Vindiciae Augustinianae ab imputatione Regni Millenarii auctore Johanne Cadonici sacerdote veneto

121쪽

is temporum distributionem, sed in aererna contemplatione

ς , sapientiam discernentem creatorem a creatura I ut crea' is tore perfruatur, de creatura laudet creatorem Itaque, ad quadragenarium illum bene gestuin, adde mercedem is denarii, Sc fiet quinquagenarius numerua , quia signifi- , cat Ecclesiam futuram, ubi semper laudabitur Deus. Sed is quia in nomine Trinitatis vocati sunt omnes, ut in qua is dragenario numero benε Vivant, & denarium accipiant, is ipsum quinquagenarium ter multiplica, & fiunt centum is quinquaginta. Adde ipsum mysterium Trinitatis, fiuntis centum quinquaginta tres, qui piscium numerus in dex-s is tera inVentus est: in quo ramen numero innumerabilia is sunt millia Sanctorum. Unde nulli mali projicientur, is quia non ibi erunr : nec ullo schismate retia disrumis pentur, quae sunt Vincula unitatis & pacis. Quoniam ergo unus dies pallionis Martyrum si computetur ultra omnes fideles, qui in bona vita exierunt de corpore , millia hominum inveniuntur coronatorum, & ab eo prorsus coronatorum, qui mercenariis suis denarium largitur , idest sapientiae immortalis visionem sine tempore communicat, ut post hanc vitam semper seliciter vivant scuti Patriarchae, & cum Deo vivant; porro Ecclesiaes catholicae fidem optimε callebat Augustinus, quam populo

una cum mysteriis numerorum praedicaret. Nec ita intelligendos centum quinquaginta tres pisces opinabatur, ut tunc primum Sancti Deo conjungerentur cum corporum fiet resurrectio, sed ut qui jam hoc exuti corpore coeperunt cum Deo spiritaliter vivere in aeterna contemplatione saepientiae discernentis creatorem a creatura; Sc creatore perfruentes , eidem de creatura concinunt laudes; manifesti etiam corporaliter fierent in die resurrectionis, & ab impiis, cum quibus in hac vita secundum corpus patienter morati sunt, in aeternum separarentur in illa nOVa vita , quae

122쪽

C UT NONUM. 2 squae non in mortali sed prorsus in immortali etiam corpo. re incipiet sine fine duratura. Et quia verbum lusionis, quod a Sirmondo 8c Pherepo. Do Patribus tributum est, ubi de mysterio agunt numero rum, me nimis percellit, alterius etiam eccellentissimi Eoeclesiae Doctoris sensum in hoc proferre proposui, ut cubcumque nimis prompta dictorum Virorum definitione ea, quam ipsi ambiunt insedisset opinio , non ex Augustini

modo, sed Sc ex aliorum exemplo atque auctoritate in omnino cQntrariam convertatur. Haec sunt Sancti Hilarii

Pictaviensis Episcopi in Prologo in Librum Psalmorum.

- 8. Non eis autem ignorandum indiscretum apud He., braeos numerum esse Psalmorum, sed sine ordinis an. is notatione esse conscriptos. Non enim illic primus aut, secundus, aut tertius , aut quinquagesimus, aut oentesiis mus praenotatur : sed sine discrimine aliquo ordinis is numerique permiXri sunt . Esdras enim , ut antiquae is traditiones ferunt, incompositos eos, Sc pro auctorumis ac temporum diVersitate dispersω, in Volumen unum

is collegit 8c retulit. Sed Septuaginta seniores secundum is Moysi traditionem ad custodiendam legis doctrinam inis Synagoga manentes, posteaquam illis a Rege Ptolemaeo, transferendae ex hebraeo in graecum sermonem totius is legis cura mandata est, spiritali 8c coelesti scientia vir, tutes psalmorum intelligentes, in numerum eos atque

, ordinem redegerunt , singulis quibusque numeris prosi essicientia sua 8c absolutione persectis, persectorum Sch essicientium palmorum ordinem deputantes. is s. Et quoniam idipsum ex singulorum psalmorum is virtutibus intelligi possit: tamen absolutissime in gesto se rum 8c temporum historia docemur, psalmorum scit bis cet collectiones secundum per se torum numerorum esseri essicaciam ordinatas. Psalinus enim tertius secundum histo.

123쪽

ito mNDICIAE AN STINIANAEo is historiam quinquagesimo psalmo posterior est: inscriptio

is namque utriusque multo interVallo temporis aetatisque

is diversa est. Nam ille, quae sub Uria re David sunt ge. is sta complectitur: ille autem fugam David, AbessaIonia, filio suo eum persequente, significat: & tamen virtusis ac sacramentum numeri perficit , hune 8c illum se, pro competentibus M sibi congruis numeris collocari. - io. Inscriptio Vero quinquagesimi psalmi secundumis historiam quinquagesimi & primi psalmi inseriptione, posterior est. Sed quinquagesimi numeri virtus N per is se Stio exigebat, & Doec Idumaeil impoenitens in David x is odium postulabar, anteriorem potiponi, & posterioremis anteferri: ut remissio peccatorum in numero quinquage- is simo collocaretur, re poena perfidiae numerum consti. o rutae remistionis excedens , careret venia, cum & temis pus re numerum poenitentiae perdidisset. Nam climis in quinquagesimo, in quo & fabbata sabbatorum, secunis diim Jubilaei anni praeformationem, peccatorum remis is sio sit constituta: competenter hie psalmus, in quo podiis nitentia antelata peccatorum remissio postulatur, in oris dine est hujnus umeri collocatus. , tr. Tribus verti quinquagesimis psalmorum liber comp n tinetur: & hoc ex ratione ac numero beatae illius nostraeis axpectationis existit. Namque qui ex primae quinquage- is simae & secundae deinde quinquagesimae psalmum , Scis tertiae rursum quinquagesimae, in qua finis est libri, comis summationem diligenter advertat: providenriam disposiis torum in hunc ordinem psalmorum cum dispensatione is salutis nostrae intelliget convenire. Cum enim primus is gradus sit ad salutem, in novum hominem post peccatoe, rum remissionem renasei, sitque post poenitentiae conis sessionem regnum illud Domini in sanctae illius civitatis, & coelestis Jerusalem tempora reservatuIn, postea

124쪽

is conium nruta in nos coelestia gloria in Dei Patris regnum ais per regnum Filii proficiamus, in quo debitas Deo laudesis universitas spirituum praedicabit: facit. intelligitaras in is singulis psalmorum virtutibus sub quinquageno numeroo collocatis sicramentiam dispentationis hujus quinquage-

is uariae contineri. is ra. Esse autem haec Sabbata Salbatdirum septenariviis numerus per septem in septuplum coimumeratus ostem

is dit: quem tamen omoas, quia dies eadem prima quae, octava secundum eVangelicam plenitudinem in ultimo, sabbato adjeSta consummat. Et haec quidem sabbata is sabbatorum ea ab Apostolis religione celebrata sunt, ut ah his quinquagesimae diebus, nullus neque in terram stra-n to corpore adoraret, neque jejunio festivitatem spiritalisis hujus beatitudinis impediret: quod ipsum extrinsecus, etiam in diebus dominicis est constitutum, qui ultra is sabbati numerum per plenitudinem evangelicae praediis cationis accedunt. Namque cum in septimo die sabbatiis sit & nomen & observantia constituta: tamen nos in

, o flava die, quae & ipsa prima est, persecti sabbati s

is stivitate laetamur .i 3. Et dignum est hanc ogdoadis persectam sacra, mentis coelestibus Virtutem, in eo psalmo, qui octavo cis in numero dispositus est, contueri, cui pro torcularibus,, titulus adjectus est, vaseulis in novos fructus praeparatis, , 8c ad ferventis musti calorem contiuendum innovatis .is Et numerus iste ad percipiendos fructus evangelicos, , caducis his corporum nostrorum vasculis reformatis , is seeundum ogdoadem est evangelicam ordinatus. Et hoc, psalmi istius textus & sermo testatur. Ogdoadis quoqueis istius virtus, etiam in veritate sexti psalmi & numeri, is quo pro inamo oratio est, continetur: hoc numeri ra- is tio perficit, ut i a sexto pro octavo esset oratio. 8c

125쪽

o is in octaVo titulus pro torcularibus adderetur . Tribus is autem in numeris haec torcularium superacriptio reperiis tur. Nam & odimus,& octogesimus, & octogesimus, tertius psalmus hunc habet titulum: ut in numeris peris se Stis persectae hujus beatitudinis ordo consisteret; it is tamen ut simplicem ogdoadem & ogdoadis decadem , is sacramentum Triadis quae a nostris Trinitas est nuncu- is Pata concluderet. - is 14. Et hanc quidem ogdoadis persectionem etiam

is in centesimo atque decimo octaVo psalmo cognoscere is possumus. Namque in O Ronum numerum per octonos

r is Versus secundum hebraeos singularum litterarum initia, collecta stant: sed & ipsa Virtus psalmi sacramentum is ogdoadis edocet. Sunt aurem in eo ogdoades viginti duae. is Nam octoni versus singularum litterarum initiis depuri tanmr; & hoc ea ratione essicitur, ut quia psalmus iste is perfectum virum secundum doctrinam evangelicam conis suminat, per omnes Viginti &duas Hebraei sermonis libis teras, sub facramento Ogdoadis erudiremur ....is I s. Consequens autem est secundum octonarium

is hune viginti & duorum Ogdoadum numerum , eum is qui subjectus est in quindecim canticis graduum psalmos is rum numerum contineri. Post persectam enim illam is praecedentium ogdoadum doctrinam , hoc canticumis graduum in quindecim psalmos ex duobus perseetis nu- is meris oportuit conVenire, hebdomade scilicet 8c ogdoa-- de, idest septimo octavo numero . Nam per observantiam legis, quae in hebdomade est constituta, &evanis gelicum prosectum, qui Ogdoadis & praesenti religione

8c sperata expectatione perficitur , isto cantico graduum, in coelestia SP aeterna conseenditur. Nam & in templumis per hunc numerum graduum principes Sacerdotum in, saneta sanctorum conscendebant: Sc quia neque hebdo

126쪽

c UT NONUM. 22 3. mada Iegis sine Evangeliorum ogdoade , neque ogdoasis Evangeliorum sine legis hebdomade virum posset prae. A, stare persectum, quo usque illa perseeth credidisset; in , his persectis & beatis sanctis sanctorum persectus in

is hoe utroque , qui in quindecim graduum cantico est, , hebdomadis & ogdoadis numero locaretur. Superfluum est indicare quam serib, quam subtiliter, quanto demum fundamento haec agat Sanctus Vir, quihule operi postremis Vitae suae annis, juxta Maurinorum observationem in ejusdem Vitae capite x ., insudavit, pomquam scilicet ab Italia Pictavos se recepit, quod circa finem anni 3 M. accidit. Quicunque tanti viri meritum Sc sipientiam noscit, ejusique pro Ecclesia Dei assiduo, dimet. RIesque Iabores non ignorat, eb adduci non poterit ut Si mondo credat, etiam hunc Sanctissimum Ecclesiae Docto. rem, quasi ad Imandum eae altioribus studiis animum, haec prolusisse, & per haec incerta commenta & Iudicra popu. Ium suum ad utilem Psalmorum studium incitare cogitasse. Diligentius autem Hilarii dicta pensitans, & eum illis Augustini, quae retuli, conserens, dignoscet, hunc ab Hilarii seriptis jamdiu in Coelum evecti multa in hanc rem didicisse etiam ex similitudine Verborum; & demum hujusmodi studium commune Apostolis & omnibus Sanctis viris 8t Doctoribus a Christi exortu fatebitur; qui Divino ube. rius Spiritu adjuti atque incitati & illud detegerent velamen, quod sacratissimis numeris in scripturis antiqui testimenti adhuc inerat, ad aedificationem nostram novae gratiae muneribus studiosius aperiendum.

Ad propositum nunc revertendo est fortasse qui dicat Sermonem CLII., qui catholicissimε loquitur ab Augustino Episcopo dictum , ut faveat distinctioni a Tournely me. ditatae doctrinarn inter Augustini presbyteri, & ejusdem Episcopi. Sed nihil ab hac responsione juvarentur Maurb

127쪽

, hi, qui non secundum hanc distinetionem Sermonem .

LIX. Augustino tribuerunt; quorum certε erat, tot evidentissimis contrarita conspectis testimoniis etiam in ' lanificatione piscium centum quinquaginta trium; atque animadvertentes, quod facith poterant, nimis in hoc Sidimondi nutare iudicium ; Sermonem illum inter spurios numerare ex constanti contraria Sancti Patris doctrina. In hoc enim eandem regulam eos sequi justum erat, qua eidem librum de Vera Falsa Poenitentia abjudicaverunt. In fine enim Tomi XI. recensentes quae Addenda & Corri genda invenerant de Operibus, quae in Tomo VI. coni. a prehenduntur, sic ajunt. ,, Ad argumenta, quae librum is de Vera & falsa Poenitentia ab Augustino alienum pro se bant; adde qubd cap. s. insinuatur bonum quemque arare, Christi adventum inseris detentum fuisse, Augustinois l. I a. de Gen. ad lit. c. 3 3. & 34. ea de re dissentiente, is aut certε ambigente. ,, Quanto autem majori jure Se

mo CCI IX. ab Augustino alienus probari poterat, & in

appendicem rejici, tum ex tot auctoritatibus, quas suprata retulimus ex ejus & libris & sermonibus; tum etiam ex eo quod eodem libro I 1. de Gen. ad lit. eodem cap. 34. Viderant λ is Quapropter, ait ibi Augustinus, animae illius latror is nis, cui dixit Hodie mecum eris in Paradiso, non utique is inferos praestitit; ubi poenae sunt percatorum: sed autis illam requiem sinus Abrahae; non enim alicubi non est, Christus, cum ipse sit Sapientia Dei attingens ubique is propter suam munditiam: aut illum Paradisum, sive in is tertio Coelo, sive ubicunque alibi est qub post tertium, Coelum est raptus Apostolus: si tamen non aliquid unum is est diversis nominibus appellatum, ubi sunt animae bea

Nam si ambiguitas Sanehi Patris, quam ipsi notaverant in hoc capite & anteec denti, nihil influit quominus librum de

128쪽

c NON . Is de Vera & falsia Poenitentia Augustino abriperent, quia in hoc insinuatur bonum quemque ante Christi adventum in inferis detentum fuisse; quanto magis doctissimi viri

eompellebantur Sermonem CCLIX. in appendicem rei. tere , videntes in eo non insinuari modo quM animae sanctae in inferis essent, sed quod cum impiis & peccato, ribus eonsusae recluderentur usique ad judicii diem . Qui enim sinum Abrahae apud inferos fuisse opinabantur, ebdem sinui, nec impios deputabant: Sc justis ibi receptis Paradisi foeticitatem fortasse non denegabant, nec certis eam denegabat Augustinus, ut cognosstere est legentibus laudata capita de Gen. ad lit. , & sic & loco & statu, taquamvis non regione, impios a justis separabant . Sed Sermo CCLIX. Sanctos cum peceatoribus , confundensusque ad judicii diem , nec statu eos interim, nec loco, nec sorte distinguit, quod pejus incomparabiliter est, Sctoti Augustini doctrinae, Sc si placet etiam opinionibus,

omnino contrarium.

Nunc ad responsionem accedo objectionis supra dictae ad defensionem distinctionis a Tournely meditatae, quam

hic ponere congruum puto antequam a consideratione sermonum de duabus piscationibus , qui eam suppeditant, recedamus. Dicunt igitur Sermonem CCLlL Augustini o Episcopi esse, quem jam contra millenarios in episcopatu esseaei simh militasse fatentur. Hunc autem ab Augustino Episeopo dietum Verbis insinuari n. 4. positis: ,, in ista

is civitate, Fratres mei, nonne experti sumus, quod re. is cordatur nobiscum SanctitRs Vestra , quanto periculo is nostro de ista basilica ebriositates expulerit Deus p Nonis ne seditione carnalium penis mergebatur nobiscum n.

is vis p Unde hoc nisi de illo numero piscium innumera. is hili δ is Quamvis autem de hujusmodi ebriositatibus ab Ecclesia expellendis ipse auctor Aurelio Episcopo fuerit

129쪽

anno 392., ut ex ejus epistola 22. constat: quamvis Item V in Concilio Carthaginensi III. sub eodem Aurelio celebrato anno 393., Augustino procurante, sancitum fuerit, ut Populi ab hujusmodi conviviis quantum fieri potes probiberentur; quod decretum populo Hipponensi 1ollicith patefecisse Augusti num, Sc pro eo perorasse adhuc presbyterum, Valerio praesente, demonstrat epistola 2 s. n. 7. 8c I t., quamvis hae epistola Alypio nuneupata de his scandalosis conviviis ab Hipponensi Ecclesia tandem pullis non sine proprio peri culo , certiorem hilariter eum faciat San Stus Pater; haeoque Maurinorum voto ad annum pertineat 3 9 f., sub cujus a finem Epistopus consecratus est, quod, ut supra notavi, non admittit Tournely, qui illum consecratum Episcopum dicit anno qoo., quamvis hoc eodem ejus anacronismo uti possem ut sermonem istum Augustino adhuc presbytero commodius tribuerem, etiam ex eo quod rei mentionem faciat, quae ipsi magis praesens esse debebat, & cujus recor,

dario opportunior erat tempore a vietoria parta vinctore, quae in suum recidit presbyteratum: tamen non aegrh ser

monem istum Augustini esse jam Episcopi concedo, morem

gerens oppositoribus . , Pero ramen a Tournely, num controversum Sermonem

p CCLIX. primum esse velit ex adhuc extantibus, in quo Sanctus Pater hujusmodi mysteriosae piscationis meminerit ρ Quod si placet, dicente ibidem Augustino illos centum quinquaginta tres pisces Ecclesiam puram & a pec

catoribus segregatam denotare , de quo quantum memini aliquando tractavimus, consequeretur nihil superesse ad quod haec verba referantur, quandoquidem extantes Omnes, qui

hujus mysterii mentionem faciunt, immo de duabus piscaetionibus inscribuntur, Iatistimhque de earundem mysteriodisserunt, post hunc dicti ab Augustino vel presbytero vel Episcopo supponantur . In quo si aliquam probatione is suppe

130쪽

suppeditare posset Gumely , gratum omnibus accideret, Aqui tempora adhuc quaerunt jermonum Smicti Patris. Quia verΛ nulla ratio suppetit, ob quam firmiter conclindatur extantes omnes post hunc habitos; immb verba controversi sermonis admoneant, de mysterio in numero cap. torum piscium contento alias ad popuIum mentionem factam; verosimilius est aliquem ex extantibus hunc prae cessisse. Praesertim quia sermones in scriptis parare soli rum Augustinum presbyterum ex Sermonibus CCXIV.& CCXVI. eruitur; & convenientiae accedit ratio, quandoquidem tunc hujusmodi ministerii dissicile tirocinium exercebatur Sanetus Pater; & demum quia laudata episto- ait ad Alypium n. 8., de se ipse testatur, te stionem quam paraverat omisisse, & paucis occasioni datae suplevisIG. Unde videtur, facilius extare sermones , quos presbyter, quam quos Episcopus habuit; quia in episcopatu imparata oratione ut veteranus & exercitus miles, saepius loquebatur. Ex extantibus igitur quemcunque eligeret Tournelyante hunc controversum sermonem didium , jam illius doctrina adeo ab ista discedit, ut imprudentiae simile videri

potiti asserere, quod post sanam & illibatam doctrinam in

quocunque illorum, quos ego commemormi, contentam,

religiosae plebi tam disparem immo & erroneam sincere ovellet Sanehus Pater. Ulterius illa verba , de quo quantum memini aliquando tractavimus, aliud suppeditant argumentum suspicandae falsitatis ejusdem sermonis. Videntur enim rem remotam insinuare, & cujus vix recordaretur Augustinus; vel saltem quod hujus numeri mysterium alias apud populum frequem ter agere soleret Ied ione adductus currentis Evangelii; aqua consuetudine per aliquod tempus postea abstinuerit ;donee denuo occasioni serviens solemnis lectionis, ejusdem mysterii commemorationem obiter secerit, quia cum iam

H 3 ista