R.P.F. Candidi Brognoli Bergomensis ... Alexicacon hoc est De maleficiis, ac morbis maleficis cognoscendis. Opus tam exorcistis, quam medicis, ac theologis ... Tomus primus °secundus

발행: 1714년

분량: 523페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

198 Disput. III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

ciam homoamur At , teste Mistotele , Micaetus, sociasmemqua uinura. Quare nihiI mirum, si publica magorum,&daemonum .cietate homines humanitatem exuant, moresque induant daemoniacos facti daemonibus similes , di familiares s. V. io . Λ Dhuc familiaritas augetur in istis, dum ex infernalibus commis re-tun 3. Reeeta. o tur. Iisdem namque vectoribus ad proprios lares remeant, quibus fuerane

transportati, . qui, ut se maleficis praebeant oosequenti res, caute observant, ne quid in eorum absentia domesticiaeprehendant, quo possint in cognitionem devenire eorum, quae a suis clientulis fiunt. Illa etenim omnia obeunt, quae ipsi malefidi facerent, si eraesentes essent. Quod praesertimi locum habet in feminis scum enim avolant ex lecto geniali ad conventus illos sathanicos, nequidsbliti pens, &nocturnae consuetudinis desideretur: Vel maritis somnum arctiorem per incantationes inducunt, ex ouo non pomunt facile excitari: Uel personas quasidam adumbrant, quae uxoris locum tenent, si sorte contingat maritum interea ex pergisci. Insuper uxoriam vicem earum aliquando gerunt, &cum maritis comeumbunt, ut sic Zelotypiam eorum fallant: ut exemplis probat Remigiuslib. Iaap.Ia. Si enim daemon, cum sagae, & malefici solum imaginatid, &phantastice vadunt ad ludos, eorum supi et vices, illos inconventibus repraesentando, & omnia peragendo, quae ipsi acsi adessent, lacere tenerentur, ne ab aliis negligentiaenota arguantur : quidni etiam in lectis rum figuram assumens, quae ipsi, dum adsunt, Praestare consueverant, poteris adimplere ρ Quod cum facit, non esse euniuem daem nem L cum eo, qui ad conventum sagam ducit, sed alium daemonem, puta illum, quia. Lucifero datus est marito ad tentandum eum, nemini est ambigenaum: cum idem daemon simul, & semel non possit esse in duobus locis. Ideo cum malefici se tam obsequentes, & fideles socios nactos esse perspiciunt, qui sic licite rebussuis consitIunt eos ardentiori prosequuntur amore; di ferventius ea exequi volunt, quae in conventibus fuerunt ipsi&Imperata .. Namdum celebrantur, consultare solent de diversis malis inserendis.omnibusque sigillatim.assignant, quid ab unoquoque prsitandum sic et alteri de segetibuα pelliciendis, &labefactandis: alteri de immittendis inarbores bruchis, ω ins stis vermibus alteri de lascinando pecore: alteri de spargendis venenis, & sic de caeteris di ut traduntErillandus de si tula, Nicolau&Remigius imata dis mines tria, Petruviumf. tract. MConfest, I . Franciscu&Mazia Guucius M. eo, io Auctores Mallei malefic. quaeramnia libenter ex 'uuntur quam domum reversi vident secum bene agi a suis ductoribus, a quibus esserati,&quasi r Ne accensi relinquuntur, quo scilicet, sint ast morialium pernicieminitructiores, di parati res,. cutum rei incumbunt, quasi homines, qui omni humanitate, ix quae tuos sortὰ adhuc tangit depositaeindiabolicam transisse naturam ex diabolica societate videntur .. l

.sαψ . Tu Aelia est expublicis actibus colligem, quid secretoenalesci miliantur. Nostrietina mo α enim eneralem solum ineunt in propatulo cumdaurionibus fanuliaritatem , nibus iami. quae ex publica societate consurgit 3 sed etiam singularem, quis consani quo

tidiano cum uniuscujusque daemone generatur. Nam ut sipra monui, de Lusistri

342쪽

Quinam sint Malefici, Homines diabolici Societ. 19

mandato unus ex illis in socium , dc fidum comitem cuilibet assignatur, qui se ducem, hortatorem, S co mratorem ad malefici votum in omnibus exhibet , voca. turque Martinetius, vel Martinellus ab aliis Maaistellus: a nostris sagis, & mal fieis Amatius nuncupatur. Unde tanta, &tam stricta cietas inter ipsos interis venit , ut nec daemon sine mago aliquid audeat attentare: nec magus sine daem ne aliquid velit, aut possit efficere . Et quidem stomnes, qui peceati mortalis labe se inficiunt, commercia ineunt cum daemonibus, si longo tempore in caenoso

illo itatu perseverant, eorum socii evadunt, testante Paulci I.Corinthae. . m. cum

ait: Nola δεῶον -ν semoniorum. Q id dicendum de magis, & maleficis , ' uibus tanquam striuiori vinculo sathan deratis daemones nunc invisibili, modo visibili praelemia semper assistunt; eccum eis familiariter conversantur, coli quuntur, de coeuntρ cis omnia se exercere mihi enarravit magus ille, de quo sipra num. Io . ac de locutione daemonum testes fuerunt.auriti anno Domini I F48. mense Ianuarii Reverendissimus P. F. Carolus a Velitris Inquisitor Generalis Samcti Ossicii Tarvitii, nec non ejus socius Laicus. Cum enim dictus magus, de quo mihi curae erat, sponta, sed ricte tribunaliSancti ossicii praesentatus moraretur in domo Sanctae Inquisitionis sub cubiculo P. Inquisitoris, ac die una mihi protest tus fuisset se velle mihi ostendere potentiam suam, ac per circulos necromantii se convocaturum triginti millia daemonum sub ipsius dominio existentium, cuti sese iactitabat ego vero ex adverso ipsi promisissem, Deo favente, me accessurum sequenti die, di ostensurum potentiam Dei, ac Sanctissimi Nominis Iesu virtutem, cujus invocatione, vi , & efficacia profligassem, ad nihilum redegissem omnem daemoniacam potentiam, omne ue phalanges diabolicas in fugam vertis.sem, sequenti nocte fuerunt auditae a P. Inquisitore, & ab ejus socio variae locutiones factae a daemonibus cum dicto mago solo in cubiculo existente, quae vid bantur locutiones multorum terstrepentium , Deum blasphemantium, ira si mentium, ac dicentium se velle me de medio tollere, sicut bis tentarunt illa nocte, sed incassum, cum singulis vicibus a cella, in qua jacebam confusione referti a Deo me protegente in fugam versi fuerint. Ex quo rumore, ac strepitu P. Inquisitor, ejusque socius maximo fuerunt metu affecti, ac terrore perculsis necauti sunt ast januam cubieuli, ubi jacebat magus, accedere, donec ego perveni,

ac divina fretus protectione ad cubiculum magi accessi, eique exprobravi dina num imbecillitatem, ac miseriam. Ex quo facile colligere potuimus, quosnodo iam miliariter daemones cum mago visibiliter loquebantur, ae conversabantur. Idipsum testatus est mihi Frater adultus ipsius, se saepissimὰ audisse voces multorum laque lium cum diato mago solo existente in cubiculo, vel instabulo domus suae, cachinnantium, ac Deun Iasphemantium, quod sibi maximam affere vafflicti

nem, ac timorem .

. I I. AT non diabolus stat a dextris uniuscujusque quas seeius individuus, qui eum

Oad mores transformat in daemonem, dum suis solicitationibus nunquam

interpellatus sic illum impellit ad maleficia, ut nihil corde, ore, ec opere moli tur, quam adimplere id, ad quod a suo magistro est inductus p id volvit in animo maleficus talem habens symmittam, quam modos, 'ui ou possit perficere maleficia, ad quae, vel propria voluntate: vel ex praescripto superiorum: vel ex imperio daemonis inducitur pvult ipse nocere proprio ductu iis, 1 quibus se accepisse putat injuriam. Petit ab aliquo eleemosynam, a quo jubetur in aliam horam, ut redeat; quod tunς sorte domesticis non sit erogandi otium . Rixatur cum alio , qui caeteris audiemtibus illum sortilegii insimulat . Obsequium exhibet alteri sub spe pinguioris mer

cedis, quam postea accipit jejuniorem. Vapulat ab aliquo, qui eum verberibus

urget

Ex illa iamialiaritate mones fiunt, dum semper malum fa

ciunt.

Corde.

343쪽

3oo DisputJII. De Maleficis, ut causa Maleficiorum

urget ad tollendum maleficium, & solvendas incantationes. Negligitur ad epula communiar vel pueblicas hilaritates, ut lolet hoc hominum genus ab omnibus reiici. Coniicitur muliercula in vincula ob sortilegii suspicionem, qua pridem laborabat, 1 quibus Iudicissententia libera abire permittitur: Quod pertinaci si lentio omnia quaestionum tormenta serendo superavit. Haec & ungula alta mente reposita volvens prius quiescere non potest, quam odii explendi aliquam rationem tutam, ac facilem malefaciendo invenerit 3 cum sit haec hominum collukies plus quam diei potest, proclivis ad vindictam. Insuper praelaripta a superioribus malencia adimplere peroptat. Certus enim homicidiorum, insanticidiorum, incendiorum, ac malorum numerus ei est assignatus, quem implere studere debet, si omissi poenas ossicii vitare desiderat 3 Et ideo secum animo reputat, quibus moiadis satisfacere possit tam rigidis exactoribus. Praeterea daemon assistens perdendi homines tot occasiones arripit, quot illi a Divino Numine permittuntur . Et quia videt plura sibi licere, si maleficus in optata scelera consentiat, quam si ipse so ius ea attentet; ideo illum tot precibus, dc blanditiis lenocinatur, tum intentatis

minis, ac immissio verberum metu, urgere non cessat. Cumque maleficus nihil audeat blandienti, aut minitanti comiti denegare: ut se ex hibeat obsequentem, etia mcoactus ad opera malefica se accingit; atque ideo continue meditatur, quibus viis

sibi superioribus, &daemoni satisfaciat. Quare nihil aliud cogitando quis non videat hominem parum, aut nihil distare a daemone, qui nihil aliud novit, nisi malefacere, re ad maleficia solicitare'

Ed parum esset, noeendi modos cogitatione conquirere, nisi ex abundantia cordis os loqueretur. Cor enim maleficorum irarum, & indignationis aeuu dilatatum per os minas, & imprecationes effundit. Audias indignabundos iniuriunia minantes iis, a quibus sunt injuria lacessiti, quam ulcisci omni via desiderant: φI maledictionibus insectantes illos , a quibus tulere repubsam : ut sunt ii, qui facultate praediti ad erogandum nescientes eos esse mago', eleemosynam, & itipem postulatam denegant , Sed quia imbecillitatis propriae conicii noverunt has minas, & imprecationes nihil aliud esse, quam verba, quae aerem feriunt, & a vento tolluntur, sodalem daemonem obtundere non cessant, ut optatum malum inserat, quod Iubentissime facturum se recipit, modo ipsi consentiant. Immo si ira, & indignatione tumentes rationes exquirere negligant, quibus pro libidine injurias ulciscantur; statim adest daemon , qui acriter illos aggreditur, & increpat ignaviam, suam offert operam , seque paratum protestatur ad quamcunque vindictae occasionem; imbelles esse eos ostendens, qui hanc in animo aegritudinem tandiu re sidere patiuntur . Quod facto confirmat, varias immittendo calamitates, & morbos in eos, in quos minae, & imprecationes conjectae fuere e ut multis exemplis confirmat Nicolaus Remigius Acap. II .lib.2. inque adfinem. Et tunc ex minis praecedentibus oritur indicium ad maleficium, quando fuerunt praesertim saetae adeo, qui consuerit eas exequi r ut docent Aloertus Gandinus intractat. indiesis dubitaris. Hippolytus Marsilius inpract. erim. f. diligenter, a numeri8 . Bald in in L. Metiam. C. Quod metur eausae. Franciscus Brunus. de indiciis, Decius in

344쪽

Quinam sint Malefici Homines diabolici Minist. 3 o r

ra exequuntur mala in aliorum perniciem hortatore, atque cooperatore demone elo, Di in obsequendo diligentissimus est, si quando ad nocendum aueis asciscitur. Raro enim ab illo aliquid postulant, quod simul ac dictum est, factum non sit. Quare ad omnem male agendi occasionem assiduos, non homines putes; sed daemones in forma humana hominibus insidiantes, ut pereant. Quod ex nefanda societate procedit, quam privatim cum diabolo contraxerunt. Ideo utranque societatem publicam, & privatam, ut Deo valde in uriosam, Reipublicae Christianae maxime perniciosam, tot malorum , tantorumque criminum esse ctricem maximoperc detestantur, & in ejus sectatores acrius animadvertunt Ioannes XXII. in Extra υaganti. super illius spreuia. Innocentius mir desiderantes. Alexander Us. Constitui. Cum acceperimur. Leo X. Coasitvt. H nolispetentium votis , dc Adrianus VI. Constitui. Dudum uti nobis.

I. I. SI Regis ad exemplum totureomponitur orbis. Et tales sunt servi, quales esse do- 324mini consueverunt : ut habet vetus parcemia: quis maleficos non concedat si tales servi esse diabolicos homines, qui ministri daemonum, eosque tanquam dominos Om- 4rim 'i, mi nibus servitutis officiis colunt, & prosequunturi Nam quamvis se eis imperare lesei . iii tglorientur; tamen vana, & vacua est illa gloriatio, cum de facto illis serviant , .l:ό. l. .es' citanquam eorum captivi teneantur. Sic ille magus, de quo supra num. 7. glori servi. riabatur, se ratione liberi arbitrii, ac scientiae magi eae super daemones plenumdaabere dominium , ideoque ab eis decipi non posse; sed benὰ illos decipere, & annulo, vel alteri loco alligare, aliaque pro voto suo eis praecipere valere; qui Omnia adamussim tenemur adimplere. Λ quo errore, ut illum revocarem, culis men iis obiiciebam adorationes, prostrationes, ac submissiones in omnibus suis magicis operibus prius daemoni exhibitas, quibus non se dominum, sed ut diaboli servum , dc miserum mancipium profitebatur. s. I I. ΡRopterea daemonibus satis non est, malescos diserta verborum stipulatione A quibus sera

nectere, de expressis conventionibus obligare; sed illis praeterea, ut captivi teneantur, characterem imprimere . solent, unguibus suis: notas inscribendo , Quue. quae servitutem testentur. In quo consuetudinem imitantur dominorum, qui Parum humani; immo inhumani, & crudelitate nobiles notis, velut tesseris servos insignire non verentur; ut sic inusti facilius deprehendantur, si sorte se infugam dantes heri domum deseruerint r vel morem in lege praescriptum , qu auris per sorari jubebatur servi, qui post septenos famulatus annos concessae li- bertati renuntians, perpetuae se servituti addicebat: vel Spiritus sancti admirabilem operationem, qui omnipotentis signa virtutis apponit iis, quos e servili CO ditione erutos, &in divinae filiationis libertatem evectos, atque salutaribus sacri Baptismatis aquis dealbatos, quasi oves pascuae Dei introducit in caulas Ecclesiae, &innumerum reducit dominici gregis; Illos enim inscribit in suos, ut sic a servis , & hircis laetentibus signo sacrato discernantur . Signati e r , ait Disitirco by Coos le

345쪽

3oa Disput. III. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

redemptionis. Hanc veritatem confirmant s. Irenaeus lib. I. cap.24. Tertullianus lib. I. deprcseri . adversus horetis. Nicolaus Remigi 1s lib. I.d monot.es.s. Detrius lib.

leo malenc.

I. I I I sas u X-ὶ pluribus creditur signum Athanicum daemone apponi in ea parte

corporis, quae in confirmatione ab Antistite initiali fuit cnrismate delibuta ad abolenda chrutianae dignitatis monumenta, & contraria symbola adhibenda, quasi e fronte chrisma eradicare contenderet per impressionem diabolici characteis ris. Quod confirmat maleficorum fides , qui hanc eradicationem talem essectum ere putant. Et ideo se tam misero, & infelici statu per oram poenitentiam non posse resipiscere; neque rupto foedere, & abolito charactere lathanico serici ad inum converti credunt. Aut si aliquando Dei miserentivope e lutuosa illa scelerum colluvie emergere datur, iterum sacris Baptismatis aqui ablui ι &confirmationis charismate inungi tunt: ut testatur Remigius Ioco citato. At sine fundamento talia asseruntur Haec enim credere, superstitiosum esse, quis dubitat λ Cenissimum nanque est, sacrum Christi characterem animae indet biliter inhaerere: ut omnis schola Theologorum docet, cum insit in subjecto , Rod corruptioni obnoxium non est 3 neque a contraria qualitate expelli potest siaemonemque hanc delationis opinionem falsissimam suis mancipiis sui erere, ut sic strictius in diabolica servitute contineantur. Sicut etiam in confesta, hoc signumnon semper appom in fronte sed in aliis etiam corporis membris sub axil- Iis, palpebris,. labiis, humeris, mammis, sede ima aut muli*ribus Iocis, prout signanti daemoni placet .. Sic anno Domini I 3. dum Brixiae quaedam mulier carceribus esset ri ancipata ut suspecta de haeresi,. in ejus lateribus inventa fuere quaedam stigmata, & praecipue in tergo quatuor litterae I. V. M.L. quae notat omno postea evanuerunti dc postera die deIetae apparuere et De qua supra dis

π T autem daemoniacaetesserae incorporibus maleficorum deprehenduntur, qui his, . X X sicut cicatrices in leve callum obdueis non ejusdem formet; sest varier ut, effectu puta , vestigii let oris , pedis buionis , selis gliris , aranee, aut inficiorumniusmodi. At ita exangues, & sensu labefacis, ut ne admissa quidem acus altissime, ut serrum vel quantum fieri potest adactum dolorem faciat, aut sanguinis minimum eliciat. Si vero locus maculς proximus. leviter etiam vulneretur sstatim sese largus inde cruor effundit,. & maleficus, qui antea stupore percussus videbatur, ingentemex dolore clamoremedere cogitur. Undὰ ex timilibus notis Iudices ut plurimum ad maleficium indicium sumere consueverunt et ut tradunt

Lamberius Daneus in Dialogo de Sortiatiis, & Joannes Bodinus lib. 2. cap. q. eis sibia . eam . relati a Petro Bimseldio in sine Comment in Titui. C. dema, . r

r. quo inii, QTare servili hac nota inustox vere diabolorum servos , & eonsequenter dia- exhi- bolicos homines possumus appellare, cui tanquam servi Infamem , Intolerabilem, deontinuamdpnonibus exhibent servitutem : ut sequentes articulid

Infamem . clarabunt.

Intolerabi .

346쪽

Quales sint Malefici, Homines diabolici Minist. 3 o 3

ARTICULUS L

I Omi. Ut dominis, superioribus lege clientali, aut servili debitos praestant hon et

res, personae reverentiam, ministeriis fidelitatem, & mandatis obediem Mai.εί iri --tiam exhibere tenentur. Quae tria obsequia eo sunt honoratiora, quo eirea res gloriosiores versantur. Et E contra eo ignominiosiora, quo res viliores , ullis. ' & eontemptibiliores respiciunt. Hinc est, quod ministerium diabolis exhibitum , merito infame censetur, cum nullum aliud vilius: aut contemptibilius hoc tria plici titulo reperiatur. I. I.

Q d vilius daemone teterrimo divinae iustitiae carnifice, conjurato humani sa8

generis hoste, mortis auctore, raptore vitae, incentore vitiorum, nisi is rum inventore, &dirissimo gehennae insernalis tortore λ Et tamen male-Modo. fiet hunc pro benevolo domino, principe potentissimo, benefactore optimo, immo Deo summo habent; & reverentur more indignissimor uti solent omnia alia ubiΣ u. facere . Nam quoties conventus suos agunt, solent timidi, ac trementes suo uniuscujusque ordine ad illum accedere, dum in sella aliqua, dc suggestu vultu sus, ac astuosus eminet et ut exemplis probat Biasset. tractat. de Confession. malefDeinde in servitutis, &obsequii signum se Pronos, ac venerabundos ad pedes ejus abiicere r &complicatis genibus supplices: nunc aversas manus in moremontestantium componentes, sed post terga inversas: modo stantes obverso tergo; interdum cruribus in altum jactis: saepius capite in anteriorem partem prono, sed resupinato, ita ut mentum ad caelum seratur 3 ut aliis placet candelas piceas tenentes in manibus, aliisque gestibus ridiculis, &obsegnis tanquam symbolis d missum, obsequentemque animum profiteri r ut tradit ,&figuris describit Guae-cius in Do Compeia o malefiear. Daemon nanque, qui alias in variis sormis hominis, aut ferarum apparet, in nocturnis conventibus prodit in publicum eo habitu, qui maxime elus ingenium, moresque demonstrat, nempe sub forma hi ei, sub qua se colendum exponit, & homagium severissime exigit. Sed quale pGIiter personatus terga accedentibus vertit, &quod horribilius eth, oblato im dissimo ano, in eo osculari vult; quod ipsi devotissimὰ praestant. An datur aliquid ladius, quam hirci obtutu trucis, forma horridi, cornibus contortis, bar ba promiscua , & villis temere pendentibus obstinissimi, faetore, graveolentia, &Iibidinosa obsAnitate intolerandi hircinum podicem osculari, eique os, & l bra infigere λ Cum nihil ad deformitatem, Laeditatem, & horrorem comparatum ab eo amplius eligi queat; & tamen hoc cultu, cui accedere debet mens prona , di religiosa, vult a servis agnosci. Cujus signum est, ut notat Stephanus Facundex an I. praecinum Deca'eic.ῖ . n. . paedor, miseria ι squalor, & horridus vultus e

rum , qui ipsi sunt obitricti. Quis haec credat, si hominum maleficorum confessio ubivis non faceret fidem ps. I I. EX eo collige, quo ritu tali domino fidelitatem testentur. Post abnsatam sis

etenim fidem, ut statim dicam, &pactum initum, ut antea dictum est, me- riden Ddio Iuramento, diseria verborum stipulatione, conceptaque formuIa, daemone Praeeunte, & malefico repetente, se eius servitio obligant ι & in tesseram fidelita- medio.

Lia aliquid osterunt 3 non tantum ea die, qua maleficorum turbae ascribuntur ι sed etiam

347쪽

3 οψ DisputJH. De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

Matione etiam singulis annis; ut externo dono internam demonstrent animi dispositionem ΠηV ad ea perscienda, quae ab illo; sed ab ejus ossiciariis imperantur. Quod ubi dies venit, pendere tenentur daemoni illud punctuatim, seu ad unguem exigenti, m

re principum, & dominorum temporalium, qui annuis Operarum, aut pensi num operibus se volunt agnosci ab iis, quibus res suas utendas, fruendasque eoncesserunt. Sic a locupletioribus buculum, vervecem, di id generis animalia po- sulat, quae gratiora sunt ei, cum nigra offeruntur: quia is color ad mali naturam pertinet. Et consentaneum est, illum ea referre, quae malorum omnium auctori devoventur. Ex quo sorte caeca manavit antiquitatis consuetudo, Diis , manibusque non nisi atras victimas caedere: ut refert Alexander ab Alexan. Genialium dierum lib. I. cap. 22. Ab aliis vero , qui tenujoris sunt fortunae alia exigit rgallinas, pullos gallinaceos juxta uniuscujusque facultatem. Vel si talia in promptu non sunt, aviculas, crines e capite demptos; immo ipsas festucas, modo reverenti animo offerantur, quae si non suppetunt, ab ipso daemone antea accipiuntur: cum non dona, sed offerentium animos respiciat. Unde ille magus, de quo supra num. so s. mihi sciscitanti: quid ipse daemoni obtulisset in tesseram fidelitatis p Respondit, menstrua mulierum osterre consueveram, quae ei, ut dona gratissima, videbantur: sed iterum quaerenti unde accepisseti &a quo λ Respondit: Astrigibus sumebam, quorum maximus est numerus in hac nostra Civitate; quae in aliquo vase conservabamactempore debito mecum deferebam offerenda prouea meo Magistello fueram instructus. Praeterea omnia supradicta de adorationis more, de candelis, de osculis&aliis nutusmodi supra relatis vera esse, ac visu, Ore & opere se comprobasse, mihi testatus est: a quocum quaererem : An domi haberet illas piceas candelas: vel quonam sumeret: vel quis subministraret λ Est unus, inquit, daemon in quolibet Conventu sub se alios habens daemones inferio res , cui curae est, omnia ad illas orgias celebrandas necessaria in promptu habere,

ac cuilibet iuxta gradum suum diitribuere. 6. III. N Eque daemon solum in annuam oblationem a magis, & maIeficis illa munera exigit 3 sed etiam in mulctam, si quid peccetur ab eis in debitam fidelitatem: ut si quis a nocturnis conventiculis absit: aut tardius adsiti aut aliud quid minus ex daemonis sententia admiserit; tunc enim necesse est, talibus muneribus poenas luere: &sese ab iis redimere; alias non desunt morbi, vulnera, &insignia nocumenta, quorum metu dici nequit, quantum pavor diligentiam, studium , &celeritatem excitet in istis persolvendis. Ex quo patet, quam dira sit illa fidelitas, quae laesa hujusmodi nugis resarcitur. Haec pluribus edocet exemplis Remigius insua demonotatria lib. I. cap. II.

33q Nec honoratior est obedientia daemoniacis mandatis praestita . Quid nanque . obediem contemptibilius, insuper& horribilius, quam quae a Lucifero praecipiuntur ,

fruges perderer excitare tempestates I incendiis domus consumere ε tintempti- morbos immittere; veneno animalia, & homines tolleres &inducere privatas , Mis: ἱbus calamitates ' Ad hoc venena conficere e contrectare serpentes ,hu,. husonum virus exprimere et conterere horribiles vermes et humanum miscere sanguinem, & semen menstruum, liquores abominandos extrahere, infantes occidere, eorum membra discerpere, coquere, lixare; mortuos exhumare, cadavera ex patibulis tollere, & ex illis elicere sua pharmaca; unctiones, & pulveres; in spargendis illis super olea, arbores, bestias, & homines, die noctuque incumberer semper ad aliorum occursum pavere, trepidare, Ecfere exanimari, torquente intus conscientia, & extra despicientibus, ac fugientibus singulis e rum conspectum p Quae abominanda crimina Pontificum Patrumque decretis, I gibus, rationum firmamentis, propriis maleficorum consellionibus, Iudicum t sim

348쪽

Quinam sint Malefici, Homines &e. 3oue

stimoniis, plurimis experimentis, exemplisque a Petro Binsset. tam intractatu da, seorum Confessionibus, quim in Comment-isistit. Cod. damai c. εω Mathem. deelarantur, demonstrantur, & usque ad satietatem omnium oculis subiiciuntur, idipsum a Deirio in toto suo opere disquis magis. ab Auctoribus Mallei malefie. Fr,ne isto Maria Guaccio in Compend. malo . dc ab aliis, qui de magis, di maleficis pertractant.

ARTICULUS . II.

Bitolerabili. CVm juxta philosophicum axioma contrariorum fines inter se opponantur,& 33I institutorum oppositorum eventus deceat esse contrarios: sicut Cliristi ju- emtus gum suave est, &onus leve iis, qui illud subire festinant, cum ab ipso invitati tal tabilis requiem quaerunt animabus suis; ita inclementissima, & intoleranda est daemonis Sarcina humeris eorum, qui se totos ad ejus arbitrium compararunt, sive publieis intersint comitiis: sive privatis exercitiis incumbant. Utraque enim ministeria plena esse laboribus, anxietatibus, & vexationibus variis ipsiimet, qui eas sustinent, ingenia confitentur quoquo modo se illis praebeant, vel obedientes: Velinobedientes .

s. I.

Sive publicis

SI imperata exequuntur, statisque horis, & condicto loco conventiculis in- T b- ad

tersint generalibus, quid non patiuntur miseri, qui merito tales caetus Iudos vocant: ut testatur Grillandus' Nam vere totum illud, quod in eis agitur, ludus, dines miseriere illusio est, ex quo nullam hauriunt voluptatem ι quinimo molestias summas. i*η ρος Portantur, ac reportantur avectore velocissimo brevissimoque tempore ma- 1. Portarigna dimitorum locorum spatia per aera volitando conficiunt: ut testantur Sum- - e m. mi Pontifices, Patres, Theologi , Iuristerbi, Salii relati supra dissi I.2. num. 322. eis sequent. Sic ille Magus, de quo supra num. π7. &infra num. sU. ω δε- se a daemonibus delatum Angliam, Galliam, Germaniam, Tridentum , Bergomum, Brixiam, Veronam, ac plura aliarum civitatum conventicula una cum aliis magis visitasse, non joco, aut ficte, sed serio mihi enarravit. At quis non videat, hoc cum Periculo casus, &praecipitii, collisionis corporis, & di iacerptionis membrorum in stulta: si nomen Christi etiam inadvertentes pronuntiaverint: Si visis terrae prosunditatibus timore correpti incogitanter signum crucis formaverint; si pulsetur campana nocte convocans Religiosos ad matutinum officium recitandum: vel manc populum adorationem Deo offerendam: aut quid insolitum simile evenerit et excutiente vectore suum onus in aquarum vortices: vel in arentia saxa, ubi corporis laxata compage, membrisque solutis perire: aut longo ex fractura languore confici, necesse est: ut exemplis probat BinsIeldius tradi. de Gn-figmam. r. I. g. comis s. 12.

6. IL

VIdent daemonem pompaticu prodeuntem, & multa stipatum caterva, au-

ro, gemmisque fulgentem; sed postea se exhibentem informa hirci gra ,.videte Lu-veolentis, cisettidi, cui supplices oscula tenentur infigere in ea parte, quam su-ciseri pom-Pra memoravimus numer.sas. Tum se transformantem in varias animaIlum, aut hominum formas: Modo se in brevissimam molem contrahendo: modo in amplissimam exporrigendo. Denique migrantem ad aspicientium terrorem in immane aliquod monstrum vastitate, di forma non absimili dolio, hiante ore, pat Erogn. Alexicachon. V lis

349쪽

a os Disput.III.De Maleficis, ut causa Maleficiorum.

I istictibus, dentibus prominentioribus, &acutissimh, oculis scintinantibus, na.

tibus tumo permixtas flammas evomentibus, teste Remigio lib. I. daemon Ol. e.2o. ut ex iis transformationibus variis satis colligere liceaέ, pompam illam esse ridiculam, di meras praeli igias.

Colloquuntur cum daemonibus, qui sine lingua, sine palato, sine pulmonum, laterum, di faucium organis quovis idiomate sermones miscent. At juxta maia eorum consesssiones ab eodem Remigio relatas, vultu demissis, uti selent pudi bundi, disceleris alicujus conscii, voce exili, debili, & obscura: aut qualem emittunt illi, qui os indolium, aut restem rimosam insertum habent . Neque enim tam feliciter naturam exprimunr, quin aliquid semper intersit inter humanam,& diabolicam loquelam. Insuper nihil aliud ab eis audias, quam sermones de rebus obst nis, venenis, maleficiis, variisque malis inferendis. Quo col oquio quid insulsius, & ingratius 'b. III. 334 Antant eum illis. Omnium enim maleficorum consessionibus eaetus noctu

a CR in re . cantionibus variis perstrepunt; Sed Chorybanthum, aut bacchantiam orgiarum more: cum illic misceantur, de turbentur omniar hinc Intercinentibus raucide, &composito ad litui morem clangore daemonibus: illinc maleficis clamore, sibilo, plausu, vociferatione, & ululatu furiosorum more tumultuantibus, son is inconditis, ac surd is, & discrepantibus cantilenis iniucundis,& etiam ridiculis, quales solent esse reinigantium celeusmata, cum procellae, tempestate iaque ingruunt: aut optatus a longe portus conspicitur,&salutatur, ut nihil ingra tius auribus esse queate ut testatur idem Remigius Ioco charo. saltant, di choreas agunti sed quasi iuriosae maenades fanatico furore agitatae . s. si ita L Nam ordine semper praepostero tripudiane, circulari choro, & viro in laevam pF-grediente, atque olisersis invicem saltatoribus, ne se recta, atque ex adverso intuentes, facile agnoscantur, &postea deserantur ab aliquot quace apud Iudices rcanente interea ex turba quodam ad tibiam, seu fistulam, si illa noverint: aut ba. culum vel contum, quem fortὰ humi repertu m buccae admovete vel certe equi calvariam pro lyra uisante, ει digitis concrepante, Caeteraque turba tripudiante; sed tam laboriose, ut postea pro laisitudine integrum biduum sit decumbendum: ut resert Idem Remigius lib. I . monouiris cap. II.

l. I V.

Conversantur cum hominibus variae nationis, conditionis,&sexus; viden

que caetus ex honoratioribus collectos. At isti vultu, & forma sunt pers .. Aiata' natis ut testatur Binsfeldius tractat. de Consus malefic membr.2. eo MLi. dub. a.deis. Nam etsi malefici per summam etiam execrationem iurejurando se obstringant,

non prodituros se iudicio eiusdem facinoris socios; dc religiosissimὰ caveant , si quando in manus Iudicum eos incidere contingat , ne illos prodant , nec adhibitis exquisitissimis tormentis violare 3usjurandum audeant; semper silentii fidem observent. Λttamen quia plures ex illis aliquando tormentorum vi ad invitam consessionem adducuntur, solicitὸ prospiciunt, ne ab aliis aspectu ,

aut nomine dignoscantur ir ideo neque operta facie prodeunt; neque sese unquam nominatim appellant; sed larva aliqua teguntur ipsis ad eum usum adamatae vel reticulo, velor aut alio simili integumento, locupletiores maximῆ, fortuna insigniores: quam veritatem etiam mihi testatus est praefatus magus nu- ner. O . ac de illa Muliere relata diis.a. num.a . se eam vidis e noctu nudam sibit ruam applieantem, ac extra fenestram pervolantem mihi enarravit quaedam

mulier simplex, quae ei inserviebat 3 de qua ibi. Unde a Longobardis maschae, aut

350쪽

Quales sint Malefici , Homines &c. 3o7

maseharae vocitantur, dc cum evocantur publied ad comessandum, saltandum , aut aliud quidpiam facti andum , hoc fit non nomine proprio, sed patriae, urbis, pagi, aut viculi aliquo alio nomine addito, ubi plures Hant, ad unum maleficum ab alio dignoscendum 2 ut Bergomum e Roma, Bergomum e Veronae Brixia e Venetiis, Brixia e Tridentor Palatiolum e Milanci: Palatiolum d Brixia, E Bergomor Vese converso, ut mihi enarravid de quibusdam praedictus magus et nempe vice

nominis proprii personae imponit nomen civitatis remotae: ver. gr. ltrigum Brixiem sum alia vocitatur Roma: alia Bononiae altera Ferraria; altera Verona, Parma,

Plancentia, cum nomine propriae civitatis, vallis, oppidi, pagi aut viculi: puta a Brixia 1 Valle Communica; a Palatiolo, a Breno, a Burmio, & sic de caeteris . Idem de aliis sagis, ac maleficis aliarum diae esum: quod veri limitius est , cum non sit oppidum, pagus, aut viculus ita parvus, ubi hujus daemoniacae faecis

plures non exiliant, quae si unico nomine vocitarentur, facillime adinvicem confunderentur Unde cum aliquem vocant magum, aut maleficum sic dicunt: Trbientum e Bergomo, vel e converso Bergomum e Tridento: Roma e Brixia huc accedite: ut resert idem Remi Dus libr. I. eapa T daemonoL Quare tot

personati homines non nisi ridiculum exhibent spectaculum, quale bacchanalium tempore videtur in urbibus. g. U. Μ Ensas struunt, di convivia parant daemones. Malefici vero epulantur,

eduntque appositos cibos omnis generis. At vel apparentes z vel n au syulati. conditos. Ut enim constat ex eorum confessionibus his cibis non expletur fames, nec sedatur sitis; sed post epulas tanta est cibi, potusque aviditas, qua ta fuerat antea: ex quo illas mera esse somnia, si miliaque honis Tantali: aut Hesperidum pomis. Aut si veri cibi apponuntur, ita viles, insuaves, & illiberales sunt, sive eorum apparatus oculis, sive odor naribus percipiatur, ut sumiti confestim prae molestia reiiciantur, dc latranti, atque famelico ventri nau- eam pariant. Cum nihil aliud sint, quam morticinarum pecudum carnes ,&similia hominum mensis insueta cibaria. Ex quibus exulat sal, ex divino praescripto sacrificiis antiquis adhibitum. Bc mod5sacri Baptismatis aquis. Neque enim apponitur in daemoniacis comessationibus, scut nec panis, nisi. quam parcissime. Fereula vero sunt vasa fictilia, sed istisi faedo abaeo imposita, fatiloque oblata convivantibus: ut testatur Guaccius in suo Gompemito male . & Remigius lib.

L ULDEilique viri eum succubis , mulieres cum incubis daemonibus coeunt; Ia- 338xatisque concupiscentiae habenis , prodigiosis libidinibus indistinctim se MCMue

polluum ' ut tenent cum Innocentio VIII. in Bulla de hac re edita, dc plurimis M. Patribus Alexander Halens Diar m. D. Bonav. Scotus, Dum randus, Gabriel. Dionys Carthul. In dist.8. Guilhelm Paris. de initierso pari. tim. cap.23ἀΑbulens in o. Genesis quaes.6. O in 7. Exodi ρι est. Ia. Alphons a Castro lib. I. da fusa haereticorum punisione ev.Iσ- Ca,tan. in a. a. quaes.99. ar sic.3. Sixtus Senensis lib. . sanct. HMAιh. anno 7ι. Bartholom. Medin. Q. quaes. 2. arris.2. Sprenger, di Henricus Institor, in Malleo , Joannes Niderius ἰn fommicario, Hollenus in Haree proris, Sylvester Prieras lib. de fruimet. 9 Daemon.

admirand. Franciscus Pieux malago Strix Iaqueriug in Fl-ὸL haeretis. Ioseph Angles ira. quae s. de Maria, Bernardus Commensis ἐπι dd rarisne pos Luce nam Inquisitorum . Utricus Molitor in Dialogo habἰto eum Summundo ArchidinaesUriae cap. . Basinus librida Mugicis Artib. Crespetus de odio Sathanae in hom

SEARCH

MENU NAVIGATION