Gaii iurisconsulti Institutionum commentarius quartus sive De actionibus. Recensuit, restituere conatus est, adnotationem perpetuam librumque observationum adiecit Augustus Guilelmus Heffter

발행: 1827년

분량: 207페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

depositae commodataeve recuperarentur U . De qua re in line huius cap. adhuc videbimus.

Admonet locus, ut do iis quoque actionibns dispiciamus, quac a Ictis

romanis utilea nunCupabantur, quarum pers oria quaedam mentio apud Gaium extat, etsi is singulam genus actionum inde non effinxit 7 . Uaria ost actionum iudiciorumve utilium significatio, semper tamen sommulae in iacium conceptae intelliguntur. Primum igitur Eus actiones in sactum utileae vocare solebant . quas praetor ad exemplum legis alicuius ocis

Commodare Solebat, ut suppleret, quod legi deesset. si modo utilitas legis id exigeret aut pateretur, ut ad similes quoque species procederet ius dicentis auctoritas Hinc v. c. utiles actiones, quae ad legis Muiliae dabantur exemplum in , veniebant, deque his fortasse, sicut Geston bergio placuit, in edicto Feneralis quaedam clausula Erat, ut, si quis alio modo damnum iniuria dedisso. quam lege Aquilia Comprehensum Esset, eo nomine in lactum iudicium daretur δ'). Quod autem in s. ulti I. sis Ius uilio actiones utiles ex liac lege et actiones in factum do damno iniuria dato separantur, id nulla probabili ratione nixum, certe subtilior, quam utilior distinctio osse videtur. Utilis cnim actio ex lego Aquilia non minus

est in factum 4 , quam actio in factum de damno iesuria alitis legis Aquiliae dici potest s. l.

Similiter hae quoque actiones in sactum utiles nuncupabantur. quas praetor ad exemplum actionum ordiriariarum sive iure civili sive honorario Constitu inrum, nequitat motus comparum solebat. Exempla habes in l. I S. i. D. ne via sat ei qui in POεεμε. l. a. S. 5. D. aqua et aquas P L l. 26.

iam teneretitur. De qua re et Pompon. ap. LI. Pi n. I. 3. . D. Hatita ta p. eie

I In pellum milia aeris, tia ita tarietam eat, hane signis eationem habet. tit iudicetur. acii nem ordinariam aliquam ad speciem propositaminete ς adfare. Cf. Nolim it, in Comm. Ii l. s. aio. quaa aetio ut ias eae, in i quia unam rem. ieet minimam rapuerit. similitet in l. i. D. Aa oo

qtiod eerro loeo. uiciem an eam rem aetionem enmparare. dicitur pro: actionem praetoriana eauis

titia I. 3. D. ad i. Aquil ..datar in te ad exem- νι- Iosia Aquili a in Ilicium aerio. 3o' Certe no quam diserto traditue. vi Ioa seti nea ad legem Aquiliam a praetore salsae prepo i las. leti plerumque ita loqui solenta da tir. eum perti. tenet ut ais cie o. cf. 1. I . s. i. 3o. α. D ad i. Annii. sed ex pomponii loeo eit. ilis lud apparere videtur.3 i) Paulim I. 33. r. ad i. Aquit. ι-- damnia quae legis Aviailia noti a Menati. . in facetim Maiaraelio. . adeo. quae alibi utilea ex lege Aquilia aestionea voeantur. apud allos aiinprseiter in si tum aetiones aisiliunt. Ct loca Gali et Inat. imp.

ita eum l. 7. S. 5. ei 9, S a. D. ad I. Aquii. 3, 3 saltem Iti Digo. la nullum in ea re disertia

meu obseruatur. .ee plus eat in aeti iis utili I. A. quam in aetione in facti m. fle. quam 1 sheo

stia,ἰ ex lege Aussili4 in 'ii Oli plane speeIe ainpellat. Cf. etiam apecies tu I. I . I. s. ei i. M. I. u. D. ad i. Aquia

142쪽

S. S. D. M pactis dotat I. 5. S. xi. D. ut in P 3 3. tegator. Et l. 7. S. I. D. M religiosis, o Nostri Commoniar. ad edict. Prov. Et spectare huc videtur, quod Papinianus generaliter scripsit: 'quotiens desciat actio vel exceptio, utilem actionem Oel exceptionem ossa ). Sed non dantur iudicia utilia quoties directa adsunt δέ). Proprio tamen utilium actionum nomine eae maxime insignitae esse identur, quae, cum iure civili , vel plane nullae vel saltem alicui aut in aliquom non competerent actiones, tamen per fictionem Sive πλασιαστι--n Praetore accommodabantur, Cuius generis exempla extant a Pud Nostrumio S. Sέ - 18. Utiles eas actiones vocatas esse, apparet inprimis ex ipsis auctoris verbis in sine S. 38. introducta est contra eum eamve actis utilia M , rescissa capitis deminutione, id est, in qua fingitur capite deminutus nonem i. Item in Comm. II. S. 255. notatur. Praetorem ex scio Trebellianico inius actiones ei et in eum, lai recepit heredita lom ex causa fidei commissi. quasi heredi et in heredem dare coepisso. Exempla passim et in Digestis occurrunt, v. gr. iudicati actio, quam Proetirator meus acquisivit, mihi utiliter comparatur et eius generis alia De plerisque autem in ipso Edicto specialos sorinuIact erant proditae v. c. illius actionis, quae in capite minutum rescissa capitis deminutiones dabatur et actionum ad Scium Tro bellianicum comparatarum, quas Gaius ipsa I. o. in edicto p ροεuas esse affirmati An vero idem in omnibus reliquis speciebus obtinuerit, as- firmari nequit. Restat, ut veram disciaminis inter formulas in ius conceptas et quae in factum dicebantur. indolem explicemus. Illae versantur in iure civili, hae aequitate et imperio praetoris nituntur. Cui consequens est, ut istae nou nisi iis concedantur qui iure civili utuntur vel iure civili Potestatem agendi habent, in sacrum autem actiones etiam iis competant aCcommodentu re, quibus ex bono et aequo agendi facultas denegari nequit. Quare Ulpinianus in i 15. D. d. o. ci A. in factum actiones etiam a Fliis familiarum exerceri P ara tradidit. Quid vero est, quod non longe ante in l. 9. eod. a Paulo o Iuliano notatum legimus: silium familias suo nomine nullam a uem habere, nisi iniuriarum, et quoia Di aut clam, Pohiti et commo

toti Accipiendus est Pauli locus de ipsa edicti constitutione, ex quaquavior tantum iudicia silio familias proprio Domine competebanti Et de

ei liis dieitur. seat ereor, ut id defendi queat. ni.i di x s. re quidem ipM Esau aetionem ravi Iem in capite minutuis, aed, at formulis vectes, in laetum eoueipi.

143쪽

iniuriarum quidem actione constat, praetorem in ipso edicto silio familias Causa cognita, thoo est in DCtum, s. utile iudicium pollicitum esse, si ii Pater familias pracsens sit, nec procurator eius existat. L. 17. S. Io. D. Montariia coli. l. 8. pr. M procurator.) Interdictum quoia Di cius clam tum Sabinus filio familias colono competere putabat β . quod deinde in edictum Perpetuum sine dubio receptum est, idquo hanc rationem habebat, quoniam interdictum meram licentiam coercebat et Celerem executionem desiderabat; denique actione ἀπονiti cui simillima Est commoviti silium familias recte agere posse, etiam alio loco ex Iuliano et Marcello ab Ulpiano e Pressis verbis docemur is, Nec sario autem hic de ici factum conceptis formulis depositi et commodati cogitandum est, εtatimque Cuivis Sumur u Praetorem ideo maxime has formulas proposuisse, ut lilii familiarum. vel si quis alius iure civili. non tameta i ure gentium prohibitus esset ab agendo, depositas saltem vel commodatas res repetere Possent, qu admodum etiam iniuriarum vindicta lysis proprio nomine coacedebatur. Praeterea Vero Icti interque eos ipse Iulianus probaverunt, filiis iamiliarum etiam aliis

ex Causis, tam ex maleficio quam ex contractu, utiles actiones accommodari,

atque ita intolligendus est Ulpianus in L citi i5. quasi non absonum esse dixerit, silio familias in sacrum actionem constitui, sed interdum id ex causa admitti. Latius idom Ulpiatius gaudem rem in lib. 25 .ὲ ad Edictum l. 18. S. I. D. do iudiciis) exocutus est . ubi Iuliani sententia utitur δ' . Altera differentia formularum haec erat, quod ita ius conceptis maius

immineret Periculum plus petendi. quam tu laetum datis, si quis salsum in

formula actionis demonstrasset Docuit hoc ipse auctor noster in s. 59. et sqq. i Tertia differentia in vita diversarum actionum deprehenditur. In ius enim Conceptas, cum ex legibus, Sctis et iure civili descenderent, perpetuo sere accommodare solebat Dractor, contra ita factum actiones, cum ex iurisdictione sola veta irent, acinum plerumque durabant ε , CAP. XIII. I

De formularum concepticina

Iam alio loco , quantum Ducium ex accurata formularum iudici avi rum cognitione non solum iuris studiosi sed et ipsi pragmatici capere pos-

per in saritim uellonos fili a familiarism subuentu . . . auctor etiam est cerv. seaevota in I. ar. n. da reti. cr d.

144쪽

- 50 sint, monui, eamqne rem nunc Paulo diligentius executurus sum. Apparet enim ex singulis formulis, quibus finibus quaeque actio concludatur et quid in qualibet vertatur. Do diversis formularum partibus, quae tamen non omnes in quavisaelione adhibebantur et de diversa maxime condem Hationis ratione, Per se necessarium uota est, hoc loco susius dicere, quouiam, quae a Gaio tradita sunt, satis Perspicua, neque aliorum locorum adminiculis adiuvari possuti LIllud igitur potissimum agamus, ut quae ita sinsulis actionum generibus reperiebantur partes, generaliter exponamus, deinde autem ad singulas

i/ Primum igitur admonendi stimus. formulas in ius conceptas interdum duabus tantum partibus e nstitisso. intentione et cona notione, veluti siquis pecuniam certam creditam condiceret et aliis qui husdam in causis, de quibus in eapp. seqq. dicetur; interdum, nisi dicere malueris, Plerumque, monurationem ad Libendam fuisse, ut apparet ex quibusdam exemplis a Gaio ii sit propositis ). Singularem praeterea spoci in habebant formula iudiciorum dioisoriorum set pra iudicialea. Istae sola demonstratione, ratini hi videtur . et qdiudicationo flocci condemnationis concludebantur, nulla interiecta intentiόne. 'Veluti si quis contra socium communi dividundo rigeret, Misistis hane inreipiebat Mis

udox ves: Arbiter9 easo. Qui iter Lucium Seium et Aulam Semitium communis eat Mer, quo cis agitur, quiantiam inde utrique adiudicari oportes , adiudieaso . Neque eiam in his causis ulla iuris contentio erat, nisi is, cum quo agebatur, praeiudicio se defendebat, quod tamen non semper admittebatur 4 ; vel dicendum est. in ipsa adiudicatione etiam versari intentionem. Eodem modo, si de finibus regundis proprie agebatur, adiudicatio formulae inserenda erat . quod patet ex Nostri S. 4 a. et t. a. S. r. l. v. l. 4. S. D. . regund Reliquorum de finibus iudiciorum formulae ad nostram me. mortalu non Pervenerunt. Erant sine dubio Variae conceptionis, cum et Controversiarum de finibus varius esset color n. Formulae praeiudiciatio ε Iam tutentionem habebaut si , veluti hoc modo: r

145쪽

I. E. Praeiudicio et erito, an Lucius Titius, cum ab Aulo ostio mon-

qua re aratia acciperet et quot πο-Orea in eam obligasionem

Aetiones in fiactum sola insemione et condemnatione constasant M . Iuleatio aluem hic erat iacti expositio, unde actio praetoria emanabat, contraici condemnationem intentio quaedam aequitatis et veritatis sive iuris praetorii conserebatur. Cuius instituti hanc subtilem causam suisso Puto, ut speciose sal Lem de iure civili quaeri non videretur; ideoque si huius icite dum quaestio incidebat, velut in utilitius actionibus, quae per sic tionem iuris civilis accommodari solebant, id ipsum facti intentioni inserebatur. aeterum tu formulis cum in ius tum in sactum concipiendis nonnum 9uam accurata rerum, de quibus a6ebatur, designatio sive descriptio, odicto 1 onis, nocessaria erat, quae in illis demonstrationi, in his inteolioni adii ciebatur Accidit hoc v. gr. in actioue depositi. ), iniuriarum et furti nec nota in rerum vindicationibus, de quibus iusta. Sequitur ut de modo condemnationis concipiendae dispiciamus. Quem

diversissimum suisse, docemur ab ipso Gaio. Λ ut enim certae Pecuniae comesamnatio ponebatur, aut incertae, sed eum reliqua Pria sinitiona, quae fa fio appellabatur, aut Plane incertae alba infinita condemnatio. Quodsi actio quaedam dupli plurisve erat, in ipsa condemnatione id necessario exprimendum erat '. Certa condemnatione supposita, iudex neque maioris neque minoris summa petita condemnare Poterat; incerta, sed cum laxatione P sita. non ultra summam pracsInilam nisi sorte inter Illigatores comveniebat, ut etiam de maiore summa iudex iudicareti Spectare enim Iiuc videtur, quod ex Iuliani Digestis in I. 74. S. I. D. M ἰVvic. incerptum

τὶ Tale quid sti sormula taliae, apparere vide tur ex Gaia eomm.. l I. g. ias. Et Pauli aevi ree. 5. 9, a. 8 Ct l. vli. D. at libertus intennus e. d. The

146쪽

legimus: is iudex qui usque ad certam oummam iudicare i ussus est, etiam de re maiore iudicare polost, si inter lili satores conveniat,' quae verba quo minus de mandata iurisdictione vel de iurisdictione extraordinuria V. C. pra toris fideicommissarii intelligamus, praecedentia ita l. citi impodiunt, et illud: iudica De iussus estiGrtae condemnationis erant formulae condictionum de pecunia cor a credita; an otiam de corta qualibet alia reῖ alio loco disquiremus; deinde si sponsionibus in torpositis agebatur. item actioncs in factum, quibus certa Poena constituta erat edicto, veluti ea formula, quam Gaius S. 46. extabnitot aliae Oi similes. Incer ae stea cum taxationa erant condictiones incerti is et actiones quacdam Praetoriae, praesertim poenales, volut actio iniuriarum ', item iudicituti de vi coactis armatisque hominibus δ' . In iram eondemnasionem habebant iudicia bonao fidei et arbitria honoraria, poenalia quoque, quibus Pontumacia non restituentis coercebatur 3; item ad exhibendum, pinoterea a tiones in rem Per formulam petitoriam. Ad has condemnationum liversitates, quae modo liberiorem modo arcti rem iudici potestatem dederunt, reserenda Est divisio in iudicia et arhiaria, quam apud Cicerouem ὶ et Senecam passim inveniri, in cap. VII. diaximus. Iudicia enim illis ea sola vocaliantuh, quorum formulae ce Lamcotidemnationem habebant, arbitria, omnia reliqua incertae Condemnati ni sive cum taxatione sive inlinita essent. Apud Ictos nostros praevalebat lamen triplex iudiciorum ex formulis divisio, quam et Papinianus in Quamationum libris proposuit, γ': in his quoqua, inquiens itaviciis, quae non aiant tarbitraria nec bonas si ei , Post litem contestatam actori cauaci prae-atanda est in eum diem, quo gementia Heuur. is Tria igitur iudiciorum genera distinxit, bonae fidei, arbitraria, deinde reliqua, quae ad neutrum ho-Tum generum accedebant, et fortasse a Ietis recentioris aevi iuuicia atrista, vel stricti taria communi nomine appellari coeperunt, sicut ab inpiono in I. S. S. I, L commodati factum esse vi cleri possit. item a Marciano in I. 5. D. de in lilom iurando ot ex huius. opinor, Institutionibus etiam in Institi imperialibus S. 28 - Si. δε actionibus receptum est. Quaenam boriae fidei iudicia suerint, satis notum ost, et suo infra loco dicetuν; arbitraria omniam dicebatiinx, in quibus iudici permittebatur, ex aequo et bono secundum colusque rei naturam aestimare, quemadmodum actori satisfieri oporteret,

ei Maxim. i. l. 3 c. de intitit alipis . ..pra eam ob ineerras aerionia essectum eoneiudat condemnati

147쪽

t ut recte traditur S. I i. sin. Inst. I c. neque ea sola, in quibus condemnatio lum demum facienda est, si is, cum quo agitur, actori arbitrio iudieiis non satisfecerit, ut ex initio S. cit. quibusdam placuit. Postremi eatigenoris iudicia, velut actiones ita rem et ad exhisendum. species tantum orant iudiciorum arbitrariorum δη. Nos iisdem ea quoque iudicia aduum

randa esso censemus, quorum condemnationi laxatio erat adiecta et in universum olurima iudicia, Praesertim in sacrum concepta, quibus Certa poena in edicto non erat praestituta. Ad inrtium denique getius reserenda suci L omnia ea iudicia, ubi condemnatio libero iudicis arbitrio relicta non erat, sed certis finibus ipsius formulae verbis inclusa, maxime igitur condictiones certi.

et actiones in factum Cum certa poena, Certave alia quadam Condemnatione.

Quae omnia si stricta iudicia appellare iuvat, iubetatibus quodammodo Imstitutionibus imperialibus, caveamus modo. ne, quod singulis speciebus Sua

natura Proprium erat, ad alias etiam transferamus. quod recentioribus iuris interpretibus accidit; caveamus maximo, ne v. c. quod condictionis Cortacte reditae pecuniae proprium erat, etiam actionibus praetoriis statim trihuamus. Multo tutius est, cum Ρapiniano tertium hoc genus sine nomine relinquere,

idque Gaius noster videtur esse secutus. Ipse enim iudicia honae fidei et ambitraria potissimum distinxit . et tertii generis singulas species tantum Deceminit *6 . Strictorum iudiciorum appellatio nusquam in ipsius commentariis reperitur et probabilius est, eam nec in locis deperditis suisse. Occurrit quidem stricta iuris commemoratio apud Nostrum, in eorum. III. S. I 8. 'quoaxua qu ma Ocium strictum fuerit, palam eri intellegere et S. 1 GO. eod 'placuit liberari eum, cum alioquin stricta iuria rationa non posset liberari; sed nemo tion videt, haec non magis ex arte dici, quam quod saepissime ita libris iuris civilis legitur: strictum ius, stricta iuris ratio, i. e. ius civile, merum ius, aequitati oppositum. Ni igitur magnopere salior, strictoaeum iudiciorum appollatiOaad solas condictio os . ex iure legitimo descondentes a Iurisconsultis

mediae aetatis relata est, ut in cap. goqu. monstrabitur, nee totum tertium

actionum genus, quae nec bonae fidei, nec arbitrariae sunt, recto illo nomino comprehendi potest. Non obstant Marciani et Ulpiani loci supra laudati. deque enim hic. neque ille omnes actiones ibi enumerare voluit. Illo enimitat . In actioni a in rem et in exhi5endum nominavit igitur quas . 'amex arbitrariis et in bonas mei iudicita in tuam iuratur. Plane itit rurimet in actione atricia iudicii in litem tiarandum est. Ulpianus autem ita r In hac actions commodati aicut in ceteris bonas saei iudieiis almiatur in tium

iurabitur, et rei iuuican a re ua, quanti ea rea ait, obaerναωr, quampia

Vix dixi pote t. quam variae de ea re sint eum aibi ratiorum definitionem ex initio, non 'opiniones iuria civilia. in in re um. Vel uor , fine 3. cit. I. de action. reperierunt. eaaque ineptiores roeensuit cor Mitis Miaeeli. a. e.

148쪽

in atrἱetἰ, Ilaia confestatae tempus spectemr.' Nec fortasse ipsi Institutionum imp. auctores omnia iudicia triplici divisione comprehendi voluerunt. Scripserunt enim: fi actionum quaedam bonas Mei sunt, quaedam atricti iuris deinde: . Praeterea quasdam actionea rarbitrarias amoliamus. Papinianus nutem cuncta complexus est. Cuius divisionem si tenueris et ad principia, id est ad diversitatem formularum revocaveris, summam differentiam trium notionum generum in facultate condemnandi, iudici relicta, versari repare-hit. In formulis arbitrariis arbitrium iudicis latissimum erat, quoci iuri, aequitata reique naturae maximo conveniens sibi videretur, statuendi; in iudiciis bonas silet noti minus quidem aequa iuris civilis et aequitatis Comsideratio, sed et compensationum ratio erat habenda, quae in formulis amhitrariis per se non admittebatur; in reliquo actionum genere iudex sommulae verbis in condemnatido erat adstrictus: Quibus omnibus Consentaneum suit, ut iusiuraudum ita litem in tertio genero plerumque excluderetur, quoniam ibi formula ipsa certam aestimationem iam suppoditabat, contra in iudiciis bonae fidei ot arbitrariis plerumque ne cessariu In e et Denique omnia iudicia in eo quidem conspirant, ut post litem contestatis mRClori causa Praestanda sit in eum diem, quo sententia dicitur μ'), quio flectus est litis contestatino; sed in aestimationis ratione magnoPero distabant. Quae praeterea ab Interpretibus iuris civilis recensentur disterentiae iudiciorum bonae fidei et stricti iuris, eae ad hanc division m non Portinent, Sed ex natura potius Contraetuum, unde singulae aCtiones nascuntur,

repetendae sunt. Nos do his in sequentibus capitibus videbimus. Et haec suffiiciant de communi formularum natura. Certe earum Conceptio in pluribus casibus non parum disiicilis et periculosa, quare Causa-vum patronis ad iurisconsultos in ea re Consustendum esse, monuit Tullius in Top. c. I . Neque enim sua cui ue aCtiona verba erant praescripta, nec Praetor, qua quisque actio ae experi rutur, praestituebat s , neque in alia vel ha iudici mn dare solebat, nisi quae ipse actor con perat, modo edicto Consentan'a o ent. Variatum etiam videtur diversis temporibus in sormu- Iarum conceptione. Praetorem denique actiones denegare potuisse, in quibusdam cari e cognitionem sibi roseo asse, antequam iudicium constitueret βη,

acitis vulgatum. t. . or t

rollarii instar liuic capiti fragmenta quaedam ex tit. Dig. de Verb. Significationibus, quae ad 1ormularum vortia generalia .referri possunt adiiciamus:

149쪽

Ulaianua lib. Is . ad edicti umi appellatione et causae et iura conti

nentur.

L. 35. Paulus lib. i . ad edicti . Restituere autem is intellegitur; qui simul et causam ac ori reddit, quam is habiturus esset, si statim iudicii accepti tempore res ei reddita fuisset, id est, et usucapionis

Causam et fructum.

L. 75. Paulus lib. I. ad M. aedit. cures. . Restituere is videtur, qui id re lituit, quod habiturus esset actor, si controversia ei mota non emet. L. 37. mutua lib. 26. ad edicti . Verbum oportere non ad lacultatem iudicis pertinet, qui potest vel pluris vel minoris condemnaret sed ad veritatem refertur .L. 53. Paulus lib. 50. ad odici. is Cum dicimus: quod eum dare facere OPOrtu, quodvis eorum sufficii probare. L. 275. PO Onim Iib. au. ad Sabinum. ciendi. verbo reddendi etiam

Causa continetur. .. L. 379.

V ianua lib. 51. ad Sabinum. . Inter haec verba: quanti sta rest eris, vel : quanti eam rem eras parer, nihil interest: in utraque euim clausula Placet veram rei aestimationem fieri. L. I95. V ianua lib. 58. ad edicti . Haec verba, quanti stam rem Pares e se non ad quod interest, sed ad rei aestimatiouem reseruntur . .

150쪽

Paulus lib. 34. ad edici. . facera oportere et hanc significationem habet, ut abstineat quis ab eo laeto, quod contra conventionem si

ret: et curaret, ne sat. L. a I 8.

P Pinionu3 Iib. a . quaestionum. α Verbum facere omnem omnino faciendi causam complectitur: dandi, solvendi, numerandi, iudi- Caudi, ambulandi. L. 246. PONOnitia lib. a 6. Epistularum. . Apud Labeonem Pithanon ita scriptum est: Exhibet, qui praestat eius de quo agitur praesentiam: ic S. a. Restituit non tantum . qui solum corpus, sed etiam qui omnem rem Condicionemque reddita mi a Praestet, et tota restitutio iuris est interpretatio.

CAP. XIV.

De eondictionidus et Initimis quibuadam actionibus earumque formulis. No cui videamur Iliadem post Ilomerum scripturi esse, aut Carmina aliorum arsuta repetituri, omnibus viribus adnitendum est, ut da eadem Vs cilio modo, ut erat in antiquis actiocii bus, breviter, simpliciter, nost minore loquamuri 'Triplicem reperimus apud Nostrum condietionis significationem, primam et antiquissimam inter legis actiones, de qua iam in ObM. CaΡ. v. Confabu- Iati sumus, et praeterea duas recentiores, quao ad sormularum iura SP tanta Dicebatur enim post legis actiones sublatas quaelibet actio in Personam Coninctio, qua intendebatur, rem aliquam ceriam, sive pecuniam, SiV.ntiam rem certam debilam dari oportera i . Accessit tertia significatio. Nam Praeterea omnes omnino actiones in personam, qDibus diari feri e oportere Intendebatur, conuictionea communi nomine vocabantur ', neutiquam Vero C MDCtuu tu Peraonam . actiones, v. c. non illae praetoriae, quibus Pro tori,

ε 3 ca a. s. ag. Eupra: Mntine rem non Pr pH i. e. respeetis ad antiquam legia aetti nemvitiaque sordiam hatiato eondietion/m diei variceionem in personam, qua intindimus, dari Mooia oecimare, Eulla enim hoc tempore eo nomine aderi ianviatio st. v et 33. Maive peeuniam, sive .em aliquam certam debitam nohia petam , eam ipsam dari nohia opor ore intendimus, nee ollam adiungimus eondietionia selionem. M a GaItis S. .. appellantur - in personamaeliones. quihua dare semis vortare inrandimus, condietiones.

SEARCH

MENU NAVIGATION