장음표시 사용
121쪽
8 Disput. I. De Deo , ut causa Maleficiorum .
ticis mentoriae Vincentius Iustinianus P Iatus doctus, pias, . ac devotus illam in se venire jussit, quae mamo nobilium tam virorum , istin mulierum comitatu is armatorum custodia Brixiam prosecta, subito accurric indumerabitis populorhia, multitudo, qui eam venerabantur profunde, &si non poterant illius vestes tangere, saltem tonaxsuas, rosariaque porrigebanis ut aliquid sanctitatis illius pericontactum inse reciperentiac genu nexi nedictionem suppliciter petebant, quae: oblita, quod mulier esset, magno fastu eos dextera manu elevata benedicebat . At Episcopus vir inique prudentia, ac struentia exornatus, ux eam vidit post aliquas Merrogationes,ex consilio etiatu aliquorum piorum Theologoru illam ad I cum; unde discesserat ,. Mineam praecepit - Quare cum sequenta anno meotuin suetperiorum mandato pro concione habenda tempore quadragesimali in ea Parochia. ubi praedi tunc temporismorabatur, fuerim deliinatus 1 & in domo eiusdem. probi viri, apud quem ipsa diversitatur aliquot dies fuerim hospitatus, vixineam. oculos conjeci , quod ex oculorum motibus ,.ex corpori et gestu, incessu , capit circumvolutione 2 deinde ex verbis epas inconstantibus, vanis, mendacibus ,non, benesonantibus e tandem ex ficta. 8c apparenti duinaxat humilitate. , aliisque pluribus indiciis mulieremillam fictionibu& tantummodo esse resertam compreticulam hostiae non consecratae qua, dum Parochus nonnullis aliis Christifide- Iibus eucharisticum panem ministrabat, posita sibi in ore super linguam, annuit alteri mulieri sibi proximae, ut videretis quid hoc essetὸ Quae respondens, esse Ianiculam sacramenti. Illico ficta Sancta subjunxit, sibi ab Angelo Dei hujusmodi ostiae particula administratamesse in contemptum Parochi ea communicare prohibentis Quae res ubi desata fui ad Reverendiss.. P. Inquisitorem, insormatione habita, ecformato piscessu , variis delictis obnoxia inventa est, fictadumtaxat, & simuIata sanctitate refulgens , praedictaque omnia non nisi esse figmenta r clarius insta di xinatauuentiarum 289 quosdam in humeris, di lateribus impressos habens charactetas, qui posteaevanuerunt , quorum simulacra. ponunturali .3orum.sas cui de haeresi suspecta decennio carceribus. condemnata est, qui busdam aliis paenitentiis injunctixeo tempore adimplendis. Ex his videas quom do Deus non patitur haxillusiones,. infictiones diis perseverare, sed tandem ab-konditamimpietatem ultique magistratui puniendam revelat, & exponit. Quomtum enim ipse non est auctor ,. justus est ultoria . . ι
Gmporalia.. Emporali a bonae appetit illi, qui de mundo sunt, dide mundo loquuntur, est nai υ- λ &quos mundus audit,. ut honores , divitias, voluptates; quae etsi vera b misera i sors nanon sint ,. innim ut bona reputantur, &pei fas, & per nefas conquiruntur,mn, 'Vis...' humana tantum industria; sed etiam ope citabolica. At quam infeliciter, exit posti unt. saepius demonstravit.
π π onoressi tandemnundanosassequuntur, anxietates, indignationes mu-xa lationes, occasionesque continuas timendi, appetendi, isticitandi, revinmandi inveniunt. Nullum enim mare majoribus agitatur motibus, quam ambitiosi animus: Nullae culpae gravis res tum propter exemplum, tum Propter damnum, quam magistratuum: Nulla major peccandi licentia, di impunitas NM-
122쪽
Postquam commissa sunt, Puniente &e. 79
Nullum munus laboriosius Nullus stat ira curis expositus, qutam eorum, qui sunt in dignitatibus constituti. Quod, si arte magica ad illas ascendunt, ut fieri Dotestr cur enim illae artes non poterunt, quod ambitio, smonia, dissimiles cci ruptelae ut urimum assisquuntur λ Iram Dei super se inducunt, nisi serib resipi. stant: ut Theophilus, qui post Vicedomini dignitatem auxilio daemonis recupe ratam contin is lacrymu errorem suum diluere non cessavit, quousque Sanctissima Dei para opitulante in gratiam divinam rediit. Sed non semper permittit Deus, ambitiosos iis artibus ad honores pervenire3 immo saepius daemoni illudendos tradit, qui inani temporalis principatus Ecclesiasticae praefecturae, aut similis dignitatis spe eos pascens, tandia ex praetensishonoribus in Ommam praecipuat ignominiam. Sic Stophiussctus Imperatorsedericum se simulans vivus concrematus est. Baro de Rais Britamus apod Monstretetum sit Τ.. eap. 8. similiter deceptus, vulgi fabula fuit: Plures ex magis pro regalibus ornamentis coronam papyraceam, sceptrum ligneum in palum Asormatum, vestem pice it Iitam, dam numque guris variegatam, illustre palatium rogum neme, flammis corrusca tibus ardentem, aliquos nobiles, scilicet, adjectos carninces, & tot stipatores , quot spemtores suorum suppliciorum consecuti sunt 3 ut verissimum sit, quod ait
Dominus I .Regum c.2. Qui me contemn/nit, erunt ignobiler .
IIsdemierieulis se exponunt divitiarum studiosi. Com enim laboribus, curis,
molestiis, innumerisque peccatis divitiae acquirantur, di conserventur, non dubium est, suos tandem possessores desideriis vanis, & nocivis irretitos demeris gererin interitum, ut Paulusdoccia. Timothmmeap.3. -d si arte daemoniaca coarcevantur , citius eos ad extremam adigunt indigentiam . taenim daemonis divites depauperantur, pauperes nunquam ditescunt ῖ α ut plurimim illuduntur fictitiis nummis , qui nihil aliud sunt , quam fimus , calculi ferruginei, & cornuum frusta, ut diximus supra . Iga. Aut thesauris absconditis in arcis, &scriniis omni nummismatum aureorum, argenteorum, aereorum genere resertis; sed quia nigerrimo cane incubante, terribilique latratu accedentes arcente solerti vigilia in penetralibus terrae custodiuntur; Gos si cupiditate metum Milente quis tollere tentet, statim ruente terra in specu tumulatur e Sicut Mago Germanico Graeculo Macriano Priori Margullinae, dc pluribus aliis accidit, ut supra dictum est De.em
NEemesor portuna versat eos, qui blan3itiis voluptatum deliniti magieis a
tibus daemonem evocant, ut optatis thalamis potiantur, & mulieres , quas depereunt, in sui amorem peIliciant. Quantis enim modis vexentur a det mone quis valeat enumerare ρ Nam aliquando se oriri ' sub specie lepidae , &liaberalis Ermae puellae, quae vultu, gestu, ornatu invitat ad horrendos amplexus, qui corpus enervant, animum brurescere faciunt, rationis lumen extinguunt , maerorem inferunt, ic surdo flagello mi ferum vexant hominem: aliquando sub eadem forma assumit bestiae cadaver.Et se delusit militem, de quo Gui Ihelmus Paris p a D.devn m. qui, eum se formosa virgine potitum putaret, invenisse in a lplexu eadaveris belluim tabe soluti faedissime jacentem. Alias mulieres adamatas repraesentat etiam defunctas, ut amatores impuros ad desperationem adducati fiacut adaveream pio puellae Phillinium nominatae cum Macate se commiscuit , quia speetiose videns delusum, nec ignominiam ferre valens, paulo post manus fra conscivit, ut prolixius narrat Phlegon lib.demis s. Alias muli rem mentitus di se amore captum juvenis alicujus formosi simulans, venereorum cupidine alli
123쪽
8o Disput. I. De Deo; ut causa Maleficiorum
cit, &voluptatibus explet, ut possiit devorare. Quod fama est, urgente ApolIo ni , lanata, quae Menippo nubere volebat, ut narrat Philostratus lib. es.s. -- pius sub eadem larva se hominibus offerens, miseros enecat, cum ad explendam Iibidinem se praeparant , ut accidisse narrat Silfridus praesbiter in Chronico mυτο Iaso. Αdot centi cuidam in Misnia, qui ut suis potiretur amoribus, in locum aedium solitarium deductum a mago, dum manum porrigit daemoni sese offerenti sub imagine puellae, quam adamabat, ab eo parietibus illiditur, & miserabilem in modum necatur, cadavere tanto impetu in magum projecto, ut semianimisiongo tempore jacuerit. Ex quibus omnibus apertὰ colligitur, Deum si magicas, maleficasque operationes permittere, ut tamen saepisti me acuat diram iram in lanceam, Zelumque ae- centat contra maleficos, dc eorum Consultores, quos variis paenis affectos pubi co exponit spectaculo, ut caeteri eorum exemflo discant, omne commercium cum daemone, & ejus faederatis tanquam deleuandum, di noxium , vitare, de abominari.
L vinae bonitati convmienti, & ob rationes legitimas, supereth, ut prae- disputationi colophonem imponamus , concludendo 3 Ad Theologos
Exorcistas , non ad Medicos spectare morborum maleficorum cognitionem,ctare malefi- inquantum sunt a tali causa permissiua . Ad quam conclutionem asserendam i-m ' is compellimur, quae talis est: Ad illum spectat maleficiorum quantum , cognitio, ad quem spectat, illorum causam cognoscere , sed ad Theologum , Deo sun non ad Medicum spectat cognoscere causam morborum maleficorum a permis . '' silvam, ergo ad Theologum , non ad Medicum spectat illorum cognitio. Quia ad Quis non concedat, cognitionem alicujus rei pertinere non posse ad alium , Padi ., quam ad illum, Culus eii causas ejus cognoscere, cum, sicut initio disputationis noscere. probatum est, persectarei cognitio ex persecta causae notitia dependeat 3 nulluseque valeat persectam illam notitiam assequi, qui eius causas, &principia, immo Mal fieto,is effectus, passiones, operationes, &essentialia concomitantia perfecte non no-m rit λ Sed quis non fateatur, cognitionem causae permissiuae maleficiorum, quae
φν ' depromi debet, non ex Hippocratis Aphorismis, assertis Galeni, aut aliis Medicorum pIacitis; sed ex sacris litteris, definitionibus Eeelesilae , & Theologiae scientiae dogmatibus, non ad Medicum pertinerer Sed ad Theologum, cuius par tessunt r Disputare de Deo maleficia non volente, sed prohibente, di permittenter de rationibus, quare permittite de mediis, quibus impedit, & aliis hujusmodi, quorum notitia necessaria est morbis illis dignoscendis inquantum ab illa causa procedunt: Iudicare, an ad poenam; an ad probationem; an ad alium finem Deus permiserit evenire alicui. Denique malescio effectos rite disponere vel ad emendationem si ob peccata illis morbis puniri, dignoscat . Uel ad constantiam, si virtutes probare judiceti sed praecipue ad actus fidet, & confidentiae in magnitudine divinae Bonitatis, de Clementiae, in virtute Sanuissimi Nominis Iesu, persuadendo aegroto, Deum quantum est ex parte sua semper paratissimum esse, omnibus benefacere, invocantibus eum suum impertiri auxilium , velle maleficia destruere, & a quacunque daemoniaca vexatione liberare, si etiam ipse maleficiatus ritὰ se distonat, di firmiter credat, & absque ulla haesitatione sanita-- tem se obtinere, conndat. In quib. omni b. Medicus se immiscere non debet, si intra Medicinae theoricae, & praeticae cancellos velit se continere. Quare , cum judicium Theologi in morbis maleficis dignoscendis requiratur, illum convenire debent maleficiis essem, cum ad eum pertineat, malefi ciorum causam agnoscere, de illa judicare, & convenientia adhibere remedia , ut Deo auspice pristinae sanitati
124쪽
postquam commissa sunt, Puniente dae.
tali remtuatur . Et ad illum iis morbis assectos Medici mittere tenentur ν nisi inge
tisa scelere, &reatu contaminare velint. Scςlus est, Deo, Ecclesiae, &ejus mi- nidris injutiostis esse, ut sunt ipsi quoties hanc sibi assumunt provinciam curandi morbos maleficos . Nam quae major injuria inferri Deo potest, quam ejus gloriam tollere, quae et sit in Omnium malorum permissionibus appareat, praecipue tamen in milefietis elucet: cum ex huiusmodi malis providentia, sapientia, misericordia , meheraeque ejus periectiones clarius manifestensura ut dictum est, & per consenuens Divinae Maie stati externa gloria maior ex illis accedat ρ Ideo scelus est, hane ei gloriam velle detrahere, cuius se Zelotem esse inscripturis tam saepe testatur, praeeipud Isaiae a. Ego Domi r hoc est nomen meum gloriam meam alio ε non M. ιod faciunt quicunque obsessiones,& maleficia, ex quibus ipse glsificatur, non admittunt; sed ad caulas naturales reserunt. Quar gravior offensa Ecclesiae Sanctae Dei.
cuius auctoritas maxime manifestatur, dum virtute sacramentoruin, rerum sacra
rum applicatione, & benedictionum,exorcisinorumque emcacia cohibentur daem nes, pelluntur morbi, solvuntur maleficia, sanantur aegroti, di tot prodigia in se, nandis energumenis , di malefipio affectis perfici uritur' Nam sic detrahitur ei summum decus, quo super iudaicas, &haereticas synagogas extollitur. Qu ddam num maius ministris ejus infertur, quam ipsorum potestatem eis eripere velle; quae maxime manifestatur; dum daemonibus imperantes, superbiam eorum calcant , vinulem enervant, malitiam fraenant,&opera dissolvunt λ Sic enim videmus Ap
stolos gaudentes ad Christum accedere, eo quod ipsis spiritus inviti biles subiiciebantur. Nec immerito. Quae enim dignitas major, quam Angelis quamvis malis tamen natura, scieritia, di potentia eminentissimis imperare' quam tollere cona tur illi, cui maleficia negant, contumeliam superaddentes sacris scriptoribus , Pontificibus Summis, Doctoribus E Iesiae, immo utriusque juris professbribus, pluribus Medicis, & omnium nationum Christianarum hominibus, qui communi cons. nsu maleficia esse docent, & illorum curationem ad Ecclesiam, di Ecclesiasticos ministros vertinere asseverant. Sed nec minor eu reatus, quem sibi assistunt. Si enim cuilibet culpae aequalis pq-na debetur, cogitent, qualiter assici debeant illi, qui tam ingentis sceleris se reos constituunt apud Deum, cujus vindicem manum aliquoties sentiunt in hoc mundo , ut de seipso fatetur Baptista Codroncus insignis Medicus Imolensis insala libris
de morbirmem is, venes sis. Etenim, cum Medico cum more tales morbos neque verisimiliter esse, crederet, placuit vindici Deo, in hanc elus incredulitatem animadvenere, & in eius filia, quae ut lepida ardentius a Patre amabatur, eum punire. Nam permisit, illam iteratis vicibus venefico morbo vexari, a quo liberari non potuit , quicquid ipse, cujus res agebatur, suis pharmacis obniteretur e contra ι donec repertis pluries lignis maleficis, re sacro igne combustis 3 validioribusque ut ipse ait, per Exorcisum peritum. adhibitis auxiliis, Dei benefieio absquc ullo remedio naturali convaluit. Guod quidem veneficium , subfungit ille lib. t. cap. d. fori a Deus premim, ut in me purita expersem , quod inalsis parum eredebam ver raris habere: Ex quo castigatus a Deo medicam incredulitatem deposuit, & chriasianam credulitatem assumpsit, ut pluribus ipse declarat. Ideo Medicorum est , ut haec scelera, &paenas iis debitas devitare possint, maleficio assectos Theologis Exhrcistis consis re ι & sic dare gloriam Deo, culus opera revelare, & confiteri honorificum esse, Raphael, quem Angelum Medicum possums nominare, te I. utriq ue Tobiae contestatur. amen. AEGMMhon.
125쪽
Ρartes. Capita. Sectiones. Articuli.
Has potentia. Eius malitia. Ea parista
Contini: maleficia . Perfieieatra maleficia . movit Sabstantiam. road antitatem. 2 - 4 alitatem. I. Soad Relationem. oad Actio-- . in in passio m. Goad Ubi . Q ad filium. oad maris . Quoad Habitum. Angelos. 1. Sanctos. M
mones. Hon, nes Imperando. Cogendo a Ruperbiendo . invidendia. mea Aet a AMa. Terra. Dero Propian . Aper Φ. Oeeulte. Mixtima Die. Nocte In omnibu .
126쪽
De Daemone, ut causa Maleficiorum .
M M Qui scit, potest,&vult om-αμ nibus benefacere. n. I
Quia nabet prudentiam ad invenien- dum potentiam ad exequendum . ' bonitatem ad volendum 3 Ideo' causa essiciens est omnium bono
Daemon in homines est summe maleficus. Qgia maleficia inchoat ineunte mundorea prosecuitur in omnibus locis munis di.& consummat in omnibus habitantibus mundum. Ideo causa est essiciens omnium maleficiorum. IN Quare tribus partibus tractatur: In prima de Daemonum scientia in adinveniendis maleficiis. In secunda de eorum potentia in illis exequendis. In tertia de illorum prava voIuntate in eis appetendis.
Daemon ab initio suae ereationis a Deo acceperat Sapientiam speculativam, ι de practicam , & utramque -- gnam. 72 Practica per peccatum totaliter est ablatas speculativa per peccatum multum est diminuta Ideo sola scientia naturalis remansit intacta fi quae inferior est sapientia su- . pernaturali; sed superior , dc major omn i scientia humana: utcunque con sideretur.
Sive Ex parte Subjecti. Cap. I. Siqe eic se in Obmi. Caput a.
Caput I. Eae Hris Homo caeteris animantibus est praestan
I. Relatione ad 4. Loquendi T. Societate. Prototypum. facultate. 8. Potentia 2. Corpore. s. Vita. praecipudina. Anima. o. Dominio. telligendi . Per quam acquirit scientiam ex pro. pria speculatione3 ex longitudine e perientiae r & ex Magisterio aliorum. I . Sed inferior est Daemonὲbus , qua uscedit. In scientia Innata , Aequisita , &Communicata , quae est in eis , ut docetur tribus sequentibus sectionibus. Sectio L. Innata.
Diabolus est vere Daemon , idest , sciens. . 37sHomo est aequalis Daemoni inhoe, quia est intellectu praedkus. Sed est infinrior Daemone, quia ab initio intellectus Hominis est ut tabula rasa ι sed intellectus Daemonis es onmium rerum informatus 3 ex quo differunt in scientia, quae in Homine est Tarda , Imperfecta , de Mobilis r Sed in Daemone est Cita , Perfecta , de Immobilis , ut tribus articulis pate- Arthiau T. Cisa. Homo incipit seire, cdmi purati
me uti. ImCum non utatur in utero matris per' novem menses et Nee extra ut
127쪽
tum per infantiam. Vix utatur in pueritia. Parumque utatur in adolescentia. Angelus autem cham habet scientiam,
Quia ab initio recepit divinum lumen ,
species concreatas Omnium rerum edi exercitium liberum intellecti
Ideo soli comparatur. 1773 ri tur u Perfecta .
Homo in pleno intellectus exercitio habet scientiam exisuam: quia non m nes habet scientias: non duas persectast nec unam summὰ persectam . Habet Θinionem ferὰ r quia latentillum estentiae rerum; earunque diseferentias atque externis accidentibus innititur. Patiturque errorem ordinarium ex parte Objectit Medii: Speciei: Sensus rPhantasue: Intellectus: Modi cognoscendi. I78 Angelus nihil horum patitur;sed eminet sive amplitudine scientiae , qua omnia novit et Sive praestantissimo modo sciendi omnia intrinsece , ac distinetE. . 179 Arrimus III. Firma. Hominum scientia emuit per diuturnam . ab actu sciendi cessationem e per
perturbationem phantaliae et ac per nimiam sensuum petulantiam. I 8ommonis scientia nihil tale sustinet r quia intellectus non cessiat ab intellectioner nec sensui, aut corpori esti alligatus 3 sed permanet semper; nec
deperdi potest , nisi per potentiam Dei
abiolutain. 18 IConclusio Sectionis.
Ab initio Damon scientia inflatus Mais giam docuit . Homo didicit : Ex nomine Deus fieri volem morsu p mi . Cum Doctor fallax formam propriam
exuit, induit alienam Maleficus serpentinum assumpsit exuvium. I 8a
Doctrinam tradidit , Deo multiplicia ter injuriosam. Homini, generique humano pemici sissimam. I83 Discipula vero curiosa videndo P mum . Mal E credula credens in moni . Decepta sibi , ac posteria mortem inducem doctrinam ample xa est. I84 Sectio II AEqusta. Datur in Homine scientia aequisita
ex experientia , per novorum singularium speculatio me ac per practicam novorum effectuum nothiam. Multo magis in Daemone , qui cognitione illum in utraque praecedit Iam speculativa , quam practica , ut sequentes articuli demonstrabunt. 18sArilauisu I. Speculativa.
Homo eum dissicultate scientiam acqui rit in generali ob corruptionem insensur di in speciali ob speculationem
cujusque objecti. Ita Angelus faciter quia scientia innata ethdonatust a sensu , & corpore est liaber; di facile intelligens, de actu elu
Ideo crescit scientia ex notitia singularium contingentium e quae fit secundum Scotum per acquisitionem specierum singularium . Secunstum vero D. Bonavent. per applicationem universalium.
Utcunque fiat, per illam proficit in cognitione speculativa, experimentali , α acquisita. 18SAνι-lus v. Practica . Homo experimentis crescit in scientia
practica. Daemon magis crescit: quia experieritia Daemonis magis est certa, universalis ,& longa. I 89 Hominis vero incerta, particularis, &brevis.
Ideo magnitudo ejus explicari .dissicile
128쪽
mneu sio Sectisvir Sera dae. Hae selantia experimentali utitur Daia
- rnon ad magicas artes in totum - mundum invehendas . Per hane enim didicit mala , quae asseruntur Hominibus Hominum inclinationes 3 & modum , quo se gerere dein heat. I9IΗae instructus in totum mundum quae rit auditores curiosos , avaros, &c., tentat ut serpens varia , ac pollice, tur omnia , Ulam quoque Divinu
Et sic Homines decipit, ad se trahit, excultisque magia utitur ad malefi-
Homo acquirit scientiam a seipso, &- ab aliis. Idem accidit Daemonibus, qui eam acquirunt communicatam ab Λngelisi Mnis, & malis. ut duobus articulis
notum fiet. . . I93: Artisulus I. in Angelis. Boni, &mali Anaeli dissimiles sunt in . votivitate: sed similes in intellectuali
Boni docent: Mali docentur: cum Boni malis revelant mysteria aliis annuntianda , ac mandata executioni mandanda. I9s
In quibus revelationibus , si finem spectes , apparet Dei Sapientiae dispositio e Si vero modum attendas , apparet Dei Providentiae ordo. I . Arriolus II. A Daemonibus. Homo 1 Doctioribus instruitur discendor ab aequaliter doctis illuminatur
Daemon a Superioribus edocetur e &. cum aequalibus confert, &commu-
Magna similitudo inter utrorumque I
Sicut inter Angelos superior inseri 1 Ergu. Agex achon. rem Ioquendo compellat s & inserior superiorem , α aequalis aequa
Ita inter Daemones. Unde unus alium instruit, & sic in scientia proficium. 2oICoelusio Sectionis rasa. Pet illam scientiam communicatam superiores Daemones inferiores docent nova maleficiorum generar I , seriores vero consulunt ruperiores in dubiis occasionibus. Ita astutiores facti imperium diabolicum dilatant perma rem numerum Peccantium, & Magorum, de malem
Quo sorma est spiritualior, eo est e
pacior. Ideo Homo capacior est in cogniti ne rebus inanimis, plantis, animam libus. Daemon Homine, cum eius se extendat ad Praeterita, Praesentia, &F . tura, ut sequentes Semones demon-stiabunt. aos Sectio L. Praeteriti. Oblivio, prout opponitur recordationica dit in Daemones,qui sic stulti dicuntur ab Ecclesiaste. Prout vero dicit specierum deletionem cadere non potest in illos. Quia intellectus species habet universales, di firmas, ut sequentibus articulis explicabitur. ΣΜArticulas I. Seeundum ouisy universatis.
Prodigiosa est memoria Hominis , quae omnium species recipit per quinque sensus continuὰ . Receptas conserinvat inconsusE . Conservatas exhibet promptὰ. - 2Os Prodigiosior memoria daemoniacarqueteit sinus capacissimus omnium rerum et Thesaurus immensus omnia
129쪽
conservatur Promptuarium immemsum omnia exhibens Quia species Hominis sunt paucae, di exiles. --monis vero multae, di magnae. Σωμιλι- II. Secundum speciet immobile . species in Daemonibus receptae indeI
me requirit Daemonis status, nam rie qualitas, specierum natura. Ideo praeterita tenent universiliter , de firmiter. MIMMO ILL .FMuri . Diabolus totus fidit ab initio in sinifiris praedicendis Per Idolorum Sace
dotes , vates , aruspices , ciniss-
Per Mulieres Pythonissas , dc D-
Per statuas, tripodes, de arbores. Ex quibus communiter fusa poliri
Λliquando etiam vera e ut sequemes articuli demonitrabunt. 2 sectis TZ Praesemis. Anuatur L. μή . Homo caecutit circa praesentia corporalia, de spiritualia. Daemon cognitionem possidet corporalium , & spiritualium t ut duobus sequentibus aruiculis patefiet. a Arsiculus L Crem D. Quae in mundo sunt obvia Homo diff-'cile cognoscit. Solus Daemon altitudinem Coeli . latitudinem terrae, miundum abussi dimensus est r ut diffuse ex Eccles1. probatur. 2IO
Anima patet Daemonibus in suis operationibus vegetativis, sensitivis ,& rationalibus, ut sunt cogitationes, de affectiones. ΣΙΔDe Murcognoscit cogitationes quaintuor modis. a17 Angeli,&daemones directEeas non cognoscunt. Indirectὰ eas cognoscunt. More Medicorum in corporium, ipsi in spiritualibus feta omnia norunt ex an recedentibus, concomitantibus, su sequentibus . propter colligationem intellectus,&imaginationis: voluntatis. & appetitus. 218 si non cognoscunt. hoc procedit ex Divina voluntate: vel ex Inadvertentia rvel ex Excaxatione. ais Falsitas oraculorum ipsis Ethnicis comprobata .
Ambiguitas in responsis ordinaria. Ratio falsitatis, ambiguitatis est ignorantia futurorum. 223Futura contingentia , quae causam habent neceuariam noscum certitudin liter.
ut plurimum habent determinatam noscunt minus certῆ . Quae vero habent indeterminatam n scunt conjecturaliter. 223 Ideo certam non habent cognitionem, eorum, quae dependent a voluntate humana, quod solius Dei est, vel a voluntate Divina, ut sunt gubernationes Regnorum.
AHI ur II. m. Si vera aliquando praenuntiant , hoc
non est ex cognitione futumrum , quam habeant. 22 Revelatione Prophetarum, & eorum, quae
Sed vel ex l Aliena doctrina,&prae
Λeumine intellectus , qui res humanas u
130쪽
In his tamen saepe hasuelnantur coniectando. in Deus mulia agit praeter naturae ordinem. Homo verΔ contra sicli ι antea facere statuerat. Non tamen cessant praedicere sutura etiam mentiendo , ut sibi amrogem quandam Deitatis speciem . 227 Infirment testimonia Prophetarum. Et capiant , ac decipiant facilitis curiosos. 218
Si ergo Daemones vigent triplici acumine , discientiam Iubent innatam, acquisitam, & communicatam, quae se extendit ad praeterita, Praesentia , Ae sutura. aas Nihil mirum , si tam sagaces sunt ,& acuti in adinveniendis variis mal si ei orum generibus, quibus tin, tam laque ec tam mira Omantur, quae in secunda Disputationis Parte ex