Exegesis in epistolam divi Pauli ad Colossenses juxta textum Graecum et vulgatam editionem instituta a sacerdote J. Borlini

발행: 1854년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

et post statutum temporis lapsum idem Ae redisdituros promittunt; prouti se gesserant Iudaei, qui ne vix Mosaicam Legem acceperant, quasi per chirographum debitores se constituerant universae legis adimplendae, ad unum conclaman tes, ut Exodi c. XXIV. legitur: μ omnia, quae locutus est Dominus, laciemus, et erimus obedien

tes. N

Paulus autem in Iudaeorum loquens pers

na, dicit in hoc loco, quod hujusmodi chirogr.

hum , sive Lex Mosaica,'Erat adrensiam nos, quod erat contrarium nobis, quia Lex vetus

ostendebat quidem bonum, sed vires gratiamque non suppeditabat ad idem operandum. Unde in epist. II. ad Cor. c. III. Moysis legislatio ministratio mortis et condemnationis ab eodem Apostolo nuncupatur; et ad Rom. C. IV. v. 15. dicitur Lex iram oporari, scilicet ultionem Dei excitare adversus homines ejusdem legis transgressores. Quod quidem ita accipiendum est, ut Lex Mosaica vindictam parere dicatur non per se et directe, sed indirecte tantum et per Occa

sionem.

Hoc autem chirographum Christus delevit τοδεδογμασιν decretis suis, scilicet per Legem Evangelicam, eadem ratione, qua si rex quispiam omnia sibi debitorum chirographa publico edicto aboleret. Quibus verbis Apostolus docere vult, Mosaicam Legem per Christum omnino abrogatam, omnemque ejusdem observandae obligationem Penitus Cessasse, Evangelica Lege introdu-

72쪽

eta. Idque contra Iudaizantes, qui Legi ac circumcisioni Colos senses subjicere satagebant. Haec, quam attulimus, hujus versiculi expositio, a Graecis interpretibus potissimum adprobata, confirmatur quoque conclusione, quae paullo post V. 16. subjungitur: - nemo ergo vos judicet in cibo, aut in potu, aut in parte diei sesti,

aut neomeniae, aut sabbatorum, is

Si vero cum Vulgata legamus chirogra humdocrsti, tunc per hujusmodi verba intelligendum est chirographum, quod nostra coram Deo deis bita, peccata videlicet testabatur, chirographum nobis contrarium et contra nos, quod scilicet nos condemnabat, et in quo damnationis nostrae decretum fuerat conscriptum. Et illud tulit des medio cum affixisset iblud cruci. Christus autem hujusmodi decretum sustulit, delevit, laceravit, ac veluti ea accusaistoris manibus extortum eriret assixit, scilicet chrustus per mortem, quam in cruce passus est, Legem Mosaicam abolevit juxta primam expositi nem, juxta secundam vero interpretationem Christus per crucis passionem et mortem pro omnibus humani generis dehitis satisfecit, et condemnationis decretum delevit. p. 15.

Vulgata. u Et expolians principatus et potest res, traduxit confidenter, palam triumphans illos

in semetipso. mTextus graecus ad literam. is sum exuisset prim

73쪽

cipatus et potestates, ostentavit palam triumphans illos in ipSO. MS. Ambrosius libro III. de Fide, c. II. partici-

Pium ἀπελῶν τάρανos absolute accepisse videtui. ita ut accusativi τοὶς αρχάς καἰ τας ἐξουσίας reserantur ad sequens verbum ἐλιγμάτισεν ; legit enim et exponit exuens se carnem, addita videlicet di-Ctione carnem, qua vestis ad iustar Christus seipsum exitisse per mortem signisicatur. Attamen

ad indicandam plenam christi victoriam atque triumphum, quem de daemonibus egit, multo magis convenit, utrumque accusativum et ad pa ticipium praecedens, et ad subsequens Verbum referri, quemadmodum ex sententiae declaratione liquido patebit.

Pro unico vocabulo εν παρρησI Vulgata habet duo adverbia considenter et palam. Commentarius Ambrosianus vertit palam, interpres Origmnis homil. 8. super librum Iosue reddit libero, Augustinus legit fiiticialiter. Existimo autem, duo adverbia, quae Vulgata praeseseri, ex duVersis translationibus accepta suisse: ideoque qui ea dividunt, ita ut prius ad traduxit, posterius ero ad trium hians reserant, ab originali textu recedunt, qui unicam habet dictionem ab omnibus sermo interpretibus ad verbum ἐδειγματισεν

relatam.

Sensus est: Christus cum principatus et potestates, id est daemones, spoliasset imperio, quod in homines exercebant, eosdem daemones iam exutos et spoliatos palam ostentavit, omni-

74쪽

busque spectandos exhibuit in triumpho, quem de iis egit, victoria per semetipsum, id est suo

sanguine parta. Ost ntarit Palam trium hans. Quemadmodum triumphatores solent captivos hostes in triumpho circumducere, ostendere, omnibusque Spectandos exhibere; ita Christus quasi triumphator hostes suos, scilicet daemones, potestate iam dejectos, et a se victos in triumphum duxit, De que, Angelis, et justis hominibus ostentavit. In φso. Pronomen αὐτω referri potest et ad Christum, et ad crucem; σταγρης enim crum graece est generis masculini. Melius tamen, ut nobis saltem videtur, ad Christum resertur, qui scilicet per semetipsum, sua virtute ae Vi, adve sarios suos devicit atque subjecit. p. 15.

- Nemo igitur vos judicet in cibo, aut in potu, aut in parte diei festi, aut neomeniae aut sa hisbatorum, MDixerat in antecedentibus Apostolus, Mosaicam Legem per Christum sublatam, atque abrogatam fuisse: ex eo nunc adversus Iudaigantes concludit: Nemo igitur, o Colos senses, Propter cibum aut potum, neomenias aut sabbatavos tamquam culpae reos repraehendat atque

condemnet.

Hic loci Paulum de Iudaicis jejuniis et festis

loqui, non autem de Christianis, prouti Novat rea huuo versiculum contorquere vellent, aper-

75쪽

tissime patet i) ex verbis νονρονίσου nomm niae et sabbatoriam, quae Sunt sesta judaica, non autem christiana; 2 ex subsequenti versus I. ubi ait r si duae sunt umbra suturorum, Compus autem christi is, quasi dicat: Loquor de umteribus sestis, quae Christi sestorum umbra et figura suerunt; 3 ex totius epistolae scopo, qui est agere adversus Simonianos et Iudaizantes ἔπι denique Ecclesiae Patres, chrysostomus, The phylactus, Decumenius, Theodoretus, Ambrosius, Aliselmus, et Augustinus, hunc locum tali ratione explicarunt. Si quis autem quaerat: curnam, si de Ieg Iibus hic Paulus pertractat, potus mentionem s ciat, cum nullus potus in veteri Lege tamquam immundus prohibeatur 2 respondemus imprimis, Iudaeos toto Nazaraeatus tempore vino abstinere Consuevisse. Scimus praeterea ex Evangelio, Scribas et Pharisaeos, ut vulgo religiosi admodum viderentur, legalibus a Moyse institutis quam Plures alias observationes ab ipsis inventas adjecisae, prout essent frequentes illae manuum, pedum, totiusque corporis lotiones, de quibus est sermo Marci c. VII. Verisimile igitur est, ex horum traditione quaedam etiam potuum genera suisse interdicta. Aiae in partes diei festi, aut neomaniare aut sabbatorum. Illud μέρει in parto nihil aliud in hoc Ioco significat, quam in causa, in negotio, sicut colligitur ex locis parallelis I. Petri c. IV. v.

76쪽

cor. c. III. P. 10. εν τουτη τιil ρυρει - ibidem c. IX. v. 3. D τω ριέρω τούτω, et sensus efii: Nemo vos

condemnet in iis, quae ad sestos Iudaeorum dies pertinent. Nonnulli tamen contendunt, Paulum per haec verba ἐν μέρει εορτῆς in parte dicti festi innuere velle quosdam dies sestos, non autem omnes. Iudaietantea enim lacile intelligebant, Colossenses Don p se omnes Israel festivitates ea ratione observare, qua a MoJse praecipiebantur; hinc acquievissent, si earum pars solummodosuisset observata. Sed quaerimus, si Colossensealestos Iudaeorum dies observare tenebantur, Cur non. omnes2 Sin autem inutilis erat haec observantia, cur illosi in parte observarent Hammondius denique aliam proponit explicationem, quae tamen nimia coacta videtur: Nemo vos damnet in ea sectione, in eo hebraicorum librorum articulo, qui de diebus sestis agit. Prior expositio, utpote simplicior et literae propior, caeteris anteferenda eSt. Nemo pos judicat. Hic adhibetur verbum vim judico pro κατακρι νω condemno; et Seu sua est: Nemo vos judicando condemnet ob cubum, vel ob potum, vel ob festum aliquod I daicum. Per ἰορτὸν diem festum, ut a nEOmen ι et sabbatis distinguatur, possumus interpretari sestivitatem, quae non saepius in anno recurrit, sicut neomeuia et sabbatum, sed semel tautummodo, prout essent Pascha, Peutecoste, Scenopegia etc.

77쪽

ν. 17.i duae sunt umbra suturorum, corpus autem christi. nQuae sunt umbra futurorum. Iudaeorum sestivitates, aliaeque Mosaicae Legis caeremoniae nihil aliud sunt, quam figurae et umbrae, obscurae nimirum suturorum significationis. Comus aiatem Christi, veritas, realitas illorum signorum in Christo ejusque Ecclesia adimpletur. opponit sacer auctor in hoc loco umbram corinpori, figuram realitati, Legem Evangelio, Moysem

Christo. Vis autem argumentationis in his latens verbis est: cum corpus, id est Christus jam advenerit, ad quid igitur, praesente Veritate, ejusdem umbram et figuram consectamini p Optime ad rem Angustinus libro 19. contra Faustum:

M Praesente corpore, umbris locus amplius non est; veritate illucescente, figurae tessare debent. Μν. 18. Vulgata. M Nemo vos seducat, volens in humulitate et religione Angelorum, quae non vidit ambulans, frustra inflatus sensu carnis Suae, BGraecus textus ad literam. - Ne quis vobis

palmam intercipiat, volens tu humilitate et religione Angelorum in ea, quae non vidit, ingerens se, frustra inflatus a mente carnis Suae, BNe quis vobis Palmam interci iat. Dixerat in superioribus, i, Christum Legem Mosaicam sustulisse v. 14., 2 eumdem daemoueS εua eX

78쪽

uisse potestate. Ex priori contra Iudaizantes deduxit: Nemo orgo Mos judicet in cibo cIC., ut versibus 16. et 17. Ex posteriori nunc adversus Simonianos concludit docens, a fallaci eorum philosophia cavendum esse, qui superstitiosum Angelorum cultum hominibus impouere conabantur. Verbum καταβραβεάω, quod Vulgata Vertit sc- ducat, derivatur a nomine βραβειον praemium, quod in Iudis Corinthiacis victoribus donabatur, et sibi vult pracmium interciporct, a Pracmi im edire, quemadmodum Erasmus et Hentenius recte interpretati sunt. Atque' haec expositio confirmatur ex omnibus paene Graecorum Commentariis, nec non ex iis, quae Hieronymus ad Algasiam quaestione 10. scribit, ubi animadvertit, Verbum καταβραβευω ex iis vocabulis esse, quibus, juxta urbis et provinciae suae consuetudinem, frequentissime usus est Apostolus, et tunc

adhiberi, cum quis in certamine positus agonOthetae vel aliorum fraude et insidiis βραβει ον sive palmam sibi debitam amittit. Ex verbi καταβραεευω significatione poMumus

contra Neotericos observare, quomodo aeterna

vita, de qua palma hic Paulus loquitur, non 8

lum ut gratuitum donum, Verum etiam ut nOstrorum bonorum operum merces et praemium a Deo nobis per Christum expectanda sitimsens in humilitate. Participium v Isns non est reserendum ad verbum καταβραβευε - τω, ut male vertit Erasmus, perinde ac si sensus

esset: Nemo de industria, data opera vos decipiat,

79쪽

ac vobis palmam intervertat; sed rectius ad sequentia resertur ε'ν ταπεινοφροσυνλι- Θρησκει α in

humilitate et religione, scilicet assectans humilitatem et Angelorum religionem; sic enim Epiphanius in Dositheorum haeresi ἔθελοσοφον appellat inanis sapientiae assectatorem; sic Graeci εΘελοδουλον s mulum vocant, qui obsequia dominorum assectat; et s. Augustiuus in epistola ad Paulinum, ubi t tum hunc Apostoli locutu pertractat, dicit, vulgares Asricanos graecam vocem latinae Permis scentes ΘεMdioitem eum appellare qui divitias, ,svientem vero qui sapientiam assectat. Unde sensus hujus versiculi est: Cavete, ne quis vobis eXpectatum praemium avertat per assectatam humilitatem et religionem Angelorum. Calvinus et Theodorus Bega contendunt, Sanis torum invocationem, inter quos siaut Angeli, ab Apostolo in hoc loco damnari. Sed vehementer errant haeretici' superius citati; non enim rectum Angelorum cultum, prout in Catholica Ecclesia frequentari consuevit, sed idolatricam lantum et superstitiosam Angelorum religionem hic Paulus condemnat: quod luculentius patebit, ubi perpendatur, adversus quos Apostolus hisce veris his insurgat. Quoad hanc quaestionem diversi interpretes diversa statuerunti Verum si integer locus accurate animadverti velit, haec nobis ex ipso Apostolo colligi posse videntur. I. Paulus viam sibi sternens ad hanc haeresim, et superstitiosam Angelorum religionem

80쪽

refellendam v. 4. ait: Mne quis Vos argumentando decipiat in suasibilibus verbis is, et V. 8.: - VLdete, ne quis sit vos depraedans per philosophiam. M, Unde colligitur, hanc haeresim et suis perstitiosum Angelorum cultum ortum esse a

philosophis et quidem Platonicis, qui Deos quosdam medios animarum purgatores ConsiuXerunt. II. Certum est, hunC errorem in eo situm

fuisse, ut dicerent, Angelos, utpote Christo dignio.

res, excellentiori quoque a C latreutico rituic Iendos esse, cum ipsi, et non Christus, Servatores essent et mediatores hominum: quod eruimus ex gubsequenti v. 19.: - non tenens caput is,

scilicet Christum. Hinc est, cur Christi super Angelos dignitatem et praeeminentiam C. I. et alibi tam studiose inculcat Apostolus. III. Origo et occasio huius erroris suisse videtur haeresis Cerinthi, qui Nestorio praeludens duplicem in Christo personam admisit Contendens, Iesum fuisse purum hominem, tu quem ob morum integritatem Christus Dei Filius descenderat, a quo passionis tempore in Coelum recessit. Inde enim inserebat: Iesus, utpote merus homo, ineptus est et indignus, qui mediatoris Dei et hominum ossicio defungatur; Christus V ro, qua Deus ac Dei Filius, mediator esse nequit: hinc necessario consequitur, Angelis, qui Deum inter et homines natura medii sunt, hoc mediatoris ossicium uti debitum ita et a Deo suisse tributum.

Quapropter statuendum videtur, Paulum hic

Disiti

SEARCH

MENU NAVIGATION