Grallator furens, De novo in scenam productum cum Pantomimo suo, Bombomachide Vlissingano seu Responsio ad epistolas Guilielmi Apollonii mystae Mittelburgensis, & Jodoci Lareni Ecclesiastae Vlissingani, quas in lucem dedere adversus Grallarum authore

발행: 1647년

분량: 249페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

192 Sed εAmbrosiura non liseratae subditos a iuramento , s alium Caesarem surrogavit , quod Papa proprium est, inquit; Quasi vero Leonem non natura sed aetas faciat e non rugit, non laniat pusillus leo; attamen Leo est, & si adolescat id sa-Cere comperitur et ita ungues dentesque Antichristicos ostentavit quidem Ambrosius sua censura, sed non laniavit adhuc Caesares. hoc reservatum est Anastasio, Mimprimis Hillebrando: qui pleni & adulti Leones Antichristici suere. Ut jam serio

moneam illos Ualachros, ut ex modestia Nathanis potius discant principes revere- ri etiam inter censurandum ; quam ex Ambrosiii imprudentia stulte & cum periculo

in eos ferocire. Bombomachides mirifice crepat pag 19. & 2 o. N. clamat virores Calumnias esse, quod dicam pollonianos ministros omnium conscientus , bonis , ct vita insevitare velle. ue, inquit, quem unquam bonis exuerunt i quem vita privarunt ' hoc est pios Miniseros velut fures s latrones tradiscere.

Quasi jam nesciat Vlissinganus id quod scit i Grallator inquam quoties dicendum eritλὶ Papalem hierarchiam conatus est inducere Mittelburgi. . Papa tu ipse set

192쪽

193tur in incarcerat, torquet, condemnat, partibulo , gladio, & vivicomburio tollit innoxios homines e at hoc Apolloniani non faciunt, inquit. Quis infantiam non miretur in vetulis p quasi jam cogitet, juvenem

leunculum, primo natum, leonem non esse, quia necdum Iugit, laniat, ac vorat. Si hoc non facit , non natura sed aetas in culpa est. Ita certe ante sexcentesimum annum illi Romani Leones coeperunt suos ungues experiri & dentes , in principes: sed generosi Caesares, gladio armati, coe

gerunt eos intra caveam manere. post annum 6oo & imprimis millesimo post Apocalypsin Joannis, caeperunt aperte ferocire ac laniare omnes principes; ut jam constet, ne ipsum Papam semper illa fecisse, quae

Bombomachides recenset. Fateor, Papam habere suos cyrceres & tortores; sed tamen quia vult prorsus Spiritualis carnifex audire fere illas apertas carnificinas exercet indirecte per politicos. Paulatim enim adsuefecit illos Androgynas pollicem suum osculari; unde,si is mandet. ad carnificinam statim praesto sunt; ut nimis notum sit, papam, corporales nullas carnificinas exercere sestenim totus spiritualis sed facit hoc pngcipue indirecte, per carnales politicos. Jam velim N sternu

193쪽

394 sternutet ullisnganus, ut vertigine excusesse, suum Grallatorem videat attente: Is bonis, vita neminem privavit, inquit; quid tam lnecdum erat adultus Papa, & per impotentiam non potuit: fortuna, non animus

illi ad hoc defuit: quotquot enim Antichristi seritatem spirant non simul produnt genium , sed dum in Acterascunt deterioras.cunt e nisi calanticam oculis obtenderet

Vlisiinganus hoc facile videret in Apollonio. Is censuraria & concionali clave primo gregariis tubera incussit e mox auda-dacior, Clar. nostro Uedelio vim intulit: inde Illustr. Ordin. Zeelandiae caepit con- contemnere; dein Magistratui suo Mittet- burgensi in stultare: quid mirum si tandem nil sere meditatus sit, quam quomodo censura majori & minori quemvis publicanum & ethnicum faceretp quod si dein, vel palam ab suggestu declamaret, vel occulte domatim dispergeret ; annon hac via quemvis pro arbitrio, & malis affectibus, fama & honore privavit,quae cum Vita pari pus u ambulant λ non dubito quin ipse Grai lator rideat Classis Walachrae imprudentiam : quod non animadverso papa tubierarchico, quem manifeste intendebat, ut ex eo privatim gauderet tam facile suis

194쪽

commentis subscripserint: ut bis ridenda sit Vlissinganus, quae toties admonita, &nominatim perfricta , nunquam desinit

antiquam cantilenam cantarg.

Sed nimis longa haec ineptia desinat: oriatur alia i p. 13.& so. Bombomachides multum rixatur de titulo legati Sc putat Va- Iachris injuriam fieri, cum rideo legatarias illorum ineptias. Ad quae respondens, primo negat se jactasse quod legatus Christi sit . quid ego ' inquit) Axi tantum in genereministros fideles, me legatos Christi palquanti est sapere raro accedo ad illos inalachros quin abeam doctiore credideram hactenus ex dicto de omni, quod de specie tota

dicitur idem de singulis individuis quoque vere dici. At Philosophia Walachra hoc

non amplius verum est ; ut qui dicat illic, omnem hominem ratione pollere; tamen dubitare quoque possi t, Walachrum mysten etsi homo sit, ratione carere e vel si in genere dicas, omnem fidelem in inistrum esse legatum Chrisι, dubitandum tamen sit, an Larenus,verbi gratia,legatus Christi sit phoc dubium nemo Walachrorum sat scio sol Vet, nisi id concedat de se Bomboma chides, ut dubitetur an quoque fidelis minister sit λ quod sat scio nolit. Mira certe N a Philo

195쪽

196 Philosephia Walachra est; quae docet

specie ad individua non recte concludi: at contra ab uno aut paucis individuis, ad totam speciem recte colligi. Scripsi inGrallis indefinite, reformatos reperiri, qui novum papatum spirent, & introducere conentur: addideram passim me hoc intelligere de Walachris reformatis, non quidem omnibus, sed de cohorte Walachra ,

ω stibsignanis octo vel decem; specialius de Bombomachide, specialissime de Uerano Rullo Grallatore. Haec licet ad nauseam ubiq;specificem & individuem,Bo bomachides tamen , cleri & multitudinis amans, ex his specialibus semper colligit ad generalia : ut, dum se stultitiae & novitatis accersi videat cum suo Grallatore, semper

clamet, omnes Walachros,omnes Zeelandos, Omnes Belgas, imo omnes reformatos

me novitatis accusari; quasi tam stolidus alicubi pastor sit, cui dicatur, duas aut tres oves scabie insectas esse inter gregem , Mis statim clamitet, me dicere,totum gregem, immo omnes Zeelandire & Belgii & totius orbis oves scabiosas esse: , pharmaco illic opus sit non argumento 3 ut jam videas genitim l ubi vult,tam generalis

est Vli Tnganus, ut ab individuo conclu dat

196쪽

19 ad speciem,' ad genus, imo ad omnia genera : ubi non vult, tam specialis est, ut ab ipsa specie ad individua concludere nolit.

vere alibi comicus. , novi morem mulierum, cum velis nolunt; cum nolis cupiunt ultro. Sequatur alia ineptia. Pag. 48.49. Ulissinganus rem orditur iterum ab ovo,ac probans, se Legatum Chri-

si esse, asserit vocationemsuam esse divinam; ac mihi iterum fide punica impingit, quod

scripseram, vocationem hodiernam esse mere vel tantum humanam : quod ex Gratiarum Pag. 2sa. potuisset advertere Bombomachides ; uti indicaram in Bomb0machia p. et s. sed beta magis insipidus, urget suum

commentum : probat enim, me loco citato dixisse, vocationem hodiernam esse tantum humanam: unde exclamat; dic mihi inepte vitilitigator , quid intersit inter tantum humanam ct mere humanam esse : illud tu dixisti, hoc ego dico. Helleboro certe nunquam efficias, ut spumam omnem excutiant marina animalia, ac recte videant i quiS meo

rito indignabitur, si dicam, Bombomachidem mere visibilem ac sensibilem esIe, sed ratione corporis p certe si vidisset colum se am , vel ex hac didicisset ineptiam ; de qua dicam vere, quod mere & tantum mo-

197쪽

198bilis sit, sed ratione rotae radiorum, fusi, dc fili; quae semper in lini ficio moventur;

attamen dicam quoque vere, tantum immo bilem esse vel quiescere , sed ratione axis vel basis, quae non movetur sed quiescit. Hoc in vocatione videre quoque est: quae prout a Deo instituta, divina est, &finem habet sacrum . haec cum ego in v catione hodierna esse dixerim, an non lippitudine & ophthalmia laborat Vlissinganus, quod persuadere conetur, me nil divi ni in vocatione hodierna admittere p attamen hoc quoque vere dixi, tantum 2 mera humanam esse hodiernam vocationem, sed ratione modi quo hodie celebratur: ut jam videre possit nil inter se pugnare haec duo, mere humanam , & non humanam esse, sed diverso respectu . Inter Apostolos olim modus vocandi erat divinus: etsi enim tunc utebantur precibus , sorte, suffragiis Maliis humanis mediis, tamen Apostolorum Τheopneusis, sinceritas, dona discretionis& extraordinaria Spiritus Sancti assistentia Act. Is . Act. ao. addebant illorum 8c ecclesiae vocationibus insignem divinitatis

α sanctitatis modum: de quo Jesuitae hodie quoque gloriantur: sed usius quotidie pstendit, ipla electione Papae nil esse com

198쪽

I99 ruptius & fraudulentius: unde apparet Papissare Bombomachidpm, quod hodie instar vetulae garriat, hodiernum & imprimis Apollonianum vocandi modum esse divinum , quia non humanus modo, sed corruptus & vitiosius fere est e ut non raro

ab spe connubii , vel politici muneris ;ab venditione sedium vel agelli, a promis se abaci, vel librarii aut pecuniarii praemii ,

immo convivalium lautitiarum , appendantur vocationes ministrorum, quae certe,

nimis terrena & humana est divinitas; ut non possim satis mirari, quod excussa calantica, priusquam haec scriberet Vlissi n-ganu S, non priuS circumspexerit, Mittet burgi aut alibi quid rerum gereretur: ac si forte pro antiquo candore has vocatorias divinitates, in se non reperiret; sit tamen leprosum Grai latoris palliolum audenter sublevasset, non dubito quin eas illic inventurus fuisset pleno pondere : Sed alia ineptia prodeat. Bombomachides Ep. a. pag. s T. Pergit Inep. defendere suam vocationem divinam esse. Et repetit argumentum ex intima Τheolo

199쪽

Unde modum hodiernae vocationis divinum ostendere nituntur. Sed mere papi-. sticae ineptiae sunt. 'Fateor, tempore Apostolorum pastores ecclesiae Speciali modo a Deo datos & 1 Spiritu Sancto constitutos suisse: tum obdona spiritualia quibus tunc pollebant, tum etiam ob illustrem & divinam vocati nem qua erant vocati e sed quid hoc ad Walachros p quos Spiritualibus donissaepe inopes , humano ac corrupto fere modo vocari constat, ut in Grallis ostendi. Respondet Bombomachides pag. s I. M s 2. . illam dationem pastorum , Qe qua Paulus loquitur Act. ao. & Eph. 4. sem per in Ecclesia durare: quia inquit - vel illud dedis ita intelligendum est: , ut significet quoque dat dabitque semper ad finem mundi. Facetus inrerpres t qui ex praeteritis possit facere praesentia, futura & semper duratura. Quam vellet v rum illum dicere Grallator i is enim vendens suas sanctitates, praesertim vocatorias , aliquando sensit quid sit illud dedit, cum accepit aliquid: quam beatum se existimaret, si illud dedit esset quoque, dat, i& dabit

200쪽

& dabit semper e tum semper acciperet. Sed mitto hanc facetiam. Dico, nugatorem esse Bombomachidem, quod per praeteritum dedit hic velit intelligi debere dat & dabit semper. Certum est illum has nugas cum suo Grallatore didicisse ex Jesultis , & in hoc papistis fa- Vere , atque hanc lepram ab illis comtraxisse , quam egregie ex ipsis Apostoli verbis expurgat Cameron. Ostendit primo,illud δ dedit in praeterito non autem in futuro accipiendum esse ; quia hoc dato sequeretur ex Pauli verbis, Deum non tantum dedisse , sed etiam semper daturum esse Apostolos & Prophetas e Secundo inquit, verba illa Pauli , donec omnes evada-Zmm in virum perfectum et de fine seculi non sunt accipienda ; quia nulla hic sit mentio finis seculorum &c. ut papillae VO-

lunt.

Sed inquit Bombomachides , Cameron nequaquam negat Orsum ad finem seculi Ecclesia sua daturum esse fideles Ministros.

Respondeo, aniliter nugari Bombomachi- . dem,quia id non tantum negatCameron,sed ostendit, ad aliquot annorum centurias Ccclesiam conservatam & propagatam fuisse in papatu. per infideles pastores qui oves

SEARCH

MENU NAVIGATION