장음표시 사용
361쪽
stria, neque ars, qua adiutrice, estu gere possimus acerba illa supplicia. Haec nuncestugere licet . proinde dum licet, nos ipsos tantis malis liberemus, neque spem nostri abiiciamus, si modo uitia deponere uoluerimus. Est in promptu uia fa-lutis , si modo uelimus, te quaerit pastor bonus, relictis iis ovibus, quae non aberrarunt : si te dedideris P ipsi , non tardabitur, neque indignum ducet ille hominum amator te, supet humeros proprios gestare, gaudio exultans, quod inuenerit ouem , quae perierat. stat ille pater,& expectat, ut errorem deponaS, modo te in uiam des, & dum adhuc longe ab
ris, accurrens irruet in collum tuum, amicisque amplexibus complectetur eum,
qui iam dolore poenitentiae purgatus est. Et si quis illi ex his,qui se stare putant,uitio uerterit, quod cito assumptus est; ipse ille bonus pater patrocinium tui se' scipiet, dicens, Laetari oportet & gaudio exilire, quia hic filius meus mortem Op- petierat & reu i xit, perditus erat & repertus est, cui gloria in perpetuum tris
362쪽
Irum est, o uitiamicissumi, quam statim unusquis
que nostrum,postquam ex utero materno in luce prodierit, temporis fluxionibus uinctus rapiatur aetereo semper diem,quem transegit, relinquens, neque ad hesternum, etiamsii t tis adnitatur uiribus, reuerti unquam potest. nos autem laetamur ulteriuS'aerate progrediendo, ac tempora per ulces mutantes , quasi aliquid assumeremus , ita Cxultamus, beatumque sane iudicamusJ si quis e puero uir, e uiro autem' lenex efficiatur; nescii, quod semper tantum nobis de uita decedat, quantum temporis ipsam coluimus . neque sentimuS uita consumi, quavis eam omni tempore ex Praeterita, ac ea, quae iam praeterlapsis eis,
metiamur . neque mente agitamus umquam, id, quod sane scitu est perdimcI- ἰς, quantum temporis interuallum is no
363쪽
bis adcursum concedere uolet, qui nos ad hanc mundi peregrinationem ablegauit, neque etiam mente diligenter perpendimus , quae nam onera sint ad eiuscemodi iter leuia, quaeque facilὰ ferri ponsint , & quae e contrario grauia, quae molesta, quae terrae affixa , quaeque hominibus omnino coniungi nec soleant, nec permittunt etiam, ut hi, qui ea gestant, per portam illam angustam transire ualeant. Sed quae cogitare debebamus, ea ut plurimum relinquimus ; quae uero pro nihilo ducenda erant, ea saepe colligimus anxij. praeterea , iis , quae facile nobis coniungi , ac animo corporique nostro ornamento esse possint , ne tantillum quidem studemus ; quae uero perpetuo aliena a nobis sunt, quaeque turpitudine
nos scedant, ea congregare adnitimur, in cassum laborantes, ac eum laborem
sustinentes, qualem is subire solet, qui dolio pertuso aquam haurit. QSemad modum enim illi, qui iter aliquod longuconficiendum suscipiunt, semper ulterius
ad cursum,pedum gressus mutua conte tione permutantes, semperque priorem in terra fixum posteriorem reddentes,
ueloci alterius pedis transpositione, facile
364쪽
cilὰ ad metam uiae perueniunt; sic etiani illi, qui ad uitamia conditore producti sunt, statim in principio, interuallis quihusdam temporis procedentes, & semper quod praecessit,post se relinquentes, fine
uitae ac terminum attingunt. Nam mihi
quidem praesens haec uita nihil aliud esse uidetur, quam perpetua quaedam uia, R Meluti quoddam iter, aetatibus, quasi nationibus quibusdam interstinctum quod quidem profectionis unicuique exhibet & principium, uidelicet materno partus, & finem cursus , nempe sepulchrorum tentoria, ad quae uniuersoS.ducit; alio qaidem citius, alioSuero tar dius, & alios quidem per omnia temporis interualla itinere confecto, alloS ue ro , neque in primis uitae stationibus mo ra facta. Ille naque Deus , qui nos fila xit , atque anima ornauit, certum ac pro prium unicuique animae uitae statum praefixit, atque aliis alios uitae terminos sta tuit. nonnullos enim longiore temporis spatio in hac uita manere uult; nonnulli uero, ut citius, iis corporis uinculis,.qui bus sunt astricti, leuarentur, ordinauit siuxta inenarrabiles ipsius sapientiae ac iustitiae rationes. Animae siquidem nostrae Tori. q. D i
365쪽
qui in carceres conduntur ; qtiorum nonnulli longiore tempore timculorum a rumnas sustinent, nonnulli citius e uinctilis emittuntur; sic & animae nostrae affectae sunt, quarum aliae multum sane temporis in hac uita permanent, aliae uero Ocyus ex uita hac migrant, secundum analogia
ac proportionem dignitatis uniuscuiusq;, Deo Opt. Max. prudenter, ac sapienter ι& sane ita, ut mens hominis cogitatione consequi non possit, res nostras gubernante atque disponente. Vt enim illi, qui in nauigiis dormiunt,casu ac fortuito a uento ad litora deferuntur, etiamsi ipsi neminimum quidem sentiant , cursus tamen ipsos ad finem ducit; ita etiam nos,
tempore uitae nostrae praeterlabente, uehiti continuo ac perpetuo quodam ino tu , ad proprium terminum uitae nostrae,
cursit quodam, qui uix percipitur, delabimur . Viator, o homo , veluti quidam es in hac uita; omnia praeteris, omnia a tergo relinquis ; conspexisti in uia plantam , aut herbam, aut aquam, aut quod uis aliud huiuscemodi, paululum iis oblectatus, praeteriisti: rursus incidisti in lapides , in ualle , in rupes praecisas, in sc
366쪽
pulos , in paludes, aut etiam in seras, inreptilia, in spinas, aut in aliquas alias res molestas; paululum his perturbatus, mox rursum ea reliquisti. talis etiam est uita haec humana dinam neque res iucundas stabiles, neque tristes satis firmas continet. hodie agrum tuum coluisti, cras alius,& mox post illum alius eundem colet. uidesne agros hos , hasque magnifice extructas aedes λ Dij boni, quot iam nomina unaquaeque harum, ex quo extructae sunt, mutauit; quae huius paulo ante esse dicebantur , nuc ab alio nomen acceperunt; & quae iam in istius uenerunt ditio
nem , exiguo temporis interuallo in alterius dominium transeunt. Num igitur uita nostra similis non est uiaest quae cum aliosi subinde transeuntes mutet, omnestamen habet mutuo se insequentes. Omnes , quidem uias, quae ad urbem ex urbe
aliqua ducunt, declinare possumus, & si
uelimus, integrum est eis se non committere ; at uitae huius nostrae uia, etiamsi cursum differre maxime cupiamus, ut tamen nos comprehendens , ad eum nos trahit terminum, quicunque nobis a Deo .
fuerit praescriptus . nec fieri potest, ut, φqui semel eam portam, quae ad hanc du
367쪽
D BASILIIcit uiam , est ingressus eique si se dederit,
non aliquando ad finem illius perueniat. Nolite igitur, obsecro, maiori honore
afficere res ignominiosas , quam reS prae claras , magnoque honore dignas, nec sitis iniqui rerum aestimatores , uitam mortalem, immortali ac beatae anteponentes . nam praeter illas ignominios asperturbationes, quibus plurimi eorum,
qui uoluptatibus dediti sunt , student,
etiam rebus iis, quae uitae huic inseruiunt, animae praestantiam inflectunt , ac eam , quasi in seruitutem quandam car nis adducunt . ubi autem seruitus, ibi etiam ignominiam esse patet. Proinde fugienda nobis est haec uita , cui inhonest squaedam adnata est . Nihil enim , inquit, ille, egregii facio, me ipsum tibi domino meo tradens; seruus tuus cum sim, possessionem tuam ad te defero. quandoquidem omnis res condita, eius in dominio est, a quo facta atque creata est. Q apropter eum hominem, qui in carne uiuit, ceu peregrinum & accolam quedahic esse conuenit, ut, qui cum ex hac ui-
. ta decesserit, propriis in locis sit conquie. turus. Vnde Abraham in uiuis existens , cum extraneis tanquam peregrinus & ad- .i uena
368쪽
uena quidam habitabat, neque pedis uectigium propriae terrae possedit, ad sepulturam saltem propriam sibiipsi terram, quae eius corpus susciperet, comparauit. Longe itaq; ad uitam degendam est beatius , non adhaerere iis rebus, quae sunt in terra,veluti propriis , nec hanc, quasi naturalem complecti patriam, sed in hoc
uitae statu, tanquam ex condenatione aliqua simus grauati, perseuerare,no secuS,
ac si a iudicibus quibusdam , ob certa facinora in exilium pulsi hic exulare iussi essemus. Dinitiis gloriaris p ob maiores tuos superbis λ splendor te effert patriae Zob corporis denique uenustatem, ac COS, qui tibi ab omnibus tribuuntur honoreS, altos summis spiritus λ Mortalem te,qua so, esse recordare; terra equidem es, in terramque rursum dissolueris . circuspice
eos, qui ante te similibus sese splendoribus efferebant, ubi nam sunt illi, qui ciuilibus dignitatibus ornati erant λ ubi inuicti rhetores λ ubi duces λ ubi dinastae
ubi tyranni Θ non 'ne omnia puluis p nonne fabulaὸ nonne in paucis ossibus memoria uitae ipsorum conseruatur conteptare sepulchra , uide num poteris discernere, quis nam semus, qui dominus , quis pau-
369쪽
D. B A S ILII, per, quis locuples fuerit Z diiudica, si tan i
tum tibi est ingenij, uinctum a rege , robustum ab imbecilli, formosum adeso imi: hoc modo si naturae fatalem cursum
tecum expenderis, nunquam mehercule intumesces. Quam enim utilitatem homini locupleti mortem ladem oppetentiasserunt diutiae λ cum eas nec secum au i ferre possit, nec quicquam aliud ex usua earum lucri facit, excepto, quod anima, ipsius in hac uita ab adulatoribus delinita atque beata praedicata sit. nam ex hac iuita decedens, omnem profecto hunc or, natum relinquet, uix unum indumentum:
capiet, quod ipsius velet pudenda, idq;, etiam tum demum , si seruis humaniori- , bus, qui ipsum ad sepulturam amicientita uisum fuerit . bene mehercule cum italo agetur, si paululu terrae nactus fuerit, ieaque propter commiserationem ipsi ab iis, qui ei iusta facient, largita . qui quidem ipsi talia prestant , ob communiSi
saltem humanae naturae reuerentiam , noni
illi hoc tribuentes, sed nudam humanitatesse uenerantes. Proinde nihil ex iis reb iis, quae in uita iucunda habentur, &ob quas plerique insaniunt, nostrum reuera esle putemus. aeque enim haec ab O-,mnibus
370쪽
mnibus alienissimae sunt, tam ab iis, qui his frui uidentur , quam etiam illis, qui
ipsas nec attingunt quidem . neque enim si aliqui aurum ingens in uita congesse rint, proprium ipsorum perpetua permanet , sed, aut a uiuis adhuc, quantumuis ipsum omni ex parte coarctent, ad potentiores delapsum, aufugit , aut iam iam animameagentes deserit, nec vult simul cum eis, qui illud tenuerant, peregre prorificisci. unde plerianque illi , qui , dum
ab eo, qui uiolenter animas a misera hac carne separat, ad fatale hoc iter trahuniatur , frequentes se ad pecuniam conuertunt, ac labores propter hanc ipsam in iuuenili aetate exantlatos deflent 3 at illa iam tum etiamfaliorum spectat manus, nihil ipsis praeter afflicta memoriam insatiabilis auaritiae, ac laboru, quos in colli gendo consumpserant, reliqui faciens. li cet enim quis sexcenta terrae iugera possideat, & magnifice extructas aedes inhabitet, animantium omnis generis greges alat, & omnem denique inter homines principatum teneat: non tamen his perpetuo fruetur; uerum breui temporis spatio dominatus, aliis rursus facultate ac opulentia illa cedat necesse est, ipse exi-