandum , M ut Votum teneat. Si quis tamen, intenderet a se obliga re salum, utraque tua causa cxi sente; tunc , Vna cessan e , Votum non obligaret , quia votum non obligat, nisi iuxta intentionem V
208쪽
eAn cessante via Causa operationis, cesset etiam eius valor, ac emacia .
TITI V ., quodam Sacerdote paupere, enixe roga
tus, ei vigintiquinque aureos, cum iuramento, Pro misit , Antequam tamen daret; Sacerdos ille, in qu dam conculo , beneficium Parochiale, satis pingue obtinuit . Titius, hoc audito , ei promissos aureos, dare amplius nolo. hae, dummodo licit E posset; Ideoque quaesiuit, an teneretur. . Quaeritur, an, ea Vi Promissionis, eos dare teneatur. sVM MARIUM.
Promissis , mutatis circunctam, Us , an obligat. 6 Ex se , nullum babet Inem
intrinsecum, quem respiriat. IMxta υarios promittendi modos obligat , υel arim O,ligal.
et Voniam, non solum in causas motivas, sed etiam in con- ditione pluribus modis ferri pote a voluntas conditio nata ; Ideo quaeritur , Αn s quando fiereur in plures, ita in eas foratur, ut qualibet earum deficiente , cusset statim ipsa intentio , ac voluntas , ae consequenter etiam Fator operationis ab ea dependens 3 An Mello M. huc intentio perseuerer . Idemqtre dicendum est, quando ei rea eas veITarum aliquam , contingit error; An, scilicet, illa non subsistente , nec subsistat intentio; & conseque a ver nec libertas , nec valor opera tronis ἔ Λn vero adhuc detur intentio, sicque operatio sit valida .
3 Thius igitur, ex vi promissionisiteneri non videtur, ad aureos pr mitas Saeexdori soluendos , ,Co nineb. de Sacrid. 3I. d. a. niam. T. Anori tom. a Aib. . cap. 13.
naIt promissionis , cessat promu o,ς sed causa finalis promissionis , fuit.Sacerdotis paupertas;ad hanc enim subleuandam,videturTitius mos a. Mos promisisse ; quod colligi etiam poteti ex mutatione voluntaris, a dira mutatione status sacerdotis Ergo
209쪽
Ergo , cessante Sacerdotis pauper tale, cessauit etiam in Titio obligatio promissionis. Haec autem, per bene fieti Parochialis acquisitione, cessauit. 's Seeundo; Quia Titius ἰ quando , cum iuramento, Sacerdoti pecuianiam promisit, intentionem habuit, se obligand solum eonditionale, si esset pauper. Voluntas autem conditio nata, ad nihil obligat, nisi ponatur conditio. Stetit ergo Titius, est vi promtisonis , ad nihil fuisset obligatus, Si sacerdos , tempore promtisonis , non fuisset vere , sed fictu pauper; ita neque obligatur, si desinae esse pauper.
6 a Duertendum est ἰ Promissonem, ex se, nullum habere finem specialem intrinsecum , sicut habet eleemosyna , vel misericordia , quae ad alienam miseriam subinteliandam essentialiter ordinatur, tanquam ad suum finem in trini e- eum, ac motivum formale; Sed fieri posse, propter hunc, vel illum finem, ad libitum Promittentis.Hinc autem fit primo, ut, in promissione, intentio promittendi , ae se obligandi, si semper virtualiter condiationata ; si eano mouens ad promittendum,sub Iat I Qiua illa
causa , est motivum formale specificativum talis promissionis. Secundo,ut eadem intentio, habere simul possit plura motiua formalia pra- mittendi. quorum, vel omnia momueant per modum cauta finalis, vel liqu . per modum cauta finalis, aliqua vero per modum ea uis impulsivae, Hoc posito . '
In tium, ad pecuniam Sacerdo- ei pauperi promittendam, moueri potuisse, Vel a sola paupertate, ea n quam a causa finali, &a Religio ne, siue Sacerdotio, tanquam a ca' sa impulsiva ; Uel ab utroque tanquam a eausa finali ἰ Et hoc rursus dupliciter; scilicet; Vel ab utroque , sollim tanquam a causa adaequata , ac totali, ita ut, singuIa motivaressent cauta partiales; vela sim.gulis tanquam a pluribus causis totalibus o8 Si Titius motus fuit a sola Paupertate principaliter, siue tanquam a causa finali, & a Saeerdotio so- Ium minus principaliter , & tanqu1 a causa impulsiva . Respondetur, cessalla in Titio promissionis obligati OPenas propter rationes superius assignatas; ideoque Titium a1nihil amplius teneri. 9 Si vero e contra , Titius principaliter motus est a. Religione , vel Beneficentia , ratione Sacerdotis ;minus vero principaliter a paupertate; tunc Respondetur ἰ Non cessasse in Titio obligationem ἰ Quia
non cessauit causa finalis promissi nis, sed solum impulsiva . Io Si autem motus fuit ab utroque smul per modum unius causae ad aequatae; Respondetur; Etiam , in hoc casu , cessasse obligatione a ;Quia, alterutra causa deficiente scinauit iam causa motiua , ac fina
210쪽
lis ; Non enim intentionem habuit aliter se obligandi , nisi illa duplici causa existente . II Si denique motus fuit a singulis tanquam a causis , ac motiuis totalibus ; tunc Respondetur obligationem non e essasse; mia, ces au- te paupertate , non cessauit motivum Religionis , siue Sacerdoti j I a Si autem, de hac ipsa intentione sua dubitet Titius; tunc Respondetur 9 probabilius videri, quod obligatio non cessauerit. Tum quia in dubio , melior est conditio ponsidentis, & promissio possidet, certum enim est,quod fuerit facta, in-
certum veris , an cenauerit. Tu in quia, in dubio, semper praesumitur pro actus perseuerantia . sicut prae sumitur pro eius valore . L. quoties.ss de reb.ώθ. Praesertim in afauorabilibus , ut est in casu praesenti; e. eun dilecti: de don it. At que ita, praeter Auctores superius citatos , sentire videntur . S rediom. 2. de reliotract.de voto lib. c. I 8. num .7. Sancb. lib. I. mair.
qn quilibet error circa Causam finalem , operationem reddat inualidam .
C A S V S. x ' IT IVS Romam venturus, cum audisset, in quadam Domo habitare Foeminam, quae ali is illi fuerat occa-a sio peccandi vovit, per illam viam non transir . Postea vero , ab Amico cognouit, Foeminam illam, ibi verε tunc non habitare. Accidit tamen, ut post aliquot menses, habitare ibi coeperit l, &Titius hoc resciens, dubitare coepe4ridi, Num per illam viam transire posset, & an Votum teneriret. Queritur; An Votum fuerit validum, ac teneat . NSU M-