Grallator furens, De novo in scenam productum cum Pantomimo suo, Bombomachide Vlissingano seu Responsio ad epistolas Guilielmi Apollonii mystae Mittelburgensis, & Jodoci Lareni Ecclesiastae Vlissingani, quas in lucem dedere adversus Grallarum authore

171쪽

I 2 inquit: an aliquid Sancti sacrique esse credimus , illi Mystae, qui apertissimorum

mendaciorum, & convitiorum farraginem scurrilem, insane eructans; se maledicere negat, immo venerando Christi exemplo, suum scelus ornat , ut se non aliter saevire dicat quam Christus ineseviit' cui non

Christi , pietatisque reverentiam excutiant , tales ventri loqui λ Id viderat Bombomachides , qui in praefatione Epist. 2. proin hanc infamiam conatur diluere. pra- sagit mihi Mimm inquit, quod quidam existimaturi sunt, utrumque nostrum, nimis acerbe in hunc ε- mum investos e se, s convitia convitiis retali e : Bela certe sit qui id non

sapiati attamen quid ille si quid paulo durius

dicitum sit inquit verbum, nobis humanitud e cidit e non sunt convitia, ingens hic discrimen lSed qu i Greprehensiones,redargutiones,ad correctionem dire fae,ait: tanto abest, ut hic modum excesserint, ut polim culpandi sint, lenitatis 2 lentitudinis quod non acrim sevierint ac ut videatur parem esse utrique Theologiam: addit, nisi sic statuamus , quomodo Theopneustos ab hoc crimine poterimus vindicare ' lac mera blasphaemia est quam illi curiones effutiut,tam spurca;ut ipsi gentiles indigne tulerint, si quis ab diis peccandi licentiam

172쪽

3 silmeret; aut moribus sibi pares Deos facerent. Ita in Amphitruone nugabatur Sosia: Credo equidem solem dormire, atque appotum probe. non ferebat hoc Mercurius personatus Sosia, sed eum increpat aiuῬerbero p Deos tuisiimιles putas i non modestius Ualachrus ille uterque ab Christo& Τheopneustis, suae maledicentiae patrocinium quaerunt; corripuerunt illi acriter, fateor,peccantes; sed sic ut quos & quomodo perstringerent , nunquam aberrarent et

uterque ille mystagogus, indigno modo maledicunt, Sc indignis: quis Theopse stus obsecro docuit Grallatorem illa Spiritualia verba Scurra, Spurcud nebulo, rabidus rabula, Icelei tm ; & similia e quem bombendo imitatur Bombomachides uti in Bombomachia adnotaram p. 29 passiua

colocizans; convitiorum hamaxarium: lingulacam, Arillatorem,scurram, sordidulam nitedulam, & quod nunc - medios intercinit a-ctm: 5 os scelestum l inflammatum a Ge-henna i d os Blasphς mumi & innumera talia : quorum phrasiologiam ex Judaeorum, gentiam & maledicorumJesultarum scriptis eos converrisse evidens est ; lut frontem nimis perfricuisse pateat illos Archimandritas , qui tam turpium eloquiorum ,

173쪽

I 4 patronos sibi amant Christum & Τheopiaeustos, quos constat ab omni turpiloquio longissime abfuisse. Quibus id quoque peculiare fuit, quod non nisi notos &merenteS Carperent: uterque Walachrus,

maledicunt ignoto, & immerenti. Viissin-ganus fatetur, se ignorare authorem , cui tamen tacite maledicit: Vereanus gloriatur se probe nosce , sed delirat : quisquis sit ; cordati vident, & ipsa credo Walachri sentiunt , quidquid dissimulent in nimis vera & utilia ecclesiae me dixisse: & tamen si Walachrum utrumque hunc audias; non maledicunt , sed Christum & Τheopneustos imitantur , dum profanissimae maledicentiae sentinam exhauriunt e quis non suspicetur , talibus vel mentem deesse , Vel sacrorum reverentiam p quis non videt magni Antichristi Papae Spiritum spirare illos Papula sp is peccando non peccare creditur ; quia ecclesiae caput est & peccatorum dispensator: unde sibi jam liberaliter dispensat, ut mentiatur, pejeret, faretur, scortetur & nequam sit per omnes casus, tamen ob cathedram semper maneae anctus: a quo quantillum absunt illi Walachri qui licet maledicorum vere columen sint, maledicos se censeri nolunt, ob suggestum

174쪽

3 sstum, an pallium authoritativum p obscaena certe haec est ineptial Sed sequatur alia. Larenus Ep. 2. pag. s6 & s8. pernego

me illi vel minimum convitium secage: au bstac Inep. a

homini licebit, horrendis modis sancta christi

instituta blasphemare , ministris convitiari, honestissimorum virorum famam ladere , ct nobis non licebit eum fama furem appellare' cui accinit Grastator. Ep. pag. 8. si alicubi videor stomachantior, e vpendere decet nu-

de stomachm ille oriatur oec. saeviit in discipulos Chrsu, o pietati datur quod saviis. Merai neptial persuaserant ante, Christi exemplo non esse maledicendum, etiam ad maledicta : de quo tam submisse balav it Grallator Epist. pag. antecedente ; ut credaS-,& columba simpliciorem esse e sed deinceps aliam viam incedunt, & ex Ualachra Theologia hoc statuum ; sibi licere remaledicere , quia ego maledixerim prior: Ω- teor humana lege hoc licere t Sed nemo non videt eos jam Christi divinam moderationis legem & excmplum transsilire, de quo tam pueriliter inter se glocierant:

ac ne quidem humanam talionis legem accurate servat Blimbomacli; deS ; quod ita . ,

indignetur aures sibi Gratiatori perfrictas, quia id nosce poterat, quidquid in

175쪽

1ν6Grallis, male audierit ejus Archimystes; Responsum non maledim- fuisse, quin, υμ- rat prior. sui habet Comicus is enim ab Cl. nostro Vedelio ne verbulo laesus, ac ne per somnium illi cognitus, maledicentiae specimen primus in illum edidit ; cujus honori posthumo indignissime laeso, cum patrocinari vellem; quid justius erat λ quam ut a me paria auferret Grallator:quod Spinosum negotium quia anili incogitantia, arripuit Bombomachides , cur nunc eju-lat, sit pro meritis quoque vapularit quanquam in hoc quoque humanitus delirat, quod putat se pro maledico haberi non debere , quidquid obscaeni effutiat: modo id constet, sibi primo maledictum esse: lan, ficarum & cetariarum est ista Theologia; quae quotiens verbo feriantur, in dicteria statim ardescunt , nulla justi verique indagine : quod sequentes ineptiae planum

facient.

In . D. LareΠ. pag. 9. & passim Grallator: putant sibi injuriam fieri , quod dicam eos novam religionem , & Papatum meram-chicum introducere voluisse in Walachria: de quibus Mendacio 6. & alibi late egi illoc loco disputatorem agit, & me inepto dilemmat e urget Bombomachides.

176쪽

'uin tandem elare,nuncia inquit:) Sisa fam dicis nostram religionem, cur te reforma tum simulas ' sinon, cur nostram reΓσionem infamas ' at ait hoc est edo sua re homines luis clare enunciem p utcunque animo collibitum est; & veram & falsam , nec veram nec falsam. Mirum certe quid Jesaias responsurus fuisset huic Sophistae t qui cap. I.& passim clamat,populi mem me dereliquit, a Capite ad calcem nil sani habet , a gentum vestrum scoria factum , ct pulchra civita me retrix facta est: quod ille non dicebat de una insula Ualachra, sed toto Israele, MDei populo. An non merito dixerint Judaeipvel vera ecclesia sumus, cur ergo nos ita accusas p vel falsa; cur ergo nobiscum m - nes p talia suntJesultarum lemmata, ut alibi videre est in Bellarmino; Si Papa est Antichristus , tum sedet in ecclesia , &vos debetis sub illo manere, aut estis extra ecclesiam. Si papa non est in Ecclesia inquit cur ergo clamatis illum esse Antichristum p futiles inepti et quas alibi ut spero excutiam e nunc Vlissingatiui Calanticam aptabo, ne in laevam inclinet. Dico in Belgio nostro conis derato, Zeelandia, ac uis pero in Walachria, veram rei igionem esse,

& ab Illust . Ordin. ac piis incolis defendie. M sed

177쪽

178 sed hoc quoque aperte dico,& saepe ostendi; Grallatorem illic primo , ex Jesultis inprovide Lectis, somniasse; Deciam furis

Sanctitatem Ecclesiasticam: ac inde tale voluisse excudere regimen Ecclesiae 3 ex quo merus tandem papisimus necessario oriretur : quem jam Mittelburgi caeperat introducere ; sic ut caenae usum, vocationes, censuras, nomotheticam, & caetera eccle- .siastica formalia sui loquitur prorsus ab

suo commodo & affectu suspenderet: tam, ferox, ut tanquam Radamanthus, Ordin.

1llustrib. Zeelandiae, Magistratui Mittet- burgensi, & omnibus piis, illic temere insultaret & illuderet, fictae suae sanctitatis e. Hoc dico falsum esse in Religione Walaxesa & Papisticum fermentum; & . nisi ego, Clarissimi Vedelii nostri vicem

supplens, perstrinxissem Grallatorem , tota religio paulatim abiisset in papismum. unde jam videt credo Ulissinganus, in paleam diffluere cornutum suum argumentum , nec quicquam male dicere Gratiatori& Walachris , quotquot cum eo in hoc sentiunt ; quia verum dixi, & in Ecclesiae ac rei publicae. commodum. An miratur me invectum esse in talem pastorem, qui jam experat aconitum , napellum, & ranun.

178쪽

clos Sardoos suis ovibus obiicere, quorum esti , nescii & cum ritu sardonio interiissent ρ & quia tam imperita Medea erat vel botanica illa Vlissinganus , & aliquot Walachri cum illo, ideone famae furem me clamat merito , qui Walachris Zeelandis , omnibusque reformatis hoc venenum Ostendi λ ineptissima haec ineptia est. Sed excipit Ep. 2. pag. II. Tapatum Inep. exhorrenda idololatria s mortiferis superstiationibuι in initis constatum esse, ut Chr sum ata neget ; qui hoc molitur sinquit is Papatum introducit, religionem tollit. hoc inpollonius smatichri non faciunt sc. distant a papatu Hierarchico quantum cesum ab inferno. Anilis iterum fabula lMiror certe jam ob aetatem non meminisse V liliinganum nutricationis; quantum intersiit inter infantem primo natum& adultum virum. Nolim hoc credat de me quod nesciam quantum distet inter Bassiliscum jam adultum , & qui adhuc in- , 'tra testam haereat; vel inter lupum , quem primo enixa est Isipa,ab eo qui jam senescit. Misellum. est illud animal , quod vel uno pede necarit ovis; vel intra testam puer suffocarit. utcunque distet ab adulta sera iste pusillus embryo,quis tam rerum nescius

M a qui

179쪽

qui tamen non praevideat; ex tali coaguIo

proditurum tale monstrum, nisi caveatur.

Jam hic excutiat veternum Vlissinganus,&videat quam inepth mentiatui. Fingit Papatum non esse nisi qui plenus sit, quasi homo non sit,nisi qui quadratus vir sit. Egone hoc usquam scripsi, papatum Walachrum, esse plenum & perfectum papatum p at ego ubique scripsi elIe pusillam , pusionem, & pimulum papam Walachrum equi

tanquam puer jam caeperat delectari hierarchicis crepundiis papalibus; nec tamen hoc inficior , si tales nutrices aliquot nactus esset, qualem se praebet Bombomachides ; qui nutricando papatui illi operam ita ignoranter contulissent; magnam spem vel periculnm fuisse, ne tandem excrevisset in papam aliquem novum inter Walachros.

Non enim nunc contentus erat crepundiis

suis ecclesiasticis , sed jam caeperat Illust: Ord. Zelandiae contemnere & Magistratui suo Mittelburgensi praescribere , quid vel in politicis vellet ab illis fieri: cottidie de , sho jure cum illis contendens & quasi bellum gerens : & quia sentiebat pecuniam nervum belli, novum illud dogma protulerat , de pecuniaria eleemosynari sanctitate; qua Marsupiate Iudae privilegium tam

180쪽

181 pene sibi vendicarat, ut non aliter, quam vocatione,jam pecuniaria illa anctitate illic inciperet gaudere. Ut non mirer, quod ita indignetur Vlissi laganus, & in me falivet, quem videt, totam nutricationis testaceam& pultaceam officinam, editis Grallis,quasi baculo discussisse. Attamen velim specillo posthac mel ins utatur, ut videat inter lentem & pediculum multum interesse; &tamen ex illo hunc certo, ni caveatur, Proditurum. Sed alia prodeat ineptia. Bombomachid. Ep. 2. pag. IO. multum Inei i stomachatur , quod censuram majorem ct minorem vocem secundinas Romana meretricis , ct exclamat, ὀ os blasphemum i censura utraqueessanctum Christi ct salutare institutum. Nil certe opus erat ita tumultuari: nisi enim moniali Caly ptra prς peditus cςcutiis set, facile in Gratiis p. Isso. I so. 168. I 69. vidisset, me censit ram non exterminasse ab . ecclesia: non enim disputatum fuit in Grai-lis,utrum disciplina aliqua esse debeat in ecclesia: ne quidem,an ille censurandi modus, qui in ecclesiis nostris receptus est , debeat retineri sed utrum a Deo sit institutus. Ego cum multis reformatis piis & Orthodoxis, scripsit humanum esse , quia non extat inscripturis, lege vel exemplo. Amplius dixi,