R.P.F. Candidi Brognoli Bergomensis ... Alexicacon hoc est De maleficiis, ac morbis maleficis cognoscendis. Opus tam exorcistis, quam medicis, ac theologis ... Tomus primus °secundus

발행: 1714년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

48 DispuL I. De Deo, ut causa Maleficiorum.

stupente illo Principe, &tota eius Curia: nunc illam convertit in colubrum enunc aquas ad tactum ejus mutat in sanguinem: alias d Nili flumine innumeras educit ranas; sed ecce eadem praestant Magi Pharaonis, conceriantibus adhue ipsis cum Moyse in tertio signo deficiunt, nec possunt Cinises excitare. Quid tria illa prodigia Mosaycorum aemula, quam tres saltus ipsius canis Deo permittente,& catenam laxante longiorem, quam retrahit in tertio signo non se venit Daemon superbia inflatus propter praecedentia signa, quibus rirem cum Deo, ut videbatur, potentiam ostentabat λ id non tentat, ut Ciniphes possit producere, nunc reales, nunc apparentes, qui antea produxerat ranas, virgasque, &aquas mutaverat in alteram formam λ Sed nihil proficit, quia viriute divina, sive obsistente, sive non concurrente impeditur, quam ejus ministri coguntur sateri dicentes: Digitar hic es. s. U.

ΡEr passionem vero, crucem, ac moriem Iesu Christi ablata est suffieienter Da

monibus hujusmiai nocendi hominibus facultas:ut Ueritas testatur Io. I a.diliter ablata , cens: Nara fatale mes mundἐ: numerinem huius mundi incietur foras . Quid est sed respecti eiici, nisi potestatem a Daemone auferri; qui tenebrarum harum princeps nuncupatur λ ωod probant sequento P tres praedicta verba Christi ex nentes S.Cyrillus Alexandrinus ait: Habuis quἰ- . dem prius Daemoneo D innidem principvium in tot genus humanum, O dominarum crudeliter exercuis in omnes. Atquἐ tartute mortis Christ, se sanguinis e seacta est Eliurpotesar, e sublinantemias sequor infusuritinuit ea ivor, fusiὸ perdidis . Hilarion Monachus in eadem verba loquens in perscina Christi ait: mno morte mea fieri , ut dominatiam in homines omninΘ amittat Diabolus, qui precato pesmorum parentum in omnes aerebissimδ principasatur. Et subdit: Quis igitur ad hane menti nem non laetetur' nongratiar vat emti ἡ pro siseratore pJoannes Maldonatus indicta verba: Perin , inquit, ae F at, desurbabitur de possessionas , eiicietur maree sua . Eiectus foras dieitur, non qu3d ει mundo non sis, oria multis etiam nom minetur; sed quia quantum in Chrsito Dit, ejectur Deris, Da ut ue hominer ve Diat, nihilpror sin ipser haberet potesatem. Qiod & Apostolus ad Coloss eap.2. aperte docuit: Expolia ny, ait, hin arus, sepotesater, traduxit eo serinserpatam triumphans illos insemet f. . Hac de causa S Joannes ep. I. sua canon.Cap.3.ait: Apparuis Filius Dei, ut dissolvas opera diMoli. Unde S. Hieronymus super illud Exaltabitur in aenis is, Oe. ast; Dominus ineornibur emeis ventilavit inimicor, ut eo sedit diabolum, , omnem eius exertatum. Chri us quidem erat cru-- efor in eorpore, severereses has daemones. Et S. Leo in sermone de Passione Domini. Clavi tui, quἐmanas Domini, pedesque transfoderarit, perpretiis Diabolas fixere vulneriburs ωρ sanctorum paena membrorum inimica is fuit interfectis potesatum . mod aperie testatur etiam August. Imn. I97. Re ι Christus, O HIi-gmni Diabolum.

s. VI. OI Uam effractam aevinutem daemonmcohibendi, ae religandi, eorumque Ic , Σῖ opera toealiter ditat vendi Deus Pater Sanctissimo Jesu Christi Nomini

comunicavit. Audiamus ejus preteonem Paulum Apost. ad Philippenses cap.2. Chri ur, ait, humiliamis semetipsum factus obediens qua ad mortem, momum autem erutar. Sed quid meruit Christus pro tam dissicili , exactaque obedientia, ac pro morte tam dura, dira, ac ignominiosa λ Scimus meruisse , deleri quod adversus nos erat inisegraphumdecreti, quod erat eontrarium nobis, illudque tulisse ut ait Apost. ad Colossi I. de medio, crucique amisse, nobis donando om

92쪽

Dum com mittuntur impediente Sc. ω

nia delicta, paradisi januam aperiendo, gratiamque ac gloriam obtinendo. Uerum quid tam difficili conflictu sibi ipsi acquisivit Z.Anerunt tot labores, ac do Iores vani, ac vacui pro stipisy Dicamus ergo, praeter sui corporis glorificationem, sibi meruisse nomen, quod es Deerom nomen, ut in nomine JUM omne ge- , caelasium, terrestrium, , ι σηwrum , O omnirlingua eonineatur ,qina

Daminurniner Iesus risus in gloria es Dei Patris. Ideoque voluit Deus, quod per hujusce Nominis Sanetissimi virtutem, & efficaciam hominibus Daemones su

iiciantur, ab eisque confringantur, ac religentur. inod bene experientes septua ginta duo discipuli Lueae Ita reversi sunt cum gaudio dicentes magistro suo: Domine etiam in nomine suo daemonia subiiciuntur mobis. Et ipsemet Christus Ecclesiae suae sponsae cum Daemones eiiciendi tradidit potestatem ait: Sigais autem eor, ροι crediderint, binosequentur: In Mmine meo dae-nia eiicient. Ut significaret: quod non per purum actum voluntatis humanum, puta, perdisssensum voluntatis a daemonis Obsessione, &ejus vexatione homines sunt praeservandi; aut liberandi , ut docere volunt quidam moderni Exorcistaeue sed per actum intellectus, & voluntatis prout per fidem, ac confidentiam elevantur in Deum, ac nituntur vi

tute, dcemeacia Sanctissimi nominis Iesu: ut infra latius docebimus tom. a. disp.

g. V I I. O Uare proculdubio dieendum Damonis potestatem ante Christi adventum et

tam respectu animae, quam corporis pro illis duntaxat fuisse alligatam, at- Sed probis. que poenitus ablatam, qui Deum, ut Creatorem, Conservatorem, & Adiutorem hollis utit suum fideli Timum in omnibus suis necessitatibus invocabant, Magnoscebant , ad illumque toto corde, & fiducia in suis tribulationibus confugiebant. Ut enim

monuit David psal. . oc late infra disp. ult. ubi de fiducia in Deum: qui habitat in adjutorio Omnipotentis Dei, non in propriis confi iens viribus; sed totam suam spem constituens in Domino, hic permanet, & commoratur indefensione Dei altissimi; & liberabitur ab incursu, &daemonio meridiano, cadent a latere ejus mille, & decem millia a dextris ejus: Super aspidem, &basiliscum ambulabit, & conculcabit infernalem leonem, & draconem. Cujus rationem reddit ipse Deus per eundem Prophetam dicens: duoniam in me speramis, liberabo eum,protemgam eum, quoniam caenovit nomen meum.

s. U I I LSEd praecipue post Christi passionem, ae mortem, per quam sanctissimum Iesu

nomen sibi acquisivit, nemini est ambigendum, funditus esse eversam dae- viriu*ss. moniacam potestatem ut supra diximus, ac rotaliter ablatam pro eis, qui in hoc Sanctissimo Nomine suam constituunt fiduciam: ac ita firmiter huic adhaerent fun- 'damento, ac propugnaculo, quod sine ulla haesitatione credunt, ac confidunt , se hujusmodi auxilio, ae patrocinio fore a quacunque daemoniaca deceptione, seductione, ac vexatione animae, & eorporis liberos, atque securos. Quod benet statur S. Athanasius orat. I contra Arianos. Omnar ait, qui Dahimeta Chrisum fiduciam habent,pedi reon leant eum, qui hae verba dicebat Isitae I . A Coeiam conscendam, super astra Deiexaltabosolium meum. Nam fides, ae fiducia inhaesitans ita Sanctissimo Nomine Iesu collocata est remedium, ut ait ipsemet Veritas Marciuit. quo Daemones fugiunt a nobis, se rentes tolluntur, venena non nocent, ac infirmitates recedunt. Unde bene ait S. Petrus Ravennas; me es nomen, quod deducaecis visum, surdis audisum , et dis gressum, Meursum, sermo nam muris,etutam. quo mortuis, se etiam totam diaboli potestatam de obse is corporibus o gavis . Idcirco Daemon adversus hosce Christicolas, ut canis rgere, Iatrare , ac solicia Brogn. Alexicacbo. D tare

93쪽

so Disipui. I. De Deo , ut causa Maleficiorum.

tare potest, ut eos inducat ad dissidentiam de divina protectione , qua possit sibavia aperiri ad vexandum illos; sed vani erunt latratus, inanes solicitationes, iremus omnis furor, & vacuus cunctus labori quia expromissione Dei, scujusve ha sunt sta vera, quod potius caelum, & terra transibunt, quam ipsa inania reddantur assis et eis divina plotectio, de scuto cireumdabit eos veritas ejus, qua ab omni Contra istos incursu, infestatione, ac vexatione daemoniaca liberi, securi permanebunt, ac illaesi con si stent per gratiam in eonspectu Dei. Quod animadvertem etiam Iacobus Billius tuis Anthia. cecinit his ver. Caim emis es mordax, hunο ιu conipes, eatena Irritur ἐllius tum furor omnis mit. Tum frustra ses Me vertet,s v rara O silue Dum tibi semper ab hoc eura sis esse procul Sis sathanam Christus rara duro compede vinxis, Iam nullum ut finis laedere dense queat.' Id modo, dum qui ua tam eateini, ne suisup as viam ' Tendat O aeternis Ila sibi eas hee s.

ARTICULUS 1 I.

vina.

OUod si malefieta absolute impedire nolit; sid alIqua permittat 3 adhuc in

illa permissione Daemonis cohibet potestatem; cum illam limitare solet . et tissimum est enim, Cacodaemonem quantalibet potentia praelitum , di ductum malitia nullo modo posse hominibus in aliquo nocere sine permissione di vina. Nam quomodo sine illa in ereaturas rationales sevire poterit, qui sine illa ipsas ratione carentes attingere non audet , nec expulsus humanis corporibus m porcos intrare λ Quod quidem observavit S. Athanasius in vita S. Antonii. Sιδε per porcos, ait, potesarem non habent , multo magis dominium nullam habenteontra homines factor ad Imaginem Dei. Quare nihil Daemon attentare praesumit, nisi a Deo obtineat facultatem, quae semper moderata conceditur a Divina Pr videntia: ut patet in Iob: Ecce in m M tua est , veruntamen animam illius serva. Unde S. Augustinus lib. I. de Cit,is. Dra apud Alensem part.2. q.43. art.2. ali tD mouer non omnia, quae volunt, facere pisunt, ni quantωm iliis divina ordinatis. ne conceditur, cujus plena iudicia nemo remprehendit, nemo reprehendit. Et ut verbis Propriis ipsius Augustini utar. Firmultae, inqui eredendiam es, omnipotentem Deum omnia posse facere, quae volueris, sise vindicando, sise praesando e nee Daemoneraliquid operar se redo natur Mae, mireriam; quia se ima angelisa nasura est, I eri proprio sis vinomasiignas ἀης quod ilis permiserit, cuius iudicia oe Irasunt mal- a, infusa naua. ι6. I.

161 Uod si mal stia impenente aliud moliat ut prater id, quod eoncessi inesto

si aliud ten- cohibetui a Deo, qui post concessam licentiam Daemonibus, de maleficis sinit tanquam spetiator otiosus suos agere ad Imuum motus; sed malitiam:-.rahis daemoniacam, &humanam moderatur, Ac ordinat. Moderatur, ne plus valeat, mali iam de- quam reet, Oecaltae Providentiae ratio exigis, perquam ei termini constituun- 'R praeterire non potest, ut valeat male agere eum talibus loco, tempo-fe, & circumltantiis contra tales, & determinatas persenas: cum hisce tentati rubus sie, aut se intensis, de non ultra. Quam veritatem aliquoties experius - sum in diversis Energumenis, dum enim Daemon graviter vexaret eos, Daemonem interrogavi d icens: Cur Ingressus es eorpus illiust Creaturae Dei Θ Qu i respondens a it :

94쪽

Dum committuntur, permittente dae. vi

Ingressis Mn , occidam. autem subjunxi : Cur huc qua non cecidisi pQui tus ponilii: Non occidi, qu alui impetiisur. Ego vero addidi: A quo fuisti impeditus p Ipse autein: Ego fui impeditus ab eo, qui me es potentior. E3o autem praece pi, ut ipsemri pro sua consutione illiv. nomen explicaret, sed ipst dixis a Gmna ordinanis 'aenoscis Factorem tu i Ordinat insuper. Denim si omnia, q0ae sunt ab ipso, ita sis ordinaxa iunt: nullum malum, aut maleficium permittiatur ii ne ordine, non solum in finem bonum, de quo supra , sed etiam in seipsi, quia perversas hominum volunt tes jam seipsis praeparatas, dc determinatas ad maia Ium Deus liς diri tι ut quamvis non causet in eis malitiam, nec operi malitioso cooperetur, ut dictum H λ modum ram imponat m3litiae, de per quat ad illud potius peccatum terri ,quam ad aliud. Et cum in aliud fertur, potius cum tali uis cum stantia , quam cum Altera. Et hoc est quod vult August. lib. de Gratia de libero ar, cap.ai. cum disit: Existimo opo i Deum incordibus hominum ad ines .

nandar eorum is tales et conqua Polueris, FH ad bon pro sua misericordia, ID tu ad mala promeritis eorum, iudicio utique suo , aliquando aperio , aliquamsi ocentio, semper autem iusta. Quare, etsi daemonibus maleficia exercere permittat ι tamen hoc ita temperate facit, & cum tali moderatione, de ordine, ut hostis iue ferox nihil exequi possit, nisi prout illi permittitur, dc non prout vult 3 Ideo iI us dicitur, non quod lanibus, aut serreis vinciatur catenis; sed quod ad pla- .citum tentare non permittatur, ut docet Augul . lib. aQ. de Civit. Deic.d. AEligatio

Molis, inquit, non premittere exercere totam te Masknem, quam potes, vel vi Metui dono adsevium rhomines, in partem suam regendo uiolenter raudulentem a iundo. Et ita Deus per seipsum maleficia impedit ι ex quo daemones, 4c malefici non possunt omnia mala peragere 3 sed illa soli im, quae ab eo γrmittuntur, dc eo modo, quo permittunt r. ' . ι

SEa qua ratione permittantur aliqui saepe maleficio affici, o nulli raro, alii

vero nunquam, hoc dissicillimum eli, determinare. Si tamqn mihi fas sit pro ingenii mei parvitate, ae imbecillitate aliquid statuere: Praeterea, quae supra de permissione divina ex ordine rerum in Universo, dc in finem, hic aliqua subiiciam

ex parte maleficiatorum.

Si enim maleficiandi sint catholici verique, ac boni christifideles, quibus imprae sentiarum loquor, dc ad quos hic meus dirigitur labor, Vel plenam, ac perfect min Deci tabem fiduciam, ac praecipue in virtute Sanctissimi Nominis Iesu: vel in

protectione Beatiss. Dei Genitricis Mariae: vel suorum Custodum Angelorum: vel Sancti alicujus, puta Sancti Francisci, aut D. Antonii a Padua, vel alterius Samcti, quorum meruis, ac intercessione firmiter, ac sine ulla dubitatione, se conti- nuja quacunque Daemonis obsessione, vexatione, ac ministrorum eius infestatione secure defendendos, ac protegendos, credunt. Hi cum nihil timeant , nullumve in se neque minimum admittant timorem, liberi proculdubio ab omni daemoniaeo incursu, illaesique conservantur: quia ubi nullus est timor, ibi maxima in Deo confidentia, quae provenu ex amore, dccharitate in Deum, quae m. Fas mittis timorem. Ubi vero maxima io Deo confidentia, ibi firma, ac indubitata Dei protectior ut latὰ probatur insexto a. disp.4. Ideoque pro his in tota est alliola, immo totaliter ablata daemonis potestas Hic loquimur de rationis usum habentibus: Nam pro carentibus, eorum parentes, vel curam habentes myplere debent. I

qui in Deooerfectarernabent fidu-

95쪽

3 2 Disput. I. De Deo, ut causa Maleficiorum.

1eρ π π Anc veritatem erudite docet S. Bernardus in psal. m. super illa verba qui Probatur au- habitat etcare. ait, punὸ qui sis habitat in Myuισε io Altissimi r qura

viiλδxς protectiora Dei Caeli reminin abitur. cata ei nocere poteris eorum , quae sub Gario sunt, quem Deus Caeli protegere, Oeon mare volueris p Porro sub eaelo Iunt quiniscunque nocere possunt . sub caelo sunt aereae potestates t sub caelo pr ens saeculum nequam , O earo adversus Diritum concupiscens. Optimo igitur es: In prolectione . Dei caeli commorabitur et ut nihil eorum, quae sub earlosum, timere possit qui uiryr tectionem rius habere mer-rit. Hanc fidem in Christum maxime commendat etiam . ille magnus Antonius relatus a Deirio lib.6. Disquis magic. cap.2.-d, cens r Magna dilectissimi adversus Daemonem arma sunt vita cera , ω intemerata in Deum fides. Hanc docuit S. Hermam Pauli Discspulum ejus Angeis lus Custos, qui sub forma Palloris diu cum eo habitavit, ut ipse refert tom. Exemplo. I. Bibliothecae Veterum Patrum lib.2. mandato Ia. Quicunque , fida pleni sunt remunι Diabolo , or ille recidis ab eis r quia non habet laetim iatrandi . Cuius udet virtutem in seipso expertus est S. Ambrosius Episcopus, cui, ut me morat S. Paulinus in vita Hur, nullus unquam Magus, aut maleficus nocere potuit ob firmissimam in Deum fiduciam. Mortua nanque Iustina Imperatrice Arriana cum Innocentius Magus in quaestionem rat retur, inter torme menta fassus est, Angelum Λmbrotii Custodem suum esse tortorem; nam vi va Imperatrice ejus jussu se nocte intempesta sub Templi tectum ascendisIe, α sacrifieasst dixit, ut Anibrotium infamem, invisumque saceret Plebi ι nihilo minus amorem in hunc virum, &fidem catholicam magis ac magis effloruisse LMissos etiam a se Daemones, qui Ambrosium necarenti sed iis ultra aedium fores progredi non licuisse. En quious excubiis Deus illos defendat, qui omitem in se solo collocant fiduciam i En quomodo potestas Daemonis ligatur,&totaliter cohibetur pro his, qui firmiter in Christum credunt, ac in ejus protectione sua coNIocant iiduciam ls. IV. aio I autem debilem, ae imperfectam in Deo habeant fiduciam, timore, πομ- concutiantur, quo dubitent, se a Daemone vexandos s. oenim decre-vina' more in eis confidentia, eo crescit, δε augetur de Daemone timor, ac tremor,&per cliune. consequens a Deo Protesente magis derelinquuntur, atque t3 annidi diabolicae amplius subiiciuntur, nisi praeserventur ob aliquam aliam devotionem. Quod eru dite docet Lactantius Firmianus lixa. Di Din. IUD. cmι, ast, daemoney eiadem φρου sir, is quibus timent- , quor manus Dei potens, in exceIssa non protegis: quasi di

eat : Qui timent Daemones, diffidunt de divina protectione, & per consequeris ma nus Dei illos non protegit: & tunc quid mirum, si Damones illis praevaleant , aQnoceant: cum desereme, ac recedente divina protectioris relaxentur eorum segna , ac malefaciendi potestas non ita strutiori cohibeatur retinaeulo λ Propterea nos omnes admonet S.I heodorus Studita dicens rSi daemonor nos viderintPσώemyi dem Ορpugnatisrii et risformido osor, arcum tendem.

. V. II Uam veritatem sepius testantur divinae scripturae. Videas Petrum , aliosque

Probi urau- Discipulos existe mes in navicula Ioana I. cum ad hos venerit Iesus, pura .inasti. L. Verunt Phantasma elle: & praerimore clamaverunt: statimque Jesus locutus est eis να, dicens: Habete tauriam: t una, merimere: ac si diceret. Si fiduciam habebitis, illas

Corali

96쪽

. Dum committuntur, permittente M. ' sa

llia foras mittet timorem. Quod audiens Petrus excusso omni timore misit se in mare, & ambulabat super aquas , ut veniret ad Jesum 3 sed videns ventum validum timuit; & cum caepisset mergi clamavit dicens r Domine falυum me

fae. Quem Jesus manu apprehendens ait illi: Moditae fidei , quare duri asti p uia modicam habuisti fiduciam; ideo non mirum, si dubitasti: quia dubium de damno, ac malo sui tinendo provenit.ex diffidentia de divina protectione esie dixit alias Iesus Discipulis suis Matthaei tis. Quid cogismis intravis modi. ei, quia paener non habetir, se Mariiq. Quid ιim di Uis p nee duri hab/ιὸ fidem p Non enim loquebatur de fide habituali, quae est una ex tribus virtutibus theologicis r nec enim ista carebant Discipuli; sed de fide actuali, ae fiducia, qua quis credit, ac confidit in Dei protectione, quae in aliquibus major, in aliis minor reperitur: de qua fusius rem. a. dio . ubi de fiducia in Deum. inae fiducia secundum quod major, vel minor est, lic magis vel minus foras mittit timorem. Quod aperte docuit Filius Sirach Eeciosast.2q. ira timet Dominum, nihil trepidabit , se non pauebit , quoniam 'se es oer ejus . Timentis Dominum beata es anima eius. Ad quem res eis, quis es fortitudo ejus p Ooli Domiani super timenter eum, protector potensiae, firmamentum virtutis , tegimen ardoris, or umbraculum meridiani, deprecatio inen onis, adfusorium casus, exa

rans animam, O siluminanr ocular, dor sanitatem, se vitam, orbenedictionem. Qui ergo magis de divina confidunt protectione, minus daemoniacas timent v xationes: qui vero minus in Domino confidunt, magis deiiciuntur , ac daem niacas pertimescunt insellationes r ac per consequens juxta eorum dissidentiam, ac timorem digni sunt ut a Deo relinquantur, ac diabolicae saltem quoad corin ipus tradantur potestati. Unde sapientissime nos docet S. Leo serm. I. quadrag.

dicens: Si nos erigimur, ἐIII corruum: Sinor eonvalescimas , illi ini maritur , re media nosra eorum plagae sunιe quia curritone nofrorum vulnerum vulnerantur .

Ergo a contrario sensu sequitur, ut nobis dejectis illi erigantur , nobis infirmantibus illi convalescant, & plagae nostrae illorum sint remedia , & nostris vulneribus illorum vulnera curentur. Sic dixit Angelus Hermeti, ut habetur in

Bibliot. Ueterum P. P. tom.2. mand .7. Diabolum ne timeas I timens enim Dominum, dominaberis illiumc quia υirtus in eo nullas . Et ibidem dand. Ia. Nolite timere dia-

bolum, quia in vobis potesatem non Ba es. Et paulo infra. Adinar illius in totum timere nolite, sine viraute enim sunt, Aut homini, mortui nervi. Quid ergo mirum , si aliqui, licet boni Chri itifideles, varias saepe patiantur Daemonum obsessiones , vexationes, atque infestationes, Cum sint nimis timidi, ac consequenter modicae fidei, ac dissidentiae magnae 3 ideoque mereantur aliqualiter a Deo derelinqui quo- rad corpus, ac sub Daemonis potestate affligi, atque torquerip . II. VI.

SI vero malefietandi sunt infideles, vel haeretici, vel schismatici, aut pe sti- Ira

mi Christianir cum hi sint Daemonum partiales, &assectae, eius praeceptis, per ac suasionibus obsequentes, dicere posssumus; cum Daemones procerto sciant hos sui esse juris, impraesentiarum eos raro vexare in corpore, quos persecte poLmonis anesident in anima in aeternum simul cum corpore torquenda in orco , & asstigendar ut testatur etiam Leonar. Uairus ub.3. de Fascinoe.7. Quam veritatem fassus

est quidam daemoniorum princeps nomine Beelzebub in nata apud Oppidum

Laudunum, ut refert Bartholomaeus Fatus Regius in Senatu Parisiensi Consiliarius, ae Inquisitionum Praeses in suo Energumenico. Dum enim, ait, Bin νBilliust Cathedratio Ecclesiae Canonicus quandam Nicolam Energumenam exorci a m εamεηret, pIuribus Haeretieir praesensibur, apraedicto daemone, qui eam ob debas, malefietis

97쪽

s Disput. I. De Deo, ut causia Maleficiorun I.

iuxta maleficorum, quibus servire non dedignamur, vota, saevire in eos, quibuπipsi affligendis, vel enecandis maleficia concinnarunt: nisi Deus prohibeat ob ali-uod bonum publicum, vel privatum. Nam huiusmodi peccatores licet raro a

Daemone vexentur in hac vita, ut magis torqueantur in alia; habet tamen potest tem Daemon, ut illos torqueat 3 ut testatur Augus .advorur Manich cu apud Alex. Alemp.3. q. m. m. .ar. . dicens: D. Maris habes in eor, qui praeceptagDA-ω--t. Qi are Deus maleficorum, ac Daemonum potestatem non cohibet in toto, sed in parta tantum, ves ne videatur in maleficis totaliter liberi arbitrii impedire facultatem; sed derelino uere in manu consilii sui: Uel quia maleficia , qui sunt iniqui, ac pessimi ob suam nimiam a Deo aversionem nullam in Deo fiduciam elicere queunt. Quare sicut irialefici non omnes homines suis assic re contendunt maleficiis: sc Daemones non omnes suis sinere, ac torquese vexationibus permittuntur.

SECTIO IL

.. il l . J IJ soldm Deus seipso hoc praestat; sed etiam Angelorum ministerio, qui si

4.M. MEO' I ad Dei praeceptum nialeficis conatibus sua vi tute resillant, non solum in malefieia . dius, de languidius neris immo evanescere certum est. Duplici enim virtute, qua diurii 'Aia Pollent, illos aut impediunt, aut solvunt 3 praecipue Spiritus illi beati , quibus Divunt. Orbis cura commissa est, & hominum custodia demandatar ut erudite docet Alexander Alens par.2. q.I . mem.x ara 9. Etenim, cum Omnis Daemonum turba , quae caelo deturbata est, non sit baratro conclusa, sed plures ex illis, ut post Petrum sus a Mn.2.e9.2. docet S. Borra venturam Σ.--t.1. q. I. in aere isto caliginoso vagentur, quorum studium omne est, ciere tempestates, excitaTe ven .

tos, & turbare omnia inferiora, nec non mortales vel ad vitia impellere: vel va-Vi te naim vexare Calamitatibus per maleficia, & artes magicas , vj utriusque virtutis Naturalis, & Divinae coercent: ut duobus articulis patefiet.

ARTICULUS I.

- . Vistin Naturali.

Ropriam unicuique subesse virtutem nemo dubitati sed quomodo unus An alterum Daemonem compescere, impedire,& expellere possit, non it - . qui mrido ' tet. Nam quoad naturam dissicile est in uno majorem deprehendere virtutem, quam An eiu unxia in alior cum enim sint spirituales, de incorporeae substantiae, non est facile homini- ,,lita, A I corporeis sensibus alligatis majoris, vel minoris potentiae, & virtutis gradus eistior. assignare 3 & ideo dissicillimum est, ostenderer quomodo unus naturaliter sis alio Potentior. Etenim talis est, aut secundum intellectum : aut secundum voluntatem: aut secundum aliquam aliam virtutem agendi illi a Deo naturaliter induam τω nὰ dubitat P. Joannes Marius Scribonius insua Theamisiad P. I s.q.6.8 sequomodo discurri . 6. I. . t. 2Lis Q Munilam intellectum quomodo potest esse majore aestas a pane naturae in Intestinam . O intellectu unitas, quam in intellectu alterius, cum sint nudi, & puri spiritus Ereni intellectus eorum necas vatur, aut retardatura sensibus, quia sensus non habenti sim ab obiecto, quia Ocies inditas, Sc concreatas habent a principis suae creationis: nec a facultate intestigendi, quia intelligunt sine discursu sui ait ip- Diqilirco by Corale

98쪽

. Dum committuntur, impediente &α

ait ipse. Unde quomodo naturaliter unus intellectus illorum est potentior, aut aeutior alio ' Dices: Deus nonnullis statim a principio instillavit majus donum seientiae: aut ipsi per gratiam adepti sunt postea majus lumen cognitionis in obiecto beatifico, unde plura cognoscere possunt Respondeo plura cognoscete non stati inest Daemones expellere ν immo actio intellectus creati nihil efficit extra intellestum cognoscentis. Quapropter cum simplex cognitio nihil essiciat extra intellectuin , etiamsi unus Ansius haberet maiorem scientiam naturaliter, quam alius, non posset sola virtute intellectus Daemonem expellere.

NEe minor est dissicultas ratione voluntatis.' quia nulla voluntas creata quicquam ponit in effectu extra se per suum velle, cum sit actio immanens, quae Aaseeundam non trantit ab agente in actum externum 3 sed semper remanet in ipso agente ad iiD Volui tem rea, ut ait Aristoteles 9. dira ιον ita κnulla causa agere possit absque accomma data passi ad agens aptitudine. Quaenam autem aptitudo poteli esse passi exteriorisad voluntatem interiorem Angeli, ut p.r ' illam solam nunquam egredientem ad extra Angelus agere possit y Praeterea si A gelus ageret per solam voluntatem extra se, ageret quantum vellet: quia si solum velle sussieeret; & sola voluntas esIet potentia latis efficax ad agendum extra te quicquid vellet, posset infinitum agere uia posset infinitam velle ecum intellectus voluntas sint potentiae illimitatae. Ea licui quicquid potet esse, potest te livelli , c cum ens in tota sita latitudine sit objectum intellectuo ita quieqoid potest inteLIigi, potest & appeti. Quod primum consequens, cum sit salbum, falsum est etiam ,

quod sola voluntate aMt, & operet extra se fine adminiculo alterios virtutis. Ratio enim, cur non pomi facere quicquid vult, est , quia eadem non est potentia faciendi, quae volendi: cum possit multa velle, quae non potest emcere, quia potentia ejus eu terminata, & limitata, lices illimitara,&indeterminata sit potentia voluntatis. Insupersi sola voluntate posset Angelus agere extra se, cum unus aeque habeat voluntatem, licui& alius, d aeque indeterminatam & illimitatam, nunquam Bonus malum sola voluntate posset expellere: quia malus posset obstinate velle ibi remanere. Et si voluntas de se sola esset efficax, nunquam a Bono posset extrudi tNon enim est voluntas angelica, sicut humana φ cum haec mutetur; illa periinax si in suo velle ι & ideo cum aequἡ illimitata sit voluntatis unius potentia, sicut re a terius, sequitur, Angelum sola voluntate Daemnem expellere non posse.

inare cum queratione intellestias, tuque ratione voIuntatis unus elus

alium expellere queat, dicendum, in eis praαer hujusmodi potentias intel- Auleeundum - tectivas dari aliam potentiam motricem executivam, seu virtutem agendi naturalam distinciam ab intellectu, &voluntate, cujus actiononen immane in ' ipso Angelo, sed transiens, ac constituens suum biectum, nempe, motum in rorum natura, sive inesse vero, &realis supponitqueexistentiam rei motum subeuntis r ut sustinent Henricus Gandavensis odiib. 13. q. s. Aureolus apud Capri in a.d.7. q.2.a.I. dephredus Quod sib. I. Α, alii apud Commbricemesia lib.χώδε- I :D- . .'mapmentia Angelus non solum potest movere seipiam 3 sed etiam

alia seipsodistincta, sive spiritualia, sive cor ratia, ad quae huiusmodi potentia se extendit. εHaec autem major in Angelis assignatur, prout majoribus veI minoribus donis naturalibus a Deo fuerint insiginti: ut bene docem Doetines moxcitandi.

99쪽

16 Disput. I. De Deo, ut causa Maleficiorum.

s. I V.

Ropterea unanimis est TheoIogorum sententia, unum Angeluqn hujusmodi II 8

assii malive naturali virtute alio fortiorem esse ν & sic per illam Bonum polla coercere, de expellere malum. inod locum non habet in omnibus omnino Angelis 3 sed tantum in superioribus respectu inferiorum. Superior enim in natura potest extrudere inferiorem: non autem inferior superiorem e ut Angelus infimae Hierarchiae' non potest coercere, re expellere Daemonem , qui fuit, vel sui stet ex suprema, ' obatur au- vel media Hierarchia. Hoc docet S. Augustinus M.83. qq. q.79. S. Thomasin 3. μ' ' ' ς' par. q.-3.art.2. ad 3. seq.Io9. a. t.2. O 3. de Potentia Dei q.6. t. IO. Albertus Magnus , di Dionysius Carthus .an Lucam c. II. Cassianus collat.8aaρ. q.Joannes a Tur- recremata in qq. evan el. qu. I. domin.3 quadret. Franciscus victoria in Relect. dei AETe magica num.22. Joseph Angles in Zient. 1.part. qu. de ead. materia ar. . Benedictus Pererius lib. I. de magia cap. s. ac Petrus Binstet dius de Confison. maleficis

. I9 Ratio est, quia rerum subordinatarum debent quoque actiones adinvicem esse R Iiψψς. subordinatae r ut patet in corporibus caelestibus, quorum motibus, &actionibus actiones, & motus corporum inseriorum quemadmodum Nipsa corpora subiiciuntur. At cum inter Angelos alii aliis sint in naturalibus subordinati , utique superiores super inseriores potestatem habere, nemini est ambigendum . Hinc Angeli tutelares, &custodes ordinis superioris potestate naturali, nedum su- Iernaturali a suis valent clientibus arcere Daemones inferioris potestatis: Et praedes Provinciarum frequenter impediunt, ne Daemones inferiores nocumenta inferant certis locis, agris, fructibus, arboribus, caeteris bonis ad usum hominis spectantibus, & ordinatis.

Virtute divi

I Deo dicendum, non naturali solum virtute ΑπeIos Daemonibus imperare ad.

maleficia impedienda, sed etiam virtute Divina 3 qua .cum Omnes polleant, PercentuF. mmmus inter illos totam Daemonum catervam in fugam vertere eotest : quia per gratiam consummatam major illis data praelatio, quam praeli dentia Lu- Ab Angelis. Ciseri, aut aliorum quoruncunque, &hoc modo tam super res, quam inferiores diabolicos impediunt conatus; ut probatur ex sacto Saluti Michaelis c in cujus pervigilio haec exaramus cui, ut refert S. Iudas in sua Canonica,tany AIstrearetur eum Diabolo de corpore, non es ausus sudicium inferre bla

phemiae sed dixis: Imperet tibi Deus. Ubi vides, non virtute naturali, sed divina illum cohibui ne, nempe, interpolaione divini nominis 3 atque ex parte Dei i terposuisse imperium. I. Lia I Uod si arguas, hunc Daemonem sonasse sui me Luciferum, qui Angeloriim. primus , & caeteris spiritibus eminentior natura fortior erat chaele , ideo istum divinam interposuisse auctoritatem, cum potentia naturali illi esset inferior. δRespondebimus se supponi, Luciferum fuisse simpliciter Angelum primum , quod non liquet. Concedimus quidem suisse primum inter rebelles spiritus. Nega

mustamen, fuisse primum absolute omnium spirituum t cum scriptura Ezechielis 28. vocet eum Cherub. Tu Cherub. ementus , se protegens , ex quo sequitur non fuisset sinDit . Sorale

100쪽

Dum committuntur, impediente Sc. V s

smpliciter primum , cum ordo Cherubim, ex quo sua culpa cecidit, non sit supremus ordo, sta Seraphino Et S. Augustinus in lib. qq. -ιeris rasam. Principem

multorum, non omnium: Lucifer, inquit, erat quis princeps mullorum, intretor elarior erat, quorum societate ad impium descendit certamen . Sed quia intricata aec quaestio varie agitatur, ne altercemur pro daemone contra Angelum, conci

damus, solitoss,iritus beatos, cum tartareas potestates in maleficiis, de caeteris hujusmodi compescere volunt, uti divina potestate, & virtute supernaturali , qua illas ita coercent, ut ligatae videantur: Sic Raphael Archangelus junioris Tobiae ductor Asinodaeum septem virorum homicidam in descrtis inperioris AEgypti religavit. Sic in Apocalypsi eapeto. Alius Angelus de Coelo descendens habens

catenam in manu sua apprehendit Draconem, & ligavit eum, ut non seducat amoplitis gentes . Sic quotidie in orbe Custodes Angeli soIent impetus Daemonum, de

maleficorum ampedire, vel retardare, ne qaid attentent contra Dei voluntatem.

1uod erudite docet Rupertus Abbas super Iudicum caput Aveli, inquit, 'nenter in ordine , ω eurru suo pro hominibus pugnant, cum Daemones in nos insurZentes fugant, rerrent. Suo enim miniserio, ait, Beatus Laurentius Iustinianus de spirituali animae resurrecti Daemones vicent, na ad libitum noceant. I quaeso, niue angelico esset fultur auxilio, tam immaniusmorum hosium valeres superare rabiem, 'effugere laqueor, tentationer vlacere, f audesqua detegera λ Cusoria AEquidem suavias noli ax festiunt, na in petram scandali spiritualer animae impingamus pedes.

I. I I. O Vae superna virtus, cum non solum Angelis; sedςtiam Sanetis a Deo coneeis Iaadatur, asserendum est, potentem illum hostem necessario cedere, si ill rum aeque, ac Angelorum auxilium diabolicis machinationibus impediendis, aut solvendis interveniat. Quamvis enim tota hominum vis, utpote inferior, daemonum potestati aequiparari nequeat; tamen cum naturae gratia accedit, superior eva dit; ita ut Sanctorum minimus ope fretus Divina universas daemonum cohortes procul expellere; nec non in nihilum redigere quicquid maleficis artibus tentare praesumunt, ut longa tot saeculorum in tot Sanctis experientia docuit. Extat luculentum exemplum apud Vincentium Beluacensem lib. I a. cap. I I .Spe- I 23culi histor. de Sancta Iustina, quam cum quidam Scholasticus nomine Acladius in Antiochia ardenter amasset, eam sibi uxorem petiit, quae cum respondisset Chrissio caelesti Sponso se eme desponsatam, volebat eam per vim rapere; sed cum non potuisset iratus abiit ad Cyprianum Magum , &promisit ei duo talenta auri, dc argenti, si Iustinam Virginem per maleficia caperet. Qui per magicas artes v cavit daemonem, dc ait illi: Amonginem de Galileis, potes eam suadere, Mnducere mihiὸ Qui promisit ei dicens r hoc medicaminiam , se spar a cim ea domum, se ego superveniens paternum se iam ei inuriam, se statim Obedaei mn l. , .hi. Climque Cyprianus ita fecisset, Sancta Virgo tertia noctis hora su ns ador ationem, sensit impetum daemonis, signavit se, dc domum suam signo Crucis , de daemonem exumavit. Qui veniens ad Cyprianum consulas , dc cur Virginem non adduxisset requisitus ait: Vidi quo dam Antim, tabui. Iterum per artem magicam alium daemonem sortiorem vocavit, qui ex simili modo secie, ecsimiliter ei accidit; tandem vocavit ipsum diaboIum patrem daemonum, dc ait illi : Quae est infirmitas vestra λ Uicta est ab una virgine omnis virtus, dc gloria tua: Respondit ille: Nune adducam eam tibi ad desertum eorruptionis , tu sant m parmas Tunc diabolus in specie virginis ad Jusinam intravit, de sedens s per lectum ejus dixit. Hodie missis Am a Chriso ad te viυera tecum in casisare. Multum autem te video vexatam abs notia. Sancta Virgo dixit: Mercerautem multa, Iabor veris modisur. Dixit ei Diabolus di Deus in paradiso benedixit

SEARCH

MENU NAVIGATION