Gaii iurisconsulti Institutionum commentarius quartus sive De actionibus. Recensuit, restituere conatus est, adnotationem perpetuam librumque observationum adiecit Augustus Guilelmus Heffter

발행: 1827년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

queat, Centumviros vel tum indicia in personam . sivo de in personam isti Dibus exercuisse. immo ita rem tantum iudicia apud ipsos agitata deprehenduntur. Nolo tam n inde colligere, iudicia in personam Centumviris lege

quadam ademta esse . etsi et hoc non absurdum insolisintuere: sed per re rum quasi naturam evenire debebat, ut nemo amplius sacramento tu pers

nam ageret. Quid enim Τ Ex quo tempore tacilior obligandi ratio quam

per nexum crat inventa et arbitria bona fidei eram et per formulas conia dici poterat, quis adhuc tam stolidus suisset, ut nexum sacoret, Iρον sacramento Postea acturus apud Centauriri ros i

Igitur de in rem actionibus restat ut videamus. Hic vem directo nihil aliud probari potest. nisi Centumviros de causis hereditariis inter Cives

romanos iudicasse. omnia cnim veterum testimonia in liis fore solis ve

santur l. V hi quo haeredi intis petitio est γέ). Unicus apud Phaedrum talia

III, io. locus ambiguam habet speciem causae centumviralis, tametsi et hic do tia roditaria lito cogi inri possit. Certe autem exinde non li Cet ni gramentari, sicuti socii Sic ama, solas causas haereditarias ad Centumviros pertianuisse. Immo Pliuius et Quintilianus ita de causis centumvirali litis loquuntur , ut solas haereditarias iis comprehensas fuisses tibi aegre Persuadeas novumque praesidium huic sententiae aecedit ex Gaio nostro. Is enim, praefatus in Comm. IV. S. 9r. dupli m esse ita rem actionem, alturam Performulam Petitoriam, ulteram per SPonsionem, suhiecit, sponsionis itorum duplicem speciem esse, unam . quae deinde in formulam redigatur, alteram quae Der legis actionem Vud Centumviros p intur, do qnarum disserentia et Holt megius egit et cios' nisa tractabimus. Ita satae locutus est Gaius, ut nota solum do iure haereditario, verum pluribus etiam ex causis apud Centumviros in rem agere licuimo intelligamus. Neque minus generaliter in S. St. lege agendum esse, an loquam ad Centumviros iretur, dixit. Fortasso serius evenit, ut iudicia centumviralia ad solas parens lites haereditarias mudigerentur. S. enim Hieronymus '' alicubi Mesressisurim Dei centumDiralea camias quasi συνώνυuo inter se iunxit; unde haud scio an non autumare luceat, propter frequentiam Causarum Centumviralium, er cente civium rom norum Romam undique Connuculium nurne , ab Imporatoribus maximum

partem illarum causarum Praeter hereditarias Paulatim hastae detractam

proposita. nee Peamat a Glata iam haereditati a

petitionem Ses pol est, si quid ineta aentio. cf.

122쪽

ouo Rhi sed υμ lioe Midem puto. Vorius osso videtur, quoniam in rem etiam Irer formulam est, sponsiunem, commodiore cote ratione, agi Poterat, Plerosquo hoc ingendi gorius 'aetulisse; nam actio sacramonti Periculosa erat, et immensus litium apii l contumviros acervus esse solebat; denique orat rum excellentiorum Patrocinio opus erat, quia Centumviri accuratas ot fouIicitas actionos e is hant h), itaque de causis tantum gravioribus, puta si de haereditate civis Romani ageretur, ad Coritumviros ibatur, vel ex hac causa

tuterdum necessario eundum Drat.

Praetor a Lamoti eum Nordkerkio et rapernichio γ' ncm absonum videtur statuor , causas etiam Ii hora Ios, li. e. si quis, ab alio adsertus, in semvitutem Poteretur, a Centumviris Camarum temporibus iudicatas osse. QuasmoVero Possint, argumenta haec sunt. missis iis, quae longius mihi repetita Viden tuo a viris doctis, quos nominavi. Primum causa liberalis servi vindic tionis speciem hahet. vindicat domin i contra vindicanto adsertore. t inquo cistisa go XII tab. sacramenti actione poragebatur. Gai. IV. S. 1 4. Itaque nd Centumviros otiam summo iuro Pertinebati Secundum e lege Iunia Pelmnia, quam ad Caesarum si Atigusti fors tempora refero, iussum

tiari . ' Similes quid etiam a Marcello lila. 5. Digesti idquo manifeste docentumvirali iudicio scriptum deprehenditur, his verbis: ai Prera iudican

tium G inosticioso tostamento contra istat amomum, Prara aecundum id aentst

etiam uoueru, quod interdum feri solet, humanisa erit. a qui eius ρnnia aen- temtam , quas aecundiam testamenιum vecta sit . Manifeste, inquam, decentumvirali iudicio cogitavit, quod in plura tribunalia divisum erat. N quc aliud Romae inter cives Romanos erat iudicium practer Centumviros. ubi pares scutontiao potuissent proferri. Tertium et gravissimum Paene ammmentum est, quod Quintilianus suo ad litto tempore, ergo et Gali 1ere tempori tins. centumviralia iudicia interdum in duas hastas divisa esse tradidit, quae quidem divisio, ira sitias alias causas cadero possit, praetor liberales. DOn nyParet. Agit enim Quintilianus I. OP. lib. V. c. a. S. I. ue praeiudici is deque cautelis, Quae ab ovatore adhibendae sint. si in Dadem causa ia in iudicatum sit et nunc denuo agatur, quod quidem accidat is in reis umoriatis otia ortions aeeunda th. e. si quis Servus prouuticiatus denuo repetatur in lihertatem et in Parιibna came Hrratium, quae in aucta δε tias violarae aint' quocum loco conserendirus Est alius eiusdem scriptoris ita libro XI, cap. 1. S. . ai uuae olioa iuriis

123쪽

agetur, ut in .acundiam sertiona aut in centumDi Ibtia iudieiio duplientia parte Dicta. Patot igitur, fuisse causas, in quibus duplici iudicio i hincesta apud diversos iudices agi potuerit adeoque altera Parte victa priore iudicio. Hoc egregie eum litis ordinatione tu causis liberalibus convenit. Pe sit alia quis hominem in servitutom. Adsertor existit. Iudicandum est, num liomo sine dolo malo tu libertato suerit ideoque iciterim pro libero habendus sit nec ne. L. 7. S. ulta D. M lib. cauaci. Quicquid Pronuncietur, I stea altero iudicio opus est, ita qao libertatis vel servitutis quaestio sui atur.

quitur locus coniecturae, lege Iunia et Aelia Sontia novum causarum Itb vallum ordinem Constitutum esse, cognitione de causis liberalibus ad alios iudices reiecta, quam apud quos antea suerati Probabile est, consilium illud V senatorum et V equitum . quocum iuris interpretas non raro Confuderunt decemviros stlitibus iudicandis quodque Romae sub Praetoris urbani imperio manumissionibus moderatidis erat destinatum . in provinciis .autem Comsilium XX civium romanorum, qui recuperatores dicebautur, Causas quoquae liburatos iudicasse, quamvis et iudices Romae ici consilium adhibittas recusea- toro nuncupatos esses, sex inscriptione S. IO. Comm. L Gaiani non male collis ges. Sulsi agatur Suetonius in vita Domitiani c. 8. ubi Lindit: is imperatorem recuperatorea identidem admonuisse, ne se Semper perfusoriis lege: Perl-ο-rita) adscritonibus accomodarent ', quod de solis p vinciis accipi nequit, item alius Suetonii loeus in vita vespasiani C. S. ubi narratur, Flaviam Domitillam, Imperatoris uxorem, ingenuam et Civem romanam re P ratorio iudicio Pronuulatam olim esse; visi hic do Africa pro lucta cog landum sit. Rebus autem ita comparatis quaenam inridem iudicia centumviralia d plicia sive in duas hastas divisa esse potuissent, si causae liberales ex illis non fuissenti Dicendum erit, quoties in causam haeredi tariam vel aliud in rem iudicium status quaestio incideri l. singulari eam iudicio antea discertatam osse, easdeinque igitur Causas Praeiudiciales, quas. antea a Decemviris, sicut a Cicemne didicimus, iudictandae suerant. Postquam Decemviri ha tam centumviralem cogere iussi sunt, ad partem aliquam centumvirorum translatas esse. Et haec quidem sententia mihi nunc praesertim arridet Superest ut de ordine et exitu centumviralium iudiciorum dispiciamus. Hic tamen in Caesarum temporibus subsistendum, cum de prioribus pauci

sima constent. Ante omnia admonendi sumus, ex iisdem causis, ex quibus centumvira

iudicium sieri poterat, etiam apud unum iudicem Per formulam agere licuisse,

124쪽

- Mtio consis haereditariis quidem exceptis M, Adonridus erat Praetor triti nati di quodum postulationis, advErsario antea in ius vocato, vel, quod inde a Divi Pii tempori lius licuisse videtur, Per denunciationem ad veniendum excutato. de qua roe infra in obs. de vadimoniis dicetur. Sed quisnam praetor ad undus Sine dubio, ut semper viris doctis Placuit, Praetor urbanus, si iuris civilis inter civus romanos contetitio erat; sed ait Noster S. 5 i. etiam apud Pra lovem peregrinum lege actum, antequam ad Centumvires res desurretur. Quod Promolio iteri Potuerit, cum praetor 'resrinus inter Cives romanos nullam iurisdictionem habuisse videatur . nisi ipsi a Praetore urbano collega mandata esset, quod saepenumero accidit 3οὶ, dissicile est dictu. Licet suspicari, si-Cut iam alio loco uixi, statim ab initio utriquo praetori centumviralium iudi- Ciorum modstramen Commissum esse, alternis fortasse temporibus, neque Plane inauditum erati praetori peregrino rerum publicarum administrationeni d ferri. quno ad peregrinos solos haud spectabant . . Corte legis actio apud i sum erat φ. ot par imherium eum praetore urbatio, etsi honoro hic aliquantum antocollebat. Licebit etiam coniicere, inter civem romanum et Peregrinum a praetore mregrino iudicium centumviraIe ita potuisse constitui, ut peregrino civitas romana fingeretur, si magna aliqua carasa praetorem moVero ΡOMet, quod et in aliis causis laetum esse, si per formulam litigabatur, a Gaio Moeli sumus S. 57. Verumtam ti an in legis,actionibus, ubi a sorma legis nullo modo recedi poterat, id permissum fuerit, suinmopere dubitari debet. Ρr habilius est, cortis tosibus sacramenti actiones peregrinis adversus cives T mauos constitutas suisse, sicut lege Calpurnia et Iunia de pecunia capta factum erat , eaeque ita iuro magistratus ad yraetoris peregrini ossicium Pertinebant. Recte igitur in S. 31. Comm. nostri legemus r. lege asitur apud Praetorem. iacta num vel peregrinum pro Paris '' . POst 9uam iv.ius ventum et iudicium centumvirales provocatum orat, quod petitori liberum suisse

Puto 40, non statim Iugis actio peragebatur, sed venia lege agendi peti debebat a praetore, cui et denegaudi potestas orat . Lege deinceps actum

. si quia lo. amonio ae heredem arbitraretur. 1εse ageret in hereditatem με - sponsionem lateret; ita de hereditate eoi aret a De quo loeo es. intra a. eap. XVis . Sed etiam ex libro i. de Orati e 38. didie imus, de stilliei diis ivlieare potui e eentum viros. At vero apud tinum iudiceis quoque da

m re aelum esse . ex Cic oratote e. mi. Patet.

vid Cori vidi Parerga

As Plinii iunioria tere potitius alneola As praeto . eo. in publieis qua ostionibias. e ratiamviralitina

yria Miat aevi viai Me ita intelligendum i qui eum freta praea dabat. Ο Vid. supra noti 35. Praetoe praestituere non poterat . qua quia aeticine experiri geheret.

nee eonaeo .ua adversari. De ee Marius me poterat.

125쪽

est se rato vetere ritu sacra monti actionis, quem Gaius S. a G. descripsit, ita, ut primum vindicias contenderentur . Iboco autem Sacramenti, quod Olimiti publicum cedebat, et interdum L. interdum D a tum Drat, tuler i partes sponsiones vicissim stubant, eaeque.Semper CXXV sestertiorum, qui a quales erant D assibus 4'. Id lege aliqua iactum est, cuius uomcu in torcidit, quam vero Aebutiam suisse non malo di xoris. quippe qua centumviralia iu- uicia ordinata esse accepimus 4 ὶ. Nihilominus autem moram nω comoniai dicebatur 4'. Haec omnia praecedebat vel sequebatur subscriptio solennis

iudicii centumviralis si , in ii bcllis, ut opinor, quos petitores in litibus

haereditariis dare solebant ox vocentiorum principum Constituti ovibus 47ὶ eaque usucapionis interrumpendae vim habebat ''. Quae deinde flabant. paucis comprehendam. Decemviri iussu praetoris diebus iudiciorum Praestitutis Cui nos cogebant As). Qua litor consilia in primo. quod vocabatur, tribunali ' cogehantur, solis tamen. si recte video. querelisi uossiciosorum irata metitorum iudicaudis ). Alias soriasse hina, velut in iudiciis quae in duas basias divisa erant . alias singula iudicabatit. I aesti tamen Icti temporibus sed temviros de inoniciosis tostamentis iudicasse, vel in singulis consiliis suisse, ex inscriptione libri des aeptem Dirialibro iudiciis repotendum est. Si plura consilia coεebantur, singula ex maioris iudicum partis Sententia, quod Placuerat, Pronunci aut, deinde comitiorum sententiae numerabantur βλὶ.tino in adoptionem dato exheredatum se . querelam dei iii, et . hon rum adoleseentia possa a itinem ei dedit. heredesque tisa vixera PasMaa Non est. ἄ

sa, maiore a tantum pia tis e deferri. emo saera mentum D assium a. t rea itimo a. i. a. pliariave

32. de cauaa Aeetae variolae.

126쪽

Evenire igitur poterat, ut pares numero sententiae mi Meront de qua Dela dem regula prodita est a Marcello Icto Divi Pii temporibus V ὶ. Ad iniit Latii etiam Contumviri iurisiurandi dolati conditionem ββὶ, et poterat ri que ad sententiam causa ab actore deseri si . Caeterum vidiculum esset hodie de eo quaerere, an Centumviri ad formulas iudicaverint. CΛP. X.

De actionum in edicto praetoria propOεirarum ordine embolium. Iuq antiquum actionum absolvimus. Ad recentiores formas iter parandum. In qua re neminem fugit. post logis actiones sublatas novarum actionum sormulas ex edicto Piraeioris esse repetendas, in quo omnes quasi inclusae erant . Sed qua ratione praetores in concinnandis edictis usi sint. unde siti gulari s actionum propositarum ordo, id hactenus ignorabatur donec et Ilio, Gaio sucem Praesomnio, voram edicti perpetui dispositionem enucleare mihi contigit 4 . Quod igitur iam alio loco demonstrare conatus Sum, Edicta Praetorum ad genera olorum legis actionum composita suisse, id nunc . muttitis et amplificatis quibusdam, in quaestionem repetam ac Probationibus confirmabo. Etsi veterum edictorum constitutio vulgaris a nemine prodita est, id tamen non ignoratur, praetores iam ah initio Plerumque eorum, quibus succed bant, edicta, post vi oriLus autem temporibus et iure civili inagis magisque stabilito constati tor repetiisse, i PSumque edictum perpetuum, a Iuliano com-POSilum, confiue um rerum ordinem servasse,. Vix dubitari potest..cum iuri

Prudentum romanorum mos Esset, semel traditis et ConseuSu communi pro

tiatis limanere. Uno autem edicti Perpetui ratio et ordo cognosci possit.

terna remetebat; - aeeutua est varius Genltis.

iratis lea iam. Sed repeti in quaealiouem non polis erat ea a , de qua aemel lege actum etati Gai. IV. tD3. odi pro Rose. Com. E. R .aunt iura. Eu es mutavi de omnibus rebur eonti tutae. - Ε Ptea sae enim sunt ea liniis eoiosque damno. dolore, incommodo, calamitat , iniuria pustieae a Prae. rore sormiata. . ad quaa privata iis aeeommodatur . M Quam enim impodila et via serenda. quae viratimistia rae. mahos e a in Mantioli iuria de serie librorum et titulorum in Dit..tia et ιn Codiem ad priveipia sua re voeanda. hahi a simul edi euperpes ut ratione, egit. ut taeeam eoa. qui in ipso egieto perpetuo reatituendo ia horaverunt. a Car. G.. Lud. da me ha in lih i. t,itiis. Edieti Coli Lun. isai in exam En noper voeatos. Utinam ne wοhii liber tot tantiaque . illia typographima ea o et la) Bem exposui nup- . eum praesentia operia tineae iam arant ductae . in eorum titae ia: I Ei. Biactea Huaeum sui Iuriaprudena ete pag. 5a -sa.

127쪽

ab iis, qui in eo restituendo laboraverunt, expositum esti Praecipua Edicti pars in proponendis iudiciis versabatur et nos quoque in ea sola versabimur. missis iis, quae ad generalem iudiciorum formam spectabant, v. c. titulis ad iurisdictionem municipalem pertinentibus, de edendo, de PaCtis, et quae sunt eiusmodi alia in initio, ut videtur, edicti proposita, quemadmodum ei iam tu Πρωτοις Digestorum imPeralium continentur. Inter iudicia igitur primo loco proposita erant quae in rem strans seu Dindicasiones. Testantur hoc tam Codex Iustiniani lib. III. tit. 23 - Si et Digesta lib. V. ti L a - libr. VIII. titi 6. quam fragmenta eorum, qui ad edictum scripserunt, Ictorum. ordo autem singularum rerum in edicto ipso servatus manifesto is erat, ut Primum do petit totis haereditatis sive ex onusa inolliciosi si vo ex alia quacunque instituenda, deinde do reliquarum rerum singularium petitionibus ageretur. Convetiit cum his, quod etiam veterum Ιctorum, Alieni maximo Vari, Labeonis, Sabini et corum, qui nil hunc scripserunt, libri initium secem ut a testamentis, heredibus instituendis legatis, potestate, manu, Inauci piis, addito, ut videtur, tractatu de rimo mancipioque quibus ornuibus Centumviros, actione sacram nil peracta. iudicasse stipi a docuim D'. Cum vero causae centumvirales maxime ad Pra torem urbanum spectarent. Princepsque esset sacra monti actio, saeile est intellectu cur edictum quoque iude potissimum initium secerit; praetori enim edicondum orati quomodo et quibus ex causis legis actionem sacere permissurus esset β eaque occasione simul olebatur, ut formulas sponsionesque, quibus Praeterea in rem agore licerct, denique etiam Publicianam actionem adiiceret. Sectandum locum in edicto ea Occupabant iudicia. pinae ac Gererem Deis actionem per iudicis arbitrios possumtionem vectabant f. Erant autem haec

ex iure civili descendentiat si quadrupes pauperiem fecisse meeretur, quae quidem actio ex lege XII tabularum descendit, ut ait Ulpianus I. I Dr. S. S. D. eo tii. 9, t. deinde uamni iniustici aiati, de quo item legibus XII tab. actio erat constituta ea luct sine dubio Der iudicis Postulationem, nam arbiter maxime in hac causa desideratur, quia Z quod etiam lex Aquilia, qua omnes

vam legis actionem, nec iam liberum per formulam iudicium introduxisse videri possit, ut iusta demonstrabitur; denique iudicia senium rerundorum. Iamitiae erelaeunctae et com ni QMidian , de quibus supra tu obs. cap. IV

44. utiomum itulorum. vindieationibus et eonale- ionibus in heri elotiare . rationem nemo hae en expvidere potuit.

128쪽

Post iudicia divisoria sequebantur in edicto nam Tribunianus in Digestis ordinem turbavit capita quaedum, ab iis, qui de Edicto scripserunt. vario accepta η , plerumque ita, quasi de creditorum, fideiusso tum fidepromissorumque iurinus actum ibi fuisset. Multa lamen in libris ad edicium eo loco ex interpretationibus Ictorum fluxisse videntur. Equidem putaverim, plurima spectare ad legis actionem aliquam per iudicis artii trive postulati nem, si de rebus communibus inter socios dividendis ageretur, vel singularem societatis nomino eiusdrin funeris actionem suisse comparatam. Suadonthoc fragmenta Ictorum, qHi ad illos edicti locos scripserunt, V. c. ex libro S. Gaii ad edictum reo bon scis inoisionis l. a6. D. de fideiussor. ex libri IO. Ulpiani ad ed. iis postnae stipulatione a oocis l. 4 . Ρr. Pro socio) item clo stipulationibus violavis l. 'I. D. de V. O. ex eiusdem libro ai. ae pignoris causa MViaua l. i9. de pign. et h3 p. ex libro a a. ae benscio Monsionis inter consi iussores l. a . de fideiussor. cui iungenda I. i7. de statu hom. propter Gaii Inst. Comm. III. S. Iaa. item ex dibro a5. Pauli ad

edictum, as pluribus f iuasoribus l. 28 dct fideiussor. denique quae ii

Hem Ictorum istoPum libris insunt de pluribua herectibus et creatioribus Daereditarita, item ae tutoribus s). Favet eidem coniecturas titulus Codicissio. libri IV. Est pluribus consortibua eiusdem titia, iudicia divisoria excipiens. nec non titulus Digestorum da interrogationibuε in iura, XI, 1. qu niam Ex his evenire poterat, ut quis, etsi pro Parte tantum dobitor, tamen in solidum conveni iretur φ); sti qui soquitur titulus, de quibus rebus aeseuncem iudi m eatiar, XI, a. quod maxime accidit, si tinus ex pluribus litoribus convenitur. Favent deniquo iuris auctores ad Sabinum . qui post iudicia divisoria etiam pro socio iudicia tractasse videntur ὶ interque eos Pomponius, ex cuius libro XIII. ad Sabinum fragmentum Primum D. ροι-

Bus iae rebus cia erandem iuuicem eatur, sumtum Est.

Sequobantur in edicto capita noxa, si vo actionea noxalea, qui ordo etiam in Codice servatus est, etsi quaedam a praetore et scriptoribusti l odictum stati in post legem Aquiliam delibata sunt ), maxima tamen pnrs rerum hic proposita suisse videtur. At vero actionum noxalium qua clam ex lege XII lab. . quasdam ex lege Aquilia descendisso quis nescit et arbitrum maxime desiderari, quis non videt 3 Interiecit praetor edicia quaedam de iureiurando, cui rei ipsae actiones noxales occasionem dederunt, adspersit deinde arbitria quaedam honoraria, da es ala sel Gieetia,

129쪽

de aervo corruplo. aleratoribus , ad cisibendum nisi sorte hoc edietum sicut in Codice est, caput de alea loribus praecedebat quae omnia ad damnum no amVe Per incut . vel ad praeparanda eiusmodi iudicia, velut illud ad exhibendum. Emergebant deinde arbitria praetoria sctu aCtiones in ta tum, oi mensor fatium modum uixeru cui fortasse iunctum erat caput si iv x litem suam fecerit) et ile rebus rolixiosis, a pulcri quoquct MiυLιi iactio. Suspicari licet, etiam de his rebus, vel quibusdam earum. arbitria legitima suisse, sed cum Prac dentia ad principia sua iustissima. ut spero, ratione VOCaverimus, superfluum est, de illis arbitriis honorariis hariolavi. Tertia para edicti ae iuuiciis nil tertium Iehia actionum genua, quoa Per conuictionam peragebatur, manifestti pertinebat, eiusque haec ratio erat. Edictum separavit tria condictionum genera, corino creditae pecuniae. de omni certa re Praeter pecuniam numeratam, et incerti condictiones, de quibus mox accuratius videbimus, adiecto iudicio honorario de peCunia constituta Soquobantur iudicia bonae fidei, utpote ad condictioum incerti Pertinentia, et hoc quidem ordine si e commo si Dig. XIII. G. Cod. IV,α5.ὶ sauciae quod iudicium iu Digestis lit. q. et Cod. L I. c. aCtionis Pigneraticiae nomine venit nexotiorum gestorum quod quidem iudicium neque in Digestis nequo in Codice amplius hoc loco momoratur. cui M tamen

locum nunc quoque consitata quaedam iudicia praetoria occupant, scilicet actio exercitoria, institoria, de in rem perso, quoa iussu, interiectis simul

Sue.) pro δοcio Dig. XVII, a. Cod. iit. 5 . eod. smii et Denditi tDig. XVIII, XIX, 1. Cod. 58-65. eod. locali et con est Dig. XIX, 2. Cod. 65. eod. adiuncta clausula de iudiciis h. s. ad praescripta verba CO titue dis 7 ; rei uxoriae Dig. XXIII - XXV. Cod. V. 1 - 27. ubi opportunitas erat tam praetori, multa ad matrimonium spectantia Coustituendi, quam iuris intcrpretibus de eiusmodi rebus latius tractandi ; tuteliae, et quae huc ferri poterant a Praetore Dig. XXVI, XXVII. Cod. V, 28- o. En tibi omulum iudiciorum b. f. recensi oci m. quotcumque Gali temporibus suisse, infra demonstrabimus. Nec sane Lab onis et Sabini libri aliter ordinati

Brant, si recte video, nam libris continentibus tractabant co rebva creduis, confractibus, dotibus et tutelia 38 .

130쪽

Ei hactenus quidem edicti constitutio tribus prioribus logis ne tionum

Reneribus, quae et Gaius ho or line recensuit, sacramenti actioni, per ii dicis postulationem Et Per condictioncm tam convcniens invenitur, ut nemuriem Extiturum esso Crediderim, qui do ea re dubitaturus siti Sed ulterius

pita, ad quae reliqua referre licet, haec orant: I. de furtis. Νovum in edicto i,ost constituta iudicia b. s. a furtis im

copissct articulum, cum fragmenta librorum nil edictum, tum vel maximo

dicis ordo indicat, ubi novus liber isque VI tus incipit a εerpia fugitiois,

et libertia rnanc itaque cloittalum etc. iit . i. deindo de furtis et aeros cor- rvto tit. a. tractatur. Ignoro quidem. an edictum ipsum de servis fugitivis aliquid statuerit, id tamen non ignoratur, dominis in servos fugitivos

mantis iniectioneni Competiisse, quae certe nullo uuquam tempore sul,lata

Est, ut Supra iam in Ohm. cap. I. demonstraro studui; quid Τ quod post Tioribus quoque temporibus manus iniectio erat in libertos decurionesque ivitatum . nexui iuuicipali se subtrahentos 93. Haec igitur ratio erat cur

titulus ille Codicis in fastisio libri I Iti positus reperitur. Possit tamen d landi, de servis fugitivis ideo primo loco dici, quia sugitivus sui quasi ipsius surium iaciat l. i. C. I. c. y itaque statim de surtis videamus, quanam ratione ad manus iniectionem pertinuisse dici queant. Milii haec succurriti uterpretatio. Statuore licet, lege XII lab. manus iniectionem fuisse in sur inmanis tum . qtaem A. Gellio testo XI. 18 Decemviri ei, cui furtum laetum esset, addici iusserunt. si modo luci suratus esset nec telo se delandisset Idemquo obliuia it. si quis furtum lance licioque conceperat ' 1 Crim autem veterum, et Sabini mxime sententia furtum manifestum diceretur. quod deprehenditur. dum sit, actionem per manus iniectionem minimo alienam esse a furtis, tacito perspicitur. fortasso iniuria liue retuleris legem Hostiliam, qua permissum erat, surti agere corum nomine, qui apud liostes aut reipublicae causa )abessent, quive in eorum cuius tutela essent . Haec enim lex iis temporibus lata est, ubi nondum Per Pr uratorem agere lic bat, quod tu legis actiones cadit. II. Us meria libertorum. Prae Lor operarum obligationes et Obsequia Ilia hortorum i ustis finibus circumscripsit. Antea sine dubio durior ipsorum conditio suerat. Quare iam supra tori. cap. VI. , Patronis olim Concessam suisse manus iniectionem in libertos variis ex causis, conieci. Post dei e

SEARCH

MENU NAVIGATION